Seks
alle pijlers
Hoe moet ik hiermee omgaan?
zaterdag 17 oktober 2015 om 11:37
Hoi hoi iedereen,
Korte schets:
Ik, man 30
Vriendin vrouw 28
10 jaar getrouwd
dochter van 5 jaar
-
Mijn vriendin heeft sinds enkele jaren angststoornis en depressie
Gaat hiervoor naar een psychiater, neemt medicatie, is al heel lang langdurig ziek
Ik moet je niet vertellen dat ons intiem leven niet bijster goed gaat.
(lees sinds voor de zomer geen lichamelijke contacten meer)
Buiten wat knuffelen en vluchtige zoen.
Ik ben natuurlijk de klootzak die enkel uit is op seks.
Bij de minste aanraking verkrampt ze.
Ik moet haar tijd en ruimte geven
Tijdens conflicten hierover, kom ik er natuurlijk steeds opnieuw als bad guy uit.
Want ik heb geen begrip voor haar situatie
Mijn verwachtingen, onmogelijk? (2 tot 3x per maand zou ik fijn vinden)
Ik weet echt niet hoe ik mij moet opstellen...
Door telkens opnieuw afgewezen te worden, voel ik mij natuurlijk ook niet echt geliefd waardoor ik soms ook niet echt goedgezind en prikkelbaar rondloop wat dan weer voor meer afwijzing zorgt, dit is een gevaarlijke, ongezonde situatie
Hoe moet ik mij opstellen
- Afwachtende houding en tijd geven, alsof seks niet bestaat en zo goed mogelijk liefdevol met elkaar proberen omgaan?
Maar wat is tijd geven? weken, maanden, jaren? Moet ik mijn gevoelens uitschakelen?
- blijven het onderwerp aankaarten
- Iets anders...???
Korte schets:
Ik, man 30
Vriendin vrouw 28
10 jaar getrouwd
dochter van 5 jaar
-
Mijn vriendin heeft sinds enkele jaren angststoornis en depressie
Gaat hiervoor naar een psychiater, neemt medicatie, is al heel lang langdurig ziek
Ik moet je niet vertellen dat ons intiem leven niet bijster goed gaat.
(lees sinds voor de zomer geen lichamelijke contacten meer)
Buiten wat knuffelen en vluchtige zoen.
Ik ben natuurlijk de klootzak die enkel uit is op seks.
Bij de minste aanraking verkrampt ze.
Ik moet haar tijd en ruimte geven
Tijdens conflicten hierover, kom ik er natuurlijk steeds opnieuw als bad guy uit.
Want ik heb geen begrip voor haar situatie
Mijn verwachtingen, onmogelijk? (2 tot 3x per maand zou ik fijn vinden)
Ik weet echt niet hoe ik mij moet opstellen...
Door telkens opnieuw afgewezen te worden, voel ik mij natuurlijk ook niet echt geliefd waardoor ik soms ook niet echt goedgezind en prikkelbaar rondloop wat dan weer voor meer afwijzing zorgt, dit is een gevaarlijke, ongezonde situatie
Hoe moet ik mij opstellen
- Afwachtende houding en tijd geven, alsof seks niet bestaat en zo goed mogelijk liefdevol met elkaar proberen omgaan?
Maar wat is tijd geven? weken, maanden, jaren? Moet ik mijn gevoelens uitschakelen?
- blijven het onderwerp aankaarten
- Iets anders...???
zaterdag 17 oktober 2015 om 11:46
zaterdag 17 oktober 2015 om 13:52
Relatie therapie.....
Ja zij heeft het moeilijk,en ja, jij steunt haar, maar soms moet je ook zin maken om te zorgen dat je relatie niet inhoudsloos wordt. Dus voor haar tijd om ook hierin tijd en energie te steken.
Een gesprek met haar psych kan misschien helpen. De medicatie die ze slikt heeft misschien een negatief effect. Maar erover praten schept begrip.
En anders samen een therapeut zoeken om aan jullie relatie, seks, en al het andere te werken om elkaar niet te verliezen.
Ja zij heeft het moeilijk,en ja, jij steunt haar, maar soms moet je ook zin maken om te zorgen dat je relatie niet inhoudsloos wordt. Dus voor haar tijd om ook hierin tijd en energie te steken.
Een gesprek met haar psych kan misschien helpen. De medicatie die ze slikt heeft misschien een negatief effect. Maar erover praten schept begrip.
En anders samen een therapeut zoeken om aan jullie relatie, seks, en al het andere te werken om elkaar niet te verliezen.
zaterdag 17 oktober 2015 om 14:11
Het is voor beiden erg lastig. Ik heb helaas ook een angststoornis, depressie gehad en OCD, heb jaren antidepressiva geslikt en ja het is echt een killer voor je libido maar het betekend niet dat je nooit meer zin in seks hebt of geen zin kan maken.
