Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Geen werkcontact is ondertussen al dik gefaald. Ik heb hem al drie keer moeten mailen sinds mijn bericht hier.

De eerste mail eindigde ik met “groetjes, muurvliegje”, de tweede gewoon “muurvliegje” en de derde “/M” :-D
Alle reacties Link kopieren
Moéten mailen? Waarom dan?

Je schrijft dat je er zo'n verdriet van hebt, dat je hier eerder had moeten schrijven, schijnbaar denkend dat je onze adviezen wel zou opvolgen maar je gedrag is precies contra. Wat wil jij nou eigenlijk?

Bij het lezen van jouw vorige bericht gaan alle alarmbellen af. Dit is echt helemaal geen leuke man. Dit is een gevaarlijke idioot.
...
Werkgerelateerd moeten mailen.
Geen persoonlijke mails en mijn laatste mail was iets als “binnen 15 minuten is persoon X op het kantoor, hij kan je verder helpen. /M”
Alle reacties Link kopieren
Oh, toch werkgerelateerd dus. Dan had ik het verkeerd begrepen.
...
Wat ik op dit moment is helemaal geen contact. Dat lijkt me het beste. Werkgerelateerd kan ik wel aan en kan ik ook delegeren naar mijn personeel (vandaar dus dat ie iets met persoon X moet regelen, alleen is persoon X nu naar huis met koorts).

Ik vergroot nu natuurlijk alles uit en misschien over-analyseer ik. Ook omdat het makkelijker is om hem te zien als een manipulatieve idioot dan als de fantastische persoon die ik mis. Want dat laatste gevoel is er natuurlijk ook nog.
Alle reacties Link kopieren
Nou daar ga ik....

Ook een trouwe lezer, maar nu ook wat hulp of inzichten nodig.
Man ik zijn 21 jaar samen en hebben kinderen, ik ben een jaar geleden verliefd geworden op een jeugdliefde, het afgelopen jaar een fantastisch jaar gehad, maar wat was het intens. Mijn jeugdliefde wil graag met mij verder en is alleen, hij ziet het helemaal zitten. Ik voelde mij verscheurd tussen gezin en nieuwe liefde, dus ik heb 3 weken geleden het contact verbroken, mis hem enorm maar realiseer mij ook steeds meer "wat heb ik er een puinhoop van gemaakt, man weet van niets, ik heb hem alleen verteld dat ik verliefd ben geworden op een ander, maar weet niets van mijn affaire. We hebben veel irritaties en ik vind het enorm moeilijk om nog de leuke dingen van man te zien. Ik realiseer mij ik ben vreemdgegaan omdat ik mij emotioneel niet meer verbonden voelde met mijn man, hij is enorm rationeel en feitelijk en alle gesprekken zijn een strijd en hij snapt mij vaak niet, hij vind dat ik veel te emotioneel reageer en redeneer. Ik hoop enorm dat ik mijn gezin nog kan redden, maar wat doe je indien je er niet meer toe kan zetten om de knop om te zetten om er wat van je maken, pff lastig.
idee, maar _moet_ je je gezin nog redden? Als je het onafhankelijk van je jeugdliefde bekijkt, wil je dan nog verder met je man? Of zou je gelukkiger zijn alleen dan met hem?
Dat zijn vooral dingen die je voor jezelf moet bekijken.

Ik heb voor mijzelf het gevoel dat de liefde voor mijn man nog niet helemaal over is, dat er nog iets te redden valt. En dat wil ik eerst proberen. Jij moet vooral voor jezelf bedenken of jij dat ook wil. En dan daarna hoe je dat gaat invullen. Je hoeft dat ook niet allemaal vandaag te beslissen, he. Geef jezelf wat tijd om over het verdriet van je jeugdliefde te komen.

Veel sterkte!
Genoeg zielsverwanten hier die midden in liefdesverdriet zitten. Dus kom er bij en pak een kopje thee. Deze club blijft gewoon open tijdens de corona-lockdown.
Muurvliegje: hoe gaat het nu? Kan je, ondanks het werk contact, wat afstand houden van D?
Overigens vind ik het wel heel manipulatief wat hij zegt (of dat nu bewust of onbewust is) Het lijkt een soort ultimatum dat hij stelt. Als het om liefde gaat zijn ultimatums volgens mij nooit op zijn plaats. Want dan probeer je iemand toch naar je hand te zetten. Ik kreeg destijds ook een ultimatum en tuinde er met open ogen in. Pas nu zie ik hoe manipulatief dat was. Maar nu kan ik er met een nuchter oog naar kijken en denk ik; What was I thinking??

S0ber; hoe gaat het met jou?

Ideel: wat ga je doen om je relatie te redden? Is relatie therapie een optie? En hoe reageerde je partner op het feit dat je verliefd bent geworden op iemand anders?

Bulbul; knuffel voor jou, ik lees mee in je andere topic over je vriend.

Met mij gaat het goed. Ik merk dat het meest heftige verdriet om ex-lover al wat verminderd. Vind het wel moeilijk om nu geen contact met hem te zoeken om te informeren of alles goed is met hem. Want ‘formeel’ hebben we het contact niet beëindigd en afgesproken dat we contact kunnen zoeken wanneer we dat willen.
Maar elke keer als ik er in de verte naar neig bedenk ik me dat het risico dat we weer in gesprek raken, de vonk weer overspringt, te groot is. Want ik wil niet meer in die relatie verder. Wel zou ik de vriendschap willen behouden (en in een eerder stadium wilde ik ook graag de seksuele kant behouden)
Ik focus bewust op andere zaken, genoeg te doen hier.
Hier gaat het op en af. Gisteren overdag had ik nog het idee dat het allemaal wel ok was en dan zat ik in mijn hoofd een bericht te schrijven naar hem dat ik met een warm gevoel aan hem terugdenk en dat ik hoop dat hij zich beter voelt.

's Avonds werd toch weer lastiger en het stomme is dat het getriggerd werd door een of andere romantische komedie en dan voel ik zo mee en kom ik weer helemaal in de waas, die ontstond toen ik ex-minnaar ontmoette...

Ik voel me dan echt zo stom, want ben verder best een nuchter persoon. Maar ik besef, dit gaat voorbij. Het wordt beter.

En op dit moment denk ik ook, wat jij schrijft, Ilys, dat de vonk weer zou overslaan en dat een neutraal bericht nooit neutraal zou zijn. Het steekt ook wel dat wij het contact nooit hebben afgesloten. Mijn laatste bericht was dat ik hoopte dat hij zich snel beter voelde en daarmee was de kous af. Ik had ook nog graag geweten dat hij het ok zou vinden of desnoods te moeilijk zou vinden om contact te hebben.

Maar ook daar, uiteindelijk brengt me dat ook niets hoor. De tijd zal ervoor zorgen dat ik het kan loslaten...

Voor iedereen veel liefde en warmte komende tijd!
Herkenbaar S0ber; dat teksten schrijven in je hoofd. Ik roep mezelf meteen tot halt wanneer ik merk dat ik dat aan het doen ben. Gewoon stoppen en iets anders gaan doen of denken.

Ik zat gister mijn mailbox die ik speciaal voor mijn contact met hem had aangemaakt. Daar zat een mail in de verzonden items die ik twee jaar geleden geschreven had. Hoe ironisch dat ik dezelfde mail ook nu had kunnen schrijven met exact dezelfde inhoud. Beetje traag van begrip dus (ik) :facepalm:

Ik heb alle blokkades opgeheven, is niet meer nodig want hij zal sowieso geen contact meer zoeken vermoed ik.
Alle reacties Link kopieren
Hi, ik zwaai ook weer eens even tussendoor!

Hier gaat alles nog steeds steady met John, we hebben afgelopen vrijdag nog een heerlijke, hele lange date gehad waar ik gelukkig best een poosje op kan teren.

Don, mijn vorige lover, komt zich ook af en toe even melden. Zijn nieuwe liefde is alweer over en dus is hij weer op zoek. Ik wens hem veel succes ;). Als het specifiek om mij was te doen, was hij niet bij me weg gegaan en dus kan ik het prima relativeren.

Deze Coronavakantie vergt veel van de creativiteit van John en mij om nog wat contact te houden. Ik wandel tot nu toe alle dagen een uurtje en nog geen gezinslid is enthousiast om mee te gaan. Mooie gelegenheid om even te bellen, hebben we ontdekt. En ooit zal er wel weer ruimte komen voor een date. Maar het zou me verbazen als ik hem in april al een keer kan zien. Heel lang voorpret en verlangen dus (eigenlijk werkt het bij mij niet zo, het dagelijks leven voert echt de boventoon en libido gaat gewoon in de ijskast).

Zien jullie nog wat mogelijkheden om je minnaar in je sociale quarantaine in te passen?
Alle reacties Link kopieren
Mijn liefje en ik (ach, uiteindelijk is hij toch óók gewoon mijn minnaar) zien elkaar gewoon, volgens schema. Dat is net zo link als minnaren natuurlijk want we wonen best een eind uit elkaar. We zijn beiden niet zo coronafobisch gelukkig en vinden elkaar zien te belangrijk om het te laten.

Ik zit absoluut niet op een lock down te wachten, dan ben ik nl mijn vervoermiddel kwijt maar ook daar gaan we gewoon een mouw aan passen.
...
Alle reacties Link kopieren
Ik zie mijn minnares helaas niet meer... Ze komt normaliter 1 of 2x per maand naar Nederland toe voor haar werk, maar mag nu helaas niet meer het huis uit. Behalve dan voor de boodschappen. Omdat ze momenteel nog samenwoont met haar toekomstige ex, hebben we ook weinig mogelijkheden om met elkaar te bellen. We appen dus heel veel en we sturen veel foto's over en weer.

Maar het vooruitzicht dat we elkaar tot medio april niet zien, is afzien... Gelukkig hebben we elkaar vorige week nog voor het laatst gezien en hadden we een goede lange date waar we lang op kunnen teren. Maar ik ben wel benieuwd wat deze lockdown ons uiteindelijk gaat brengen.
Afgelopen donderdag had ik een heerlijke date waar ik nog wel even op kan teren.
Ik ga mijn lovers voorlopig niet zien, vind het jammer maar heeft ook niet de hoogste prioriteit. Via chat-apps houden we contact, sturen we foto’s, soms een geile chat en heel af en toe bellen we. Is prima zo.
Het zal denk ik idd de komende tijd wat lastig worden om te daten. Voor de meeste van ons.
Buiten roos (Het is haar vent).
Zouden jullie nu wel afspreken met minnaar als het risico bestaat dat?
Ik vind dat wel een lastig iets.
Ik spreek niet meer af met minnaar. Allebei werk in vitaal beroep en we willen de kans op ernstig ziek worden zo veel mogelijk voorkomen. We houden contact via app, telefoon en kik. Af en toe een sexy chat en foto's zijn ook leuk en een welkome afwisseling in deze tijd....
Alle reacties Link kopieren
Voor nu zou ik niet afspreken. Een paar weken kan ik prima wachten. Maar als het langer zou duren? Ik weet het echt niet.
Alle reacties Link kopieren
Het is alweer even geleden dat ik wat van mij liet horen. Heb een tijd lang volop meegedaan aan dit forum en heb ondertussen de nodige wijze lessen geleerd.
Sinds een periode van ongeveer 6 maanden ben ik minnaar af nadat we giga betrapt zijn en dat was voor mij de druppel om écht te stoppen met hem.
Sindsdien heb ik geen initiatief meer genomen om contact te zoeken maar blijft hij het wel zo nu en dan met mij zoeken.. Soms een belletje om even bij te praten. Hoewel de drang om hem te zien, of om sex te hebben, niet meer zo bestaat, blijft hij mijn aandachtsmonstertje voeden en betrap ik mezelf toch weer op een blijer gevoel. Dat zal altijd wel blijven omdat we gewoon teveel mooie momenten hebben meegemaakt en ik hem intens dankbaar ben dat hij mij heeft laten voelen dat ik de moeite waard ben.

Met mijn man nu in de afrondende fase van de relatietherapie en het gaat redelijk goed. Mijn wijze les is dat ik nog beter mijn grenzen moet gaan aangeven en moet blijven vragen. Helaas is mijn man er eentje die dat niet meer gaat leren.
Ik zou EMDR krijgen voor alle roerige periodes in mijn leven waarbij ik geen steun heb mogen ontvangen van mijn man en mij heel alleen heb gevoeld, maar dat was helaas niet mogelijk omdat de incidenten teveel en te langdurig waren. Heb veel erkenning gekregen van deze deskundige therapeut. Het geeft allemaal geen garanties voor de toekomst en ik zeg nooit, nooit maar voor nu wel prima leefbaar
Alle reacties Link kopieren
O,ja en ik heb dus ook mijn therapeut de vraag gesteld of het niet beter is om weg te gaan bij mijn man. Is het niet fijner, ook over mijn man, om te kunnen beginnen met een schone lei. Daarover was hij heel duidelijk; de kans dat je weer in een soortgelijke ( energievretende) relatie verzeild raakt, is enorm groot.
Verstandelijk kan ik dit overigens niet helemaal beredeneren maar hij is ervan overtuigd. Mijn overtuiging zit hem meer in het feit dat ik er zeker van ben dat ons gevoel van geluk (van ons gezin) gaat afnemen als het uit elkaar valt.
Daarvoor hebben we het veel te gezellig met ons vijfjes.

