Seks
alle pijlers
Libidoverlies door antidepressiva
donderdag 25 november 2010 om 12:28
Hallo, ik ben Daniel ik ben 37 jaar. Ik plaats dit omdat ik tijdens mijn zoektocht naar antwoorden een oude topic zag staan over te snel klaarkomen en of antidepressiva daar een oplossing voor kan zijn.
Let op: antidepressiva kunnen er voor zorgen dat ook als je ze niet meer slikt je geen libido meer hebt. Dat heet PSSD, post ssri seksuele disfunctie.
Ik ben anderhalf jaar geleden gestopt met het nemen van Fluoxetine voor sociale fobie, had altijd een goed libido ook toen ik antidepressiva slikte maar toen ik er mee ophield werd het stukken minder. Mannen zowel als vrouwen lopen het risico hun seksualiteit volledig te verliezen. De medische wetenschap erkent dit probleem nauwelijks, hoewel er wel een paar artsen in de VS zijn die zich er mee bezig houden. Niemand weet of dit probleem permanent is. Sommige mensen hebben er al meer dan 10 jaar last van. Niemand weet ook precies hoe antidepressiva werken, dus of er een oplossing komt weet niemand. Online zijn er duizenden verhalen te vinden van mannen en vrouwen die hetzelfde meemaken. Dit is geen toeval, we zijn niet gek.
Ik slik amino zuren en daarmee krijg ik een klein beetje libido terug. Ik was al verlegen, maar nu dat het zooitje niet meer optimaal werkt kan ik een relatie wel helemaal vergeten. Erg vervelend, want ik voel wel de behoefte om van een vrouw te houden. Andere slachtoffers trouwens helemaal niet, dus ik behoor nog tot de minder erge categorie.
Neem in ieder geval nooit antidepressiva. Zeker niet voor problemen die niet levensbedreigend zijn.
Let op: antidepressiva kunnen er voor zorgen dat ook als je ze niet meer slikt je geen libido meer hebt. Dat heet PSSD, post ssri seksuele disfunctie.
Ik ben anderhalf jaar geleden gestopt met het nemen van Fluoxetine voor sociale fobie, had altijd een goed libido ook toen ik antidepressiva slikte maar toen ik er mee ophield werd het stukken minder. Mannen zowel als vrouwen lopen het risico hun seksualiteit volledig te verliezen. De medische wetenschap erkent dit probleem nauwelijks, hoewel er wel een paar artsen in de VS zijn die zich er mee bezig houden. Niemand weet of dit probleem permanent is. Sommige mensen hebben er al meer dan 10 jaar last van. Niemand weet ook precies hoe antidepressiva werken, dus of er een oplossing komt weet niemand. Online zijn er duizenden verhalen te vinden van mannen en vrouwen die hetzelfde meemaken. Dit is geen toeval, we zijn niet gek.
Ik slik amino zuren en daarmee krijg ik een klein beetje libido terug. Ik was al verlegen, maar nu dat het zooitje niet meer optimaal werkt kan ik een relatie wel helemaal vergeten. Erg vervelend, want ik voel wel de behoefte om van een vrouw te houden. Andere slachtoffers trouwens helemaal niet, dus ik behoor nog tot de minder erge categorie.
Neem in ieder geval nooit antidepressiva. Zeker niet voor problemen die niet levensbedreigend zijn.
donderdag 25 november 2010 om 15:34
donderdag 25 november 2010 om 16:33
Wow, veel reacties!
Luister, als je suïcidaal bent, anti-depressiva nodig hebt om te overleven en het niet erg vindt om het risico te lopen jaren of wellicht voor altijd je libido te verliezen dan moet je het doen.
Maar ze schrijven die dingen ook voor bij sociale fobie of premature ejaculatie en als je dan het PSSD syndroom krijgt ben je echt in de aap gelogeerd. Vrouwen schijnen trouwens meer last van seksuele bijverschijnselen te hebben bij ssri's.
Check de support site op Yahoo:
http://health.groups.yahoo.com/group/SSRIsex/
2500 mensen met hetzelfde probleem.
Luister naar wat docter Schipko zegt:
http://www.sexsmartfilms.com/free-videos/libido-lost/
De precieze oorzaak is onbekend. Het probleem wordt nog niet aandachtig onderzocht. Dat moet veranderen. Er zijn verschillende theorien, maar daarvoor kun je beter bij de Yahoo groep zijn. Feit is dat sommigen spontaan herstellen en anderen jarenlang blijven voortmodderen. Op YouTube kun je het verhaal horen van iemand die er al 10 jaar mee zit.
Als je al antidepressiva neemt stop dan nooit accuut maar bouw het langzaam af. Gezien het feir dat dit probleem pas optreedt bij beëindiging van gebruik en niemand weet of het probleem permanent is kun je het beste geen risico lopen en doorgaan.
Maar in alle andere gevallen, tenzij je te maken hebt met een levensbedreigende situatie waarbij het nut van het hebben van een libido zeer twijfelachtig is, zou ik zeggen: Niet doen!
Luister, als je suïcidaal bent, anti-depressiva nodig hebt om te overleven en het niet erg vindt om het risico te lopen jaren of wellicht voor altijd je libido te verliezen dan moet je het doen.
Maar ze schrijven die dingen ook voor bij sociale fobie of premature ejaculatie en als je dan het PSSD syndroom krijgt ben je echt in de aap gelogeerd. Vrouwen schijnen trouwens meer last van seksuele bijverschijnselen te hebben bij ssri's.
Check de support site op Yahoo:
http://health.groups.yahoo.com/group/SSRIsex/
2500 mensen met hetzelfde probleem.
Luister naar wat docter Schipko zegt:
http://www.sexsmartfilms.com/free-videos/libido-lost/
De precieze oorzaak is onbekend. Het probleem wordt nog niet aandachtig onderzocht. Dat moet veranderen. Er zijn verschillende theorien, maar daarvoor kun je beter bij de Yahoo groep zijn. Feit is dat sommigen spontaan herstellen en anderen jarenlang blijven voortmodderen. Op YouTube kun je het verhaal horen van iemand die er al 10 jaar mee zit.
Als je al antidepressiva neemt stop dan nooit accuut maar bouw het langzaam af. Gezien het feir dat dit probleem pas optreedt bij beëindiging van gebruik en niemand weet of het probleem permanent is kun je het beste geen risico lopen en doorgaan.
Maar in alle andere gevallen, tenzij je te maken hebt met een levensbedreigende situatie waarbij het nut van het hebben van een libido zeer twijfelachtig is, zou ik zeggen: Niet doen!
donderdag 25 november 2010 om 16:34
quote:daniel123 schreef op 25 november 2010 @ 16:33:
Wow, veel reacties!
Luister, als je suïcidaal bent, anti-depressiva nodig hebt om te overleven en het niet erg vindt om het risico te lopen jaren of wellicht voor altijd je libido te verliezen dan moet je het doen.
Maar ze schrijven die dingen ook voor bij sociale fobie of premature ejaculatie en als je dan het PSSD syndroom krijgt ben je echt in de aap gelogeerd. Vrouwen schijnen trouwens meer last van seksuele bijverschijnselen te hebben bij ssri's.
Check de support site op Yahoo:
http://health.groups.yahoo.com/group/SSRIsex/
2500 mensen met hetzelfde probleem.
Luister naar wat docter Schipko zegt:
http://www.sexsmartfilms.com/free-videos/libido-lost/
De precieze oorzaak is onbekend. Het probleem wordt nog niet aandachtig onderzocht. Dat moet veranderen. Er zijn verschillende theorien, maar daarvoor kun je beter bij de Yahoo groep zijn. Feit is dat sommigen spontaan herstellen en anderen jarenlang blijven voortmodderen. Op YouTube kun je het verhaal horen van iemand die er al 10 jaar mee zit.
Als je al antidepressiva neemt stop dan nooit accuut maar bouw het langzaam af. Gezien het feir dat dit probleem pas optreedt bij beëindiging van gebruik en niemand weet of het probleem permanent is kun je het beste geen risico lopen en doorgaan.
Maar in alle andere gevallen, tenzij je te maken hebt met een levensbedreigende situatie waarbij het nut van het hebben van een libido zeer twijfelachtig is, zou ik zeggen: Niet doen!En toen ben ik maar gestopt met lezen.
Wow, veel reacties!
Luister, als je suïcidaal bent, anti-depressiva nodig hebt om te overleven en het niet erg vindt om het risico te lopen jaren of wellicht voor altijd je libido te verliezen dan moet je het doen.
Maar ze schrijven die dingen ook voor bij sociale fobie of premature ejaculatie en als je dan het PSSD syndroom krijgt ben je echt in de aap gelogeerd. Vrouwen schijnen trouwens meer last van seksuele bijverschijnselen te hebben bij ssri's.
Check de support site op Yahoo:
http://health.groups.yahoo.com/group/SSRIsex/
2500 mensen met hetzelfde probleem.
Luister naar wat docter Schipko zegt:
http://www.sexsmartfilms.com/free-videos/libido-lost/
De precieze oorzaak is onbekend. Het probleem wordt nog niet aandachtig onderzocht. Dat moet veranderen. Er zijn verschillende theorien, maar daarvoor kun je beter bij de Yahoo groep zijn. Feit is dat sommigen spontaan herstellen en anderen jarenlang blijven voortmodderen. Op YouTube kun je het verhaal horen van iemand die er al 10 jaar mee zit.
Als je al antidepressiva neemt stop dan nooit accuut maar bouw het langzaam af. Gezien het feir dat dit probleem pas optreedt bij beëindiging van gebruik en niemand weet of het probleem permanent is kun je het beste geen risico lopen en doorgaan.
Maar in alle andere gevallen, tenzij je te maken hebt met een levensbedreigende situatie waarbij het nut van het hebben van een libido zeer twijfelachtig is, zou ik zeggen: Niet doen!En toen ben ik maar gestopt met lezen.
donderdag 25 november 2010 om 16:41
@sshiva: Jij hebt er duidelijk 'n betere kijk op
True, mensen met 'n zware tot zeer zware depressie kunnen meer baat hebben bij ad's.
Feit blijft dat je enkel het ongelukkige gevoel (tijdelijk) onderdrukt.
Al sedert eind 2007 moet elke psychiater weten dat ad's enkel 'n korte termijn oplossing zijn & zeker niet langer dan 2 jaar voorgeschreven moeten worden.
Neemt echter niet weg dat stress ontlopen (onprettige situaties), meditatie, afdoende rust & regelmaat, 'n op tryptofaan toegespitst eetpatroon evt. ivm afdoende beweging & zelfinzicht veel beter werken op de lange termijn.
Daarnaast moet de omgeving zich afdoende bewust zijn van de gevoeligheden van de betreffende persoon.
Zodat de omgeving eerder zaken kan veranderen om niet over 'de grens' heen te gaan.
Dit is wat ik de afgelopen 2 jaar heb geleerd; zowel uit "wetenschappelijk" onderzoek, zelfinzicht, levenservaring & vele gesprekken met psychologen e.a ervaringsdeskundigen.
Ik baseer mijn opinie niet graag op 'zo maar 'n opinie', ik was vroeger diegene die argumenten van "hulp"verleners klakkeloos aan de kant zette. (Nothing beats intuition)
Nu heb ik echter 4 problemen:
- ik typ alles vanaf 'n smartphone; dit nodigt niet bepaald uit tot typen van ellenlange reacties. (incl. quotes & links)
- ik heb jarenlang rotzooi geslikt & lees met angst & beven terug hoe onrealistisch somm.. velen van mijn vroegere reacties waren.
- ik heb tegenwoordig last van verschillende problemen waaronder geheugen-, spraak- & bewegingsstoornissen.
- ik had al aanleg om te chargeren, das' hoe "vreemd" ook niet verholpen door die "medicatie", echter wel verergerd. Dit icm allerlei extra cerebrale issues maakt het 'simpel redeneren & uiten' er niet makkelijker op voor mij.
Lang verhaal kort:
levenservaring, kennis van zaken & logisch wel redenerend verstand heb ik wel; helaas komt dit vaak niet (meer) tot haar recht door genoemde complicaties.
Ik ga niet oeverloos quotes uit wetenschappelijke artikelen linken/plaatsen enkel & alleen omdat sommigen (die niet per sé geschoold zijn op dit vlak), behoefte hebben aan wetenschappelijk onderschreven "bewijzen".
Zelfs vele psychiaters onderschrijven inmiddels dat zij decennia lang mensen hebben mishandeld/gemarteld.
Ze formuleren 't niet als zodanig, maar in essentie komt het daar wel voor patiënten op neer. Dat snappen hulpverleners nl. wel degelijk.
Om maar terug te keren op wel óf geen ad's?
Meerderheid absolute no-no
Minieme groep, tijdelijk & zeker niet off-label; zoals maar al te vaak gebeurt.
Ik behoorde zoals joy4britt omschrijft bij de 1ste groep.
Voor de ernstigere gevallen.. iedereen (eigenlijk wel) blijft mijn advies uit de 2e alinea staan.
Ad's hebben op de langere termijn meer schade tot gevolg dan positieve effecten.
Zeker voor diegenen die er het meeste baat bij lijken te hebben..
(juist die mensen hebben de slechtste genen & de meeste uitwerkingen.)
Hopelijk was deze reactie wel afdoende onderbouwd, heb geen trek in nóg 'n depressie-aanwakkerende factor.
Sshiva: Zoals je in 1 van je laatste posts al zegt: het middel moet niet erger zijn dan de kwaal & dat is nu juist het probleem, dat is nagenoeg altijd zo.
Medici klooien maar wat aan on-average, niet in alle specialismen overigens, maar het merendeel helaas wel.
@nouschi: je langere reactie in deze thread stond (helaas) vol met waarheden.
@fleurtje: ik betwijfel of jij (e.v.a) mijn tips uit de 2e alinea in eerste instantie van hulpverleners hebben gehad.
True, zware depressies zijn niet fijn, maar om dan maar aan de ad's te beginnen.
Nu zit ik inderdaad met 'n full-out depressie, maar ook nu ligt de oplossing niet bij psycho-trope middelen.
True, mensen met 'n zware tot zeer zware depressie kunnen meer baat hebben bij ad's.
Feit blijft dat je enkel het ongelukkige gevoel (tijdelijk) onderdrukt.
Al sedert eind 2007 moet elke psychiater weten dat ad's enkel 'n korte termijn oplossing zijn & zeker niet langer dan 2 jaar voorgeschreven moeten worden.
Neemt echter niet weg dat stress ontlopen (onprettige situaties), meditatie, afdoende rust & regelmaat, 'n op tryptofaan toegespitst eetpatroon evt. ivm afdoende beweging & zelfinzicht veel beter werken op de lange termijn.
Daarnaast moet de omgeving zich afdoende bewust zijn van de gevoeligheden van de betreffende persoon.
Zodat de omgeving eerder zaken kan veranderen om niet over 'de grens' heen te gaan.
Dit is wat ik de afgelopen 2 jaar heb geleerd; zowel uit "wetenschappelijk" onderzoek, zelfinzicht, levenservaring & vele gesprekken met psychologen e.a ervaringsdeskundigen.
Ik baseer mijn opinie niet graag op 'zo maar 'n opinie', ik was vroeger diegene die argumenten van "hulp"verleners klakkeloos aan de kant zette. (Nothing beats intuition)
Nu heb ik echter 4 problemen:
- ik typ alles vanaf 'n smartphone; dit nodigt niet bepaald uit tot typen van ellenlange reacties. (incl. quotes & links)
- ik heb jarenlang rotzooi geslikt & lees met angst & beven terug hoe onrealistisch somm.. velen van mijn vroegere reacties waren.
- ik heb tegenwoordig last van verschillende problemen waaronder geheugen-, spraak- & bewegingsstoornissen.
- ik had al aanleg om te chargeren, das' hoe "vreemd" ook niet verholpen door die "medicatie", echter wel verergerd. Dit icm allerlei extra cerebrale issues maakt het 'simpel redeneren & uiten' er niet makkelijker op voor mij.
Lang verhaal kort:
levenservaring, kennis van zaken & logisch wel redenerend verstand heb ik wel; helaas komt dit vaak niet (meer) tot haar recht door genoemde complicaties.
Ik ga niet oeverloos quotes uit wetenschappelijke artikelen linken/plaatsen enkel & alleen omdat sommigen (die niet per sé geschoold zijn op dit vlak), behoefte hebben aan wetenschappelijk onderschreven "bewijzen".
Zelfs vele psychiaters onderschrijven inmiddels dat zij decennia lang mensen hebben mishandeld/gemarteld.
Ze formuleren 't niet als zodanig, maar in essentie komt het daar wel voor patiënten op neer. Dat snappen hulpverleners nl. wel degelijk.
Om maar terug te keren op wel óf geen ad's?
Meerderheid absolute no-no
Minieme groep, tijdelijk & zeker niet off-label; zoals maar al te vaak gebeurt.
Ik behoorde zoals joy4britt omschrijft bij de 1ste groep.
Voor de ernstigere gevallen.. iedereen (eigenlijk wel) blijft mijn advies uit de 2e alinea staan.
Ad's hebben op de langere termijn meer schade tot gevolg dan positieve effecten.
Zeker voor diegenen die er het meeste baat bij lijken te hebben..
(juist die mensen hebben de slechtste genen & de meeste uitwerkingen.)
Hopelijk was deze reactie wel afdoende onderbouwd, heb geen trek in nóg 'n depressie-aanwakkerende factor.
Sshiva: Zoals je in 1 van je laatste posts al zegt: het middel moet niet erger zijn dan de kwaal & dat is nu juist het probleem, dat is nagenoeg altijd zo.
Medici klooien maar wat aan on-average, niet in alle specialismen overigens, maar het merendeel helaas wel.
@nouschi: je langere reactie in deze thread stond (helaas) vol met waarheden.
@fleurtje: ik betwijfel of jij (e.v.a) mijn tips uit de 2e alinea in eerste instantie van hulpverleners hebben gehad.
True, zware depressies zijn niet fijn, maar om dan maar aan de ad's te beginnen.
Nu zit ik inderdaad met 'n full-out depressie, maar ook nu ligt de oplossing niet bij psycho-trope middelen.
donderdag 25 november 2010 om 16:43
donderdag 25 november 2010 om 16:54
quote:supershiva schreef op 25 november 2010 @ 13:50:
maarja even terugkomend op het onderwerp:
Als je een ziekte hebt heb je behandeling nodig,bij een behandeling heb je bijwerkingen, die bijwerkingen kunnen heel vervelend zijn.
Dan kan je twee dingen doen of behandelen (met mogelijke bijwerkingen)
of niet behandelen.
Als je kiest voor behandeling neem je de bijwerkingen op de koop toe! Hoe vervelend ook
Idd, en de ziekte zelf, depressie of angststoornis, heeft in feite ook bijwerkingen, maar dat wordt niet zo genoemd.
Een depressie of een angststoornis brengt minstens zoveel lichamelijke ongemakken met zich mee als de meeste bijwerkingen van medicatie.
Tja, er zijn excessen natuurlijk qua bijwerkingen maar dat risico neem je.
maarja even terugkomend op het onderwerp:
Als je een ziekte hebt heb je behandeling nodig,bij een behandeling heb je bijwerkingen, die bijwerkingen kunnen heel vervelend zijn.
Dan kan je twee dingen doen of behandelen (met mogelijke bijwerkingen)
of niet behandelen.
Als je kiest voor behandeling neem je de bijwerkingen op de koop toe! Hoe vervelend ook
Idd, en de ziekte zelf, depressie of angststoornis, heeft in feite ook bijwerkingen, maar dat wordt niet zo genoemd.
Een depressie of een angststoornis brengt minstens zoveel lichamelijke ongemakken met zich mee als de meeste bijwerkingen van medicatie.
Tja, er zijn excessen natuurlijk qua bijwerkingen maar dat risico neem je.
donderdag 25 november 2010 om 16:55
@ Nouschi: het kan heel goed hoor dat AD bij een milde depressie niet werkt en wellicht is het een Placebo-effect (bij mij hielp het bij wijze van spreken al toen ik naar de verpakking keek , maar het bespaarde mij lange therapie én het gaf me een zetje zodat ik weer met mezelf aan de slag kon, dus ik had er zeker baat bij.
donderdag 25 november 2010 om 16:57
quote:daniel123 schreef op 25 november 2010 @ 16:43:
Prima joh, maar niet iedereen die AD krijgt is suïcidaal terwijl je van deze conditie dat wel kan worden.
Dus, lijkt het me 't minste dat je weet wat de risico's zijn voordat je er aan begint. Want niemand heeft mij gezegd dat dit kon gebeuren en ik denk dat ik daar wel recht op had.
Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat jouw verdwenen libido (wat ik oprecht naar voor je vind), verdwenen is door gebruik van AD?
Is daar wetenschappelijk onderzoek naar gedaan?
Of zijn er duidelijke aanwijzingen om aan te nemen dat dit wel degelijk het gevolg is van het gebruik van AD?
Prima joh, maar niet iedereen die AD krijgt is suïcidaal terwijl je van deze conditie dat wel kan worden.
Dus, lijkt het me 't minste dat je weet wat de risico's zijn voordat je er aan begint. Want niemand heeft mij gezegd dat dit kon gebeuren en ik denk dat ik daar wel recht op had.
Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat jouw verdwenen libido (wat ik oprecht naar voor je vind), verdwenen is door gebruik van AD?
Is daar wetenschappelijk onderzoek naar gedaan?
Of zijn er duidelijke aanwijzingen om aan te nemen dat dit wel degelijk het gevolg is van het gebruik van AD?
donderdag 25 november 2010 om 16:57
Toby
Er is nu inderdaad iemand in die Yahoo groep die dit voorzichtig gaat proberen. Op advies van een docter bouwen ze het eerst langzaam op om dan weer te stoppen. Met het idee om de hersenen te resetten. Maar weer fulltime AD te nemen durft geloof ik niemand.
Want niemand weet wat er nou eigenlijk aan de hand is. Experimenteren lijkt erg risicovol. Stel dat die AD schade hebben veroorzaakt, misschien maak je het zo alleen maar erger. Aan de andere kant zou het kunnen zijn dat de schade zodanig is dat je het effect van AD nodig hebt om weer normaal te functioneren.
Niemand weet het.
Er is nu inderdaad iemand in die Yahoo groep die dit voorzichtig gaat proberen. Op advies van een docter bouwen ze het eerst langzaam op om dan weer te stoppen. Met het idee om de hersenen te resetten. Maar weer fulltime AD te nemen durft geloof ik niemand.
Want niemand weet wat er nou eigenlijk aan de hand is. Experimenteren lijkt erg risicovol. Stel dat die AD schade hebben veroorzaakt, misschien maak je het zo alleen maar erger. Aan de andere kant zou het kunnen zijn dat de schade zodanig is dat je het effect van AD nodig hebt om weer normaal te functioneren.
Niemand weet het.
donderdag 25 november 2010 om 17:13
quote:daniel123 schreef op 25 november 2010 @ 16:59:
@mazou
Omdat ik altijd een goed libido heb gehad. Ook toen ik antidepressiva gebruikte en dat veranderde toen ik er mee ophield.
Zijn er andere eventuele oorzaken onderzocht?
Het kan natuurlijk ook zijn dat het stoppen met de AD toevallig samenhangt met het verdwijnen van je libido.
Misschien is er wel een puur lichamelijke oorzaak voor het verdwijnen van je libido.
Of je bent door het stoppen met AD depressief geworden of anderszins ontregelt waarmee je libido ook omlaag is gegaan.
@mazou
Omdat ik altijd een goed libido heb gehad. Ook toen ik antidepressiva gebruikte en dat veranderde toen ik er mee ophield.
Zijn er andere eventuele oorzaken onderzocht?
Het kan natuurlijk ook zijn dat het stoppen met de AD toevallig samenhangt met het verdwijnen van je libido.
Misschien is er wel een puur lichamelijke oorzaak voor het verdwijnen van je libido.
Of je bent door het stoppen met AD depressief geworden of anderszins ontregelt waarmee je libido ook omlaag is gegaan.
donderdag 25 november 2010 om 17:17
Nou, bij mij hebben de anti-depressiva wel degelijk invloed op mijn libido.
Zit nu weer zo lekker in mijn vel en ben weer zo blij met mezelf en mijn leven dat ik opeens eigenlijk continue wel wil....zeker omdat in mijn slechtere periodes mijn libido absoluut niet relevant was en ik wel wat anders aan mijn hoofd had. En nu dus heel wat in te halen...
En dat is oooook een groot probleem hoor. Want een mens heeft het er maar druk mee.
('t is ook nooit goed met dat stomme libido)
Zit nu weer zo lekker in mijn vel en ben weer zo blij met mezelf en mijn leven dat ik opeens eigenlijk continue wel wil....zeker omdat in mijn slechtere periodes mijn libido absoluut niet relevant was en ik wel wat anders aan mijn hoofd had. En nu dus heel wat in te halen...
En dat is oooook een groot probleem hoor. Want een mens heeft het er maar druk mee.
('t is ook nooit goed met dat stomme libido)
donderdag 25 november 2010 om 18:14
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
Ad's hebben op de langere termijn meer schade tot gevolg dan positieve effecten.
Zeker voor diegenen die er het meeste baat bij lijken te hebben..
(juist die mensen hebben de slechtste genen & de meeste uitwerkingen.)
Een zelfmoordje lijkt me toch altijd nog het meest schadelijke. En de kans dat dat gebeurd is vrij groot wanneer je in een hele diepe depressie zit.
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
Hopelijk was deze reactie wel afdoende onderbouwd, heb geen trek in nóg 'n depressie-aanwakkerende factor.
Iemand die het niet eens is met jou maakt jouw depressie erger? Ik hoop dat ik dit toch verkeerd begrepen heb. Zo niet: Bizar!
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:Sshiva: Zoals je in 1 van je laatste posts al zegt: het middel moet niet erger zijn dan de kwaal & dat is nu juist het probleem, dat is nagenoeg altijd zo.
Een depressie lijkt me altijd nog erger dan geen zin in seks.
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
True, zware depressies zijn niet fijn, maar om dan maar aan de ad's te beginnen.Een zware depressie niet fijn? Ik vond het vooral slopend. Heel erg slopend. Slopend genoeg om aan de pillen te gaan, zodat ik niet voor een trein ging liggen.
Ad's hebben op de langere termijn meer schade tot gevolg dan positieve effecten.
Zeker voor diegenen die er het meeste baat bij lijken te hebben..
(juist die mensen hebben de slechtste genen & de meeste uitwerkingen.)
Een zelfmoordje lijkt me toch altijd nog het meest schadelijke. En de kans dat dat gebeurd is vrij groot wanneer je in een hele diepe depressie zit.
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
Hopelijk was deze reactie wel afdoende onderbouwd, heb geen trek in nóg 'n depressie-aanwakkerende factor.
Iemand die het niet eens is met jou maakt jouw depressie erger? Ik hoop dat ik dit toch verkeerd begrepen heb. Zo niet: Bizar!
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:Sshiva: Zoals je in 1 van je laatste posts al zegt: het middel moet niet erger zijn dan de kwaal & dat is nu juist het probleem, dat is nagenoeg altijd zo.
Een depressie lijkt me altijd nog erger dan geen zin in seks.
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
True, zware depressies zijn niet fijn, maar om dan maar aan de ad's te beginnen.Een zware depressie niet fijn? Ik vond het vooral slopend. Heel erg slopend. Slopend genoeg om aan de pillen te gaan, zodat ik niet voor een trein ging liggen.
donderdag 25 november 2010 om 18:42
quote:Zinderend schreef op 25 november 2010 @ 18:06:
Liever geen libido door de AD dan over het spoor uitgesmeerd.
Soms zijn er geen keuzes.
Rouke wordt liever over het spoor uitgesmeerd, kennelijk.
Of niet. Of hij is gewoon niet echt suicidaal geweest. En in dat laatste geval kan hij ook niet oordelen over mensen die dat wél zijn (geweest).
Liever geen libido door de AD dan over het spoor uitgesmeerd.
Soms zijn er geen keuzes.
Rouke wordt liever over het spoor uitgesmeerd, kennelijk.
Of niet. Of hij is gewoon niet echt suicidaal geweest. En in dat laatste geval kan hij ook niet oordelen over mensen die dat wél zijn (geweest).
donderdag 25 november 2010 om 19:17
quote:rouke schreef op 25 november 2010 @ 16:41:
Neemt echter niet weg dat stress ontlopen (onprettige situaties), meditatie, afdoende rust & regelmaat, 'n op tryptofaan toegespitst eetpatroon evt. ivm afdoende beweging & zelfinzicht veel beter werken op de lange termijn.
Daarnaast moet de omgeving zich afdoende bewust zijn van de gevoeligheden van de betreffende persoon.
Zodat de omgeving eerder zaken kan veranderen om niet over 'de grens' heen te gaan.
Rouke, tuurlijk zijn dit allemaal goede ingredienten om te helpen bij depressies of ze zelfs te voorkomen.
Maar als ik even mijn eigen situatie als uitgangspunt neem, heb ik jarenlang getherapied. Dagbehandeling gehad (en daar zeer veel geleerd overigens!), heb ik stressreductie geleerd, ben op looptraining gegaan, heb ik mezelf vreselijk in acht genomen om maar niet over de grens te gaan (waardoor ik mezelf vreselijk gehandicapt heb gevoeld, want alle normale dingen als werken kreeg ik niet voor elkaar, vakantie, kon niet, wat afspreken, kon niet, etc.). Het enige wat ik denk ik niet deed, was een speciaal dieet volgen. Maar ik at wel gezond en slikte visolie capsules (is dat een tryptofaan dieet?).
Maar mijn grootste winst kreeg ik puur en alleen door pillen, nadat ik al jarenlang op mijn tenen liep om m'n hoofd boven water te houden. Ik heb acuut mijn anti-pillen houding laten varen kan ik je wel zeggen. Ik had dat jaren eerder moeten doen eigenlijk.
Neemt echter niet weg dat stress ontlopen (onprettige situaties), meditatie, afdoende rust & regelmaat, 'n op tryptofaan toegespitst eetpatroon evt. ivm afdoende beweging & zelfinzicht veel beter werken op de lange termijn.
Daarnaast moet de omgeving zich afdoende bewust zijn van de gevoeligheden van de betreffende persoon.
Zodat de omgeving eerder zaken kan veranderen om niet over 'de grens' heen te gaan.
Rouke, tuurlijk zijn dit allemaal goede ingredienten om te helpen bij depressies of ze zelfs te voorkomen.
Maar als ik even mijn eigen situatie als uitgangspunt neem, heb ik jarenlang getherapied. Dagbehandeling gehad (en daar zeer veel geleerd overigens!), heb ik stressreductie geleerd, ben op looptraining gegaan, heb ik mezelf vreselijk in acht genomen om maar niet over de grens te gaan (waardoor ik mezelf vreselijk gehandicapt heb gevoeld, want alle normale dingen als werken kreeg ik niet voor elkaar, vakantie, kon niet, wat afspreken, kon niet, etc.). Het enige wat ik denk ik niet deed, was een speciaal dieet volgen. Maar ik at wel gezond en slikte visolie capsules (is dat een tryptofaan dieet?).
Maar mijn grootste winst kreeg ik puur en alleen door pillen, nadat ik al jarenlang op mijn tenen liep om m'n hoofd boven water te houden. Ik heb acuut mijn anti-pillen houding laten varen kan ik je wel zeggen. Ik had dat jaren eerder moeten doen eigenlijk.
donderdag 25 november 2010 om 19:24
