Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

17-03-2013 19:15 2437 berichten
Hallo allemaal,



Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.

Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.

Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?

Schrijf het hier van je af!



Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend



Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.

Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.



Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:

Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
knip
Alle reacties Link kopieren
Eh, goed lezen..zulke taal heb ik niet geuit over jullie.

En ook goed lezen inhoudelijk hoe ik uit mijn kringetje aan het komen ben en juist mijn gevoelens ben gaan uiten.

Als je een mening wil geven over een ander, zet dan wel ff de feiten op een rijtje en doe geen aannames.

Ik ben afgegaan op de titel die slaat op ' hoe ga je ermee om' en had niet gereageerd op 'ik ben van die man af met zijn lage libido'.
O, excusez moi, ik haal de post weer weg zo. In mijn onmetelijke woede heb ik jou en Beukenoot door elkaar gehaald.

Haar arrogantie om Lilith en mij te bestempelen als kut-achterna lopende dames, schiet me ernstig verkeerd.



Verder trek ik me voorlopig geheel terug uit dit topic. Ik ben er wel klaar mee. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb hier verder niks meer te zoeken.

Wat jij zegt: hoe ga ik ermee om......daar kan ik je niet mee helpen.

De anderen hier kunnen daar meer over vertellen, aangezien ze in hetzelfde schuitje zitten.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het absoluut niet als je k** achterna lopen, maar liefde aan jezelf geven. Liever zijn voor mezelf staat op mijn prio lijstje, werk ik dagelijks aan met concrete oodrachten.



Ben eigenlijk wel benieuwd wat jij hebt doorstaan, ondernomen en doorbroken hebt.

Als je er weer zin en tijd voor hebt, dan lees ik dat graag.
Alle reacties Link kopieren
quote:Beukenootje schreef op 10 april 2013 @ 21:38:

Het schiet me nogal in het verkeerde keelgat dat hier bij wijze van spreken uitgemaakt wordt voor domme doos omdat ik mijn gezin belangrijker vind dan mijn libido....



Ik zou het mijn moeder (als volwassenne) buitengewoon kwalijk hebben genomen als zij haar kut achterna was gelopen ten koste van haar gezin.





Ik zou het mijn man buitengewoon kwalijk nemen dat hij zich letterlijk en figuurlijk als een slappe zak gedraagt, ten koste van zijn gezin.



Want doordat hij niet wil voldoen aan een volstrekt normale en noodzakelijke behoefte, is de kans levensgroot dat zij vreemd gaat/bij hem weg gaat. Arme kinderen. En dat komt dan door hem, niet door haar.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook zo iemand die mijn k*t achterna is gelopen en nu een normale vriend heeft. Bij wie ik gewoon weet dat als we elkaar morgenavond weer zien, dat we dan weer seks zullen hebben. Gewoon, omdat het alweer een paar dagen geleden is.



En weet je? Hij is OOK een lieve man die veel voor me doet op andere vlakken! Bij wie er veel wederzijdse liefde is. Dat is echt niet een monopolie van de sekslozen!





quote:Mopsie41 schreef op 10 april 2013 @ 23:07:

O, excusez moi, ik haal de post weer weg zo. In mijn onmetelijke woede heb ik jou en Beukenoot door elkaar gehaald.

Haar arrogantie om Lilith en mij te bestempelen als kut-achterna lopende dames, schiet me ernstig verkeerd.



Verder trek ik me voorlopig geheel terug uit dit topic. Ik ben er wel klaar mee. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb hier verder niks meer te zoeken.

Wat jij zegt: hoe ga ik ermee om......daar kan ik je niet mee helpen.

De anderen hier kunnen daar meer over vertellen, aangezien ze in hetzelfde schuitje zitten.Lieve Mopsie, ik begrijp jouw woede. Probeer het niet te persoonlijk op te vatten. Ik lees nog altijd mee, en ik lees jouw posts graag. Ik zie dat je altijd betrokken bent en iedereen oprecht het goede toewenst. Dat wens ik jou ook toe!
Alle reacties Link kopieren
Motormuis, Catootje en vele anderen: welkom!



Ik weet waar jullie doorheen gaan, ik heb het zelf ook meegemaakt. En het is een heel traject. Natuurlijk geef je niet zomaar op, natuurlijk zijn er ook veel goede kanten. Bij iedereen heeft het tijd gekost, ook bij Mopsie, Lillith en mij. Dat gaat niet van de een op de andere dag. En misschien komt die dag wel nooit.



