Seks
alle pijlers
Minnaar deel 11
vrijdag 18 juni 2010 om 00:22
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
anoniem_33555 wijzigde dit bericht op 18-06-2010 18:24
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zaterdag 10 juli 2010 om 17:11
@crea, heftig wat een emoties. Behalve dat je posts waardevol zijn lijkt het me ook fijn voor jou ook al is jouw situatie inmiddels anders geworden, om hier te blijven schrijven. Juist omdat je verhaal bekend is hoef je niets uit te leggen en kun je van je af schrijven als je dat nodig hebt.
@ninah, jij vroeg alweer heel wat posts geleden, hoe lang ik mijn minnaar ken en of we eerst vrienden waren. Ik ken 'em van een studie meer dan 20 jaar geleden. Heb me bijna vanaf dag 1 tot hem aangetrokken gevoeld. We zaten samen in hetzelfde groepje studiegenoten, waren niet extra bevriend. Uiteindelijk zijn we een paar keer samen in bed beland. Het was van mijn kant verliefdheid en van zijn kant lust. Wat toen wel is ontstaan is een warme vriendschap, het gevoel dat we elkaar alles kunnen zeggen en vragen. Toen ik accepteerde dat hij er niet zo in zat als ik, heb ik met hem gebroken en zijn we ieder onze weg gegaan. En nu weer samen.
@ninah, jij vroeg alweer heel wat posts geleden, hoe lang ik mijn minnaar ken en of we eerst vrienden waren. Ik ken 'em van een studie meer dan 20 jaar geleden. Heb me bijna vanaf dag 1 tot hem aangetrokken gevoeld. We zaten samen in hetzelfde groepje studiegenoten, waren niet extra bevriend. Uiteindelijk zijn we een paar keer samen in bed beland. Het was van mijn kant verliefdheid en van zijn kant lust. Wat toen wel is ontstaan is een warme vriendschap, het gevoel dat we elkaar alles kunnen zeggen en vragen. Toen ik accepteerde dat hij er niet zo in zat als ik, heb ik met hem gebroken en zijn we ieder onze weg gegaan. En nu weer samen.
zaterdag 10 juli 2010 om 17:26
zaterdag 10 juli 2010 om 20:55
Seren, okee, tnx voor je antwoord ... was al vergeten dat ik het gevraagd had hahaha. Apart he dat je na zo'n tijd nog steeds voelt voor iemand.
Ms T; dat van dat kunstgras is maar al te waar. Goed opgemerkt. Wel een voordeel dat dat dan weer niet verschroeid . Of zou het smelten met deze hitte?
Straks lekker een terrasje opzoeken met wat vrienden.
Ms T; dat van dat kunstgras is maar al te waar. Goed opgemerkt. Wel een voordeel dat dat dan weer niet verschroeid . Of zou het smelten met deze hitte?
Straks lekker een terrasje opzoeken met wat vrienden.
zaterdag 10 juli 2010 om 21:00
zaterdag 10 juli 2010 om 21:13
Soms is de voetbal een zegen........
Het is raar zo legaal. Maar ik kon de knop goed omzetten. Nr. 1 is een beetje kortaf maar we hebben het er nog niet over gehad. Hij zei alleen dat het moeilijk was maar niet erger dan gedacht. De kinderen lopen ook nog rond dus we zullen het er later wel over hebben.
Het is raar zo legaal. Maar ik kon de knop goed omzetten. Nr. 1 is een beetje kortaf maar we hebben het er nog niet over gehad. Hij zei alleen dat het moeilijk was maar niet erger dan gedacht. De kinderen lopen ook nog rond dus we zullen het er later wel over hebben.
zaterdag 10 juli 2010 om 22:50
quote:Suzy65 schreef op 10 juli 2010 @ 14:29:
@BDS: ik merk dat ik zelf dichtbij jouw ontwikkelingen kom..
Kan me daar goed in vinden.
Deels ontwikkelen van zelfwaardering en wat je zelf kan doen om je gelukkig te voelen, gewaardeerd en van betekenis te voelen. En van een partner wat je daarnaast als mens nodig hebt, dat deel daarvan wat je samen met/van iemand kan ontvangen en geven, het sociale deel zeg maar (seks, intimiteit, liefde, genegenheid voor/van/met een partner.. of meerdere mensen)..
Ik denk dat allerlei vormen van liefde krijgen of geven niet verkeerd kan zijn..
Geheel mee eens Suzy, Ik ben net als jij er bijna van overtuigd dat de perfecte partner niet bestaat, of wel niet in het algemeen of wel niet voor mij. Ik moet leren (en stapje voor stapje lukt dat wel) van mezelf te houden en mezelf gelukkig te maken. Mijn partner is daarin een aanvulling. Iemand die mijn leven net iets leuker en gezelliger maakt dan dat ik hem zelf al maak. En dat mijn partner op sommige onderdelen wat mist, wil niet zeggen dat uit elkaar gaan en iemand zoeken die dat wel opvult de oplossing is, want die zal op andere vlakken wel weer steekjes laten vallen.
Zo is sv dus ook een aanvulling, en voor mij eentje die mij nog duidelijker kan laten zien hoe ik mezelf gelukkiger kan maken, hoe ik van mezelf kan leren houden, en mezelf leer waarderen. Sv heeft daarin een hele sterke mentor positie naar mij toe gehad, hij heeft het me wel zelf laten ontdekken, maar weet me bij te sturen waar nodig. En op momenten dat ik het even weer niet zie zitten kan ik bij hem terecht.
@BDS: ik merk dat ik zelf dichtbij jouw ontwikkelingen kom..
Kan me daar goed in vinden.
Deels ontwikkelen van zelfwaardering en wat je zelf kan doen om je gelukkig te voelen, gewaardeerd en van betekenis te voelen. En van een partner wat je daarnaast als mens nodig hebt, dat deel daarvan wat je samen met/van iemand kan ontvangen en geven, het sociale deel zeg maar (seks, intimiteit, liefde, genegenheid voor/van/met een partner.. of meerdere mensen)..
Ik denk dat allerlei vormen van liefde krijgen of geven niet verkeerd kan zijn..
Geheel mee eens Suzy, Ik ben net als jij er bijna van overtuigd dat de perfecte partner niet bestaat, of wel niet in het algemeen of wel niet voor mij. Ik moet leren (en stapje voor stapje lukt dat wel) van mezelf te houden en mezelf gelukkig te maken. Mijn partner is daarin een aanvulling. Iemand die mijn leven net iets leuker en gezelliger maakt dan dat ik hem zelf al maak. En dat mijn partner op sommige onderdelen wat mist, wil niet zeggen dat uit elkaar gaan en iemand zoeken die dat wel opvult de oplossing is, want die zal op andere vlakken wel weer steekjes laten vallen.
Zo is sv dus ook een aanvulling, en voor mij eentje die mij nog duidelijker kan laten zien hoe ik mezelf gelukkiger kan maken, hoe ik van mezelf kan leren houden, en mezelf leer waarderen. Sv heeft daarin een hele sterke mentor positie naar mij toe gehad, hij heeft het me wel zelf laten ontdekken, maar weet me bij te sturen waar nodig. En op momenten dat ik het even weer niet zie zitten kan ik bij hem terecht.
En ik vraag me af wat goed is voor ons allebei. Op blote voeten loop ik langzaam door. We zijn één.
zaterdag 10 juli 2010 om 22:52
Lisannez, ik kan me je gevoel zo goed voorstellen! Denk er zelf wel eens aan, stel dat, en wat dan? Hoe zal dat dan gaan?
Niet zo lang geleden een voorproefje gehad. Was op stap geweest, zonder Date, had heerlijk spannend gezoend (met een vrouw, dat dan wel) vorige week vertelde ik het tegen hem, ik geloof dat hij het nogal aandoenlijk vond hoe lastig ik dat eigenlijk vond maar wel echt wilde vertellen. Buiten dat vond ie het nog grappig ook geloof ik! Maar goed, dat is wel heel wat anders dan jouw situatie natuurlijk.
Crea, sterkte, en blijf schrijven zoveel je wilt! Bkstr, voor jou hetzelfde natuurlijk
Suzy, wat betreft de comfortrelatie, eigenlijk zat ik er ook jarenlang in, we deelden ook wel veel, kinderen, een huis en last but not least, 15 jaren samen. Uit elkaar gaan was een ramp voor mij, hoewel ik niet kan zeggen dat ik hem zo miste daarna. Voelde de woede en onmacht veel erger (ja ook in de supermarkt Crea, de eerste keer ben ik zelfs de winkel uitgelopen) Afijn, ons gras was niet supergroen maar wel comfortabel groen.
Nu Date, onze liefde eindelijk overduidelijk, een heerlijk gevoel. Niet vergelijkbaar want, geen kinderen samen, geen huis samen, geen 15-jarig verleden samen. Maar de lust, het elkaar wel op kunnen vreten, is ongelooflijk! Dat maakt het gras wel heel erg groen bij ons!!
Euhhh.... geil gras is ook gras
Ik maakte trouwens vandaag een vreselijk blunder op mijn werk.... ipv 'Die man in die gele bloes' zei ik.... 'Die man in die geile bloes'
Niet zo lang geleden een voorproefje gehad. Was op stap geweest, zonder Date, had heerlijk spannend gezoend (met een vrouw, dat dan wel) vorige week vertelde ik het tegen hem, ik geloof dat hij het nogal aandoenlijk vond hoe lastig ik dat eigenlijk vond maar wel echt wilde vertellen. Buiten dat vond ie het nog grappig ook geloof ik! Maar goed, dat is wel heel wat anders dan jouw situatie natuurlijk.
Crea, sterkte, en blijf schrijven zoveel je wilt! Bkstr, voor jou hetzelfde natuurlijk
Suzy, wat betreft de comfortrelatie, eigenlijk zat ik er ook jarenlang in, we deelden ook wel veel, kinderen, een huis en last but not least, 15 jaren samen. Uit elkaar gaan was een ramp voor mij, hoewel ik niet kan zeggen dat ik hem zo miste daarna. Voelde de woede en onmacht veel erger (ja ook in de supermarkt Crea, de eerste keer ben ik zelfs de winkel uitgelopen) Afijn, ons gras was niet supergroen maar wel comfortabel groen.
Nu Date, onze liefde eindelijk overduidelijk, een heerlijk gevoel. Niet vergelijkbaar want, geen kinderen samen, geen huis samen, geen 15-jarig verleden samen. Maar de lust, het elkaar wel op kunnen vreten, is ongelooflijk! Dat maakt het gras wel heel erg groen bij ons!!
Euhhh.... geil gras is ook gras
Ik maakte trouwens vandaag een vreselijk blunder op mijn werk.... ipv 'Die man in die gele bloes' zei ik.... 'Die man in die geile bloes'
zondag 11 juli 2010 om 00:48
@MissT:
maar in sommige gevallen (ik meen in 15%) is het gras ook groener aan de overkant.. Ik ken "nieuwe stellen" die echt weer helemaal ervoor gaan, samen een nieuw leven opbouwen, samenwonen, al dan niet met de kids uit de vorige relaties bij elkaar, en dan soms een weekend voor samen (als de kinderen bij de exen zijn). Oa 2 van dat soort gezinnen als buren en nog diverse voorbeelden..
Dus dat is zo moeilijk te voorspellen of zeggen.. betekent dat 85% het misschien hoopte onder die 15% te vallen.. en dat is deels denk ik te danken aan die worsteling verliefd-verlust.. en sommige van die comfortrelaties waren ook helemaal niet slecht en misschien niet eens saai. Blijft een theorietje dat je na de voorgaande relatie vooral zoekt/vindt in een nieuwe relatie wat je miste in de vorige..
Bij sommigen is dat een stuk vrijheid, bij anderen juist meer betrokkenheid, of meer/passionelere seks, openheid versus beklemmend voelen enz enz. Dat verklaart ook waarom sommigen denken:" wat? die? die past helemaal niet beter..".. De redenen waarom je ontevreden was in vorige, die maak je vaak mee in de nieuwe relatie. Dat lijkt een soort natuurwet, haha. Na een claimende, verstikkende relatie vind je vaak een relaxte enz.
Tja, het een is soms niet beter dan het ander, alleen andere dingen die je meemaakt met diegene. En misschien moet dat dus ook.. andere kanten van jezelf ontdekken.. en is dat iets goeds.. en misschien is het soms meer een "escape", ff toe aan iets leuks en positiefs bijv.
@Lisannez: jammer dat die zelfveroordeling er toch zo ingebakken zit soms.. rekening houden met je nr 1, ik denk dat jij dat maximaal doet, maar blijft hardnekkig: wij zijn niet zo gewend een "ego-belang" te volgen, als een ander daar pijn van ondervindt. Ik hoop dat het meevalt thuis, anders is die "go" wel gemeend van je nr 1, maar meer rationeel gezien. Gevoelsmatig kan dat heel anders aanvoelen door hem en begrijp ik ook wel.. Zeker als hij geen enkele behoefte heeft.
Er staat in de Glamour van deze maand een verhelderend verhaal van een vrouw met open relatie en de valkuilen daarvan. Oa als het niet gelijkliep: de een wel en de ander niet iemand had daarvoor.. Als het niet gelijk op gaat, zoals bij jullie en verschillende behoeftes, dan is en blijft dat moeilijk, ook als het je gegund is.
@Toy, denk dat we gelijkaardige processen hebben doorlopen.. dat je "weet "dat niks vanzelfsprekend is..Herkenbaar, de onmacht... en de supermarkt ook, haha.. het was niet slecht, en ik blijf ervan overtuigd dat wij het soort relatie hadden waar je daaruit kan komen, mits op tijd. Beiden niet tijdig gesignaleerd, het ging immers altijd "vanzelf", nooit hoeven "werken" aan de relatie..dat is ook een valkuil.. Het moet vanzelf gaan of is weg?!
En toch geloof ik ook dat in elke fase weer nieuwe Grote Liefdes zich kunnen aandienen. Ben blij voor je, het is je gegund! Haha, die blunder! Had ik laatst, op (snel)weg, op weg naar psv: zie ik een bord langs de weg: "voorspel +win".. lees ik natuurlijk voorspel + win... haha, ik zag er een teken in.. wie weet..
Zit zelf een beetje tussen psv en ex-psv in.. toch makkelijker als je er maar 1 hebt, om je op te focussen aan te denken of te kijken of het iets wordt.. ben nog in niemandsland nu.
@BDS: precies.. en ik denk dat je sommige dingen nu eenmaal moet meemaken, linksom of rechtsom..
*dochter op vliegtuig richting verweggistan gezet, steeg op midden in onweer.. blijft moeilijk, je kind op eigen benen en loslaten.. en nu hele avond al onweer hier, komt en gaat en komt terug.. maakt me niet onrustig, maar ik hoop wel dat ik er doorheen slaap.. gaat het bij jullie ook zo tekeer?Ben ondertussen helemaal verliefd op het kittentje*
maar in sommige gevallen (ik meen in 15%) is het gras ook groener aan de overkant.. Ik ken "nieuwe stellen" die echt weer helemaal ervoor gaan, samen een nieuw leven opbouwen, samenwonen, al dan niet met de kids uit de vorige relaties bij elkaar, en dan soms een weekend voor samen (als de kinderen bij de exen zijn). Oa 2 van dat soort gezinnen als buren en nog diverse voorbeelden..
Dus dat is zo moeilijk te voorspellen of zeggen.. betekent dat 85% het misschien hoopte onder die 15% te vallen.. en dat is deels denk ik te danken aan die worsteling verliefd-verlust.. en sommige van die comfortrelaties waren ook helemaal niet slecht en misschien niet eens saai. Blijft een theorietje dat je na de voorgaande relatie vooral zoekt/vindt in een nieuwe relatie wat je miste in de vorige..
Bij sommigen is dat een stuk vrijheid, bij anderen juist meer betrokkenheid, of meer/passionelere seks, openheid versus beklemmend voelen enz enz. Dat verklaart ook waarom sommigen denken:" wat? die? die past helemaal niet beter..".. De redenen waarom je ontevreden was in vorige, die maak je vaak mee in de nieuwe relatie. Dat lijkt een soort natuurwet, haha. Na een claimende, verstikkende relatie vind je vaak een relaxte enz.
Tja, het een is soms niet beter dan het ander, alleen andere dingen die je meemaakt met diegene. En misschien moet dat dus ook.. andere kanten van jezelf ontdekken.. en is dat iets goeds.. en misschien is het soms meer een "escape", ff toe aan iets leuks en positiefs bijv.
@Lisannez: jammer dat die zelfveroordeling er toch zo ingebakken zit soms.. rekening houden met je nr 1, ik denk dat jij dat maximaal doet, maar blijft hardnekkig: wij zijn niet zo gewend een "ego-belang" te volgen, als een ander daar pijn van ondervindt. Ik hoop dat het meevalt thuis, anders is die "go" wel gemeend van je nr 1, maar meer rationeel gezien. Gevoelsmatig kan dat heel anders aanvoelen door hem en begrijp ik ook wel.. Zeker als hij geen enkele behoefte heeft.
Er staat in de Glamour van deze maand een verhelderend verhaal van een vrouw met open relatie en de valkuilen daarvan. Oa als het niet gelijkliep: de een wel en de ander niet iemand had daarvoor.. Als het niet gelijk op gaat, zoals bij jullie en verschillende behoeftes, dan is en blijft dat moeilijk, ook als het je gegund is.
@Toy, denk dat we gelijkaardige processen hebben doorlopen.. dat je "weet "dat niks vanzelfsprekend is..Herkenbaar, de onmacht... en de supermarkt ook, haha.. het was niet slecht, en ik blijf ervan overtuigd dat wij het soort relatie hadden waar je daaruit kan komen, mits op tijd. Beiden niet tijdig gesignaleerd, het ging immers altijd "vanzelf", nooit hoeven "werken" aan de relatie..dat is ook een valkuil.. Het moet vanzelf gaan of is weg?!
En toch geloof ik ook dat in elke fase weer nieuwe Grote Liefdes zich kunnen aandienen. Ben blij voor je, het is je gegund! Haha, die blunder! Had ik laatst, op (snel)weg, op weg naar psv: zie ik een bord langs de weg: "voorspel +win".. lees ik natuurlijk voorspel + win... haha, ik zag er een teken in.. wie weet..
Zit zelf een beetje tussen psv en ex-psv in.. toch makkelijker als je er maar 1 hebt, om je op te focussen aan te denken of te kijken of het iets wordt.. ben nog in niemandsland nu.
@BDS: precies.. en ik denk dat je sommige dingen nu eenmaal moet meemaken, linksom of rechtsom..
*dochter op vliegtuig richting verweggistan gezet, steeg op midden in onweer.. blijft moeilijk, je kind op eigen benen en loslaten.. en nu hele avond al onweer hier, komt en gaat en komt terug.. maakt me niet onrustig, maar ik hoop wel dat ik er doorheen slaap.. gaat het bij jullie ook zo tekeer?Ben ondertussen helemaal verliefd op het kittentje*
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 juli 2010 om 08:54
toy: waar je hart van vol is......... geil gras,geile bloes
gaat goed met je dus,fijn om te lezen.
suus:gezellig jouw kitten.
onweer is hier meegevallen.
ex-psv moet je die is niet gaan los laten zodat psv een kansje gaat krijgen??
lisanezz:jij had niet alleen een koffiedate begrijp ik?
hoe is het nu thuis nog steeds geen reactie?
crea:verdriet,twijfel,toch ook sterk in je schoenen staan,moeilijk allemaal.
sterkte
gaat goed met je dus,fijn om te lezen.
suus:gezellig jouw kitten.
onweer is hier meegevallen.
ex-psv moet je die is niet gaan los laten zodat psv een kansje gaat krijgen??
lisanezz:jij had niet alleen een koffiedate begrijp ik?
hoe is het nu thuis nog steeds geen reactie?
crea:verdriet,twijfel,toch ook sterk in je schoenen staan,moeilijk allemaal.
sterkte
zondag 11 juli 2010 om 09:51
Het gaat goed hier. Nr. 1 heeft het wel even moeilijk gehad maar geen drama's. Blijven praten, angsten benoemen, dat helpt.
Suzy, mijn man wil geen sv en soms denk ik inderdaad dat makkelijker zou zijn als hij die wens ook had. Hij gunt het me maar kan het niet echt begrijpen.
Toy, goed om te lezen hoe het bij jullie gaat. Spannend om zulke dingen te vertellen terwijl je de reactie niet helemaal goed kunt inschatten.
Angel, koffie met lekkers! Gaat het met jou weer ?
Suzy, mijn man wil geen sv en soms denk ik inderdaad dat makkelijker zou zijn als hij die wens ook had. Hij gunt het me maar kan het niet echt begrijpen.
Toy, goed om te lezen hoe het bij jullie gaat. Spannend om zulke dingen te vertellen terwijl je de reactie niet helemaal goed kunt inschatten.
Angel, koffie met lekkers! Gaat het met jou weer ?
zondag 11 juli 2010 om 10:10
@Lisannez, het lijkt me heel moeilijk om (als ik een open relatie zou hebben) te weten dat precies op DIT moment mn partner bij een ander zou zijn. Dat is iets wat ik niet zou willen weten.
Ben sowieso beetje aan het nadenken over hoe ik een open relatie zou willen hebben, mocht dat ooit im frage zijn.. Moeilijk... Vooral moeilijk lijkt me dat ik mijn nr 1 dan 100 % moet vertrouwen, dat hij zijn grenzen (of onze grenzen) niet overschrijdt, mij altijd op nr 1 houdt. Dat vertrouwen moet wel op een of andere manier worden opgebouwd.
@Toy, wat klink je toch gelukkig. Heel fijn om te lezen dat Date en jij een manier van samenleven hebben gevonden waar jullie allebei gelukkig mee zijn.
@Suzy, mooie woorden weer over het groenere gras.
Ik heb minnaar vrijdag gezegd dat hij voor thuis moet vechten, dat het dan misschien wel terugkomt, dat hij het verplicht is aan zijn kinderen, dat hij over een maand of 2, als ik uit zn hoofd ben er weer vol voor kan gaan (dit naar aanleiding van zn opmerking: door jou weet ik wat ik mis)
Het was ontzettend moeilijk om dat te zeggen, omdat ik het natuurlijk eigenlijk niet wil. Maar ik weet ook dat ik het mezelf niet zou vergeven als ik het hem nog moeilijker zou maken
(stiekem hoop ik natuurlijk dat hij me over 2 maanden nog mist en niet zonder me wil)
voorlopig niets meer gehoord, sinds smsjes op vliegveld. Elke keer als ik een smsje ontvang veer ik op, lijk wel een puber.
Ben nu mn telefoon aan het opruimen (nu zonder nr1 kon ik smsjes ineens bewaren), maar sommige wis ik nooit..
Ben sowieso beetje aan het nadenken over hoe ik een open relatie zou willen hebben, mocht dat ooit im frage zijn.. Moeilijk... Vooral moeilijk lijkt me dat ik mijn nr 1 dan 100 % moet vertrouwen, dat hij zijn grenzen (of onze grenzen) niet overschrijdt, mij altijd op nr 1 houdt. Dat vertrouwen moet wel op een of andere manier worden opgebouwd.
@Toy, wat klink je toch gelukkig. Heel fijn om te lezen dat Date en jij een manier van samenleven hebben gevonden waar jullie allebei gelukkig mee zijn.
@Suzy, mooie woorden weer over het groenere gras.
Ik heb minnaar vrijdag gezegd dat hij voor thuis moet vechten, dat het dan misschien wel terugkomt, dat hij het verplicht is aan zijn kinderen, dat hij over een maand of 2, als ik uit zn hoofd ben er weer vol voor kan gaan (dit naar aanleiding van zn opmerking: door jou weet ik wat ik mis)
Het was ontzettend moeilijk om dat te zeggen, omdat ik het natuurlijk eigenlijk niet wil. Maar ik weet ook dat ik het mezelf niet zou vergeven als ik het hem nog moeilijker zou maken
(stiekem hoop ik natuurlijk dat hij me over 2 maanden nog mist en niet zonder me wil)
voorlopig niets meer gehoord, sinds smsjes op vliegveld. Elke keer als ik een smsje ontvang veer ik op, lijk wel een puber.
Ben nu mn telefoon aan het opruimen (nu zonder nr1 kon ik smsjes ineens bewaren), maar sommige wis ik nooit..
zondag 11 juli 2010 om 11:43
@Angel: met psv is die wisselwerking er (nog) niet en gaat allemaal te langzaam om spannend te zijn.. met expsv (waar ik al veel mee/over gefantaseerd had) natuurlijk precies dan weer ff contact.. Ik houd alle mogelijkheden maar zo'n beetje open, ook daarbuiten. Juist met die vakanties e.d. schiet het niet zo op, he? Ben er zelf ook niet echt mee bezig, merk ik.
@Crea: Nobel van je, maar het is al geschied, hij heeft dit gemis pas ontdekt door jou te leren kennen.. Het zou mooi zijn als hij het dan thuis nog een kans geeft eea terug te vinden, maar jij bent al in zijn gedachten.. Ik ben bang dat je daar niet zomaar weer uit bent ook al heb je dan geen contact of doen jullie er niks mee.
Het voelt dan toch wat geforceerd, met zo'n nr 1 eea weer oppeppen. Alles wat je dan nog verzint (weekendje weg en aandacht/tijd/spannende dingen doen) wil hij dan met jou in mind beleven, is mijn ervaring. Pas als hij jou niet meer leuk zou vinden (ruzie bijv) dan staat hij daar weer voor open. Daar moet hij zelf met zijn hart voor open staan, niet "omdat het hoort of niet anders kan", (dat denk ik, hoor).. Als iemand je zoveel doet (zoals jij) dan is dat niet zomaar over en blijft knagen.
Ik weet niet wat de oplossing is in zo'n geval. Als allerlei gevoelens al zijn ontstaan en diezelfde gevoelens al (jaren?) verminderd zijn voor nr 1.. De clou is dat (denk ik) om het in je relatie niet zo ver te laten komen, om dat gevoel levend te houden, het vuurtje brandend te houden..veel mensen zijn zo druk bezig en gewend aan hun patroontje samen, dat ze dat te laat in de gaten krijgen..
En als je dat mist bij elkaar, maar niet (meer) de behoefte voelt om dat weer aan te wakkeren, of is dat al geprobeerd zonder succes, kan hij rationeel ook wel vinden dat ie dat zou moeten hebben voor nr 1, maar eenmaal verliefd/zwaar verlust met gevoelens (en tranen zeggen me dan wel degelijk iets over gevoelens van sv en jou)..
Van jou uit snap ik wel dat het zo "netjes" mogelijk is, als het iig geprobeerd is en alle mogelijke effort in zijn nr 1 heeft gestopt. Dat siert je en dat is ook zo, iig een kans geeft dat daar nog opnieuw iets opbloeit. Vakantietijd kan daar prima voor zijn, tijd & aandacht.. maar ja, supervrolijk en veel zin daarin is nu niet te verwachten..
Hoe gaat het met jouw nr 1 nu? Trekt ie het een beetje?
En als je je voorstelt dat sc legaal je vriend/man was, zou je dan een open relatie willen met hem?
@Crea: Nobel van je, maar het is al geschied, hij heeft dit gemis pas ontdekt door jou te leren kennen.. Het zou mooi zijn als hij het dan thuis nog een kans geeft eea terug te vinden, maar jij bent al in zijn gedachten.. Ik ben bang dat je daar niet zomaar weer uit bent ook al heb je dan geen contact of doen jullie er niks mee.
Het voelt dan toch wat geforceerd, met zo'n nr 1 eea weer oppeppen. Alles wat je dan nog verzint (weekendje weg en aandacht/tijd/spannende dingen doen) wil hij dan met jou in mind beleven, is mijn ervaring. Pas als hij jou niet meer leuk zou vinden (ruzie bijv) dan staat hij daar weer voor open. Daar moet hij zelf met zijn hart voor open staan, niet "omdat het hoort of niet anders kan", (dat denk ik, hoor).. Als iemand je zoveel doet (zoals jij) dan is dat niet zomaar over en blijft knagen.
Ik weet niet wat de oplossing is in zo'n geval. Als allerlei gevoelens al zijn ontstaan en diezelfde gevoelens al (jaren?) verminderd zijn voor nr 1.. De clou is dat (denk ik) om het in je relatie niet zo ver te laten komen, om dat gevoel levend te houden, het vuurtje brandend te houden..veel mensen zijn zo druk bezig en gewend aan hun patroontje samen, dat ze dat te laat in de gaten krijgen..
En als je dat mist bij elkaar, maar niet (meer) de behoefte voelt om dat weer aan te wakkeren, of is dat al geprobeerd zonder succes, kan hij rationeel ook wel vinden dat ie dat zou moeten hebben voor nr 1, maar eenmaal verliefd/zwaar verlust met gevoelens (en tranen zeggen me dan wel degelijk iets over gevoelens van sv en jou)..
Van jou uit snap ik wel dat het zo "netjes" mogelijk is, als het iig geprobeerd is en alle mogelijke effort in zijn nr 1 heeft gestopt. Dat siert je en dat is ook zo, iig een kans geeft dat daar nog opnieuw iets opbloeit. Vakantietijd kan daar prima voor zijn, tijd & aandacht.. maar ja, supervrolijk en veel zin daarin is nu niet te verwachten..
Hoe gaat het met jouw nr 1 nu? Trekt ie het een beetje?
En als je je voorstelt dat sc legaal je vriend/man was, zou je dan een open relatie willen met hem?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 juli 2010 om 11:57
quote:creabea85 schreef op 10 juli 2010 @ 12:28:
......
Ik vlieg echt tegen de muren op momenteel, wil zoo graag iets smsen maar weet niet eens wat en vindt het ook niet eerlijk om zulke mixed signals af te geven.
(en het liefst bel ik nu nr1 om in zijn armen uit te huilen)
Wat f*cking herkenbaar zeg
@Bkstr, erg herkenbaar wat je zegt over nr1. 'Mijne' smste vanmiddag om af te spreken komende week en vertelde dat hij op een familie-iets was.. Zo raar idee om er niet te zijn.
Ook in de supermarkt voelde ik het opeens, heel zielig met mn mandje met allemaal single-dingen.. Allemaal dingen waar ik ineens tegenaan loop. Ik wil niet alleen zijn, maar settle for less wil ik ook niet. Vandaag nog even mijn zus bezoeken met haar heerlijke nieuwe man & kind.. bah.
inderdaad, of vriendinnen die een nieuwe liefde hebben; intens gelukkig. Ik gun het ze van harte, maar het steekt me zo!
......
Ik vlieg echt tegen de muren op momenteel, wil zoo graag iets smsen maar weet niet eens wat en vindt het ook niet eerlijk om zulke mixed signals af te geven.
(en het liefst bel ik nu nr1 om in zijn armen uit te huilen)
Wat f*cking herkenbaar zeg
@Bkstr, erg herkenbaar wat je zegt over nr1. 'Mijne' smste vanmiddag om af te spreken komende week en vertelde dat hij op een familie-iets was.. Zo raar idee om er niet te zijn.
Ook in de supermarkt voelde ik het opeens, heel zielig met mn mandje met allemaal single-dingen.. Allemaal dingen waar ik ineens tegenaan loop. Ik wil niet alleen zijn, maar settle for less wil ik ook niet. Vandaag nog even mijn zus bezoeken met haar heerlijke nieuwe man & kind.. bah.
inderdaad, of vriendinnen die een nieuwe liefde hebben; intens gelukkig. Ik gun het ze van harte, maar het steekt me zo!
zondag 11 juli 2010 om 12:20
@Serendipity: sorry, ik lees er zomaar overheen, het is soms een te grote club om overal op te reageren..
Lijkt me ook best moeilijk.. bizarre is dat het toen niet genoeg was en reden om te breken, maar nu wel, naast je nr 1?
Lijkt er weleens op, dat er veel mensen zijn momenteel, die die behoefte sec aan iemand hebben, de lusten zonder de lasten, zonder gedoe en gezeik, ik merk dat zelf ook (en ik ben single)..
Ik denk wel dat dat namelijk langer spannend blijft en dus die oh zo gewenste gevoelens zo lang mogelijk in stand blijven.. niet geremd worden door dagelijks leven, zorgen, van alles "moeten" voor elkaar, zonder het hele leven met alle getouwtrek/ drukte (en afleiding daardoor van die gevoelens) erbij.
Lijkt soms wel dat het hard nodig is bij heel veel mensen: een moment voor jezelf, voor aandacht voor het lichamelijke, zoals meditatie. Tot jezelf en gevoelens komen, waar je normaal niet aan toe komt.
Seks en fantaseren daarover, die momenten van "escape" kunnen naar mijn idee, net als meditatie, je ook dichterbij jezelf brengen. Je stapt ff uit de hectiek van het dagelijks leven, de verplichtingen, verantwoordelijkheden. Zou er daarom zoveel behoefte aan zijn?
Er wordt vaak nog simpel over geoordeeld gedacht, gezien (nog steeds) als kwalijk, als "seks zonodig achterna moeten lopen", maar ik denk dat dat een grove onderschatting is van wat er werkelijk gaande is.. Hoe meer het leven uit verantwoordelijkheden bestaat, hoe meer behoefte aan balans. Door jezelf eea te gunnen, je op te laden, te voelen op een fijne manier dat je leeft, genieten.
Misschien beginnen we in te zien (en volgens mij op grote schaal) dat seks en vooral verlangen heel krachtige motors zijn om ff uit je dagelijkse ritme en alles wat "moet" te stappen. En een boost geeft, energie die we ook nodig hebben, zin in het leven en alles wat "moet".
En misschien ontstaat deze behoefte wel zo sterk, juist naarmate we het onszelf drukker maken, en zelfs nr 1 en gezin (en werk en sociaal leven en sporten en en en) op een gegeven moment allemaal als verplichting wordt gevoeld. en sv/sc die fijne en leuke escape even uit die mallemolen is..
dat zou kunnen verklaren waarom dan wel welkom wordt, dat er niet teveel van elkaar verwacht wordt en het niet ook tot een verplichting wordt (hoe vaak elkaar te zien, verdieping willen, relatiemateriaal)?Of als er teveel "negatieve" spanningen zijn (bijv vervelende gebeurtenissen) en hard nodig daar ontspanning en leuke spanning tegenover te hebben..
Zelf denk ik dat seksueel verlangen een vrij sterke impuls is voor aandacht (aan jezelf) en daardoor een sterk "helend" effect kan hebben.
En misschien speelt bij sommigen dan weer een rol dat het verveling is, te weinig leuke uitdaging en spanning en een signaal kan zijn dat je teveel in (vaste) patronen zit.
Denk dat vrouwen langzamerhand ook ontdekken dat er meer is dan werk en gezin en ze zich volledig in beslag lieten nemen daardoor.. en toch een vage onvrede voelen daarbij, er geen balans is met gevoel.. en dat vroeg of laat toch nodig is.
Er zit dus meer achter, iha, dan we denken..denk ik.. (in de zin van het ligt genuanceerder).. alles lijkt wel rationeler geworden, zelfs liefde/tijd voor je kinderen en misschien is er veel te weinig ruimte in alles wat we moeten en geeist wordt tegenwoordig van mannen en vrouwen. Dan moet je haast wel ergens in "tekortschieten" of teleurgesteld raken, prioriteiten stellen en zetten vrouwen zichzelf niet zelden ergens onderaan (en seks en tijd voor jezelf).
Misschien dwingt een sv/sc je tot stilstaan bij gevoel, intimiteit, leuke tijd/aandacht voor jezelf en denken over liefde en gezin en wat eea nu voor waarde heeft in het leven.
Lijkt me ook best moeilijk.. bizarre is dat het toen niet genoeg was en reden om te breken, maar nu wel, naast je nr 1?
Lijkt er weleens op, dat er veel mensen zijn momenteel, die die behoefte sec aan iemand hebben, de lusten zonder de lasten, zonder gedoe en gezeik, ik merk dat zelf ook (en ik ben single)..
Ik denk wel dat dat namelijk langer spannend blijft en dus die oh zo gewenste gevoelens zo lang mogelijk in stand blijven.. niet geremd worden door dagelijks leven, zorgen, van alles "moeten" voor elkaar, zonder het hele leven met alle getouwtrek/ drukte (en afleiding daardoor van die gevoelens) erbij.
Lijkt soms wel dat het hard nodig is bij heel veel mensen: een moment voor jezelf, voor aandacht voor het lichamelijke, zoals meditatie. Tot jezelf en gevoelens komen, waar je normaal niet aan toe komt.
Seks en fantaseren daarover, die momenten van "escape" kunnen naar mijn idee, net als meditatie, je ook dichterbij jezelf brengen. Je stapt ff uit de hectiek van het dagelijks leven, de verplichtingen, verantwoordelijkheden. Zou er daarom zoveel behoefte aan zijn?
Er wordt vaak nog simpel over geoordeeld gedacht, gezien (nog steeds) als kwalijk, als "seks zonodig achterna moeten lopen", maar ik denk dat dat een grove onderschatting is van wat er werkelijk gaande is.. Hoe meer het leven uit verantwoordelijkheden bestaat, hoe meer behoefte aan balans. Door jezelf eea te gunnen, je op te laden, te voelen op een fijne manier dat je leeft, genieten.
Misschien beginnen we in te zien (en volgens mij op grote schaal) dat seks en vooral verlangen heel krachtige motors zijn om ff uit je dagelijkse ritme en alles wat "moet" te stappen. En een boost geeft, energie die we ook nodig hebben, zin in het leven en alles wat "moet".
En misschien ontstaat deze behoefte wel zo sterk, juist naarmate we het onszelf drukker maken, en zelfs nr 1 en gezin (en werk en sociaal leven en sporten en en en) op een gegeven moment allemaal als verplichting wordt gevoeld. en sv/sc die fijne en leuke escape even uit die mallemolen is..
dat zou kunnen verklaren waarom dan wel welkom wordt, dat er niet teveel van elkaar verwacht wordt en het niet ook tot een verplichting wordt (hoe vaak elkaar te zien, verdieping willen, relatiemateriaal)?Of als er teveel "negatieve" spanningen zijn (bijv vervelende gebeurtenissen) en hard nodig daar ontspanning en leuke spanning tegenover te hebben..
Zelf denk ik dat seksueel verlangen een vrij sterke impuls is voor aandacht (aan jezelf) en daardoor een sterk "helend" effect kan hebben.
En misschien speelt bij sommigen dan weer een rol dat het verveling is, te weinig leuke uitdaging en spanning en een signaal kan zijn dat je teveel in (vaste) patronen zit.
Denk dat vrouwen langzamerhand ook ontdekken dat er meer is dan werk en gezin en ze zich volledig in beslag lieten nemen daardoor.. en toch een vage onvrede voelen daarbij, er geen balans is met gevoel.. en dat vroeg of laat toch nodig is.
Er zit dus meer achter, iha, dan we denken..denk ik.. (in de zin van het ligt genuanceerder).. alles lijkt wel rationeler geworden, zelfs liefde/tijd voor je kinderen en misschien is er veel te weinig ruimte in alles wat we moeten en geeist wordt tegenwoordig van mannen en vrouwen. Dan moet je haast wel ergens in "tekortschieten" of teleurgesteld raken, prioriteiten stellen en zetten vrouwen zichzelf niet zelden ergens onderaan (en seks en tijd voor jezelf).
Misschien dwingt een sv/sc je tot stilstaan bij gevoel, intimiteit, leuke tijd/aandacht voor jezelf en denken over liefde en gezin en wat eea nu voor waarde heeft in het leven.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 juli 2010 om 12:37
@Bkster: het is ook heel moeilijk om alle fijne dingen van een fijne relatie op te geven: het gevoel dat je bij iemand hoort, en alles wat je samen deelt, een heel sociaal leven, families, vriendenkring, huis, misschien kinderen, een gezamenlijk verleden, fijne vakanties.. weet er alles van.. er zijn dan zoveel goede dingen en logisch dat je dat enorm voelt!
Die vrijheid kan heel welkom zijn, maar dit comfortabele van "niet op zoek hoeven zijn" en een heerlijke relatie waarin alles lekker loopt, op je gemak voelt, verbondenheid hebt.. dat mis je dan weer als je daar afscheid van genomen hebt..
Destijds tijdens mijn "comfortrelatie" hield ik het voor mezelf spannend door fantaseren. Ik weet bij god niet wat ik gedaan had als zich een daarbij passend iemand zich had aangediend..
Je wil het allemaal in 1 relatie, dat hoor ik hier op deze pijler toch het vaakst: "liefst had ik dit met eigen partner ervaren, maar dat zit er niet in".. En daarom vind ik het soms niet eens zo'n gekke oplossing, een sv ernaast, als daardoor de rest in stand kan blijven en het thuisfront weer om andere dingen gewaardeerd wordt/blijft..
Het spannende zonder comfortrelatie is ook niet alles. Dan mis je hechting, verbondenheid en de liefde, als het daarbij blijft..
Je zus en man/kind zijn nog in die fase van "alles hebben ineen".. en dat is pijnlijk dan.. logisch ook.
@Toy: daarom is het zo fijn (maar jaloersmakend) te zien dat het wel bestaat en tevens verwarrend en streeft iedereen daar toch naar: het hele plaatje, houden van en toch spannend. Schijnt dat voor 85% van de gescheiden vrouwen met nog kleine kinderen het "huisje, boompje, beestje- ideaal" niet (meer) leeft.. liever vrijheid (of noodgedwongen liever vrijheid) en latten, en dan later misschien ooit weer openstaan voor "alles-in-1"..
Het is ZO fijn als alles klopt, heerlijke verliefdheid en houden van nog samengaat met spannend, tijd en aandacht voor elkaar. Ook omdat velen van ons dit herkennen, maar lang geleden is (met nr 1) dat alles te voelen.
Die vrijheid kan heel welkom zijn, maar dit comfortabele van "niet op zoek hoeven zijn" en een heerlijke relatie waarin alles lekker loopt, op je gemak voelt, verbondenheid hebt.. dat mis je dan weer als je daar afscheid van genomen hebt..
Destijds tijdens mijn "comfortrelatie" hield ik het voor mezelf spannend door fantaseren. Ik weet bij god niet wat ik gedaan had als zich een daarbij passend iemand zich had aangediend..
Je wil het allemaal in 1 relatie, dat hoor ik hier op deze pijler toch het vaakst: "liefst had ik dit met eigen partner ervaren, maar dat zit er niet in".. En daarom vind ik het soms niet eens zo'n gekke oplossing, een sv ernaast, als daardoor de rest in stand kan blijven en het thuisfront weer om andere dingen gewaardeerd wordt/blijft..
Het spannende zonder comfortrelatie is ook niet alles. Dan mis je hechting, verbondenheid en de liefde, als het daarbij blijft..
Je zus en man/kind zijn nog in die fase van "alles hebben ineen".. en dat is pijnlijk dan.. logisch ook.
@Toy: daarom is het zo fijn (maar jaloersmakend) te zien dat het wel bestaat en tevens verwarrend en streeft iedereen daar toch naar: het hele plaatje, houden van en toch spannend. Schijnt dat voor 85% van de gescheiden vrouwen met nog kleine kinderen het "huisje, boompje, beestje- ideaal" niet (meer) leeft.. liever vrijheid (of noodgedwongen liever vrijheid) en latten, en dan later misschien ooit weer openstaan voor "alles-in-1"..
Het is ZO fijn als alles klopt, heerlijke verliefdheid en houden van nog samengaat met spannend, tijd en aandacht voor elkaar. Ook omdat velen van ons dit herkennen, maar lang geleden is (met nr 1) dat alles te voelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 juli 2010 om 12:47
Misschien doen mensen ook meer hun best bij een volgende relatie om dat warm te houden.. Omdat je dan weet dat ook "Ware Liefde" kan verminderen/ophouden, als je denkt dat het vanzelf zo blijft.
En misschien houd je dan bewust meer tijd en aandacht vrij voor elkaar, meer openheid vanaf het begin, meer praten en direct ingrijpen als iets niet naar wens loopt.. Juist door pijn leer je veel en dat kan ervoor zorgen dat je na inzichten (crisis) voortaan alert bent of bij een volgende liefde je die voeling/contact houdt en niet laat verslappen (zie bijv Toy, Rooss, Nick en ook Lisannez)..
De vraag blijft of je het spannend houdt op lange termijn en in hoeverre je daar vertrouwen in hebt of (denkt dat) je daar derden bij nodig hebt.. het zou alleen jammer zijn als je dat vertrouwen (door eerdere ervaring) kwijtraakt, dat het kan, in 1 persoon alles blijvend en spannend vinden..
En misschien houd je dan bewust meer tijd en aandacht vrij voor elkaar, meer openheid vanaf het begin, meer praten en direct ingrijpen als iets niet naar wens loopt.. Juist door pijn leer je veel en dat kan ervoor zorgen dat je na inzichten (crisis) voortaan alert bent of bij een volgende liefde je die voeling/contact houdt en niet laat verslappen (zie bijv Toy, Rooss, Nick en ook Lisannez)..
De vraag blijft of je het spannend houdt op lange termijn en in hoeverre je daar vertrouwen in hebt of (denkt dat) je daar derden bij nodig hebt.. het zou alleen jammer zijn als je dat vertrouwen (door eerdere ervaring) kwijtraakt, dat het kan, in 1 persoon alles blijvend en spannend vinden..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 juli 2010 om 15:52
@ Bkstr, raar om te zeggen (want het liefste wil ik dat niemand hier mijn gevoel herkent, dit gun ik niemand) maar toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit gevoel.
Heb net heerlijk in de zon gelegen aan het water met wat vriendinnen, nu regent en ontweert het, maar wel even gedachten verzet.
@Suzy, ik merk dat ik veel aan je woorden heb. Ik kan minnaar idd niet dwingen thuis zijn best te doen, dat doe ik eigenlijk nog steeds uit eigenbelang (want hij moet het in ieder geval serieus proberen om te kunnen zeggen dat het niet werkt)
Hij is nu met gezin weg, ben erg benieuwd hoe dat gaat, hoop dat ik niet te veel een stempel op die vakantie druk.
Met mijn nr 1 gaat het goed. Hij dealt er op zijn manier mee, maar ik vind het in ieder geval heel fijn om te merken dat hij niet in zak en as zit maar echt iets probeert te maken van de zomer. Ik voelde me vaak verantwoordelijk voor hem, ik ben wat zelfstandiger en meer van aanpakken, maar deze week kwam hij met allemaal nieuwtjes, fijn om te horen dat hij zelf dingen onderneemt. We spreken deze week nog af om wat spullen te verdelen, beetje samen afscheid te nemen van deze tijd. Is iets waar we ons nu goed bij voelen, hoop dat dat zo blijft.
Met minaar heb ik het wel eens gehad over open relatie en hoe dat zou zijn tussen ons (helemaal aan het begin, heel hypothetisch en meer voor de lol.. dat soort gesprekken hebben nu ineens een hele andere lading). Ik zou het prima vinden als hij af en toe met een ander zou zoenen, zelfs sex zou hebben, maar ik zou niet willen dat het 1 iemand is die een belangrijke rol in zijn leven vervult (zoals ik nu bij hem, of zoals bij HVJ). Ik ben niet zijn eerste sv, maar wel de eerste bij wie hij zo ver gaat. Wat mij moeilijk lijkt is dat in een relatie langzaam het vertrouwen groeit, en ik vind dat je veel vertrouwen in iemand moet hebben om een open relatie te hebben. je legt een bepaalde verantwoordelijkheid bij hem neer, hij moet jullie gezamenlijke grens bepalen. Veel contact zou voor mij not done zijn, net als sex met collega's of exen. (collega's snapte hij trouwens heel goed, ik ben sinds kort bevriend met een andere collega, die woont bij mij in de stad en we gaan soms even koffie doen of s avonds de kroeg in, en dat vindt hij echt niet tof). Ik hoef geen openlijke open relatie, het is voor mij geen 'levenstijl', maar ik ga van hem niet verwachten dat dat bij mij ineens anders is. Ik zie dat niet als ' opoffering' (als in: dat is de enige manier om hem te kunnen krijgen), maar ik kan me nu ook niet voorstellen dat ik daar in een relatie met hem zelf behoefte aan zou hebben. Onze seksuele aantrekkingskracht is gigantisch, hoe dat na een tijdje minder zou worden.. geen idee. Maar ok, dat is meestal in het begin van een relatie, dat pas na een tijdje het verlangen naar een ander komt.
Minnaar en ik hebben, eigenlijk al vanaf het begin, een hele open manier van communiceren. Schamen ons voor niets, zeggen veel (hji wat minder, ik merk dat hij met dingen worstelt maar ivm thuis niet kan uitspreken), dat zou ik in ieder geval nooit willen verliezen..Zucht. Ik twijfel ontzettend aan mijn beslissing, iets zegt: laat hem niet los, blijf vechten... Stomme gevoelens ook
Ik ga mn teennagels nog even oranje lakken
Heb net heerlijk in de zon gelegen aan het water met wat vriendinnen, nu regent en ontweert het, maar wel even gedachten verzet.
@Suzy, ik merk dat ik veel aan je woorden heb. Ik kan minnaar idd niet dwingen thuis zijn best te doen, dat doe ik eigenlijk nog steeds uit eigenbelang (want hij moet het in ieder geval serieus proberen om te kunnen zeggen dat het niet werkt)
Hij is nu met gezin weg, ben erg benieuwd hoe dat gaat, hoop dat ik niet te veel een stempel op die vakantie druk.
Met mijn nr 1 gaat het goed. Hij dealt er op zijn manier mee, maar ik vind het in ieder geval heel fijn om te merken dat hij niet in zak en as zit maar echt iets probeert te maken van de zomer. Ik voelde me vaak verantwoordelijk voor hem, ik ben wat zelfstandiger en meer van aanpakken, maar deze week kwam hij met allemaal nieuwtjes, fijn om te horen dat hij zelf dingen onderneemt. We spreken deze week nog af om wat spullen te verdelen, beetje samen afscheid te nemen van deze tijd. Is iets waar we ons nu goed bij voelen, hoop dat dat zo blijft.
Met minaar heb ik het wel eens gehad over open relatie en hoe dat zou zijn tussen ons (helemaal aan het begin, heel hypothetisch en meer voor de lol.. dat soort gesprekken hebben nu ineens een hele andere lading). Ik zou het prima vinden als hij af en toe met een ander zou zoenen, zelfs sex zou hebben, maar ik zou niet willen dat het 1 iemand is die een belangrijke rol in zijn leven vervult (zoals ik nu bij hem, of zoals bij HVJ). Ik ben niet zijn eerste sv, maar wel de eerste bij wie hij zo ver gaat. Wat mij moeilijk lijkt is dat in een relatie langzaam het vertrouwen groeit, en ik vind dat je veel vertrouwen in iemand moet hebben om een open relatie te hebben. je legt een bepaalde verantwoordelijkheid bij hem neer, hij moet jullie gezamenlijke grens bepalen. Veel contact zou voor mij not done zijn, net als sex met collega's of exen. (collega's snapte hij trouwens heel goed, ik ben sinds kort bevriend met een andere collega, die woont bij mij in de stad en we gaan soms even koffie doen of s avonds de kroeg in, en dat vindt hij echt niet tof). Ik hoef geen openlijke open relatie, het is voor mij geen 'levenstijl', maar ik ga van hem niet verwachten dat dat bij mij ineens anders is. Ik zie dat niet als ' opoffering' (als in: dat is de enige manier om hem te kunnen krijgen), maar ik kan me nu ook niet voorstellen dat ik daar in een relatie met hem zelf behoefte aan zou hebben. Onze seksuele aantrekkingskracht is gigantisch, hoe dat na een tijdje minder zou worden.. geen idee. Maar ok, dat is meestal in het begin van een relatie, dat pas na een tijdje het verlangen naar een ander komt.
Minnaar en ik hebben, eigenlijk al vanaf het begin, een hele open manier van communiceren. Schamen ons voor niets, zeggen veel (hji wat minder, ik merk dat hij met dingen worstelt maar ivm thuis niet kan uitspreken), dat zou ik in ieder geval nooit willen verliezen..Zucht. Ik twijfel ontzettend aan mijn beslissing, iets zegt: laat hem niet los, blijf vechten... Stomme gevoelens ook
Ik ga mn teennagels nog even oranje lakken
