Minnaar deel 11

Is jouw psv nog in de picture, Suzy?

@Suzy, ik vind dit een mooie post, zo als ik het ook een beetje uit eigen ervaring voel. Alleen je omschrijft het veel duidelijker als ik kon verwoorden.

@Peper, veel plezier, intuïtie heeft in wezen geen tijd nodig. En je bent in ieder geval weer een ervaring rijker...ik wens je een voor jou positieve ervaring rijker.

Feit blijft dat het een hele lastige situatie is als de één een ander libido heeft als de andere in de relatie. Sta je aan het begin van een relatie dan is het misschien makkelijker te overwegen dat dit het niet gaat worden. Maar er zijn ook genoeg relaties waarbij het voor 1 van de 2 na jaren veranderd.



Het is een ingewikkeld spanningsveld. Natuurlijk maakt de vreemdgaande partner een keuze voor zijn nr1 zonder hem/haar daarin te kennen. Aan de andere kant maakt de nr1 ook een keuze voor de partner door niet open te staan voor de gevoelens en wensen van de ander en het af te doen als 'zo ben ik nu eenmaal'. Om dan te stellen dat je dan maar gelijk de keuze moet maken om de relatie te verbreken vind ik wel een beetje kort door de bocht. Er is op dat moment meer dat je bind dan alleen de seks, om daarvan afscheid te nemen is ook een heel proces. Een proces van gesprekken en wellicht soms foute keuzes.



Al met al is dit gewoon verdomd lastige materie. En dat is iets wat me vaak stoort in de veroordelende reacties elders, alsof wij 's morgens zijn opgestaan en dachten: kom we gaan even lekker vreemd vandaag.



Processen zijn langdurig en ingewikkeld, ik denk dat er weinig mensen zijn die zomaar zonder nadenken dit soort stappen ondernemen.

Vraag aan JanJurk..



Als jouw nr1 rechtstreeks op enig moment aan je vraagt: "ga jij vreemd, is er een andere vrouw?"



Wat doe je dan ?

The day after was heftig, had het zo hoog zitten dat ik bij het minste of geringste al moest huilen, geen zin om na het werk weer naar huis te gaan. Alleen maar zin om alleen te zijn (of bij minnaar).



Het gekke is, hij weet nu wat ik voel (hij zei dat hij het al beetje zag aankomen), maar toch lijken we er allebei geen conclusies aan te (willen) verbinden. Hij blijft maar herhalen hoe anders ik ben dan de vrouwen voor mij. Dat geloof ik ook, maar ik merk ook wel dat het niet genoeg is en dat doet pijn. Hij heeft gezegd dat als ik het wil hij afstand neemt, altijd normaal zal doen op het werk etc.. Maar vandaag gewoon weer even gebeld, over van alles gekletst (regen, nederlands elftal, werk).. Dinsdag spreken we s ochtends even af, gelijk laatste keer voor de vakantie en ben heel benieuwd hoe het dan is. Ik wil ook niet een serieus en belangrijk gesprek voeren per sms of chat of telefoon.



Ik weet niet waarom ik nou twijfel over nr 1. Omdat ik door hem geen ruimte heb voor mijn verliefdheid? (had deze week voor het eerst zoiets van: ga ff uit mn buurt). Of geeft dit aan dat het niet genoeg is wat wij hebben? En dan? We wonen net een paar maanden samen, dat opgeven en alleen verder?



Bij nr 1 en ik geen gebrek aan sex, wel gebrek aan een lichamelijke klik... waardoor mijn libido wel lager is...

Nou mensen ik kan melden dat ik nog leef. Nou ja leef....

Tering.....



Om een lang (herkenbaar) verhaal kort te maken...toen hij weg ging moest ik eerst het bed verschonen.

Nooit geweten dat ik zo kon spuiten

Na 3 keer maar afscheid genomen met de wederzijdse (eerst zien dan geloven) belofte dat het een herhaling gaat krijgen.

Geen roze wolk maar voel me wel geweldig.



Oh haal een gedeelte van dit bericht morgen wel weg iv herkenning.

Crea..oeps, tijd voor bezinning meisje. Ik heb een poos geleden een post van Suzy gelezen die me heel erg aansprak op dat moment. Ons lijf doet rare dingen met ons, op het moment dat je seks hebt gaat je lijf hormonen maken, die zijn verslavend. Makkelijk te verwarren met verliefdheid (houden van?). Ik denk dat het heel verstandig is om de vakantie te gebruiken om eens eea op een rijtje te zetten. Ik zou proberen om het contact met sc op een heel laag pitje te zitten...tenminste, als je serieus wilt kijken wat er over is van jou en je nr 1!



Peper...het bed moeten verschonen na een bezoekje van sv is altijd goed nieuws, toch??

Wat zal jij raar gekeken hebben dat het café afgehuurd was..pft!! Gelukkig is het goed gekomen!! Ik hoop voor jou dat er een herhaling komt!

Date zag eruit als een vreselijke player maar kwam in het ges[rek heel anders over.

Verwacht niets (stiekem toch wel een beetje) maar wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar.

En zooooo niet mijn type......

Ben ik nu wel officieel een loeder???

Aangezien we allebei single zijn?

Bloem: ben het met je eens, maar wat als de nr 1 zich niet op dat standpunt heeft gezet van: "zo ben ik nu eenmaal"? Als het nooit besproken is, er geen onvrede verteld is, dus niet eens geprobeerd daar verandering in te brengen of erachter te komen waarom dat is, dat lagere libido?



Soms is het een aanname van degene met het hogere libido en wordt het allemaal stilzwijgend geconcludeerd. En laat diegene met het hogere libido het er ook bij zitten, onderneemt niets om er verbetering in aan te brengen. En later misschien hooguit via verwijten/eisen zonder te vragen: wat zou er voor jou nodig zijn om er meer lol in te krijgen?..



Ik weet wel dat ik de enige was die iets deed aan mijn lage libido, door erover te lezen, te proberen wat variatie en tijd te krijgen of introductie van nieuwe dingen.. en hij maar op dezelfde manier bleef "proberen".. dacht dat alleen hij tekort kwam.. eisend en vanuit dat ik het probleem was.. ik moest spontaan terplekke opgewonden worden en anders hoefde het niet..

@Mela: mooie post, kan ik me zeker in vinden, wat je schrijft.



@BDS: ik vind niet dat het probleem naar jou geschoven kan worden, en dus ook niet dat dit soort normale behoeften naar de kant kunnen geschoven door jullie nrs 1. Kan me heeeeel goed voorstellen. Maar soms ligt het genuanceerder dus en wordt maar snel aangenomen dat de partner nu eenmaal minder zin heeft. En daar kunnen redenen voor zijn, die je wel samen kan oplossen. En mist die partner dat soort passie en intimiteit tegelijkertijd ook, maar doet er niks mee, ook niet met anderen buiten de relatie om. Dan is het best cru dat de ander dat wel doet/vindt..



@JJ: had het er vandaag met een vriendin over en die zei: dat niet eerlijk vertellen (in het begin) is vanuit het bang zijn om kwijt te raken wat je het liefst is.. daar zit misschien iets in.. zo ben je zelf "beschermd" tegen dat je nr 1 jou buiten zet.. een zelfbescherming en kan je rustig buiten de deur kijken en zelf het heft in handen houden of jij je nr 1 nog wel wil. Die houd je "achter de hand" op die manier, geeft je zekerheid en beslis je zelf of (en tot wanneer) jij haar nog wel wil.. terwijl je weet wat je op het spel zet.. houd jij de keuze of je relatie nog waardevol genoeg is en niet je nr 1of jij nog waardevol genoeg bent. Jij kan dan iig zorgen dat jij degene bent die afwijst ipv afgewezen worden? Is dat het?Vanuit de zekere basis uitvliegen?

@Crea: succes meid, het is een lastige kwestie voor je zo. Maar ik vind dat je minnaar het lief oppakt. Heftig voor je wel.. ik snap geloof ik wat je bedoelt. Misschien meer "seks uit liefde" met nr 1 en uit lust met sv? Ik had ook niet het lichamelijke met degene die voor mij in allerlei andere opzichten nr 1 was.. pijnlijk eigenlijk. Hoop dat je eruit komt. Dinsdag wordt vast okee, hij loopt er niet van weg, gelukkig. De connectie is er tussen jullie duidelijk wel..



@ Peper: geweldig toch eigenlijk, zo'n avondje? Liep ff anders, maar liep wel geil lekker af, toch? Dat zal hem ook wel goed gedaan hebben, haha, dus er komt vast een herhaling van. Wat zal jij lekker slapen..!



@Lisannez: geen idee wat het vervolg op mijn date zal zijn. We kunnen het goed vinden met elkaar, maar vooralsnog denk ik toch dat we teveel verschillen/tegenpolen zijn in allerlei opzichten. En aanpassen om maar te matchen vind ik niet zo'n goed plan. Het moet ook een beetje vanzelf passen. Uitersten kunnen aantrekken of afstoten. We zullen zien.

Hai allemaal, hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen, zit er helemaal doorheen. Ruim 2 weken geleden geweldige sex met sv, stukje intimiteit. Dan een weekje of zo vreselijk leuk sms-verkeer. Daarna neemt hij dan weer enorm afstand tot punt dat hij sms-jes niet eens meer beantwoordt en doet alsof ik niet besta. Hij is getrouwd, maar gaat vervolgens een paar dagen geleden nog weer met een andere vrouw uit terwijl hij ook mij had kunnen meenemen. Met dit soort dingen, die eerder gebeurd zijn, doet hij mij vreselijk pijn. Ik heb per sms flauw en boos gereageerd, maar uiteraard laat hij daar ook niets meer op horen. Hij is nu met vakantie, wij straks ook, duurt 7 weken of meer tot ik hem weer zie. Wat moet ik nu, sms sturen dat ik flauw bezig was, sms-jes niet had moeten sturen, of het volledig laten gaan en hem uit mijn hoofd zetten. Dat laatste vind ik vreselijk moeilijk, ik lijk wel soort van verslaafd. Ondertussen gaat het thuis met no 1 slecht, sex wil ik eigenlijk niet, voel me al tijden niet meer aangetrokken tot hem, zie vreselijk op tegen onze eigen vakantie van maar liefst 3 weken... wat moet ik toch.... Zoveel wil ik niet, gewoon een beetje leuk contact met sv en af en toe sex, dan red ik het ook wel thuis en voel ik me goed. Ik wil absoluut niet scheiden. Waarom behandelt sv mij af en toe als oud vuil of moet ik het zo niet zien? Wie heeft hier ervaring mee?

Ik denk dat het alleen zinvol is met sv verder te gaan als je hem kunt nemen zo als hij is. Als je geen vrede mee kunt krijgen dat hij ook met een andere vrouw uitgaat, kun je volgens mij beter de knoop doorhakken en stoppen. Anders blijft het iedere keer pijn doen. Ga er niet van uit dat hij verandert. Hij vertelt als hij met een ander uitgaat, dat zou ik als positief ervaren. Als ik zelf flauwe of boze reacties stuurde, dan stuurde ik weer reacties hoe het daarna voelde voor mij en vroeg hoe mijn reacties voor hem voelden en hoe het voelde om met die ander af te spreken en hoe het ging, of het fijn was of geil…ik schrijf wat mij bezig houdt en wat ik voel en wil weten. Zelf zou ik moeilijk vinden als hij helemaal niets over zijn gevoel laat weten. Niet als dit een week niet gebeurt, wel over een langer tijdsbestek. Ik denk dat ik dan op ten duur niet verder zou kunnen. Je hoeft jezelf niet weg te cijferen. Je bent die je bent en je voelt wat je voelt.

Succes met je vakantie…ik kan zelf geen seks hebben voor de lieve vrede omdat een ander dat wil. Kun je met je partner praten over seks en dat je het niet wilt op dit moment. het kan al lucht geven als jullie de seks even op non-actief zetten. Waarschijnlijk is dat moeilijk voor hem, maar seks hebben met iemand die eigenlijk niet wil is ook niet wat de meeste vrouwen/mannen willen.

Ik weet niet op mijn reactie aansluit bij jou, vaak toch moeilijk aan de hand van een kort bericht te reageren. Zie maar of je iets aan hebt.

Hai Kersenbloesem, dank voor je reactie, ik heb er heel veel aan. Dacht zelf al om een reactie aan sv te sturen om het uit te leggen, hoe ik me voelde. En je hebt gelijk, ik zal hem moeten nemen zoals hij is als ik ermee verder wil, dat zal ik zelf moeten beslissen en accepteren. Hij is nou eenmaal een bepaald persoon, hoor van anderen daar ook niet altijd al te positieve dingen over, maar voor mij kan hij heel lief zijn en hij geeft ook echt om mij, maar stoot me dan steeds weer zo vreselijk ver weg en dat doet toch pijn...

Vakantie vind ik echt moeilijk, ik merk dat ik het liefst met de kinderen of met een 1 of 2 alleen ergens heen zou gaan, het opzien tegen de vakantie heeft met no 1 te maken merk ik, alleen met kind of kinderen zou ik heerlijk vinden... Dat zegt toch ook wel heel veel waar ik over na moet denken....

Wat een fantastisch topic om te lezen! Ik vind de gevoelens die jullie beschrijven heel herkenbaar, en ik heb niet eens een sv, of zelfs een psv.

Maar de valkuilen waar jullie het over hadden (alweer een heel aantal pagina's terug ), ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik in allemaal zou trappen. Ik zou absoluut verliefd worden op de aandacht en de spanning en dan waarschijnlijk domme dingen gaan doen.



Door jullie verhalen ben ik wel gaan nadenken over hoe het nu verder moet. Ik denk dat het inderdaad niet verstandig zou zijn om op actief zoek te gaan naar een minnaar. Ik ben een erg slechte leugenaar en ik snap helemaal wat jullie zeggen over liegen en bedriegen als waardeloze basis voor een relatie.



Ik zit er over te denken om het toch eens met mijn man te bespreken. Gewoon vertellen wat ik voel en dat ik eigenlijk gewoon zin heb in sex met een ander. Hij heeft altijd gezegd dat het over is als ik vreemdga, maar ik weet niet of dat dan is vanwege het beschadigde vertrouwen of puur omdat hij het idee niet kan verdragen dat ik sex heb gehad met een andere man.

En als het dan toch dat laatste is, dan moet ik misschien gewoon afwachten tot het overgaat. Ik wil mijn huwelijk niet op het spel zetten (en wij hebben nog niet eens kinderen).

Bedankt dus voor alle inzichten!

Hoop geschreven weer.



@peper:

You go girl



Eigen date was ook super. Eerste keer in haar nieuwe huisje.

Niet helemaal klaar nog, matrassen op de grond en waxine lichtjes als verlichting. Moest zelfs nog zoeken om het te vinden

Maar wel erg knus, romantisch en intiem.

Ik ging pas om 3.15 uur weg vanmorgen



Libido verschil is een erg moeilijk onderwerp.

Het heeft, WEER, met verwachtingen te maken.

De persoon die vindt tekort te komen, spreekt uit tekort te komen. Daarmee ontstaat de verwachting dat het beter zal worden.

Wordt het idd beter, dan houdt de persoon daar een neutraal gevoel aan over, hij/zij had tenslotte niet anders verwacht.

Krijgt de persoon echter niet wat wordt verwacht dat is er teleurstelling.

Die teleurstelling zorgt dan weer voor meer druk en je komt in een visueuze cirkel. De enige remedie is totaal loslaten van de verwachting.

Alleen dan kan je partner je weer verrassen en kan deze ook weer plezier krijgen in sex en is het geen opgedrongen iets meer.



Ik heb in deze situatie gezeten en toen ik in staat was los te laten, kwam het als een stoomtrein over mij heen. Toen kon ik vrouwlief haast niet meer bijhouden.

Haar plezier was terug en ik werd weer verrast.

Je hebt gelijk, HVJ, het heeft idd met verwachtingen en teleurstellingen te maken.

Dat geldt ook voor de post van Goldylocks. Jouw probleem is ook een verwachtingen-teleurstellingen probleem.

Wat verwacht je precies van je sv? Waarin wordt dat waargemaakt en waarin word je teleurgesteld?



Wat is bespreekbaar, wat absoluut niet? Maak voor jezelf de balans op, is het nog leuk genoeg?

Je schrijft 1 zin waar ik een beetje triest van word: **Zoveel wil ik niet, gewoon een beetje leuk contact met sv en af en toe sex, dan red ik het ook wel thuis en voel ik me goed. Ik wil absoluut niet scheiden.**



Je bent afhankelijk van de aandacht van sv om het thuis te kunnen trekken. Dat is erg zeg. Ook voor je nummer 1!! Ik denk dat jij een hoop nadenk werk te doen hebt.



Wil je echt niet scheiden? Dan kan ik je maar 1 ding aanraden, onmiddelijk stoppen met je sv (vergeet niet dat ook het piekeren over het non contact en de smsjes die je daarna verstuurt voor afleiding zorgen) en kijken of je de resten van je huwelijk nog kan lijmen.

Succes!!

@Goldy: hoe lang heb je al iets met je sv? Als dit een patroontje is van aantrekken voor de seks-afstoten daarna, dan zou ik daarvoor bedanken, dat spelletje maakt je gek. Ik weet niet of jullie dit besproken hebben, maar jullie verwachtingen lopen kennelijk uiteen. Hij wil af en toe seks wanneer het zo uitkomt en dat is het..jij ziet er meer in en wil aandacht, leuke spanning en weten dat je ook daarna nog in beeld bent.



Wat ik je kan aanraden is echt bij jezelf eerlijk te rade te gaan wat je tegenstaat in je nr 1. Misschien is hij deels ook een spiegel voor je en is zijn aanwezigheid al genoeg voor het opwekken van schuldgevoel. Wat irriteert je aan hem en is dat niet te bespreken, wat je mist in je leven/ omgang met hem? Hoe je het anders zou willen? en dan niet in de verwijtende sfeer, maar opbouwend met als doel meer een leven samen te krijgen, waarin je wel voldoening vindt?



Doe je zelf wel de dingen die jouw leven passievoller en spannender maken? Daag je jezelf nog uit, voel je je ergens bij betrokken of doe je genoeg dingen die jou voldoening en spanning in het leven geven? Ik krijg weleens de indruk dat de nr 1 wordt gezien als obstakel om een plezierig leven te hebben, maar vraag me dan altijd af: wat houdt jou tegen om zelf je leven aangenamer te maken?



Is het saaier geworden, staat hij niet open voor verandering, voor nieuwe richting geven? Is die hang naar spanning en aandacht van een sv een escape voor je uit je dagelijks leven? (ik ken het zelf ook wel, hoor, vandaar). Soms zegt het gewoon iets over je eigen leven en maak je je afhankelijk van je humeur en lekker in je vel door aandacht van anderen. Misschien is het zinvol te kijken waar je zelf je leven een positieve draai kan geven.. Maw: wat kan je zelf doen om je situatie te veranderen thuis of in werk enz? Is het puur spannende seks die je mist of voelen dat je leeft, je niet gewaardeerd en gezien wordt momenteel?

@HvJ en Rooss: verwachtingen zijn niet per se fout. Je wil bijv niet je goedkoop voelen, en daarom ook contact buiten seks om, en verwacht je ook aandacht/vriendschap/enige waardering ook daarna. Voor mij geldt tegenwoordig: geen tijd/aandacht, dan ook geen seks met iemand. Je wil je geen snol voelen ook, of slaaf van zijn/jouw behoefte zo het (hem) uitkomt. Vrouwen hebben volgens mij zelden een sv voor alleen maar af en toe seks en verder niks aan contact of aandacht.



@Goldy: misschien komen de verwachtingen niet overeen, maar ga je daar zomaar van uit, zonder signalen of bespreken hoe je er allebei in staat, en dan is het idd vooral je eigen verwachting en teleurstelling in een eigen beeld ervan/van hem, wat niet blijkt te kloppen.

In elk geval zou ik me er niet prettig bij voelen. Dat je dat kenbaar hebt gemaakt met flauwe smsjes werkt averechts. Beter is duidelijk maken wat jij verwacht en wil van een sv-relatie, dat jij je te waardevol voelt om genegeerd wil worden en dat niet aansluit bij jouw redenen/wensen om met hem een seksuele omgang te hebben. Hij mag daar anders over denken, tenzij hij allerlei beloftes heeft gedaan en je eea vooraf besproken hebt met hem hierover.

Je hoort mij niet zeggen dat verwachtingen fout zijn, Suzy. Je moet je alleen wel bewust zijn van het feit dat tegenover elke verwachting een teleurstelling zou kunnen staan. Daarom is het goed om van te voren te bespreken hoe het contact eruit gaat zien, juist om teleurstellingen te voorkomen en dan nog...



Ik denk dat dit één van de meest lastige aspecten van het sv schap is. Je komt nu eenmaal nooit op het eerste plan. Als jij aan de beurt bent zijn de anderen al geweest, je bent nooit prioriteit. Terwijl je dat in het begin (door spanning ed) wel bent en dat maakt het verwarrend.

HvJ: ben met je eens dat druk op een partner met weinig libido averechts werkt en niet zal brengen wat je doel is. Jammere is dat velen het gesprek niet kunnen of durven voeren hierover uit angst te kwetsen. En wat onbesproken blijft is net zo kwetsend, er is weinig te verliezen op zeker moment, de teleurstelling kan hoog oplopen en de behoefte aan de hogere-libido-kant ook.. Er kunnen zoveel redenen zijn, waarom iemand een laag libido heeft en zelden is dat een gegeven van"hij/zij is nu eenmaal zo"..



Is het voor de partner met hoger libido vaak een kwestie van vaker seks willen, misschien is het voor de andere partner (die geen zin heeft) een heel ander verhaal. Afhankelijk van de (diepere) reden. Druk erop zetten/eisen/verwachten is nooit de oplossing.



Ik merk dat oh zo vaak de paartner die tekort komt zich verongelijkt voelt en de ander beschouwt als het probleem en dat is dan gelijk het uitgangspunt bij de gesprekken en het doel ervan. Wordt er weleens gevraagd: wat zou JIJ (van mij) nodig hebben om meer zin in seks te hebben?



Bij mij was het bijv dat ik er niet veel aan vond, te weinig tijd kreeg om in de stemming te komen, dus veel te vaak seks als de ander al helemaal in de mood was en ik nog niet zover. Dus zonder geil te zijn seks "voor hem", zonder er zelf lol in te hebben. Dat gaat tegenstaan. Ik gaf wel vaker aan wat ik daarvoor nodig had, maar hij vond dat niet nodig daar iets mee te doen. Als ik niet zo snel en spontaan geil kon worden, was dat mijn probleem, was ik niet normaal. Totaal gebrek aan voorspel en zorgen dat het voor mij ook lekker was. Mede gevoed door het idee dat als je van elkaar houdt de zin in seks spontaan opkomt er 1 vd 2 spontaan zin heeft daarin..



Ik heb een wisselwerking nodig en dat ontstaat niet met "ik heb zin" of een enkele streling vlak voor het slapengaan.



Daarnaast had ik eigen belemmeringen in mijn eigen seksualiteit. Daarvoor heb ik allerlei redenen en oplossingen gezocht, ben daarin gedoken om oorzaken te vinden en mijn zin op te peppen.. heb alles gelezen op dat gebied en kwam daar toch niet helemaal uit waarom. Het waren meerdere factoren bij elkaar. Schakelen van moeder en sloofje voelen naar sexy vrouw en partner, te weinig aandacht van ex, timing van hem/mij, geen leuke spanning of intimiteit (meer) die eraan vooraf ging.



Ik wist dat er een kans in zat dat hij tekort kwam, maar hij deed ook niks met mijn signalen of wensen. Ik durfde niet te vragen om wat ik nodig had, zeker niet na jaren. Hij vond de seks goed zo, en vergeet niet dat in al die jaren hij iig aan zijn trekken kwam en ik niet. Op den duur haakte ik af, ik kon dat niet meer opbrengen, het was al die jaren zijn seks, zijn behoefte die bepaald hadden. Mijn zin was helemaal verdwenen.



Dan kan je het initiatief bij mij leggen, maar dan gebeurde er idd zo 3 maanden niks. De enige oplossing die ik vond was mezelf in de mood brengen, zodat ik geil was en dan initiatief nemen. Dat was dan 's avonds laat als ik ff tijd en privacy had daarvoor. En nogal eenzaam, want ik wist dat mijn fantasieen/triggers niet zouden gebeuren. Maar dan was ik tenminste ook geil en dan werd dezelfde seks er een stuk leuker op.



Het wrange is juist dat ik me jaren op hem gericht heb, hem iig te pleasen, zodat hij niks tekort kwam. En dan is het hem niet vaak genoeg, krijgt/neemt/vindt hij een sv, dat is heel pijnlijk. Kijk, degene die iets niet wil bepaalt. Die doet dat niet tegen zijn zin, terecht ook. Maar zo had ik wel ontelbare keren seks tegen mijn zin, en als dank was ik degene die tekortschoot? Ik vind dat niet eerlijk.



Het zijn verschillende behoeften en het is voor beiden een probleem en zaak oorzaken iig te weten en mogelijkheden te bespreken. In feite snakte ik naar lekkere seks! Ik had het idee dat mijn behoefte niet telde (zowel hoe die seks ingevuld werd als hoe vaak), eenzijdig allemaal zijn behoefte was, die dat uitmaakte. Hoe vaak ben ik niet huilend uit onmacht na seks naar beneden gegaan? De onmacht die erin zat, dat ik hem afwees en echt geen zin meer kon opbrengen, de wetenschap dat ik daarmee mijn eigen graf groef en niet wist hoe eruit te komen. Seks tegen je zin doen, te vaak, is killing!



Dus het is soms niet eens een aangeboren laag libido of vaststaand iets, al denken die mensen vaak zelf van wel (ik ben nu eenmaal zo).. maar vaak een complex geheel van factoren die op een gegeven moment een patroon worden. En er zijn vaak eerdere ervaringen, diepe overtuigingen over jezelf, die iemands echte vrije libido en seksuele gevoel blokkeren.

Nu weet ik eea en heb spijt dat ik het allemaal zelf probeerde uit te vogelen, dat ik niet naar eoa therapeute ben gegaan. Zelf kom je er ook achter, maar kan jaren duren en dan is het too late..

quote:stewardess schreef op 03 juli 2010 @ 22:46:

@ Bloem, het gaat er juist om dat veel partners het lage libido als probleem naar de partner schuiven. Dat vind ik persoonlijk desinteresse, dan gaat het niet meer alleen om de seks. En geloof me, ik heb ook aan die kant gestaan dus ik weet waar ik over praat.



Ik weet ook waar ik over praat Stew, ik heb aan beide kanten gestaan. Ik probeer ook duidelijk te maken dat een verschillend libido niet de schuld van de één of de ander is. Maar ook dat er geen simpele oplossing is. Blijven praten blijft nodig.



Ik heb het zelf trouwens nooit als desintresse beschouwt, niet van mezelf (toen ik niet wilde) en niet van hem (nu zijn libido lager is dan de mijne). Maar misschien is dat omdat het wel altijd bespreekbaar is gebleven en er bij beiden geen houding was van "schuld leggen"