Wat ik wil zeggen is: ookal belichten Mopsie en Lilith nu vooral de redenen om weg te gaan, wij weten allemaal hoe het is en waarom je toch (een hele tijd) blijft. Maar ik kan wel oprecht beamen: als je dan eenmaal uit zo'n situatie bent, wil je dat seksloze gedoe echt NOOOOOIIIIIT meer!!



Veel sterkte en schrijf vooral van je af, juist hier weet iedereen hoe je je voelt.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een meelezer, en onder een andere nick ooit meegedchreven op een verre voorloper van dit topic.

Mijn situatie is exact die van Beukenootje eigenlijk. Ik herken ieder woord dat je schrijft. Twaalf jaar samen. Kinderen, ook uit een eerdere relatie. Een zorgenkind erbij. Ik durf ook niet te kiezen voor mijn libido boven mijn gezin. Daarbij: ik wil niet alweer de boel opbreken. Voor die kinderen dus. Het zorgenkind, en het kind van ons samen dat ik zo ontzettend een gewoon leven gun.

'Hoe ga ik om met een laag libido' is de nu - treffende- titel.

Die spreekt me aan. Hoe handel ik dat?

Bij vlagen prima. Bij vlagen niet.

Laten we die vlagen delen.

Dus. Bij wijze van hart onder riem Beukenootje, en iedereen in dezelfde situatie. Ik snap het precies. Tot zover even nu. My two cents.
quote:Beukenootje schreef op 10 april 2013 @ 21:38:

Het schiet me nogal in het verkeerde keelgat dat hier bij wijze van spreken uitgemaakt wordt voor domme doos omdat ik mijn gezin belangrijker vind dan mijn libido....



Ik zou het mijn moeder (als volwassenne) buitengewoon kwalijk hebben genomen als zij haar kut achterna was gelopen ten koste van haar gezin.Dus jij hebt liever een ongelukkige moeder?
Alle reacties Link kopieren
Thanks Koolmeesje! Ieder zijn leven en ieder zijn keuzes, ik doe t stap voor stap en benijd de vrouwen die nu wel een gezonde relatie hebben.



Ik denk er serieus over om mijn 'vrouw zijn' buiten de deur te gaan zoeken.... Heeft dat iemand hier gesteund om door te zetten voor zichzelf?
Alle reacties Link kopieren
Waarom lees ik uitingen van frustraties naar elkaar over zulke persoonlijke en zo te lezen zeer gevoelige onderwerpen. Vind ik echt mAF, Lief zijn ajb.



Vraag me af of je geluk zo veel afhangt van je libido. Las dat er twijfel is om bijv buiten de deur enz... Ik denk dan vraag je ook eens af waarom je dat dan gewoon niet doet zonder erover te praten hier. Dat zegt meer dan je denkt, maar veel neuken libido voorop stellen egocentrisch praten over dat daar je geluk ligt is dat niet iets wat maatschappelijk enigszins sterke invloed heeft op je denken hierover. Valt me op dat er schuld bij de man gelegd LIJKT te worden. Ik denk dat het heel anders in elkaar zit en als je hier niet wilt zien dat je onderdeel bent, een aandeel bent van je eigen geheel ook al zit het tegen dat je dan je verantwoordelijkheid laat liggen.
Gek ken huis
Alle reacties Link kopieren
quote:motormuis78 schreef op 11 april 2013 @ 00:09:

Thanks Koolmeesje! Ieder zijn leven en ieder zijn keuzes, ik doe t stap voor stap en benijd de vrouwen die nu wel een gezonde relatie hebben.



Ik denk er serieus over om mijn 'vrouw zijn' buiten de deur te gaan zoeken.... Heeft dat iemand hier gesteund om door te zetten voor zichzelf?Hoi, jij houdt van eerlijkheid neem ik maar even aan. Ik lijk nogal 'autistisch' of sociaal niet invoelend genoeg om nou te begrijpen wat waarheid is in iets als zo'n forum. Willen mensen nou gewoon van zich afpraten of willen ze beter worden. Wie is eerlijk hierover?
Gek ken huis
Alle reacties Link kopieren
Ja ik motormuis. Ik heb het buiten de deur gezocht en gevonden. Heerlijk. En beetje verwarrend. Want ja, seks en liefde mengen ook bij mij rap. (Mijn man vindt dat overigens prima en begrijpelijk dat ik dat buiten de deur zoek, wil er alleen niks over horen).

En toch, ik wist wel weer dat ik vrouw was, en ik verlang er ondertussen best weer naar. Het maakte ook dat het 'verwijt' dat ik naar mijn man heb min of meer weg was, dus in die zin hielp het enorm. Maar er kwam ook veel bij aan verwarring en verlangen bij die ander te zijn.

Die minnaar deed het wel stiekem , dat werkte op den duur niet. Ik had wel de tijd willen hebben om een balans te vinden , maar het kwam uit en stopte toen. Het stiekeme vrat trouwens ook aan mij (naar zijn vrouw); dat zou ik niet meer willen.



Overigens had ik in een vorige relatie prima seks, maar verder liep het verder voor geen meter, voelde me in feite niet veilig ;

dat was toch veeeel duidelijker en makkelijker voor mij, qua keuze maken.

Dat terwijl ik een gezond libido heb. Misschien zelfs wel hoog..
Alle reacties Link kopieren
quote:motormuis78 schreef op 10 april 2013 @ 19:58:

Ook hier die woede en ik kan er ook niet meer normaal over doen, ben gekwetst en voel me dag in- dag uit afgewezen.

En ik kan het niet verteren dat ik helemaal geen gekke dingen vraag, enkel een beetje intimiteit en dat dat al teveel is.

Misschien toch ook maar buiten de deur zoeken en daar niet meer eerlijk over zijn zoals die ene keer?

Vind het ook niet terecht dat ik als alleenstaande moeder met een hoop onzekerheid hier weg zou moeten gaan, voel me dan helemaal de verliezer!



En op de laatste zin van dit stukje reageerde ik dus.

Ik trok "alleenstaande moeder en verliezer" mogelijk uit z'n verband, maar die 2 woorden in 1 zin viel bij mij verkeerd.



Tjonge jonge jonge dames toch.



En met name Beukenootje, niemand heeft gezegd dat jij een domme doos bent, jij daarin tegen hebt het over kutten achterna lopen.

Doe wat je goed dunkt, hou je gezin bij elkaar, vlieg een paar keer maand tegen de muren op, hou dit vol, jaar in jaar uit.

Wij regageren op wat jij hier neerzet.



Been there done that, en nogmaals ik heb mijn kut niet achter na gelopen, ik heb met mijn volle verstand gekozen om uit een seksloze/intimiteitsloze/passieloze relatie te stappen.

Net als jij met je volle verstand ervoor kiest om in een soortgelijke relatie te blijven.



Hoe jij om moet gaan in deze situatie, tja daarmee kan ik je niet helpen, er is namelijk buiten volledige acceptatie geen manier er mee om te gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:motormuis78 schreef op 10 april 2013 @ 22:42:

Ik dacht er voor mezelf als toevoeging op het besef dat het niet aan mij ligt, bij een coach en huisarts voor het eerst eens voor mezelf en mijn behoeftes aan de slag ga, hier aansluiting zou vinden bij mensen die ook in zo'n vaarwater zitten als ik....jammer dat er hier meer strijd is dan steun



Dat je eea posts wellicht als strijd ziet is je eigen inzicht.

De posts van oa Mopsie en mij zijn juist als steun bedoelt, en mogelijk gooien wij er wat strijd in.

Die strijd is ontstaan en dan spreek ik voor mezelf , omdat ik zelf heel lang in een dergelijke relatie heb gezeten, afwijzing op afwijzing, geen intimiteit kinderknuffels zoals Mopsie het noemt.

Broer zus relatie ipv een liefdes relatie.

Ook ik heb indertijd van alles geprobeert, geduld/ongeduld/afwachten/lief/boos/huilen/wanhoop/huisarts/seksuoloog/Cialis/psycholoog.

( Dus het kut achterna lopen van Beuk schoot flink verkeerd)

Mijn ex was ( en is nog steeds) een lieve man en goede vader en ergens hou ik ook nog steeds van hem.

Maar trekken aan een dood paard ten koste van je eigen geluk en dus indirect ook het geluk van je kinderen hield ik niet meer vol.

Seks buiten de deur zoeken of een ONS is simpelweg niet mijn ding ( goh heb dus niet mijn kut achterna gelopen)



Ben vorig jaar bij hem weggegaan met veel verdriet en pijn, een half jr later het weer geprobeert, dmv een latrelatie ( misschien werkte dit wel, ik kon hem niet loslaten om de zelfde redenen waarom jullie blijven!!!)

Uiteindelijk werkte het niet en ging het stuk op hetzelfde als waar het de 1e x op stuk liep.



Het is een proces van jaren geweest ,een weloverwogen genomen besluit , wat nogmaals met veel twijfel en verdriet is genomen.



En ja ik ben gruwelijk gelukkkig dat ik dit besluit genomen heb.

Voel de pijn de frustratie/woede/machteloosheid in jullie posts, omdat ze zo herkenbaar zijn.

En ja daar reageer ik op , mijn goed recht , ik ben die drempel over ken dus beide kanten van de medaille.

Zie het nu dus ook uit een ander perspectief.



Geen idee of ik nog zin heb om mee te schrijven , hoewel ik me niet laat wegjagen, dus zal selectief reageren .



Pedroso mooie post jongen, deze keuze maak je inderdaad niet zomaar even.



Mopsie meid, heb zoveel aan jouw posts gehad , zonde dat sommigen het als aanval zien, ik weet wel beter!
Alle reacties Link kopieren
quote:Beukenootje schreef op 10 april 2013 @ 21:38:

Het schiet me nogal in het verkeerde keelgat dat hier bij wijze van spreken uitgemaakt wordt voor domme doos omdat ik mijn gezin belangrijker vind dan mijn libido....



Je zou je libido net zo belangrijk moeten vinden als je gezin.



Ik zou het mijn moeder (als volwassenne) buitengewoon kwalijk hebben genomen als zij haar kut achterna was gelopen ten koste van haar gezin.En hier ga je een stap te ver, jij hebt werkelijk niets begrepen van de posts van Mopsie en mij, succes verder meid!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, wat gebeurt hier?



Mops, ik weet niet of je het nu specifiek tegen mij had. Ten eerste: ik waardeer je! Ik waardeer je botte bijl, maar ook je compassie (want daar komt die botte bijl vandaan). IK heb geenszins de behoefte jou op negeer te zetten. Ik ging met je in gesprek, ik plaatste een kanttekening. En dat maar een partij moet vechten: daarmee doelde ik juist op de naar-seks-smachtende, niet de ik-hoef-niet-meer-stik-er-maar-in. Als je het nog kunt volgen....



Beukenootje, ik was je aan het verdedigen, maar als je hier tegen een mops of een lilith gaat zeggen dat ze hun kut achterna lopen, heb je het bij mij verbruid. Zowel Mops als lilith hebben het hele proces doorlopen en zijn niet na een seksloos weekje weggelopen bij hun vent. Jij hebt geen idee van hun strijd. En eerlijk? Als er gesproken gaat worden over " bij elkaar blijven vanwege de kinderen", als dat is waar je staat, dan hb je géén goede of liefdevolle relatie. Ik denk eerlijk gezegd dat het voor kinderen helemaal niet heel schadelijk hoeft te zijn als paps en mams uit elkaar gaan, en dat zeg ik als kind van gescheiden ouders. Zolang paps en mams er geen vechtscheiding van maken en over hun eigen ego heen kunnen stappen om tot een consensus te kunnen komen dat ze nog met elkaar om kunnen gaan zodat kinderen niet in een loyaliteitsconflict komen. Kinderen krijgen ook veel mee van een liefdeloze relatie, of een relatie met veel spanningen. Dat i niet altijd beter. En ook dat zeg ik uit ervaring.



Ik denk dat als de partner ophoudt om te proberen de ander ook gelukkig te maken, dat dat al genoeg zegt. Ik ben blij dat mijn man nooit geaccepteerd heeft dat er te weinig / geen goede seks was. Ik ben blij dat ik nooit naar zijn voeten heb gegooid dat hij mij met rust moest laten. Ook al waren we er soms beide moe van. We waren wel beide moe. En we hebben het beide nooit geaccepteerd. Voor mij was het niet simpel: "je maakt maar zin". Als het altijd pijn doet, dan is het gewoon niet erg leuk. En altijd een hand of mond maar de ander niet mogen aanraken werkt ook erg frustrerend. Maar het was wel onze strijd, niet de zijne of de mijne.
Alle reacties Link kopieren
En nieuw bloed lijkt me prima. Hell, ik ben nieuw bloed (en misschien wel helemaal niet zo gewaardeerd bloed, geen idee). Maar als je nieuw een topic binnen komt vind ik het niet erg netjes de oudgedienden af te blaffen, ook al praten ze niet in je straatje.



Soms gaan Lilith en Mopsie met zevenmijlslaarzen ergens overheen. Maar dat komt puur uit eigen ervaring, uit een gevoel van: maak nu niet dezelfde fout die ik gemaakt heb. Waarom nog jaren wachten terwijl de uitkomst hetzelfde gaat zijn? Dat iedereen zijn eigen proces door moet maken, snappen ze heus wel. En dat jullie bij stap 1 zijn (bij wijze) in accepteren / mee om leren gaan / vertrekken (en misschien wel in die volgorde) en lilith bij stap 8 en Mops bij stap 10, dat kan best botsen. Maar dat kun je op een respectvolle manier duidelijk maken. Leg dan uit waarom je niet weg wil. Leg uit wat je hier wilt, wilt horen. Het is hier geen meehuilgroepje. Zoals ik het hier ervaar is het een groep waarin je gesteund wordt om het geluk te vinden. Met je partner, zonder je partner, maar vecht voor je geluk. Ga niet bij de pakken neer zitten. Als je graag meehuilers wilt, dan zit je hier inderdaad niet erg goed
Alle reacties Link kopieren
En dan ben ik nog steeds benieuwd hoe het met Pedroso gaat (of heb ik daar door alle fitties nou doorheen gelezen?)
Alle reacties Link kopieren
Ashanita,



Ik denk niet dat Mopsie het over jou had hoor, een goede discussie mét kanttekeningen gaat zij niet uit de weg.

Het ging denk ik voornamelijk om het "kut achterna lopen " Al zie ik een stuk hypocritie in die uitspraak, meen gelezen te hebben ( excuus als het een andere schrijfster betrof) dat Beuk eens haar troelala achterna is gelopen tijdens haar relatie lees vreemgegaan?
Alle reacties Link kopieren
Ah, overheen gelezen . Precies Pedroso. Je gaat niet na een weekje, of na een maand, geen seks weg. Daar gaat een enorme weg aan vooraf. En meestal heeft dat niet eens alleen met geen seks te maken. Maar wel met de strijd die je in je eentje moet leveren, met het feit dat er geen eenheid meer is maar je in de steek gelaten wordt, niet alleen seksueel, maar juist ook emotioneel.
Alle reacties Link kopieren
Naar aanleiding van mijn post zei ze: zet me dan maar op negeer. Vandaar dat ik twijfelde
Alle reacties Link kopieren
quote:ashanita schreef op 11 april 2013 @ 08:26:

En nieuw bloed lijkt me prima. Hell, ik ben nieuw bloed (en misschien wel helemaal niet zo gewaardeerd bloed, geen idee). Maar als je nieuw een topic binnen komt vind ik het niet erg netjes de oudgedienden af te blaffen, ook al praten ze niet in je straatje.



Soms gaan Lilith en Mopsie met zevenmijlslaarzen ergens overheen. Maar dat komt puur uit eigen ervaring, uit een gevoel van: maak nu niet dezelfde fout die ik gemaakt heb. Waarom nog jaren wachten terwijl de uitkomst hetzelfde gaat zijn? Dat iedereen zijn eigen proces door moet maken, snappen ze heus wel. En dat jullie bij stap 1 zijn (bij wijze) in accepteren / mee om leren gaan / vertrekken (en misschien wel in die volgorde) en lilith bij stap 8 en Mops bij stap 10, dat kan best botsen. Maar dat kun je op een respectvolle manier duidelijk maken. Leg dan uit waarom je niet weg wil. Leg uit wat je hier wilt, wilt horen. Het is hier geen meehuilgroepje. Zoals ik het hier ervaar is het een groep waarin je gesteund wordt om het geluk te vinden. Met je partner, zonder je partner, maar vecht voor je geluk. Ga niet bij de pakken neer zitten. Als je graag meehuilers wilt, dan zit je hier inderdaad niet erg goed Mooie post , niks aan toe te voegen.
Alle reacties Link kopieren
Dank je
Alle reacties Link kopieren
Eens met ashanita.

Ik ben een 'oud gediende' uit het andere topic, maar nu onder een nieuwe naam.

Het werd te herkenbaar (in combinatie met andere topics waar ik in mee schreef).

Ik moet zeggen hier wel een relatie die stand (heeft) gehouden. Waar we ook naar oplossingen hebben gezocht.

Ook dit ging met hoogte en dieptepunten en we zijn er echt nog lang niet, maar we zijn inmiddels 8 jaar bij elkaar en het gaat het laatste jaar zoveel beter dan dat het 'ooit' # geweest is (gemiddelde van 1xper 2 maanden een keer en dan een vluggertje).

Partner ziet het als óns probleem, wel nadat ik gewezen had naar het probleem maar door mijn mond open te trekken (en ten beginnen ook dit forum met mopsie en lilith).

Inmiddels kan ik zeggen dat we gemiddeld toch op 1-2x per week zitten. Ene keer heel uitgebreidt, andere keer eventjes snel en daarnaast ook nog eens heel veel kroelen, kussen en bij elkaar zitten/hangen/liggen.



Niet alleen ik vind het fijn, ik merk ook dat partner er gelukkiger van wordt, we zjn geneigd om ook meer voor elkaar te doen, een stapje extra te zetten, elkaar weer te verrassen, iets geks te doen etc.



Ik had 1,5 jaar geleden écht niet kunnen bedenken dat partner zoals gisteren gebeurde een ijsje tegen mn nek aan hield om daarna... nja no further details uiteindelijk lagen we in bed



Er zijn ook gewoon meer smaken dan alleen maar uit elkaar te gaan, maar soms is dat gewoon het enige wat je kan doen om gelukkig te zijn, om ook je kinderen gelukkig te maken.

Ik heb een aardig materialistische jeugd gehad (als ik iets wilde, kreeg ik het) maar de relatie van mijn ouders was op den duur echt platonisch. Geen greintje liefde, genegenheid, aandacht, intimiteit tussen mijn ouders. Mijn vader is uiteindelijk ook meerdere malen vreemd gegaan. Toen vond ik hem een lul. Echt. Maar nu kan ik ergens ook wel begrip voor opbrengen. Zo lang (ze waren 20 jaar bij elkaar op dat moment) afwijzing na afwijzing, geen interesse. Auw.

Zelfs ik als kind van 5-15 jaar heb daar veel van meegekregen. Vanaf mijn 13e heb ik tegen mijn moeder geroepen: ga toch uit elkaar, gun elkaar die vrijheid echt wordt gelukkig. Zij durfde niet (zij wilde gewoon geen vent meer, geen sex, gewoon met rust gelaten worden) want was bang voor de financiele gevolgen, 2 kinderen etc.



In een relatie moet je gewoon beide water bij de wijn doen op sommige punten. Bij mijn relatie ik ook. Wij zullen nooit elke dag seks hebben, wil ik dat wel, dan zal ik een 'gelijkgezinde' moeten vinden want mijn huidige partner heeft daar geen behoefte aan.

Maar door alle (grote) pluspunten in de relatie wil ik best water bij de wijn doen, ik hoef ook niet elke dag seks.

Wel wil ik elke dag genegenheid, intimiteit, een kus, zoenen, aanraken, etc. Je veilig, welkom en gewild voelen in je relatie.



Echt je hebt maar een paar smaken hoor

-uit elkaar

-bij elkaar en accepteren

-bij elkaar en een open relatie/ONS/SV

-bij elkaar en vreemdgaan

-samen er weer voor gaan. En dat betekent ook dat de partner actie moet ondernemen.



Iedereen praat vanuit zijn of haar eigen referentiekader en dat is soms maar goed ook. Door de referentiekaders van anderen open je soms je ogen. Ga je nadenken, andere opties bezien.

Het is inderdaad geen meehuiltopic, boehoe ik trek nu een slakkenspoor tegen de muur omhoog en hij/zij ziet mij niet staan wat erg voor ons allemaal boehoe.

Hier worden je voeten weer stevig in de modder gezet.

Nee het is niet gek dat je alle hoeken van de kamer wilt zien graag intiem wilt zijn met je partner, nee het is niet normaal dat je afwijzing na afwijzing krijgt!

Want als je daar gewoon mee kunt leven, dan was dit topic een heel stuk leger geweest denk ik.

Maar je denkt in het begin, goh ligt dit nou aan mij, ben ik gek aan het worden? Waarom voel ik mij zo etc.

Daar heb ik spiegeling gevonden hier op het vorige topic dan. Nee ik ben niet gek! Ik mag mij zo voelen! Herkenning!

Om vanuit daar met partner verder te gaan (of niet).



# Even een nuancering, de eerste 2,5 jaar hebben wij wel de sterren van de hemel ahum. dus misschien is dat ook weer een 'voordeel' ik wist dat het er wel 'inzat' maar dat het weg was.



Haai Lilith, Mopsie, koolmeesje! Vraag mij af of iemand mij aan mijn schrijfwijze herkent
Not my circus, not my monkeys

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven