Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zaterdag 28 augustus 2010 om 09:34
zaterdag 28 augustus 2010 om 09:57
bkstr, dat "craven" doet pijn! Ik vind het een rotgevoel.
Ik ben nog steeds aan het afbouwen qua gevoel en heb er bij vlagen ook last van. Hij wil minder vaak contact en meer "gewoon" leven. Heel verstandig natuurlijk maar ik weet niet hoe lang ik het dan leuk vind. Dan komt het neer op helemaal geen contact en om de paar weken een kort berichtje, uurtje sex, weer weg. Dat vind ik niet zo leuk denk ik nu.
Ik ben nog steeds aan het afbouwen qua gevoel en heb er bij vlagen ook last van. Hij wil minder vaak contact en meer "gewoon" leven. Heel verstandig natuurlijk maar ik weet niet hoe lang ik het dan leuk vind. Dan komt het neer op helemaal geen contact en om de paar weken een kort berichtje, uurtje sex, weer weg. Dat vind ik niet zo leuk denk ik nu.
zaterdag 28 augustus 2010 om 10:06
Toy / Suzy, natuurlijk heb ik wel wat laten horen. Sms'jes gestuurd en 2x haar voicemail ingesproken.
Ik vond de date zo leuk dat ik dat echt niet zomaar laat schieten.
Maar nu ben ik er klaar mee. Zonde dat een leuke vrouw zulk gedrag vertoont...
Suzy, jij hebt wel erg veel inlevingsvermogen. Die man moet keuzes maken. Zeker nu er het een en ander besproken is: Crea die wil stoppen en meneer die voor zijn gezin wil gaan.
Crea, jij hoeft geen keuze voor je minnaar te maken. Maar het zou zo zonde zijn als jij het op een gegeven moment niet meer trekt en de stekker er uit moet trekken omdat hij er te slap voor is. En daar gaat het wel van komen.
Dit is een onmogelijke situatie, die zure appel ligt op je te wachten. Sorry!
Ik vond de date zo leuk dat ik dat echt niet zomaar laat schieten.
Maar nu ben ik er klaar mee. Zonde dat een leuke vrouw zulk gedrag vertoont...
Suzy, jij hebt wel erg veel inlevingsvermogen. Die man moet keuzes maken. Zeker nu er het een en ander besproken is: Crea die wil stoppen en meneer die voor zijn gezin wil gaan.
Crea, jij hoeft geen keuze voor je minnaar te maken. Maar het zou zo zonde zijn als jij het op een gegeven moment niet meer trekt en de stekker er uit moet trekken omdat hij er te slap voor is. En daar gaat het wel van komen.
Dit is een onmogelijke situatie, die zure appel ligt op je te wachten. Sorry!
zaterdag 28 augustus 2010 om 10:32
dat is ook niet gezellig nee Haddock: ik ben ook meer van de open communicatie; zeg gewoon als je het niet (meer) ziet zitten; zeg dat dan gewoon! Je verdient beter Haddock, maar die conclusie had je zelf ook al getrokken
Mela: zie het als voortschrijdend inzicht van je; nu weet je steeds beter wat je wel en niet wilt in een (sv) relatie. Blijkbaar werkt het op een bepaalde manier beter voor je dan op een andere manier. So be it!
Hier weinig nieuws onder de zon (welke zon?): minnaar laat weinig minnaar-achtig gedrag zien, maar minnaar past nu ook maar amper in mijn hoofd. Zit nog zo vol verdriet over aflopen relatie exnr1 dat ik me soms niet kan voorstellen dat er ooit nog een tijd komt dat hij niet meer in mijn hoofd zit... Dag voor dag! Nu gewoon maar leuke dingen doen; met vriendin dagtripje afgesproken vandaag, bidden voor mooi weer
Mela: zie het als voortschrijdend inzicht van je; nu weet je steeds beter wat je wel en niet wilt in een (sv) relatie. Blijkbaar werkt het op een bepaalde manier beter voor je dan op een andere manier. So be it!
Hier weinig nieuws onder de zon (welke zon?): minnaar laat weinig minnaar-achtig gedrag zien, maar minnaar past nu ook maar amper in mijn hoofd. Zit nog zo vol verdriet over aflopen relatie exnr1 dat ik me soms niet kan voorstellen dat er ooit nog een tijd komt dat hij niet meer in mijn hoofd zit... Dag voor dag! Nu gewoon maar leuke dingen doen; met vriendin dagtripje afgesproken vandaag, bidden voor mooi weer
zaterdag 28 augustus 2010 om 10:35
stew, ik zie hem nog wel maar we hebben al lang niet meer geconsu.... ik weet niet of dat niet meer zal gebeuren maar nu heb ik er geen behoefte aan. Hij is behoorlijk egoistisch in de sex en dat vind ik niet fijn. Dan is het leuker om gewoon samen op een feestje te zijn en dat doen we regelmatig ( met anderen!).
Ik ben eigenlijk een beetje bang dat het met minnaar nu dezelfde kant opgaat ( hoort in dezelfde vriendengroep) en dat vind ik heel jammer. Juist het speciale gevoel was lekker en als dat precies het stukje is dat minnaar wil stoppen, vind ik dat niet leuk. Ik blijf nadenken over wat ik wil.
Ik ben eigenlijk een beetje bang dat het met minnaar nu dezelfde kant opgaat ( hoort in dezelfde vriendengroep) en dat vind ik heel jammer. Juist het speciale gevoel was lekker en als dat precies het stukje is dat minnaar wil stoppen, vind ik dat niet leuk. Ik blijf nadenken over wat ik wil.
zaterdag 28 augustus 2010 om 11:26
@Stew: okee, dat had ik een beetje gemist in het verhaal (niet bijgelezen). Dan ligt het idd anders. Dan is het meer dat ie alles het liefst lekker in stand houdt, van alles het beste heeft. Enorme egoboost zal dat wel geven ook.
@Haddoch: dat valt idd niet te rijmen. Vreemd.
@Mela: het lijkt me dat ie "op 1 lijn zitten" niet meer zo belangrijk vindt. Denkt dat ie je "in the pocket heeft" en geen moeite meer voor hoeft te doen? Ik zou me daarbij niet prettig voelen, eerder gebruikt voelen voor wanneer hij weer een keer zin heeft. En jij er minder toe doet.
@Bkster: vergeet niet dat je nr 1 zeer in je systeem zit! Schijnt dat je zelfs (na jaren) invloed hebt op elkaars fysiek, het is echt een soort afkicken en je onthecht voelen is echt heel logisch. Het gemis alleen al van iemands fysieke aanwezigheid doet dat met je, geestelijk en lichamelijk. Dat veilige en gehechte gevoel schijnt door oa veel oxytocine te komen. Af en toe seks houdt dat in stand.Vergelijkbaar met stoppen met roken: af en toe een sigaret houdt het hunkeren en de verslaving in stand.
Al zou je zeggen: als ik nog een beetje van die veiligheid en liefde en seks houd is het draagljker. Tegenstrijdig allemaal, he? Tis ook heel moeilijk, als iemand zo diep in je hart zit. Sterkte!
@Crea: geldt ook deels voor jou natuurlijk: zolang je hem blijft zien en naast seks ook nr 1 dingen erbij doet, wordt het alleen maar lastiger om ermee te stoppen. Laat de fantasie niet met je op de loop gaan!
@Haddoch: dat valt idd niet te rijmen. Vreemd.
@Mela: het lijkt me dat ie "op 1 lijn zitten" niet meer zo belangrijk vindt. Denkt dat ie je "in the pocket heeft" en geen moeite meer voor hoeft te doen? Ik zou me daarbij niet prettig voelen, eerder gebruikt voelen voor wanneer hij weer een keer zin heeft. En jij er minder toe doet.
@Bkster: vergeet niet dat je nr 1 zeer in je systeem zit! Schijnt dat je zelfs (na jaren) invloed hebt op elkaars fysiek, het is echt een soort afkicken en je onthecht voelen is echt heel logisch. Het gemis alleen al van iemands fysieke aanwezigheid doet dat met je, geestelijk en lichamelijk. Dat veilige en gehechte gevoel schijnt door oa veel oxytocine te komen. Af en toe seks houdt dat in stand.Vergelijkbaar met stoppen met roken: af en toe een sigaret houdt het hunkeren en de verslaving in stand.
Al zou je zeggen: als ik nog een beetje van die veiligheid en liefde en seks houd is het draagljker. Tegenstrijdig allemaal, he? Tis ook heel moeilijk, als iemand zo diep in je hart zit. Sterkte!
@Crea: geldt ook deels voor jou natuurlijk: zolang je hem blijft zien en naast seks ook nr 1 dingen erbij doet, wordt het alleen maar lastiger om ermee te stoppen. Laat de fantasie niet met je op de loop gaan!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 28 augustus 2010 om 11:29
wijze woorden aan mijn adres... Ik vind het moeilijk om te denken vanuit minnaars situatie, ik zie hem namelijk wel worstelen met de hele situatie. Hoe ingewikkeld het bij hem thuis ligt momenteel en al hij ziet wat het met mij doet. Komt nog een hele berg werk-issues boven op.
En moet ik het jammer vinden dat hij niet op stel en sprong zijn vrouw en kinderen verlaat voor mij? Ik geloof dat ik daar ook moeite mee zou hebben...
Dit is niet bedoeld als verdediging voor zijn acties hoor. Zat gisteren nog even na te denken over onze date en krijg soms een klein beetje het gevoel dat ik word getest. Soort pseudo-relatie om even te kijken hoe het zou zijn. Toch die schoenenkwestie..
En nu ga ik hardlopen in de stromende regen
En moet ik het jammer vinden dat hij niet op stel en sprong zijn vrouw en kinderen verlaat voor mij? Ik geloof dat ik daar ook moeite mee zou hebben...
Dit is niet bedoeld als verdediging voor zijn acties hoor. Zat gisteren nog even na te denken over onze date en krijg soms een klein beetje het gevoel dat ik word getest. Soort pseudo-relatie om even te kijken hoe het zou zijn. Toch die schoenenkwestie..
En nu ga ik hardlopen in de stromende regen
zaterdag 28 augustus 2010 om 11:43
Suzy, ik denk dat je gelijk hebt met wat je zegt. Ik voel dat ook wel zo. Op dit moment ben ik een beetje aan het voelen wat ik belangrijker vind. Het contact in stand houden op de manier zoals hij het wil ( omdat ik hem niet kwijt wil!!) of het contact verbreken omdat ik me er niet goed genoeg bij voel op deze manier.
Ik verzin voordelen van zijn manier om het naar mezelf toe beter te kunnen verkopen dat ik me laat "gebruiken": minder bedreigend voor nr 1 relaties/ minder kans dat zijn nr 1 ergens achter komt want dat zou ik echt heel erg vinden. Beter voor mijn schuldgevoel dus.
Ik wil ook niet persé nu een beslissing nemen hierover. De tijd zal wel leren wat ik er echt van vind
Ik verzin voordelen van zijn manier om het naar mezelf toe beter te kunnen verkopen dat ik me laat "gebruiken": minder bedreigend voor nr 1 relaties/ minder kans dat zijn nr 1 ergens achter komt want dat zou ik echt heel erg vinden. Beter voor mijn schuldgevoel dus.
Ik wil ook niet persé nu een beslissing nemen hierover. De tijd zal wel leren wat ik er echt van vind
zaterdag 28 augustus 2010 om 12:09
@Crea: kijk uit voor onweer (omg Utrecht hier net onweer gepasseerd en schjnt de zon weer)..
De ellende is dat het zo van hem afhangt, dat hij de bepalende factor is. Zo word jij een speelbal van zijn gezin, zijn werk, zijn problemen/emoties, zijn stemmingen en welke kant zijn gevoelens op gaan. Dat is hoogst vermoeiend. Jij bent week en vindt alles op een gegeven moment meegenomen wat je ten deel valt van hem.
Daarmee maak je jezelf minder belangrijk, ga je rationaliseren, maar je weet dat het op den duur niet werkt. Uiteindelijk (en zeker op jouw leeftijd) zou je dat voor jezelf niet moeten willen, al die bagage erbij, maar iemand die vol voor je gaat, vrij is, onbelemmerd door al dat soort zaken. Op jouw leeftijd kom je die echt wel tegen.
Misschien is het niet leuk, maar wel goed om je te proberen in zijn situatie te verplaatsen. Hij wordt nooit vrij van zijn gezin, ook niet als dat een exgezin is (sterker nog: meer vaste afspraken en plichten dan ooit!), je zal hem altijd moeten delen.
Komt bij (dat lijkt een soort natuurwet) dat jij dan (alsmaar) meer van zijn tijd wil. Wat je nu nog prima vindt, accepteer je op den duur niet meer, dan wil je toch een stapje verder, verdieping enz.
Dat doet verliefdheid meestal, het blijft niet genoeg, af en toe zien of iets leuks doen samen. Op den duur gun je jezelf hoogstwaarschijnlijk een volle, echte relatie.
Daarnaast is er dan ook een druk om het leuk te houden, zodat ie immers niet voor niks bij zijn gezin weg is gegaan (stel, he?).. Het spannende van stiekem valt af en okee, je kan niet in de toekomst kijken, maar je wel afvragen of de liefde sterk genoeg is om allerlei ellende, verdriet en ketens met vorige leven te doorstaan.
Daarbij willen veel mannen die een (langere/hechte) relatie achter de rug hebben zich helemaal niet opnieuw zo binden.. Ook voor hun is het een teleurstelling en zijn er met andere overtuigingen aan begonnen (nr 1). De behoefte aan "ff alleen maar leuk en geen gezeik en vastigheid" kan dan (lange tijd) overheersen.
Denk dat Haddock dit van die andere kant beter kan belichten, maar ik zie dit wel in mijn omgeving. (zelf heb ik dit ook, dat ik me niet wil hechten, na 5 jaar nog niet). De meeste single vrouwen die ik ken willen wel weer hechte relatie, de meeste mannen niet (uitzonderingen daargelaten).
Dus blijf vooral kijken naar wat jouw dromen en ideeen waren over liefde en toekomst (voor sv in beeld was, bedoel ik). In hoeverre pas je die nu aan aan de situatie en aan hem/ de mogelijkheden/ de hoop op meer/verdieping met deze man in het bijzonder? Wat voor leven zou dat worden? Wat boeit je zo in zijn persoonlijkheid en levenswijze, wat zou er veranderen.
En wat als dit niet verandert en ales blijft zoals nu? Hoe lang houd je dat vol en hoeveel meer ben jij dan al van hem gaan houden en hechten/ gewend geraakt?
Verliefd is niet altijd op De Ware. Blijf dus kritisch kijken, ook met roze bril!
De ellende is dat het zo van hem afhangt, dat hij de bepalende factor is. Zo word jij een speelbal van zijn gezin, zijn werk, zijn problemen/emoties, zijn stemmingen en welke kant zijn gevoelens op gaan. Dat is hoogst vermoeiend. Jij bent week en vindt alles op een gegeven moment meegenomen wat je ten deel valt van hem.
Daarmee maak je jezelf minder belangrijk, ga je rationaliseren, maar je weet dat het op den duur niet werkt. Uiteindelijk (en zeker op jouw leeftijd) zou je dat voor jezelf niet moeten willen, al die bagage erbij, maar iemand die vol voor je gaat, vrij is, onbelemmerd door al dat soort zaken. Op jouw leeftijd kom je die echt wel tegen.
Misschien is het niet leuk, maar wel goed om je te proberen in zijn situatie te verplaatsen. Hij wordt nooit vrij van zijn gezin, ook niet als dat een exgezin is (sterker nog: meer vaste afspraken en plichten dan ooit!), je zal hem altijd moeten delen.
Komt bij (dat lijkt een soort natuurwet) dat jij dan (alsmaar) meer van zijn tijd wil. Wat je nu nog prima vindt, accepteer je op den duur niet meer, dan wil je toch een stapje verder, verdieping enz.
Dat doet verliefdheid meestal, het blijft niet genoeg, af en toe zien of iets leuks doen samen. Op den duur gun je jezelf hoogstwaarschijnlijk een volle, echte relatie.
Daarnaast is er dan ook een druk om het leuk te houden, zodat ie immers niet voor niks bij zijn gezin weg is gegaan (stel, he?).. Het spannende van stiekem valt af en okee, je kan niet in de toekomst kijken, maar je wel afvragen of de liefde sterk genoeg is om allerlei ellende, verdriet en ketens met vorige leven te doorstaan.
Daarbij willen veel mannen die een (langere/hechte) relatie achter de rug hebben zich helemaal niet opnieuw zo binden.. Ook voor hun is het een teleurstelling en zijn er met andere overtuigingen aan begonnen (nr 1). De behoefte aan "ff alleen maar leuk en geen gezeik en vastigheid" kan dan (lange tijd) overheersen.
Denk dat Haddock dit van die andere kant beter kan belichten, maar ik zie dit wel in mijn omgeving. (zelf heb ik dit ook, dat ik me niet wil hechten, na 5 jaar nog niet). De meeste single vrouwen die ik ken willen wel weer hechte relatie, de meeste mannen niet (uitzonderingen daargelaten).
Dus blijf vooral kijken naar wat jouw dromen en ideeen waren over liefde en toekomst (voor sv in beeld was, bedoel ik). In hoeverre pas je die nu aan aan de situatie en aan hem/ de mogelijkheden/ de hoop op meer/verdieping met deze man in het bijzonder? Wat voor leven zou dat worden? Wat boeit je zo in zijn persoonlijkheid en levenswijze, wat zou er veranderen.
En wat als dit niet verandert en ales blijft zoals nu? Hoe lang houd je dat vol en hoeveel meer ben jij dan al van hem gaan houden en hechten/ gewend geraakt?
Verliefd is niet altijd op De Ware. Blijf dus kritisch kijken, ook met roze bril!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 28 augustus 2010 om 12:30
Mela, tuurlijk mag je je tijd nemen. Maar dit soort dingen versterkt je zelfvertrouwen niet, het ondermijnt het op den duur juist.
Jij beschikbaar als hij een keer kan en de moeite neemt voor minimaal contact, het is wel heel gemakkelijk zo. En hij is er niet als jij zin hebt en voor wat jij aan aandacht (minimaal) nodig hebt. Dat ligt heel anders als hij wel aandacht buiten die ontmoetingen om zou hebben en jou het gevoel geeft dat ie je waardeert en jou als persoon ook waardeert, hoger inschat dan alleen dit.
Maar die waardering ga je niet krijgen als je die niet zelf laat zien. Als jij ogenschijnlijk akkoord gaat (en je moet inhouden daarvoor) met dat je genoegen neemt met dat minimale en prima dat zo met je wordt omgegaan. Het straalt iets wanhopigs uit en dat moet je ten alle tijde voorkomen! Je bent geen callgirl op afroep oid, hoeveel zin je ook hebt in die man en zijn aandacht!
Kijk, ik ben dat soort dingen ook wel tegengekomen, omdat ik ook voornl gericht ben op een seksrelatie zonder verdere verwachtingen, maar zodra ik merk dat er geen tot weinig interesse of contact daarbuiten is, als persoon, is het meteen afgelopen wat mij betreft.
Dat wordt moeilijker als je eenmaal iets hebt met iemand (alleen al vanwege die verdomde bindingsstofjes die wij toch aanmaken), dus het blijft staan dat het wel degelijk belangrijk is met wie je je inlaat, ook voor seks (alleen/voornamelijk). Die "verslaving"/binding komt er, of je wil of niet. Ik snap best dat dat lastig is, als hij eerst wel die interesse en contact wou en dan verandert daarin.
Het trekt je vroeg of laat omlaag en dan gaat het ten koste van je eigenwaarde. Je bent meer dan de optelsom van je hormonen, stofjes en behoeften namelijk, het wordt dan strijdig met wie je verder bent (meer waard namelijk).
(de meeste mannen weten heus wel dat die "moeite" en interesse nodig zijn om je te veroveren, maar dat dat nodig blijft begrijpt niet iedereen. Je begon je op andere gronden en voorwaarden en ik denk dat je daarbij moet blijven. Als het vanaf het begin zo was geweest, was je er denk ik niet aan begonnen. Je maakt het (je) te easy voor hem. Omdat het om seks draait, wil je niet lastig zijn en het vooral leuk houden, maar geloof me, dat gaat (uiteindelijk) ten koste van jezelf, als je je er "goedkoop" bij gaat voelen).
Jij beschikbaar als hij een keer kan en de moeite neemt voor minimaal contact, het is wel heel gemakkelijk zo. En hij is er niet als jij zin hebt en voor wat jij aan aandacht (minimaal) nodig hebt. Dat ligt heel anders als hij wel aandacht buiten die ontmoetingen om zou hebben en jou het gevoel geeft dat ie je waardeert en jou als persoon ook waardeert, hoger inschat dan alleen dit.
Maar die waardering ga je niet krijgen als je die niet zelf laat zien. Als jij ogenschijnlijk akkoord gaat (en je moet inhouden daarvoor) met dat je genoegen neemt met dat minimale en prima dat zo met je wordt omgegaan. Het straalt iets wanhopigs uit en dat moet je ten alle tijde voorkomen! Je bent geen callgirl op afroep oid, hoeveel zin je ook hebt in die man en zijn aandacht!
Kijk, ik ben dat soort dingen ook wel tegengekomen, omdat ik ook voornl gericht ben op een seksrelatie zonder verdere verwachtingen, maar zodra ik merk dat er geen tot weinig interesse of contact daarbuiten is, als persoon, is het meteen afgelopen wat mij betreft.
Dat wordt moeilijker als je eenmaal iets hebt met iemand (alleen al vanwege die verdomde bindingsstofjes die wij toch aanmaken), dus het blijft staan dat het wel degelijk belangrijk is met wie je je inlaat, ook voor seks (alleen/voornamelijk). Die "verslaving"/binding komt er, of je wil of niet. Ik snap best dat dat lastig is, als hij eerst wel die interesse en contact wou en dan verandert daarin.
Het trekt je vroeg of laat omlaag en dan gaat het ten koste van je eigenwaarde. Je bent meer dan de optelsom van je hormonen, stofjes en behoeften namelijk, het wordt dan strijdig met wie je verder bent (meer waard namelijk).
(de meeste mannen weten heus wel dat die "moeite" en interesse nodig zijn om je te veroveren, maar dat dat nodig blijft begrijpt niet iedereen. Je begon je op andere gronden en voorwaarden en ik denk dat je daarbij moet blijven. Als het vanaf het begin zo was geweest, was je er denk ik niet aan begonnen. Je maakt het (je) te easy voor hem. Omdat het om seks draait, wil je niet lastig zijn en het vooral leuk houden, maar geloof me, dat gaat (uiteindelijk) ten koste van jezelf, als je je er "goedkoop" bij gaat voelen).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 28 augustus 2010 om 15:59
@Mela, weet je wat ik noch denk, het is niet alleen dat je als vrouw wilt dat hij ook interesse in jou heeft dat verder gaat dan de seks. Een man waar je echt contact mee kunt hebben, heeft zelf die behoefte ook dat zij meer interesse in hem heeft als puur de seks.
Verder kun je ook kijken of je voldoening kunt ervaren in wat er is..of niet. Als dat niet zo is kun je je meer op de mensen richten van die je wel kunt genieten en die voldoening kunnen geven zonder uit te sluiten dat ook weer verandering kan komen in iets wat op dat moment minder voldoening geeft. Haha, noch een sv erbij is ook een mogelijkheid.
Verder kun je ook kijken of je voldoening kunt ervaren in wat er is..of niet. Als dat niet zo is kun je je meer op de mensen richten van die je wel kunt genieten en die voldoening kunnen geven zonder uit te sluiten dat ook weer verandering kan komen in iets wat op dat moment minder voldoening geeft. Haha, noch een sv erbij is ook een mogelijkheid.
zaterdag 28 augustus 2010 om 17:35
Voor mij moet het natuurlijk allemaal nog beginnen, maar zo af en toe vraag ik me ook wel eens af wáár ik aan begin..
Ik heb mijn vrouw natuurlijk al met het nodige opgezadeld wat voor veel mixed emotions zorgt. Ik hoop alleen maar dat ik wanneer het straks zover is een situatie kan creëren waarin de achtbanen waarin zovelen hier zitten of hebben gezeten me bespaard blijven.
Het lijkt me heel lastig wanneer verstand en gevoel met elkaar in conflict komen. Tot nu toe heb ik de laatste tijd steeds min of meer onvermijdelijke keuzes gemaakt Valt er vooraf nu eigenlijk iets te doen waarmee dit risico wat beperkt wordt? Door heldere afspraken? Met elkaar of met jezelf?
Ik heb mijn vrouw natuurlijk al met het nodige opgezadeld wat voor veel mixed emotions zorgt. Ik hoop alleen maar dat ik wanneer het straks zover is een situatie kan creëren waarin de achtbanen waarin zovelen hier zitten of hebben gezeten me bespaard blijven.
Het lijkt me heel lastig wanneer verstand en gevoel met elkaar in conflict komen. Tot nu toe heb ik de laatste tijd steeds min of meer onvermijdelijke keuzes gemaakt Valt er vooraf nu eigenlijk iets te doen waarmee dit risico wat beperkt wordt? Door heldere afspraken? Met elkaar of met jezelf?
zaterdag 28 augustus 2010 om 17:53
zaterdag 28 augustus 2010 om 18:05
*meelezer en heul af en toe -schrijfster meldt zich*
Geminate: net die vragen die je stelt houden me bezig. Ik zit in een vergelijkbare situatie als jij, en merk dat het 'achtbaangevoel' met een sv waar ik meer voor voelde geweldig (eerst) en vreselijk (op den duur) was. Grweldig omdat ik precies vond wat ik zocht: spannende sex, met iemand waar ik dol op was. Vreselijk omdat het me veel te veel in beslag nam en ik het moeilijk vond verbonden te blijven met nr. 1. Bovendien deed sv het stiekem, wat steeds ongemakkelijker werd, vooral voor hem.
Ik ben toen ook gaan internetdaten, maar miste zo de klik, dat ik qua seksdrive werkelijk
opdroogde en mezelf raar en goedkoop ofzo voelde.(die seks kwam er dan ook niet).
En nu weet ik het ook niet meer. Verliefd zijn maakt het heerlijk en lastig
een gemiddelde voorbijganger doet alle lust smoren.
En ondertussen voelt het als terug bij af:
een goede relatie waarin ik met
mijn seksualiteit geen kant op kan.
Een nonnengevoel.
Hmm, ik help je hier natuurlijk helemaal niet mee,
maar je vraag kwam recht bij me binnen.
Ik wou dat ik het wist!
Geminate: net die vragen die je stelt houden me bezig. Ik zit in een vergelijkbare situatie als jij, en merk dat het 'achtbaangevoel' met een sv waar ik meer voor voelde geweldig (eerst) en vreselijk (op den duur) was. Grweldig omdat ik precies vond wat ik zocht: spannende sex, met iemand waar ik dol op was. Vreselijk omdat het me veel te veel in beslag nam en ik het moeilijk vond verbonden te blijven met nr. 1. Bovendien deed sv het stiekem, wat steeds ongemakkelijker werd, vooral voor hem.
Ik ben toen ook gaan internetdaten, maar miste zo de klik, dat ik qua seksdrive werkelijk
opdroogde en mezelf raar en goedkoop ofzo voelde.(die seks kwam er dan ook niet).
En nu weet ik het ook niet meer. Verliefd zijn maakt het heerlijk en lastig
een gemiddelde voorbijganger doet alle lust smoren.
En ondertussen voelt het als terug bij af:
een goede relatie waarin ik met
mijn seksualiteit geen kant op kan.
Een nonnengevoel.
Hmm, ik help je hier natuurlijk helemaal niet mee,
maar je vraag kwam recht bij me binnen.
Ik wou dat ik het wist!
zaterdag 28 augustus 2010 om 18:41
Over de praktische zaken zou je afspraken kunnen maken, maar gevoel laat zich niet afspreken.
Geniet van het heerlijke gevoel van verliefd zijn. Als daar verwachtingen uit doorgroeien wordt het moeilijker. Ik zag in alles steeds weer een uitdaging om verwachtingen juist los te durven laten. Dat achtbaangevoel ken ik persoonlijk niet. Wat niet betekend dat het altijd goed gaat met mij, maar ik ervaar dit niet als achtbaan. Achtbaan hoeft geen onderdeel te zijn van houden van meer dan een persoon of seks hebben met meer dan een persoon. Ik heb soms het idee dat het daar ook helemaal niets mee te maken heeft en gewoon in jezelf zit in welke situatie jij jezelf ook bevind.
Klik kun je alleen uitnodigen. De film "alles is liefde" bevat een hele mooie scene, vind ik. Op gegeven moment staat zij buiten in de stromende regen en komt hij naast haar staan en vraagt waar zij op wacht. Zij zegt dat ze op de grote liefde wacht. Hij geeft als antwoord, oké, ik begrijp het...maar wat doen we ondertussen? Zij kijkt hem aan en samen gaan ze naar zijn of haar huis (dat weet ik niet meer) en kort daarop zie je een scene waarin heftige gepassioneerde seks gesuggereerd wordt. Ik vond het prachtig, genieten van wat er is op dat moment.
Geniet van het heerlijke gevoel van verliefd zijn. Als daar verwachtingen uit doorgroeien wordt het moeilijker. Ik zag in alles steeds weer een uitdaging om verwachtingen juist los te durven laten. Dat achtbaangevoel ken ik persoonlijk niet. Wat niet betekend dat het altijd goed gaat met mij, maar ik ervaar dit niet als achtbaan. Achtbaan hoeft geen onderdeel te zijn van houden van meer dan een persoon of seks hebben met meer dan een persoon. Ik heb soms het idee dat het daar ook helemaal niets mee te maken heeft en gewoon in jezelf zit in welke situatie jij jezelf ook bevind.
Klik kun je alleen uitnodigen. De film "alles is liefde" bevat een hele mooie scene, vind ik. Op gegeven moment staat zij buiten in de stromende regen en komt hij naast haar staan en vraagt waar zij op wacht. Zij zegt dat ze op de grote liefde wacht. Hij geeft als antwoord, oké, ik begrijp het...maar wat doen we ondertussen? Zij kijkt hem aan en samen gaan ze naar zijn of haar huis (dat weet ik niet meer) en kort daarop zie je een scene waarin heftige gepassioneerde seks gesuggereerd wordt. Ik vond het prachtig, genieten van wat er is op dat moment.
zaterdag 28 augustus 2010 om 18:44
@stew
Juist niet, ik wil er juist iets bij voelen, denk dat ik alleen dan kan vinden wat ik zoek. Maar als ik dan lees hoe lastig dit het voor velen maakt (zie ook weer ladot) dan hoop ik maar dat dit te handelen valt. Het is wel de bedoeling dat ik me kan houden aan hetgeen ik met mijn vrouw heb afgesproken. Dubbel allemaal.
Juist niet, ik wil er juist iets bij voelen, denk dat ik alleen dan kan vinden wat ik zoek. Maar als ik dan lees hoe lastig dit het voor velen maakt (zie ook weer ladot) dan hoop ik maar dat dit te handelen valt. Het is wel de bedoeling dat ik me kan houden aan hetgeen ik met mijn vrouw heb afgesproken. Dubbel allemaal.
zaterdag 28 augustus 2010 om 18:48
In een heleboel dingen is een sv relatie het omgekeerde van een gewone relatie. In een gewone relatie droom je ervan met elkaar verder te gaan, en in een sv-relatie is teveel voor elkaar voelen weer een reden om ermee te stoppen. Heel tegenstrijdig dus, en daarom ook zo lastig er goed mee om te gaan.
zaterdag 28 augustus 2010 om 19:36
@kersenbloesem
Ik wil lust, ongeremd, zonder vooroordelen over wat wel of niet kan, mag of lekker is; uitdagen en uitgedaagd worden om grenzen te verleggen en alles los te laten. Dat zit er thuis gewoon niet in. Ik moet echter wel iets voor/bij de ander voelen; zo zit ik nu eenmaal in elkaar en het is denk ik ook essentieel voor wat ik wil.
Ik vraag me echter af door veel van de verhalen hier of dat nu wel zo verstandig is.
Ik wil lust, ongeremd, zonder vooroordelen over wat wel of niet kan, mag of lekker is; uitdagen en uitgedaagd worden om grenzen te verleggen en alles los te laten. Dat zit er thuis gewoon niet in. Ik moet echter wel iets voor/bij de ander voelen; zo zit ik nu eenmaal in elkaar en het is denk ik ook essentieel voor wat ik wil.
Ik vraag me echter af door veel van de verhalen hier of dat nu wel zo verstandig is.
