Seks
alle pijlers
Is hij het wel of niet?
zondag 11 juli 2010 om 21:02
Ik weet het niet meer, kom er niet uit, ben in de war.
Ik heb de laatste dagen weer gesprekken met mijn man omdat we voor het laatst een dag na oud en nieuw weer met elkaar na bed zijn geweest. Die keer was dan ook na een jaar. Inmiddels hebben we het dus 6 ½ maand weer geen sex met elkaar gehad. Dit gaat al zeker 13 jaar zo. Ik zal de voorgeschiedenis een beetje omschrijven:
• Op huwelijknacht heeft hij me met geen vinger aangeraakt. Ik had speciaal leuk lingerie aangeschaft en me dus voorbereid. Temeer omdat we de echte sex bewaard hebben voor die speciale nacht. In plaats van ervoor gaan die betreffende nacht, zat hij plezier te hebben in de jacuzzi van het hotel. Ik heb zelfs mijn eigen trouwjurk uitgetrokken en vervolgens gingen we naar bed om te slapen.
• De jaren die erop volgden nauwelijks sex en vooral totaal geen initiatief van hem. Elke keer moest het van mij komen. Veel gesprekken gehad door de jaren heen over het waarom. Dan vertelde hij me op een gegeven moment dat hij zich niet tot me aangetrokken voelde. Dat kwam zoals veel vrouwen kunnen begrijpen best hard aan. Ik vroeg dan of het specifiek mij betrof of dat hij dat probleem ook met vrouwen had of heeft gehad, maar nee, dat hij niet. Nou, dat kwetste me behoorlijk. Ik begreep het ook niet. “het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, je bent een aantrekkelijke vrouw”dat zei hij dan.
• Na vele maanden met onthouding ging dan weer eens een gesprek aan om te begrijpen waarom dan geen aantrekking specifiek niet naar mij toe, maar hij had dat nou eenmaal en hij vond het heel erg dat hij dat moest zeggen tegen mij, maar was nou eenmaal zou.
• Zo zijn de jaren voorbij gegaan en inmiddels was ik er onbewust aan gewend om zo te leven, maar dan komt het weer dat het weer gaat knagen. Ik voel dan dat ik geen compleet leven heb, dat ik iets mis. Het is niet dat ik sexbelust ben, maar een complete huwelijk. We doen weinig tot niks met elkaar, ieder zit op zijn eigen eilandje inmiddels. Twee huisgenoten onder 1 dak.
• Een dag voor oud en nieuw wilde ik graag weten hoe de vork precies in de steel zat. Recht voor de raap gevraagd of hij opgewonden wordt van een neukende penis. Hij zei direct ja.
• Toen hebben we gepraat wat hij er nou zo leuk vond, namelijk een man die een vrouw neukt. Ik vroeg hem of hij dan ook dat op internet keek. Dat was zo, hij liet me de sites zien die hij bezocht en een zwarte man was zijn favoriet. Toen ik vroeg wat hem precies daarin aantrok, de vrouw die genomen werd of die zwarte man die haar nam, was die man waar het hem omging. Hij deed het heel goed en je kon zien dat ie ervan genoot.
• Er ging dus een venster in zijn ziel voor mij open. Daarna gingen er tot nu dus zoals gezegd 6 ½ maand voorbij en ik begon me weer verdrietig voelen. Omdat ik het een abnormale situatie vind. Namelijk dat we dus alleen maar op papier een huwelijk hebben.
Voor mezelf heb ik de knoop doorgehakt en besloten om dan maar de scheiding aan te vragen. Ik ging zelfs kalmeringstabletten slikken om maar geen verdriet te voelen. Maar dat heeft dan weer effect op mijn functioneren als moeder, werkneemster en ik weet niet hoeveel rollen ik nog meer heb op 1 dag. Doe ook nog een studie erbij en loop stage. Tot nu toe er het beste van gemaakt, maar ik merk dus dat alle andere gebieden, vooral mijn kinderen langzamerhand de dupe ervan worden. Als ik dan thuis ben, ben ik er lichamelijk, niet emotioneel en geestelijk. Dat gaf me dus de doorslag. Ik heb het hem verteld, wat ik van plan ben. Hij zag mij ook met de dag slechter uitzien en hij kon letterlijk het verdriet in mijn gezicht gekerfd zien. Dat vond ie heel erg en was bereid om weer een gesprek met me aan te gaan. Wat we dan sinds vorige week nu ook doen.
Nu komt mijn dilemma:
Ik heb heel lang het vermoeden gehad, dat hij emotioneel en geestelijk op vrouwen valt, maar sexueel gezien in zijn gedachten opgewonden wordt van een sexende man. Hij zei me dat hij denkt dat hij bi is en dan zegt hij ik weet het zeker. Dit zijn de sleutelzinnen:
• Ik heb me in het verleden wel eens aangetrokken gevoeld tot een man
• Ik zou wel een triootje willen met een man, waarbij ik toekijk hoe hij bezig is met jou
• Als ik dan meedoe, pijp ik niet hem, dat moet hij bij mij doen
• Anaal doe ik ook alleen bij hem
• Hij heeft een keer met twee van zijn vrienden een escort gehuurd, waarbij hij gepijpt werd, een vriend de escort anaal nam en de ander van voren. Hij vond dat heel erg opwindend, met name omdat een van de jongens de andere jongen tijdens de daad zijn been vasthield of streelde, dat uitzicht vond ie heel opwindend.
• Hij zegt dat zijn voorkeur voor Amerikaanse zwarte mannen gaat, omdat ze lichamelijk gezien heel mannelijk uitzien en mannen van een bepaald Europees land omdat ze qua temperament heel mannelijk zijn
• Hij zei tegen mij dat ie vooral viel op mijn persoonlijkheid, als je een man was geweest met dezelfde persoonlijkheid was ik nog op je gevallen
• Hij heeft deze gevoelens sinds de pubertijd
• Het zit in mij is mijn geaardheid zegt ie
• Ik weet niet wie ik ben
Laatst stelde ik voor om weer eens het bed in te duiken, de hele dag wierp hij mij van die blikken, ik gedoucht enz. een niet te opvallende doch sexy shirtje aangetrokken met een tangaslip, kinderen naar bed. Hij gaat achter zijn laptop zitten, iets voor zijn werk doen en ondertussen met een schuin oog film kijken op de televisie. Uren gingen voorbij, hij maakte geen aanstalten. Toen ging ik naar boven en even later kwam hij. Ik was weer heel verdrietig. Door mijn ovulatieperiode was ik extra gevoelig en had extra zin om weer eens van bil te gaan maar nee hoor, feest ging niet door. Hij helemaal van zijn kaart en zeggen dat het hem speet en dat ie zo’n kans heeft laten lopen. Voor mij was dat innerlijk letterlijk de laatste druppel. Na zo’n lange tijd en uitnodiging van mijn kant, hij accepteerde het, ieder andere man zou na zo’n lange tijd bespringen. Niet eerst vuilnis buiten zetten, achter het huis opruimen, zijn adressen voor volgende dag noteren en als er tijd overblijft na bijna 7 maanden dat ik dan een keer aan de beurt ben. Het was inmiddels bijna 12 uur in de nacht.
Ik heb de laatste dagen weer gesprekken met mijn man omdat we voor het laatst een dag na oud en nieuw weer met elkaar na bed zijn geweest. Die keer was dan ook na een jaar. Inmiddels hebben we het dus 6 ½ maand weer geen sex met elkaar gehad. Dit gaat al zeker 13 jaar zo. Ik zal de voorgeschiedenis een beetje omschrijven:
• Op huwelijknacht heeft hij me met geen vinger aangeraakt. Ik had speciaal leuk lingerie aangeschaft en me dus voorbereid. Temeer omdat we de echte sex bewaard hebben voor die speciale nacht. In plaats van ervoor gaan die betreffende nacht, zat hij plezier te hebben in de jacuzzi van het hotel. Ik heb zelfs mijn eigen trouwjurk uitgetrokken en vervolgens gingen we naar bed om te slapen.
• De jaren die erop volgden nauwelijks sex en vooral totaal geen initiatief van hem. Elke keer moest het van mij komen. Veel gesprekken gehad door de jaren heen over het waarom. Dan vertelde hij me op een gegeven moment dat hij zich niet tot me aangetrokken voelde. Dat kwam zoals veel vrouwen kunnen begrijpen best hard aan. Ik vroeg dan of het specifiek mij betrof of dat hij dat probleem ook met vrouwen had of heeft gehad, maar nee, dat hij niet. Nou, dat kwetste me behoorlijk. Ik begreep het ook niet. “het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, je bent een aantrekkelijke vrouw”dat zei hij dan.
• Na vele maanden met onthouding ging dan weer eens een gesprek aan om te begrijpen waarom dan geen aantrekking specifiek niet naar mij toe, maar hij had dat nou eenmaal en hij vond het heel erg dat hij dat moest zeggen tegen mij, maar was nou eenmaal zou.
• Zo zijn de jaren voorbij gegaan en inmiddels was ik er onbewust aan gewend om zo te leven, maar dan komt het weer dat het weer gaat knagen. Ik voel dan dat ik geen compleet leven heb, dat ik iets mis. Het is niet dat ik sexbelust ben, maar een complete huwelijk. We doen weinig tot niks met elkaar, ieder zit op zijn eigen eilandje inmiddels. Twee huisgenoten onder 1 dak.
• Een dag voor oud en nieuw wilde ik graag weten hoe de vork precies in de steel zat. Recht voor de raap gevraagd of hij opgewonden wordt van een neukende penis. Hij zei direct ja.
• Toen hebben we gepraat wat hij er nou zo leuk vond, namelijk een man die een vrouw neukt. Ik vroeg hem of hij dan ook dat op internet keek. Dat was zo, hij liet me de sites zien die hij bezocht en een zwarte man was zijn favoriet. Toen ik vroeg wat hem precies daarin aantrok, de vrouw die genomen werd of die zwarte man die haar nam, was die man waar het hem omging. Hij deed het heel goed en je kon zien dat ie ervan genoot.