Ben toevallig gisteren weer begonnen met de antidepressiva aangezien nu na de bevalling mijn OCD weer torenhoog terug is gekomen en ook de angststoornis helaas.
Toch heb ik heus wel af en toe seks met mijn man, we hebben beiden geen hoog libido dus het is zoiets 1 keer in de 4 tot 6 weken maar dan hebben we ook beiden zin, en soms vaker, als ik merk dat mijn man zin heeft dan maak ik soms zin en als we eenmaal bezig zijn dan geniet ik er net zozeer van.
Je vrouw kan niet verwachten dat je volledig seksloos door het leven gaat, probeer dat op een rustig moment te bespreken, ze zal dan toch heus wel begrijpen dat jij er ook nog bent? Kijk inderdaad of jullie samen een gesprek met de psychiater kunnen aangaan, kijken of er samen een oplossing voor gevonden kan worden.
Ben toevallig gisteren weer begonnen met de antidepressiva aangezien nu na de bevalling mijn OCD weer torenhoog terug is gekomen en ook de angststoornis helaas.
Toch heb ik heus wel af en toe seks met mijn man, we hebben beiden geen hoog libido dus het is zoiets 1 keer in de 4 tot 6 weken maar dan hebben we ook beiden zin, en soms vaker, als ik merk dat mijn man zin heeft dan maak ik soms zin en als we eenmaal bezig zijn dan geniet ik er net zozeer van.
Je vrouw kan niet verwachten dat je volledig seksloos door het leven gaat, probeer dat op een rustig moment te bespreken, ze zal dan toch heus wel begrijpen dat jij er ook nog bent? Kijk inderdaad of jullie samen een gesprek met de psychiater kunnen aangaan, kijken of er samen een oplossing voor gevonden kan worden.
zaterdag 17 oktober 2015 om 17:40
Wat een fijne reacties hier allemaal... TOP!
Ik begrijp haar problematiek, heel erg zeker!
Ik probeer haar te steunen, ik heb geduld en begrip. ( soms faal ik ook)
Jammer genoeg kan ik mijn libido niet uitschakelen, ik zie haar graag, ze is bloedmooi en dat wekt nu éénmaal lichamelijke gevoelens op. Soms denk ik voor mezelf... het is maar seks, dat is toch niet belangrijk, seks heb je niet nodig, niet iedereen doet het x keer per maand/jaar. Daarvoor ga je toch je gezin en relatie niet op het spel zetten?
Soms voel ik mij echt een gemene viezerik, Waar haal ik het in mijn hoofd om haar lastig te vallen met intimiteit.
Anderzijds heb ik hoop/verlangen naar net dat ietsje meer...
*Ik ga nu even wat explicieter zijn, sorry hiervoor maar ik heb echt behoefte aan om mijn gevoel van mij af te schrijven.
ééns aftrekken of een blowjob zou fijn zijn...
Al was het dat ik heel even in haar armen kon liggen terwijl ik zelf "het werk" doe.
Maar ze mag geen afkeer of walgingsgevoelens krijgen... Ik wil haar op geen enkel moment verplichten.
Ik kan alleen maar hopen dat ze zelf (echt voor zichzelf) nog ééns zin krijgt in intimiteit.
Want ik weet ook... ooit ga ik de excuses, de uitvluchten van haar niet meer pikken en dan blijft er voor mij geen andere keuze over dan een nieuw leven op te bouwen.
Ik vraag mezelf af hoe een normale intimiteitsbeving eruit ziet bij andere koppels....
Want voor mij lijkt seks momenteel een illusie opgelegd door de media en filmindustrie
Ik begrijp haar problematiek, heel erg zeker!
Ik probeer haar te steunen, ik heb geduld en begrip. ( soms faal ik ook)
Jammer genoeg kan ik mijn libido niet uitschakelen, ik zie haar graag, ze is bloedmooi en dat wekt nu éénmaal lichamelijke gevoelens op. Soms denk ik voor mezelf... het is maar seks, dat is toch niet belangrijk, seks heb je niet nodig, niet iedereen doet het x keer per maand/jaar. Daarvoor ga je toch je gezin en relatie niet op het spel zetten?
Soms voel ik mij echt een gemene viezerik, Waar haal ik het in mijn hoofd om haar lastig te vallen met intimiteit.
Anderzijds heb ik hoop/verlangen naar net dat ietsje meer...
*Ik ga nu even wat explicieter zijn, sorry hiervoor maar ik heb echt behoefte aan om mijn gevoel van mij af te schrijven.
ééns aftrekken of een blowjob zou fijn zijn...
Al was het dat ik heel even in haar armen kon liggen terwijl ik zelf "het werk" doe.
Maar ze mag geen afkeer of walgingsgevoelens krijgen... Ik wil haar op geen enkel moment verplichten.
Ik kan alleen maar hopen dat ze zelf (echt voor zichzelf) nog ééns zin krijgt in intimiteit.
Want ik weet ook... ooit ga ik de excuses, de uitvluchten van haar niet meer pikken en dan blijft er voor mij geen andere keuze over dan een nieuw leven op te bouwen.
Ik vraag mezelf af hoe een normale intimiteitsbeving eruit ziet bij andere koppels....
Want voor mij lijkt seks momenteel een illusie opgelegd door de media en filmindustrie
zaterdag 17 oktober 2015 om 18:08
zaterdag 17 oktober 2015 om 20:30
Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat seks echt een basispijler is van een relatie en dat heb ik haar al gezegd.
Het is nu niet zo dat ze extreem ziek is of extreme zorgen nodig heeft want dan zou alles natuurlijk totaal anders zijn.
(zware depressies met zelfmoordneigingen, allerhande psychische of lichamelijke ziekten, of allerlei andere vreselijke problemen...)
Het is nu niet zo dat ze extreem ziek is of extreme zorgen nodig heeft want dan zou alles natuurlijk totaal anders zijn.
(zware depressies met zelfmoordneigingen, allerhande psychische of lichamelijke ziekten, of allerlei andere vreselijke problemen...)
maandag 19 oktober 2015 om 12:23
Seks is voor (veel) vrouwen vooral een geestelijk iets.
(ik veralgemeniseer hier even he, bare with me)
De vrouw voelt zich geestelijk slecht, daardoor lichamelijk slecht -> geen seks.
Een man voelt zich goed door seks, geestelijk en lichamelijk (oh was alles in het leven maar zo makkelijk
)
Voor een vrouw is het een wat moeilijker cirkeltje om rond te breien.
seks->lichamelijk goed->geestelijk goed->seks
geen seks->lichamelijk niet goed->geestelijk niet goed->geen seks
Maar hoe ga je nou in godsnaam van geen seks weer naar seks. Toch door eerst die geestelijkheid weer goed te krijgen.
Dat jij zoveel geduld, respect en liefde voor je vrouw voelt en opbrengt is echt bewonderingswaardig. Want je bent in de bloei van je leven en dan is het niet gek dat je dat 'jonge' lijf nog lekker wilt inzetten En seks is nou eenmaal heel belangrijk!
Dat jij over je vrouw zegt dat ze bloedmooi is en dat je daarom zin in haar hebt vind ik echt heel gaaf om te horen/lezen. Het is dus niet puur de lichamelijke lozing waar het om gaat, je voelt je echt tot haar aangetrokken. Prachtig!
Ik denk dat je door zo begripvol en geduldig te zijn al de belangrijkste stap hebt genomen! Je helpt haar daarbij, ook al lijkt dat nu niet zo.
Zonder enig idee te hebben over hoe het bij haar echt in het koppie gesteld is: praten. Praten met elkaar en nog meer praten. Desnoods met hulp van buitenaf.
Jij hebt respect voor haar gevoelens, maar in een relatie werkt dat 2 kanten op. Dus ook jouw gevoelens mogen er zijn en gehoord worden.
(ik veralgemeniseer hier even he, bare with me)
De vrouw voelt zich geestelijk slecht, daardoor lichamelijk slecht -> geen seks.
Een man voelt zich goed door seks, geestelijk en lichamelijk (oh was alles in het leven maar zo makkelijk
)Voor een vrouw is het een wat moeilijker cirkeltje om rond te breien.
seks->lichamelijk goed->geestelijk goed->seks
geen seks->lichamelijk niet goed->geestelijk niet goed->geen seks
Maar hoe ga je nou in godsnaam van geen seks weer naar seks. Toch door eerst die geestelijkheid weer goed te krijgen.
Dat jij zoveel geduld, respect en liefde voor je vrouw voelt en opbrengt is echt bewonderingswaardig. Want je bent in de bloei van je leven en dan is het niet gek dat je dat 'jonge' lijf nog lekker wilt inzetten En seks is nou eenmaal heel belangrijk!
Dat jij over je vrouw zegt dat ze bloedmooi is en dat je daarom zin in haar hebt vind ik echt heel gaaf om te horen/lezen. Het is dus niet puur de lichamelijke lozing waar het om gaat, je voelt je echt tot haar aangetrokken. Prachtig!
Ik denk dat je door zo begripvol en geduldig te zijn al de belangrijkste stap hebt genomen! Je helpt haar daarbij, ook al lijkt dat nu niet zo.
Zonder enig idee te hebben over hoe het bij haar echt in het koppie gesteld is: praten. Praten met elkaar en nog meer praten. Desnoods met hulp van buitenaf.
Jij hebt respect voor haar gevoelens, maar in een relatie werkt dat 2 kanten op. Dus ook jouw gevoelens mogen er zijn en gehoord worden.
