Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
zondag 8 december 2019 om 14:33
nou ik was degene die eerder geen aangifte wilde doen, en pas geleden dus wel. Dus mijn verhaal gedaan en melding gemaakt, maar ze vonden toch (bij zeden) dat ik naar huiselijk geweld moest, dus daar weer mijn verhaal gedaan, maar die vonden dat omdat we dus allang uit elkaar waren dat het toch echt bij zeden thuishoorde, dus weer terug en weer mijn verhaal gedaan. Die hebben het naar stalkingsteam doorgezet maar daar is het misgegaan want die hadden dus het hele verhaal niet gehoord en alleen gehoord dat ik een contact verbod wilde terwijl er al maanden geen contact geweest was. Dus die hadden zoiets van: nou die twee kunnen daar best met een beetje hulp wel samen uitkomen. Ik had daar eigenlijk nooit terecht moeten komen, want ex heeft me helemaal niet gestalkt,Zazamaenade schreef: ↑08-12-2019 13:11Dus de politie heeft gewoon de eigen opzet van eerder (geen aangifte doen) gevolgd, los van wat jij wilde. Wat een idioten.
Mijn opmerking over Slachtofferhulp komt voort uit mijn eigen ervaringen met hen, die niet zó goed zijn. Ik vond ze amateuristisch (dat gold voor verschillende medewerkers).
Goed om te lezen dat je veel lieve mensen om je heen hebt.
Het is dus niet zo dat ik geen aangifte meer kan doen, maar ik ben zo ontzettend het vertrouwen erin kwijt, ik heb mijn verhaal drie keer gedaan en vervolgens zetten ze me met ex in een ruimte om er samen uit te komen. Alle individuele medewerkers waren heel aardig en hebben ook echt niet geprobeerd me af te laten zien van aangifte en vinden het ook gewoon echt vervelend hoe het gelopen is. Ik heb me alleen zo verschrokken dat ik opeens met hem geconfronteerd werd zonder dat ik dat vooraf wist dat ik gewoon niet meer wil. Dit hele proces is me niets aan het opleveren, dit hele proces heeft me alleen maar heel veel gekost. Op dit moment maakt het me gewoon niet uit of hij wel of geen straf krijgt, het enige wat me uit maakt is zorgen dat ik weer normaal kan functioneren.
zondag 8 december 2019 om 14:51
zondag 8 december 2019 om 15:01
ja die begeleiden nog wel, ik heb ook zelf nog een psycholoog daarnaast. Slachtofferhulp was niet te spreken over de gang van zaken en het stalkingsteam ook niet, die voelden zich echt heel rot. Dus er is wel aandacht geweest voor hoe het gegaan is. Maar ook al is er aandacht geweest, ik wil dit niet meer. Het kost me meer dan het me oplevert. Ik wil eigenlijk gewoon verder.RikM schreef: ↑08-12-2019 14:51Maar gaat slachtofferhulp nog iets voor je betekenen nu? Want het kan toch niet zijn dat het hiermee stopt? Zij zijn er om je te begeleiden. Wat mij betreft zouden ze op zijn minst die korpschef even aan zijn jasje moeten trekken, om te zorgen dat dit goed afgehandeld wordt.
zondag 8 december 2019 om 15:11
zondag 8 december 2019 om 16:08
Dat kan niet.madamzonderm schreef: ↑08-12-2019 15:11
Kan slachtofferhulp voor je bemiddelen bij de politie over een contactverbod?
maandag 9 december 2019 om 13:02
Isabelles, dat je zelf eerst geen aangifte wilde doen is geen rechtvaardiging voor het feit dat het nu niet lukte.
En dat de rechercheurs en andere politieagenten vriendelijk waren en hun excuses hebben aangeboden is prettig maar daar heb je verder niets aan als je aangifte niet opgenomen wordt.
En dat je van afdeling naar afdeling werd gestuurd omdat wat jou gebeurd is niet in hun systeem past is schandalig, en niet jouw schuld.
Je zoekt uitvluchten voor anderen terwijl je zelf niet geholpen wordt bij iets wat waarschijnlijk essentieel is om weer verder te kunnen.
Verzamel moed en laat je begeleiden door mensen die niet alleen maar aardig zijn om alsnog aangifte te doen. Natuurlijk niet omdat wij hier, of ik, dat belangrijk vinden, maar omdat het tijd wordt dat je je voet eens stevig neerzet en het gaat lopen zoals jij dat wilt.
