Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 om 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
donderdag 23 mei 2019 om 07:39
@depten ik heb veel plezier van second love.
Ik lees hier al een tijdje mee maar schrijf weinig omdat ik me nog alle behalve eeb expert voel
Mijn eerste minnaar via Sl was geweldig en is helaas geëindigd omdat zijn vrouw erachter kwam. Groot verdriet want we waren erg verliefd geworden. Heb nu een nieuwe minnaar gevonden, voel ook een klik maar let wel op dat het minder intens wordt dan de eerste keer. Het verhaal over de cirkels wat hier een tijdje geleden is gepost hielp me erg. Hij moet op de vierde plek komen en niet op de eerste.
Maar goed: Sl vind ik dus geweldig. Er zitten veel meer mannen dan vrouwen dus je hebt volop keus
. En er zitten echt leuke knappe mannen bij. Door eerst even te chatten kun je aardig filteren.
Ben jij trouwens al wel toe aan een nieuwe minnaar? Het contact met je huidige minnaar was behoorlijk intensief toch?
Ik lees hier al een tijdje mee maar schrijf weinig omdat ik me nog alle behalve eeb expert voel
Mijn eerste minnaar via Sl was geweldig en is helaas geëindigd omdat zijn vrouw erachter kwam. Groot verdriet want we waren erg verliefd geworden. Heb nu een nieuwe minnaar gevonden, voel ook een klik maar let wel op dat het minder intens wordt dan de eerste keer. Het verhaal over de cirkels wat hier een tijdje geleden is gepost hielp me erg. Hij moet op de vierde plek komen en niet op de eerste.Maar goed: Sl vind ik dus geweldig. Er zitten veel meer mannen dan vrouwen dus je hebt volop keus
. En er zitten echt leuke knappe mannen bij. Door eerst even te chatten kun je aardig filteren. Ben jij trouwens al wel toe aan een nieuwe minnaar? Het contact met je huidige minnaar was behoorlijk intensief toch?
donderdag 23 mei 2019 om 07:43
Had minnaar twee maanden niet gehoord, na de melding dat zijn vrouw weer mails van mij gevonden had. Ik heb het daar erg zwaar mee gehad. Heb hier ook bewust niet meer meegelezen omdat het te confronterend was.
Gisteren had ik een vrije dag en zat ik op een terrasje (alleen te studeren) toen hij plots aan mijn tafel stond “Hey, lang geleden!”. Hij wou even bij mij komen zitten maar hij had geen tijd want moest naar een afspraak. Hij ging na die afspraak bij me langskomen.
We hebben dan gepraat.
Een paar weken geleden was er een feestje van mijn beste vriend, en dat was best moeilijk. Hij had o.a ook minnaar uitgenodigd met zijn vrouw, en nog een koppel dat via vrouw v minnaar ook de situatie kende. Ik wou eerst niet naar dat feest gaan, maar mijn vriend drong aan dat hij graag had dat ik kwam. Hij is beter bevriend met mij dan met minnaar en vrouw. Ik heb 2 dagen gewacht om te reageren op de uitnodiging om minnaar de kans te geven te accepteren (in dat geval zou ik niet gaan). Minnaar en vrouw reageerden echter niet, en dan heb ik uiteindelijk bevestigd (en ik wist dan dat zij niet zouden komen).
Een uur voor het feestje begon liet het andere koppel dat de situatie kent weten dat ze niet kwamen door een voedselvergiftiging.
Ik geloofde dit meteen niet, maar mijn beste vriend verzekerde mij dat het echt zo was en dat ik er niets achter moest zoeken.
Minnaar vertelde mij nu dat de vrouw van dat koppel niet wou komen omdat ik er ging zijn. Twee weken voor het feestje is ze naar mijn vriend gereden om erover te praten. Mijn vriend had dat verzwegen voor mij om me niet overstuur te maken. Het bleek vooral te gaan over het feit dat zij denkt dat ik háár man ook zou willen verleiden. Ik speel online scrabble met haar man en ze denkt dat ik hem via de scrabble wil verleiden. Haar man valt op “intelligente vrouwen” en ze denkt dat ik ook wel op hem kan vallen. Verder denkt ze ook dat IK initiatief heb genomen om minnaar te verleiden. Dat mij meer schuld treft dan hem.
Ik was heel verbaasd.. ik ben een nerdy type en helemaal geen flirt, of iemand die achter elke bezette man aangaat.
In elk geval, sinds een maand speelt haar man geen scrabble meer. Ik snap nu waarom.
En verder was het gesprek heel pijnlijk. Ik heb niet het gevoel dat minnaar echt last heeft van onze breuk. Na zovele jaren. Het ideaal was geweest dat hij mij erbij kon houden, zei hij. Maar dieper dan dat gaat zijn gevoel denk ik niet. Ik denk dat weinig hem raakt eigenlijk, ook het verdriet van zijn vrouw niet. Ik ben ontzettend verdrietig maar ik denk niet dat hij iets wat lijkt op verdriet ervaart. Hij zegt dat zijn relatie “redelijk” gaat, niet “optimaal” maar redelijk.
Het is allemaal zo wrang. Bijna een jaar nadat het uitkwam kon hij me niet loslaten en stond hij wekelijks aan mijn deur. Ook als ik afstand wou. En nu kan hij het wel, mij loslaten, en ben ik zonder meer verlaten. En hij gaat vrolijk verder.
Ik weet dat ik nu alles moet loslaten, ook alle contact met heel die vriendenkring moet verbreken, ook met de mensen die het niet weten.
Ik moet echt van nul opnieuw beginnen.
Het is allemaal zo zwaar.
Gisteren had ik een vrije dag en zat ik op een terrasje (alleen te studeren) toen hij plots aan mijn tafel stond “Hey, lang geleden!”. Hij wou even bij mij komen zitten maar hij had geen tijd want moest naar een afspraak. Hij ging na die afspraak bij me langskomen.
We hebben dan gepraat.
Een paar weken geleden was er een feestje van mijn beste vriend, en dat was best moeilijk. Hij had o.a ook minnaar uitgenodigd met zijn vrouw, en nog een koppel dat via vrouw v minnaar ook de situatie kende. Ik wou eerst niet naar dat feest gaan, maar mijn vriend drong aan dat hij graag had dat ik kwam. Hij is beter bevriend met mij dan met minnaar en vrouw. Ik heb 2 dagen gewacht om te reageren op de uitnodiging om minnaar de kans te geven te accepteren (in dat geval zou ik niet gaan). Minnaar en vrouw reageerden echter niet, en dan heb ik uiteindelijk bevestigd (en ik wist dan dat zij niet zouden komen).
Een uur voor het feestje begon liet het andere koppel dat de situatie kent weten dat ze niet kwamen door een voedselvergiftiging.
Ik geloofde dit meteen niet, maar mijn beste vriend verzekerde mij dat het echt zo was en dat ik er niets achter moest zoeken.
Minnaar vertelde mij nu dat de vrouw van dat koppel niet wou komen omdat ik er ging zijn. Twee weken voor het feestje is ze naar mijn vriend gereden om erover te praten. Mijn vriend had dat verzwegen voor mij om me niet overstuur te maken. Het bleek vooral te gaan over het feit dat zij denkt dat ik háár man ook zou willen verleiden. Ik speel online scrabble met haar man en ze denkt dat ik hem via de scrabble wil verleiden. Haar man valt op “intelligente vrouwen” en ze denkt dat ik ook wel op hem kan vallen. Verder denkt ze ook dat IK initiatief heb genomen om minnaar te verleiden. Dat mij meer schuld treft dan hem.
Ik was heel verbaasd.. ik ben een nerdy type en helemaal geen flirt, of iemand die achter elke bezette man aangaat.
In elk geval, sinds een maand speelt haar man geen scrabble meer. Ik snap nu waarom.
En verder was het gesprek heel pijnlijk. Ik heb niet het gevoel dat minnaar echt last heeft van onze breuk. Na zovele jaren. Het ideaal was geweest dat hij mij erbij kon houden, zei hij. Maar dieper dan dat gaat zijn gevoel denk ik niet. Ik denk dat weinig hem raakt eigenlijk, ook het verdriet van zijn vrouw niet. Ik ben ontzettend verdrietig maar ik denk niet dat hij iets wat lijkt op verdriet ervaart. Hij zegt dat zijn relatie “redelijk” gaat, niet “optimaal” maar redelijk.
Het is allemaal zo wrang. Bijna een jaar nadat het uitkwam kon hij me niet loslaten en stond hij wekelijks aan mijn deur. Ook als ik afstand wou. En nu kan hij het wel, mij loslaten, en ben ik zonder meer verlaten. En hij gaat vrolijk verder.
Ik weet dat ik nu alles moet loslaten, ook alle contact met heel die vriendenkring moet verbreken, ook met de mensen die het niet weten.
Ik moet echt van nul opnieuw beginnen.
Het is allemaal zo zwaar.
donderdag 23 mei 2019 om 08:02
Lisanne, nog bedankt voor je reactie!
Samen met de uitleg van oliviaaa kon ik die wel volgen, ondanks dat ik er zelf anders over dacht. Je post daarna over de gesprekken met je man brengen me weer terug bij hetgeen wat ik al schreef. Jullie concluderen samen dat het eigenlijk wel over is, maar je zult wel zien hoe het loopt de komende tijd. Misschien vul ik (en al een paar anderen die reageerden) iets voor je in door te zeggen dat het neigt naar wachten op je nr2, een 'tunnelvisie' richting dat plaatje, wat dan weer tegenstrijdig is met je woorden om dat soort keuzes los te maken van een minnaarsrelatie. Dat is voor mij niet te beoordelen dus moet je vooral je eigen pad volgen. Ik hoop alleen dat je niet vergeet goed om je heen te blijven kijken tijdens deze wandeling.
Zoals je zelf zegt zal de tijd het wel leren!
Samen met de uitleg van oliviaaa kon ik die wel volgen, ondanks dat ik er zelf anders over dacht. Je post daarna over de gesprekken met je man brengen me weer terug bij hetgeen wat ik al schreef. Jullie concluderen samen dat het eigenlijk wel over is, maar je zult wel zien hoe het loopt de komende tijd. Misschien vul ik (en al een paar anderen die reageerden) iets voor je in door te zeggen dat het neigt naar wachten op je nr2, een 'tunnelvisie' richting dat plaatje, wat dan weer tegenstrijdig is met je woorden om dat soort keuzes los te maken van een minnaarsrelatie. Dat is voor mij niet te beoordelen dus moet je vooral je eigen pad volgen. Ik hoop alleen dat je niet vergeet goed om je heen te blijven kijken tijdens deze wandeling.
Zoals je zelf zegt zal de tijd het wel leren!
donderdag 23 mei 2019 om 08:03
Marre12345 schreef: ↑23-05-2019 07:39
Maar goed: Sl vind ik dus geweldig. Er zitten veel meer mannen dan vrouwen dus je hebt volop keus
Oh interessant
donderdag 23 mei 2019 om 09:20
Oh Akrasa zo verdrietig!
Heb je hem dat gezegd dan, dat het je zoveel pijn doet?
Als het gevoel niet gelijk opgaat is dat zo zo pijnlijk. En na 8 jaar, gewoon aankomen met 'Hoi lang geleden'...
Maar breken met die hele vriendenkring, is dat nodig? Zeker als die vriend van dat feestje dichter bij jou staat? Zal je minnaar niet zelf wat afstand nemen van die groep? Het lijkt me nog moeilijker je vriendengroep te verliezen?
Dikke knuffel. En veel moed!
Heb je hem dat gezegd dan, dat het je zoveel pijn doet?
Als het gevoel niet gelijk opgaat is dat zo zo pijnlijk. En na 8 jaar, gewoon aankomen met 'Hoi lang geleden'...
Maar breken met die hele vriendenkring, is dat nodig? Zeker als die vriend van dat feestje dichter bij jou staat? Zal je minnaar niet zelf wat afstand nemen van die groep? Het lijkt me nog moeilijker je vriendengroep te verliezen?
Dikke knuffel. En veel moed!
donderdag 23 mei 2019 om 09:58
Dag allemaal,
Hier weer eens een berichtje van Argeloos. Ik blijf zeer geboeid meelezen en vind echt ontzettend veel steun en inzichten in dit topic. Want het blijft een worsteling voor me, zo'n minnaar. Het helpt me echt zoveel bij het ordenen van mijn gedachten en het begrijpen van mijn gevoelens.
Het contact met nr2 is inmiddels op een laag pitje. Het is al zo'n 5 maanden geleden dat we samen een hemelse dag in bed beleefden. We hadden nog een porneaudate gepland, een paar maanden later, maar die kon, om hele goede redenen, niet doorgaan. We hebben wel een keer geluncht tussendoor en dat was weer zo verrukkelijk en knetterend van de chemistry, dat ik weer helemaal hoteldebotel was.
En nu hebben we een nieuwe porneaudate gepland, over een maand ongeveer. Tot voor kort bleven we intensief berichten sturen vol sexy geile praatjes en verlangens. Maar dat is dus een beetje aan het opdrogen momenteel. We appen wel, maar heel weinig en heel oppervlakkig, deels ook op mijn initiatief. Ik moet me zo beheersen! Want ze zeggen niet voor niets 'wat je aandacht geeft, groeit'. Ik merkte dat ik het zo lastig vond dat ik me emotioneel helemaal liet meeslepen en de hele dag als een needy puppy zat te wachten op een teken van leven, terwijl hij het er veel makkelijker mee leek te hebben. Dat voelde niet goed. En nu is er dus meer rust in de tent. Maar dat voelt ook weer zo karig. Ik mis het. Oh, die balans tussen gevoel en verstand!
Sowieso die balans. Ik denk -hoor graag jullie mening hierover- dat een affaire heel lang goed kan werken zolang de frequentie niet te groot is en de afstand bewaard blijft. Zoals nu in ons geval. Maar dat staat natuurlijk haaks op die grote wederzijdse meeslepende gevoelens van lust én liefde, die een minnaar zo fijn maken. Eigenlijk wil ik alleen maar meer, meer, meer, vaker, intensiever. Het is zo verslavend om je zo begeerd te voelen.
Wat ik zo lastig vind is dat ik zoveel nadenk over zijn beweegredenen. Wat denkt en voelt nr2? Wat wil hij? Hij zendt dubbele signalen uit. Aan de ene kant zegt hij dat hij al jaren van me houdt en enorm naar me verlangt. Dat de momenten die we samen hebben doorgebracht de mooiste waren van zijn leven (?). Maar aan de andere kant zegt hij ook dat hij veel rationeler is. Hij lijkt veel meer zelfbeheersing te hebben. Hij wil het gewoon houden bij zo'n 4 porneaudates per jaar en een beetje leuk appen en that's it. En ik vraag me af of hij dat zegt en doet om mij een beetje te beschermen tegen al te heftige emoties en mijn ongebreidelde enthousiasme (ik noem dat puppytraining
of dat hij er gewoon echt met minder gevoel in zit. Ik weet niet of ik dat kan. Ik denk dat ik -zoals zoveel vrouwen?- er toch, tegen beter weten in, meer van verlang. Wat ook weer zo verwarrend is, want wat dan? Ik wil niet weg bij nr.1. Ik wil ook niet dat hij weg gaat bij zijn nr.1. Wat wil ik nou eigenlijk?
Hier weer eens een berichtje van Argeloos. Ik blijf zeer geboeid meelezen en vind echt ontzettend veel steun en inzichten in dit topic. Want het blijft een worsteling voor me, zo'n minnaar. Het helpt me echt zoveel bij het ordenen van mijn gedachten en het begrijpen van mijn gevoelens.
Het contact met nr2 is inmiddels op een laag pitje. Het is al zo'n 5 maanden geleden dat we samen een hemelse dag in bed beleefden. We hadden nog een porneaudate gepland, een paar maanden later, maar die kon, om hele goede redenen, niet doorgaan. We hebben wel een keer geluncht tussendoor en dat was weer zo verrukkelijk en knetterend van de chemistry, dat ik weer helemaal hoteldebotel was.
En nu hebben we een nieuwe porneaudate gepland, over een maand ongeveer. Tot voor kort bleven we intensief berichten sturen vol sexy geile praatjes en verlangens. Maar dat is dus een beetje aan het opdrogen momenteel. We appen wel, maar heel weinig en heel oppervlakkig, deels ook op mijn initiatief. Ik moet me zo beheersen! Want ze zeggen niet voor niets 'wat je aandacht geeft, groeit'. Ik merkte dat ik het zo lastig vond dat ik me emotioneel helemaal liet meeslepen en de hele dag als een needy puppy zat te wachten op een teken van leven, terwijl hij het er veel makkelijker mee leek te hebben. Dat voelde niet goed. En nu is er dus meer rust in de tent. Maar dat voelt ook weer zo karig. Ik mis het. Oh, die balans tussen gevoel en verstand!
Sowieso die balans. Ik denk -hoor graag jullie mening hierover- dat een affaire heel lang goed kan werken zolang de frequentie niet te groot is en de afstand bewaard blijft. Zoals nu in ons geval. Maar dat staat natuurlijk haaks op die grote wederzijdse meeslepende gevoelens van lust én liefde, die een minnaar zo fijn maken. Eigenlijk wil ik alleen maar meer, meer, meer, vaker, intensiever. Het is zo verslavend om je zo begeerd te voelen.
Wat ik zo lastig vind is dat ik zoveel nadenk over zijn beweegredenen. Wat denkt en voelt nr2? Wat wil hij? Hij zendt dubbele signalen uit. Aan de ene kant zegt hij dat hij al jaren van me houdt en enorm naar me verlangt. Dat de momenten die we samen hebben doorgebracht de mooiste waren van zijn leven (?). Maar aan de andere kant zegt hij ook dat hij veel rationeler is. Hij lijkt veel meer zelfbeheersing te hebben. Hij wil het gewoon houden bij zo'n 4 porneaudates per jaar en een beetje leuk appen en that's it. En ik vraag me af of hij dat zegt en doet om mij een beetje te beschermen tegen al te heftige emoties en mijn ongebreidelde enthousiasme (ik noem dat puppytraining
of dat hij er gewoon echt met minder gevoel in zit. Ik weet niet of ik dat kan. Ik denk dat ik -zoals zoveel vrouwen?- er toch, tegen beter weten in, meer van verlang. Wat ook weer zo verwarrend is, want wat dan? Ik wil niet weg bij nr.1. Ik wil ook niet dat hij weg gaat bij zijn nr.1. Wat wil ik nou eigenlijk?
donderdag 23 mei 2019 om 10:08
Argeloos, ik denk dat je het heel goed ziet: wat je meer aandacht geeft groeit. Dat ervaar je zelf al, en dat kun je ook lezen bij de anderen hier.
Wat betreft de dubbele signalen: zendt hij die echt uit of denk jij dat zo te voelen? Hij zegt dat hij naar je verlangt, en hij zegt dat hij 4 dates per jaar genoeg vindt. Dat is niet tegenstrijdig. Hij verlangt uit lust naar je, maar wil zijn relatie er niet voor op het spel zetten.
Mannen (en ook vrouwen wel, mensen dus eigenlijk) weten vaak precies wat ze moeten zeggen. Het lijkt op een belofte maar het is het niet echt, het is net genoeg voeding om jouw verlangen op te wekken, maar niet teveel zodat je direct je relatie op het spel zet.
Lisanne, besef jij dat ook wel, dat ook jouw minnaar, ondanks alle gevoelens die jullie uiten naar elkaar, dingen zegt die jou tevreden moeten stellen, zonder dat hij daar voor zichzelf direct consequenties aan wil verbinden?
Jij bent na zijn uitspraak al direct bezig met de volgende stap: met je man bespreken dat er voor jullie relatie geen toekomst is.
Terwijl jouw minnaar juist de afgelopen maand nog heel erg zijn best deed om te voorkomen dat zijn vrouw erachter zou komen. Hij zegt dat hij zijn vrienden gaat vertellen over jou, maar hij doet het nog niet. Hij zegt dat er een toekomst voor jullie samen is, maar hij onderneemt nog geen enkele stap. Alles wat hij doet wijst erop dat hij zijn vrouw als zijn nr1 ziet, en jou fijn voor erbij.
Akrasia, pijnlijk dat jij dat nu aan den lijve ondervindt, dat jouw gevoelens dieper gingen dan die van hem, dat hij ondanks alle mooie woorden toen over jou en jullie 'relatie', nu gemakkelijk doorgaat zonder jou. En inderdaad vrolijk verder gaat.
Sterkte
Wat betreft de dubbele signalen: zendt hij die echt uit of denk jij dat zo te voelen? Hij zegt dat hij naar je verlangt, en hij zegt dat hij 4 dates per jaar genoeg vindt. Dat is niet tegenstrijdig. Hij verlangt uit lust naar je, maar wil zijn relatie er niet voor op het spel zetten.
Mannen (en ook vrouwen wel, mensen dus eigenlijk) weten vaak precies wat ze moeten zeggen. Het lijkt op een belofte maar het is het niet echt, het is net genoeg voeding om jouw verlangen op te wekken, maar niet teveel zodat je direct je relatie op het spel zet.
Lisanne, besef jij dat ook wel, dat ook jouw minnaar, ondanks alle gevoelens die jullie uiten naar elkaar, dingen zegt die jou tevreden moeten stellen, zonder dat hij daar voor zichzelf direct consequenties aan wil verbinden?
Jij bent na zijn uitspraak al direct bezig met de volgende stap: met je man bespreken dat er voor jullie relatie geen toekomst is.
Terwijl jouw minnaar juist de afgelopen maand nog heel erg zijn best deed om te voorkomen dat zijn vrouw erachter zou komen. Hij zegt dat hij zijn vrienden gaat vertellen over jou, maar hij doet het nog niet. Hij zegt dat er een toekomst voor jullie samen is, maar hij onderneemt nog geen enkele stap. Alles wat hij doet wijst erop dat hij zijn vrouw als zijn nr1 ziet, en jou fijn voor erbij.
Akrasia, pijnlijk dat jij dat nu aan den lijve ondervindt, dat jouw gevoelens dieper gingen dan die van hem, dat hij ondanks alle mooie woorden toen over jou en jullie 'relatie', nu gemakkelijk doorgaat zonder jou. En inderdaad vrolijk verder gaat.
Sterkte
donderdag 23 mei 2019 om 10:55
Marana, dank voor je antwoord! En je hebt gelijk, zo dubbel is het helemaal niet. Eigenlijk is voor mij de grote vraag of ik genoegen kan nemen met maar een paar porneaudates per jaar (en hier en daar wat lustig ge-app) of dat ik eigenlijk naar iets meer verlang. Naar iets anders. En naar wat dan?
Je hebt ook zo'n gelijk met wat je zegt over 'mooie woorden die klinken als beloften'. Het klinkt alleen zo uitgekookt, zo beredeneerd. Daar is niks meeslepends of romantisch aan. Terwijl dat, volgens mij, dus precies is waar ik naar verlang.
Stof tot nadenken...
Je hebt ook zo'n gelijk met wat je zegt over 'mooie woorden die klinken als beloften'. Het klinkt alleen zo uitgekookt, zo beredeneerd. Daar is niks meeslepends of romantisch aan. Terwijl dat, volgens mij, dus precies is waar ik naar verlang.
Stof tot nadenken...
donderdag 23 mei 2019 om 11:17
Depten, wat een goed nieuws!! Weet je man wel dat je een minnaar hebt gehad?
Hopelijk kan je man je ook voldoende de ruimte geven en het zelf volhouden. Zeggen dat het prima is, is een ding, het ook daadwerkelijk kunnen verdragen is wat anders (is mijn ervaring). Hopelijk biedt het een goede doorgang naar de toekomst ook met je man, in plaats van dat het er een afbreuk aan doet. Veel succes met het vinden van iemand! Is het nu helemaal over met je andere minnaar?
Akrasia, wat een verhaal, ik kan me voorstellen dat je enorm teleurgesteld bent.. het klinkt een beetje als 'uit het oog, uit het hart'.. Wat een narigheid en dat na zoveel jaar.. Wat moet dat pijnlijk zijn te ontdekken dat jouw gevoel zoveel anders was dan dat van hem. Beeldvorming verander je niet zomaar. Ik snap dat je het gevoel hebt alles achter je te willen laten en een nieuwe start te maken. Ik wens je veel kracht toe jezelf bij elkaar te rapen en opnieuw te beginnen!
Argeloos, ik vind het net als jij behoorlijk haaks op elkaar staan. Zoals ik het lees gaat het hem vooral om de seks en houdt hij je aan het lijntje met mooie praatjes en om een volgende date te bewerkstelligen en zo gauw die binnen is, laat hij je weer los.. Ik zou niets van deze man verwachten, als je meer wil dan 4x per jaar 'zijn gezelligheid' voor in bed te zijn, zou ik iemand anders zoeken. Waar een wil is is een weg, dus blijkbaar is de wil er ook niet voldoende. Woorden zijn maar woorden, uiteindelijk gaat het om daden.
Wat is er intussen veel geschreven.. en veel vragen... Ik weet niet waar te beginnen... denk dat ik maar even stap voor stap overal op reageer..
Nee, het losmaken van mijn man is een proces dat al langer speelt en staat los van de woorden van nr2. Het is niet dat het nu sneller of minder snel gaat. Beide zaken staan los van elkaar.
Voor mij zijn de woorden wel waardevol, juist omdat ik weet dat hij niet zomaar wat roept en hier ook moeite mee heeft, bang is dat als hij iets zegt ik hem niet geloof. Ik ben nergens van overtuigd en er zijn nog geen concrete plannen, op geen enkel gebied, beide zaken staan los van elkaar. Bovendien heeft nr2 enkel uitgesproken een toekomst samen te zien, niet dat hij zijn vrouw gaat verlaten. Er is verder nog niks besproken en dat is ook nog niet aan de orde. Als ik ga scheiden, doe ik dat voor mezelf omdat ik denk beter los te zijn van mijn huidige partner.. wat niet wil zeggen dat ik niet op meer hoop.. Dat er een ander is heeft dat proces dan alleen maar versnelt, maar daar wil ik niet afhankelijk van zijn. Wat hij doet en hoe hij zijn leven in richt is zijn keuze.
Ik weet het niet.. Hij zit zelf ook al maanden in een proces waarin zijn gevoel voor zijn vrouw langzaam maar duidelijk afbrokkelt, hij steeds meer grenzen verlegt en wij steeds meer en meer naar elkaar toe groeien, dat is overduidelijk. Hij geeft inmiddels ook aan thuis niks meer te voelen, dat geloof ik ook. Ik weet dat als hij zegt een toekomst samen te zien dat hij dat gevoelsmatig ook echt meent, maar of hij praktisch daarin al verder denkt of ergens aan toe is, weet ik niet. Hij heeft het recht zijn eigen proces te doorlopen, ik mis alleen wel de communicatie daarin, maar ik durf deze zelf ook niet zo goed aan te gaan. Zelf zou ik dus graag vaak iets meer houvast en duidelijkheid hebben, weten wat hij denkt en waar hij staat, maar ik wil hem zeker niet het gevoel geven dat er ergens druk achter staat, omdat ik respect heb voor zijn proces. Anderzijds wat Julus zegt zit ook wel eens in mijn achterhoofd, juist omdat hij niet heel duidelijk communiceert hierover, sluit ik ook niet uit.. dat vind ik een rot gedachte, maar die heb ik ook wel eens.
Naar mijn idee was dat eenmalig en leest hij hier niet mee, heeft geen interesse in. Doet hij dat wel ook prima, heb niks te verbergen.
Dat dacht ik eerst ook, zelf geeft hij inmiddels aan dat het hem niet zoveel uitmaakt als zijn zijn vrouw het zou ontdekken of om iets kwijt te raken, maar wel t.o.v. zijn kinderen en het beeld dat ze dan van hem hebben.. Natuurlijk zou het wel iets uitmaken want anders had hij het ook eerlijk kunnen zeggen dat hij iets voor iemand anders voelt.
Dat is een reële gedachteen ook wel eens een issue in mijn hoofd inderdaad omdat ik me afvraag of dat het bij hem hoort of met zijn huwelijk te maken heeft dat hij een ander zocht.
Een raar verhaal... Als ik zou gaan scheiden zou ik dat op de eerste plaats doen omdat ik vind dat mijn huwelijk niet meer loopt en ik beter alleen af ben. Daarnaast ben ik niet iemand die zich aan het lijntje laat houden, hij werkelijk beloftes doet en zich daar niet aan zou houden of zou gaan rekken, dan zou t voor mij héél snel klaar zijn. Ik begrijp deze vrouw dan ook niet.
Je begrijpt mij inderdaad heel goed!
Wat betreft je vraag: Het is vooral mijn man die vragen heeft geteld en conclusies heeft getrokken.. Ik kan hem niet helemaal ongelijk geven, maar het kwam vanuit zijn initiatief. Zelf ben ik nog helemaal niet toe aan rigoureuze woorden of stappen, maar ik kan ook niet ontkennen wat hij zegt, en hem aan het lijntje houden. Mijn man zou t liefst zien dat ik verder ga met nr2, maar wil me ook niet helemaal los laten, lijkt t wel. Mijn gezin is nog steeds het belangrijkste voor mij, maar nr2 is evengoed heel belangrijk geworden, en heeft een vergelijkbare plek ingenomen. Aangezien man heeft aangegeven niet meer de liefde te voelen die hij voelde en dat het in zijn ogen op dat front niet meer goed komt, zou het niet handig van mij zijn om in een leeg huwelijk te gaan hangen, terwijl er iemand is die wel veel van mij houdt. Begrijp je.. maar inderdaad.. verder als een intentie ben ik nog niet.
Dank je wel voor je reactie ook.
Je hebt ook wel gelijk hoor. Verstandelijk gezien, en daar sta ik dan ook 100% achter(!), zal ik als ik ga scheiden dit echt voor mezelf doen, omdat ik van mening ben dat ik dan alleen ook gelukkiger moet zijn, je weet immers nooit hoe het loopt, en ik wil nergens en van niemand afhankelijk zijn als het gaat om mijn geluk. Anderzijds kan ik niet ontkennen, in dat geval te hopen een toekomst met nr2 op te bouwen.. maar ik weet ook dat het heel belangrijk is mijn verstand er bij te houden, deze dingen gescheiden te zien en te houden, omdat er in deze geen zekerheden zijn, en ik vooral goed voor mezelf moet zorgen, dus dat hou ik goed voor ogen, en daartegen wil ik mezelf dan ook beschermen.. Ik ben dus uiterst voorzichtig in bewoording en denken en stappen die ik zet.. omdat gevoel en verstand beide heel belangrijk zijn! Dus vandaar ook mijn voorzichtigheid!
Ik begrijp helemaal wat je schrijft! Enige wat niet klopt is dat mijn man zelf naar mij is toegekomen, en dit los staat van de woorden van nr2..
Ik heb dit ook wel in mijn achterhoofd, vandaar ook mijn onzekerheid en het zoeken naar de bevestiging..
Zoals ik al aangaf is er bij hem ook veel veranderd de laatste maanden en dat is ook duidelijk merkbaar, het is een proces, ook zijn proces en ik wil daar niet te veel in mengen.. Hij heeft nooit belooft dat hij stappen gaat zetten dus hij laat in feite ook niets na. Feit dat hij nog geen rigoureuze stappen zet, is vermoed ik omdat hij daar eenvoudigweg op dit punt (nog) niet aan toe is. Wel zie ik hoe veel hij van mij houdt, ik zie dat aan de grenzen die hij verlegt en steeds een stapje dichterbij komt, ik wil hem daar de tijd voor geven.. Als hij mij ook maar een beetje het gevoel geeft dat ik 'fijn voor erbij' ben of dat hij me aan het lijntje houdt zal ik heel hard terugtrekken en zeker vragen gaan stellen! Op dit moment heb ik dat niet, maar ik vermoed dat ik in de nabije toekomst wel graag meer duidelijkheid krijg en hier niet tevreden mee rond blijf dobberen.
Hopelijk kan je man je ook voldoende de ruimte geven en het zelf volhouden. Zeggen dat het prima is, is een ding, het ook daadwerkelijk kunnen verdragen is wat anders (is mijn ervaring). Hopelijk biedt het een goede doorgang naar de toekomst ook met je man, in plaats van dat het er een afbreuk aan doet. Veel succes met het vinden van iemand! Is het nu helemaal over met je andere minnaar?
Akrasia, wat een verhaal, ik kan me voorstellen dat je enorm teleurgesteld bent.. het klinkt een beetje als 'uit het oog, uit het hart'.. Wat een narigheid en dat na zoveel jaar.. Wat moet dat pijnlijk zijn te ontdekken dat jouw gevoel zoveel anders was dan dat van hem. Beeldvorming verander je niet zomaar. Ik snap dat je het gevoel hebt alles achter je te willen laten en een nieuwe start te maken. Ik wens je veel kracht toe jezelf bij elkaar te rapen en opnieuw te beginnen!
Argeloos, ik vind het net als jij behoorlijk haaks op elkaar staan. Zoals ik het lees gaat het hem vooral om de seks en houdt hij je aan het lijntje met mooie praatjes en om een volgende date te bewerkstelligen en zo gauw die binnen is, laat hij je weer los.. Ik zou niets van deze man verwachten, als je meer wil dan 4x per jaar 'zijn gezelligheid' voor in bed te zijn, zou ik iemand anders zoeken. Waar een wil is is een weg, dus blijkbaar is de wil er ook niet voldoende. Woorden zijn maar woorden, uiteindelijk gaat het om daden.
Wat is er intussen veel geschreven.. en veel vragen... Ik weet niet waar te beginnen... denk dat ik maar even stap voor stap overal op reageer..
Abundance-of-Freedom schreef: ↑22-05-2019 21:19
Maar hoe zit dat met jou? Ben jij je aan het losmaken van jouw man, na wat nr.2 heeft gezegd?
Nee, het losmaken van mijn man is een proces dat al langer speelt en staat los van de woorden van nr2. Het is niet dat het nu sneller of minder snel gaat. Beide zaken staan los van elkaar.
Julus schreef: ↑22-05-2019 21:30Ik vind het bijzonder dat je alleen gebaseerd op de woorden , voldoende bevestiging krijgt. Want we weten allemaal dat woordem weinig zeggen. Veel minnaars spraken grote woorden maar daden bleven uit.
Maar jij lijkt overtuigd te zijn en dan ga je scheiden, en dan? Is het ook prima als jij gaat scheiden en je minnaar blijft bij zijn vrouw? Ga je het hem niet kwalijk nemen?
Voor mij zijn de woorden wel waardevol, juist omdat ik weet dat hij niet zomaar wat roept en hier ook moeite mee heeft, bang is dat als hij iets zegt ik hem niet geloof. Ik ben nergens van overtuigd en er zijn nog geen concrete plannen, op geen enkel gebied, beide zaken staan los van elkaar. Bovendien heeft nr2 enkel uitgesproken een toekomst samen te zien, niet dat hij zijn vrouw gaat verlaten. Er is verder nog niks besproken en dat is ook nog niet aan de orde. Als ik ga scheiden, doe ik dat voor mezelf omdat ik denk beter los te zijn van mijn huidige partner.. wat niet wil zeggen dat ik niet op meer hoop.. Dat er een ander is heeft dat proces dan alleen maar versnelt, maar daar wil ik niet afhankelijk van zijn. Wat hij doet en hoe hij zijn leven in richt is zijn keuze.
Abundance-of-Freedom schreef: ↑22-05-2019 21:34Ik wil je bubbel niet kapot maken Lisanne, maar hij klinkt niet als een man die weg wil bij z'n vrouw.
Ik weet het niet.. Hij zit zelf ook al maanden in een proces waarin zijn gevoel voor zijn vrouw langzaam maar duidelijk afbrokkelt, hij steeds meer grenzen verlegt en wij steeds meer en meer naar elkaar toe groeien, dat is overduidelijk. Hij geeft inmiddels ook aan thuis niks meer te voelen, dat geloof ik ook. Ik weet dat als hij zegt een toekomst samen te zien dat hij dat gevoelsmatig ook echt meent, maar of hij praktisch daarin al verder denkt of ergens aan toe is, weet ik niet. Hij heeft het recht zijn eigen proces te doorlopen, ik mis alleen wel de communicatie daarin, maar ik durf deze zelf ook niet zo goed aan te gaan. Zelf zou ik dus graag vaak iets meer houvast en duidelijkheid hebben, weten wat hij denkt en waar hij staat, maar ik wil hem zeker niet het gevoel geven dat er ergens druk achter staat, omdat ik respect heb voor zijn proces. Anderzijds wat Julus zegt zit ook wel eens in mijn achterhoofd, juist omdat hij niet heel duidelijk communiceert hierover, sluit ik ook niet uit.. dat vind ik een rot gedachte, maar die heb ik ook wel eens.
Suzan_1991 schreef: ↑22-05-2019 21:42Maar Lisanne, las jouw man niet mee hier? Dan weet hij dit nu toch gewoon?
Naar mijn idee was dat eenmalig en leest hij hier niet mee, heeft geen interesse in. Doet hij dat wel ook prima, heb niks te verbergen.
Abundance-of-Freedom schreef: ↑22-05-2019 21:43Wat ik eerder las was dat hij vaak niet kon genieten van de dates i.v.m. angst/stress dat z'n vrouw erachter kwam. Ik zie dan een man voor me peentjes zwetend naast Lisanne op het bed.
Een man die heeel bang is zijn vrouw kwijt te raken.
Dat dacht ik eerst ook, zelf geeft hij inmiddels aan dat het hem niet zoveel uitmaakt als zijn zijn vrouw het zou ontdekken of om iets kwijt te raken, maar wel t.o.v. zijn kinderen en het beeld dat ze dan van hem hebben.. Natuurlijk zou het wel iets uitmaken want anders had hij het ook eerlijk kunnen zeggen dat hij iets voor iemand anders voelt.
Abundance-of-Freedom schreef: ↑22-05-2019 21:51Lisanne als hij weggaat bij z'n vrouw dan heeft hij nog maar 1 walletje om van te eten. Maar dat zal niet lang zo blijven..
Dat is een reële gedachteen ook wel eens een issue in mijn hoofd inderdaad omdat ik me afvraag of dat het bij hem hoort of met zijn huwelijk te maken heeft dat hij een ander zocht.
Julus schreef: ↑22-05-2019 22:01Je zult de eerste niet zijn die als eerste gaat scheiden, waarna de minnaar dat niet doet. Ik heb zo'n verhaal van dichtbij meegrmaakt. De minnaar houdt deze vrouw ( minnares/liefde) na vele jaren nog steeds geheim..hun relatie bestaat niet aan zijn kant van de familie. Haar kinderen moesten naar een psycholoog omdat ze in no time na ontmoeting minnaar is gaan scheiden. Hij zou gaan scheiden en pas na jaren beweerde hij dan eindelijk gescheiden te zijn. Het is nog steeds onduidelijk of dit waar is. Zij kan niks controleren, hij houdt alles gescheiden.
Ik vrees dat je hier nog eens aan kapotgaat. Daar is deze rollercoaster nog niks bij. En jij niet alleen
Een raar verhaal... Als ik zou gaan scheiden zou ik dat op de eerste plaats doen omdat ik vind dat mijn huwelijk niet meer loopt en ik beter alleen af ben. Daarnaast ben ik niet iemand die zich aan het lijntje laat houden, hij werkelijk beloftes doet en zich daar niet aan zou houden of zou gaan rekken, dan zou t voor mij héél snel klaar zijn. Ik begrijp deze vrouw dan ook niet.
oliviaaaaaaa schreef: ↑22-05-2019 23:27Ik denk dat Lisanne helemaal nergens zegt dat ze nu gaat scheiden. Ze stelde gewoon bevestiging nodig te hebben van haar nummer 2 dat hij ook een toekomst met haar ziet, zonder timing toch? Ze wilde volgens mij graag die bevestiging omdat ook zij een toekomst ziet met hem, niets concreet, maar gewoon dat hun verbinding van die aard is dat een 'echte' relatie met elkaar uitbouwen er wel inzit.
Wat ik niet begrijp Lisanne, is dat je zegt dat het nu helemaal over is met je nummer 1; Aangezien je op zoek ging naar intimiteit en een diepe connectie met een nummer 2 vermoed ik dat dat al niet helemaal meer goed zat toen je begon met nummer 2. Kan je uitleggen wat er dan veranderd is? Of is het gewoon nummer 1 die nu ook beseft wat er tussen jullie niet goed zit?
Ik vraag daar zo over door omdat ik echt mijn gezin niet kwijt wil, en met je laatste berichten gaan dan weer alarmbellen af bij mij. Ik wil dat dus heel goed begrijpen.
Je begrijpt mij inderdaad heel goed!
Wat betreft je vraag: Het is vooral mijn man die vragen heeft geteld en conclusies heeft getrokken.. Ik kan hem niet helemaal ongelijk geven, maar het kwam vanuit zijn initiatief. Zelf ben ik nog helemaal niet toe aan rigoureuze woorden of stappen, maar ik kan ook niet ontkennen wat hij zegt, en hem aan het lijntje houden. Mijn man zou t liefst zien dat ik verder ga met nr2, maar wil me ook niet helemaal los laten, lijkt t wel. Mijn gezin is nog steeds het belangrijkste voor mij, maar nr2 is evengoed heel belangrijk geworden, en heeft een vergelijkbare plek ingenomen. Aangezien man heeft aangegeven niet meer de liefde te voelen die hij voelde en dat het in zijn ogen op dat front niet meer goed komt, zou het niet handig van mij zijn om in een leeg huwelijk te gaan hangen, terwijl er iemand is die wel veel van mij houdt. Begrijp je.. maar inderdaad.. verder als een intentie ben ik nog niet.
-Sportiefje- schreef: ↑23-05-2019 08:02Lisanne, nog bedankt voor je reactie!
Samen met de uitleg van oliviaaa kon ik die wel volgen, ondanks dat ik er zelf anders over dacht. Je post daarna over de gesprekken met je man brengen me weer terug bij hetgeen wat ik al schreef. Jullie concluderen samen dat het eigenlijk wel over is, maar je zult wel zien hoe het loopt de komende tijd. Misschien vul ik (en al een paar anderen die reageerden) iets voor je in door te zeggen dat het neigt naar wachten op je nr2, een 'tunnelvisie' richting dat plaatje, wat dan weer tegenstrijdig is met je woorden om dat soort keuzes los te maken van een minnaarsrelatie. Dat is voor mij niet te beoordelen dus moet je vooral je eigen pad volgen. Ik hoop alleen dat je niet vergeet goed om je heen te blijven kijken tijdens deze wandeling.
Zoals je zelf zegt zal de tijd het wel leren!
Dank je wel voor je reactie ook.
Je hebt ook wel gelijk hoor. Verstandelijk gezien, en daar sta ik dan ook 100% achter(!), zal ik als ik ga scheiden dit echt voor mezelf doen, omdat ik van mening ben dat ik dan alleen ook gelukkiger moet zijn, je weet immers nooit hoe het loopt, en ik wil nergens en van niemand afhankelijk zijn als het gaat om mijn geluk. Anderzijds kan ik niet ontkennen, in dat geval te hopen een toekomst met nr2 op te bouwen.. maar ik weet ook dat het heel belangrijk is mijn verstand er bij te houden, deze dingen gescheiden te zien en te houden, omdat er in deze geen zekerheden zijn, en ik vooral goed voor mezelf moet zorgen, dus dat hou ik goed voor ogen, en daartegen wil ik mezelf dan ook beschermen.. Ik ben dus uiterst voorzichtig in bewoording en denken en stappen die ik zet.. omdat gevoel en verstand beide heel belangrijk zijn! Dus vandaar ook mijn voorzichtigheid!
Marana schreef: ↑23-05-2019 10:08
Lisanne, besef jij dat ook wel, dat ook jouw minnaar, ondanks alle gevoelens die jullie uiten naar elkaar, dingen zegt die jou tevreden moeten stellen, zonder dat hij daar voor zichzelf direct consequenties aan wil verbinden?
Jij bent na zijn uitspraak al direct bezig met de volgende stap: met je man bespreken dat er voor jullie relatie geen toekomst is.
Terwijl jouw minnaar juist de afgelopen maand nog heel erg zijn best deed om te voorkomen dat zijn vrouw erachter zou komen. Hij zegt dat hij zijn vrienden gaat vertellen over jou, maar hij doet het nog niet. Hij zegt dat er een toekomst voor jullie samen is, maar hij onderneemt nog geen enkele stap. Alles wat hij doet wijst erop dat hij zijn vrouw als zijn nr1 ziet, en jou fijn voor erbij.
Ik begrijp helemaal wat je schrijft! Enige wat niet klopt is dat mijn man zelf naar mij is toegekomen, en dit los staat van de woorden van nr2..
Ik heb dit ook wel in mijn achterhoofd, vandaar ook mijn onzekerheid en het zoeken naar de bevestiging..
Zoals ik al aangaf is er bij hem ook veel veranderd de laatste maanden en dat is ook duidelijk merkbaar, het is een proces, ook zijn proces en ik wil daar niet te veel in mengen.. Hij heeft nooit belooft dat hij stappen gaat zetten dus hij laat in feite ook niets na. Feit dat hij nog geen rigoureuze stappen zet, is vermoed ik omdat hij daar eenvoudigweg op dit punt (nog) niet aan toe is. Wel zie ik hoe veel hij van mij houdt, ik zie dat aan de grenzen die hij verlegt en steeds een stapje dichterbij komt, ik wil hem daar de tijd voor geven.. Als hij mij ook maar een beetje het gevoel geeft dat ik 'fijn voor erbij' ben of dat hij me aan het lijntje houdt zal ik heel hard terugtrekken en zeker vragen gaan stellen! Op dit moment heb ik dat niet, maar ik vermoed dat ik in de nabije toekomst wel graag meer duidelijkheid krijg en hier niet tevreden mee rond blijf dobberen.
donderdag 23 mei 2019 om 11:35
Dit snap ik dus niet. Dat je gevoelsmatig zo ver staat met hem en daar dan niet op doorvraagt. Druk zetten is toch nog iets helemaal anders dan polsen hoe hij erin staat en wat hij precies bedoelt ? Je kan dan toch ook aangeven dat je op niets aanstuurt maar gewoon wil weten hoe het zit, en hij kan gerust ook eerlijk zeggen dat hij dat nog niet weet. Dat allemaal zelf moeten invullen lijkt mij heel erg vermoeiend en bovendien heb ik de indruk uit wat je vertelt dat hij het helemaal niet erg vindt als je vragen stelt, hij antwoordt toch altijd en dan ben jij heel erg opgelucht.Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:17Ik weet dat als hij zegt een toekomst samen te zien dat hij dat gevoelsmatig ook echt meent, maar of hij praktisch daarin al verder denkt of ergens aan toe is, weet ik niet. Hij heeft het recht zijn eigen proces te doorlopen, ik mis alleen wel de communicatie daarin, maar ik durf deze zelf ook niet zo goed aan te gaan. Zelf zou ik dus graag vaak iets meer houvast en duidelijkheid hebben, weten wat hij denkt en waar hij staat, maar ik wil hem zeker niet het gevoel geven dat er ergens druk achter staat, omdat ik respect heb voor zijn proces.
donderdag 23 mei 2019 om 11:43
oliviaaaaaaa schreef: ↑23-05-2019 11:35Dit snap ik dus niet. Dat je gevoelsmatig zo ver staat met hem en daar dan niet op doorvraagt. Druk zetten is toch nog iets helemaal anders dan polsen hoe hij erin staat en wat hij precies bedoelt ? Je kan dan toch ook aangeven dat je op niets aanstuurt maar gewoon wil weten hoe het zit, en hij kan gerust ook eerlijk zeggen dat hij dat nog niet weet. Dat allemaal zelf moeten invullen lijkt mij heel erg vermoeiend en bovendien heb ik de indruk uit wat je vertelt dat hij het helemaal niet erg vindt als je vragen stelt, hij antwoordt toch altijd en dan ben jij heel erg opgelucht.
Je hebt helemaal gelijk! Ik ben inderdaad aan het invullen.. en dat is heel vermoeiend.
Ik ben inderdaad bang om dingen rechtuit te vragen, deels omdat ik het gevoel heb hem te willen beschermen, omdat hij het moeilijk vindt hier op te antwoorden uit angst dat ik dan denk dat hij maar wat roept.
Deels ook omdat het een beetje voelt als claimerig zijn, en dat wil ik helemaal niet.. Misschien ben ik ook bang voor afwijzing.
Ik wil hem en mezelf waarschijnlijk beschermen, maar in feite schiet ik er niks mee op.
Waarom weet ik niet, maar dit is voor mij een zeer gevoelig onderwerp, het niet te benoemen, zorgt er voor dat ik in twijfel schiet en ik maak het mezelf alleen maar moeilijk mee.. ik weet t
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 23-05-2019 11:46
10.99% gewijzigd
donderdag 23 mei 2019 om 11:46
Niet vergeten dat het gevoel naar een vers lief toch echt anders is dan een man waarmee je al x aantal jaar mee samenleeft. En dat er vele vormen van liefde zijn. En dat verse liefde toch minder straalt wanneer er twee soorten kinderen bij moeten gaan wonen.Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:17Mijn gezin is nog steeds het belangrijkste voor mij, maar nr2 is evengoed heel belangrijk geworden, en heeft een vergelijkbare plek ingenomen. Aangezien man heeft aangegeven niet meer de liefde te voelen die hij voelde en dat het in zijn ogen op dat front niet meer goed komt, zou het niet handig van mij zijn om in een leeg huwelijk te gaan hangen, terwijl er iemand is die wel veel van mij houdt. Begrijp je.. maar inderdaad.. verder als een intentie ben ik nog niet.
Maar dat weet je allemaal wel he?
Ik wil niet zagen en je bubbel niet laten barsten, en ik denk dat je heel verstandig bent en dus ook wel de juiste keuzes kan maken. Ik vind het fijn voor je dat je zoiets moois hebt gevonden, maar in tegenstelling tot in het begin, waar je heel consequent was en schreef, lees ik nu dikwijls dingen die mij verrassen.
Ik hoop dat dat te maken heeft met een complexer wordende situatie en dat je niet meer alles kan neerschrijven, maar mijn bemoeizieke kantje kan het niet laten nu en dan toch eens te polsen, ik hoop echt dat je het me niet kwalijk neemt.
donderdag 23 mei 2019 om 11:47
Dat hangt misschien af van persoonlijke standaarden. Ik zou als knappe man nooit betalen voor een site als SecondLove als er ook via andere manieren vanzelf uitnodigingen komen. Dat betalende karakter is grotendeels om het verborgen van je relatie te houden en niets op het spel te zetten. Als single hoeft die extreme discretie niet zo en kan je gewoon via WhatsApp, Kik, mail sturen.Marre12345 schreef: ↑23-05-2019 07:39Maar goed: Sl vind ik dus geweldig. Er zitten veel meer mannen dan vrouwen dus je hebt volop keus
donderdag 23 mei 2019 om 11:50
oliviaaaaaaa schreef: ↑23-05-2019 11:46
Ik wil niet zagen en je bubbel niet laten barsten, en ik denk dat je heel verstandig bent en dus ook wel de juiste keuzes kan maken. Ik vind het fijn voor je dat je zoiets moois hebt gevonden, maar in tegenstelling tot in het begin, waar je heel consequent was en schreef, lees ik nu dikwijls dingen die mij verrassen.
Ik hoop dat dat te maken heeft met een complexer wordende situatie en dat je niet meer alles kan neerschrijven, maar mijn bemoeizieke kantje kan het niet laten nu en dan toch eens te polsen, ik hoop echt dat je het me niet kwalijk neemt.
Nee, zeker niet, ik vind je manier van vragen stellen en induiken juist heel fijn!!
Je zet me aan het denken, je leest goed en laat me eerlijk naar mezelf en de situatie kijken zonder hard te oordelen, of lukraak wat te concluderen.. Ik vind dat juist heel prettig, het helpt me.. ga er vooral mee door!
donderdag 23 mei 2019 om 11:51
Dat is echt zo! Als je alles mag en kan vragen, hoef je helemaal niet meer te denken dat hij maar wat roept. Ik zou het echt niet anders kunnen hoor. Als ik ook nog eens moest twijfelen aan wat hij zegt, of mij af moet vragen wat hij precies bedoelt, ik zou helemaal gek worden.Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:43Je hebt helemaal gelijk! Ik ben inderdaad aan het invullen.. en dat is heel vermoeiend.
Ik ben inderdaad bang om dingen rechtuit te vragen, deels omdat ik het gevoel heb hem te willen beschermen, omdat hij het moeilijk vindt hier op te antwoorden uit angst dat ik dan denk dat hij maar wat roept.
Deels ook omdat het een beetje voelt als claimerig zijn, en dat wil ik helemaal niet.. Misschien ben ik ook bang voor afwijzing.
Ik wil hem en mezelf waarschijnlijk beschermen, maar in feite schiet ik er niks mee op.
Waarom weet ik niet, maar dit is voor mij een zeer gevoelig onderwerp, het niet te benoemen, zorgt er voor dat ik in twijfel schiet en ik maak het mezelf alleen maar moeilijk mee.. ik weet t
En hij kan heel goed zeggen dat hij bepaalde dingen nog niet weet, of dat de toekomst dingen zal moeten uitwijzen, want dat is ook zo.
Probeer het maar, hij zal jou niet afwijzen, echt niet. En het wordt zoveel klaarder in je hoofd als je de antwoorden hebt op alles wat daar de hele dag doorflitst. Dat is toch echt niet claimen?
donderdag 23 mei 2019 om 11:57
Ah fijn! Ik leer er zelf ook heel veel mee voor mezelf, ik schreef het al vaker, het feit dat ik behalve met nummer 2 zelf, nooit kan communiceren over wat ik beleef, valt me dikwijls heel zwaar. Ik denk ook dat dat eigenlijk niet zo gezond is. Gelukkig is nummer 2 heel heel duidelijk en rechtlijnig en bovendien oprecht met mij begaan, hij kan dus ook kritisch kijken naar mij en naar wat we samen hebben. Maar ik probeer er dus heel hard ook mijn hoofd bij te houden en dan helpt hier kritisch lezen ongelooflijk goed.Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:50Nee, zeker niet, ik vind je manier van vragen stellen en induiken juist heel fijn!!
Je zet me aan het denken, je leest goed en laat me eerlijk naar mezelf en de situatie kijken zonder hard te oordelen, of lukraak wat te concluderen.. Ik vind dat juist heel prettig, het helpt me.. ga er vooral mee door!
donderdag 23 mei 2019 om 12:07
Ik denk (en hoopargeloos schreef: ↑23-05-2019 09:58
Sowieso die balans. Ik denk -hoor graag jullie mening hierover- dat een affaire heel lang goed kan werken zolang de frequentie niet te groot is en de afstand bewaard blijft. Zoals nu in ons geval. Maar dat staat natuurlijk haaks op die grote wederzijdse meeslepende gevoelens van lust én liefde, die een minnaar zo fijn maken. Eigenlijk wil ik alleen maar meer, meer, meer, vaker, intensiever. Het is zo verslavend om je zo begeerd te voelen.
) dat de frequentie niet van belang is voor het goed werken van een affaire. Wat volgens mij echt alles doet staan of vallen is dat je er allebei op dezelfde manier instaat, en dat ook weet van elkaar, dat hij dus weet dat je altijd maar meer, meer, vaker en intensiever wil en dat hij daar ok over is. Maar misschien geldt dat alleen voor mij, ik ben absoluut geen expert, heb alleen ervaring met de minnaar die ik nu heb, had nog nooit een breuk gelukkig.
donderdag 23 mei 2019 om 12:13
....Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:17Nee, het losmaken van mijn man is een proces dat al langer speelt en staat los van de woorden van nr2. Het is niet dat het nu sneller of minder snel gaat. Beide zaken staan los van elkaar.
.. Dat er een ander is heeft dat proces dan alleen maar versnelt
Zelf zou ik dus graag vaak iets meer houvast en duidelijkheid hebben, weten wat hij denkt en waar hij staat
Welke houvast en duidelijkheid wil je hebben behalve woorden, want die krijg je nu ook.
Wat betreft je vraag: Het is vooral mijn man die vragen heeft geteld en conclusies heeft getrokken..
Het maakt niet uit wie is begonnen met vragen stellen of wie initiatief heeft genomen voor dit gesprek. Jij hebt een gesprek gehad met jouw man (nadat je nr.2 hebt gesproken over een toekomst samen). Na dit gesprek heeft jou man of hebben jullie samen besloten dat het over is tussen jullie.
Je zegt steeds dat dit losstaat van je gesprek met nr.2, heb je dit gesprek dan compleet buiten beschouwing gelaten in je gesprek met je man? Dat is best vreemd.
Klink idd als een rollercoaster Lisanne, ik hoop dat je hier snel uitkomt.
anoniem_376303 wijzigde dit bericht op 23-05-2019 12:16
Reden: Ruimte
Reden: Ruimte
0.37% gewijzigd
donderdag 23 mei 2019 om 12:33
Nou ik weet niet of het allemaal zo duidelijk is hoor, het zijn ook alleen maar zijn woorden, zegt hij ook te leven als broer en zus? Voor hetzelfde geldt wippen ze de sterren van de hemel.Lisanne804 schreef: ↑23-05-2019 11:17Ik weet het niet.. Hij zit zelf ook al maanden in een proces waarin zijn gevoel voor zijn vrouw langzaam maar duidelijk afbrokkelt, hij steeds meer grenzen verlegt en wij steeds meer en meer naar elkaar toe groeien, dat is overduidelijk. Hij geeft inmiddels ook aan thuis niks meer te voelen, dat geloof ik ook.
Hij gaat jou natuurlijk niet vertellen dat hij vannacht heerlijke seks met z'n vrouw heeft gehad.
Ik zou het zonde vinden als je je man laat zitten voor hem. Ik ken je man verder niet en hij zal ook niet perfect zijn, maar nr.2 heeft echt wel bewezen onbetrouwbaar te zijn.
En je mag er zelfs een man naast hebben, waarom is dat niet genoeg?
donderdag 23 mei 2019 om 12:35
oliviaaaaaaa schreef: ↑23-05-2019 11:57Ah fijn! Ik leer er zelf ook heel veel mee voor mezelf, ik schreef het al vaker, het feit dat ik behalve met nummer 2 zelf, nooit kan communiceren over wat ik beleef, valt me dikwijls heel zwaar. Ik denk ook dat dat eigenlijk niet zo gezond is. Gelukkig is nummer 2 heel heel duidelijk en rechtlijnig en bovendien oprecht met mij begaan, hij kan dus ook kritisch kijken naar mij en naar wat we samen hebben. Maar ik probeer er dus heel hard ook mijn hoofd bij te houden en dan helpt hier kritisch lezen ongelooflijk goed.
Dat is voor mij precies ook de reden dat ik hier schrijf. Mijn verhaal kwijt te kunnen, van me af te schrijven, later nog eens terug te kunnen lezen wat ik heb geschreven en dit te kunnen delen met vrouwen die in soortgelijk proces zitten, of al verder zijn. Bovendien is het vaak ontzettend leerzaam wat anderen schrijven. Ook sommige reacties zijn enorme eye-openers!
Ook verhalen van anderen zijn interessant omdat je bij een ander soms dingen ziet die bij jezelf een blinde vlek vormen. Door verstandelijk ergens naar te kijken kom je steeds weer een stapje verder, en dat vind ik zelf heel fijn. Een relatie ernaast is vaak toch een enorme rollercoaster waarin je vooral jezelf tegenkomt, het is dan juist prettig dit te kunnen delen en uiten.
Ik grapte wel eens tegen een vriendin die veel cursussen persoonlijke ontwikkeling volgt: Neem een minnaar, je komt jezelf op alle fronten tegen en leert meer in een half jaar over jezelf dan vele cursussen je kunnen bieden
donderdag 23 mei 2019 om 12:35
Dank voor je uitgebreide antwoorden Lisanne, echt super hoe je ons meeneemt in je proces, en open staat voor feedback.
Ik sluit me aan bij Oliviaaaaaa en raad je aan om je nr2 te zeggen wat jou bezig houdt en te vragen naar zijn proces. In een goeie en fijne relatie moet je over dit soort dingen kunnen praten zonder angst voor afwijzing of om claimerig te zijn. Dat miste je toch juist in je huwelijk, dat soort openheid? Zorg ervoor dat je dat met je nr2 wel hebt, zo belangrijk in een relatie!
Ik sluit me aan bij Oliviaaaaaa en raad je aan om je nr2 te zeggen wat jou bezig houdt en te vragen naar zijn proces. In een goeie en fijne relatie moet je over dit soort dingen kunnen praten zonder angst voor afwijzing of om claimerig te zijn. Dat miste je toch juist in je huwelijk, dat soort openheid? Zorg ervoor dat je dat met je nr2 wel hebt, zo belangrijk in een relatie!
donderdag 23 mei 2019 om 13:18
Ik zou het als man zeker niet doen als je op een andere manier aan dates kan komen inderdaad, want ik begrijp dat het voor mannen echt frustrerend is. Veel berichten sturen en maar weinig terughouden en wel veel betalen. Als je lang en knap bent heb je het wel makkelijker.Charles_Gentle28 schreef: ↑23-05-2019 11:47Dat hangt misschien af van persoonlijke standaarden. Ik zou als knappe man nooit betalen voor een site als SecondLove als er ook via andere manieren vanzelf uitnodigingen komen. Dat betalende karakter is grotendeels om het verborgen van je relatie te houden en niets op het spel te zetten. Als single hoeft die extreme discretie niet zo en kan je gewoon via WhatsApp, Kik, mail sturen.
Voor vrouwen is het gratis - dwz: je krijgt al snel een gratis lidmaatschap aangeboden.
Tsja... mijn standaarden - geen idee of die hoog of laag zijn
. Ik ben érg happy in ieder geval.
