Mijn man wil sex buiten de deur

03-03-2008 10:16 530 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is ongelukkig met ons sexleven. Wij kennen elkaar 15 jaar ongeveer en vanf het begin verliep het moeizaam.

Zelf heeft hij er moeite mee om te snel klaar te komen(binnnen 2 minuten) en hij "verwijt" mij een te passieve rol.

Ik zelf vind het wel prima zo, sex hoeft voor mij niet zo nodig.



Nu heeft hij te kennen gegeven de sex buiten de deur te gaan zoeken omdat hij van mij niets verwacht. Volgens hem ontbreekt het wederzijdse gevoel. (buiten de deur maakt dat niet uit voor hem)

Hij is zeer verbaasd dat ik mij hier druk om maak. Hij is van mening dat ik mij beter druk had kunnen maken om het niet zo ver te laten komen. Tevens kreeg ik het verwijt dat ik teveel met mezelf bezig ben en dat hij zich het 5e wiel aan de wagen vindt.



Ik voel mij hier heel onzeker over en weet niet hoe ik hier mee moet omgaan??

Mijn man is zeer rechtlijnig: ja=ja en nee=nee.
Alle reacties Link kopieren
wommelz schreef op 03 maart 2008 @ 20:52:

en je blijft maar doorgaan robotisch te beschrijven wat ieders standpunten zijn, je voelt je gekwetst als jij je zin niet krijgt, maar je lijkt je helemaal niet beseffen dat andere mensen ( je man ) ook gevoelens hebben.



ook je beschrijving over toen je man in tranen was vond ik "robotisch".



ben je autistisch?



werk je?




Natuurlijk snap ik dat mensen gevoelens hebben en zeker mijn man. De tranen van mijn man hebben mij zeer ontroerd omdat hij al 10 jaar ons probleem aankaart. Ik had hem nog nooit zien huilen maar ik besefte wel dat hij zeer gekrenkt was. Als hij iets zegt om te doen dan gaat hij er ook voor en dat is voor mij zeer beangstigend omdat ik hem niet kwijt wil.

Hij heeft letterlijk gezegd dat ik niet moet zeuren als hij het buiten de deur gaat zoeken. Hij gaf aan dat hij het gevoel had door mij afgewezen te worden omdat de sex met hem voor mij mij geen enkele waarde had en dat hij het gevoel had dat ik vies van hem ben.
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:13:

[...]



Hij gaf aan dat hij het gevoel had door mij afgewezen te worden omdat de sex met hem voor mij mij geen enkele waarde had en dat hij het gevoel had dat ik vies van hem ben.
Maar... dat is toch ook zo? Je bent toch ook vies van hem? En sex heeft toch geen waarde voor je?
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:13:

[...]





Natuurlijk snap ik dat mensen gevoelens hebben en zeker mijn man. De tranen van mijn man hebben mij zeer ontroerd omdat hij al 10 jaar ons probleem aankaart. Ik had hem nog nooit zien huilen maar ik besefte wel dat hij zeer gekrenkt was. Als hij iets zegt om te doen dan gaat hij er ook voor en dat is voor mij zeer beangstigend omdat ik hem niet kwijt wil.

Hij heeft letterlijk gezegd dat ik niet moet zeuren als hij het buiten de deur gaat zoeken. Hij gaf aan dat hij het gevoel had door mij afgewezen te worden omdat de sex met hem voor mij mij geen enkele waarde had en dat hij het gevoel had dat ik vies van hem ben.




Jessik, je herhaalt jezelf, dit wisten we allemaal al. En ik zie hier mensen die jou oprecht proberen te helpen (petje af, Vinyl, voor je geduld!).



Wat vind je van de tips die Vinyl geeft?
.
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:13:

maar ik besefte wel dat hij zeer gekrenkt was.
Je beseft het, maar VOEL je het ook? VOEL je daar uberhaupt iets bij? Verdriet? Boosheid? Schuldgevoel? Frustratie? Onmacht? Iets?!
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
bevredig je jezelf wel eens? wel eens gedaan?



hoe werd er vroeger bij jou thuis over sex gepraat / mee omgegaan?



hoe zou je je opvoeding / thuissituatie omschrijven?



ben je gelovig?



ben je autistisch? ( weet je wat dat is ? )



werk je?
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:13:

[...]





Natuurlijk snap ik dat mensen gevoelens hebben en zeker mijn man. De tranen van mijn man hebben mij zeer ontroerd omdat hij al 10 jaar ons probleem aankaart. Ik had hem nog nooit zien huilen maar ik besefte wel dat hij zeer gekrenkt was.




JIJ hebt een probleem en dat maak je al jarenlang ook een probleem voor hem.



als je dan allee maar wilt liggen, zoek een huis in Staphorst en dr wil vast nog wel een Grevo even op je kruipen om een kindje te maken.



en liggen als een plank, en het maar laten gebeuren, dat is voor MIJ uiterst vernederend. genieten van elkaars lijf is dat juist niet! en zo geldt het gelukkig voor de meeste mensen. ik gun het je man dat ie van het leven gaat genieten. want je zult hem ongetwijfeld op andere gebieden ook het deksel op de neus geven.
anoniem_59925 wijzigde dit bericht op 03-03-2008 21:23
Reden: tikfout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Jessik,

Volgens mij kan je maar beter genieten zolang het nog kan. Want volgens mij heeft je man al afscheid genomen. Ik zou het in ieder geval al lang gedaan hebben. Alleen het idee al dat mijn vrouw mij vies zou vinden. En dat gekoppeld aan geen sex zonder uitzicht op enige verbetering. Voldoende redenen om weg te gaan zou ik zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Tja Jessik, je vertelt nu al 12 pagina's exact hetzelfde. Je voegt zelfs helemaal niks toe, je herhaalt jezelf alleen. Als je het standpunt van je man nu nog niet ziet, gaat dat ook niet gebeuren hoor.



Maar ik geloof ook helemaal niet dat dat je bedoeling is. Je wil dat hij jóuw standpunt ziet. Ain't gonna happen.
Alle reacties Link kopieren
En zou het wel fijn vinden als je inhoudelijk op vragen van ons in zou gaan. Want zo kunnen we je toch niet helpen?



Wil je eigenlijk wel geholpen worden, of wil je niet veranderen? Dan kunnen we net zo goed allemaal van dit topic af en wat nuttigs gaan doen!
Alle reacties Link kopieren
Jessik meid...wees eens heel eerlijk en vertel waarom jij er zo over denkt en waarom je geen zin in sex hebt....graag met gevoel en niet zo afstandelijk...je jaagt iedereen hier op de kast met je onverschillige posts....



* ik krijg steeds meer het idee dat we in de maling genomen worden*
Alle reacties Link kopieren
Mariannanas schreef op 03 maart 2008 @ 20:33:

Het kan haast niet anders of hier liggen andere zaken aan ten grondslag dan alleen een extreme vorm van egoisme. Een vrouw die zelf aangeeft dat ze seks niet belangrijk vindt, zelf zegt dat ze wel snapt dat dat voor haar man anders is, maar dan nog "enorm gekwetst" is als diezelfde man zegt dat hij gekwetst wordt door haar afkeer van zijn lichaam(sdelen). Ik moet zeggen, Jessik, dat ik dezelfde gedachte had als FV over misbruik.



Léés jij alle reacties wel, en laat je ze op je inwerken? Als jij niet wilt pijpen, dan moet je dat niet doen, het gaat mij vele malen te ver als hier gesuggereerd wordt dat pijpen er ALTIJD bij moet. Sommige vrouwen houden daar niet van, klaar.



Maar seks in het algemeen, de intimiteit, de exclusieve aandacht voor elkaar, of dat nou met of zonder orale activiteiten is, DAT hoort toch wel gewoon bij een relatie? Snap jij dan echt niet dat je man zoiets essentieels ontzeggen, enorm egoistisch is? Dan kun je net zo goed met je beste vriendin gaan samenwonen.



Het is niet het probleem van jouw man, het is JULLIE probleem. En daar moet je SAMEN een oplossing voor bedenken, desnoods door naar een seksuoloog of voor mijn part een haptonoom te stappen. Kennelijk houdt je man veel van je, anders was hij al veel eerder opgestapt, maar nu is het moment om actie te ondernemen, anders ben je 'm straks kwijt. Je zegt dat je een oplossing wilt zoeken zonder seks, maar dat is een oplossing voor JOU, niet voor hem. Je zult dus, of je het nou wilt of niet, over seks moeten gaan nadenken en DAAR een oplossing voor moeten verzinnen.



Of niet, maar dan raak je je man waarschijnlijk kwijt. Dat lijkt me nou erg overdreven, voor een relatief simpel probleem als zin in seks maken.




Mijn man is bij een seksuoloog geweest en kwam met een ontevreden gevoel thuis. Voor een oplossing dien je je beide open te stellen maar ik wil niet veranderen.

De seksuoloog kan mijn man wel leren/handvaten aanreiken hoe met de situatie om te gaan, of ondersteuning bieden bij het nemen van een beslissing.

Ondanks dat het ons probleem is ( de gevolgen), zie ik het meer als zijn probleem ondanks dat ik de oorzaak ben.

Ik ben niet veranderd de afgelopen 15 jaar, ik heb een afkeer van seks. Dat heeft ongetwijfeld een oorzaak maar ik wil mij er niet voor openstellen om een oplossing te zoeken. Ik vind het buitengewoon triest voor mijn man maar het is nou eenmaal zo.

Die afkeer heeft niets met hem te maken, ben ook niet vies van hem. Ik zit nou eenmaal zo in elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Vinyl schreef op 03 maart 2008 @ 21:34:

Wil je eigenlijk wel geholpen worden, of wil je niet veranderen? Dan kunnen we net zo goed allemaal van dit topic af en wat nuttigs gaan doen!




Ja inderdaad. Wat wil je eigenlijk bereiken met dit topic Jessik? Je lost je relatieprobleem er in ieder geval niet mee op. Wat is het doel van dit topic? Ik vrees dat de doelen die jij gesteld hebt (mijn man accepteert zonder morren mijn standpunt, mijn man geeft mij nog een kind, mijn man ziet af van zijn eigen seksuele behoeften) niet realistisch en haalbaar zijn.



Je reageert niet inhoudelijk op de vragen die je gesteld worden. In plaats daarvan herhaal je jezelf al 11 pagina's lang. We weten inmiddels wat jouw standpunt is ten aanzien van seks, ten aanzien van de wensen van je man en ten aanzien van jouw moraal. Ik vrees ook dat je hierin niet gaat veranderen. Dat is tenslotte in de afgelopen 15 jaar ook niet gebeurd. Nogmaals: wat is dan het doel van dit topic wat jou betreft?
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:39:

[...]





Mijn man is bij een seksuoloog geweest en kwam met een ontevreden gevoel thuis. Voor een oplossing dien je je beide open te stellen maar ik wil niet veranderen.

De seksuoloog kan mijn man wel leren/handvaten aanreiken hoe met de situatie om te gaan, of ondersteuning bieden bij het nemen van een beslissing.

Ondanks dat het ons probleem is ( de gevolgen), zie ik het meer als zijn probleem ondanks dat ik de oorzaak ben.

Ik ben niet veranderd de afgelopen 15 jaar, ik heb een afkeer van seks. Dat heeft ongetwijfeld een oorzaak maar ik wil mij er niet voor openstellen om een oplossing te zoeken. Ik vind het buitengewoon triest voor mijn man maar het is nou eenmaal zo.

Die afkeer heeft niets met hem te maken, ben ook niet vies van hem. Ik zit nou eenmaal zo in elkaar.




Daar kan ik maar 1 ding op zeggen: dan ben je hem bij deze kwijt.

Als jij niet eens op zoek wil naar de oorzaak teken je hierbij je scheidingspapieren, sorry...
Alle reacties Link kopieren
Misschien ben ik Moutard Dyon, maarre...ik zou het niet kunnen, als ik hem was. Vijftien jaar lang op een houtje bijten, knap van hem. Ik was hem allang gepeerd.
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:39:

Ondanks dat het ons probleem is ( de gevolgen), zie ik het meer als zijn probleem ondanks dat ik de oorzaak ben.



En DAT is het probleem. Dat maakt dat jouw man niet met jou door wil als jij neit wilt veranderen. Omdat jij het probleem alleen bij HEM neerlegt. Als een van de partners binnen een relatie een probleem ervaart, betekent dat dat je SAMEN een probleem hebt. Daar zul je je samen voor moeten openstellen, en samen naar een oplossing moeten zoeken. Jij bent daartoe niet bereid. Dat is onredelijk binnen een relatie, en mijns inziens absoluut onacceptabel.



Jouw man heeft zelfs lange tijd geaccepteerd dat jij het probleem bij hem legt. Hij heeft geaccepteerd dat aan zijn behoeftes niet voldaan wordt. Zelfs NU accepteert hij dit, en zoekt zijn eigen oplossing voor een probleem dat jij bij hem legt (zijn behoefte elders vervullen). Jij accepteert echter zelfs niet dat hij nu zijn eigen oplossing voor JULLIE probleem zoekt.
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
Dat Jessik zo "robotisch" of autistisch klinkt/overkomt komt omdat Jessik de man is. Net zoals de vorige topics (het waren er wel meer hoor) schrijft hier niet de vrouw maar de man in kwestie. Waarom? Volgens het vorige topic (ik zal het verdomme vinden!) om het vanuit zijn vrouw's standpunt uit te leggen. Bij het laatste topic was Henk/Jessik/ofwatdanook tot de conclusie gekomen dat hij het buiten de deur zou gaan zoeken. Wil hij nu weer opnieuw onze toestemming?
Alle reacties Link kopieren
PrinsesOpDeErwt schreef op 03 maart 2008 @ 21:19:

[...]





Je beseft het, maar VOEL je het ook? VOEL je daar uberhaupt iets bij? Verdriet? Boosheid? Schuldgevoel? Frustratie? Onmacht? Iets?!




Een bepaald schuldgevoel en onmacht omdat hij eigenlijk iets heel normaals vraagt wat ik hem niet kan/wil bieden. Het maakt mij ook verdrietig omdat ik ook wil dat mijn man gelukkig is.

(met de kinderen is hij gelukkig, maar met mij niet)
Alle reacties Link kopieren
Tegen zoveel tegenwerking en egoisme kan ik niet op ...ik reageer dus niet meer op dit topic....wens je nog wel veel wijsheid toe en sterkte want ik denk dat je dat goed kunt gebruiken.....
Alle reacties Link kopieren
En denk jij dat je je man gelukkig kunt maken dan?

En hoe?
Peas on earth!
Alle reacties Link kopieren
Jaschenca schreef op 03 maart 2008 @ 21:45:

Dat Jessik zo "robotisch" of autistisch klinkt/overkomt komt omdat Jessik de man is. Net zoals de vorige topics (het waren er wel meer hoor) schrijft hier niet de vrouw maar de man in kwestie. Waarom? Volgens het vorige topic (ik zal het verdomme vinden!) om het vanuit zijn vrouw's standpunt uit te leggen. Bij het laatste topic was Henk/Jessik/ofwatdanook tot de conclusie gekomen dat hij het buiten de deur zou gaan zoeken. Wil hij nu weer opnieuw onze toestemming?
Dat was Bjorn en Henk over egoisme
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:47:

[...]





Een bepaald schuldgevoel en onmacht omdat hij eigenlijk iets heel normaals vraagt wat ik hem niet kan/wil bieden. Het maakt mij ook verdrietig omdat ik ook wil dat mijn man gelukkig is.

(met de kinderen is hij gelukkig, maar met mij niet)




Ok, dan probeer ik het nog een keer en dan geef ik het op.

Jessik, WAAROM wil je je man dit niet geven. Meer intimiteit. Waarom niet? Is dat erger dan je man zometeen helemaal te verliezen? Is de angst voor enge dingen groter dan de liefde van je leven kwijt te raken?



Dat kan toch niet?
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:47:

[...]





Een bepaald schuldgevoel en onmacht omdat hij eigenlijk iets heel normaals vraagt wat ik hem niet kan/wil bieden. Het maakt mij ook verdrietig omdat ik ook wil dat mijn man gelukkig is.

(met de kinderen is hij gelukkig, maar met mij niet)
en weer is het niet empathisch!
Alle reacties Link kopieren
Ik herinner me ook een toon51 met een soort topic als dit. Die wilde naderhand nog vriendjes met me worden, aangezien ik in eerste instantie serieus op zijn probleem inging.
Alle reacties Link kopieren
jessik schreef op 03 maart 2008 @ 21:49:

[...]





Dat was Bjorn en Henk over egoisme
Je lult om de hete brij heen man! Geeft me nog wat tijd en ik zal het topic voor je opduikelen. Niks geen Bjorn of Henk, die TO heette ook Jessie of iets dergelijks.
Alle reacties Link kopieren
Jessik,



Zou je ook nog op mijn post in willen gaan? Ik bedoelde het namelijk serieus en ik vraag me af wat je van die benadering van je probleem vindt. Jij koppelt dit probleem helemaal los van de rest van je leven, maar dat kan natuurlijk niet.
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven