Minnaar deel 11

Eens Suzy.

Daarom geef ik ook aan dat je ook bij jezelf te raden moet gaan en niet verongelijkt de schuld bij de ander neer moet leggen.

Dat veroorzaakt een pat stelling en geen oplossing.

Alleen in een gelijkwaardig en volwassen gesprek kun je beslissen om samen of alleen naar een therapeut te gaan.

De ander de schuld geven ontslaat je van de plicht om zelf iets te ondernemen.

quote:pepersteak schreef op 03 juli 2010 @ 23:42:

Ben ik nu wel officieel een loeder???

Aangezien we allebei single zijn?

je bent een heerlijk loeder,officieel bij deze pepertje!!!!!!!!!

heerlijk voor je,ik moest gewoon glimlachen van jouw bed-verschoon-verhaal!

geniet lekker na ook al was hij zo jouw type niet...............

*engeltje zit in de meelees modus maar moest even op peper reageren *

@all, samenvatting: seks is het meest voelbare gedeelte van liefdesrelaties. Je kan ook vertedering voelen en even een stroompje van genegenheid en liefde (na de grote verliefdheid), trots gevoel, blij als ie thuiskomt. Als dit niet (meer) gevoeld wordt, ondermijnt het ook de gevoelens van liefde.. daarvan ben ik overtuigd! Dat hoeft niet te betekenen dat die liefde er niet meer is, maar wel dat daar dikke lagen van ergernis of teleurstelling enz op komen, en het gevoel van liefde en lust naar de achtergrond verdwijnt..



Vlinders en seksuele opwinding zijn naar mijn idee fysieke uitingen, in je lichaam, van liefde en/of lust. En daarmee een belangrijke pijler van liefdesrelaties. Toch kan er dus iets mis zijn, waardoor de partner niet zoveel voelt in zijn/haar lichaam. Dan voel je je afgewezen, dat die partner niet zomaar opgewonden wordt van jou als partner. Die oorzaken kunnen in die persoon zelf zitten of in de wisselwerking tussen 2 mensen. Bezadigder bijv, of ook met vorige partners nooit veel interesse in seks.



Bij sommigen is "teveel in je hoofd zitten", rationeel leven, banen met veel verantwoordelijkheid of stress, te weinig tijd/aandacht voor zichzelf, of oude (negatieve) ervaringen en opvoeding/overtuigingen (over zichzelf of over seks iha) oorzaken dat opwinding niet ontstaat of geblokkeerd is. Ik denk dat het maar zelden een lichamelijke oorzaak heeft of komt doordat de liefde er niet is.



Ik weet wel hoe ik het altijd verschrikkelijk heb gevonden dat ik niet zomaar spontaan geil kon worden, ik wist ergens wel dat ik blokkades had in mijzelf. Ik denk dat een echt laag libido er niet zomaar is, maar remmingen en blokkades een normaal libido in de weg staan. En met een jarenlang gevoel van "weten dat je tekortschiet voor je partner met zijn/haar normale wensen qua frequentie" komt die beladenheid/schuldgevoel er nog eens extra bij..



En daar moet je hulp in vragen, relatietherapeut of zo, veel te veel mensen blijven zwijgen en rondtobben en wordt een vast patroon met overtuigingen over jezelf en elkaar.. tot er een ander in dat gat springt, die wel zin heeft en de partner het gevoel geeft gezien en gewaardeerd te worden, iemand die wel normale behoefte heeft en steamy seks ontstaat. Eigenlijk heel wrang, het ontstaat uit onmacht.



Ik denk dat elke partner met laag libido in zijn hart dat wel weet en zich er niet fijn bij voelt. Als ie het probleem naar de ander schuift, is dat niet eerlijk, dat is ontkennen van eigen blokkades of er niks aan willen doen. Je mag dat vragen van je nr 1, er samen iets aan te doen, vind ik.



Vroeg of laat komt die alarmbel (zie ook Stew). Sommige mensen komen pas in aktie als een crisis is of dreigt (partner mogelijk kwijtraken).. helaas heeft bij mij pas de scheiding die crisis gegeven, die mij tot inzicht bracht en mij juist weer geopend heeft. Ik heb mij nogal bevrijd van allerlei belemmeringen en blokkades, weet nu wat de oorzaken en oplossingen waren of hadden kunnen zijn..



en nu kan ik daar wel open in zijn en om vragen, omdat ik achter mijzelf en eigen behoeften sta. Toen ik 25 jaar geleden ex leerde kennen praatte je daar niet over. En later ook niet zo makkelijk. Je ontwikkelt echter, behoeftes en omstandigheden veranderen.. en moet het open durven gooien als je verandering wil, nieuwe fasen wil ontdekken, opnieuw afstemmen op elkaar. Communiceren zonder die angst te kwetsen. Want vroeg of laat verandert het kwaadschiks toch wel, onvrede stapelt zich op en is op een gegeven moment te groot.

quote:Suzy65 schreef op 04 juli 2010 @ 03:52:

Bloem: ben het met je eens, maar wat als de nr 1 zich niet op dat standpunt heeft gezet van: "zo ben ik nu eenmaal"? Als het nooit besproken is, er geen onvrede verteld is, dus niet eens geprobeerd daar verandering in te brengen of erachter te komen waarom dat is, dat lagere libido?



Soms is het een aanname van degene met het hogere libido en wordt het allemaal stilzwijgend geconcludeerd. En laat diegene met het hogere libido het er ook bij zitten, onderneemt niets om er verbetering in aan te brengen. En later misschien hooguit via verwijten/eisen zonder te vragen: wat zou er voor jou nodig zijn om er meer lol in te krijgen?..



Ik weet wel dat ik de enige was die iets deed aan mijn lage libido, door erover te lezen, te proberen wat variatie en tijd te krijgen of introductie van nieuwe dingen.. en hij maar op dezelfde manier bleef "proberen".. dacht dat alleen hij tekort kwam.. eisend en vanuit dat ik het probleem was.. ik moest spontaan terplekke opgewonden worden en anders hoefde het niet..



Geen idee Suzy, kan alleen maar zeggen dat ik en mijn partner deze aannames niet doen. We hebben de conclusie moeten trekken dat dit verschil er blijkbaar is. Ik verwacht niets van hem, verwijt hem niets. Hij is niet veranderd in deze, zijn libido is net zo als de afgelopen 20 jaar. Ik ben degene die veranderd is op dat gebied, dus wat zou ik hem moeten verwijten of welke verwachtingen zou ik moeten hebben ? Andersom verwijt hij mij ook niks, snapt waar het vandaan komt, wat mij wakker heeft gemaakt. Kortom, het is nu eenmaal zo en er is genoeg wat ons bindt om samen gelukkig te zijn, al is dat dan met een ietwat ongewone oplossing.



Suzy, ik wil je zeggen dat ik je postings erg waardeer, je ziet dingen scherp en weet ze goed te verwoorden. Maar let er op dat je niet elke reactie op jouw eigen situatie/verleden gaat betrekken. Dat jouw ex je 2 jaar hebt laten werken aan een relatie waar hij al deels uit was gestapt is ontzettend klote maar betekent niet dat iedereen hier met een niet (volledig) open relatie, zo omgaat met zijn nr1 zoals hij deed.

@HvJ: dan moet je wel allebei bereid zijn naar eigen rol erin te kijken. Niet wie de schuld heeft, maar welke rol.



Ken je dat programma "Beter in Bed"? Vaak bleek dat ze eigenlijk veel meer hetzelfde wilden dan ze dachten. Soms maar kleine misverstanden en aannames over elkaar, die helemaal niet klopten en vrij gemakkelijk op te lossen bleken..



Een buitenstaander is objectiever en kan zo patroontjes doorzien, die je zelf niet ziet als je er middenin zit. Omdat die geen emotionele lading erop heeft. Via een tussenpersoon (therapeut) werden wensen wel geuit en vergeleken en bleek vaak dat die circel snel te doorbreken was..



En zo kan het volgens mij al veel helpen als 1 vd 2 een vorm van coaching/therapie zoekt. Soms kan je dan toch dat zetje geven, door zelf die vicieuze circel te doorbreken. En ik ben er van overtuigd dat dat op een positieve manier kan, ipv verongelijkt zijn en als uitgangspunt hebben: ik heb recht op seks in een liefdesrelatie. Als je echt ook openstaat voor wat de ander nodig heeft en niet (alleen) van eigen behoefte en gemis uitgaat..



Grappige (of wrange) is, dat ex en ik elkaars duistere schaduwkanten hebben mogen zien tijdens scheiding en ontdaan van emoties en verwachtingen konden we hier later wel eerlijk over praten, zonder verwijten.. niks meer te verliezen.. dat speelt een grote rol, denk ik. Daarom is het gemakkelijker open te zijn over seks met iemand, die je niet zo na staat, een sv bijv. Omdat je dan niet bang bent de liefde te verliezen door de ander te kwetsen/beledigen, maar zeer gericht bent op de seksuele behoeften van elkaar in te vullen. Die wensen/fantasieen en verwachtingen te bespreken en gelijkgestemdheid te zoeken.



Waar thuis de focus niet op seks ligt, ligt het hier voornamelijk op seks en wordt er alles aan gedaan om alle remmen los te gooien.Die openheid durf je vaak (ouder en wijzer geworden?) met een nieuw iemand wel te bespreken en beiden de wil tot steamy en bevredigende seks te komen. Minder angst om uitgelachen of beledigd te worden in je wensen. Er hangt minder vanaf..

Goed, ik taai ff af, weer veel te lange stukken, mijn stokpaardje, veel herkenning en ben er zo enorm ingedoken, jarenlang en laatste jaren nog steeds.... sorry!



Ik ga ff een stralend zonnetje in en straks een feessie.

Fijne dag allemaal!



@Peper: ja, officieel een loeder nu!

Dank jullie wel.

Geen roze wolk zoals ik al zei maar wel een vette glimlach.

Alleen een beetje jammer dat ik nog niets van hem gehoord heb maar ja that's life.

@Suzy: Weet niet of het zelfbescherming is, het is allemaal nog wel een redelijk pril stadium. Zolang is dit nog niet gaande. Weet ook niet wat er op dit moment te beschermen valt, of denk ik gewoon naïef?



Ik ben wel iemand die het heft in handen wil houden, maar de zienswijze van je vriendin vind ik toch niet “passend” voor mijn situatie en beleving.

Ik ben ook in het geheel niet in de war of twijfelachtig in mijn relatie met nr.1, heb geen andere manier van doen richting haar en ook zijn mijn gevoelens voor haar niet veranderd. Ik ben ook niet bezig met het “veiligstellen” van mijn relatie met nr.1. Zo ook niet met sv, lijkt me op dit moment ook niet mogelijk aangezien we beiden een nr. 1 hebben en we beiden aangegeven hebben dat er geen keuze is. Op dit moment is alles dus eigenlijk puur op spanning en seksualiteit berust.



Ik denk dat je op dit moment in je postings al een stap verder bent als mijn situatie, wellicht dat die richting ooit benaderd word al denk ik zelf van niet. Wat ik wel aangaf in mijn eerdere posts richting het forum en jou is dat ik niet weet waar dit eindigen kan. Wie dat wel kan is in mijn beleving een echte ziener.



Ik ben een persoon dat graag geniet van de momenten die ik “tref” zoals ik al eerder aangaf. Dat dit egoïstisch is zal ik niet ontkennen, maar ik vind het te kort door de bocht om de situatie te schetsen als je vriendin zegt. Ik ben niet op een kruispunt aanbeland in mijn relatie met nr 1, ik hoef ook mijn nr 1 niet af te wijzen en mijn nr 1 hoeft ook mij niet af te wijzen.



Daarnaast is mijn relatie met nr 1 ook waardevol in liefde, seksualiteit en alle andere zaken die je in een relatie mag verwachten. Ik dacht niet de indruk te hebben gewekt hier op het forum dat mijn relatie met nr 1 dat niet zou zijn want dan heb je me niet goed begrepen. Ben ik nu gedegradeerd tot een “buiten de deurneukende lamzak” die er 2 vrouwen op nahoud waarvan er 13 in 1 dozijn zitten?



Bloem:

Vraag aan JanJurk..



Als jouw nr1 rechtstreeks op enig moment aan je vraagt: "ga jij vreemd, is er een andere vrouw?"



Wat doe je dan ?



@ Bloem: Dat vind ik met recht een moeilijke vraag… Als de vraag gebaseerd is op een veronderstelling zal ik ontkennen. En zoals ik al in een eerdere post heb gemeld zal ik dat eigenlijk altijd doen. Maar om daar een uitkomst van te voorspellen lijkt me moeilijk, er is voor iedere vraag een reden dus als de vraag daar ligt vanuit een intuïtief gevoel van nr 1 is het weer anders als dat de vraag gebaseerd is op een aan zekerheid grenzende "waarheid". Ik weet eerlijk gezegd niet op voorhand wat mijn reactie zou zijn.



Zou iemand hier weten wat zijn of haar reactie zou zijn op een vraag in verschillende situaties?

@JJ, dank voor je antwoord. Het is idd meer de situatie waar het toe kan leiden, het op het spel zetten en niet weten hoe zich dat ontwikkelt. Nu niet aan de orde, maar een reeel iets als je hier kijkt naar die mensen die ook dachten dat hoe het begon ook zo bleef en hun relatie met nr 1 wel okee was, maar nu uit elkaar zijn..



Het risico zit erin en is reeel, al begonnen al dit soort sv-relaties vanuit dit oogpunt van spannend en seks.. en vooral niet teveel gedoe, niet verliefd willen worden en geen ingewikkelde gevoelens. Het kan uitgroeien, ook al is dat niet de bedoeling van nu.. Dat is aan jou om dat risico te nemen of niet, daar heb ik geen oordeel over, maar is een gegeven en niet ondenkbeeldig, genoeg voorbeelden van onbedoeld meer en meer voelen voor je sv.



Ook mijn ex heeft dit nooit van tevoren voorzien, bedoeld of gepland.. en ik weet wel dat er niks stralends aan die man was, op een gegeven moment. Hij heeft 2 jaar in zijn eentje geworsteld, enorme schuldgevoelens gehad, was een schim van zichzelf ipv stralend of verliefd. Het verscheurde hem (en dat spreekt voor hem!). Nee, dus geen ongevoelige zak die buiten de deur moest neuken, wel dat je dus idd niet kan overzien waar dat toe leiden kan.



En wat ie ook aan "geluk" (ik zie hem niet gelukkig, was het maar zo, liever dat hij iig gelukkiger was geworden) of goede seks heeft bijgekregen, is ie deels ook verloren qua liefde en gezinsleven, wat hij ook heerlijk vond.. het "steamy" is er daar ook allang vanaf, en er zit geen verdieping in die relatie. Nu kennen ze elkaars mindere kanten inmiddels ook, die kunnen geen dag samen zonder ruzie en getouwtrek, ook op vakantie en blijft een sv-relatie.. Ik vind ex heel a-relaxt, onrustig, niet blij, blijft alleen wonen en slikt teveel of heeft gezeik en gedonder.



Dus dat voorbeeld wil ik ook meegeven: het is niet dat het onverdeeld geluk brengt en ook dit is het risico wat je nu al neemt, ook al is het nog leuk en spannend en kan je niet in de toekomst kijken.. Het kan ook verblinden en geloof me maar, dat zijn getwijfel of ie nu verliefd of verlust was hem ongelooflijk onderuit heeft gehaald.. en veel ongewenste consequenties, waar hij nu het beste van probeert te maken voor iedereen (haar, mij, de kinderen enz)..



Een leven vol onrust en in allerlei bochten wringen om iedereen tevreden te stellen en te houden en dat heeft ie nooit ingecalculeerd destijds.. ik voorspel dat dit geen stand houdt, is aan-uitrelatie geworden. Hij geeft (nog) niet op, omdat het hard is te merken of toe te geven dat deze liefde of ingeslagen weg niet heeft gebracht wat ie verwachtte.. en daar al die ellende/verdriet (van bijv verlies van zijn kinderen dagelijks zien) voor doorgemaakt heeft.. en anderen ook. Ik had hem dan liever gelukkig gezien en dat het niet voor niks is geweest..

@JJ: nee, maar het is ook godsgeklaagd als er totaal niet is nagedacht over "wat doe ik als die vragen gesteld worden" en wat is dan mijn antwoord?



Ik heb dit vanaf het begin dat het speelde gevoeld en "geweten" en hij ontkende stellig. Ondertussen heeft ie zichzelf vele malen meer en harder veroordeeld dan ik had gedaan als ie eerlijk was geweest (in het begin). Ik heb ongeveer gesmeekt om te vertellen wat er aan de hand was. Maar nee, alles lag aan mij en 2 jaar later kon hij het niet langer trekken, zijn geweten en schuldgevoelens..



Ondertussen heeft ie nooit gedacht dat ik ook een keuze had, ik had immers niet een ander en aan hem lag het niet, want hij was geliefd zoals ie was. Kwam geen moment in hem op dat ik hem weleens zat kon zijn en liever in mijn eentje was dan met een man, die mij niet ziet staan, afkraakt, mijn gevoelens negeert, mijn verzoek om eerlijkheid en openheid niet inwilligt. Mij liet "werken" aan een relatie, die er helemaal niet was op dat moment..



Nooit gedacht dat toen het eenmaal helder was, ik hem niet meer hoefde.. alsmaar bezig geweest met zijn eigen keuze en vraagstukken. Mij achter de hand als zekerheid, zorgen dat ik mijn best deed, mezelf ontwikkelde en moeite liet doen om weer "interessanter" voor hem te worden. Geen benul dat hij minder en minder interessant werd voor mij.



Geloof me, er zijn vrouwen die dit prima aanvoelen en er bloeit niks meer op, als je genegeerd wordt in je behoeftes en wel verwacht wordt dat jij je best doet om "in de race" te blijven wie het wordt (zonder dat te weten)..



Nu ik haar ken, zie ik precies wat haar invloed is geweest en wat ik van hem meer moest hebben (van haar eigenschappen).. Hij dacht oprecht dat ik het dan nog kon "winnen".. op zich geeft het aan dat ie mij en gezin niet snel op wou/kon geven en er kennelijk (nog) zoveel was om hem te behoeden dat die weegschaal naar haar ging doorslaan.. hij heeft hier heel erg mee geworsteld, maar mij alleen maar negatief aangespoord, waar dreiging van uitging: je moet veranderen anders ben je me kwijt.



En uiteindelijk koos ik voor mezelf, dat ik mocht zijn wie ik was, graag of dan maar niet.. en daar heb ik geen seconde spijt van. Als ik een ander moet zijn, me aanpassen om een relatie te behouden, dan liever dicht bij mezelf zijn. En nu merkt ie de keerzijde van die eigenschappen, die ik zgn meer moest ontwikkelen, die zij (teveel) heeft..



Het nadeel van vergelijken, kijken wat zij dan heeft waardoor zij hem boeide en dat projecteren op mij. Ondertussen had ik constant het gevoel dat ik "niet voldeed aan zijn wensen", tekortschoot, saai was, niks voorstelde zoals ik was, stil bleef staan, en me ongelooflijk shit voelde en alleen maar shit en ergernis en eisen van hem kreeg. En wat ik moest doen om hem evt gelukkig te kunnen maken.. En ondertussen zij de leuke aandacht en tijd, leuke dingen doen samen, nog geen problemen of gezeik, alleen maar spannend en elkaar bevestigen en zij bloeide op. Dat kan je niet winnen..



Dus moraal is: kijk uit dat je niet gaat denken dat jij zelf ideaal bent, zo geweldig dat je zo geliefd bent door 2 tegelijk en meer, als je zou willen.. en je vrouw gaat bekijken als "stil staan, niet "meegroeien" met jou, enz. Je KAN (ooit) bedrogen uitkomen..



Iedereen ontwikkelt zich, alleen niet tegelijk of in dezelfde richting. Ik ben ervan overtuigd dat je ook onderhuids signalen uitzendt, als je heel erg met een ander in mind bezig bent. Het doet me goed om te horen dat zoveel mensen hier zo goed denken over hun nr 1 en die liefde overeind staat. Ook jij en daar heb ik bewondering voor!



Nu moet ik echt weg, hahaha.. sorry, zijn mijn eigen frustraties en wil ik anderen voor behoeden of waarschuwen dat er keerzijdes aan vast kunnen zitten.. het is goed als je bij mogelijke consequenties stilstaat, voor ze zich evt voordoen..

Hij heeft een sms gestuurd.

Goede hoop dus dat het niet bij eenmalig blijft.

Ben ik nu gedegradeerd tot een “buiten de deurneukende lamzak” die er 2 vrouwen op nahoud waarvan er 13 in 1 dozijn zitten?



En wat is daarop je eigen antwoord? Je neukt buiten de deur: ja. Dat doen er velen: ja! Ben je een lamzak?? Ik vind van niet, je vrouw waarschijnlijk wel als ze er ooit achter komt. Zonder gekheid JJ, wat maakt jou beter dan die buitendedeurneukendelamzakken??





Zou iemand hier weten wat zijn of haar reactie zou zijn op een vraag in verschillende situaties?



Absoluut! Bij vreemdgaan belast ik mijn partner daar niet mee, mits hij het vraagt! Dat is altijd mijn stelregel geweest en dat is hij nog steeds. Dan wil mijn partner het schijnbaar weten en kan hij eerlijk antwoord verwachten.

@Peper, klinkt als een heerlijke date!





Bom is gebarsten met Nr 1... Grote chaos in mijn hoofd die ik niet goed naar m kan overbrengen, maar we brengen nu in ieder geval een paar dagen los van elkaar door.. Kijken of ik het op een rijtje krijg en oorzaak, gevolg etc kan scheiden.... Of er aan een gebrek aan passie kan worden gewerkt of niet.. Misschien ben ik ook wel zo iemand die deze relatie alleen 'trekt' met sv erbij en dat wil ik niet, NOOIT...



zal dus even in de meeleesstand zitten denk ik...

Nee, Crea...juist niet in de meeleesstand. Je kan je twijfels hier juist kwijt!!

Maar jôh, wat ontzettend rot. Ik hoop dat je je gedachten goed onder woorden krijgt en naar hem kan overbrengen, stuur hem desnoods een mail!

Even samen apart dus? Klote voor je zeg! (en voor hem!)

Sterkte!!

Peper, je leeft nog! En het was voor herhaling vatbaar, begrijp ik. Heerlijk, het is je gegund.



Crea, even afstand nemen kan goed werken. Ik hoop dat het werkt voor je. Enne, wat Rooss al zegt: het kan ook heel fijn zijn hier je ei kwijt te kunnen. Gewoon doen als je dat wilt.

ben terug van een heerlijk weekendje weg met nr 1 en de kinderen.

@JanJurk je weet niet hoeveel indruk jouw posts op mij maken. Heb ik veel aan en nodigt me in elk geval uit tot verdergaande reflectie.



In mijn laatste post voordat ik aan het weekend begon, noemde ik het woord banaal. Iets te kort door de bocht. Mijn excuses. Het was voor mij gebaseerd op adviezen die ik kreeg van vriendinnen die mij in dezelfde sfeer lagen, net te vaak dit soort voorbeelden gehoord. Alsof dit soort voorbeelden: komt een echtpaar... bij mij voor een eyeopener zou zorgen. Die fase ben ik al lang voorbij. Bij het schrijven van deze posts ben ik steeds voorzichtig ivm herkenning. Wat ik in dit verband misschien moet vertellen is dat ik al voor een 2e keer getrouwd ben. De 1e keer scheiden was verdrietig, pijnlijk etc en dat zonder kinderen. Nu met kinderen vind ik het een groot verschil, dat maakt zo'n voorbeeld van: komt een echtpaar bij.... te makkelijk. Ik blijf dus niet zo maar in een relatie... en ik denk dat ik ook duidelijk heb gemaakt dat we, nr 1 en ik, heel veel samen delen en dat ik het daarom zo verwarrend vind dat je toch een tweede liefde kan vinden. Verwarrend dat ik kan houden van 2 mannen, nooit van mezelf verwacht.



En Hvj nogmaals mijn excuses!

dank jullie voor de lieve reacties.. Heb net al heerlijk uitgehuild bij 2 vriendinnen, iedereen is zo lief..



Ik weet het gewoon niet, aan de ene kant ben ik zo gelukkig (lieve en knappe vent, veel lol, zelfde toekomstidee, goede band met vrienden & familie).. maar er blijft zo eens in de zoveel tijd iets naar boven komen, een knagend gevoel en ik ben zo bang dat ik over 5 jaar (koophuis en kind later) ineens denk: Shit, dit voelt niet goed en ik had het kunnen weten.

Een van de grote problemen blijft onze passie, of mij gebrek aan (bij hem).. Dat was ook het eerste wat nr 1 vanochtend zei.. maar dat we daar aan moesten werken, dan we meer moesten praten... Ik weet het niet, die passie is er nooit echt geweest, meer grote liefde voor elkaar..



Chaos in mn hoofd dus, en minnaar smst me net dat hij het liefst een paar weken met me wegging...

Zo ik sla een enorme hoeveelheid tekst over. Veel geschreven, mooi, diepzinnig, om over na te denken.



Wil nog wel ff kwijt stew dat ik me niet aangevallen voel door de grap van HvJ. Ik vond em niet top, zo net nadat ik voor de zoveelste keer de moeite heb genomen te schrijven hoe ik erin zit en waarom ik voor mn kinderen ga.



@peper, ik ben blij voor je. Klinkt goed en heel goed dat je een soort van back up geregeld had.

Ken het probleem Crea,



Als ik nu terug denk dan is er bij ons ook nooit echt vuurwerk geweest. Tenminste niet van mijn kant.

Soms vraag ik me wel eens af of ik uberhaupt wel verliefd geweest ben op hem of dat het gewoon lekker makkelijk was

Ik was onder de pannen toen ik 16 was en nooit echt een reden geweest om het stop te zetten.

Voor je het weet ben je 22 jaar verder en heb je 2 kinderen.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb (en nog steeds wel) heel veel van hem gehouden maar niet op de manier die zou moeten.

Even een korte reactie, ik vind de discussie die zich momenteel ontspint heel erg interessant, maar heb nog niet het idee dat ik er inhoudelijk aan kan bijdragen, heb pas sinds ca vier maanden een sv, met alle onzekerheden vandien, zie mijn eerdere postings vandaag. Overigens heb ik een sms gestuurd en daarin mijn flauwe reacties en gevoelens uitgelegd. Dat werkte heel positief, kreeg meteen vanaf zijn vakantieadres een lief sms-je terug... Verder hebben een aantal van jullie aangegeven dat ik veel heb om over na te denken, dat denk ik zelf ook. Ik ga in ieder geval de bovenstaande discussie nog eens uitgebreid doornemen en mijn eigen situatie in ogenschouw nemen, wat verwacht ik van wie, van no 1, van sv, wat vind ik acceptabel etc. Is voor mij op zich best lastig dit forum te lezen, PC staat in woonkamer en no 1 kijkt er zo op... Zou niet willen dat hij ziet dat ik op een forum over een minnaar zit.....

Allemaal heel erg dank voor jullie reacties en ik hoop binnenkort ook meer mee te kunnen discussieren hier

quote:toytje schreef op 03 juli 2010 @ 13:11:



Highclass, om het even heel bot te stellen, jouw partner heeft nauwelijks zin in seks en vindt dat jij met je gevoelens maar moet kijken hoe je dat oplost. Behalve het buiten de deur zoeken dus. Hoeveel houdt jouw partner van jou als er zo met jouw gevoelens omgegaan wordt?? En waarom blijf je dan in die relatie? Je kunt ook uit elkaar gaan, want veel liefde lees ik niet in dit soort situaties.



Hmm dat stel je inderdaad wel heel bot, maar in mijn geval (en wellicht ook in andere gevallen) ken mijn partner die 'gevoelens' niet. En kan zich daarom totaal niet verifieren met wat ik voel of waar ik behoefte aan heb.



Om dan te stellen “waarom blijf je in zo'n situatie” vind ik zelfs een diep trieste vraag..



Of bestaat jouw relatie wel alleen uit sex? Mijn relatie met mijn nr 1 bestaat uit heel veel zaken, en niet alleen uit sex. Als sex het enige zou zijn wat ons zou binden, de enige reden waarom wij van elkaar houden. Ja.. dan heb je gelijk. Maar, op deze wijze houden zowel sv als ikzelf onze relatie met onze nr1 ook in stand. Zonder sex hebben we beide frustraties waar we geen kant mee op kunnen. Het lijdt wel tot een hoop verdriet, bij ons beide. Nu genieten we weer, ook van onze nr1





Even verderop schreef je nog “ als mijn partner geen interesse in me zou hebben zou voor mij alles ophouden ”

Ook dit is weer erg kort geschreven door iemand die zich niet kan voorstellen dat partners blijkbaar een ander libido hebben, en dat niet inhoudt dat de partner zich verder ook meteen maar helemaal nergens meer voor intresseerd.



@ HJV

Ook jij praat over 'Dwingen', ik geloof niet dat ik dat ergens in mijn post heb geplaatst. Nee dwingen is het niet. Maar dat neemt niet weg dat ik mijn parnter inderdaad heb gevraagd of hij beseft dat er op een gegeven moment een kans in zit dat ik mijn behoefte wel 'voorzien' zou willen hebben. Daar ik de relatie een aantal maanden later heb verbroken is dat verder nooit door gesproken. Maar neem van me aan dat het in onze gesprekken om samen toch weer verder te gaan zeker iets is wat besproken is (het verschil in libido)

Ik weet dat een open relatie voor hem geen optie is.



@Stew, Ik ben het niet zo met je uitdrukking “Goedpraten” eens.

Eerlijk gezegd staat het me zeer tegen. Het weerhoudt me bijna van om hier te posten, weet je dat?

Je hebt het in de afgelopen maanden nu al een aantal keren gebruikt en het gaat me meer en meer tegen staan. Ik kom hier niet om dingen goed te praten. Ik heb aan jullie geen verantwoording af te leggen en al zeker niets goed te praten. Ik weet dat ik fout zit, mij sv weet dat hij fout zit. En zo weet een ieder die hier meeschrijft die GEEN open relatie heeft dat hij / zij fout zit. Maar dan hoef je niet constant het woordje 'goedpraten' te gebruiken. Daarom komen we hier niet..



En Stew.. jouw wake-up call?? Heeft die er voor gezorgd dat je een open relatie bent begonnen? Of dat je je nr1 te kort deed? Ik vind zou graag willen weten hoe jij dan je libido zo hebt kunnen opschroeven.. Ik zou graag willen weten hoe dat zo mogelijk zou zijn.



@Rooss, Ik steek zeer zeker de hand in eigen boezem, mij hoor je dan ook niet 'klagen' over mijn nr1. En jij vind het hebben (al dan niet geheim) dus geen oplossing voor een dergelijk probleem

Maar wat zou dan een oplossing zijn? En dan niet roepen “stoppen met de relatie”

Heb de grote lappen tekst over geslagen, maar moest kort wat kwijt:



@ Crea: enorm hart onder de riem voor jou: het is hartstikke moeilijk I know. Het is goed dat het nu out in the open is, alleen dat alles nu open ligt maakt het meteen erg beangstigend. Life simply sucks sometimes... Als ik iets voor je kan doen!



@ Ninah: hanging in there?



mbt de seks en libido: merk dat ik nu enorm veel zin in seks heb, ook met (ex2be)nr1... Sinds we besloten hebben uit elkaar te gaan zijn we al 2x met elkaar de koffer in gedoken (onze eigen koffer, ons eigen bed, heerlijk vertrouwd en lekker) terwijl dat in de aanloop en lastige periode juist tot het nulpunt gedaald is. Niet verstandig denk ik, wel heel lekker en vertrouwd. Waar komt het door? het mooie weer? Het naderende afscheid? I don't know..

@Rooss, Ik steek zeer zeker de hand in eigen boezem, mij hoor je dan ook niet 'klagen' over mijn nr1. En jij vind het hebben (al dan niet geheim) dus geen oplossing voor een dergelijk probleem

Maar wat zou dan een oplossing zijn? En dan niet roepen “stoppen met de relatie”



Het hebben van wat?? Ik neem aan dat je bedoelt het hebben van een sv?

Ik legde al eerder uit dat je niet zomaar zonder meer een paar pijlers van je relatie kan doorzagen...hoe sterk de andere pijlers ook zijn, je basis raakt uit evenwicht. Als je vreemdgaat zaag je willens en wetens de pijlers vertrouwen en trouw onder je basis vandaan.

Wat je kan doen? Heel diep nadenken over wat je nou eigenlijk hebt en wilt. De balans opmaken over je leven en je relatie en dan conclusies verbinden en stappen nemen. Even heel simpel gezegd. De één zal in therapie gaan, de ander gaat scheiden, een derde praat met haar/zijn partner en dan kom je er samen uit.

Als je midden in de brand staat, zie je de omvang niet. Met andere woorden, jij zit hier nu middenin, op dit moment voelt het goed, sterker nog, je sv zorgt ervoor dat je je huwelijk zo goed en zo kwaad trekt maar wérkt het echt zo?



Ik zal nooit tegen iemand zeggen dat hij of zij de relatie moet verbreken, in tegendeel, ik denk dat je het aan jezelf, elkaar en je evt kinderen verplicht bent om het onderste uit de kan te halen. In het geval van highclass, waarin er nog maar kort sprake is van een relatie en nu al dusdanig saai dat er actief gezocht word naar een sv, denk ik... hoe lang ga je dit volhouden? Kan je dan niet beter op zoek gaan naar iemand die ook op dit front bij je past?



Als je langer bij elkaar bent en/of er zijn kinderen in het spel, nee, natuurlijk ga je niet "even" uit elkaar. Maar ik schrik echt als ik lees dat sommigen hun huwelijk alleen maar trekken door de aanwezigheid van hun sv. Hoe afhankelijk maak je jezelf wel niet?

En net wat Suzy schreef...vergeet niet dat je beslissingen neemt voor je partner. Hij/zij die denkt daadwerkelijk aan de relatie te werken terwijl zijn of haar partner zich concentreert op ander leuks. Hoe eerlijk is dat?