Ik durf heel weinig

15-06-2016 21:11 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zet het verhaal toch weer terug.



Van 4-5 jaar oud seksueel misbruikt. Hiervoor tot mijn 12e in therapie geweest. In mijn pubertijd kwamen herinneringen terug, waardoor ik mezelf nooit seksueel heb leren kennen. Ik durf niks bij mezelf te doen op dat gebied.

Mijn vriend heeft me enorm geholpen met er overheen komen, maar ik durf nog steeds bepaalde dingen gewoon niet te doen. Ik durf er verder ook niet over te praten. Mijn vriend weet er overigens wel vanaf, dat moest wel zodat hij mijn gedrag kon begrijpen.



Antwoord is al soort van gegeven, ik kan het beste weer in therapie gaan, om het misbruik te verwerken.
Ik denk dat dit te complex is voor het Vivaforum. Therapie, misschien wel samen, lijkt me geen gek idee.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hier ook hulp voor zoeken.
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je het beste weer in therapie kan gaan, hier kom je alleen niet uit.



Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties Ik ga kijken of ik hulp kan zoeken hiervoor.
Alle reacties Link kopieren
Of je weer opnieuw in therapie zou moeten gaan, vind ik moeilijk te beoordelen hoewel ik me wel kan voorstellen dat je met therapie op kinderleeftijd het misbruik misschien niet helemaal hebt verwerkt. Je bent opgegroeid, je lichaam en geest heeft zich ontwikkeld, je bent een relatie aangegaan, waardoor misschien andere aspecten nog verwerkt moeten worden.

Ik kan me wel heel goed voorstellen (een vriendin die misbruikt is, heeft hier ook last van) dat pijpen, het voorbeeld dat je noemt, angst kan oproepen. Dit is namelijk een seksuele handeling waarbij de man in kwestie bijvoorbeeld je hoofd kan vastpakken. Uit enthousiasme, om je te sturen, maar ook om je te dwingen. Als dat vroeger is gebeurd, begrijp ik je angst en paniekgevoel heel goed. Mocht dit het geval zijn, maar je vertrouwt je vriend goed genoeg, dan zou je kunnen overleggen dat hij totaal passief blijft met zijn handen. Jou niet aanraken, maar puur ondergaan.

Misschien heb je hier iets aan, misschien ook niet. Maar het feit dat je het zo graag anders zou willen, vind ik heel sterk van je.
Well behaved women rarely make history.
Alle reacties Link kopieren
War jammer dat je je posting hebt weggehaald. Een ander had daar wellicht ook iets aan gehad
Alle reacties Link kopieren
quote:onnohoestsiroop schreef op 15 juni 2016 @ 21:47:

War jammer dat je je posting hebt weggehaald. Een ander had daar wellicht ook iets aan gehad



Sorry, het voelde ineens toch te open voor me

Ik heb hem overigens lichtelijk aangepast terug gezet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zijdus schreef op 15 juni 2016 @ 21:46:

Of je weer opnieuw in therapie zou moeten gaan, vind ik moeilijk te beoordelen hoewel ik me wel kan voorstellen dat je met therapie op kinderleeftijd het misbruik misschien niet helemaal hebt verwerkt. Je bent opgegroeid, je lichaam en geest heeft zich ontwikkeld, je bent een relatie aangegaan, waardoor misschien andere aspecten nog verwerkt moeten worden.

Ik kan me wel heel goed voorstellen (een vriendin die misbruikt is, heeft hier ook last van) dat pijpen, het voorbeeld dat je noemt, angst kan oproepen. Dit is namelijk een seksuele handeling waarbij de man in kwestie bijvoorbeeld je hoofd kan vastpakken. Uit enthousiasme, om je te sturen, maar ook om je te dwingen. Als dat vroeger is gebeurd, begrijp ik je angst en paniekgevoel heel goed. Mocht dit het geval zijn, maar je vertrouwt je vriend goed genoeg, dan zou je kunnen overleggen dat hij totaal passief blijft met zijn handen. Jou niet aanraken, maar puur ondergaan.

Misschien heb je hier iets aan, misschien ook niet. Maar het feit dat je het zo graag anders zou willen, vind ik heel sterk van je. Ja, het stomme van de therapie is dus dat ik op een gegeven moment (eigenlijk de hele tijd) niet wist waarvoor ik in therapie was. Ik heb het ook nooit als therapie ervaart, maar meer als een soort 'schilderclub' (kunstzinnige therapie). Ik herinnerde me er ook niks van, tot ik in de pubertijd raakte. Toen ik me echt op seksueel gebied begon te ontwikkelen, begon ik me dingen te herinneren. Later heb ik nagevraagd aan mijn moeder of het misbruik echt was. Ik heb uiteindelijk zelfs de politiedocumenten ergens gevonden. Het was heel raar om dat zo te lezen, maar bevestigde voor mij wel dat ik echt herinneringen had, en niet zomaar vage dromen ofzo. Overigens hebben ze de man in kwestie nooit opgepakt, omdat het mijn woord tegen het zijne was. Ik was toen ook nog maar 5 jaar oud.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zijdus schreef op 15 juni 2016 @ 21:46:

Of je weer opnieuw in therapie zou moeten gaan, vind ik moeilijk te beoordelen hoewel ik me wel kan voorstellen dat je met therapie op kinderleeftijd het misbruik misschien niet helemaal hebt verwerkt. Je bent opgegroeid, je lichaam en geest heeft zich ontwikkeld, je bent een relatie aangegaan, waardoor misschien andere aspecten nog verwerkt moeten worden.

Ik kan me wel heel goed voorstellen (een vriendin die misbruikt is, heeft hier ook last van) dat pijpen, het voorbeeld dat je noemt, angst kan oproepen. Dit is namelijk een seksuele handeling waarbij de man in kwestie bijvoorbeeld je hoofd kan vastpakken. Uit enthousiasme, om je te sturen, maar ook om je te dwingen. Als dat vroeger is gebeurd, begrijp ik je angst en paniekgevoel heel goed. Mocht dit het geval zijn, maar je vertrouwt je vriend goed genoeg, dan zou je kunnen overleggen dat hij totaal passief blijft met zijn handen. Jou niet aanraken, maar puur ondergaan.

Misschien heb je hier iets aan, misschien ook niet. Maar het feit dat je het zo graag anders zou willen, vind ik heel sterk van je.



Dat dwingen kan toch bij elke willekeurige seksuele handeling?



Rot voor je TO, therapie is denk ik wel de aangewezen route.
Vervelend werk en gekke kleren en likdoorns en inkomensbelasting
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dat zelf ook lang gehad, het gaat over maar heel langzaam, voor mij dan. Ik had vooral erna een heel erg rot gevoel, schaamte en walging door elkaar. Maar pijpen heb ik ook lang niet gedaan, dat moest ik ook doen als kind. De geur deed me een tijd denken aan vroeger.



Misschien is een sexuoloog iets voor jou, die is wat meer gericht op het praktische van sex. Ik vind zelf, ik kan er prima over praten, alleen helpt mij dat niet zo. Dan voel ik me alleen maar erg rot. Of emdr, ik durf dat zelf niet maar hoor er wel goeie dingen over. Sterkte!
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
denk ook dat het langzaam over kan gaan. maar je moet jezelf er wel bij neerleggen dat je nu eenmaal die blokkade hebt. en nog eens met een psych gaan praten gaat je weer een stapje vooruit helpen hoop ik. succes he.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven