Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 om 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
zaterdag 14 juni 2014 om 23:57
Ik merk aan mijzelf dat mij dit enorm frustreert.. Ik weet namelijk niet meer hoe ik mijn partner moet benaderen voor een beetje intimiteit. Als ik er direct bovenop duik ga ik te snel, als ik hem benader door middel van een massage of enkel tegen hem aan kom liggen in bed dan ben ik weer uit op meer.
Dit is een bijna niet uit te roeien patroon waar je nu inzit. Linksom, rechtsom, JIJ bent het probleem. In zijn ogen dan. en laten we er vooral niks aan doen.
Ik persoonlijk ben klaar met dit soort types. Seks is geen recht, maar wel een belangrijke behoefte. Hij heeft het recht om nee te zeggen, maar hij heeft niet het recht jou seks te ontzeggen. Als hij niet in jouw behoefte wil voorzien, mag je de monogamie openbreken. Hij houdt zich niet aan de afspraak die je samen maakt als je voor een monogame relatie kiest. Dat is dat je beide verantwoordelijk bent voor elkaars seksuele welzijn.
Je kunt een open relatie voorstellen, maar waarom zou je. Kies voor jezelf, want dit wordt niet beter. Eerder slechter. Zodra een relatie je zelfvertrouwen wegvreet, wordt het tijd om op te stappen.
Dit is een bijna niet uit te roeien patroon waar je nu inzit. Linksom, rechtsom, JIJ bent het probleem. In zijn ogen dan. en laten we er vooral niks aan doen.
Ik persoonlijk ben klaar met dit soort types. Seks is geen recht, maar wel een belangrijke behoefte. Hij heeft het recht om nee te zeggen, maar hij heeft niet het recht jou seks te ontzeggen. Als hij niet in jouw behoefte wil voorzien, mag je de monogamie openbreken. Hij houdt zich niet aan de afspraak die je samen maakt als je voor een monogame relatie kiest. Dat is dat je beide verantwoordelijk bent voor elkaars seksuele welzijn.
Je kunt een open relatie voorstellen, maar waarom zou je. Kies voor jezelf, want dit wordt niet beter. Eerder slechter. Zodra een relatie je zelfvertrouwen wegvreet, wordt het tijd om op te stappen.
zondag 15 juni 2014 om 09:39
Het was mij ook opgevallen dat het topic stil ligt. Ik heb er ook wel eens aan meegeschreven, maar vind het vooral ook fijn om verhalen van anderen te lezen. Hier inmiddels 1,5 jaar geen sex thuis gehad. Ik heb nu een vriend, dus na al die jaren en jaren en jaren van zeuren om sex (we zijn 24 jaar samen) doe ik dat niet meer. Ik heb meer dan voldoende en fantastische sex met vriend. Ik wist niet dat het zo geweldig kon zijn. Maar hey .... ik ben dan wel een slecht iemand, want ik ga dus vreemd. Pies buiten de pot. Wie had dat gedacht van mij? Ik niet in ieder geval. Ben getrouwd met mijn eerste sexpartner. Hoe blij ik ook met vriend ben, ik ga ook gebukt onder een enorm schuldgevoel. Andere keren word ik weer woest op m'n man, omdat hij te beroerd is om sex met mij te hebben. Al z'n energie gaat naar z'n werk. Hij hangt volledig uitgeput op de bank 's-avonds en heeft dan nergens zin meer in. Ik betrapte hem jaren geleden wel diverse keren op het bellen met sexlijnen. God, wat was ik woest!! Stond op het punt om weg te gaan bij hem. Ik moest altijd zeuren om sex en hij komt aan z'n gerief via sexlijnen. Ik kon hem wel vermoorden zo pissig was ik. De kinderen waren toen nog heel erg klein, dus ik ben gebleven. Het is de bedoeling om ooit samen verder te gaan met vriend, maar beiden zitten vast aan gezin (tienerkinderen inmiddels) en hypotheek. Ik vraag me wel eens af hoe anderen dat doen die uit elkaar gaan.
Mijn man is geen vervelende kerel. Hij is verder goed voor mij en de kinderen, maar leeft erg in zijn eigen wereld. Heel jammer, maar ik heb de hoop opgegeven dat het ooit anders wordt. Je kunt niet aan een dood paard blijven trekken. Ik zou zo graag willen weten hoe het allemaal verder gaat met mijn leven. Ik wil niemand pijn doen en iedereen gewoon gelukkig en tevreden zien. Scheiden is daarom nu gewoon geen optie, maar jemig, wat zou ik het graag anders willen in mijn leven.
Mijn man is geen vervelende kerel. Hij is verder goed voor mij en de kinderen, maar leeft erg in zijn eigen wereld. Heel jammer, maar ik heb de hoop opgegeven dat het ooit anders wordt. Je kunt niet aan een dood paard blijven trekken. Ik zou zo graag willen weten hoe het allemaal verder gaat met mijn leven. Ik wil niemand pijn doen en iedereen gewoon gelukkig en tevreden zien. Scheiden is daarom nu gewoon geen optie, maar jemig, wat zou ik het graag anders willen in mijn leven.
zondag 15 juni 2014 om 19:35
Catootje, scheiden is altijd een optie. Jij denkt dat het geen optie is. Idd zul je er financieel niet op vooruit gaan. En de kids zullen ook niet staan te juichen. Maar wil je de rest van je leven zo door?
Denk je niet dat jouw kids niets merken van die spanning. Dat ze zich niet verraden voelen als jullie als ze groot gaan alsnog uit elkaar gaan?
Ik heb de stap wel gezet. En mijn ex was echt een topkerel. Maar er was nog geen vreemdgaan geweest, dus geen vertrouwens breuk. Dus makkelijk om als vrienden door te gaan. Met basisschool leeftijd kinderen.
Ook een optie is om je relatie open te gooien: kort door de bocht: jij mij geen sex geven, dan ik sex ergens anders halen. Uiteindelijk zijn er maar weinig relaties die dat overleven dus voor de meesten geldt dat stoppen de betere optie is. Een huis kan verkocht, of een flatje erbij gehuurd. Je kunt er zelfs voor kiezen om het hoofdhuis te houden en een kamer te huren. En dan afwisselen bij de kinderen. Hoeven zij hun omgeving niet uit. Wel keurig bed verschonen elke keer dan he!?
Meid: ik zeg niet dat je moet, maar het leest alsof je je leven nu kotsziek bent. Dan moet je daar watvaan doen. Je situatie ken ik natuurlijk niet echt maar doorsudderen is recipe for disaster!
Denk je niet dat jouw kids niets merken van die spanning. Dat ze zich niet verraden voelen als jullie als ze groot gaan alsnog uit elkaar gaan?
Ik heb de stap wel gezet. En mijn ex was echt een topkerel. Maar er was nog geen vreemdgaan geweest, dus geen vertrouwens breuk. Dus makkelijk om als vrienden door te gaan. Met basisschool leeftijd kinderen.
Ook een optie is om je relatie open te gooien: kort door de bocht: jij mij geen sex geven, dan ik sex ergens anders halen. Uiteindelijk zijn er maar weinig relaties die dat overleven dus voor de meesten geldt dat stoppen de betere optie is. Een huis kan verkocht, of een flatje erbij gehuurd. Je kunt er zelfs voor kiezen om het hoofdhuis te houden en een kamer te huren. En dan afwisselen bij de kinderen. Hoeven zij hun omgeving niet uit. Wel keurig bed verschonen elke keer dan he!?
Meid: ik zeg niet dat je moet, maar het leest alsof je je leven nu kotsziek bent. Dan moet je daar watvaan doen. Je situatie ken ik natuurlijk niet echt maar doorsudderen is recipe for disaster!
zondag 15 juni 2014 om 22:36
zo herkenbaar allemaal...
mijn partner heeft ook zelden zin in seks, terwijl we verder wel een fantastische relatie en ook een fantastisch leven hebben (al meer dan 10 jaar). gemiddeld komen we aan 4 keer per jaar denk ik, met soms heel lange pauzes ertussen... terwijl ik helemaal niet snap waarom er altijd zoveel tijd tussen moet zitten.
als het langer dan 2 maand geleden is weegt dat echt door op mijn concentratie, zeker op de momenten dat ik thuiswerk heb en mijn partner ook thuis is. na weer eens te zijn "afgewezen" heb ik geen zin om te werken en daardoor wordt de spanning eigenlijk nog groter.
mijn eerste oplossing was speeltjes kopen voor mezelf, die mij meer plezier geven. deze speeltjes doen mij meer genieten van masturbatie, maar omdat ze ook geschikt zijn om meer plezier aan een echte vrijpartij te geven doen ze mij nog meer verlangen naar contact, met de speeltjes erbij.
ik ben nu op het punt dat ik mezelf wil openstellen voor seks buiten de relatie om zo niet onnodig druk te moeten zetten op mijn partner, al weet ik dat dit eigenlijk ook niet de goede oplossing is.
mijn partner heeft ook zelden zin in seks, terwijl we verder wel een fantastische relatie en ook een fantastisch leven hebben (al meer dan 10 jaar). gemiddeld komen we aan 4 keer per jaar denk ik, met soms heel lange pauzes ertussen... terwijl ik helemaal niet snap waarom er altijd zoveel tijd tussen moet zitten.
als het langer dan 2 maand geleden is weegt dat echt door op mijn concentratie, zeker op de momenten dat ik thuiswerk heb en mijn partner ook thuis is. na weer eens te zijn "afgewezen" heb ik geen zin om te werken en daardoor wordt de spanning eigenlijk nog groter.
mijn eerste oplossing was speeltjes kopen voor mezelf, die mij meer plezier geven. deze speeltjes doen mij meer genieten van masturbatie, maar omdat ze ook geschikt zijn om meer plezier aan een echte vrijpartij te geven doen ze mij nog meer verlangen naar contact, met de speeltjes erbij.
ik ben nu op het punt dat ik mezelf wil openstellen voor seks buiten de relatie om zo niet onnodig druk te moeten zetten op mijn partner, al weet ik dat dit eigenlijk ook niet de goede oplossing is.
maandag 16 juni 2014 om 14:32
Hoi filipm, jullie relatie klinkt eerlijk gezegd niet zo fantastisch Geen seks terwijl de ene partner dat wel wil gaat op den duur ten koste van de liefde. Maar wat i.m.o. geen oplossing is, is vreemdgaan. Lees ik nou goed dat dit is wat jij van plan bent, of heb je dit met je partner besproken en is hij/zij daarmee akkoord? Anders kan je beter meteen uit elkaar gaan. Dat scheelt een hoop pijn en ellende.
ikbeneruit wijzigde dit bericht op 16-06-2014 14:35
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 16 juni 2014 om 15:01
quote:catootje68 schreef op 15 juni 2014 @ 09:39:
Het was mij ook opgevallen dat het topic stil ligt. <...>
Dat is inderdaad soms zo, dit topic groeit met horten en stoten. Intussen worden er regelmatig nieuwe topics geopend van mensen met hetzelfde probleem. Daar komen dan vaak weinig zinvolle reacties op van mensen die er zelf geen ervaring mee hebben, en waar de TO dus weinig mee opschiet, dat is wel jammer. Ik verwijs ze wel eens hierheen, maar dat is dan misschien wel weer wat te veel van het 'goede'
quote:Ik wil niemand pijn doen en iedereen gewoon gelukkig en tevreden zien. Scheiden is daarom nu gewoon geen optie, maar jemig, wat zou ik het graag anders willen in mijn leven.Je wil niemand pijn doen, maar jij dan, catootje? Jij hebt nu toch pijn? Het vreemdgaan is niet iets waar je voor kiest. Kan je man je dit niet 'gunnen'? Heb je hem daar de kans voor gegeven? Ik vind altijd dat eerlijkheid het minste is dat je elkaar als partners verschuldigd bent. De ander heeft recht om te weten hoe het werkelijk met jou is. Anders is je hele relatie een illusie.
Het was mij ook opgevallen dat het topic stil ligt. <...>
Dat is inderdaad soms zo, dit topic groeit met horten en stoten. Intussen worden er regelmatig nieuwe topics geopend van mensen met hetzelfde probleem. Daar komen dan vaak weinig zinvolle reacties op van mensen die er zelf geen ervaring mee hebben, en waar de TO dus weinig mee opschiet, dat is wel jammer. Ik verwijs ze wel eens hierheen, maar dat is dan misschien wel weer wat te veel van het 'goede'
quote:Ik wil niemand pijn doen en iedereen gewoon gelukkig en tevreden zien. Scheiden is daarom nu gewoon geen optie, maar jemig, wat zou ik het graag anders willen in mijn leven.Je wil niemand pijn doen, maar jij dan, catootje? Jij hebt nu toch pijn? Het vreemdgaan is niet iets waar je voor kiest. Kan je man je dit niet 'gunnen'? Heb je hem daar de kans voor gegeven? Ik vind altijd dat eerlijkheid het minste is dat je elkaar als partners verschuldigd bent. De ander heeft recht om te weten hoe het werkelijk met jou is. Anders is je hele relatie een illusie.
zaterdag 28 juni 2014 om 14:32
Voor mij is het topic niet meer actueel want ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt om weg te gaan.
Ik ben nu een stuk gelukkiger. Wel is de angst er dat ik misschien nooit meer iemand tegen kom om mijn leven mee te delen maar ik ben liever alleen dan ongelukkig samen met veel frustratie.
Wel heb ik nog veel contact met mijn ex en dat vind ik heel fijn. De gevoelens zijn wel veranderd. Het is houden van. De eerste de beste die hem pijn doet, die is van mij. En dat is andersom ook zo. Maar we hebben geen romantische gevoelens voor elkaar.
Hele goede vrienden dus
Na de break ben ik heel erg fanatiek gaan daten en rondneuken. Soms 3 of 4 verschillende mannen per week. Daar ben ik nu wel klaar mee. Ik ben even heel erg verliefd geweest op iemand maar het idee van een relatie benauwde mij enorm. En hem ook. Sindsdien geen gedate meer. Eerst mezelf maar eens herpakken en een beetje een stabiel en leuk leven opbouwen
Gaat prima moet ik zeggen
Ik ben nu een stuk gelukkiger. Wel is de angst er dat ik misschien nooit meer iemand tegen kom om mijn leven mee te delen maar ik ben liever alleen dan ongelukkig samen met veel frustratie.
Wel heb ik nog veel contact met mijn ex en dat vind ik heel fijn. De gevoelens zijn wel veranderd. Het is houden van. De eerste de beste die hem pijn doet, die is van mij. En dat is andersom ook zo. Maar we hebben geen romantische gevoelens voor elkaar.
Hele goede vrienden dus
Na de break ben ik heel erg fanatiek gaan daten en rondneuken. Soms 3 of 4 verschillende mannen per week. Daar ben ik nu wel klaar mee. Ik ben even heel erg verliefd geweest op iemand maar het idee van een relatie benauwde mij enorm. En hem ook. Sindsdien geen gedate meer. Eerst mezelf maar eens herpakken en een beetje een stabiel en leuk leven opbouwen
Gaat prima moet ik zeggen
zondag 29 juni 2014 om 17:02
donderdag 3 juli 2014 om 12:52
Hallo iedereen,
Ik ben nieuw op dit forum, vind het onderwerp redelijk gênant, maar het zit me wel zo hoog dat ik het ook even kwijt moet.
Mijn man heeft weinig toch geen zin in sex. Zijn woorden zijn het ligt niet aan jou, ik voel gewoon de behoefte niet maar ik hou wel van je. Als ik er over begin voelt hij dat als dwang, en is het niet spontaan meer, en dus niet leuk. Maar als ik er niet over begin gebeurt er gewoon heellleeemaaal niks, dus de spontaniteit is sowieso al ver te zoeken. Ik ben inmiddels mega gefrustreerd hierover, maar praat hier met niemand over omdat ik me er gewoon voor schaam, kan niet helpen te denken dat er blijkbaar toch iets mis is met mij, waardoor hij me niet aantrekkelijk genoeg vind. Hoe kan ik tot mijn man doordringen, hem duidelijk maken dat we hier echt iets aan moeten doen, dat het voor mij richting deal breaker gaat...?
Ik ben nieuw op dit forum, vind het onderwerp redelijk gênant, maar het zit me wel zo hoog dat ik het ook even kwijt moet.
Mijn man heeft weinig toch geen zin in sex. Zijn woorden zijn het ligt niet aan jou, ik voel gewoon de behoefte niet maar ik hou wel van je. Als ik er over begin voelt hij dat als dwang, en is het niet spontaan meer, en dus niet leuk. Maar als ik er niet over begin gebeurt er gewoon heellleeemaaal niks, dus de spontaniteit is sowieso al ver te zoeken. Ik ben inmiddels mega gefrustreerd hierover, maar praat hier met niemand over omdat ik me er gewoon voor schaam, kan niet helpen te denken dat er blijkbaar toch iets mis is met mij, waardoor hij me niet aantrekkelijk genoeg vind. Hoe kan ik tot mijn man doordringen, hem duidelijk maken dat we hier echt iets aan moeten doen, dat het voor mij richting deal breaker gaat...?
donderdag 3 juli 2014 om 16:46
Hoi evie37, wat jij schrijft had ik twee jaar geleden zelf kunnen opschrijven.... Rottige situatie. Die jij niet alleen kunt oplossen. Je kunt tegen je man zeggen wat je hier schrijft, dat is duidelijk genoeg. Maar als hij ervoor kiest om er niets mee te doen, ben ik bang dat het ergens ophoudt. Zou hij iets voelen voor een open relatie, of is dat voor jou ook geen oplossing?
donderdag 3 juli 2014 om 17:39
Een open relatie is niks voor mij, het is ook iets waar we het nog nooit over gehad hebben. Ik denk dat hij dat niet ziet zitten, we hebben wel eens het -wat zou je doen als een van ons zou vreemdgaan- gesprek gehad, en voor hem zou dan de koek wel op zijn.
Iemand hier verwoorde het op een herkenbare manier, je bent getrouwd, ik kan hem niet dwingen om te sexen, maar hij kan mij dit toch ook niet zo blijven weigeren? We hebben toch beloofd om voor elkaars welzijn te zorgen, en dit hoort daar gewoon bij...ik krijg soms het gevoel dat ik een klein meisje ben die haar ouders smeekt om een hondje en het nooit krijgt, zo vernederend voelt het om telkens om fysieke genegenheid te moeten vragen.
Om het nog gecompliceerder te maken hebben wij een kleine van 8 maanden, maar de daad waar ik zwanger van geworden ben was tevens ook de laatste keer. Dat is dus negen maanden zwangerschap plus acht maanden baby... 17 maanden inmiddels.. Al voor ik zwanger was werd het al wat minder, maar nu is het helemaal hopeloos. Net getrouwd en net papa en mama, en door die stomme sex voelt het helemaal niet okee meer!
Ik hou heel veel van hem, maar heb soms het gevoel een enorme fout te hebben gemaakt door met hem te trouwen en aan kinderen te beginnen. Wat nu???
Iemand hier verwoorde het op een herkenbare manier, je bent getrouwd, ik kan hem niet dwingen om te sexen, maar hij kan mij dit toch ook niet zo blijven weigeren? We hebben toch beloofd om voor elkaars welzijn te zorgen, en dit hoort daar gewoon bij...ik krijg soms het gevoel dat ik een klein meisje ben die haar ouders smeekt om een hondje en het nooit krijgt, zo vernederend voelt het om telkens om fysieke genegenheid te moeten vragen.
Om het nog gecompliceerder te maken hebben wij een kleine van 8 maanden, maar de daad waar ik zwanger van geworden ben was tevens ook de laatste keer. Dat is dus negen maanden zwangerschap plus acht maanden baby... 17 maanden inmiddels.. Al voor ik zwanger was werd het al wat minder, maar nu is het helemaal hopeloos. Net getrouwd en net papa en mama, en door die stomme sex voelt het helemaal niet okee meer!
Ik hou heel veel van hem, maar heb soms het gevoel een enorme fout te hebben gemaakt door met hem te trouwen en aan kinderen te beginnen. Wat nu???
donderdag 3 juli 2014 om 17:57
Een open relatie is zeker niet voor iedereen, ook niet voor mij omdat ik alleen seks wil met iemand van wie ik ook veel hou. Dat betekende dus het eind van ons huwelijk.
Extra triest inderdaad dat jullie nu net ouders geworden zijn Een kindje lijkt het bewijs dat jullie ook lichamelijk nog van elkaar houden, maar dat hoeft helaas niet zo te zijn. Bij ons was het vrijen toen we graag een kind wilden puur instrumenteel en ons seksleven is daarna ook alleen maar verder achteruit gegaan. Achteraf gezien ben ik langer in die hopeloze situatie gebleven dan ik had moeten doen, denk ik. Maar ik kon maar niet geloven dat het nooit beter zou worden. Dat hij echt iemand was die geen seks wilde. Dit forum en de verhalen op dit topic hebben me helpen accepteren dat dat wel zo is, en dat je dan zelf moet kiezen of je met zo iemand de rest van je leven kan/wil doorbrengen.
Als ik jou zo lees, is jouw man net zo als de mijne. Ik hoor ook je wanhoop: dit kan hij toch niet maken, dat kan je je partner toch niet aandoen? Maar dat doet hij wel. Ik ben bang dat je dat moeilijke gesprek moet aangaan en hem moet vertellen dat er iets moet veranderen, want dat je zo niet verder wil. Dat je hier heel ongelukkig van wordt. Dan kunnen jullie samen naar oplossingen zoeken. Als hij het probleem onderkent als iets van jullie samen, wil hij misschien ook wel denken over wat hij kan doen om het te helpen oplossen. Zo lang hij het alleen bij jou laat liggen, heb je weinig opties
Extra triest inderdaad dat jullie nu net ouders geworden zijn Een kindje lijkt het bewijs dat jullie ook lichamelijk nog van elkaar houden, maar dat hoeft helaas niet zo te zijn. Bij ons was het vrijen toen we graag een kind wilden puur instrumenteel en ons seksleven is daarna ook alleen maar verder achteruit gegaan. Achteraf gezien ben ik langer in die hopeloze situatie gebleven dan ik had moeten doen, denk ik. Maar ik kon maar niet geloven dat het nooit beter zou worden. Dat hij echt iemand was die geen seks wilde. Dit forum en de verhalen op dit topic hebben me helpen accepteren dat dat wel zo is, en dat je dan zelf moet kiezen of je met zo iemand de rest van je leven kan/wil doorbrengen.
Als ik jou zo lees, is jouw man net zo als de mijne. Ik hoor ook je wanhoop: dit kan hij toch niet maken, dat kan je je partner toch niet aandoen? Maar dat doet hij wel. Ik ben bang dat je dat moeilijke gesprek moet aangaan en hem moet vertellen dat er iets moet veranderen, want dat je zo niet verder wil. Dat je hier heel ongelukkig van wordt. Dan kunnen jullie samen naar oplossingen zoeken. Als hij het probleem onderkent als iets van jullie samen, wil hij misschien ook wel denken over wat hij kan doen om het te helpen oplossen. Zo lang hij het alleen bij jou laat liggen, heb je weinig opties
vrijdag 4 juli 2014 om 19:43
Hallo iedereen
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik hoop dat jullie mij kunnen helpen of op zijn minst wat perspectief geven
Ik ben een man van 25j en heb sinds 6 maanden een relatie met een meisje van 23j. We komen heel goed overeen en ik zie eigenlijk best wel graag.
Alleen is nu de seks een beetje zeldzaam geworden in onze relatie. Gemiddeld zitten we nu aan 1à2/maand.
Als man heb ik een stevig libido, en mijn vriendin dus blijkbaar niet meer.
In het begin was dit dus niet zo, volgens mijn vriendin stond ze toen al een tijdje droog. Waardoor ze dus een periode geiler was.
Op onze eerste date hebben we zelf mega opwindende seks in mijn auto gehad. En de weken daarna zat het ritme er normaal in (2à3/week). Maar nu sinds enkele maanden is dit dus niet meer zo..
Eerst dacht ik dit komt door de anti-conceptie (de pil), maar volgens haar kan dit niet want vroeger heeft ze er nooit last van gehad zei ze. Voor mij was ze er een jaar mee gestopt, nu zal ze bijna 4 maand terug mee bezig zijn.
Ik heb gevraagd of ze er mee wilt stoppen, maar dat vindt ze te riskant. Op deze manier werkt die pil wel goed, we hebben nooit seks :p
Ik heb ook gevraagd of haar ex vriendjes hierover klaagde, maar volgens haar niet. Maar had ze dan meer seks met hen als met mij dat weet ze niet. Ze telde het niet echt..
Ik doe ook altijd moeite om haar een orgasme te geven, in't begin lukte dit niet zo goed, maar nu ken ik haar lichaam al iets beter en dit lukt dit 9/10 wel.
Ik heb er al een paar keer iets over gezegd, en altijd zegt ze sorry ik heb gewoon niet veel zin...
Hier ben ik dus niets mee é, ik voel mijn vooral gefrustreerd en ook een beetje belogen! In't begin kreeg ik een idee wat voor meisje het was en wat onze relatie-afspraken ongeveer gingen zijn. En dan gebeurt dit...
Ik merk ook op dat ik nu veel korter sta, sneller kwaad wordt en minder kan verdragen van haar. Maar dit is blijkbaar normaal, want seks zorgt voor hormonen die voor de verliefdheid zorgt in de hersenen.
Qua timing is het nu ffkes heel druk voor ons beide, dus we moeten er eens een goed gesprek over hebben.
Maar dit is toch iets te belangrijk om nu al te moeten laten vallen? Zeker voor een gezonde man als ik. Ik ga iemand zijn die op zijn 90j nog altijd erecties kan krijgen en zin heeft
Soms piekt mijn libido en moet ik mijzelf 3à4 per dag masturberen, ik ben percies bijna terug een puber.
Wat vinden jullie?
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik hoop dat jullie mij kunnen helpen of op zijn minst wat perspectief geven
Ik ben een man van 25j en heb sinds 6 maanden een relatie met een meisje van 23j. We komen heel goed overeen en ik zie eigenlijk best wel graag.
Alleen is nu de seks een beetje zeldzaam geworden in onze relatie. Gemiddeld zitten we nu aan 1à2/maand.
Als man heb ik een stevig libido, en mijn vriendin dus blijkbaar niet meer.
In het begin was dit dus niet zo, volgens mijn vriendin stond ze toen al een tijdje droog. Waardoor ze dus een periode geiler was.
Op onze eerste date hebben we zelf mega opwindende seks in mijn auto gehad. En de weken daarna zat het ritme er normaal in (2à3/week). Maar nu sinds enkele maanden is dit dus niet meer zo..
Eerst dacht ik dit komt door de anti-conceptie (de pil), maar volgens haar kan dit niet want vroeger heeft ze er nooit last van gehad zei ze. Voor mij was ze er een jaar mee gestopt, nu zal ze bijna 4 maand terug mee bezig zijn.
Ik heb gevraagd of ze er mee wilt stoppen, maar dat vindt ze te riskant. Op deze manier werkt die pil wel goed, we hebben nooit seks :p
Ik heb ook gevraagd of haar ex vriendjes hierover klaagde, maar volgens haar niet. Maar had ze dan meer seks met hen als met mij dat weet ze niet. Ze telde het niet echt..
Ik doe ook altijd moeite om haar een orgasme te geven, in't begin lukte dit niet zo goed, maar nu ken ik haar lichaam al iets beter en dit lukt dit 9/10 wel.
Ik heb er al een paar keer iets over gezegd, en altijd zegt ze sorry ik heb gewoon niet veel zin...
Hier ben ik dus niets mee é, ik voel mijn vooral gefrustreerd en ook een beetje belogen! In't begin kreeg ik een idee wat voor meisje het was en wat onze relatie-afspraken ongeveer gingen zijn. En dan gebeurt dit...
Ik merk ook op dat ik nu veel korter sta, sneller kwaad wordt en minder kan verdragen van haar. Maar dit is blijkbaar normaal, want seks zorgt voor hormonen die voor de verliefdheid zorgt in de hersenen.
Qua timing is het nu ffkes heel druk voor ons beide, dus we moeten er eens een goed gesprek over hebben.
Maar dit is toch iets te belangrijk om nu al te moeten laten vallen? Zeker voor een gezonde man als ik. Ik ga iemand zijn die op zijn 90j nog altijd erecties kan krijgen en zin heeft
Soms piekt mijn libido en moet ik mijzelf 3à4 per dag masturberen, ik ben percies bijna terug een puber.
Wat vinden jullie?
vrijdag 4 juli 2014 om 23:12
Loep me maar even, voor de voorgeschiedenis.
Ik ben met hem getrouwd, terwijl ik wist dat sex een heikel punt was, maar ik had nog hoop. Die hoop is nu wel weg.
We hebben inmiddels 5 maanden geen sex gehad en ik ben het zat. Zat in de zin van dat ik er niet meer over ga praten met hem, ik geen voorstellen meer ga doen. Mijn zin om 'er voor hem te zijn', hem te ondersteunen hierin, is weg. Vorige week gezegd dat de bal bij hem ligt, en dat ik het wel merk.
Afgelopen week gepraat met zijn exvriendin, ook een vriendin van mij. Zij hadden zelfde probleem, dus het is een terugkerend iets. Was fijn om met haar te praten.
Ik overweeg een minnaar. Wat me tegen houdt is mijn liefde voor hem. Ik weet ook dat hij van mij houdt. Dat is het probleem ook echt niet. Hij kan alleen niet sexen, door van alles en nog wat. Tegenwoordig ook door AD trouwens.
Maar goed, ik vrees dat als ik inderdaad 'buiten de deur' ga, dit een doodsteek kán zijn voor ons. Heb overigens wel gevraagd aan hem of hij het een probleem zou vinden, een minnaar. Hij zou het 'ingewikkeld' vinden.
Misschien doen zonder het vertellen. Ook dat voelt niet goed.
Ik ben 'lost'.
Kut hè dit.
Zoveel van iemand houden, zo dol zijn op iemand en het leven wat je samen hebt verder, en geen sex.
Gelukkig wel voor intimiteit met kussen en knuffelen. Dat maakt het misschien nog draagbaar voor nu.
Dus Mopsie41, we can shake hands en ik herhaal jouw woorden: Maar ik steek er even geen energie meer in. Genoeg gedaan. Klaar mee.
Ik ben met hem getrouwd, terwijl ik wist dat sex een heikel punt was, maar ik had nog hoop. Die hoop is nu wel weg.
We hebben inmiddels 5 maanden geen sex gehad en ik ben het zat. Zat in de zin van dat ik er niet meer over ga praten met hem, ik geen voorstellen meer ga doen. Mijn zin om 'er voor hem te zijn', hem te ondersteunen hierin, is weg. Vorige week gezegd dat de bal bij hem ligt, en dat ik het wel merk.
Afgelopen week gepraat met zijn exvriendin, ook een vriendin van mij. Zij hadden zelfde probleem, dus het is een terugkerend iets. Was fijn om met haar te praten.
Ik overweeg een minnaar. Wat me tegen houdt is mijn liefde voor hem. Ik weet ook dat hij van mij houdt. Dat is het probleem ook echt niet. Hij kan alleen niet sexen, door van alles en nog wat. Tegenwoordig ook door AD trouwens.
Maar goed, ik vrees dat als ik inderdaad 'buiten de deur' ga, dit een doodsteek kán zijn voor ons. Heb overigens wel gevraagd aan hem of hij het een probleem zou vinden, een minnaar. Hij zou het 'ingewikkeld' vinden.
Misschien doen zonder het vertellen. Ook dat voelt niet goed.
Ik ben 'lost'.
Kut hè dit.
Zoveel van iemand houden, zo dol zijn op iemand en het leven wat je samen hebt verder, en geen sex.
Gelukkig wel voor intimiteit met kussen en knuffelen. Dat maakt het misschien nog draagbaar voor nu.
Dus Mopsie41, we can shake hands en ik herhaal jouw woorden: Maar ik steek er even geen energie meer in. Genoeg gedaan. Klaar mee.
vrijdag 4 juli 2014 om 23:42
Tja. spontaniteit... bij ons was dat weg toen de kinderen kwamen. Toen ze nog heel klein waren, konden we nog gebruik maken van de middagslaapjes op zondag. Maar nu zijn ze van een leeftijd dat ze al later naar bed gaan dan wij.
Wat moeilijk voor je Mopsie! Maar wel fijn om te horen dat je huidige partner wel zijn best doet om er voor je te zijn. Heb je dit:
quote:En erg genoeg heb ik geen geduld en begrip meer voor dat gedoe. Wat wel zou moeten, want mijn vriend is echt een lieverd die zijn best doet. Maar door die voorgaande relatie is al mijn begrip, geduld en zelfvertrouwen opgesoupeerd. En daarom kan ik in de huidige relatie geen begrip en begrijpende praatjes meer opbrengen. Ik heb nog wel libido, maar ik doe er niks mee. Ik ben afgeknapt op dat gedoe, en dat is heel erg.ook met hem besproken? Want dat lijkt me wel belangrijk voor hem om te weten, ook waar dat vandaan komt. Heel veel sterkte beiden!
Wat moeilijk voor je Mopsie! Maar wel fijn om te horen dat je huidige partner wel zijn best doet om er voor je te zijn. Heb je dit:
quote:En erg genoeg heb ik geen geduld en begrip meer voor dat gedoe. Wat wel zou moeten, want mijn vriend is echt een lieverd die zijn best doet. Maar door die voorgaande relatie is al mijn begrip, geduld en zelfvertrouwen opgesoupeerd. En daarom kan ik in de huidige relatie geen begrip en begrijpende praatjes meer opbrengen. Ik heb nog wel libido, maar ik doe er niks mee. Ik ben afgeknapt op dat gedoe, en dat is heel erg.ook met hem besproken? Want dat lijkt me wel belangrijk voor hem om te weten, ook waar dat vandaan komt. Heel veel sterkte beiden!
zaterdag 5 juli 2014 om 00:12
Hallo allemaal,
Hier breekt loreley weer eventjes in. Jee, Mopsie, ik schrik echt van jouw reactie. je hebt natuurlijk ook veel meegemaakt, niet alleen in die 7-jarige relatie, maar je gezondheid liet je ook regelmatig in de steek.
Als ik het goed begrijp heeft jouw vriend dus erectieproblemen, nietwaar? Ja, zo'n pilletje is misschien even leuk, maar weet hij of weten jullie wat de oorzaak is? Is hij naar de huisarts geweest?
En o zo herkenbaar weer. Ik kon op den duur ook geen geduld meer opbrengen voor mijn ex-vriend's erectieproblemen en diep van binnen weet je dat je door een verkeerde opmerking het probleem erger maakt. Dan bood ik weer tig keer mijn excuses aan.
Mijn woede kwam ook door het feit dat hij er vrijwel niets aan deed. Hij weigerde te stoppen met kettingroken en blowen. En voor elke scheet afstand nam hij de auto, want fietsen kon hij zogenaamd niet meer. Op de duur werd ik witheet van zijn geklaag over zijn eeuwige moeheid en dat niet meer met me naar bed wilde, want "hij doet het niet".
Ik vraag me wel eens af wat de biologische functie is van het feit dat mannen rond de 20 à 25 jaar pieken en vrouwen pas veel later en ik loreley extreem laat.
Ik denk wel eens gekscherend dat ik maar een "cougar" moet worden om nog eens goede seks te kunnen hebben, maar ik kan eigenlijk alleen maar seks hebben met iemand waar ik ook echt een goede geestelijke band mee heb en waar ik echt verliefd op ben. Op mijn werk ontmoet ik wel eens mensen van in de twintig, maar hun wereld staat toch best vrij ver van de mijne vandaan en aan de andere kant ben ik ontzettend huiverig om van de regen in de drup te komen als ik iets met een man van mijn leeftijd (44) of ouder begin.
Hier breekt loreley weer eventjes in. Jee, Mopsie, ik schrik echt van jouw reactie. je hebt natuurlijk ook veel meegemaakt, niet alleen in die 7-jarige relatie, maar je gezondheid liet je ook regelmatig in de steek.
Als ik het goed begrijp heeft jouw vriend dus erectieproblemen, nietwaar? Ja, zo'n pilletje is misschien even leuk, maar weet hij of weten jullie wat de oorzaak is? Is hij naar de huisarts geweest?
En o zo herkenbaar weer. Ik kon op den duur ook geen geduld meer opbrengen voor mijn ex-vriend's erectieproblemen en diep van binnen weet je dat je door een verkeerde opmerking het probleem erger maakt. Dan bood ik weer tig keer mijn excuses aan.
Mijn woede kwam ook door het feit dat hij er vrijwel niets aan deed. Hij weigerde te stoppen met kettingroken en blowen. En voor elke scheet afstand nam hij de auto, want fietsen kon hij zogenaamd niet meer. Op de duur werd ik witheet van zijn geklaag over zijn eeuwige moeheid en dat niet meer met me naar bed wilde, want "hij doet het niet".
Ik vraag me wel eens af wat de biologische functie is van het feit dat mannen rond de 20 à 25 jaar pieken en vrouwen pas veel later en ik loreley extreem laat.
Ik denk wel eens gekscherend dat ik maar een "cougar" moet worden om nog eens goede seks te kunnen hebben, maar ik kan eigenlijk alleen maar seks hebben met iemand waar ik ook echt een goede geestelijke band mee heb en waar ik echt verliefd op ben. Op mijn werk ontmoet ik wel eens mensen van in de twintig, maar hun wereld staat toch best vrij ver van de mijne vandaan en aan de andere kant ben ik ontzettend huiverig om van de regen in de drup te komen als ik iets met een man van mijn leeftijd (44) of ouder begin.
zaterdag 5 juli 2014 om 00:36
Piratesse, jouw relatie was ook min of de meer de mijne.
Wat ik overigens ook heel kwalijk vind en ik vraag me af of jullie en dan in het bijzonder Mopsie en Piratesse dat ook zo ervaren is dat doktoren de man vlug, vlug met een pilletje naar huis sturen en er verder niets meer naar vragen. Op internet stikt het van de slijmopmerkingen dat je àààltijd met je huisarts kunt praten als er libido- en/of erectieproblemen zijn en er is altijd wel een oplossing te vinden, zoals bijvoorbeeld het veranderen van de medicijnen.
Nou, in de praktijk valt dat vies tegen!! Doktoren en psychiaters doen er zeer onverschillig over.
Wat ik overigens ook heel kwalijk vind en ik vraag me af of jullie en dan in het bijzonder Mopsie en Piratesse dat ook zo ervaren is dat doktoren de man vlug, vlug met een pilletje naar huis sturen en er verder niets meer naar vragen. Op internet stikt het van de slijmopmerkingen dat je àààltijd met je huisarts kunt praten als er libido- en/of erectieproblemen zijn en er is altijd wel een oplossing te vinden, zoals bijvoorbeeld het veranderen van de medicijnen.
Nou, in de praktijk valt dat vies tegen!! Doktoren en psychiaters doen er zeer onverschillig over.