Dus voor al die forum vrouwen die op de wip zitten.. investeer in je relatie!
Mooi Depten, dat jullie in elkaar geïnvesteerd hebben en dat je therapeut zo'n steun voor je is. Jouw man had een laag libido toch geloof ik. Verandert dat ook nu jullie in een opgaande lijn zitten?
Lang getwijfeld of ik mijn verhaal wil vertellen hier. Lees al een hele tijd mee...
1 jaar geleden via een site in contact gekomen met een hele leuke man, bijna dagelijks app contact en de keren dat we elkaar in het echt hebben gezien waren voor mij heel erg leuk.
De laatste 2 maanden merkte ik dat zijn interesse minder werd en ja hoor... hij is een ander tegen gekomen waarmee hij het "gezellig" heeft. Dat maakt mij nu de 3e vrouw in zijn leven en ja, de minst belangrijke. Ipv het leuke contact dat wij hadden is zijn aandacht nu volledig verschoven naar haar.
Dus ik heb voor mezelf gekozen, ik was ook degene met gevoel en dit was niet wederzijds.
Lastig... want ik ben nu degene met verdriet en hij niet. Hij vond het wel jammer maar meer ook niet.
Ik weet niet of jullie het herkennen maar nu ga ik alles bij mezelf zoeken.... was ik niet jong genoeg? Niet leuk genoeg? Niet mooi genoeg of lekker genoeg?
Wat een kutgevoel is dit... liefdesverdriet...
Hier nog even een update.

Het heeft mij enorm veel geholpen dat jullie me er op wezen hoe manipulatief D. was. Mijn roze bril is nu wel af en ik ben vooral blij dat ik nu van D. Af ben en dat dit niks meer is geworden dan wat het was. Contact is nu enkel maar voor het werk (wat door de corona-crisis tot een absoluut minimum beperkt is). Bovendien heeft ie mij en mijn personeel deze week erg boos gemaakt. Ik kan niet echt in detail gaan, maar het kwam er op neer dat ie vroeg of mijn personeel (of ik) een nieuwe opdracht voor hem konden doen deze week. Terwijl de afspraak net is dat iedereen zijn werktaken op het werk afbouwt en tot een minimum beperk. Dat manipulatieve kwam toen ook weer naar boven, want toen ik nee zei, kwam hij met argumenten waarom ik het wel zou moeten doen (“jouw personeel heeft toch geen kinderen? Ik snap niet waarom ze dan niet kunnen komen werken” :facepalm

Met man en ik gaat het op en af. Deze week ging alles eigenlijk veel beter dan ooit. Maar vandaag was hij weer een brok chagrijn. Hopelijk is dit niet zo voor het hele weekend
Je en het feit dat we nu dit weekend soort van opgesloten zitten in huis en de tuin werkt ook niet echt mee.
Wel fijn dat je verdriet een stuk minder is Muurvliegje! En hopelijk herstelt de relatie met je man ook helemaal!
Ik heb stiekem alle tips meegelezen en ik hoop dat ik sterk genoeg ben om me niet aan zijn voeten te werpen en genoegen te nemen met minimaal contact, alleen zoals het hem uitkomt. Ik moet gewoon denken dat ik beter ben dat dat.... haha
Fijn Muurvliegje, dat je iets aan ons gehad hebt. Hopelijk houden je man en jij het nog een beetje uit met elkaar de komende weken. Naar om zo op elkaar lips te moeten zitten als het niet heel lekker gaat zoals vandaag. Gelukkig was het afgelopen week beter dan ooit, hou dat vast.

Zowizo, welkom hier. Rot dat jij ook verdriet hebt. Je moet het niet zien als een persoonlijke afwijzing. Jij was vast niet de eerste minnares van deze man? Het is niet dat je te oud bent of niet leuk genoeg. Het is gewoon dat het nieuwe spannende eraf was. Veel minnaars en minnaressen gaan voor het spannende en nieuwe, en hebben geen behoefte aan een jarenlange tweede relatie. Je moet de oorzaak echt niet bij jezelf zoeken.

Het is veel zinvoller om te beslissen wat je nu gaat doen.
Heb jij een relatie (ging je vreemd)? Wat ga je dan nu met die relatie doen? Wil je weer op zoek naar minnaar erbij, of ga je investeren in je relatie?
Of ben je single? Waarom ging je dan met een man die jou alleen voor erbij had? Wil je niet liever de belangrijkste vrouw in het leven van je partner zijn?
Ik ben getrouwd met een open relatie. Mijn man weet ervan en heb hem gisteren ook verteld dat het voorbij is.
Het was ook niet zo dat ik verliefd was maar het was wat mij betreft nog niet "klaar".
Van wat ik weet is hij wel eerder vreemd gegaan maar niets langdurigs zoals dit. Hij weet ook gewoon niet helemaal wat hij met zichzelf aan moet en met zijn relatie.... Ik denk dat die ver over is maar goed daar ga ik niet over oordelen natuurlijk.
Ik had gewoon zelf iets beter op moeten passen en dat gevoel niet toe moeten staan... wat me ook heel lang gelukt is Maarja... 1 jaar bijna dagelijks contact dan bouw je ook een band op... denk ik dan.
Ik weet dat dit voorbij gaat alleen tis nu gewoon verdrietig.
En ja ik ben van nature al een onzeker persoon... haha. Niet zo slim om dan deze capriolen uit te halen...
anoniem_394104 wijzigde dit bericht op 21-03-2020 10:42
Reden: Typos
7.64% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven