Minnaar deel 35

Soumis schreef: ↑

02-07-2017 20:12

Dat doet hij nog altijd zelf. Hij kiest er zelf voor om een minnares te hebben, dus om de schuld alleen bij de minnares te leggen klopt niet. Hij heeft zijn leven verwoest en niet zij.

Zij was toch echt de veroorzaker ervan. Zij had de boot ook kunnen afhouden.

Ehm, Soumis, als minnares faciliteer je het wel. Als jij het niet bent, is het wel een andere vrouw, in zoverre kiest hij daar zelf voor. Maar als minnares ben je heus niet zo blanco als een lelieblaadje.

Filee hoezo is zij de veroorzaker? Is die gedwongen? Je bent zelf verantwoordelijk voor je keuzes, en hij besloot om er een minnares op na te houden.

Ik zeg niet dat je blanco of onschuldig bent als minnares of minnaar. Maar dan is diegene niet schuldig aan het feit dat ze een gezin kapot maakt. Vind ik zelf te ver gaan. En ja ik ga ook uit elkaar met de vader van mijn kinderen en ja ik heb er ook een minnaar op nagehouden tijdens mijn relatie. Maar dat is niet de reden van uit elkaar gaan. En ik zal mijn minnaar nooit als medeschuldig zien mbt het eindigen van mijn relatie.

Of je gelijk in een relatie moet stappen met minnaar is een andere discussie.

Canvas, natuurlijk gaat dat uitkomen, dat is precies de reden dat hij ervoor kiest om het tegen zijn vrouw te vertellen. De kinderen zijn echter nog echt heel jong, dus voor hen zou het niet moeilijk zijn om het voorlopig geheim te houden.
En alle tijd is alle tijd. Als dat jaren is, dan is dat zo. Maar omdat de kinderen zo jong zijn, verwacht hij dat niet.

Ik heb zelf geen kinderen.

Ik denk dat ik alles niet goed heb verwoord. Iemand vroeg hoe we de woonsituatie zagen en ik heb daar blind iets op geantwoord waarover hij heeft gesproken als in, ik hoop dat het op deze manier zal gaan omdat dat het meest soepel is.
We hebben de komende tijd niet samen uitgedacht, dat gaan we ook niet doen. Dat is niet aan ons. We hebben alleen gesproken hoe we onze toekomst zien over een aantal jaar, dat is niet meer dan logisch als je echt een toekomst wil met iemand. Dan is het wel goed om te weten of je het zelfde daarover denkt.

Ik vind niet dat ik of een andere minnares onschuldig is, maar hij heeft er toch echt zelf voor gekozen om iets met mij te starten. En hij kiest er ook helemaal zelf voor om te scheiden, ik heb hem nooit gevraagd om dat te doen.

Ik zit al een tijdje op mijn handen, om maar niet te reageren maar ik zie nu dat ik toch niet de enige ben.. Ik vraag me ook af of jij wel beseft hoe je overkomt, Hakkietakkie? En hoe jouw minnaar overkomt? Hij bespreekt kennelijk al zijn scheidingsplannen met jou, maar degene waar hij daadwerkelijk mee zou moeten praten die weet van niks?! En jij lijkt het allemaal ontzettend gelaten en relaxed te ondergaan, wachtend als een kwijlende hond. Ik snap überhaupt niet hoe je geen seconde lijkt te denken aan die kinderen, jij denkt alleen aan jezelf. Ik begrijp heus dat er omstandigheden zijn waardoor de verleiding om vreemd te gaan groot is, en ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat het gras daadwerkelijk groener lijkt elders maar uiteindelijk echt weggaan bij je gezin? Ik moet het nog maar zien, Hakkietakkie. Na de vakantie was het toch? En nu komt er nog een weekje bij ofzo, want de amandelen moeten geknipt/een zakenreisje is gepland/die ene verjaardag moet eerst?

Hakkietakkie schreef: ↑

02-07-2017 20:24

Canvas, natuurlijk gaat dat uitkomen, dat is precies de reden dat hij ervoor kiest om het tegen zijn vrouw te vertellen.

Nou, maak je borst maar nat. Reken er maar niet op dat je ergens met open armen wordt ontvangen. Dat de kinderen het echt wel ooit te horen krijgen hoe het zit/zat, ook al zijn ze nu nog heel jong. Ofwel van hun moeder, of via via.

Jullie kennen elkaar nu een paar maanden als minnaar/minnares. Echt een recept voor succes... Jij bent ook nog maar net gescheiden. Maar goed, deze adviezen zijn je ook gegeven toen je je hier net meldde, dus denk niet dat het nou nog veel uitmaakt wat we zeggen.

Veel succes ermee.

Weet van niks is niet waar, ze zijn beiden niet gelukkig in hun huwelijk en hebben wel degelijk meerdere maken gesproken over wat als ze gaan scheiden.
En nee ik wacht niet als een kwijlende hond. Maar ja ik doe wel een stapje terug hierin en vindt dat hij het inderdaad aan zijn vrouw moet vertellen en het thuis met haar moet oplossen, wat hij ook gaat doen.
En ik ken de smoezenlijst hoor, maar ik geloof hem oprecht dat hij de stap wel gaat zetten. Ook zonder mij had hij dat (vroeg of laat) gedaan. Maar dat hoeft verder niemand te geloven toch, behalve ik? Snel genoeg is dat duidelijk nu.

Nee het is allemaal niet netjes, niet van mij en niet van hem maar ik denk dat het hier nu ook totaal verkeerd over komt. Het is niet allemaal ondoordacht, er wordt wel degelijk heel veel gedacht en gesproken over de kinderen. Maar goed ik snap echt wel hoe het zo overkomt hier en ik kan hier nu niet beter verwoorden zonder herkenbaar te zijn. Ik denk dat het beter is dat ik er gewoon niets meer over zeg.

Hakkietakkie schreef: ↑

02-07-2017 20:40

Weet van niks is niet waar, ze zijn beiden niet gelukkig in hun huwelijk en hebben wel degelijk meerdere maken gesproken over wat als ze gaan scheiden.

Want jij hebt haar ook gesproken, jij was bij die gesprekken? Echt, zo naïef.. denk je werkelijk dat hij het tegen jou zou zeggen als die vakantie wèl gezellig is geweest?

We hebben hier thuis die gesprekken ook gehad hoor, een aantal jaar geleden, we zijn nog altijd bij elkaar en ja, veel gelukkiger dan destijds. Als je verstandig bent zou je zeggen; "zoek het lekker uit, ga scheiden, regel dingen, ik zie je wel als alles achter de rug is"

Punt is wel gemaakt denk ik.
Of zijn er nog meer mensen die van hun handen durven af te komen nu meer zich hebben uitgesproken?

Er is wel 1 ding waar ik oprecht nieuwsgierig naar ben. Ken je zijn kinderen? Wie weet klikt het helemaal niet tussen jou en zijn kroost, hoe gaat dat dan met het samenwonen enzo straks?

@Framberry
Ja, aan de ene kant ben ik wel bang om hem kwijt te raken als ik begin met daten. Aan de andere kant zou ik het wel raar vinden, zolang er niets serieus is met een ander... wat is dan het probleem? Als het wel serieus wordt met een ander, wordt het een ander verhaal. Het lijkt me stiekem nu wel wat om hem ernaast te houden, maar volgens mij ziet hij dat niet zitten... zoiets laat hij doorschemeren. Of hij wil de indruk wekken dat hij zoiets nooit zou doen. Hij heeft zelf trouwens een open relatie. En ik weet niet of ik dat kan en wil, vreemdgaan.

@Depten
Dat ga ik inderdaad gewoon proberen en erachter komen wat het met me doet. Of ik het kan... verliefd worden op een ander en of ik hem dan wel los kan laten.

@Hakkietakkie
Oei, ik heb het met je te doen. Je krijgt nu zoveel over je heen...

Tres-jolie, nee ik heb zin kinderen nog nooit ontmoet. Dat is inderdaad een risico, maar dat risico heeft elke alleenstaande vader of moeder met een nieuwe partner. Daar is weinig aan te veranderen.

Elektra, ach zo gaat dat nu eenmaal, straks in het echte leven gaan we ook vervelende reacties krijgen, dat heb ik maar te slikken.
Het is zo op zo'n forum alleen zo zwart-wit, anders dan in werkelijkheid. Maar het punt is inderdaad gemaakt.

Als stille meelezer wil ik het toch wel heel even 'opnemen' voor hakkie omdat er altijd ook nog een andere kant van het verhaal is. Duidelijk dat hier met emotie ( door meestal moeders of 'slachtoffers' ) fel wordt gereageerd op haar verhaal, haar verhaal die maar heel beperkt hier geschreven te vinden is.

Een scheiding doet wat met kinderen maar een ongelukkig gezin ( we blijven bij elkaar voor dw kinderen ) doet ook wat met kinderen. Ik had bijvoorbeeld veel liever gezien dat mijn ouders uit elkaar waren gegaan dan al die ruzies mee te krijgen want ook dat doet wat met kinderen. Daarnaast ken ik vele verhalen waar kinderen de dupe zijn van een slecht huwelijk en goede succesvolle verhalen met meer dan gelukkige kinderen na een scheiding.
Het verhaal van hakkie lijkt uitgekauwd maar zo vind ik het niet over komen. Als de relatie zo fijn is dat zij beweren te hebben dan kan ik mij heel goed voorstellen dat je je toekomst samen en hoe je die op de beste manier voor je ziet, juist en misschien wel alleen maar voor de kinderen' samen bespreekt . Dat is namelijk een hot topic en ik denk dat je als partners het daar best over mag hebben en dat je daar elkaar in kan en mag steunen. Verder weten wij ook niet wat haar minnaar en zijn vrouw op dat gebied al hebben besproken en vind ik het wel erg gemakkelijk om hakkie nu af te schieten en zo ongenuanceerd een mening te vormen over het kleine stukje informatie wat wij van haar krijgen.

En inderdaaf hakkie die reacties ga je irl helaas ook krijgen van kortzichtige mensen die het verhaal maar half of via via hebben meegekregen en die hebben daar idd allemaal een mening over

@Hakkietakkie
Niets mis met het gevoel volgen!! Al tijden zijn er mensen die niet scheiden om de kinderen terwijl ze elkaar zowat doodkijken in de woonkamer. Nee, dat is lekker. Je loopt met elke relatie die je aangaat een risico. Dat partner niet geaccepteerd wordt of dat de relatie an sich niet werkt. Helaas is dat nou eenmaal zo... Jullie hebben al wat, ik hoop dat het alleen maar mooier wordt en ook zo blijft.

Zoals eerder al is gezegd: het zou zot zijn wanneer iedereen met kinderen geen nieuwe relatie meer kan aangaan. Wanneer je zelf gelukkig bent heb je ook je kinderen meer te bieden! Ondanks offers!

Hakkie geeft antwoord op vragen die gesteld worden en wordt daarom tot de schoenveters afgefikt? En als ze op alles "weet ik niet" had geantwoord had ze waarschijnlijk te horen gekregen dat ze een man afpikt en geen plan heeft over hoe nu verder en hoe dom dat wel niet geweest was.
Nee, het verdient geen schoonheidsprijs om een homewrecker te zijn, dat weet een ieder van ons en toch neuken de meesten met getrouwde mannen of hebben het gedaan, daar heb ik me net zo goed schuldig aan gemaakt. Hakkies probleem is haar openheid. Ja, er is over nagedacht over hoe nu verder en nee, zijn vrouw weet het nog niet al zal ze wel haar vermoedens hebben. En eerlijk, ik had het in Hakkies plaats precies hetzelfde gedaan, yep, onwijs lullig voor kinderen en ex maar uiteindelijk is het mijn (of Hakkies in dit geval) leven. En het is niet aan haar om de ex gezinsproblematiek op haar nek te nemen.

stouteschoenenenzo schreef: ↑

02-07-2017 21:21

Als de relatie zo fijn is dat zij beweren te hebben dan kan ik mij heel goed voorstellen dat je je toekomst samen en hoe je die op de beste manier voor je ziet, juist en misschien wel alleen maar voor de kinderen' samen bespreekt . Dat is namelijk een hot topic en ik denk dat je als partners het daar best over mag hebben en dat je daar elkaar in kan en mag steunen.

Ja heel normaal inderdaad, maar niet al je al een partner hebt. Ik denk niet dat het alleen maar slachtoffers of moeders zijn die er zo over denken of hier reageren, ik ben in elk geval geen slachtoffer. En mocht mijn man iemand tegen komen waarbij het gras groener lijkt dan hoop ik dat hij het fatsoen heeft om een scheiding en relatieproblemen met mij te bespreken en niet met haar. Ik denk dat ik me daar nog veel meer belazerd door zou voelen als door sex met die ander.

Hakkietakkie schreef: ↑

02-07-2017 20:08

Carla, het klinkt hier allemaal veel droger en meer zwart wit dan het is. Ik heb heel veel hierover nagedacht en ik weet zeker dat ik met hem verder wil. We zijn verliefd, dat klopt, maar het is veel meer dan dat. We passen echt bij elkaar, delen veel normen en waarden.
En natuurlijk is wat hij doet niet netjes, maar ik ben ook niet heilig geweest in dit verhaal. Dan kan ik me druk gaan maken om wat hij heeft gedaan, maar de pot verwijt de ketel...
Ik weet dat er veel verhalen zijn waar het mis is gegaan, maar er zijn ook verhalen waar het wel goed is gegaan. De tijd zal het leren, maar mijn keuze voor hem is al lang en breed gemaakt.

Lieverd, ik geloof meteen dat je hier lang over na hebt gedacht. Ik geloof ook dat jullie beiden denken dat het meer dan verliefdheid is. Het zal ongetwijfeld heel intens en heftig voelen, de vonken spatten er vast van af, jullie beiden hebben nog nooit gevoeld wat jullie nu voelen en jullie weten zeker dat jullie samen verder willen. Ik trek dat geen moment in twijfel. Het zal ongetwijfeld zuiver voelen, anders zouden jullie niet nadenken over zo'n heftig besluit. Maar echt, alles wat je omschrijft klinkt als een standaard (hevige) verliefdheid, met als extra spannend/dramatisch sausje dat het 'geheim' is, waardoor dit soort gevoelens altijd verhevigen.

Over zijn oprechtheid kan ik niks zeggen, ik ken hem niet. Laten we er eens vanuit gaan dat hij oprecht is en bij zn vrouw weg wil. Dan heb jij jezelf m.i. eigenlijk een kat in de zak cadeau gedaan met deze vent. Hoe leuk, lief, geil, spannend en goed-passend hij ook is, hij heeft maandenlang aangetoond een zeer onbetrouwbaar persoon te zijn. Want echt: hij liegt niet tegen zijn vrouw omdat zij niet de liefde van zijn leven is en jij wel, hij liegt stelselmatig tegen haar omdat hij onbetrouwbaar is en een te slap karakter/te weinig vaardigheden heeft om respectvol een eind te maken aan zijn (schijnbaar slechte) huwelijk. Mensen die geliefden stelselmatig bedriegen doen dat niet omdat de gelegenheid daarom vraagt, maar omdat het hun persoonlijkheid is, omdat er iets mis is met hun empathie. Waarom gun je jezelf in godsnaam niet een man die niet heeft bewezen een onbetrouwbare ploert te zijn. Ik vraag me af of jij over een tijdje, als die eerste geiligheid er af is, met een rustig gevoel in de relatie zit en je niet af zult gaan vragen of hij jou hetzelfde gaat behandelen.

In een minder slecht geval WIL hij wel bij zijn vrouw weg maar doet hij dat uiteindelijk (na veel omhaal en twijfelen en tijd rekken) toch niet omdat hij zijn kinderen geen pijn kan doen en hen toch liever niet een deel van de week mist. Onderschat niet hoe belangrijk kinderen voor een man zijn. Kinderen gaan, over het algemeen, als puntje bij paaltje komt voor een nieuw, spannend liefje. Dan heeft hij liever liefdesverdriet dan dat hij zijn kinderen mist. Ook kan zijn gevoel voor zijn vrouw nog ineens oplaaien. Onderschat nl ook niet wat een diepe, emotionele band het schept om samen een geschiedenis te delen, kinderen te hebben. Deze vrouw heeft twee van zijn kinderen gedragen, ze hebben samen lief en lees gedeeld. En ja: in die heftige tropenjaren kunnen ze dan wel eens verwijderd van elkaar raken, maar meteen de relatie aan de wilgen hangen voor een ander liefje, dat doen er uiteindelijk niet zoveel.
Ik vraag mij ook af: als die relatie echt zo slecht is dat ze het over scheiden gehad hebben, waarom zijn ze dan nog bij elkaar? Schijnbaar is er nog iets wat ze bindt? Waarom samen op vakantie? 'Voor de kinderen' is lulkoek, want die zijn zo (als ik het zo lees) te jong om zich er iets van te kunnen herinneren. Praten over scheiden omdat het huwelijk sleets is geworden (in de tropenjaren) is mijlenver verwijderd van echt scheiden (ook dat zeg ik uit ervaring..).

In het allerslechtste geval heeft hij helemaal geen intentie op bij zijn gezin weg te gaan, maar houdt hij je zoet met rekkerij en smoesjes, omdat hij het wel fijn vindt zo: een leuk, fris en verliefd neukertje en een rustig, stabiel thuis. Ik hoop t niet voor je.

Tot slot vraag ik me af: waar is jouw eigen waardigheid? Als jij inlevingsvermogen had en integer zou zijn zou je zeggen :' zeg minnaar, ik trek me even terug. Als jij van haar wil scheiden omdat je echt niet meer met haar verder kan dan moet je dat doen, maar doe het niet voor mij. Als je echt bij haar weg wilt wens ik je veel sterkte, klop maar weer bij me aan als je single bent en je vrouw en kinderen ook op hun pootjes geland zijn'.
Dat zou pas krachtig en waardig zijn, ipv nu mee te blijven gaan in zijn bedrog, af te wachten en genoegen te nemen met de kruimels die hij je geeft.

Meisje alsjeblieft; koppel je gemoedstoestand en eigenwaarde los van deze lapzwans, ik denk echt dat hij het niet waard is om je in zo'n gore bak met derrie te gaan storten. Je staat aan de vooravond van een periode die absoluut niet gaat voldoen aan jouw illusies, maar waar je waarschijnlijk enkel slechter uit zult komen. Al dan niet met een dweil van een vent aan je zijde.

Carla_mi schreef: ↑

02-07-2017 21:49

Lieverd, ik geloof meteen dat je hier lang over na hebt gedacht. Ik geloof ook dat jullie beiden denken dat het meer dan verliefdheid is. Het zal ongetwijfeld heel intens en heftig voelen, de vonken spatten er vast van af, jullie beiden hebben nog nooit gevoeld wat jullie nu voelen en jullie weten zeker dat jullie samen verder willen. Ik trek dat geen moment in twijfel. Het zal ongetwijfeld zuiver voelen, anders zouden jullie niet nadenken over zo'n heftig besluit. Maar echt, alles wat je omschrijft klinkt als een standaard (hevige) verliefdheid, met als extra spannend/dramatisch sausje dat het 'geheim' is, waardoor dit soort gevoelens altijd verhevigen.

Over zijn oprechtheid kan ik niks zeggen, ik ken hem niet. Laten we er eens vanuit gaan dat hij oprecht is en bij zn vrouw weg wil. Dan heb jij jezelf m.i. eigenlijk een kat in de zak cadeau gedaan met deze vent. Hoe leuk, lief, geil, spannend en goed-passend hij ook is, hij heeft maandenlang aangetoond een zeer onbetrouwbaar persoon te zijn. Want echt: hij liegt niet tegen zijn vrouw omdat zij niet de liefde van zijn leven is en jij wel, hij liegt stelselmatig tegen haar omdat hij onbetrouwbaar is en een te slap karakter/te weinig vaardigheden heeft om respectvol een eind te maken aan zijn (schijnbaar slechte) huwelijk. Mensen die geliefden stelselmatig bedriegen doen dat niet omdat de gelegenheid daarom vraagt, maar omdat het hun persoonlijkheid is, omdat er iets mis is met hun empathie. Waarom gun je jezelf in godsnaam niet een man die niet heeft bewezen een onbetrouwbare ploert te zijn. Ik vraag me af of jij over een tijdje, als die eerste geiligheid er af is, met een rustig gevoel in de relatie zit en je niet af zult gaan vragen of hij jou hetzelfde gaat behandelen.

In een minder slecht geval WIL hij wel bij zijn vrouw weg maar doet hij dat uiteindelijk (na veel omhaal en twijfelen en tijd rekken) toch niet omdat hij zijn kinderen geen pijn kan doen en hen toch liever niet een deel van de week mist. Onderschat niet hoe belangrijk kinderen voor een man zijn. Kinderen gaan, over het algemeen, als puntje bij paaltje komt voor een nieuw, spannend liefje. Dan heeft hij liever liefdesverdriet dan dat hij zijn kinderen mist. Ook kan zijn gevoel voor zijn vrouw nog ineens oplaaien. Onderschat nl ook niet wat een diepe, emotionele band het schept om samen een geschiedenis te delen, kinderen te hebben. Deze vrouw heeft twee van zijn kinderen gedragen, ze hebben samen lief en lees gedeeld. En ja: in die heftige tropenjaren kunnen ze dan wel eens verwijderd van elkaar raken, maar meteen de relatie aan de wilgen hangen voor een ander liefje, dat doen er uiteindelijk niet zoveel.
Ik vraag mij ook af: als die relatie echt zo slecht is dat ze het over scheiden gehad hebben, waarom zijn ze dan nog bij elkaar? Schijnbaar is er nog iets wat ze bindt? Waarom samen op vakantie? 'Voor de kinderen' is lulkoek, want die zijn zo (als ik het zo lees) te jong om zich er iets van te kunnen herinneren. Praten over scheiden omdat het huwelijk sleets is geworden (in de tropenjaren) is mijlenver verwijderd van echt scheiden (ook dat zeg ik uit ervaring..).

In het allerslechtste geval heeft hij helemaal geen intentie op bij zijn gezin weg te gaan, maar houdt hij je zoet met rekkerij en smoesjes, omdat hij het wel fijn vindt zo: een leuk, fris en verliefd neukertje en een rustig, stabiel thuis. Ik hoop t niet voor je.

Tot slot vraag ik me af: waar is jouw eigen waardigheid? Als jij inlevingsvermogen had en integer zou zijn zou je zeggen :' zeg minnaar, ik trek me even terug. Als jij van haar wil scheiden omdat je echt niet meer met haar verder kan dan moet je dat doen, maar doe het niet voor mij. Als je echt bij haar weg wilt wens ik je veel sterkte, klop maar weer bij me aan als je single bent en je vrouw en kinderen ook op hun pootjes geland zijn'.
Dat zou pas krachtig en waardig zijn, ipv nu mee te blijven gaan in zijn bedrog, af te wachten en genoegen te nemen met de kruimels die hij je geeft.

Meisje alsjeblieft; koppel je gemoedstoestand en eigenwaarde los van deze lapzwans, ik denk echt dat hij het niet waard is om je in zo'n gore bak met derrie te gaan storten. Je staat aan de vooravond van een periode die absoluut niet gaat voldoen aan jouw illusies, maar waar je waarschijnlijk enkel slechter uit zult komen. Al dan niet met een dweil van een vent aan je zijde.

Wat Carla zegt dus, helemaal mee eens.

Max74 schreef: ↑

02-07-2017 21:44

@Hakkietakkie
Niets mis met het gevoel volgen!! Al tijden zijn er mensen die niet scheiden om de kinderen terwijl ze elkaar zowat doodkijken in de woonkamer. Nee, dat is lekker. Je loopt met elke relatie die je aangaat een risico. Dat partner niet geaccepteerd wordt of dat de relatie an sich niet werkt. Helaas is dat nou eenmaal zo... Jullie hebben al wat, ik hoop dat het alleen maar mooier wordt en ook zo blijft.

Zoals eerder al is gezegd: het zou zot zijn wanneer iedereen met kinderen geen nieuwe relatie meer kan aangaan. Wanneer je zelf gelukkig bent heb je ook je kinderen meer te bieden! Ondanks offers!

Inderdaad: niets mis met je gevoel volgen, graag juist!
En natuurlijk zou het debiel zijn als mensen met kinderen geen nieuwe relaties aan kunnen gaan omdat ze kinderen hebben. Helemaal met je eens.

Maar kom op: je kan toch niet ontkennen dat er in dit geval sprake is van een heel hoog gehalte aan achterbaksheid? Wat voor slap figuur ben je als je het zo aanpakt als de minnaar van Hakkie? Beetje achter de rug om neuken met een ander, vluchten voor je eigen slechte relatie, met je nieuwe liefje fantaseren over een toekomst terwijl je thuisfront nergens van af weet?
Ik noem het laf en onvolwassen. Hij zou er echt veel anders en beter mee om kunnen gaan en Hakkie zou echt achter haar oren mogen en kunnen krabben om zijn gedrag.

Ja, we maken allemaal fouten.
Ik was een minnares en ik ben zelf in een dronken bui vreemdgegaan. Ik had een gebrekkkig en kapot moreel kompas, maar kon hem gelukkig op tijd terug vinden om afstand van mn minnaar te nemen en mn slippertje niet te herhalen. ik vind het gebrek aan kritische vragen omtrent het stelselmatige respectloze gedrag van Hakkie's minnaar naar zijn vrouw, vreemd.

Verder snap ik hoe het is om, net als Hakkie, meegesleurd te worden in een verliefdheid. Hoe je blind van verlangen en verliefdheid kan zijn, en hoe dat verlangen je morele kompas kan verlammen. Ik zou niet (weer) in haar schoenen willen staan.

Je gevoel volgen: helemaal prima!
Andere mensen verneuken: niet okey.

O Ps: ik ben dus geen moeder of slachtoffer (best raar om te veronderstellen dat alleen deze categorie zich hierover verwonderd trouwens..)

Bedankt voor jullie reacties Stoute schoenen, Max en Roos. Jullie omschrijven het goed, dit is natuurlijk maar een stukje van het verhaal en misschien ben ik veel te eerlijk en direct in de antwoorden op de vragen. Zo ben ik nu eenmaal.
Maar weet je, zo gaat het straks in het echte leven ook zijn, er gaan heus hele vervelende reacties volgen. Misschien een wijze les alvast om tegen weinig mensen te open te zijn. Gelukkig hebben we beide mensen waarvan we weten dat ze ons gaan steunen, ook al vinden ze het geen slim besluit. Dat is het belangrijkste.

@Carla, jij lijkt te denken dat ik een lief naïef meisje ben met weinig eigenwaarde die stapelverliefd is geraakt en niets anders meer ziet, maar je zit echt fout.
Ik heb eigenwaarde, meer dan genoeg. Deze relatie is gestart terwijl ik zelf nog in een relatie zat ook, tot zover dus niet lief. Naïef ben ik ook zeker niet, maar alleen de tijd kan dat bewijzen in dit geval. Stapelverliefd ja, maar ook dat heb ik gelukkig al vaker meegemaakt en inmiddels kan ik ook gewoon helder denken en besluiten nemen ondanks de verliefdheid.

Carla_mi schreef: ↑

02-07-2017 21:49

Tot slot vraag ik me af: waar is jouw eigen waardigheid? Als jij inlevingsvermogen had en integer zou zijn zou je zeggen :' zeg minnaar, ik trek me even terug. Als jij van haar wil scheiden omdat je echt niet meer met haar verder kan dan moet je dat doen, maar doe het niet voor mij. Als je echt bij haar weg wilt wens ik je veel sterkte, klop maar weer bij me aan als je single bent en je vrouw en kinderen ook op hun pootjes geland zijn'.
Dat zou pas krachtig en waardig zijn, ipv nu mee te blijven gaan in zijn bedrog, af te wachten en genoegen te nemen met de kruimels die hij je geeft.

In een ideale wereld waren we allemaal knap, slank en rijk en lieten we onze minnaar los zodat hij de zaakjes op orde kan brengen. Maar kom op, geen verliefd mens laat haar minnaar los als hij op het punt staat voor je te kiezen, dat is compleet irreëel, ik ken werkelijk niemand die het zo gedaan heeft.

Wat heeft dit in godsnaam met waardigheid te maken? Hakkie wil goed voor zichzelf zorgen en is ervan overtuigd dat ze met haar nu-minnaar schoftig gelukkig wordt, noem dat maar onwaardig.

Carla, je doet echt ongelooflijk veel aannames in je laatste posts. Niet iedere vreemdganger is voor zijn leven een onbetrouwbaar sujet die het in iedere relatie weer zal doen.

Hakkie, ook tegen mij werd gezegd dat ik niet in zijn praatjes moest geloven, dat de kans groot was dat hij nooit zou scheiden, dat hij bergen met smoesjes zou hebben. En dat, als hij wel zou scheiden, hij ook mij eens zou bedriegen.
Mijn minnaar ging zeker wel scheiden, en de basis in onze relatie is juist door ons beider vreemdgangersverleden zo anders, zo veel meer open en sterker dan onze huwelijken waren. We weten dat we elkaar niet hoeven te bedriegen, dat we eerlijk kunnen zeggen tegen elkaar wat onze wensen en verlangens zijn. Natuurlijk heb ik geen garantie dat hij mij nooit zal bedriegen, maar ik ben er van overtuigd dat hij dat niet gaat doen. En ik hem niet. We willen nooit meer dat stiekeme gedoe.
Ik geloof dus wel dat hij zal scheiden, en dat hij ook zonder jou niet nog 5 jaar bij zijn vrouw zou blijven. En ik vind ook dat je hard wordt aangepakt op je open antwoord op de vragen hier. Je hebt ingevuld wat je denkt dat het zal worden. Het is niet zo dat het perse zo gaat, je laat dat heel terecht aan hem en de moeder van zijn kinderen over.

Carla_mi schreef: ↑

02-07-2017 21:59

Ja, we maken allemaal fouten.
Ik was een minnares en ik ben zelf in een dronken bui vreemdgegaan. Ik had een gebrekkkig en kapot moreel kompas, maar kon hem gelukkig op tijd terug vinden om afstand van mn minnaar te nemen en mn slippertje niet te herhalen. ik vind het gebrek aan kritische vragen omtrent het stelselmatige respectloze gedrag van Hakkie's minnaar naar zijn vrouw, vreemd.

Aha.
En wat precies, geeft jou dan nu het recht keihard te oordelen? Omdat jij na een keer vreemdgaan de weg terug naar huis vond en de minnaar van Hakkie niet? Is jouw situatie precies vergelijkbaar of moet je eigenlijk opbiechten dat je het niet weet?
Ik hoef geen kritische vragen te stellen over Hakkies minnaar, hij schrijft hier namelijk niet. En ik mag aannemen dat zijn omgeving die honneurs waarneemt. Daar heeft hij jou én mij niet voor nodig.