Seks
alle pijlers
Minnaar deel 11
vrijdag 18 juni 2010 om 00:22
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
anoniem_33555 wijzigde dit bericht op 18-06-2010 18:24
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
donderdag 15 juli 2010 om 13:13
quote:
....Maar 't is toch zo? Als je iemand moet bellen om te horen of het nog steeds goed zit? Dan eh... zit er toch iets niet goed?Je conclusie klopt gewoon niet, vind ik. Of misschien klopt je conclusie voor stellen die al 20 of 25 jaar bij elkaar zijn, zou kunnen. Ik vind het heerlijk om van hem even te horen dat alles goed zit. Het verstand weet hoe het zit, maar er is niets onlogischer dan een verliefd brein en je kunt over jaren verliefd blijven op iemand.
....Maar 't is toch zo? Als je iemand moet bellen om te horen of het nog steeds goed zit? Dan eh... zit er toch iets niet goed?Je conclusie klopt gewoon niet, vind ik. Of misschien klopt je conclusie voor stellen die al 20 of 25 jaar bij elkaar zijn, zou kunnen. Ik vind het heerlijk om van hem even te horen dat alles goed zit. Het verstand weet hoe het zit, maar er is niets onlogischer dan een verliefd brein en je kunt over jaren verliefd blijven op iemand.
donderdag 15 juli 2010 om 13:20
quote:angel1971 schreef op 15 juli 2010 @ 12:12:
very cherry: kom jij ook weer is onder je steen vandaan, huisspook hahaha
alles goed met je?Ha ja joh, eens in de zoveel tijd kom ik even een oneliner droppen hier, je kent me. Alles goed hoor, ben net terug van mijn lover in Verweggistan. Ook mooi, zo blijft het spannend zonder jokken
very cherry: kom jij ook weer is onder je steen vandaan, huisspook hahaha
alles goed met je?Ha ja joh, eens in de zoveel tijd kom ik even een oneliner droppen hier, je kent me. Alles goed hoor, ben net terug van mijn lover in Verweggistan. Ook mooi, zo blijft het spannend zonder jokken
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
donderdag 15 juli 2010 om 13:35
De meesten hier geven aan dat ze nr 1 niet kwijt willen en veel van nr 1 houden. En het in eerste instantie ging om spanning en seks en vlinders voelen weer eens. Het spannende van nieuw en anders je dan jarenlang gewend bent.En dat overkwam de meesten, is niet speciaal opgezocht. Meer een aanvulling.
En als er al meer gevoelens groeiden, dan geven de meesten van jullie aan dat je waakt voor verliefdheid en dat een grens is, die je bewust of onbewust in de gaten houdt en niet okee zou vinden. Die gevoelens van betrokkenheid, genegenheid, enige diepgang en "klik" kunnen ook aanvoelen als "houden van", maar de meesten (hier) kunnen dat toch goed onderscheiden van hun gevoelens voor hun nr 1.
En dat is het gemakkelijkst te onderscheiden als je verlust bent, maar bijv heel goed aanvoelt dat die sv/sc geen "relatiemateriaal" is. Het is dan meer een behoefte aan seksuele klik en enorme aantrekking daarvan, de lusten zonder de lasten, een deel van diegene, wat je aantrekkelijk vindt, volgens mij. Een aanvulling van behoeften of eigenschappen die je in je partner niet (meer) treft.
Ik denk dat voor maar weinig mensen geldt dat je (technisch) geweldige seks kan hebben zonder een vorm van mentale klik of iets wat je verder bindt, als je hem/haar verder een kl**tzak vindt..
Los van dat bindindsstofje oxytocine en andere stoffen, denk ik dat er voor echte seksuele intimiteit meer nodig is dan leuk uiterlijk en technisch steamy seks. Er is meer in die persoon wat trekt en dat is denk ik een zekere golflengte. Zo noem ik dat altijd maar.
Ik vind "houden van en verliefd" bijv passen bij een relatie zoals ik met nr 1 had: dat je een gelijkgestemdheid heb in doen en laten, in denkwijzen, in intellectueel en mentaal niveau, het leven, levensinstelling, de belangrijke zaken op gebied van wonen, leven, opvoeden, sociale kring, als gehele persoon aantrekkelijk vindt. Voor mij is dat op een ander niveau, ik noem het altijd op een "zielsniveau".
En dat kan zelfs een diepe liefde of binding zijn/blijven, ook als je op dagelijks niveau uit elkaar groeit. (dat je weet/voelt wie onder die verpakking zit). Niet om het gedrag of status, om wat iemand doet of laat zien van zichzelf, maar houdt van wie diegene van binnen is.
Dat kan een bezadigder soort liefde zijn. En daarom nog niet minder gewaardeerd. En daarnaast ruimte voor seks (met intimiteit) en meer of minder verbondenheid met een (deel van) een ander..
Ik denk dat elk mens in aanleg misschien wel polyamoureus is, in de zin van dat je van al je kinderen houdt, van meerdere familieleden of vriendinnen, elk met hun eigenaardigheden. Met de een kan je goed winkelen, met de ander meer diepgang en gesprekken enz. Met partners kan dat denk ik ook, maar is het zo "not done" dat het in de meesten niet eens opkomt, dat dat kan. Totdat ze dat meemaken.
In die zin beschouw ik ex nog steeds zoals jullie je nr 1 (of net ex-nr 1 zoals Bkster en Crea en Bindi bijv), maar niet op dagelijks niveau meer, niet meer samen hoeven leven, het "is' er gewoon op de achtergrond. Daarnaast vermindert die binding, omdat dat niet meer "gevoed" wordt en komt er steeds meer ruimte voor een nieuwe nr 1.
En ik denk dat een soortgelijk proces al kan bezig zijn terwijl je nog je leven deelt met nr 1. Dat niet meer voeden van die liefde of binding/hechting, oa met zorgzaamheid voeden en lichamelijke seksuele of knuffelige uiting van die liefde.
En anderen houden dat wel en voelen dat nog steeds met nr 1, maar van een ander (minder spannend) vullen dat (gemis aan voelbare spanning, speciaal voelen, aantrekkelijk voelen of wat dan ook) aan met een sv. En voelt dat compleet. Zijn vaak andere aspecten, die je niet (meer) voelt of kan vinden bij je nr 1. Ik denk dat het incompleet kan voelen, omdat die aspecten van jezelf er ook zijn en niet de bedoeling is (misschien) om die jarenlang te "verwaarlozen".
(dat is iets anders dan uit ontevredenheid.. het zijn voor de meesten wel degelijk wezenlijke dingen, die niet aan bod komen, meer dan sekstekort of alsmaar behoefte aan nieuwe spanning- gezien de duur van de sv-relaties hier.. niet alleen spanning-om-de-spanning).
Wrange is dat juist eerder die niet-seksuele gevoelens die je hebt voor een sv door je nr 1 meestal als bedreigender worden ervaren dan wanneer het "pure seks-om-de-seks" is. En dat komt dan doordat je dat exclusieve "dat je Ware Liefde alleen voor 1 persoon kan voelen" voor iemand wil zijn. Of-of denken en dat is zo'n enorme vaste gemeenschappelijke overtuiging, dat het meestal onbespreekbaar is en ook idd een reeel gevaar is (nl als die gevoelens verder ontwikkelen het vaak idd kiezen wordt).
De vraag is of dat exclusieve en monogame werkelijk in de aard van mensen zit, of een enorme "hersenspoeling" van duizenden jaren is. Maar ook in amoreuze personen zit verwarring: met wie wil je dan wonen, je leven delen, zitten die op elkaar te wachten, of willen die op hun beurt weer exclusiviteit, enz. Soms is het al ingewikkeld om 1 nr 1 te vinden en te houden, laat staan rekening houden met 2. Het gevaar is er dus ook nog dat die nr 2 daar geen genoegen mee neemt.
Hoe vaak is het niet zo dat een (single of inmiddels single) SV er alsnog op aan gaat dringen te kiezen, de nieuwe nr 1 wil worden? Ook daar geldt dan weer het exclusief willen zijn.
Kan me voorstellen dat stel dat ex en ik met eenzelfde leefwijze en liefde voor elkaar en gezin (en families en leventje) dat seksuele nu van elkaar hadden gesnapt en geaccepteerd. Dan had zijn sv dat nog niet geaccepteerd (en nog niet, trouwens).
Het is kiezen of delen. De hele maatschappij, incl psychologen en media enz enz vindt dat je hoort te kiezen..en liefst voordat je weet of het een juiste keuze is, gewoon maar alles op moet geven, anders "eet je van 2 walletjes". Ik weet wel dat die workshop polyamory vol zat met psychologen en therapeuten, die het razendinteressant vonden en ook maar al te vaak hun eigen (aangeleerde?) of algemeen geldende normen en opties hanteren als "normaal".
Ik denk dat er ook verschillen zijn in ruimdenkendheid. De meesten hier hadden het niet achter zichzelf gezocht en dit (vreemdgaan, of een sv/sc naast een (al dan niet open) relaite evengoed een paar jaar eerder misschien zwaar veroordeeld.. Zijn zelf ruimer gaan denken. Ik denk dat dit een overgangstijd is, waarin we beperkingen niet meer zomaar aannemen, maar bewust van worden en van ons afgooien.. de een in meer of mindere mate. En daar ontstaan dan problemen, als dat niet gelijk op gaat tussen partners.
En als er al meer gevoelens groeiden, dan geven de meesten van jullie aan dat je waakt voor verliefdheid en dat een grens is, die je bewust of onbewust in de gaten houdt en niet okee zou vinden. Die gevoelens van betrokkenheid, genegenheid, enige diepgang en "klik" kunnen ook aanvoelen als "houden van", maar de meesten (hier) kunnen dat toch goed onderscheiden van hun gevoelens voor hun nr 1.
En dat is het gemakkelijkst te onderscheiden als je verlust bent, maar bijv heel goed aanvoelt dat die sv/sc geen "relatiemateriaal" is. Het is dan meer een behoefte aan seksuele klik en enorme aantrekking daarvan, de lusten zonder de lasten, een deel van diegene, wat je aantrekkelijk vindt, volgens mij. Een aanvulling van behoeften of eigenschappen die je in je partner niet (meer) treft.
Ik denk dat voor maar weinig mensen geldt dat je (technisch) geweldige seks kan hebben zonder een vorm van mentale klik of iets wat je verder bindt, als je hem/haar verder een kl**tzak vindt..
Los van dat bindindsstofje oxytocine en andere stoffen, denk ik dat er voor echte seksuele intimiteit meer nodig is dan leuk uiterlijk en technisch steamy seks. Er is meer in die persoon wat trekt en dat is denk ik een zekere golflengte. Zo noem ik dat altijd maar.
Ik vind "houden van en verliefd" bijv passen bij een relatie zoals ik met nr 1 had: dat je een gelijkgestemdheid heb in doen en laten, in denkwijzen, in intellectueel en mentaal niveau, het leven, levensinstelling, de belangrijke zaken op gebied van wonen, leven, opvoeden, sociale kring, als gehele persoon aantrekkelijk vindt. Voor mij is dat op een ander niveau, ik noem het altijd op een "zielsniveau".
En dat kan zelfs een diepe liefde of binding zijn/blijven, ook als je op dagelijks niveau uit elkaar groeit. (dat je weet/voelt wie onder die verpakking zit). Niet om het gedrag of status, om wat iemand doet of laat zien van zichzelf, maar houdt van wie diegene van binnen is.
Dat kan een bezadigder soort liefde zijn. En daarom nog niet minder gewaardeerd. En daarnaast ruimte voor seks (met intimiteit) en meer of minder verbondenheid met een (deel van) een ander..
Ik denk dat elk mens in aanleg misschien wel polyamoureus is, in de zin van dat je van al je kinderen houdt, van meerdere familieleden of vriendinnen, elk met hun eigenaardigheden. Met de een kan je goed winkelen, met de ander meer diepgang en gesprekken enz. Met partners kan dat denk ik ook, maar is het zo "not done" dat het in de meesten niet eens opkomt, dat dat kan. Totdat ze dat meemaken.
In die zin beschouw ik ex nog steeds zoals jullie je nr 1 (of net ex-nr 1 zoals Bkster en Crea en Bindi bijv), maar niet op dagelijks niveau meer, niet meer samen hoeven leven, het "is' er gewoon op de achtergrond. Daarnaast vermindert die binding, omdat dat niet meer "gevoed" wordt en komt er steeds meer ruimte voor een nieuwe nr 1.
En ik denk dat een soortgelijk proces al kan bezig zijn terwijl je nog je leven deelt met nr 1. Dat niet meer voeden van die liefde of binding/hechting, oa met zorgzaamheid voeden en lichamelijke seksuele of knuffelige uiting van die liefde.
En anderen houden dat wel en voelen dat nog steeds met nr 1, maar van een ander (minder spannend) vullen dat (gemis aan voelbare spanning, speciaal voelen, aantrekkelijk voelen of wat dan ook) aan met een sv. En voelt dat compleet. Zijn vaak andere aspecten, die je niet (meer) voelt of kan vinden bij je nr 1. Ik denk dat het incompleet kan voelen, omdat die aspecten van jezelf er ook zijn en niet de bedoeling is (misschien) om die jarenlang te "verwaarlozen".
(dat is iets anders dan uit ontevredenheid.. het zijn voor de meesten wel degelijk wezenlijke dingen, die niet aan bod komen, meer dan sekstekort of alsmaar behoefte aan nieuwe spanning- gezien de duur van de sv-relaties hier.. niet alleen spanning-om-de-spanning).
Wrange is dat juist eerder die niet-seksuele gevoelens die je hebt voor een sv door je nr 1 meestal als bedreigender worden ervaren dan wanneer het "pure seks-om-de-seks" is. En dat komt dan doordat je dat exclusieve "dat je Ware Liefde alleen voor 1 persoon kan voelen" voor iemand wil zijn. Of-of denken en dat is zo'n enorme vaste gemeenschappelijke overtuiging, dat het meestal onbespreekbaar is en ook idd een reeel gevaar is (nl als die gevoelens verder ontwikkelen het vaak idd kiezen wordt).
De vraag is of dat exclusieve en monogame werkelijk in de aard van mensen zit, of een enorme "hersenspoeling" van duizenden jaren is. Maar ook in amoreuze personen zit verwarring: met wie wil je dan wonen, je leven delen, zitten die op elkaar te wachten, of willen die op hun beurt weer exclusiviteit, enz. Soms is het al ingewikkeld om 1 nr 1 te vinden en te houden, laat staan rekening houden met 2. Het gevaar is er dus ook nog dat die nr 2 daar geen genoegen mee neemt.
Hoe vaak is het niet zo dat een (single of inmiddels single) SV er alsnog op aan gaat dringen te kiezen, de nieuwe nr 1 wil worden? Ook daar geldt dan weer het exclusief willen zijn.
Kan me voorstellen dat stel dat ex en ik met eenzelfde leefwijze en liefde voor elkaar en gezin (en families en leventje) dat seksuele nu van elkaar hadden gesnapt en geaccepteerd. Dan had zijn sv dat nog niet geaccepteerd (en nog niet, trouwens).
Het is kiezen of delen. De hele maatschappij, incl psychologen en media enz enz vindt dat je hoort te kiezen..en liefst voordat je weet of het een juiste keuze is, gewoon maar alles op moet geven, anders "eet je van 2 walletjes". Ik weet wel dat die workshop polyamory vol zat met psychologen en therapeuten, die het razendinteressant vonden en ook maar al te vaak hun eigen (aangeleerde?) of algemeen geldende normen en opties hanteren als "normaal".
Ik denk dat er ook verschillen zijn in ruimdenkendheid. De meesten hier hadden het niet achter zichzelf gezocht en dit (vreemdgaan, of een sv/sc naast een (al dan niet open) relaite evengoed een paar jaar eerder misschien zwaar veroordeeld.. Zijn zelf ruimer gaan denken. Ik denk dat dit een overgangstijd is, waarin we beperkingen niet meer zomaar aannemen, maar bewust van worden en van ons afgooien.. de een in meer of mindere mate. En daar ontstaan dan problemen, als dat niet gelijk op gaat tussen partners.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 juli 2010 om 13:48
@Crea en Angel: dingen komen idd goed, als je daarop vertrouwt en in gelooft. Ik geloof dat sommige dingen geen toeval zijn, maar een nieuwe fase inluiden. Als het zo moest zijn, dan voelt het als een flow, dat je op je goede weg zit of zo, kan het niet uitleggen.
Het ingewikkelde van gevoel is dat verliefd/verlust ook goed voelt en ook een soort flow-gevoelens zijn. En daarom ook niet als "verkeerd" aanvoelt. Rationeel is dan niet zo'n goed hulpmiddel, daar zit nl je "innerlijke beoordelaar", die alles tegen het licht aanhoudt wat je geleerd hebt, normen en waarden, af- en goedkeuring, je ego en (maatschappelijke) imago/"status" (bijv van "vreemdganger" of "gescheiden vrouw")..
Ik vind het ook moeilijk om je intuitie en gevoel van elkaar te onderscheiden. Waar is iets niet meer dan "wensdenken" en waar je echte gevoel?Soms merk je aan toevalligheden dat je ergens goed aan doet (bijv bij twijfel opeens een liedje op de radio die daar precies op slaat). Luisteren naar je echte innerlijke zelf is verdomde moeilijk soms! Is het het terugkerende stemmetje wat iets probeert te zeggen, of een terugkerende droom? Ook een meetlat die ik hanteer: krijg ik er energie van of kost het me energie?
En ook denk ik dat als je een zijweg inslaat, die niet de "bedoeling" was, je ook wel weer op dat pad terecht komt, linksom of rechtsom. Hoe dan ook is vertrouwen en geloof hebben in dat het altijd goedkomt, het allerbelangrijkste.
Heel mooi die woorden van Angel: eigenlijk zeg je: ik kan onderhand op mijzelf vertrouwen dat het altijd weer goed komt!
Het ingewikkelde van gevoel is dat verliefd/verlust ook goed voelt en ook een soort flow-gevoelens zijn. En daarom ook niet als "verkeerd" aanvoelt. Rationeel is dan niet zo'n goed hulpmiddel, daar zit nl je "innerlijke beoordelaar", die alles tegen het licht aanhoudt wat je geleerd hebt, normen en waarden, af- en goedkeuring, je ego en (maatschappelijke) imago/"status" (bijv van "vreemdganger" of "gescheiden vrouw")..
Ik vind het ook moeilijk om je intuitie en gevoel van elkaar te onderscheiden. Waar is iets niet meer dan "wensdenken" en waar je echte gevoel?Soms merk je aan toevalligheden dat je ergens goed aan doet (bijv bij twijfel opeens een liedje op de radio die daar precies op slaat). Luisteren naar je echte innerlijke zelf is verdomde moeilijk soms! Is het het terugkerende stemmetje wat iets probeert te zeggen, of een terugkerende droom? Ook een meetlat die ik hanteer: krijg ik er energie van of kost het me energie?
En ook denk ik dat als je een zijweg inslaat, die niet de "bedoeling" was, je ook wel weer op dat pad terecht komt, linksom of rechtsom. Hoe dan ook is vertrouwen en geloof hebben in dat het altijd goedkomt, het allerbelangrijkste.
Heel mooi die woorden van Angel: eigenlijk zeg je: ik kan onderhand op mijzelf vertrouwen dat het altijd weer goed komt!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 juli 2010 om 13:50
quote:Very Cherry schreef op 15 juli 2010 @ 13:20:
[...]
Ha ja joh, eens in de zoveel tijd kom ik even een oneliner droppen hier, je kent me. Alles goed hoor, ben net terug van mijn lover in Verweggistan. Ook mooi, zo blijft het spannend zonder jokken
dat dropen is weer goed gelukt spook!
jij heb iig genoten van je lover zonder jokken
[...]
Ha ja joh, eens in de zoveel tijd kom ik even een oneliner droppen hier, je kent me. Alles goed hoor, ben net terug van mijn lover in Verweggistan. Ook mooi, zo blijft het spannend zonder jokken
dat dropen is weer goed gelukt spook!
jij heb iig genoten van je lover zonder jokken
donderdag 15 juli 2010 om 13:51
*ben hier weg voor de rest vd dag.. dus rust voor jullie
sorry voor lange postings, ben hier graag mee bezig, dat moge duidelijk zijn, en brengt mij ook altijd dichter bij mezelf, triggert me waar anderen mee bezig zijn, de raakvlakken, ik vind het zo ontzettend boeiend!
Verder: helemaal niks gehoord van ex-psv.. hoop wel een teken van leven voor ie op vakantie gaat. Ik kan slecht tegen onduidelijkheid, maar ik ga niet zelf speculeren. Ik ga er ook niet stuk over zitten, zolang ik niet weet waar ik stuk over zou moeten zitten. Ik kies er liever voor om gewoon een leuke dag van te maken met andere geliefde personen
sorry voor lange postings, ben hier graag mee bezig, dat moge duidelijk zijn, en brengt mij ook altijd dichter bij mezelf, triggert me waar anderen mee bezig zijn, de raakvlakken, ik vind het zo ontzettend boeiend!
Verder: helemaal niks gehoord van ex-psv.. hoop wel een teken van leven voor ie op vakantie gaat. Ik kan slecht tegen onduidelijkheid, maar ik ga niet zelf speculeren. Ik ga er ook niet stuk over zitten, zolang ik niet weet waar ik stuk over zou moeten zitten. Ik kies er liever voor om gewoon een leuke dag van te maken met andere geliefde personen
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 juli 2010 om 14:00
Zo dames, volgens mij zit mijn aandeel er hier op Hoe snel kunnen dingen gaan... Gisteren minnaar gezien en afscheid genomen... Hoewel ik er zelf nog erg mee worstelde en het de laatste weken allemaal erg snel is gegaan (leuke dates gehad ook!) wist hij volgens mij al precies wat er komen ging.
Toen het net uitging met nr1 en mij (3 maanden geleden, zo kort pas?) zag ik het helemaal zitten om terug te komen bij mijzelf; alleen wonen, voorlopig geen relatie meer (daten kan natuurlijk altijd ) en de zaken goed voor mijzelf te regelen.
Ik merk alleen dat ik het verkeerd aanpak. Tuurlijk heb ik gevoelens voor minnaar, wat wil je na 10 jaar (volgende week ons jubileum...). Ik heb hier zelfs gesproken over verliefdheid... Was misschien een tikkeltje dramatisch maar soms heb je van die momenten, ik in ieder geval wel .
De situatie nu ik single ben is dusdanig veranderd dat ik er niet gelukkig van wordt zijn tweede keus te blijven. Het is tijd voor een nieuwe, opgeschoonde fase en ik weet dat wanneer ik hem blijf zien hij een te groot aandeel blijft spelen in mijn bestaan/denken. Daar doe ik mijzelf tekort mee...
Daarnaast heb ik zoals gezegd al verschillende leuke dates gehad, ook meerdere met één (erg leuk) persoon. Dit heeft mij ook tot een ander besef geleidt, want waar blijft het voornemen eens even helemaal op eigen benen te staan, geen man in mijn leven? Alle aandacht is heerlijk maar ik wordt er weer zo snel in meegezogen...
Dus nu, pas op de plaats en kiezen voor mijzelf, voor even helemaal niets!
Ik heb veel geleerd van jullie lieve meiden en enkele heer, stuk voor stuk vind ik jullie speciaal en gun ik jullie een mooie toekomst X
Toen het net uitging met nr1 en mij (3 maanden geleden, zo kort pas?) zag ik het helemaal zitten om terug te komen bij mijzelf; alleen wonen, voorlopig geen relatie meer (daten kan natuurlijk altijd ) en de zaken goed voor mijzelf te regelen.
Ik merk alleen dat ik het verkeerd aanpak. Tuurlijk heb ik gevoelens voor minnaar, wat wil je na 10 jaar (volgende week ons jubileum...). Ik heb hier zelfs gesproken over verliefdheid... Was misschien een tikkeltje dramatisch maar soms heb je van die momenten, ik in ieder geval wel .
De situatie nu ik single ben is dusdanig veranderd dat ik er niet gelukkig van wordt zijn tweede keus te blijven. Het is tijd voor een nieuwe, opgeschoonde fase en ik weet dat wanneer ik hem blijf zien hij een te groot aandeel blijft spelen in mijn bestaan/denken. Daar doe ik mijzelf tekort mee...
Daarnaast heb ik zoals gezegd al verschillende leuke dates gehad, ook meerdere met één (erg leuk) persoon. Dit heeft mij ook tot een ander besef geleidt, want waar blijft het voornemen eens even helemaal op eigen benen te staan, geen man in mijn leven? Alle aandacht is heerlijk maar ik wordt er weer zo snel in meegezogen...
Dus nu, pas op de plaats en kiezen voor mijzelf, voor even helemaal niets!
Ik heb veel geleerd van jullie lieve meiden en enkele heer, stuk voor stuk vind ik jullie speciaal en gun ik jullie een mooie toekomst X
donderdag 15 juli 2010 om 14:02
@suzy: kan me vinden in je post. Wat is aangeleerd, wat is de maatschappij. Waar kunnen wij ons in vinden en in hoeverre passen wij het verhaal aan om het kloppend te maken met wat we aan het doen zijn.
@MissT. Ja ik dacht altijd dat anderen vreemd gingen om de spanning etc. Ik ben al jaren met nr 1. Helemaal gelukkig (dacht ik tenminste), geen behoefte aan anderen, laat staan sex met een ander. Totdat mijn studievriendje weer in beeld kwam en daar blijk ik dus al mijn normen van trouw exclusiviteit etc voor opzij te zetten. Wat ik voor hem voel gaat verder dan verliefdheid, daarom zeg ik inmiddels dat ik van beiden houd.
Ik ben dus niet ingegaan op (aantrekkelijke) andere mannen. Ik wil als minnaar ook alleen deze man.
@MissT. Ja ik dacht altijd dat anderen vreemd gingen om de spanning etc. Ik ben al jaren met nr 1. Helemaal gelukkig (dacht ik tenminste), geen behoefte aan anderen, laat staan sex met een ander. Totdat mijn studievriendje weer in beeld kwam en daar blijk ik dus al mijn normen van trouw exclusiviteit etc voor opzij te zetten. Wat ik voor hem voel gaat verder dan verliefdheid, daarom zeg ik inmiddels dat ik van beiden houd.
Ik ben dus niet ingegaan op (aantrekkelijke) andere mannen. Ik wil als minnaar ook alleen deze man.
donderdag 15 juli 2010 om 14:51
Wow Bindi, wat een verandering! Moedige beslissing hoor, niet alleen het stoppen met minnaar, maar ook de beslissing om even pas op de plaats te maken wat betreft andere mannen, voor jezelf te kiezen. Hoe gaat het met de huizenjacht?
Ben trouwens wel benieuwd hoe je minnaar reageerde..
Veel geluk lieve Bindi, volgens mij kom je er wel!
Ben trouwens wel benieuwd hoe je minnaar reageerde..
Veel geluk lieve Bindi, volgens mij kom je er wel!
donderdag 15 juli 2010 om 15:30
Een vijfde van de Britten met een vaste relatie is verliefd op iemand anders dan zijn of haar partner. Dat blijkt uit een Brits onderzoek. Mannen koesteren vaker dan vrouwen gevoelens voor een ander, vaak een collega of kennis. Een vierde van de ondervraagden is niet meer gelukkig met de partner. Het onderzoek werd uitgevoerd onder 3.000 Britten.
Zestien procent van diegenen die verliefd zijn op iemand anders, raken verwikkeld in een langdurige affaire.
Ongeveer 29 procent van de in een affaire verwikkelde mannen is van plan om hun partner te verlaten. Negentien procent van de overspelige vrouwen is van plan om deze actie te ondernemen.
“Mannen hebben een slechte reputatie als het gaat om het versieren van andere vrouwen”, zegt een woordvoerder van OnePoll.com. “Het onderzoek toont aan dat dit beeld terecht is. Zelfs in een gezonde relatie kan het gebeuren dat iemand vlinders in de buik krijgt van iemand anders dan zijn of haar partner.”
Slechts zes procent van de ondervraagden is van plan om hun partner te verlaten.
Geprogrameerd
Overigens is het niet raar dat mannen af en toe een oogje hebben op een andere vrouw. Mannen zijn namelijk geprogrammeerd om naar mooie vrouwen te kijken. En dat gebeurt heel onbewust.
Zestien procent van diegenen die verliefd zijn op iemand anders, raken verwikkeld in een langdurige affaire.
Ongeveer 29 procent van de in een affaire verwikkelde mannen is van plan om hun partner te verlaten. Negentien procent van de overspelige vrouwen is van plan om deze actie te ondernemen.
“Mannen hebben een slechte reputatie als het gaat om het versieren van andere vrouwen”, zegt een woordvoerder van OnePoll.com. “Het onderzoek toont aan dat dit beeld terecht is. Zelfs in een gezonde relatie kan het gebeuren dat iemand vlinders in de buik krijgt van iemand anders dan zijn of haar partner.”
Slechts zes procent van de ondervraagden is van plan om hun partner te verlaten.
Geprogrameerd
Overigens is het niet raar dat mannen af en toe een oogje hebben op een andere vrouw. Mannen zijn namelijk geprogrammeerd om naar mooie vrouwen te kijken. En dat gebeurt heel onbewust.
donderdag 15 juli 2010 om 15:31
Bij elkaar blijven vanwege de kinderen is niet altijd juist.
Dat blijkt uit onderzoek. Kinderen wiens ouders veel ruzie hebben en toch getrouwd blijven, hebben later in hun eigen relatie een grotere kans om ook veel ruzie te maken. Kinderen wiens ouders veel ruzie maken en scheiden, doen het in hun relatie beter.
Uit eerder onderzoek was al gebleken dat kinderen van gescheiden ouders een grotere kans hebben om zelf te scheiden. Maar het was onduidelijk of dat te maken had met de scheiding op zichzelf of de ruzies die daaraan vooraf zijn gegaan. De onderzoekers verzamelden daarom gedurende vele jaren de gegevens van een nationaal onderzoek waaraan 7000 getrouwde stellen en hun kinderen hadden deelgenomen.
Onderzoek
Het eerste onderzoek werd in 1987 gedaan. Hierin kregen ouders onder meer de vraag voorgelegd of ze vaak meningsverschillen hadden over geld, huishoudelijke taken, schoonouders en andere kwesties. In 1992 en 1993 kreeg het onderzoek een vervolg en werden de ouders en kinderen ondervraagd. Ook werd gekeken of de ouders in vergelijking met vijf jaar geleden vaker ruzie maakten en of ze ondertussen gescheiden waren of niet. In 2001 en 2002 zochten de onderzoekers de mensen opnieuw op. De kinderen werden nu gevraagd naar hun eigen relatie.
Uit het onderzoek blijkt dat ouders die vroeger veel ruzie maakten, maar nu gescheiden zijn een positieve invloed op hun kinderen hebben. Hun kinderen hebben over het algemeen zelf minder vaak ruzie met hun partners. Ouders die veel ruzie maakten en toch bij elkaar bleven, zien dat hun kinderen in hetzelfde patroon vervallen. “Als zij (de kinderen, red.) continu worden blootgesteld aan conflicten en de ouders bij elkaar blijven dan betekent dat dat de kinderen de conflicten vele jaren meemaken,” vertelt onderzoeker Constance Gager. “Als de ouders gaan scheiden dan is er nog een kans dat de ouders na de scheiding minder vaak ruzie maken.”
Korte termijn
Het lijkt er dan ook op dat een scheiding in sommige gevallen en op lange termijn goed kan uitpakken voor kinderen. Op korte termijn worden kinderen volgens de onderzoekers wel vaak negatief aangetast door een scheiding.
Opvallend genoeg blijken gelukkig getrouwde ouders geen invloed te hebben op de relatie van hun kinderen. Gelukkig getrouwde ouders betekent niet per definitie dat het kind ook gelukkig wordt in diens
Dat blijkt uit onderzoek. Kinderen wiens ouders veel ruzie hebben en toch getrouwd blijven, hebben later in hun eigen relatie een grotere kans om ook veel ruzie te maken. Kinderen wiens ouders veel ruzie maken en scheiden, doen het in hun relatie beter.
Uit eerder onderzoek was al gebleken dat kinderen van gescheiden ouders een grotere kans hebben om zelf te scheiden. Maar het was onduidelijk of dat te maken had met de scheiding op zichzelf of de ruzies die daaraan vooraf zijn gegaan. De onderzoekers verzamelden daarom gedurende vele jaren de gegevens van een nationaal onderzoek waaraan 7000 getrouwde stellen en hun kinderen hadden deelgenomen.
Onderzoek
Het eerste onderzoek werd in 1987 gedaan. Hierin kregen ouders onder meer de vraag voorgelegd of ze vaak meningsverschillen hadden over geld, huishoudelijke taken, schoonouders en andere kwesties. In 1992 en 1993 kreeg het onderzoek een vervolg en werden de ouders en kinderen ondervraagd. Ook werd gekeken of de ouders in vergelijking met vijf jaar geleden vaker ruzie maakten en of ze ondertussen gescheiden waren of niet. In 2001 en 2002 zochten de onderzoekers de mensen opnieuw op. De kinderen werden nu gevraagd naar hun eigen relatie.
Uit het onderzoek blijkt dat ouders die vroeger veel ruzie maakten, maar nu gescheiden zijn een positieve invloed op hun kinderen hebben. Hun kinderen hebben over het algemeen zelf minder vaak ruzie met hun partners. Ouders die veel ruzie maakten en toch bij elkaar bleven, zien dat hun kinderen in hetzelfde patroon vervallen. “Als zij (de kinderen, red.) continu worden blootgesteld aan conflicten en de ouders bij elkaar blijven dan betekent dat dat de kinderen de conflicten vele jaren meemaken,” vertelt onderzoeker Constance Gager. “Als de ouders gaan scheiden dan is er nog een kans dat de ouders na de scheiding minder vaak ruzie maken.”
Korte termijn
Het lijkt er dan ook op dat een scheiding in sommige gevallen en op lange termijn goed kan uitpakken voor kinderen. Op korte termijn worden kinderen volgens de onderzoekers wel vaak negatief aangetast door een scheiding.
Opvallend genoeg blijken gelukkig getrouwde ouders geen invloed te hebben op de relatie van hun kinderen. Gelukkig getrouwde ouders betekent niet per definitie dat het kind ook gelukkig wordt in diens
donderdag 15 juli 2010 om 15:53
Bedankt voor jullie lieve reacties, doet me goed!
Rooss mailen kan op: *poef* Leuk om contact te houden!
MissT, jaaaaaa die borrel. Die moeten we wel nog echt doen he! Ben toevallig dit weekend in jouw stad, ga daar zwaaaar op stap met vriendinnen maar dat is natuurlijk niet echt het moment elkaar te ontmoeten. Laten we even contact houden! (Volgens mij heb ik jouw mailadres niet meer, mail hem anders ook even naar bovenstaand adres van mij!)
Minnaar reageerde trouwens wel heel rustig, vertelde dat hij al langer op het moment zat te wachten dat ik met dit verhaal zou komen... Het moest een keer eindigen. Zijn hart ging wel enorm snel, de arme schat.
Rooss mailen kan op: *poef* Leuk om contact te houden!
MissT, jaaaaaa die borrel. Die moeten we wel nog echt doen he! Ben toevallig dit weekend in jouw stad, ga daar zwaaaar op stap met vriendinnen maar dat is natuurlijk niet echt het moment elkaar te ontmoeten. Laten we even contact houden! (Volgens mij heb ik jouw mailadres niet meer, mail hem anders ook even naar bovenstaand adres van mij!)
Minnaar reageerde trouwens wel heel rustig, vertelde dat hij al langer op het moment zat te wachten dat ik met dit verhaal zou komen... Het moest een keer eindigen. Zijn hart ging wel enorm snel, de arme schat.
donderdag 15 juli 2010 om 16:00
donderdag 15 juli 2010 om 17:01
Hoi,
Ik ben Babbel, ik ben zelf een aantal maanden single, maar ik doe het met een gebonden man. Ik ben dus eigenlijk minnares
We zien elkaar ca. 1 keer per week, nu sinds een tijdje,
en ik geniet er ontzettend van. Voel me ook niet schuldig,
hij heeft een vrije relatie, en dat weet ik zeker omdat ik zijn vriendin ook goed ken. Detail is dat ze alleen niet weet dat ik het ook met haar vriend doe. Verliefd op hem worden? Nee nooit. Ik vind hem aantrekkellijk, en zelfs lief en de sex is goddelijk. Maar verder is hij ook absoluut niet het type man waar ik op zou vallen.Hij is ook nog eens een stuk ouder. We hebben een enorme klik in bed, en verder daarbuiten ook een( openbare) vriendschap, maar meer als dat zal het nooit worden. Als ik zelf weer een relatie krijg, dan wordt het denk ik wel lastig om hem aan de kant te zetten, maar dan niet omdat ik hem als persoon zal missen,want die vriendschap blijft,maar meer onze spannende afspraakjes.
Zo en nu ga ik jullie verhalen even lezen
Ik ben Babbel, ik ben zelf een aantal maanden single, maar ik doe het met een gebonden man. Ik ben dus eigenlijk minnares
We zien elkaar ca. 1 keer per week, nu sinds een tijdje,
en ik geniet er ontzettend van. Voel me ook niet schuldig,
hij heeft een vrije relatie, en dat weet ik zeker omdat ik zijn vriendin ook goed ken. Detail is dat ze alleen niet weet dat ik het ook met haar vriend doe. Verliefd op hem worden? Nee nooit. Ik vind hem aantrekkellijk, en zelfs lief en de sex is goddelijk. Maar verder is hij ook absoluut niet het type man waar ik op zou vallen.Hij is ook nog eens een stuk ouder. We hebben een enorme klik in bed, en verder daarbuiten ook een( openbare) vriendschap, maar meer als dat zal het nooit worden. Als ik zelf weer een relatie krijg, dan wordt het denk ik wel lastig om hem aan de kant te zetten, maar dan niet omdat ik hem als persoon zal missen,want die vriendschap blijft,maar meer onze spannende afspraakjes.
Zo en nu ga ik jullie verhalen even lezen
