Seks
alle pijlers
Libido in de ijskast
donderdag 10 februari 2022 om 17:06
Al een paar keer door het 'Seks'-pijler zitten scrollen en zoeken en ook lang getwijfeld of ik het hier zou neer zetten, maar ik ga het toch maar doen. Niet geschoten is altijd mis.
Ik ben 28 en woon 5 jaar samen met mijn vriend waar ik 8 jaar een fijne relatie mee heb. De eerste 4 á 5 jaar hadden we een goed seksleven, zowel op kwantiteit als kwaliteit. Niks mis mee; zowel voor als tijdens onze relatie (eerste jaren) een heel hoog libido gehad (in het begin wilde ik het liefst 2 keer per dag met mijn huidige partner, tot bijna frustratie aan zijn kant toe
)
Overigens is het de laatste 2 á 3 jaar steeds meer bergafwaarts gegaan, en dat komt vanuit mij. Heel simpel: libido is volledig ingestort, en heeft nu wel het dieptepunt bereikt. Ik heb simpelweg geen zin meer, ook niet in masturbatie (iets waar ik destijds ook vaak zin in had en deed). En ik baal er enorm van. Mijn partner en ik hebben hele fijne en open gesprekken, en hij is geduldig en probeert me op alle manieren te helpen. Praten, de tijd nemen, meedenken, niet pushen. Als ik naar hem kijk, zie ik ook een aantrekkelijke vent. Maar ik merk dat het gevoel van "geilheid" gewoon weg is, alsof ik "stuk" ben. Afgelopen jaren heb ik me er elke keer toe gezet, mentaal, en dan kwam het wel, maar ik merk dat dat me nu tegen begint te staan (als in: ik wíl dat het er gewoon ís). Ik mis ook echt heel erg de fijne spontante seks die we hadden, en ik mis überhaupt het gevoel. Ook bij films, boeken, andere mannen; niks lijkt me nog te "raken" in die zin, ik heb het gevoel simpelweg niet meer.
Ik ben vorig jaar al een halfjaar gestopt met de pil (slikte die al vanaf mijn 15e), maar ik merkte geen verschil. Uit gemak maar weer begonnen destijds, en nu sinds een maand toch maar weer gestopt, omdat ik het graag weer terug wil. Al heb ik de pil ook in het begin van onze relatie geslikt en was dit geen issue. Ik ben zojuist ook naar de (vrouwelijke) huisarts geweest, en die nam me gelukkig vrij serieus. Ze wil een dubbele vervolgafspraak in plannen om er dieper op in te gaan. Ook getwijfeld om eens met een seksuoloog te praten (alleen en/of samen), maar ik lees daar hele wisselende reacties over.
Wat ik hiermee wil? Van me af schrijven, en ik hoop op ervaringen, ingangen, een richting in de tussentijd... Ik weet het gewoon echt niet meer en ik word er verdrietig van. Ik gun mezelf weer een fijn seksleven, en ook zeker mijn partner. Gelukkig is onze relatie verder erg goed en open, dus het legt er geen bom onder en het zorgt (nog) niet voor ruzie en frustratie. Maar leuk is anders en ik wil het graag oplossen. De hoop is er, want het niet zo dat het er nooit is geweest.
Ik ben 28 en woon 5 jaar samen met mijn vriend waar ik 8 jaar een fijne relatie mee heb. De eerste 4 á 5 jaar hadden we een goed seksleven, zowel op kwantiteit als kwaliteit. Niks mis mee; zowel voor als tijdens onze relatie (eerste jaren) een heel hoog libido gehad (in het begin wilde ik het liefst 2 keer per dag met mijn huidige partner, tot bijna frustratie aan zijn kant toe
)Overigens is het de laatste 2 á 3 jaar steeds meer bergafwaarts gegaan, en dat komt vanuit mij. Heel simpel: libido is volledig ingestort, en heeft nu wel het dieptepunt bereikt. Ik heb simpelweg geen zin meer, ook niet in masturbatie (iets waar ik destijds ook vaak zin in had en deed). En ik baal er enorm van. Mijn partner en ik hebben hele fijne en open gesprekken, en hij is geduldig en probeert me op alle manieren te helpen. Praten, de tijd nemen, meedenken, niet pushen. Als ik naar hem kijk, zie ik ook een aantrekkelijke vent. Maar ik merk dat het gevoel van "geilheid" gewoon weg is, alsof ik "stuk" ben. Afgelopen jaren heb ik me er elke keer toe gezet, mentaal, en dan kwam het wel, maar ik merk dat dat me nu tegen begint te staan (als in: ik wíl dat het er gewoon ís). Ik mis ook echt heel erg de fijne spontante seks die we hadden, en ik mis überhaupt het gevoel. Ook bij films, boeken, andere mannen; niks lijkt me nog te "raken" in die zin, ik heb het gevoel simpelweg niet meer.
Ik ben vorig jaar al een halfjaar gestopt met de pil (slikte die al vanaf mijn 15e), maar ik merkte geen verschil. Uit gemak maar weer begonnen destijds, en nu sinds een maand toch maar weer gestopt, omdat ik het graag weer terug wil. Al heb ik de pil ook in het begin van onze relatie geslikt en was dit geen issue. Ik ben zojuist ook naar de (vrouwelijke) huisarts geweest, en die nam me gelukkig vrij serieus. Ze wil een dubbele vervolgafspraak in plannen om er dieper op in te gaan. Ook getwijfeld om eens met een seksuoloog te praten (alleen en/of samen), maar ik lees daar hele wisselende reacties over.
Wat ik hiermee wil? Van me af schrijven, en ik hoop op ervaringen, ingangen, een richting in de tussentijd... Ik weet het gewoon echt niet meer en ik word er verdrietig van. Ik gun mezelf weer een fijn seksleven, en ook zeker mijn partner. Gelukkig is onze relatie verder erg goed en open, dus het legt er geen bom onder en het zorgt (nog) niet voor ruzie en frustratie. Maar leuk is anders en ik wil het graag oplossen. De hoop is er, want het niet zo dat het er nooit is geweest.
En nu?
zaterdag 26 februari 2022 om 12:38
PBM schreef: ↑26-02-2022 12:04@LaFolie
Je hebt echt helemaal gelijk. Intimiteit hoeft geen seks te betekenen, maar het is wel het meest intieme wat je binnen een relatie met elkaar deelt.
Geen enkele partner mag tot seks gedwongen worden, maar mag je je partner wel dwingen tot een seksloze relatie? Snap dat dat een mindere inbreuk is, maar geestelijk soms ook zwaar.
En wat als het voor de niet willende partner geen oplossing wordt gegeven?
Scheiden is altijd een optie wordt vaak gezegd, maar in veel gevallen moeilijk haalbaar.
Hoe zie jij dat dan? Als jouw partner geen zin heeft in seks, moet ze maar zin maken? En hoe werkt dat dan in de praktijk? Dat zie je toch aan je vrouw? Dat merk je toch aan de vrij-partij?
Hoe kun jij genieten van seks met een partner die het met tegenzin doet? Een partner die zich verbijt totdat het hopelijk snel weer klaar is?
Hoe kun je daar zin in hebben? Is dat de intimiteit die jij nodig hebt?
zaterdag 26 februari 2022 om 16:29
Ik wil absoluut geen seks met een vrouw die daar geen zin in heeft. Geen zin is geen zin.
Maar ik verwacht wel dat er naar een oplossing wordt gezocht. En dat mag je toch zeker wel binnen een relatie verwachten?
Dat kan zijn in therapie, gesprekken of elkaar op een andere manier tegemoet komen.
En als je zegt dat het niet haar probleem is dan klopt dat deels. Het probleem van je partner is toch ook dat van jou, en als je dat niet inziet gaat het wel een probleem worden op termijn.
Dus nogmaals, ik snap dat je (tijdelijk) geen zin kan hebben. Maar ik zie ook de andere kant.
Maar ik verwacht wel dat er naar een oplossing wordt gezocht. En dat mag je toch zeker wel binnen een relatie verwachten?
Dat kan zijn in therapie, gesprekken of elkaar op een andere manier tegemoet komen.
En als je zegt dat het niet haar probleem is dan klopt dat deels. Het probleem van je partner is toch ook dat van jou, en als je dat niet inziet gaat het wel een probleem worden op termijn.
Dus nogmaals, ik snap dat je (tijdelijk) geen zin kan hebben. Maar ik zie ook de andere kant.
zondag 27 februari 2022 om 13:55
Nee dat vinden we helemaal niet. Het is voor ons de manier om ons verbonden, begeerd en mannelijk te voelen binnen onze relatie. En anders redden we ons ons ook prima alleen hoor. Kennelijk hebben de vrouwen ook het recht om de verlangens van mannen te negeren, ons tot een sexloos leven te veroordelen maar wel de vruchten van een vertrouwde relatie te plukken. Een relatie is geen a la carte. Maar helemaal prima joh. Maar blijft dan gewoon lekker alleen en kinderloos.
zondag 27 februari 2022 om 15:05
Nou idd, en het is het oude verhaal waarin seks iets is wat een vrouw aan de man geeft of hem gunt. Ipv gelijkwaardig, twee seksuele wezens die elkaar en daarmee zichzelf een plezier doen.
Ipv een vrouw en een man die zichzelf een fijn seksleven gunnen en samen onderzoeken hoe zij dat als koppel het beste kunnen doen met elkaar.
Ipv een vrouw en een man die zichzelf een fijn seksleven gunnen en samen onderzoeken hoe zij dat als koppel het beste kunnen doen met elkaar.
zondag 27 februari 2022 om 16:37
Probleem is dat je dat natuurlijk van tevoren niet kan voorspellen. Het is bij iedereen anders, maar bij mij is het krijgen van een kind een omslagpunt geweest. Daarvoor was het vuurwerk in bed, maar ik had natuurlijk nooit kunnen voorspellen hoe heftig de impact van een bevalling op mijn lichaam was. En later wat hormonen en psyche met je doen als je de halve dag met een kind tegen je aan geplakt zit.
zondag 27 februari 2022 om 18:10
Natuurlijk is dat per persoon verschillend. Echter voor een groot deel van de vrouwen kakt de boel in na kinderen. Alsof het doel dan is gerealiseerd. Als ik van te voren had geweten dat het zo gebruikelijk is dat dit voorkomt (ik had me beter in moeten lezen van te voren), dat de komst van kinderen in veel gevallen zo destructief zou zijn op je sexleven en ik zou nu voor de keuze gestaan, dan zou ik absoluut niet aan kinderen zijn begonnen. Maar mijn liefde voor kinderen en haar zijn wel heel groot dus daarom blijf ik. Maar het voelt als emotionele gevangenis waar je niet aan kan ontsnappen zonder serieuze gevolgen.Brie schreef: ↑27-02-2022 16:37Probleem is dat je dat natuurlijk van tevoren niet kan voorspellen. Het is bij iedereen anders, maar bij mij is het krijgen van een kind een omslagpunt geweest. Daarvoor was het vuurwerk in bed, maar ik had natuurlijk nooit kunnen voorspellen hoe heftig de impact van een bevalling op mijn lichaam was. En later wat hormonen en psyche met je doen als je de halve dag met een kind tegen je aan geplakt zit.
zondag 27 februari 2022 om 19:45
Heftig. Ik kan alleen voor mezelf spreken maar ik baal zelf echt dat het is ingekakt. Ik mis het gevoel van passie echt. Helemaal geen kwestie van: kind is geboren, mijn taak zit erop. En ik voel me ook oprecht schuldig naar mijn man toe dus eens in de maand ofzo zet ik me ertoe om toch sex met hem te hebben. Ook al ben ik constant moe, lig ik met 1 oor te luisteren of kind niet wakker wordt en heb het er voor over dat ik de nacht erna buikpijn heb. Dat doe ik voor hem, omdat ik niet wil dat dit ons kapot maakt. We zijn verder in alles een geweldig team. Maar sex doe ik tegenwoordig voor hem, ik beleef er geen plezier in, alleen ongemak. En het gaat tegen mn principes in, ik heb altijd de overtuiging gehad dat je nooit sex moet hebben als je niet wil. Dus dat is mijn dilemma
zondag 27 februari 2022 om 21:46
Schuldig naar je man, huh ? Niet schuldig maar jezelf? Sex is levensenergie, hoe kun je dat niet nodig hebben? Kun je geen tijd en rust creeeren om op zoek te gaan maar je eigen lust?Brie schreef: ↑27-02-2022 19:45Heftig. Ik kan alleen voor mezelf spreken maar ik baal zelf echt dat het is ingekakt. Ik mis het gevoel van passie echt. Helemaal geen kwestie van: kind is geboren, mijn taak zit erop. En ik voel me ook oprecht schuldig naar mijn man toe dus eens in de maand ofzo zet ik me ertoe om toch sex met hem te hebben. Ook al ben ik constant moe, lig ik met 1 oor te luisteren of kind niet wakker wordt en heb het er voor over dat ik de nacht erna buikpijn heb. Dat doe ik voor hem, omdat ik niet wil dat dit ons kapot maakt. We zijn verder in alles een geweldig team. Maar sex doe ik tegenwoordig voor hem, ik beleef er geen plezier in, alleen ongemak. En het gaat tegen mn principes in, ik heb altijd de overtuiging gehad dat je nooit sex moet hebben als je niet wil. Dus dat is mijn dilemma
zondag 27 februari 2022 om 21:56
Ik denk niet dat Brie op dit soort commentaar zit te wachten en daarbij ook gewoon niet voor iedereen waar..
maandag 28 februari 2022 om 08:16
Weet je man dit, Brie?
En ben je je ervan bewust dat er andere methoden zijn om lijflijke intimiteit te beleven zónder daadwerkelijke seks?
...
maandag 28 februari 2022 om 10:59
Het gaat het meest fout op communicatie en misschien het feit dat seks niet echt vrij bespreekbaar is gemaakt in al zijn facetten (dus de gemakken en ook de ongemakken). Het is heel moeilijk dit later in een relatie helemaal open te gooien, als dat er niet was. Het is iets wat ik geleerd heb door het uit elkaar gaan, helaas.
maandag 28 februari 2022 om 12:19
dat is interessant, wat maakte dat zo moeilijk in jouw opinie? en wat had daarbij kunnen helpen?LaCasa schreef: ↑28-02-2022 10:59Het gaat het meest fout op communicatie en misschien het feit dat seks niet echt vrij bespreekbaar is gemaakt in al zijn facetten (dus de gemakken en ook de ongemakken). Het is heel moeilijk dit later in een relatie helemaal open te gooien, als dat er niet was. Het is iets wat ik geleerd heb door het uit elkaar gaan, helaas.
woensdag 2 maart 2022 om 07:53
Wat ik al eerder zei, ik mis het om dat te voelen, ik weet ook niet waar het gevoel gebleven is want het was er altijd wel. Tijd en rust heb ik inderdaad niet veel.
woensdag 2 maart 2022 om 07:57
Hij weet wel dat het niet makkelijk voor mij is om in de stemming te komen maar niet hoe sterk precies, anders zou hij het niet willen doen. Hij is heel lief en geduldig wat dat betreft en laat het initiatief aan mij. Er wordt wel degelijk geknuffeld hoor, en de liefde is er zeker
woensdag 2 maart 2022 om 16:00
De pil , het Mirenaspiraal of andere anticonceptie met hormoonafgifte doen het vrouwelijk libido geen goed. Vrouwen begin vaak jong met de pil en weten daardoor amper hoe het leven is zonder pil, dat is jammer, wat dat kan veel verschil maken. Met het stijgen van de leeftijd wordt het voorspel een stuk langer en kost het nu eenmaal meer moeite. Sex is meer dan alleen fysieke lust, alles, echt alles kan het libido uiteindelijk doen dalen. Mijn tip is elkaar meer aandacht geven en minder gericht zijn op de daad zelf en je verwachtingen bijstellen, het menselijk brein en lijf verandert in de loop van het leven, anticipeer daarop.
woensdag 2 maart 2022 om 18:21
woensdag 2 maart 2022 om 19:02
donderdag 3 maart 2022 om 08:02
donderdag 3 maart 2022 om 08:22
Het is denk ik een combinatie van factoren. Na de bevalling is mijn lichaam veranderd. Ik ben zwaar geworden en heb last van mijn bekken/bekken bodem. Ik sport en dans niet meer omdat het pijn doet, ik ervan in mn broek plas en me erg lomp voel. Ook is mijn energie laag omdat ik slecht slaap sinds ik een kind heb. En mentaal: ik ben vooral bezig met werk, kind, huishouden, regel klusjes. Weinig tijd en energie voor dingen waar ik energie van krijg, het stereotype idee van een uitgebluste werkende moeder die zichzelf op de laatste plaats zet. Dat ligt overigens niet aan mijn man, moet ik erbij zeggen. Hij werkt ook veel en doet zeker zijn aandeel in huis en opvoeding.
Ik moet wel zeggen dat ik gedurende dit topic steeds meer inzicht krijg in mijn situatie
