Mijn man heeft een laag libido

denk ik, nooit zelf gebruikt.

Die 4x per jaar dat het nodig is werkt frederik naar behoren.



Vraag me wel eens af.. stel mijn vrouw zou wel 2 á 3 keer per week willen.. zou ik dat redden? Ik heb geen flauw idee dus.. nooit meegemaakt.

Beukenootje, jij zeg geen lijfelijk contact meer te hebben met de man waarmee je vreemd bent gegaan maar nog wel steeds kontakt, wat voor contact hebben jullie nu dan? Je zegt dat je het belangerijk vind dat je bevestiging krijgt van je sexuele aantrekkingskracht maar wat doe je daar dan mee? Als ik het goed begrijp niets of heb ik dat mis?

Depten, neem mijn petje voor je af......lees je topic al even mee en vind het echt knap dat je dat zoooooooooooo lang volgehouden hebt !!!

Ik was allang gaan lopen......

up

quote:Enn schreef op 20 mei 2011 @ 00:36:

upUp? Wel een beetje eh... gezien de titel...

zoek gewoon lekker een seksvriendje (maar wel eerlijk zeggen)

Goh, Depten.... ik herken ook zo veel uit je verhaal!



Ik ben nu 17 jaar met mijn man waarvan ruim 14 jaar getrouwd en in het begin deden we het naar mijn idee een normaal aantal keren. Vanaf het begin was al wel duidelijk dat mijn man niet van sommige dingen hield die ik wel fijn vind, maar daar kon ik wel mee leven.

Na een jaar of 2 werd de frequentie al minder en na de geboorte van onze eerste een hele tijd haast niet omdat hij na het zien van de geboorte naar zijn zeggen dat niet uit zijn hoofd kon zetten als hij mijn lichaam bekeek zal ik maar zeggen.

Met praten werd dat langzaam doorbroken, maar het initiatief voor seks komt eigenlijk altijd van mij. Toen dacht ik dat we eens konden praten over onze fantasieen. Dat leidde tot een korte periode van meer seks bij het idee dat we die eens konden uitvoeren en uiteindelijk tot een paar keer een heel gezellige erotische avond met een ander stel... (vond ik super alleen stak het me wel dat hij haar wel eens likte, wat hij nooit bij mij doet)

Daarna kregen we onze 2e spruit en verhuisden we en het was weer helemaal pet... Het gaat al weer een paar jaar zeer zelden tot we weer een stel tegenkwamen waar we een aantal keren plezier mee maakten, wat ook mijn man weer seksueel actiever maakte. (dat is zó goed voor mijn stemming energielevel en zelfbeeld!)

Nu de laatse 2 jaar zit het echt in een dieptepunt... De keren dat wij seks hadden zijn op 1 hand te tellen.

Ik heb vanalles geprobeerd,maar vind het niks dat hij alleen zin heeft als er een kans is dat hij seks kan hebben met een ander!

Hij zegt dat het niet aan mij ligt en heeft alle smoezen gehad; moe, veel werk, geldzorgen, kinderen wakker, niet lekker in zijn vel... van alles dus... Die dingen zijn allemaal wel belangrijk en belastend, maar de meeste zaken zijn ook wel zo'n beetje opgelost en er veranderd niets. Hij heeft voor het laatst op 9 sept 2009 zelf initiatief genomen. (erg toch dat ik dat nog weet)

Als we seks hebben dan trekt hij me bovenop zich en na 3 min is t klaar, geen voorspel, behalve wat genuffel en een beetje gefriemel van mijn kant om de lust op gang te krijgen. Ik voel me zo goedkoop dan het lijkt op; nou vooruit, toe maar even dan, omdat je het zo graag wil. Daarna moet ik meestal huilen, omdat ik zo teleurgesteld ben...

Ik wil gewoon gewild zijn en het liefst door mijn eigen man!

Ik heb hier zijdelings al eens over gesproken met 2 vrienden, maar wil nietalles vertellen omdat ze ook met mijn man omgaan en ik wil niet dat ze hem er anders om gaan bekijken. Met een van deze vrienden heb ik zelfs al eens gezoent en wat gestreeld enzo, maar dit was wel heel lekker en spannend enzo, maar we voelden ons direkt daarna zo schuldig, dat we hebben afgesproken het daar niet meer over te hebben. Ook die andere vriend heeft interesse getoond in mij, dus ik weet ook wel dat het niet aan mijn uiterlijk ligt ofzo. (hoewel mijn man mij echt nog nooit over mijn uiterlijk heft gecomplimenteerd) Heb ook geprobeerd om mijn man te behandelen als huisgenoot en niet meer te kussen en andere handtastelijke zaken te vermijden, zodat hij misschien meer behoefte zou krijgen, maar daar word ik alleen zelf vreselijk moe, verdrietig en chagerijnig van, dus dat helpt ook niet.

Ik moet zeggen dat hij voor de rest een superlieve, behulpzame en goede man, vader en vriend is waar ik heel veel van hou. Het is dus ook totaal niet de bedoeling om met ons huwelijk te kappen of iets dergelijks. Het is alleen zeer frustrerend en hij wil ook niet meer hierover praten en seksuoloog of therapie is out of the question! Ik heb een brief aan hem geschreven waar ik alles in uitleg en op een goed moment van de week geef ik die en zal proberen een oplossing te bereiken in de vorm van ofwel hij word hier veel beter in of ik ga voor seks buiten de deur.... miisschien helpt een ultimatum wel?!

Wannebee, nogal een heftig verhaal en heel vervelend. Kan me voorstellen dat je een ultimatum wilt stellen, je mist iets in je relatie waar je veel waarde aan hecht en uiteindelijk draag het ook bij aan je zelfbeeld (positief of negatief) vermoed ik.



Ik vind het eigenlijk heel dapper van je dat je hem dat ultimatum wilt stellen, er zijn genoeg situaties waar een partner het gewoon elders zoekt zonder de ander hiervan op de hoogte te stellen.



Ik hoop voor je dat je je man hiermee wakker schudt, misschien dat het jullie seksuele relatie verbeterd maar met wat je schrijft heb ik niet het idee dat je daar zelf in gelooft, of wel?



Ik kan hier alle geijkte adviezen neerzetten die er op de diverse topics al zwerven, maar daar heb je niks aan of heb je al geprobeerd.



Ik wens je onwijs veel sterkte hiermee en hoop dat het heel snel beter wordt, binnen of buiten de deur.

Hmm, ik ben juist geen fan van dat ultimatum. Wat denk je daarmee te bereiken? Dat jij ineens zijn seksgodin bent die hij urenlang 2 keer per week gaat bevredigen met alles dat binnen zijn mogelijkheden ligt?



Ik denk eerder dat hij er óf meteen klaar mee is, of geforceerd zijn best gaat doen om jou niet te verliezen, dat heeft niks met gewild zijn te maken. Daarbij, als je een ultimatum stelt, moet je je daar ook aan houden. (ik ga van je scheiden als je binnen een maand niet gruwelijk met me sekst?)



Ik ben het absoluut met je eens dat dit een hele nare situatie is. Die brief vind ik weer wel een hele goede, daarin kan je vertellen hoe je je hieronder voelt. Hij kan jou een brief terug schrijven of het opent een gesprek. Dat vind ik wel een mooie poging.

Heel veel succes!

quote:depten schreef op 08 mei 2011 @ 22:23:

Ik zou ook graag reactie hebben op mijn vraag of alle mannen de vrouw niet meer aanraken nadat ze klaargekomen zijn want mijn man is daar 100% zeker van.



Ik heb de reacties maar tot hier gelezen maar wil even antwoorden: de mijne vindt het altijd fijn om me een orgasme te bezorgen, ook als hij al klaargekomen is.



P.S. Nogal mosterd zie ik nu

Timid, en Rooss, vergeten jullie niet dat wat Wannabee ook schrijft over daten met stellen??

Wannabee, vraag, je man wil dan wel seks met die andere vrouw? heb je duidelijkheid over waarom dan wel? Voelt dat voor jou omdat het een ander is? spanning bij die andere vrouw? Voel jij je hierdoor juist afgewezen? Krijg je daar antwoorden op denk je?



Heel veel sterkte, en mailen, of een brief schrijven kan juist verhelderend werken! Doen dus zou ik zeggen!

Ik vond dat eigenlijk van ondergeschikt belang Fem. Omdat wannabee duidelijk schrijft dat zij zich niet bemind voelt. Het is inderdaad duidelijk dat het vooruitzicht op seks met een ander eea bij hem losmaakt. Tijd voor een goed gesprek ik huize WW en co denk ik.

