Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
dinsdag 10 september 2019 om 12:01
Lieve Isabelles,
Ik heb dit topic gister in 1 adem uitgelezen. Ik vind het zo vreselijk voor je wat er allemaal gebeurd is.
Het klinkt alsof je er nu weinig meer bij kunt hebben omdat het water je aan de lippen staat. Van de andere kant heb je ook gemerkt dat je niet ‘van hem af’ bent nu. Hij wil controle over je houden. Je zult dus iets moeten doen. Meen op je eigen manier de tijd om te bedenken wat dan.
Mijn gedachten:
- kun je van alle drie de incidenten (dus ook het binnendringen en je huis en je bedreigen) een officiele melding maken? Dus nog geen aangifte, maar dan ligt het wel beter vast. Heb je het laatste incident uberhaupt met de politie bespoken?
- ik denk dat het goed is op opnieuw je licht te gaan opsteken bij politie en een advocaat over de mogelijkheden.
- nu met deze informatie erbij denk ik dat hij na de eerste verkrachting alleen heeft meegewerkt om jou van een scheiding af te houden. Nu werkt hij mee aan de scheiding om aan aangifte te ontkomen. Maar hij ziet zelf ook wel dat je nu in feite vrij bent om toch aangifte te doen. Daarom maakt hij je ook zo bang. Ik denk dat het zaak is om uit te zoeken hoe je zo veilig mogelijk toch aangifte kunt doen. Anders ben je nooit vrij.
- iemand anders had het over het aanschaffen van een hond en daar dacht ik ook aan. Gezelllig en veiliger. Huisdieren werken vaak stressverlagend.
Heel heel heel veel sterkte. Je doet het super goed, stukje voor stukje. Laat ons met je meedenken voor zo ver mogelijk.
Ik heb dit topic gister in 1 adem uitgelezen. Ik vind het zo vreselijk voor je wat er allemaal gebeurd is.
Het klinkt alsof je er nu weinig meer bij kunt hebben omdat het water je aan de lippen staat. Van de andere kant heb je ook gemerkt dat je niet ‘van hem af’ bent nu. Hij wil controle over je houden. Je zult dus iets moeten doen. Meen op je eigen manier de tijd om te bedenken wat dan.
Mijn gedachten:
- kun je van alle drie de incidenten (dus ook het binnendringen en je huis en je bedreigen) een officiele melding maken? Dus nog geen aangifte, maar dan ligt het wel beter vast. Heb je het laatste incident uberhaupt met de politie bespoken?
- ik denk dat het goed is op opnieuw je licht te gaan opsteken bij politie en een advocaat over de mogelijkheden.
- nu met deze informatie erbij denk ik dat hij na de eerste verkrachting alleen heeft meegewerkt om jou van een scheiding af te houden. Nu werkt hij mee aan de scheiding om aan aangifte te ontkomen. Maar hij ziet zelf ook wel dat je nu in feite vrij bent om toch aangifte te doen. Daarom maakt hij je ook zo bang. Ik denk dat het zaak is om uit te zoeken hoe je zo veilig mogelijk toch aangifte kunt doen. Anders ben je nooit vrij.
- iemand anders had het over het aanschaffen van een hond en daar dacht ik ook aan. Gezelllig en veiliger. Huisdieren werken vaak stressverlagend.
Heel heel heel veel sterkte. Je doet het super goed, stukje voor stukje. Laat ons met je meedenken voor zo ver mogelijk.
Het is zoals het is
dinsdag 10 september 2019 om 13:10
dinsdag 10 september 2019 om 13:28
Maar dan niet zo’n doorgefokte bijtmachine. Daar is TO nu juist net van aan het loskomen.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
dinsdag 10 september 2019 om 13:40
dinsdag 10 september 2019 om 15:38
Maar hoe zie je dat voor je dan? Een Duitse herder of ander herderras die meteen in je hangt, staat dus hoog in drift. Over een dergelijke hond (en ik weet waar ik het over heb want ik heb er zelf een) moet je wel overwicht en controle hebben anders kan het goed fout gaan in andere situaties. En hoe kom je eraan. Een herplaatser? Verknipt gemaakt door een ander want daarvan zitten er veel in het asiel. Of een pup die je zelf opvoedt en africht. Ik heb het idee dat ts haar hoofd wel naar wat anders staat. Bovendien moet je het hebben van een hond leuk vinden en het moet te doen zijn met je werk want een hond heeft (veel) beweging nodig.
vrijdag 27 september 2019 om 15:47
Sterkte Isabelles! Ik dacht net als een hoop anderen in het begin een 'romantisch' topic te hebben gelezen met een verschrikkelijke fout in het begin en een sterkere relatie tot gevolg. Ik kan er met mijn verstand niet bij dat ik dat heb kunnen denken. 
Ik vind het verschrikkelijk wat je overkomen is. Ik hoop dat je de moed en de daadkracht (en de energie) vindt om voor jezelf op te komen en aangifte te doen.
Ik vind het verschrikkelijk wat je overkomen is. Ik hoop dat je de moed en de daadkracht (en de energie) vindt om voor jezelf op te komen en aangifte te doen.
donderdag 7 november 2019 om 15:30
Ik heb dit topic in de afgelopen drie dagen van begin tot eind gelezen. Onvoorstelbaar in wat voor vreselijke situatie je bent beland en dat dit nu al twee jaar lang je leven beheerst. Normaal gesproken lees ik zo af en toe vanaf de zijlijn mee maar ik wilde je een hart onder de riem steken, dus ik heb toch maar een account aangemaakt. Ik hoop van harte dat je, op wat voor manier dan ook, een veilige en gelukkige toekomst voor jezelf kunt creëren want dat verdien je!
Here am I in my little bubble
zaterdag 7 december 2019 om 20:40
hai, het ging berg opwaarts maar nu even niet. Toen het bergopwaards ging had ik bedacht dat ik niet langer zo wilde leven, in angst bedoel ik dus en dat ik toch aangifte zou gaan doen en op zn minst een contactverbod zou vragen. Dat is mislukt.Zazamaenade schreef: ↑28-11-2019 10:19Isabelles, hoe is het met je?
Door een ander topic hier moest ik aan je denken.
Ik ben toen (met iemand van slachtoffer hulp) bij de politie mijn verhaal gaan doen, dat heb ik in totaal drie keer gedaan. Ik vond het enorm zwaar om het hele verhaal drie keer te moeten vertellen, want elke keer moest er toch iemand anders van een andere afdeling bij zijn, en iemand anders het horen, en het zal vast allemaal procedure zijn, maar ik vond het slopend. In elk geval, vervolgens dacht ik dus dat het dan goed zou komen en dat er nu iets geregeld zou worden en werd ik gevraagd weer op gesprek te komen om dus nu te regelen dat hij mij niet meer lastig kon vallen. Ik was onder de impressie dat we dus dat contact verbod gingen regelen, echter bleek dat niet het geval, zij hadden een gesprek met mij en ex belegd zodat we samen tot afspraken konden komen.
Ik wil helemaal niet samen met hem tot afspraken komen, ik wilde een contact verbod en aangifte doen. Ik ben toen vertrokken en heb dat gesprek niet gevoerd.
Hoe dit fout gegaan is weet ik niet, de ene afdeling lijkt niet te weten waar de andere afdeling mee bezig is. Het is een groot kastje naar de muur verhaal. Ik vond het heel zwaar om dit uberhaupt te doen en ik sta nu niet alleen met lege handen maar nu weet ex dus ook dat ik daarmee bezig was. Ik heb nu echt geen energie meer om dit nog door te zetten. Ik weet dat mensen in dit topic erg stellig waren en nu vast ook zullen zijn om toch aangifte te doen en door te zetten maar ik kan nu even niet meer. Ik zit al zo lang in deze situatie en ik wil dat het nu stopt, ik trek het gewoon niet meer. Ik wil gewoon het verleden achter me laten en even rust.
Ex heeft trouwens geen contact meer opgenomen, ook niet toen hij hiervan hoorde, dus dat is dan wel weer positief.
Heel lief dat je aan me dacht, ik hoop dat het in het andere topic waardoor je aan mij moest denken wat beter met de betreffende TO gaat.
zaterdag 7 december 2019 om 21:54
zondag 8 december 2019 om 08:49
ik moest ook aan haar denken, hoe ontzettend bang moet dat meisje geweest zijn, 16 jaar pas, vreselijk.Westerpaviljoen schreef: ↑08-12-2019 08:02Een klein adviesje
Schrijf een brief aan je burgemeester, zeker na de zaak Humeyra moet je dan meer aandacht kunnen krijgen.
En veel liefs natuurlijk.
Dank voor je advies, Ik ga zelf niet meer een brief aan de burgemeester schrijven, en ook geen advocaat nemen. Het traject van een contact verbod krijgen en aangifte doen heeft mij meer beschadigd dan opgeleverd. Ik ben slechter af dan voordat ik dit probeerde. Dat er aandacht zou moeten zijn ben ik met je eens, maar ik voel me op dit moment niet geroepen daar de voorvechter voor te zijn, ik voel me op dit moment alleen maar geroepen even voor mezelf te zorgen.
zondag 8 december 2019 om 08:53
ik wil dit wel even nuanceren, ze werken niet met opzet tegen, het is 'gewoon' misgegaan. Foute communicatie tussen afdelingen. Maar daar heb ik natuurlijk niet veel aan. Ik heb dus wel melding kunnen doen maar geen aangifte. Ik denk dat als ik nu door zou pakken het vast nog wel zou kunnen om aangifte te doen maar ik wil niet meer. Ik heb mijn verhaal 3 keer gedaan, vond het vreselijk, je beleeft het allemaal weer opnieuw en vervolgens zetten ze (welliswaar per ongeluk) zonder mij te informeren met hem in een kamertje om samen afspraken te maken. Ik ben doodsbang voor die man, ik dacht echt even: jullie zijn hardstikke gek geworden. Daar is trouwens wel excuses voor gemaakt, het was een miscommunicatie. En ik snap echt wel dat waar gewerkt worden ook fouten gemaakt worden. Maar mijn vertrouwen is weg.tinydancer schreef: ↑07-12-2019 21:54Ik vind het dieptriest en ongelooflijk dat je geen aangifte hebt kunnen doen. De situatie is zeker ernstig genoeg....
Ik begrijp niet dat ze de aangifte tegenwerken.
veel sterkte, en ik wens je rust, veiligheid, en uiteindelijjk ook een gelukkig leven toe,
zondag 8 december 2019 om 10:40
Het zijn gewoon prutsers. Maar dat was van begin af aan al duidelijk want die man had meteen al van z'n bed gelicht moeten worden.
En dat moet ons dan beschermen. Man man man.
Ik had hier een heel verhaal zitten typen over m'n eigen ervaringen met aangifte doen maar dat heb ik maar weer weggehaald want daar is TO niet mee geholpen.
Ik hoop dat je alsnog wel de politie belt als het nodig is, TO. En eigenlijk hoop ik natuurlijk vooral dat het niet meer nodig is. Sterkte hoor!
En dat moet ons dan beschermen. Man man man.
Ik had hier een heel verhaal zitten typen over m'n eigen ervaringen met aangifte doen maar dat heb ik maar weer weggehaald want daar is TO niet mee geholpen.
Ik hoop dat je alsnog wel de politie belt als het nodig is, TO. En eigenlijk hoop ik natuurlijk vooral dat het niet meer nodig is. Sterkte hoor!
zondag 8 december 2019 om 12:46
Zo, wat een enorme blunder van de politie. Hoe lang geleden is dit nu?
Wat ik niet snap is dat slachtofferhulp, die je hielp bij de aangifte, niet wat alerter is geweest. Je hebt wel heel veel pech hiermee.
Logisch dat je het nu spuugzat bent. Hopelijk heeft het als een waarschuwing aan je ex gewerkt.
Als het rustig blijft kun je het nu laten liggen tot jij het tijd vindt om dit op te pakken met een advocaat.
Wat vinden de mensen om je heen ervan? Hopelijk zit je hier niet alleen mee.
Wat ik niet snap is dat slachtofferhulp, die je hielp bij de aangifte, niet wat alerter is geweest. Je hebt wel heel veel pech hiermee.
Logisch dat je het nu spuugzat bent. Hopelijk heeft het als een waarschuwing aan je ex gewerkt.
Als het rustig blijft kun je het nu laten liggen tot jij het tijd vindt om dit op te pakken met een advocaat.
Wat vinden de mensen om je heen ervan? Hopelijk zit je hier niet alleen mee.
nounou
zondag 8 december 2019 om 12:55
slachtoffer hulp was ook niet blij met de situatie, zij waren ook niet op de hoogte van het idee om samen tot afspraken te komen. Dat was gewoon een ontzettend slecht plan en veroorzaakt door een bureaucratische fout.
Anderen om mij heen helpen enorm, die zijn ook echt boos. Dus ik sta er zeker niet alleen voor. Ben ook nadat ik weg ben gelopen uit dat gesprek een week bij vriendin gaan logeren, ik was doodsbang dat ex bij me aan de deur zou staan. Ik krijg ontzettend veel hulp van heel veel lieve mensen om me heen dus daar ben ik echt heel dankbaar voor.
Anderen om mij heen helpen enorm, die zijn ook echt boos. Dus ik sta er zeker niet alleen voor. Ben ook nadat ik weg ben gelopen uit dat gesprek een week bij vriendin gaan logeren, ik was doodsbang dat ex bij me aan de deur zou staan. Ik krijg ontzettend veel hulp van heel veel lieve mensen om me heen dus daar ben ik echt heel dankbaar voor.
zondag 8 december 2019 om 13:11
Dus de politie heeft gewoon de eigen opzet van eerder (geen aangifte doen) gevolgd, los van wat jij wilde. Wat een idioten.
Mijn opmerking over Slachtofferhulp komt voort uit mijn eigen ervaringen met hen, die niet zó goed zijn. Ik vond ze amateuristisch (dat gold voor verschillende medewerkers).
Goed om te lezen dat je veel lieve mensen om je heen hebt.
Mijn opmerking over Slachtofferhulp komt voort uit mijn eigen ervaringen met hen, die niet zó goed zijn. Ik vond ze amateuristisch (dat gold voor verschillende medewerkers).
Goed om te lezen dat je veel lieve mensen om je heen hebt.
nounou
zondag 8 december 2019 om 14:18
+1
