Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zondag 29 augustus 2010 om 12:07
quote:Suzy65 schreef op 29 augustus 2010 @ 11:21:Mensen hebben het nodig om op hun manier "speels" te kunnen zijn, zo houd je je in evenwicht (tegenover allerlei verantwoordelijkheden). En ik ben ervan overtuigd dat het spel en speelse voor volwassenen seks is.
@Suzy65: Speels! Dat is een sleutelwoord! Ik heb jarenlang niet 'gespeeld'. Leefde veel te serieus, te veel met mijn hoofd, te weinig met mijn lichaam en mijn zintuigen. Ik ben nu speelser en levenslustiger dan ooit, maak een inhaalslag en voel me jaren jonger.
(Heeft ook zijn keerzijde: ik heb nu moeite met alles wat serieus is: werk e.a. verplichtingen en verantwoordelijkheden...)
@Suzy65: Speels! Dat is een sleutelwoord! Ik heb jarenlang niet 'gespeeld'. Leefde veel te serieus, te veel met mijn hoofd, te weinig met mijn lichaam en mijn zintuigen. Ik ben nu speelser en levenslustiger dan ooit, maak een inhaalslag en voel me jaren jonger.
(Heeft ook zijn keerzijde: ik heb nu moeite met alles wat serieus is: werk e.a. verplichtingen en verantwoordelijkheden...)
zondag 29 augustus 2010 om 12:52
@Soulsinger: shake hands! Ik herken me ongeveer in alles wat je zegt!
Ik ben nog wel (in periodes) te serieus. Dat speelse hoorde bij ons thuis niet bij volwassen en verantwoordelijk zijn. Hoe mis hadden ze het. Je kan niet alleen maar serieus en verantwoordelijk zijn, zonder ook te mogen spelen (voor kinderen zelfs noodzaak, die moeten zoveel leren en rationeel zijn).
En ik blijf erbij dat de hele maatschappij veel te veel de nadruk legt op rationele dingen (als waardering): status, opleiding, werk, georganiseerd leventje, je administratie en huishouden doen, daar word je allereerst op beoordeeld). Zelfs sport is iets geworden "wat moet" en seks ook bijna al voor een hoop mensen.
Sport en spel en seks (en massage en andere verwennerij) zouden juist onder "spelen" en "leuk" horen te vallen, maar zijn ook inmiddels verworden tot een prestatie moeten leveren. (altijd weer verder, sneller, beter moeten, ipv genieten van het moment).
Ik voel me ook veel jonger en sprankelender sinds ik OOK kan genieten van/in het moment en van "voelen" (lichamelijk) op zich, de weg erheen, het ermee bezig zijn, het geil zijn als doel op zich.
Mijn doel in seks is dus veranderd van klaarkomen (als prestatie) naar geil zijn de opwinding op zich (kunnen) voelen. Daarvan genieten, tijd voor maken, mee bezig zijn.
Net als jij heb ik (sinds ik dat ontdekt heb) een enorme hekel aan rationele dingen en moeite terug te keren naar werk en andere verantwoordelijkheden. Dat komt ook omdat dat zo lang in onbalans is geweest en mijn leven bijna alleen maar uit dat soort dingen bestond.Doordat dat mijn hele leven onderdrukt is geweest is dat ook nodig, denk ik, voor evenwicht.
En ik denk dat dat voor velen hier zo is, daarom een sv zo verslavend, zo heerlijk is. Het is tijd nemen voor jezelf, voor het speelse, tegenover een "oververantwoordelijk" leven thuis (serieuze en/of alle terugkerende dingen die bijna alle aandacht opeisen).
Daarom denk ik ook zo moeilijk om te stoppen met een sv, het staat voor de fantasie en escape en wat je ook heel hard nodig hebt: voorstellingsvermogen, lol, passie, voelen, een kant in jezelf die haast niet aan bod is geweest, door werk/gezin enz. Het speelse, het meisje voelen, een deel van jezelf wat te weinig aan bod komt.
Een sv boort dat stuk aan, dan maak je op eoa manier wel tijd daarvoor. (als je ziet hoeveel tijd hierin gaat + erover schrijven hier aan elkaar..). Het leven mag (en moet zelfs) ook leuk en speels zijn soms.
Als je jezelf dat altijd ontzegd hebt vind ik het vrij logisch dat dat dan moeilijk in te dammen is, als je dat eenmaal ( pas laat in je leven) ontdekt.
Ik ben nog wel (in periodes) te serieus. Dat speelse hoorde bij ons thuis niet bij volwassen en verantwoordelijk zijn. Hoe mis hadden ze het. Je kan niet alleen maar serieus en verantwoordelijk zijn, zonder ook te mogen spelen (voor kinderen zelfs noodzaak, die moeten zoveel leren en rationeel zijn).
En ik blijf erbij dat de hele maatschappij veel te veel de nadruk legt op rationele dingen (als waardering): status, opleiding, werk, georganiseerd leventje, je administratie en huishouden doen, daar word je allereerst op beoordeeld). Zelfs sport is iets geworden "wat moet" en seks ook bijna al voor een hoop mensen.
Sport en spel en seks (en massage en andere verwennerij) zouden juist onder "spelen" en "leuk" horen te vallen, maar zijn ook inmiddels verworden tot een prestatie moeten leveren. (altijd weer verder, sneller, beter moeten, ipv genieten van het moment).
Ik voel me ook veel jonger en sprankelender sinds ik OOK kan genieten van/in het moment en van "voelen" (lichamelijk) op zich, de weg erheen, het ermee bezig zijn, het geil zijn als doel op zich.
Mijn doel in seks is dus veranderd van klaarkomen (als prestatie) naar geil zijn de opwinding op zich (kunnen) voelen. Daarvan genieten, tijd voor maken, mee bezig zijn.
Net als jij heb ik (sinds ik dat ontdekt heb) een enorme hekel aan rationele dingen en moeite terug te keren naar werk en andere verantwoordelijkheden. Dat komt ook omdat dat zo lang in onbalans is geweest en mijn leven bijna alleen maar uit dat soort dingen bestond.Doordat dat mijn hele leven onderdrukt is geweest is dat ook nodig, denk ik, voor evenwicht.
En ik denk dat dat voor velen hier zo is, daarom een sv zo verslavend, zo heerlijk is. Het is tijd nemen voor jezelf, voor het speelse, tegenover een "oververantwoordelijk" leven thuis (serieuze en/of alle terugkerende dingen die bijna alle aandacht opeisen).
Daarom denk ik ook zo moeilijk om te stoppen met een sv, het staat voor de fantasie en escape en wat je ook heel hard nodig hebt: voorstellingsvermogen, lol, passie, voelen, een kant in jezelf die haast niet aan bod is geweest, door werk/gezin enz. Het speelse, het meisje voelen, een deel van jezelf wat te weinig aan bod komt.
Een sv boort dat stuk aan, dan maak je op eoa manier wel tijd daarvoor. (als je ziet hoeveel tijd hierin gaat + erover schrijven hier aan elkaar..). Het leven mag (en moet zelfs) ook leuk en speels zijn soms.
Als je jezelf dat altijd ontzegd hebt vind ik het vrij logisch dat dat dan moeilijk in te dammen is, als je dat eenmaal ( pas laat in je leven) ontdekt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 29 augustus 2010 om 14:10
@ soulsinger: dat herken ik wel: jarenlang vooral 'in mijn hoofd geleefd', hoewel dat mijn sexdrive niet echt in de weg stond. Exnr1 had (en heeft altijd) een minder hoog libido (gehad) dan ik, dat was al lastig. Maar het laatste jaar was er, juist door gebrek aan intimiteit op emotioneel gebied, bij mij ook steeds minder zin in seks. Het was een neerwaartse spiraal, jammer genoeg.
@ gemi: hoop dat het wordt wat je ervan verwacht; spannend! het kan alle kanten op, en zelfs zonder verwachtingen kun je verrast worden denk ik.
baggerweertje hier ook, gelukkig veel gepland met vriendinnen, én al hardgelopen
@ gemi: hoop dat het wordt wat je ervan verwacht; spannend! het kan alle kanten op, en zelfs zonder verwachtingen kun je verrast worden denk ik.
baggerweertje hier ook, gelukkig veel gepland met vriendinnen, én al hardgelopen
zondag 29 augustus 2010 om 15:16
Suzy, ik ben inderdaad niet zo van de knuffels hier op het forum, en dat is dan algemeen, niet specifiek voor de jouwe bedoelt.
Ik heb wel wat meegemaakt, dat kan ik niet ontkennen met een scheiding plus kind achter de rug. Maar ik vind het zelf wel mee vallen. Vooral omdat de band met ex goed is. En daar heb ik wel deels zelf de hand in gehad. Iedere situatie is anders, maar als je relatie scheuren vertoond dan is mijn advies dat je daar je energie in moet steken. Ik kreeg ook een sv, en wat heerlijk, spannend en geil was dat. Maar ik ben blij dat ik er toch mee gestopt ben. Anders was de band met mijn ex lang zo goed niet geweest en was ons kind de dupe van mijn egoïstische gedrag geworden.
Daarom reageer ik ook wat feller op vergelijkbare situaties (Jahoe, minnaar van Crea). Deal eerst met je slechte relatie en zoek daarna het groene gras op. En bedenk dat relaties over kunnen gaan, het is echt niet het einde van de wereld.
En Suzy, je schrijft dat je in periodes nog wel te serieus bent. Dat is ook te merken in je posts. Ik ga niets meer zeggen over je lange posts (waar is je voornemen van na je vakantie?). Maar elke keer posten betekend voor jou ook er weer over nadenken, weer analyseren, weer met jezelf bezig. Soms denk ik wel eens na zo'n serie posts van jou 'get a life'. En dat bedoel ik niet negatief, niet om je kortere posts te laten schrijven maar om aan te geven dat je aan dat 'te serieuze' kunt werken.
Ik heb wel wat meegemaakt, dat kan ik niet ontkennen met een scheiding plus kind achter de rug. Maar ik vind het zelf wel mee vallen. Vooral omdat de band met ex goed is. En daar heb ik wel deels zelf de hand in gehad. Iedere situatie is anders, maar als je relatie scheuren vertoond dan is mijn advies dat je daar je energie in moet steken. Ik kreeg ook een sv, en wat heerlijk, spannend en geil was dat. Maar ik ben blij dat ik er toch mee gestopt ben. Anders was de band met mijn ex lang zo goed niet geweest en was ons kind de dupe van mijn egoïstische gedrag geworden.
Daarom reageer ik ook wat feller op vergelijkbare situaties (Jahoe, minnaar van Crea). Deal eerst met je slechte relatie en zoek daarna het groene gras op. En bedenk dat relaties over kunnen gaan, het is echt niet het einde van de wereld.
En Suzy, je schrijft dat je in periodes nog wel te serieus bent. Dat is ook te merken in je posts. Ik ga niets meer zeggen over je lange posts (waar is je voornemen van na je vakantie?). Maar elke keer posten betekend voor jou ook er weer over nadenken, weer analyseren, weer met jezelf bezig. Soms denk ik wel eens na zo'n serie posts van jou 'get a life'. En dat bedoel ik niet negatief, niet om je kortere posts te laten schrijven maar om aan te geven dat je aan dat 'te serieuze' kunt werken.
zondag 29 augustus 2010 om 22:13
@Haddock: mooi, je uiteenzetting. Zal geen knuffels meer sturen, hoor, haha. Maar dan iig een complimentje voor hoe je eea aangepakt en gedaan hebt en hier zo open deelt met anderen. Zeker voor een man vind ik dat heel opmerkelijk en ook leerzaam.
Tja, buiten die lange posts om heb ik ook nog een leven, hoor. Die eigen lading is er voor mij allang af en hier posten heeft oa te maken met een levensdoel van mij. Ik snap je punt en mijn eigen voornemen, maar wat jij en ik de overige tijd doen weten we niet van elkaar. Dus liever geen oordeel over of ik (naar jouw idee) a life heb, ik vind van wel en ik moet het daarmee doen, toch?
Het is 1 van mijn persoonlijke interesses/missies, misschien begrijp je dan wat mij "bezielt". Dit forum inspireert mij, ook professioneel gezien, wat mensen bezighoudt en relaties in het bijzonder.
Een echte lolbroek zal ik ook wel nooit worden, maar ik weet inmiddels ook te genieten en dat doe ik ook!
Tja, buiten die lange posts om heb ik ook nog een leven, hoor. Die eigen lading is er voor mij allang af en hier posten heeft oa te maken met een levensdoel van mij. Ik snap je punt en mijn eigen voornemen, maar wat jij en ik de overige tijd doen weten we niet van elkaar. Dus liever geen oordeel over of ik (naar jouw idee) a life heb, ik vind van wel en ik moet het daarmee doen, toch?
Het is 1 van mijn persoonlijke interesses/missies, misschien begrijp je dan wat mij "bezielt". Dit forum inspireert mij, ook professioneel gezien, wat mensen bezighoudt en relaties in het bijzonder.
Een echte lolbroek zal ik ook wel nooit worden, maar ik weet inmiddels ook te genieten en dat doe ik ook!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 30 augustus 2010 om 08:50
HOi Bomtoma, dat ligt er helemaal aan wat je ons te brengen hebt grapje! waarom ben je zo geinteresseerd in dit topic? Vertel eens wat over jezelf!
mbt 'discussie' Haddock - Suzy (overigens een erg respectvolle manier van discussiëren: complimenten!): ik kan het gevoel wel herkennen wat Haddock beschrijft. Het bekruipt mij af en toe ook wel eens bij je posts Suzy. Het lijkt soms alsof je meent op iedereen persoonlijk te moeten reageren, en dan ook enorm uitgebreid. Ik begrijp je interesse, en dat is ook prachtig om hier op een forum tentoon te stellen (daarvoor zijn we allemaal hier), maar om tot een persoonlijke missie gebombardeerd te worden vind ik soms wat ver gaan. Tegelijkertijd illustreert die woordkeuze inderdaad precies wat ik er soms bij voel (ben ik nog te volgen? ): Soms voelt het alsof je er té diep en té graag op in wilt gaan, waar ik me dan wat ongemakkelijk bij voel.
Dat maakt dat ik vaak de lange lappen oversla, ook ieders goed recht natuurlijk, evenals dat het jouw goed recht is om ze wel te schrijven.
Verder mixed feelings about this weekend; verrassende dingen gehoord en meegemaakt, maar ook fijne vriendinnen die me toch soms een schop onder mijn kont kunnen geven, maar me ook in mijn waarde laten. Vanavond zie ik exnr1 weer, niet prive maar op stap, en daar zie ik tegenop en naar uit. Over mixed feelings gesproken he
mbt 'discussie' Haddock - Suzy (overigens een erg respectvolle manier van discussiëren: complimenten!): ik kan het gevoel wel herkennen wat Haddock beschrijft. Het bekruipt mij af en toe ook wel eens bij je posts Suzy. Het lijkt soms alsof je meent op iedereen persoonlijk te moeten reageren, en dan ook enorm uitgebreid. Ik begrijp je interesse, en dat is ook prachtig om hier op een forum tentoon te stellen (daarvoor zijn we allemaal hier), maar om tot een persoonlijke missie gebombardeerd te worden vind ik soms wat ver gaan. Tegelijkertijd illustreert die woordkeuze inderdaad precies wat ik er soms bij voel (ben ik nog te volgen? ): Soms voelt het alsof je er té diep en té graag op in wilt gaan, waar ik me dan wat ongemakkelijk bij voel.
Dat maakt dat ik vaak de lange lappen oversla, ook ieders goed recht natuurlijk, evenals dat het jouw goed recht is om ze wel te schrijven.
Verder mixed feelings about this weekend; verrassende dingen gehoord en meegemaakt, maar ook fijne vriendinnen die me toch soms een schop onder mijn kont kunnen geven, maar me ook in mijn waarde laten. Vanavond zie ik exnr1 weer, niet prive maar op stap, en daar zie ik tegenop en naar uit. Over mixed feelings gesproken he
maandag 30 augustus 2010 om 09:07
@Bkster: die missie betreft niet de mensen op het forum, maar mijn studie/werk, hoor..
Is verkeerd geformuleerd, noem het een bevlogenheid. Op relationeel vlak. En ik wil idd niet op de 1 wel en de ander niet reageren (maar dat is onmogelijk, gezien het aantal schrijvers hier). En ik voel me betrokken bij een groepje mensen hier.
Dat blijft oppassen om idd niet teveel en te lang te schrijven en daar heeft Haddock zeker een punt. Is verder geen discussie wat mij betreft, het is gewoon waar.
Succes vanavond!
Is verkeerd geformuleerd, noem het een bevlogenheid. Op relationeel vlak. En ik wil idd niet op de 1 wel en de ander niet reageren (maar dat is onmogelijk, gezien het aantal schrijvers hier). En ik voel me betrokken bij een groepje mensen hier.Dat blijft oppassen om idd niet teveel en te lang te schrijven en daar heeft Haddock zeker een punt. Is verder geen discussie wat mij betreft, het is gewoon waar.
Succes vanavond!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 30 augustus 2010 om 09:47
@Suzy:
Ik herken hetgeen je schrijft en ook je missie hierin.
Je gunt een ieder wat jou is "overkomen".
Probeer niet teveel vanuit jezelf te schrijven, dat is volgens mij de boodschap die men je hier aanreikt.
Niet iedereen kan zich daarin verplaatsen en dan gaat je boodschap verloren. Zou het je lukken het meer algemeen te schrijven, dan slaat niemand je posts meer over.
Ik herken hetgeen je schrijft en ook je missie hierin.
Je gunt een ieder wat jou is "overkomen".
Probeer niet teveel vanuit jezelf te schrijven, dat is volgens mij de boodschap die men je hier aanreikt.
Niet iedereen kan zich daarin verplaatsen en dan gaat je boodschap verloren. Zou het je lukken het meer algemeen te schrijven, dan slaat niemand je posts meer over.
maandag 30 augustus 2010 om 11:02