Ik sluit me aan bij Rooss, maar het is wel een terecht opmerking Fem.

Zo zou je het kunnen zien Rooss. Maar waarom dan bij daten met stellen wel? en samen voor het laatst 9-9-09 (heb m ook al onthouden ).

Maar goed, Wannabee, hoe zie jij dat zelf? Wij kunnen wel dingen in gaan vullen of zoals gezegd alle tips geven die hier op t forum rondzwerven...

Neenee fem, 9-9-9 was de laatste keer dat hij initiatief heeft genomen!



Le-zen

och verhip!

Bedankt voor jullie reakties



In de tijd dat we met die stellen omgingen had hij ook interesse in mij inderdaad. Ik moet er bij zeggen dat dit een fantasie van ons beiden was. Tenminste ik wou graag eens met een vrouw en hij wou dat graag zien en meemaken en de man van dat stel was een soort bonus waardoor ik ook eens op andere manieren bemind kon worden. We doen dit niet meer en ik wil het ook niet meer op die manier, want het heeft ook nadelen (deze vrouwen bleken na een seksavond niet meer normaal met ons om te kunnen gaan en voelden zich opgelaten, niet meer doen dus met bevriende stellen)

Eigenlijk weet ik ook niet waarom hij in die tijd wel interesse in seks had en daarna niet meer. Ik kom er niet goed achter...



De brief vind ik ook een goede topicopener voor ons en dat ultimatum is niet dat ik dan niet meer bij hem wil zijn, want dat wil ik wel, maar meer een ultimatum in de zin van dat hij eens zegt wat er mankeert of dat hij er iets mee gaat doen; praten een dokter opzoeken, een therapie of het er mee eens zijn dat onze relatie open word... ik kan er namelijk ook best mee leven dat hij seks heeft buiten de deur (natuurlijk niet dat hij er op losneukt ofzo), maar dan ook graag met mij!

denk je? Wannabee, dat je door een open relatie meer intimiteit samen zult hebben? Ik zet er grote vraagtekens bij nl. niet dat een open relatie minder intimiteit hoeft te betekenen, maar het uitgangspunt???



Vraag nog, denk je dat jullie seksbeleving/ behoefte verschilt? En met behoefte bedoel ik niet de frequentie.

Alex haalt idee voor clubje weer uit de kast

quote:femminile schreef op 23 mei 2011 @ 17:12:

denk je? Wannabee, dat je door een open relatie meer intimiteit samen zult hebben? Ik zet er grote vraagtekens bij nl. niet dat een open relatie minder intimiteit hoeft te betekenen, maar het uitgangspunt???

Vraag nog, denk je dat jullie seksbeleving/ behoefte verschilt? En met behoefte bedoel ik niet de frequentie.intimitiet is het probleem niet zo geloof ik, maar misschien bij het idee dat het kan gebeuren wordt er weer eens wat wakker in hem? ik weet t anders ook niet meer...

ja zeker zal dat verschillen, maar dat is toch voor iedereen verschillend?.

Hallo,

Wat ben ik blij om deze topic te lezen. Alhoewel het nog niet helemaal overeenkomt met mijn verhaal.

Mijn man wil namelijk helemaal geen sex. Zodra ik hem bevredig wordt alles slap. Zo pijnlijk en frustrerend voor hem maar zéker voor mij. Nu is hij al naar de Euroloog geweest om zijn bloed te laten testen op testosteron. Alles o.k. balen, komt het dus wéér neer op praten (sexuoloog). Begrijp me goed, hij is 100% hetero. Maar heeft er gewoon geen behoefte aan.

Enfin, ik ben nu 6 jaar samen, waarvan 4 jaar getrouwd, en 2 kindjes. Maar goed, na alles geprobeerd te hebben; mezelf constant afgewezen voelen,afstand gehouden zodat hij misschien zelf zou komen, sexdaten buiten deze relatie om (heb toch mn behoeftes, alleen werkte het niet, omdat ik intimiteit wil), samen praten, het alleen met knuffelen doen etc.

heb ik besloten dat ik zo niet verder wil en kan.

Ik voel me leeg, op, ontzettend eenzaam omdat we geen intimiteit hebben, en compleet "vrouw af".

Nu liggen we dus in scheiding. Iedereen is verbaasd; jullie zijn zo'n leuk stel, zeggen ze dan.

Mij man is ook een superleuke vent. Daarom irriteert en frustreert het me steeds meer als hij bijv. tijdens feestjes of stappen alle hartjes steelt van de dames. Dan denk ik, jullie moesten eens weten !! Hij presteert helemaal niets.

Toen we net wat kregen duurde het ook even (paar maandjes) voor de boel overeind kwam. "Ik ben een dieseltje en moet even op gang komen" zei hij dan. Toen had ik beter moeten weten, maar ja, ik dacht dat het wel goed zou komen.

Nu lig ik dus in scheiding, en heb veel verdriet. Maar aan het alternatief, samen blijven, moet ik helemaal niet denken, Zo wordt ik ooit een schim van mijzelf.

Dit vond ik ook ergens op een forum; heb ik goed bestudeerd, en zéker meegenomen in mijn beslissing uit elkaar te gaan !

Lees maar:





Denk ook als je op sexueel vlak niet klikt, dit door gaat werken in de rest van je relatie.

Ik heb heel lang (20 jaar) gedacht dat de rest van mijn relatie goed was, alleen de sex om te huilen was. We konden (en kunnen nog steeds) het goed vinden, alles liep gesmeerd, alleen de sex was om te huilen. Daarmee is in de loop van de relatie ook de intimiteit downhill gegaan, en dat gaat geleidelijk.

Ik heb echter heel lang gevonden dat alleen de sex geen reden is om het op te geven (na heel veel proberen hoor, maar het moet uiteindelijk van 2 kanten komen). Het probleem, als je er niet goed over kan praten, is dat ik mij op dat gebied helemaal ben gaan wegcijferen, en dat je veel voor elkaar gaat invullen, en ik ben mij uiteindelijk behoorlijk kwijt geraakt, terwijl de relatie zo goed leek te gaan. Voor onze omgeving was het dan ook een totale verrassing dat wij uit elkaar gingen (na 20 jaar huwelijk), en meerdere mensen hebben gezegd dat wij wel de allerlaatste waren waarvan ze dat verwacht hadden. Ik heb het zelf ook geloofd dat onze relatie "verder" goed was, en ik weet het nog steeds niet of ie nou goed was of slecht. Uiteindelijk was een combinatie van factoren, en niet alleen de sex, om uit elkaar te zijn, maar de sex, en vooral de slechte communicatie (over welke vorm van intimiteitt en gevoelens) was veruit het meest concrete wat er mis was.

Goede communicatie lijkt mij essentieel (dat is voor mij theorie want zelfs in een half jaar therapie lukte dat niet), en ik hoop dat je dat toch weet te vinden. Ik wilde alleen mijn ervaring delen dat "de rest van de relatie" soms beter lijkt dan ie is, ook voor je zelf.

voor zowel depten als julia een vervelende en frustrerende onwikkeling in de relatie.

ik/wij hadden dat ook in onze relatie, eigenlijk vanaf het eerste kind, en dat is ook niet meer goed gekomen.



als man voel je je dan ook enorm afgewezen omdat ik vrijwel elke dag veel zin heb en mijn, inmiddels, ex helemaal niet meer. je wordt onzeker.



sinds ik alleen ben ben ik niet los geslagen maar zou wel in een hechte relatie een zeer regelmatig sexleven willen



dat is dan weer beter dan zelf aan je trekken komen



succes ook jullie

Hoi Lex,



Dank je voor je medeleven.

Ik zie er ook naar uit dat ik weer vrijgezel ben, in dat opzicht dat ik dan hopenlijk zelf mijn sexleven weer op kan krikken.

Ik heb nu vaak genoeg gedate om in te zien dat dat het ook niet is. Was wel heel prettig en zo, maar alleen maar lust.

Ik wil meer !!! Elkaars genotten leren kennen, iets opbouwen, intimiteit. Nooit gedacht dat ik sex zo zou missen. Zal wel aan mn leeftijd liggen, ben nu 41. En je weet wat ze zeggen van vrouwen in de 40 .



Ik hoop dat je vindt wat je zoekt en dat je het op tijd ontdekt, zodat je niet wéér achteraf in de val gelokt bent.