• Er ging dus een venster in zijn ziel voor mij open. Daarna gingen er tot nu dus zoals gezegd 6 ½ maand voorbij en ik begon me weer verdrietig voelen. Omdat ik het een abnormale situatie vind. Namelijk dat we dus alleen maar op papier een huwelijk hebben.
Voor mezelf heb ik de knoop doorgehakt en besloten om dan maar de scheiding aan te vragen. Ik ging zelfs kalmeringstabletten slikken om maar geen verdriet te voelen. Maar dat heeft dan weer effect op mijn functioneren als moeder, werkneemster en ik weet niet hoeveel rollen ik nog meer heb op 1 dag. Doe ook nog een studie erbij en loop stage. Tot nu toe er het beste van gemaakt, maar ik merk dus dat alle andere gebieden, vooral mijn kinderen langzamerhand de dupe ervan worden. Als ik dan thuis ben, ben ik er lichamelijk, niet emotioneel en geestelijk. Dat gaf me dus de doorslag. Ik heb het hem verteld, wat ik van plan ben. Hij zag mij ook met de dag slechter uitzien en hij kon letterlijk het verdriet in mijn gezicht gekerfd zien. Dat vond ie heel erg en was bereid om weer een gesprek met me aan te gaan. Wat we dan sinds vorige week nu ook doen.
Nu komt mijn dilemma:
Ik heb heel lang het vermoeden gehad, dat hij emotioneel en geestelijk op vrouwen valt, maar sexueel gezien in zijn gedachten opgewonden wordt van een sexende man. Hij zei me dat hij denkt dat hij bi is en dan zegt hij ik weet het zeker. Dit zijn de sleutelzinnen:
• Ik heb me in het verleden wel eens aangetrokken gevoeld tot een man
• Ik zou wel een triootje willen met een man, waarbij ik toekijk hoe hij bezig is met jou
• Als ik dan meedoe, pijp ik niet hem, dat moet hij bij mij doen
• Anaal doe ik ook alleen bij hem
• Hij heeft een keer met twee van zijn vrienden een escort gehuurd, waarbij hij gepijpt werd, een vriend de escort anaal nam en de ander van voren. Hij vond dat heel erg opwindend, met name omdat een van de jongens de andere jongen tijdens de daad zijn been vasthield of streelde, dat uitzicht vond ie heel opwindend.
• Hij zegt dat zijn voorkeur voor Amerikaanse zwarte mannen gaat, omdat ze lichamelijk gezien heel mannelijk uitzien en mannen van een bepaald Europees land omdat ze qua temperament heel mannelijk zijn
• Hij zei tegen mij dat ie vooral viel op mijn persoonlijkheid, als je een man was geweest met dezelfde persoonlijkheid was ik nog op je gevallen
• Hij heeft deze gevoelens sinds de pubertijd
• Het zit in mij is mijn geaardheid zegt ie
• Ik weet niet wie ik ben
Laatst stelde ik voor om weer eens het bed in te duiken, de hele dag wierp hij mij van die blikken, ik gedoucht enz. een niet te opvallende doch sexy shirtje aangetrokken met een tangaslip, kinderen naar bed. Hij gaat achter zijn laptop zitten, iets voor zijn werk doen en ondertussen met een schuin oog film kijken op de televisie. Uren gingen voorbij, hij maakte geen aanstalten. Toen ging ik naar boven en even later kwam hij. Ik was weer heel verdrietig. Door mijn ovulatieperiode was ik extra gevoelig en had extra zin om weer eens van bil te gaan maar nee hoor, feest ging niet door. Hij helemaal van zijn kaart en zeggen dat het hem speet en dat ie zo’n kans heeft laten lopen. Voor mij was dat innerlijk letterlijk de laatste druppel. Na zo’n lange tijd en uitnodiging van mijn kant, hij accepteerde het, ieder andere man zou na zo’n lange tijd bespringen. Niet eerst vuilnis buiten zetten, achter het huis opruimen, zijn adressen voor volgende dag noteren en als er tijd overblijft na bijna 7 maanden dat ik dan een keer aan de beurt ben. Het was inmiddels bijna 12 uur in de nacht.
zondag 11 juli 2010 om 21:13
Wat een rotverhaal passionata. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen (maar wou toch graag ff reageren omdat ik denk dat het met het WK wel even kan duren voor er veel reacties komen...) maar in ieder geval een
Overigens denk ik dat het verhaal van je man niet klopt. Als hij écht bi zou zijn, zou hij jou hartstikke aantrekkelijk kunnen vinden (maar óók op mannen vallen). wat hij nu vindt, is me eigenlijk niet helemaal duidelijk, maar er lijkt me weinig kans in zitten dat jullei ooit nog een fijn en goed sexleven gaan krijgen.
Hoe was dat eigenlijk voor jullie huwelijk? Heb je eerst nog andere relaties gehad? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je man voor je huwelijk wel duidelijk naar je verlangde, dat jullie toen gepassioneerde zoen- en vrijpartijen hadden. zo niet, wat is het dat je dacht dat het na je trouwen anders zou worden?
Overigens denk ik dat het verhaal van je man niet klopt. Als hij écht bi zou zijn, zou hij jou hartstikke aantrekkelijk kunnen vinden (maar óók op mannen vallen). wat hij nu vindt, is me eigenlijk niet helemaal duidelijk, maar er lijkt me weinig kans in zitten dat jullei ooit nog een fijn en goed sexleven gaan krijgen.
Hoe was dat eigenlijk voor jullie huwelijk? Heb je eerst nog andere relaties gehad? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je man voor je huwelijk wel duidelijk naar je verlangde, dat jullie toen gepassioneerde zoen- en vrijpartijen hadden. zo niet, wat is het dat je dacht dat het na je trouwen anders zou worden?
zondag 11 juli 2010 om 21:23
Dus ik liep weer dagen met verdriet rond. Afgewezen, niet gewild, gevoel geen normaal leven, geen normaal huwelijk en hoe verder.
Hij zag dat en wou deze keer dus echt met me praten. Waarbij hij in de afgelopen dagen de genoemde sleutelzinnen uitsprak.
Hij zei ook tijdens onze gesprekken:
- Als ik met een andere vrouw was geweest was het net zo gegaan
- Ik heb vroeger vriendinnetjes gehad, alleen maar om bij te horen
- Hij denkt niet aan sex als hij een vrouw ziet
(ik loop soms naakt voor hem langs als ik uit de douche kom of wel eens in een slipje omdat ik eerst andere dingen doe voordat ik me aankleed of het is te warm in huis, niet zo vaak hoor, maar dan nog dwaalt zijn ogen niet eens over mijn lichaam heen, laat staan dat het hem op ideeën brengt
- Hij zegt ik ben niet visueel ingesteld, maar ik word opgewonden tijdens de daad ( ik zei: ja door je fantasien erin te gooien) als ik iemand betast. Toen zei ik filmpjes op internet is ook visueel, ja maar zegt ie, dan zie ik de mensen in actie. dAt is wat anders.
- ik ben niet zoals de andere jongens die op een bepaalde manier over vrouwen praat of dat soort dingen.
- Ik ben geen homo zegt ie. Ik vroeg hem hoe hij dat zo zeker wist: dat wist ie gewoon.
Ik heb sterk het gevoel dat hij het wel is. Want anders kan ik er geen verklaring voor vinden. Hij vind de filmpjes heel opwindend, in zijn fantasiën draait het vooral daar om. Hij is geen versierder, maar voordat ik iedereen over mij heen krijg, daarmee bedoel ik, hij zal niet uitzich zelf iniatief nemen. Hij is wel technisch. Hij heeft altijd krachtsport gedaan, om voor zichzelf te bewijzen dat hij een echte man is.
Hij houdt heel veel van mij zegt ie. En niet als broers en zus, maar voelt zich ook niet aangetrokken tot mij. Hij houdt van harde sex en van dominantie, maar dan wat een man vertoont tijdens de daad in die fimpjes. Dus ik ben danig in de war.
We gaan relatietherapie doen en dan zie ik verder. Ik moet zeggen dat ik zelf door afwijzing of negeren van zijn kant op sexgebied gevoelsmatig van hem verwijderd ben. Ik zeg dat ik ook mijn behoeftes hem, wanneer je wilt kun je het van me krijgen zegt ie. Ik zei hem hoe vernederend dat was, dat hij het dan doet om mij in de behoefte te voorzien, net of ik zo zielig ben, niet omdat hij zelf zin in mij heeft.
Ik zei misschien kan jij geen gewone sex meer hebben, dat heeft ie vroeger ook niet gehad, voor mijn tijd, door die fantasiën en die filmpjes. Dat die hem het meeste opwinden en gewone sex hem niks doet. Dat is zo zegt hij.
Ik weet het dus niet meer, wat is ie nou, is ie bi, is hij homo, is hij a-seksueel als het op echte sex aankomt, valt hij op vrouwen maar mannelijke sex windt hem op?
Hij gaf aan dat we konden experimenteren. Dat zou dan betekenen dat ik doe wat hij wil, maar hij kan niet zijn wie ik wil dat hij is. Doen en zijn is iets heel anders. Want hij zei ik ga de dingen doen wat jij wilt. Daar ligt de kneep, je kunt jezelf niet dwingen iets te zijn, aantrekking voel je tot mij of niet. Daar heb je wel gelijk in zei hij.
Ontzettend lange verhaal, ik weet het, heb nog meer te vertellen. Het is dan ook een geschiedenis van 13 jaar. Hou het even hierbij
Wat denken jullie hierover? Iemand ervaring mee?
Hij zag dat en wou deze keer dus echt met me praten. Waarbij hij in de afgelopen dagen de genoemde sleutelzinnen uitsprak.
Hij zei ook tijdens onze gesprekken:
- Als ik met een andere vrouw was geweest was het net zo gegaan
- Ik heb vroeger vriendinnetjes gehad, alleen maar om bij te horen
- Hij denkt niet aan sex als hij een vrouw ziet
(ik loop soms naakt voor hem langs als ik uit de douche kom of wel eens in een slipje omdat ik eerst andere dingen doe voordat ik me aankleed of het is te warm in huis, niet zo vaak hoor, maar dan nog dwaalt zijn ogen niet eens over mijn lichaam heen, laat staan dat het hem op ideeën brengt
- Hij zegt ik ben niet visueel ingesteld, maar ik word opgewonden tijdens de daad ( ik zei: ja door je fantasien erin te gooien) als ik iemand betast. Toen zei ik filmpjes op internet is ook visueel, ja maar zegt ie, dan zie ik de mensen in actie. dAt is wat anders.
- ik ben niet zoals de andere jongens die op een bepaalde manier over vrouwen praat of dat soort dingen.
- Ik ben geen homo zegt ie. Ik vroeg hem hoe hij dat zo zeker wist: dat wist ie gewoon.
Ik heb sterk het gevoel dat hij het wel is. Want anders kan ik er geen verklaring voor vinden. Hij vind de filmpjes heel opwindend, in zijn fantasiën draait het vooral daar om. Hij is geen versierder, maar voordat ik iedereen over mij heen krijg, daarmee bedoel ik, hij zal niet uitzich zelf iniatief nemen. Hij is wel technisch. Hij heeft altijd krachtsport gedaan, om voor zichzelf te bewijzen dat hij een echte man is.
Hij houdt heel veel van mij zegt ie. En niet als broers en zus, maar voelt zich ook niet aangetrokken tot mij. Hij houdt van harde sex en van dominantie, maar dan wat een man vertoont tijdens de daad in die fimpjes. Dus ik ben danig in de war.
We gaan relatietherapie doen en dan zie ik verder. Ik moet zeggen dat ik zelf door afwijzing of negeren van zijn kant op sexgebied gevoelsmatig van hem verwijderd ben. Ik zeg dat ik ook mijn behoeftes hem, wanneer je wilt kun je het van me krijgen zegt ie. Ik zei hem hoe vernederend dat was, dat hij het dan doet om mij in de behoefte te voorzien, net of ik zo zielig ben, niet omdat hij zelf zin in mij heeft.
Ik zei misschien kan jij geen gewone sex meer hebben, dat heeft ie vroeger ook niet gehad, voor mijn tijd, door die fantasiën en die filmpjes. Dat die hem het meeste opwinden en gewone sex hem niks doet. Dat is zo zegt hij.
Ik weet het dus niet meer, wat is ie nou, is ie bi, is hij homo, is hij a-seksueel als het op echte sex aankomt, valt hij op vrouwen maar mannelijke sex windt hem op?
Hij gaf aan dat we konden experimenteren. Dat zou dan betekenen dat ik doe wat hij wil, maar hij kan niet zijn wie ik wil dat hij is. Doen en zijn is iets heel anders. Want hij zei ik ga de dingen doen wat jij wilt. Daar ligt de kneep, je kunt jezelf niet dwingen iets te zijn, aantrekking voel je tot mij of niet. Daar heb je wel gelijk in zei hij.
Ontzettend lange verhaal, ik weet het, heb nog meer te vertellen. Het is dan ook een geschiedenis van 13 jaar. Hou het even hierbij
Wat denken jullie hierover? Iemand ervaring mee?
zondag 11 juli 2010 om 21:38
Dank jullie wel Ikbenikenbenertrotsop en Kastanjez voor jullie snelle reactie.
Ik kan hier met niemand over praten namelijk. Ben zelfs na jaren weer begonnen met roken.
Mijn man is inderdaad ook niet gelukkig. Hij moet zichzelf vinden vindt hij. Hij is ook bang dat hij het zonder mij niet overleeft. Dat hij zich te afhankelijk van mij heeft gemaakt zegt hij. Maar ook de innerlijke worsteling van hem. Hij vind zichzelf door zijn fantasieën niet normaal. Hij keek ervan op dat ik normaal reageerde op hem en niet van mijn stoel afviel. Ik zei hem dat als ik zeg dat ik iemand totaal in zijn waarde laat, dat dat ook voor hem geldt. Ook al zou hij homo zijn, dan nog zou ik niet raar reageren. Ik heb ook verdriet gehad als ik aan de mogelijke scheiding denk. Veel traantjes achter het stuur op weg naar werk gelaten. Ik ben wel aan hem gewend he. Dan denk ik, moet ik om deze reden hem in de steek laten? Maar al die jaren wist hij zelf waarom, maar ik kreeg de indruk dat het aan mij lag. Wat was er mis dan met mij, dat begreep ik niet. Al die tijd met vragen en raadsels rondgelopen in mijn eentje. Dat is toch ook gemeen. Ik begrijp dat hij zich schaamt dan voor zoiets, maar al die jaren mij laten gissen is gemeen.
