Minnaar deel 37

20-11-2018 18:26 3018 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 10:29
Marana, wat is eigenlijk 'het klassieke minnaarverhaal'?
Minnaar en minnares worden verliefd, maar minnaar kiest uiteindelijk voor zijn gezin en laat minnares verdrietig achter?

Julus, ik ga dat boek zeker ook eens lezen. Wat ik me nu afvraag, is elke relatie niet een invulling van een behoefte naar bevestiging en contact?
Is dat niet de reden van het aangaan van een relatie, eender welke relatie trouwens? en is dat op zich verkeerd? Of moet ik eerst dat boek lezen voor ik dit vraag?

Volgens mij mis je in t klassieke verhaal een stukje ;-)
Minnaar belooft minnares met haar verder te willen en houdt haar met een lijst aan smoezen tevreden en aan t lijntje, tot minnares langzaam kapot gaat aan verdriet en de ogen open gaan, dit kan een proces zijn van jaren waarbij minnares zich wel probeert los te maken maar minnaar met een vingerknip minnares weer op zijn pad trekt, soms hoeft er nog niet eens een belofte gegaan te zijn om in dit klassieke verhaal te belanden. Er is onderzoek gegaan en van de 100 mannen die aangeven hun partner te verlaten doen uiteindelijk maar 8 dit. Goed om mee te nemen en voor te waken niet in dit patroon te belanden!

Goede vraag aan Julus! Ik ben ook benieuwd.
Lisanne804 schreef:
24-05-2019 00:33
en als ondersteuning heb ik het boek wat Broekrok aanbeveelt besteld gezien dat denk ik dezelfde strekking heeft.
Wat vind ik dit leuk om te lezen!
Het is wel ff doorbijten in dat boek. Het leest niet heel makkelijk , vond ik.
Maar het geeft fijn inzicht.
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 10:29

Julus, ik ga dat boek zeker ook eens lezen. Wat ik me nu afvraag, is elke relatie niet een invulling van een behoefte naar bevestiging en contact?
Is dat niet de reden van het aangaan van een relatie, eender welke relatie trouwens? en is dat op zich verkeerd? Of moet ik eerst dat boek lezen voor ik dit vraag?


Geen vraag aan mij, maar toch een antwoord: na mijn scheiding en het afscheid van net genoemde minnaar ben ik heel anders in een nieuwe (minnaars)relatie gestapt. Met een behoefte aan liefde en lust, maar zonder afhankelijkheid. En met terughoudendheid mbt het echt binden aan elkaar. Mijn minnaar van daarna is wel gaan scheiden en we wonen nu al een paar jaar samen, maar gaan pas nu zaken regelen, zoals een samenlevingscontract en testamenten, omdat we een huis willen kopen. En dat vind ik eigenlijk nog wel spannend, zo'n verbinding. De liefde is groot, maar ik had echt eerst behoefte aan mijn eigen vrijheid zonder vaste verbintenis. Wat overigens niet wil zeggen dat ik zonder mijn vriend met anderen heb gedate. Het gaat om een ander soort vrijheid, het gevoel dat ik me zelfstandig kon redden, dat ik zonder gedoe ieder moment bij mijn vriend weg zou kunnen gaan. Ook om te voorkomen dat ik weer stiekem zou gaan doen, denk ik.
Lisanne804 schreef:
24-05-2019 10:24
Julus, jij beschrijft precies mijn manier van denken.. Vandaar ook dat ik er van harte voor open sta een stap verder te komen. Je laatste vraag is interessant om over na te denken.. op dit moment zie ik enkel verschillen ook in de omgang en patronen, wel is het zo dat nr 2 en ik beide en moeder hebben met dezelfde stoornis wat weer linkt aan gedrag van mijn man, waardoor wij elkaar begrijpen. (Nu wordt t al interessant he) 😉 genoeg te ontdekken dus!
Yess..jullie begrijpn elkaar hierin en dat voelt als thuiskomen. Leuk om te zien hoe je dingen gaat ontrafelen. Een boeiend en leerzaam proces. De uitkomst staat nooit vast maar gaat jou hoe dan ook echt verder helpen om te snappen waarom je dingen doet die je doet. Bij je man vond je waarschijnlijk weer andere dingem die je op dat moment in je leven nodig had. Als dat niet meer zo aansluit, en je vervolgens iemand treft die jou wel goed begrijpt dan wil je dat warme bad niet kwijt. Ook interessant voor minnaar dit..jullie kunnen elkaar hierin ook helpen. En misschien is dit de reden waarom je elkaar trof. Ik vind het echt stoer hoe jij ervoor openstaat en ja, wij ( ik iig) had best een oordeel en een mening maar ik begrijp je
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 10:29
Marana, wat is eigenlijk 'het klassieke minnaarverhaal'?
Minnaar en minnares worden verliefd, maar minnaar kiest uiteindelijk voor zijn gezin en laat minnares verdrietig achter?