Dat het heel onaangenaam is om bij de aangifte je verhaal meermaals te moeten vertellen kan ik beamen, ik moest zelfs twee dagen erna naar de plek waar het gebeurd was voor een reconstructie.
Verzamel je moed weer, Isabelles. Sterkte
En dat de rechercheurs en andere politieagenten vriendelijk waren en hun excuses hebben aangeboden is prettig maar daar heb je verder niets aan als je aangifte niet opgenomen wordt.
En dat je van afdeling naar afdeling werd gestuurd omdat wat jou gebeurd is niet in hun systeem past is schandalig, en niet jouw schuld.
Je zoekt uitvluchten voor anderen terwijl je zelf niet geholpen wordt bij iets wat waarschijnlijk essentieel is om weer verder te kunnen.
Verzamel moed en laat je begeleiden door mensen die niet alleen maar aardig zijn om alsnog aangifte te doen. Natuurlijk niet omdat wij hier, of ik, dat belangrijk vinden, maar omdat het tijd wordt dat je je voet eens stevig neerzet en het gaat lopen zoals jij dat wilt.
Dat het heel onaangenaam is om bij de aangifte je verhaal meermaals te moeten vertellen kan ik beamen, ik moest zelfs twee dagen erna naar de plek waar het gebeurd was voor een reconstructie.
Verzamel je moed weer, Isabelles. Sterkte
nounou
maandag 9 december 2019 om 15:33
Goed gezegd Zazamaenade, ik sluit me hierbij aan.Zazamaenade schreef: ↑09-12-2019 13:02Je zoekt uitvluchten voor anderen terwijl je zelf niet geholpen wordt bij iets wat waarschijnlijk essentieel is om weer verder te kunnen.
Verzamel moed en laat je begeleiden door mensen die niet alleen maar aardig zijn om alsnog aangifte te doen. Natuurlijk niet omdat wij hier, of ik, dat belangrijk vinden, maar omdat het tijd wordt dat je je voet eens stevig neerzet en het gaat lopen zoals jij dat wilt.
Dat het heel onaangenaam is om bij de aangifte je verhaal meermaals te moeten vertellen kan ik beamen, ik moest zelfs twee dagen erna naar de plek waar het gebeurd was voor een reconstructie.
Verzamel je moed weer, Isabelles. Sterkte
maandag 9 december 2019 om 21:12
Isabelles, je verhaal raakt me enorm. Je komt over als iemand die ongelooflijk sterk is, maar nu echt is geknakt.
Ik snap heel goed dat je het niet (meer) ziet zitten om wéér die gang naar de politie te maken en dat jijzelf nu voorlopig op de 1e en enige plaats komt. Desondanks geloof ik wel dat het doen van aangifte uiteindelijk heel goed zal zijn, óók voor jou. Maar ik geloof ook dat je ooit zover komt, je hebt er nog tijd genoeg voor. En als je nooit zover komt: ook goed! Het is heel erg goed om nu alleen aan jezelf te denken.
Als ik je ergens mee kan helpen (ik zou niet weten met wat, maar misschien gewoon fungeren als praatpaal?), dan kan je me altijd pb'en.
Ik snap heel goed dat je het niet (meer) ziet zitten om wéér die gang naar de politie te maken en dat jijzelf nu voorlopig op de 1e en enige plaats komt. Desondanks geloof ik wel dat het doen van aangifte uiteindelijk heel goed zal zijn, óók voor jou. Maar ik geloof ook dat je ooit zover komt, je hebt er nog tijd genoeg voor. En als je nooit zover komt: ook goed! Het is heel erg goed om nu alleen aan jezelf te denken.
Als ik je ergens mee kan helpen (ik zou niet weten met wat, maar misschien gewoon fungeren als praatpaal?), dan kan je me altijd pb'en.
maandag 9 december 2019 om 22:18
Hallo Isabelles,
Even voor de volledigheid: een straat- of contactverbod moet je aanvragen via een kort geding of in een strafrechtprocedure via de officier van justitie. Een advocaat is daarbij in beide gevallen geen overbodige luxe.
Ik vind het heel erg voor je dat het bij de politie zo slecht verlopen is. Ik werk daar zelf en voel me aangesproken. Ik weet niet of je het op kunt brengen, maar je zou een officiële klacht in kunnen dienen. Het helpt jou nu niet, maar kan wel voorkomen dat andere mensen hetzelfde moeten meemaken.
In ieder geval hoop ik dat je snel weer wat rust vindt, sterkte
Even voor de volledigheid: een straat- of contactverbod moet je aanvragen via een kort geding of in een strafrechtprocedure via de officier van justitie. Een advocaat is daarbij in beide gevallen geen overbodige luxe.
Ik vind het heel erg voor je dat het bij de politie zo slecht verlopen is. Ik werk daar zelf en voel me aangesproken. Ik weet niet of je het op kunt brengen, maar je zou een officiële klacht in kunnen dienen. Het helpt jou nu niet, maar kan wel voorkomen dat andere mensen hetzelfde moeten meemaken.
In ieder geval hoop ik dat je snel weer wat rust vindt, sterkte
vrijdag 13 december 2019 om 10:38
Blij dat je mensen om je heen hebt die je bijstaan. Ergens hoop ik dat je de kracht en motivatie vind om die aangifte alsnog door te zetten. Maar ik begrijp ook wel als je het voor je eigen rust beter voelt om het zo te laten.
Het is meer dat er elke keer als je weer rust lijkt te inden er weer iets gebeurt waardoor je wenst dat je je ex goed op zijn plek had gezet.
Sterkte.
Het is meer dat er elke keer als je weer rust lijkt te inden er weer iets gebeurt waardoor je wenst dat je je ex goed op zijn plek had gezet.
Sterkte.
vrijdag 20 december 2019 om 16:54
Pfff wat kan jij doorslaan en zeiken zeg, ik denk dat zij wel duidelijk is toch?S-Meds schreef: ↑26-05-2019 22:25je gaat niet ten onder door een aangifte. In tegendeel, het is een mooie stap in je proces om assertiever te worden en te leren zeggen dat niemand het recht heeft je kapot te meppen. Ja je bent slachtoffer maar je bent geen dood vogeltje. kop op, dit kan je wel. je kan ook scheiden en je financieen regelen hoor, denk maar niet dat hij steun krijgt vanuit van een rechter met dit verhaal. Maar dan moet dat verhaal wel bekend zijn
En jij kan ook overdrijven
vrijdag 20 december 2019 om 17:29
vrijdag 20 december 2019 om 18:13
Ja, heb de hele topic doorgelezen, ik hoop dat je hieruit komt, heb ook zoiets van heel dichtbij meegemaakt en het sloopt je. Bij deze man krijg ik het idee dat hij dreigt omdat hij eerder bang is om de controle over jou te verliezen. Maar bij dreigen blijft het, anders had hij allang iets ondernomen. En zijn ouders, hoe staan die hierin?
woensdag 11 maart 2020 om 17:49
Dat het bij dreigen blijft? Je zegt toch net dat je het hele topic hebt gelezen??Bordorood schreef: ↑20-12-2019 18:13Ja, heb de hele topic doorgelezen, ik hoop dat je hieruit komt, heb ook zoiets van heel dichtbij meegemaakt en het sloopt je. Bij deze man krijg ik het idee dat hij dreigt omdat hij eerder bang is om de controle over jou te verliezen. Maar bij dreigen blijft het, anders had hij allang iets ondernomen. En zijn ouders, hoe staan die hierin?
dinsdag 10 november 2020 om 13:55
Ik voel me vereerd dat je alsnog de moeite neemt om op mijn waardevolle bijdrage te reageren, maar ik begrijp jouw reactie nog steeds niet eerlijk gezegd.
Jij geeft aan dat je denkt dat het wel bij dreigen blijft, omdat hij anders al wel wat had gedaan. Nou hij heeft haar inmiddels ettelijke malen half dood geslagen, dus vandaar mijn vraag of je het topic hebt gelezen. Je hebt inmiddels de tijd gehad zou ik zeggen.
Jij geeft aan dat je denkt dat het wel bij dreigen blijft, omdat hij anders al wel wat had gedaan. Nou hij heeft haar inmiddels ettelijke malen half dood geslagen, dus vandaar mijn vraag of je het topic hebt gelezen. Je hebt inmiddels de tijd gehad zou ik zeggen.