Voordat we getrouwd waren was het dus net zo. En ik heb maar 1 vriendje gehad, maar hij liet me overduidelijk merken altijd dat hij wel zin in me had. Hij was dan ook echt mannelijk. Ik voelde die mannelijke energie van hem, hij liet me een echte vrouw voelen. In alles. Mijn man heeft vooral in zijn pubertijd 1 of 2 vriendinnetjes gehad, af en toe sex gehad met een vrouw, zelfs met een prostituee. Maar dat was het dan wel. Niet echt een experimenteerder ofzo. Toen hij uitging ook geen meisjes versieren. Ik ben heeeeeel kieskeurig zegt ie, dat was de reden zegt hij.
Ik kan hier met niemand over praten namelijk. Ben zelfs na jaren weer begonnen met roken.
Mijn man is inderdaad ook niet gelukkig. Hij moet zichzelf vinden vindt hij. Hij is ook bang dat hij het zonder mij niet overleeft. Dat hij zich te afhankelijk van mij heeft gemaakt zegt hij. Maar ook de innerlijke worsteling van hem. Hij vind zichzelf door zijn fantasieën niet normaal. Hij keek ervan op dat ik normaal reageerde op hem en niet van mijn stoel afviel. Ik zei hem dat als ik zeg dat ik iemand totaal in zijn waarde laat, dat dat ook voor hem geldt. Ook al zou hij homo zijn, dan nog zou ik niet raar reageren. Ik heb ook verdriet gehad als ik aan de mogelijke scheiding denk. Veel traantjes achter het stuur op weg naar werk gelaten. Ik ben wel aan hem gewend he. Dan denk ik, moet ik om deze reden hem in de steek laten? Maar al die jaren wist hij zelf waarom, maar ik kreeg de indruk dat het aan mij lag. Wat was er mis dan met mij, dat begreep ik niet. Al die tijd met vragen en raadsels rondgelopen in mijn eentje. Dat is toch ook gemeen. Ik begrijp dat hij zich schaamt dan voor zoiets, maar al die jaren mij laten gissen is gemeen.
Voordat we getrouwd waren was het dus net zo. En ik heb maar 1 vriendje gehad, maar hij liet me overduidelijk merken altijd dat hij wel zin in me had. Hij was dan ook echt mannelijk. Ik voelde die mannelijke energie van hem, hij liet me een echte vrouw voelen. In alles. Mijn man heeft vooral in zijn pubertijd 1 of 2 vriendinnetjes gehad, af en toe sex gehad met een vrouw, zelfs met een prostituee. Maar dat was het dan wel. Niet echt een experimenteerder ofzo. Toen hij uitging ook geen meisjes versieren. Ik ben heeeeeel kieskeurig zegt ie, dat was de reden zegt hij.
zondag 11 juli 2010 om 21:44
Sam32, ik denk dat ook, sterker het is vooral het gevoel dat ik niet van me af kan schudden. Dat gevoel dat hij dat is, kan ik niet wegberedeneren. Mijn intuïtie zegt dat. Alleen ik denk dat hij dat niet van zichzelf weet.
Gravinnetje, we hebben twee kinderen. De eerste door mijn energie en toedoen, namelijk op gezette tijden sexen om zwanger te raken en de andere met een slok op gesekst 8 maanden na geboorte van mijn andere kind. Ik ben nu eenmaal gevoelig voor alcohol.
Ik voel me zoo opgelucht he, net of er een flatgebouw, nee een wolkenkrabber van mijn schouders is afgevallen.
Gravinnetje, we hebben twee kinderen. De eerste door mijn energie en toedoen, namelijk op gezette tijden sexen om zwanger te raken en de andere met een slok op gesekst 8 maanden na geboorte van mijn andere kind. Ik ben nu eenmaal gevoelig voor alcohol.
Ik voel me zoo opgelucht he, net of er een flatgebouw, nee een wolkenkrabber van mijn schouders is afgevallen.
zondag 11 juli 2010 om 21:52
Heb niet alles gelezen, maar is het misschien een idee als hij een tijdje ergens apart van jullie gaat wonen? Om zijn gedachten en gevoelens te kunnen onderzoeken? Geen vrijbrief om maar rond te neuken, maar om eens te bezinnen. Jij bent dan wel in de buurt om hem bij te staan of om toch samen te kunnen zijn.
Persoonlijk zou ik het heel moeilijk vinden om een relatie te hebben met iemand die zich niet tot mij aangetrokken voelt. Heftig meid, sterkte!
Persoonlijk zou ik het heel moeilijk vinden om een relatie te hebben met iemand die zich niet tot mij aangetrokken voelt. Heftig meid, sterkte!
zondag 11 juli 2010 om 21:57
Mocht hij bi zijn, dan kun je er nog mee leven, maar mocht hij homo zijn, dan is het ook voor hem beter dat deze relatie tot een einde komt.
Aan de andere kant ik zeg theoretisch gezien wel mee te leven als hij bi is, maar wat met het feit dat hij mij niet als een sexueel wezen ziet. Hij vindt mijn persoonlijkheid prachtig, hij heeft nooit iemand ontmoet tot nu nog steeds niet zegt hij die hetzelfde is als jou. Bovendien ik hoef maar wat te vragen of hij doet het voor me, op andere gebieden heb ik niks te klagen. Alleen praten niet, verder dan koetjes en kalfjes en werk gaat het niet. Hij is wel trouw en helpt mee in het huishouden, laat me geregeld uitslapen, gaat vaak met de kinderen op stap om mij rust te gunnen. Dat maakt de zaak moeilijker, omdat hij in wezen wel een goed persoon is.
Als ik nou een man zou krijgen die mij op en top sexueel aantrekkelijk vindt en ernaar handelt, maar verder niet goed voor mij is zoals mijn man dat is, heb ik er dan wel goed aan gedaan? Is sex dan zo belangrijk vraag ik me af? Ik mis de sex in de zin van dat ik hem als mijn man zie en hij mij als zijn vrouw. Een soort verbondenheid, het gewild zijn, het gezien zijn. Ieder mens wil in wezen dat denk ik. Ik voel me vooral eenzaam. Dus daarom zeg ik, het is zo verwarrend allemaal. Dit schrijven is therapeutisch voor mij.
Aan de andere kant ik zeg theoretisch gezien wel mee te leven als hij bi is, maar wat met het feit dat hij mij niet als een sexueel wezen ziet. Hij vindt mijn persoonlijkheid prachtig, hij heeft nooit iemand ontmoet tot nu nog steeds niet zegt hij die hetzelfde is als jou. Bovendien ik hoef maar wat te vragen of hij doet het voor me, op andere gebieden heb ik niks te klagen. Alleen praten niet, verder dan koetjes en kalfjes en werk gaat het niet. Hij is wel trouw en helpt mee in het huishouden, laat me geregeld uitslapen, gaat vaak met de kinderen op stap om mij rust te gunnen. Dat maakt de zaak moeilijker, omdat hij in wezen wel een goed persoon is.
Als ik nou een man zou krijgen die mij op en top sexueel aantrekkelijk vindt en ernaar handelt, maar verder niet goed voor mij is zoals mijn man dat is, heb ik er dan wel goed aan gedaan? Is sex dan zo belangrijk vraag ik me af? Ik mis de sex in de zin van dat ik hem als mijn man zie en hij mij als zijn vrouw. Een soort verbondenheid, het gewild zijn, het gezien zijn. Ieder mens wil in wezen dat denk ik. Ik voel me vooral eenzaam. Dus daarom zeg ik, het is zo verwarrend allemaal. Dit schrijven is therapeutisch voor mij.
zondag 11 juli 2010 om 21:58
zondag 11 juli 2010 om 22:00
Pelikaan, toevallig dacht ik daar vandaag aan. Dat hij een poosje naar zijn ouders gaat om zijn gedachten op orde te brengen en ondertussen dat we relatietherapie doen.
Ja, het is wel pijnlijk dat je niet aantrekkelijk bevonden wordt. Hij zegt dat ik wel aantrekkelijk ben en erg mooi, maar hij voelt dat niet voor mij wat hij moet voelen. Het ergste is dat ik het lange tijd als een gegeven begon te zien. De pijn sleet weg en ik accepteerde het. Nu doet het me geen pijn meer, die fase is voorbij. Ik sta er neutraal tegenover, maar dat is toch ook niet normaal, dan zijn we wat relatie betreft ver heen.
Ja, het is wel pijnlijk dat je niet aantrekkelijk bevonden wordt. Hij zegt dat ik wel aantrekkelijk ben en erg mooi, maar hij voelt dat niet voor mij wat hij moet voelen. Het ergste is dat ik het lange tijd als een gegeven begon te zien. De pijn sleet weg en ik accepteerde het. Nu doet het me geen pijn meer, die fase is voorbij. Ik sta er neutraal tegenover, maar dat is toch ook niet normaal, dan zijn we wat relatie betreft ver heen.
zondag 11 juli 2010 om 22:59
Wat ik niet begrijp is dat jullie dit 13 jaar hebben laten duren. Het lijkt mij dat het inmiddels zó'n groot probleem is, dat het bijna niet meer op te lossen is. Daarnaast denk ik dat je man een ernstig probleem heeft met zichzelf, waar jij niks aan kunt doen. Als hij al 13 jaar jou niet aantrekkelijk vindt (en er nooit serieus wat aan heeft willen doen), zie ik dat nu ook niet meer gebeuren, hoe erg ik dat ook voor je vind.
maandag 12 juli 2010 om 00:01
Ik denk ook niet inderdaad erachter komen wat het nou is de uiteindelijke oplossing zal opleveren.
Dat beseffen we ook allebei, dat er inmiddels 13 jaren voorbij zijn. Das best wel lang eigenlijk. Jaren gaan erg hard dat weet ik nu inmiddels. Dat is ook de reden dat ik de koe bij de horens wil vatten. Voor ik het weet zijn er alweer zoveel jaren voorbij.
Dat beseffen we ook allebei, dat er inmiddels 13 jaren voorbij zijn. Das best wel lang eigenlijk. Jaren gaan erg hard dat weet ik nu inmiddels. Dat is ook de reden dat ik de koe bij de horens wil vatten. Voor ik het weet zijn er alweer zoveel jaren voorbij.
maandag 12 juli 2010 om 00:10
quote:passionata schreef op 11 juli 2010 @ 21:57:
Mocht hij bi zijn, dan kun je er nog mee leven, maar mocht hij homo zijn, dan is het ook voor hem beter dat deze relatie tot een einde komt.
Als hij bi is betekent dat dus dat hij (ook) op mannen valt. Maar dan zou hij ook op vrouwen kunnen vallen. Maar hij heeft jou gezegd dat hij zich niet aangetrokken tot je voelt. Waarom zou je als bi man met een vrouw samenleven waar je je niet tot aangetrokken voelt?
Het lijkt mij eerder logisch dat hij homoseksueel is en dat hij met jou samen is omdat hij dol op je is, maar als zus en niet als partner, gewoon omdat hij niet op vrouwen valt
Aan de andere kant ik zeg theoretisch gezien wel mee te leven als hij bi is, maar wat met het feit dat hij mij niet als een sexueel wezen ziet. Hij vindt mijn persoonlijkheid prachtig, hij heeft nooit iemand ontmoet tot nu nog steeds niet zegt hij die hetzelfde is als jou. Bovendien ik hoef maar wat te vragen of hij doet het voor me, op andere gebieden heb ik niks te klagen. Alleen praten niet, verder dan koetjes en kalfjes en werk gaat het niet. Hij is wel trouw en helpt mee in het huishouden, laat me geregeld uitslapen, gaat vaak met de kinderen op stap om mij rust te gunnen. Dat maakt de zaak moeilijker, omdat hij in wezen wel een goed persoon is.
Als ik nou een man zou krijgen die mij op en top sexueel aantrekkelijk vindt en ernaar handelt, maar verder niet goed voor mij is zoals mijn man dat is, heb ik er dan wel goed aan gedaan? Is sex dan zo belangrijk vraag ik me af? Ik mis de sex in de zin van dat ik hem als mijn man zie en hij mij als zijn vrouw. Een soort verbondenheid, het gewild zijn, het gezien zijn. Ieder mens wil in wezen dat denk ik. Ik voel me vooral eenzaam. Dus daarom zeg ik, het is zo verwarrend allemaal. Dit schrijven is therapeutisch voor mij.Seks is belangrijk maar zeker niet het belangrijkste. Wat volgens mij belangrijk is dat jullie in een soort van leugen leven. Jij denkt een heteroseksuele man te hebben en hij probeert te negeren dat hij eigenlijk homoseksueel is
Mocht hij bi zijn, dan kun je er nog mee leven, maar mocht hij homo zijn, dan is het ook voor hem beter dat deze relatie tot een einde komt.
Als hij bi is betekent dat dus dat hij (ook) op mannen valt. Maar dan zou hij ook op vrouwen kunnen vallen. Maar hij heeft jou gezegd dat hij zich niet aangetrokken tot je voelt. Waarom zou je als bi man met een vrouw samenleven waar je je niet tot aangetrokken voelt?
Het lijkt mij eerder logisch dat hij homoseksueel is en dat hij met jou samen is omdat hij dol op je is, maar als zus en niet als partner, gewoon omdat hij niet op vrouwen valt
Aan de andere kant ik zeg theoretisch gezien wel mee te leven als hij bi is, maar wat met het feit dat hij mij niet als een sexueel wezen ziet. Hij vindt mijn persoonlijkheid prachtig, hij heeft nooit iemand ontmoet tot nu nog steeds niet zegt hij die hetzelfde is als jou. Bovendien ik hoef maar wat te vragen of hij doet het voor me, op andere gebieden heb ik niks te klagen. Alleen praten niet, verder dan koetjes en kalfjes en werk gaat het niet. Hij is wel trouw en helpt mee in het huishouden, laat me geregeld uitslapen, gaat vaak met de kinderen op stap om mij rust te gunnen. Dat maakt de zaak moeilijker, omdat hij in wezen wel een goed persoon is.
Als ik nou een man zou krijgen die mij op en top sexueel aantrekkelijk vindt en ernaar handelt, maar verder niet goed voor mij is zoals mijn man dat is, heb ik er dan wel goed aan gedaan? Is sex dan zo belangrijk vraag ik me af? Ik mis de sex in de zin van dat ik hem als mijn man zie en hij mij als zijn vrouw. Een soort verbondenheid, het gewild zijn, het gezien zijn. Ieder mens wil in wezen dat denk ik. Ik voel me vooral eenzaam. Dus daarom zeg ik, het is zo verwarrend allemaal. Dit schrijven is therapeutisch voor mij.Seks is belangrijk maar zeker niet het belangrijkste. Wat volgens mij belangrijk is dat jullie in een soort van leugen leven. Jij denkt een heteroseksuele man te hebben en hij probeert te negeren dat hij eigenlijk homoseksueel is
maandag 12 juli 2010 om 08:20
Als je man totaal niet opgewonden van je wordt, lijkt me in therapie gaan niet zo veel zin hebben... Dat moet toch automatisch gaan, lijkt me, zeker bij een man... Vraag is of je verder seksloos met z'n tweeën verder wilt, er een open relatie van wilt maken en/of iemand gaat zoeken die jou wèl aantrekkelijk vindt...