Julus, ik ga dat boek zeker ook eens lezen. Wat ik me nu afvraag, is elke relatie niet een invulling van een behoefte naar bevestiging en contact?
Is dat niet de reden van het aangaan van een relatie, eender welke relatie trouwens? en is dat op zich verkeerd? Of moet ik eerst dat boek lezen voor ik dit vraag?
Ja, ik denk dat wij allemaal op zoek zijn naar iemand die ons speciaal laat voelen. Maar: als je genoeg eigenwaarde hebt en er niet afhankelijk van bent omdat je prima gehecht hebt en dus geen leegte hebt te compenseren van vroeger, dan is dat minder nodig. Dan is er geen paniek of rotgevoel als het wat minder is. En is (extreme) bevestiging niet nodig. Connectie hebben we nodig om te binden, op gezonde wijze dus. Je kunt dan vertrouwen op het gevoel of liefde van de ander. Maar als je vanuit gemis uit jeugd dat vertrouwen nooit had, dan heb je het extra nodig. Blijft dat uit, dan kan het je breken. En dat is ongezond. Als beide partijen een opvulling nodig hebben kun je je afvragen wat er gecompenseerd moet worden. Dan krijg je dus die liefdesdans van aantrrkken en afstoten. Verlatingsangst vs bindingsangst. Neemt er eentje afstand dan gaat de ander trekken. Groot gevaar van extreem intensief contact is dat als eentje ineens terugtrekt, je dan direct in een gat valt. Wat niet goed voor je is. Niemand zou die invloed op je moeten hebbeb. Beter is om te leren om zelf met die leegte om te gaan. Maakt iemand zich dan los, dan ga je verder
Alle reacties Link kopieren
Oh en de variant van t klassieke verhaal waar ik voor vrees en waak: :facepalm:

Minnares voelt langzaam behoefte tot meer en wil weten wat minnaar wil .. Minnaar doet gemeende maar toch luchtige en veilige uitspraken en probeert het onderwerp vervolgens te vermijden door er zelf niet over te beginnen en geen inhoudelijke antwoorden te geven.
Dit omdat als hij eerlijk is er de (terechte) angst is dat de gevoelige minnares zich te kort voelt gedaan, en hem verlaat, en als hij dingen verzint die hij niet waar wil maken hij weet dat minnares hier doorheen prikt en evengoed de stekker eruit trekt..

Dit is mijn angst scenario :cencored:
Alle reacties Link kopieren
Rake woorden Julus!!!
Dat bepaalde onzekerheid met verkeerde vorm van hechting in jeugd te maken heeft, heb ik ook door issues met nr2 een aantal maanden geleden al ontdekt en ben daar toen niet verder in gedoken. Met man en andere exen is dat nooit aan de orde geweest.
Interessant en tegelijk confronterend om te lezen..
Tijd om nu grondig in te duiken!
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 24-05-2019 11:33
88.86% gewijzigd
Dus, ja, elke relatie is gebaseerd op een behoefte naar bevestiging en contact, maar om gezond te zijn niet ter compensatie van een gebrek aan eigenwaarde, omdat je dan heel moeilijk vertrouwen hebt in de andere partij wat een scheve dynamiek teweegbrengt. Zo?

Ik vind dit ontzettend interessant. Mijn nummer 1 bevestigt mij omzeggens nooit letterlijk. Deed hij ook nooit, ik vond dat ook nooit nodig. Ik weet op andere manieren heel goed wat ik aan hem heb. Ik zit ook heel goed in mijn vel en had nooit een probleem met eigenwaarde. Wel bevestig ik hem heel vaak, ik dacht dat dat eigen was aan onze karakters. Ik ben wel een echte aandachtzoeker uit mezelf, ik vond dat contrast met mijn man wel altijd heel leuk zelfs.

Mijn nummer 2 bevestigt mij echter heel erg veel, echt elke dag eigenlijk, letterlijk. En ik vind dat zalig. Ik denk eigenlijk dat hij mij zo over de streep trok uiteindelijk. Het is dus van mijn kant uit denk ik, minstens een groot deel van het ontstaan van onze relatie.

Ik vraag me nu dus ook af, als dat zou wegvallen, of ik dat zou missen en zo ja, waarom, aangezien ik al die jaren heel goed zonder kon. Er is wel geen sprake van aantrekken en afstoten, ook niet van verlatingsangst (toch niet bij mij, moet ik eens vragen aan hem). Bindingsangst is niet aan de orde :)

Maar zeg, zo interessant allemaal!

@iedereen:
Gebeurt ooit het omgekeerde? Minnares houdt minnaar aan het lijntje, die dan in een immens gat valt als zij uiteindelijk voor haar gezin kiest.

En verder. Nummer 2 is voor 3 weken op reis vertrokken. Dat betekent dus niet afspreken. Ik vind dat toch moeilijk hoor, maar ik zal de tijd nuttig gebruiken om beter te leren omgaan met de leegte. :)
anoniem_63d26b421e129 wijzigde dit bericht op 24-05-2019 12:16
3.35% gewijzigd
Lisanne804 schreef:
24-05-2019 11:14
Oh en de variant van t klassieke verhaal waar ik voor vrees en waak: :facepalm:

Minnares voelt langzaam behoefte tot meer en wil weten wat minnaar wil .. Minnaar doet gemeende maar toch luchtige en veilige uitspraken en probeert het onderwerp vervolgens te vermijden door er zelf niet over te beginnen en geen inhoudelijke antwoorden te geven.
Dit omdat als hij eerlijk is er de (terechte) angst is dat de gevoelige minnares zich te kort voelt gedaan, en hem verlaat, en als hij dingen verzint die hij niet waar wil maken hij weet dat minnares hier doorheen prikt en evengoed de stekker eruit trekt..

Dit is mijn angst scenario :cencored:
Lieve minnares, vraag dan door. echt op elk antwoord van hem dat ook maar een klein beetje vaag blijft: 'waarom?' en 'wat bedoel je daar mee?' en 'betekent dat dan...?'
Als de connectie waar jij over spreekt aan twee kanten even diep is, komen jullie er samen wel uit. Zo hangen met die angst is toch extreem ongelukkig en slecht voor het wederzijds vertrouwen?
Hij hoeft zich helemaal niet uit te spreken wat hij concreet binnen 6 maand, 1 jaar, 10 jaar gaat doen, hij weet dat waarschijnlijk zelfs helemaal niet, maar ik vind dat zo gek dat dat gesprek vaag blijft en jij moet blijven invullen voor hem.
Marana schreef:
24-05-2019 10:50
Geen vraag aan mij, maar toch een antwoord: na mijn scheiding en het afscheid van net genoemde minnaar ben ik heel anders in een nieuwe (minnaars)relatie gestapt. Met een behoefte aan liefde en lust, maar zonder afhankelijkheid. En met terughoudendheid mbt het echt binden aan elkaar. Mijn minnaar van daarna is wel gaan scheiden en we wonen nu al een paar jaar samen, maar gaan pas nu zaken regelen, zoals een samenlevingscontract en testamenten, omdat we een huis willen kopen. En dat vind ik eigenlijk nog wel spannend, zo'n verbinding. De liefde is groot, maar ik had echt eerst behoefte aan mijn eigen vrijheid zonder vaste verbintenis. Wat overigens niet wil zeggen dat ik zonder mijn vriend met anderen heb gedate. Het gaat om een ander soort vrijheid, het gevoel dat ik me zelfstandig kon redden, dat ik zonder gedoe ieder moment bij mijn vriend weg zou kunnen gaan. Ook om te voorkomen dat ik weer stiekem zou gaan doen, denk ik.
Marana, ging dat makkelijk? Of was dat toch een gevecht om je tegen die afhankelijk te verzetten?
En zou je dat nu nog kunnen? zonder gedoe wegkunnen, of verhindert grote liefde zonder afhankelijkheid dat ook?
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 11:40
Marana, ging dat makkelijk? Of was dat toch een gevecht om je tegen die afhankelijk te verzetten?
En zou je dat nu nog kunnen? zonder gedoe wegkunnen, of verhindert grote liefde zonder afhankelijkheid dat ook?


Ik heb destijds gesprekken gehad met een therapeut, en ik heb mij ook op andere manieren sterk persoonlijk ontwikkeld sinds mijn scheiding, ik heb veel meer zelfvertrouwen gekregen om allerlei redenen, en ik heb daarom niet gevochten tegen die afhankelijkheid.

Ik zou nu nog steeds zo wegkunnen zonder gedoe. En met gedoe bedoel ik dan vastzitten aan een huis of een huwelijks- of samenlevingscontract. Dat verandert dus zodra we een huis kopen.
Ik wil niet weg, en dat is vanwege de grote liefde tussen ons.
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 11:29


@iedereen:
Gebeurt ooit het omgekeerde? Minnares houdt minnaar aan het lijntje, die dan in een immens gat valt als zij uiteindelijk voor haar gezin kiest.


Het zal vast wel, maar die mannen schrijven hier niet mee. Mijn gevoel zegt wel dat het minder voorkomt.


En verder eens, interessante discussies hier!

Sterkte de komende drie weken.
Alle reacties Link kopieren
Mooie en interessante gesprekken hier, waar ik ook hele veel uit haal!
Ik heb dan wel geen minnaar, maar wel een moeizame relatie met iemand. Waarvan ik overtuigd ben dat hij gek is op mij, maar er dingen gezegd en gedaan worden waardoor ik geen 100% commitment voel.
Deels begrijpelijk, maar soms ook heel moeilijk en wat mij onzeker maakt. En er bij mij ook angst speelt.

Dus ik zit ook deels in het proces om alleen te durven zijn, maar daarnaast ook kritisch te kijken naar wat ik nu wil, kan en mag verwachten in een relatie m.b.t. mijn situatie.

Lisanne vind dat je heel knap op alles reageert, er worden soms best rake dingen gezegd tegen je. Vind het mooi om.jouw proces te lezen en herken veel dingen niet in je, maar veel dingen ook weer wel. Dus ik blijf meelezen en soms een verdiepende vraag hier stellen :)
Marana schreef:
24-05-2019 11:48

Ik wil niet weg, en dat is vanwege de grote liefde tussen ons.
En als hij weggaat, dan is dat wel heel verdrietig veronderstel ik (en is er dus gedoe?) Dus ook grote liefde creeert die afhankelijkheid toch? Ik wil je niet bang maken of in een hoek drijven voor alle duidelijkheid, ik probeer echt alleen maar mijn twee relaties :cencored: te snappen en te zien of er een diepere reden is waarom ik doe wat ik doe. Ik dacht dat ik gewoon eigenlijk echt twee grote liefdes had, helemaal verschillend van aard en van invulling, maar evenwaardig.
Ik stel dat nu echt in vraag en zoek toch naar het waarom. En ik ga nummer 2 daar ook eens over ondervragen, de arme man :)
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 12:10
En als hij weggaat, dan is dat wel heel verdrietig veronderstel ik (en is er dus gedoe?) Dus ook grote liefde creeert die afhankelijkheid toch? Ik wil je niet bang maken of in een hoek drijven voor alle duidelijkheid, ik probeer echt alleen maar mijn twee relaties :cencored: te snappen en te zien of er een diepere reden is waarom ik doe wat ik doe. Ik dacht dat ik gewoon eigenlijk echt twee grote liefdes had, helemaal verschillend van aard en van invulling, maar evenwaardig.
Ik stel dat nu echt in vraag en zoek toch naar het waarom. En ik ga nummer 2 daar ook eens over ondervragen, de arme man :)


Dat 'weggaan zonder gedoe' bedoel ik vooral heel praktisch. Ik heb een jaar gedoe gehad met mijn ex vanaf het moment dat ik de scheiding in gang zette tot het moment dat hij een eigen huis had, en daarna duurde het nog meer dan 2 jaar voor we financieel afgerekend hadden ivm de verkoop van de gezamenlijke woning wat nogal lang duurde (en dan heb ik de PA dus in 1x afgekocht, anders had ik dat nog langer maandelijks moeten overmaken). Ruim 3 jaar duurde het voor ik echt van hem af was, terwijl we zelfs kinderloos waren, dat heeft er enorm ingehakt.

Natuurlijk ben ik enorm verdrietig als mijn Lief nu zou zeggen dat hij me verlaat. Maar dat liefdesverdriet schaar ik niet onder gedoe, dat zijn emoties en die gaan over naarmate de tijd verstrijkt.
ok. Dan waren we langs elkaar aan het praten, ik had begrepen dat je jezelf trainde in het emotioneel onafhankelijk blijven.
er is ook een podcast met een interview met Jan geurtz. Ben m nu aan t luisteren en ik vind t herkenbaar en toegankelijk beschreven. Via spotify, de 100%nl serie.
Hij geeft ook workshops en retraites - ik denk dat je uit een boek of podcast wel kan snappen hoe het werkt maar dat je oefening nodig hebt om het anders te doen (zegt hij ook)
Toffe tip, dank!
Oliviaaa, ik quote je niet omdat dat niet altijd handig is maar ik ken 1 voorbeeld waarbij de man jaren aan het lijntje is gehouden. Kort gezegd lag zij in scheiding toen ze de man leerde kennen. Jarenlang een soort van relatie gehad. Soort van, omdat zij hem geheim hield. Hij dacht ergens naartoe te werken maar het bleef beperkt. Hij zette haar voor het blok, maar het bleef een geheime relatie zonder verdere stappen waarna hij het uitmaakte.
Een tijdje later nam zij contact op met spijt. Voor hem was het te laat.
Dus ja, het komt voor.

Mooi hoe sommigen dieper in de materie duiken om beter te snappen waarom je doet wat je doet. Ik zit al jaren in een proces en man, wat levert het veel op! Niet mbt een minnaar, wel mbt daten en relaties en wie/wat er goed voor mij is of niet. Voorgaande ervaringen waren de trigger om eens echt de diepte in te gaan. Gepaard met veel pijn, eenzaamheid en diepe dalen.
Maar als je er uit komt...ben je sterk! En maak je gezondere keuzes. Volgens mij is Marana hier een prima voorbeeld van! Vanuit onafhankelijk en gebaseerd op liefde ipv nodig hebben een relatie gekregen met haar lief. En dat blijkt dan erg steady te zijn.
Oliviaa, dat vele bevestigen van je minnaar kan mi duiden op zeker weten dat je blijft hangen. Het duidt dan op onzekerheid van zijn kant. Je gaf aan dat dit jou wellicht over de streep trok. Dus dit patroon begon al meteen, en het werkte en dus gaat hij er mee door. Wellicht heeft hij goed aangevoeld dat jij het niet nodig had? En eigenlijk nog steeds niet? Is hij een zachtaardige, beetje pleaserige man? Ergens komt dit vandaan. Is hij ooit niet echt gezien of gehoord en heeft hij geleerd dat extreme bevestiging hem dit wel oplevert?

Het is egostrelend natuurlijk. Voor iedereen. Maar niet perse gelijkwaardig..hij lijkt harder nodig te hebben dan jij. Wat maakt dat jij in een soort machtspositie zit want angst dat jij er mee stopt.
Dank voor je mooie woorden Julus. Ik ben inderdaad zoveel sterker geworden en heb nu een veel gezondere relatie dan dat mijn huwelijk was. En dat voelt heel erg goed.

Ik vind het leuk dat jij, zonder minnaar, toch hier zo veel herkenning ziet en jouw inzichten deelt, fijn!
Alle reacties Link kopieren
oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 11:29

@iedereen:
Gebeurt ooit het omgekeerde? Minnares houdt minnaar aan het lijntje, die dan in een immens gat valt als zij uiteindelijk voor haar gezin kiest.

En verder. Nummer 2 is voor 3 weken op reis vertrokken. Dat betekent dus niet afspreken. Ik vind dat toch moeilijk hoor, maar ik zal de tijd nuttig gebruiken om beter te leren omgaan met de leegte. :)

Ik heb per ongeluk een deel van je tekst weggefilterd maar elke relatie met iedereen die je hebt is anders. Ik vergeleek het laatst metaforisch naar een vriendin.. Ik ben blauw, mijn partner rood en nr2 geel. Met mijn partner heb ik dus gemengd een paarse relatie en met met nr2 een groene relatie.. paars en groen zijn totaal verschillend!
Leuk te lezen dat jij dat ook zo ervaart, dat nr2 je dingen geeft die je partner weer ander doet , ook daarin ontstaan patronen, en natuurlijk ga je dat missen mocht het ooit overgaan.
Andersom komt het natuurlijk ook wel eens voor, volgens mij is de huidige/vorige minnaar van Depten hier een voorbeeld van.
Heel veel sterkte de komende 3 weken.. lijkt me vreselijk elkaar zo lang te missen.

oliviaaaaaaa schreef:
24-05-2019 11:38
Lieve minnares, vraag dan door. echt op elk antwoord van hem dat ook maar een klein beetje vaag blijft: 'waarom?' en 'wat bedoel je daar mee?' en 'betekent dat dan...?'
Als de connectie waar jij over spreekt aan twee kanten even diep is, komen jullie er samen wel uit. Zo hangen met die angst is toch extreem ongelukkig en slecht voor het wederzijds vertrouwen?
Hij hoeft zich helemaal niet uit te spreken wat hij concreet binnen 6 maand, 1 jaar, 10 jaar gaat doen, hij weet dat waarschijnlijk zelfs helemaal niet, maar ik vind dat zo gek dat dat gesprek vaag blijft en jij moet blijven invullen voor hem.

Wat een ellende he.. dit zou ik dus ook iedereen adviseren! Het gekke is, dit kan ik dus zonder moeite bij iedereen; man, vriendinnen etc. Ik zeg altijd wat ik denk en vind en vraag standaard door als ik iets niet begrijp, zonder enige moeite of negatieve lading.. maar met hem?! Geen idee waardoor, maar lukt me dat dus niet..
Ik klap dan dicht, begin te draaien, weet niet meer wat ik moet zeggen en mijn emoties vliegen alle kanten op. Dit heeft hij ook, maar dan weer op andere gebieden, dus in die zin zijn we soms een lekkere wisselwerking.. Dit is dus volledig nieuw voor mij. Vooral als het om dit soort 'kwetsbare' onderwerpen gaat waarbij ik zou kunnen worden afgewezen, vind ik dat heel lastig. Ik merk dat als ik dat toch doe, dat het oplucht en ontzettend veel ruimte vrij maakt. Maar ik ben inderdaad gewoon ontzettend bang om te vallen.. bang om iets te horen te krijgen wat ik niet wil horen.. dus het is een soort van zelfbeschermingsmechanisme.
Oefenen en trainen dus.. maar wat een gedoe zeg!

Aanvulling: Ook als ik op kwestbaar gebied iets te horen krijg wat ik wel graag wil horen klap ik dicht.. en kan ik niets meer uitbrengen, dus het is niet louter angst.
Dat dit tussen ons instaat is erg jammer het belemmert de boel, geeft onzekerheid (ook bij hem en angsten).
Doordat ik dichtklap is hij gaan denken dat ik niet geloof wat hij zegt en durft hij niks meer te zeggen omdat hij dan weer bang ik dat ik het niet geloof en denk dat het maar 'mooie praatjes' zijn.. Ook wil hij mij niet in ongemakkelijke posities brengen waardoor hij steeds vaker niks meer zegt als hij denkt dat het gevoelig zou kunnen liggen.
Toen ik eerder deze week toch de stoute schoenen heb aangetrokken en hem vragen heb gesteld, is dat ondanks dat ik uiteraard weer dichtklapte en niet verder durfde te vragen en de boel het liefst wegstopte, enorm verademend geweest achteraf. Wij zaten er de dag erna beide zoveel beter in.. maar dat was maar tijdelijk, want nu loop ik dus weer rond met dingen niet durven te benoemen. Wat is dat toch? :frusty:
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 24-05-2019 14:11
17.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Soumis, dank je wel.
Marana schreef:
24-05-2019 13:39
Dank voor je mooie woorden Julus. Ik ben inderdaad zoveel sterker geworden en heb nu een veel gezondere relatie dan dat mijn huwelijk was. En dat voelt heel erg goed.

Ik vind het leuk dat jij, zonder minnaar, toch hier zo veel herkenning ziet en jouw inzichten deelt, fijn!
Het zijn natuurlijk allemaal relaties, of het nou een minnaar, scharrel of anderszins is. Ik werd toevallig pas nog gecontacteerd door een man die zei in een slechte relatie te zitten. Door veel hier te lezen is mijn eerste reactie dan: succes verder! Ik weet ook wel hoe lastig afkappen is als je echt veel voor iemand voelt. Maar in pril contact is dat vooral staan voor je principes en weten wat je wil. Dit is de uitkomst van jarenlange soulsearching haha!
Lisanne, enige wat ik kan bedenken is toch een soort angst. Angst om te verliezen wat je met hem hebt? Of angat dat als je hem verliest, je volledig in de weer moet met je man en dat beeld je niet echt gelukkig maakt? Misschien hou je de relatie met je mam vol dankzij minnaar? Ik roep maar wat
Alle reacties Link kopieren
Julus, ik denk vooral pure angst gekwetst te worden en pijn te ervaren.
Kwetsbaarheid om enorm voor schut te staan denk ik.. angst te ontdekken dat ik niet zo belangrijk voor hem ben dan andersom.. angst voor afwijzing dus, het 'niet goed genoeg zijn'. Dit raakt me.. dus ik in die hoek zal de kern zitten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven