Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Hoi Elize! Lief dat je ernaar vraagt!
Tja... we hebben wel contact gehad vanmiddag. Hij wilde weten wel hoe ik er nu over dacht en ook niet niks laten horen omdat het hem ook een beetje bezig had gehouden.
Het komt erop neer dat hij het niet op kan brengen om naast zijn vriendin en zijn nieuwe minnares mij ook nog aandacht te geven. Zijn nieuwe minnares is van dezelfde leeftijd maar ook in een relatie, en ze zijn "aan het kijken" wat het kan worden. Ja dat zijn dan wel even harde woorden maar je kan iemands gevoel niet sturen en het enige wat ik kan doen is erin meegaan.
Ik heb hem wel gevraagd om nu nog even niet al het contact te stoppen. Ik weet dat ik niks meer hoef te verwachten maar ik kan het emotioneel gewoon echt niet aan om alles stop te zetten. Het zal dan van mijn kant vanzelf wel doodbloeden hoop ik. Zeker omdat het contact puur vriendschappelijk is, heel eerlijk gezegd dat was het de afgelopen 2 maanden toch al meer. Van zijn kant uit weinig complimenten of naja toch geen opmerkingen waaruit blijkt dat hij aan me dacht of zin had om me te zien. Als ik er zo over nadenk ben ik gewoon gek dat ik het 2 maanden heb laten gaan voordat ik daadwerkelijk het gesprek aan ben gegaan.
Zoals ik kan lezen uit jullie ervaringen gaat het gevoel voorbij... zeker wanneer het zo eenzijdig is als bij ons. Dus ik moet "gewoon" sterk zijn... al ben ik net toen ik eindelijk alleen was toch heel eventjes ingestort... maaaarrrr heb een wijntje ingeschonken en mezelf streng toegesproken... haha
Alle reacties Link kopieren
depten schreef:
20-03-2020 22:38
Daarover was hij heel duidelijk; de kans dat je weer in een soortgelijke ( energievretende) relatie verzeild raakt, is enorm groot.
Verstandelijk kan ik dit overigens niet helemaal beredeneren maar hij is ervan overtuigd.
Heb je enig idee hoe jouw therapeut hierbij komt, Depten? Heb je eerder (dus vóór dit huwelijk) in een soortgelijke relatie gezeten? Had je bv een ingewikkelde relatie met je vader, ik noem maar wat?

Of bedoelt je therapeut wellicht dat de kans groot is dat je in weer zo'n relatie terecht komt als jij zelf niet verandert? Het is natuurlijk helemaal waar dat jouw persoonlijkheid een bepaald type man aantrekt, vaak heeft zo'n nieuwe man een compleet ander jasje aan en herken je m niet 123 maar toch is het "er één".

Zo zie ik wel degelijk parallellen tussen mijn vader, zeb en Vent. Alle 3 een ander jasje, ander snitje en stofje maar toch overeenkomsten. Ik zie tevens dat ik die overeenkomsten steeds beter het hoofd bied omdat ik leer en wijzer word.

Ik vind de uitspraak van je therapeut een interessante en zou ik jouw plaats zéker meer willen weten over de stelligheid waarmee het uitgesproken is.
...
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
23-03-2020 17:49
Ik heb hem wel gevraagd om nu nog even niet al het contact te stoppen. Ik weet dat ik niks meer hoef te verwachten maar ik kan het emotioneel gewoon echt niet aan om alles stop te zetten.
Oef, dit klinkt als destructief gedrag zeg. Je hoeft van hem niks meer te verwachten joh, ruk die pleister eraf en werk aan je emo-genezing!
...
Roos... Ik weet dat je helemaal gelijk hebt. Maar ik ben zo bang dat ik het niet kan... helemaal nooit meer iets horen... vooral omdat ik nu echt helemaal 0.0 afleiding heb. Ik kan niet werken door corona... maar mijn man wel. Ik heb geen kinderen... dus eigenlijk het grootste deel van de dag alleen thuis. Ik doe wel mijn administratie en zeker 1,5 uur per dag sporten thuis en het huishouden en boodschappen, Maarja... dan ga ik zitten en nadenken
Zowizo; waarom denk je dat het niet kan? Want ik ben het met Roos eens, die pleister er nu af scheelt je echt veel verdriet. Als je wil mag je me pb’ en dan kan je tegen me aan kletsen als je je rot voelt. Het is echt even doorbijten maar na een poosje gaat bij de meesten echt beter.
Alle reacties Link kopieren
Dat zitten en nadenken doe je toch wel. Het verschil is alleen, gebruik je dat nadenken om jezelf bij elkaar te rapen of om in een hopeloze situatie te blijven uit angst om los te laten.

En als het puur mannen-aandachtsbehoefte is, maak een gratis accountje aan op second love. Lekker een beetje aandachtzuigen.
...
Veel nieuwen hier, welkom!
Dit moment van 1,5 meter afstand is wel een goed moment om de minnaarrelaties eens goed onder de loep te nemen.
Minnaar en ik hebben elkaar al veel te lang niet gezien en er gaat nu ook nog maanden van niet zien bij komen.
Wij hebben amper contact tussen dates en hij is in de afrondende fase om een huis verder weg te gaan kopen dus er bestaat een grote kans dat Corona ons einde wat versneld heeft.
De tijd zal het leren.
Ilysfm wat lief van je! Dankjewel!

Roos haha ja als dat het zou zijn zou het simpel op te lossen zijn 😉

Maar ik heb voor mezelf al een dagplanning gemaakt... sporten... douchen... het huis onder handen nemen, boodschappen doen en eten koken voor manlief. Geen pauzes of niet te lang en hopen dat ik mezelf eraan kan houden! En bovenal geeeeen contact opnemen!

Ik ben gewoon verslaafd geraakt aan zijn aandacht... mss helpt het om zijn negatieve kanten te belichten en hem niet zo op een denkbeeldig voetstuk te plaatsen... dus dat kan als een mantra door mijn hoofd heen gaan?

En als het morgen niet lukt dan overmorgen?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan alleen maar denken "hij moet me niet, voor mij tig anderen".

Maar dat is wellicht niet zo constructief.....
...
Hmmm nee dat gaat mij niet echt helpen denk ik... 😊
Zeker niet wanneer je in alles wat je doet al een enorme twijfelaar bent...
Maar zoals jullie zeggen is de beste oplossing de pleister eraf trekken. Ik verwacht van hem eigenlijk voorlopig geen berichtjes meer dus moet ik zelf ook gewoon mijn verstand gebruiken en op een zwak moment tot 10 tellen...
Zowizo; verwijder hem.
Je theorie snap ik helemaal (ik was ook zo) maar echt gooi die man eraf.
Wat heb je eraan om in een zwak moment toch een bericht te sturen en gekwetst te worden omdat hij net even anders antwoord dan je had gehoopt?
Of mocht hij toch ineens een bericht sturen, je weer in de zevende hemel bent, om daarna weer knetterhard naar beneden te vallen.
Hij heeft eerlijk aangegeven niet voor jou te willen gaan maar voor zijn andere vlam. Duidelijker kan het niet.
Stop jezelf met kwellen, echt.
Aan hem denken en hier verdriet van hebben mag, begrijpen we.
Maar wil je er in 1x doorgaan of in meerdere keren?
Mijn proces ging in meerdere keren en geloof me, jk wou dat ik toen sterk genoeg was om hem te blokkeren. Had een hoop verdriet gescheeld.

Je kan het!.

En als je het moeilijk hebt gooi je maar een pb in mijn inbox (of 10)
Ja dat is helemaal waar... ik heb hem geblokkeerd nu... dus nu sterk zijn.
En ja hij is gewoon eerlijk geweest en duidelijk... daarom kan ik ook niet boos zijn. Weet ook niet of dat eea makkelijker zou maken. In mijn hoofd gaan de hele tijd compromissen rond, als ik nou dat zeg dan komt hij misschien wel terug... wat is dat nou voor stom gedoe? Mezelf willen verlagen en mijn waarden naar beneden willen stellen omdat ik hem niet kwijt wil...
Dus ja... geblokt....
En super lief dat ik mag PB'en!
Jullie weten allemaal dat het echt heel fijn is om hier van je af te kunnen schrijven.... ik heb zo lang meegelezen met iedereen ik had gewoon al eerder moeten reageren....
Goed dat je nu reageert op ons. En dat je hem geblokt hebt. Verstandig.

Mocht je over een poosje weer een minnaar willen, dan zou ik als ik jou was vreemdgangers vermijden. Het is veel fijner als hij ook in een open relatie zit, net als jij. Dit stiekeme gedoe wil je toch ook niet?
Hoi Marana!
Nee dat wil ik zeer zeker niet meer! Wat een gezeik levert dat op uiteindelijk... iedere x alles mega stiekem...
Heel eerlijk, maar zijn mijn zaken natuurlijk niet, vond ik het wel sneu voor zijn vriendin. Hij gaat vreemd bij het leven, en zij denkt dat alles koek en ei is en dat ze samen verder gaan met kinderen en alles... Wat waarschijnlijk ook wel gaat gebeuren en dan blijft hij gewoon doorgaan... en vreemdgaan is nooit goed te praten, maar hij kon dan zo mooi zeggen ja met jou is anders want je vormt geen bedreiging... En nu is hij wel met iemand die een serieuze bedreiging vormt voor zijn relatie... ach the heart wants what the heart wants zullen we maar zeggen...

Ik kan/wil niet liegen tegen mijn man en hij niet tegen mij vandaar dat wij voor een open relatie gekozen hebben. Punt is alleen dat ik nu toch wel mezelf een beetje schuldig voel naar mijn man omdat ik hier verdriet van heb. We kunnen er wel over praten tot op zekere hoogte maar ik laat ook niet het achterste van mijn tong zien omdat ik hem niet onnodig wil kwetsen wat i.m.o. de beste keuze is. Hij weet dat het over is, hij weet waarom en hij weet dat ik het jammer vindt.
Alle reacties Link kopieren
@Roos, Wat leuk die vergelijking met de jasjes! Je hebt vast een hele creatief brein of heb je alleen op taalgebied deze leuke knobbel?

Het klopt dat mijn therapeut echt is gaan zitten op het sterker maken van mijn wil. Misschien heeft hij wel gezien dat het in deze fase van mijn relatie, niet oké is om mijn man (en gezin) los te laten. Zodra ik beter mijn grenzen aan kan geven zal de rest misschien vanzelf wel komen omdat ik dan meer voor mezelf durf te kiezen..
Ik ben een makkelijk type, je kan met mij alle kanten op en ben de beste flex werker ever. Maar is dat wel werkelijk zo?! Ik mag meer ruimte innnemen en daarmee ben ik aan het werk.

Mijn vader is overleden toen ik 5 jaar was en waarschijnlijk verklaard dat veel van mijn hunk naar aandacht van mannen omdat ik daarna niet echt meer een vaderfiguur gehad heb. Het is zo cliché maar ook zo wáár dat het waarschijnlijk in die basis al mis gegaan is.
Mijn eerdere vriendjes waren ook wel wat types die 'gered' moesten worden maar ook wel gewone gezonde mannen.
Mijn huidige man heb ik voornamelijk gekozen om zijn uiterlijk. Hij was (en is) zo knap! En ach, zijn minder leuke randjes zou ik wel veranderen. Dat is dus niet gelukt.
Alle reacties Link kopieren
Even berichtje van mijn kant! Gelukkig rustig thuis, maar blijf mijn minnaar enorm missen, elke dag weer en weer, elkaar nu 4 weken niet gesproken, is het liefdesverdriet is het missen van een persoon, de aandacht. Ik weet het niet, ik heb rond de zomer verteld dat ik verliefd ben geworden op een ander, man blokkeerde, wilde er verder niet op reageren en ook niet in relatietherapie. Wat wil ik? Alles en zeer loyaal, het moet slagen, maar mis mijn ex minnaar zo, geweldige klik en gesprekken, maar ben mij bewust van de bubbel waarin we zaten. En nu? Wanneer weet je wat je wil, met man en gezin heb ik het fijn, maar iets in mijn blokkeert indien ik hem zie, schuldgevoel, verliefd op een ander, de koek is op, wanneer wordt het duidelijk...

Zo dat lucht op:)
Hoi idee! Goh dat is ook een lastige situatie waar je je in bevind! Wel heel knap dat je het contact met minnaar hebt kunnen verbreken terwijl hij verder wilde met je!
Helemaal wanneer het met je eigen man dan stroef loopt denk je misschien teveel terug a aan alle leuke momenten met je minnaar, de klik de humor... misschien ga je het dan juist romantiseren en in je hoofd mooier maken dan het was? Ik heb geen idee hoe jij dat ervaart natuurlijk maar dat herken ik wel een beetje bij mezelf... al is het hier nog niet eens 1 week over...
De tijd zal het leren denk ik... Wat het is bij je waardoor je blokkeert naar je man. En hij heeft niet gereageerd op het feit dat je verliefd was geworden op een ander? Daar niks op gezegd of juist iets veranderd in zijn gedrag?
Alle reacties Link kopieren
depten schreef:
24-03-2020 19:00
@Roos, Wat leuk die vergelijking met de jasjes! Je hebt vast een hele creatief brein of heb je alleen op taalgebied deze leuke knobbel?

Daar zijn de meningen over verdeeld ;-D Ik zie mezelf niet als bijzonder creatief al weet ik dat ik een aardig taal-talent heb maar anderen zien het anders.

Mijn vader is overleden toen ik 5 jaar was en waarschijnlijk verklaard dat veel van mijn hunk naar aandacht van mannen omdat ik daarna niet echt meer een vaderfiguur gehad heb. Het is zo cliché maar ook zo wáár dat het waarschijnlijk in die basis al mis gegaan is.
Mijn eerdere vriendjes waren ook wel wat types die 'gered' moesten worden maar ook wel gewone gezonde mannen.
Toch een thin red line dus. Ik denk dat het zaak gaat zijn om inderdaad meer ruimte in te nemen, te staan voor je zaak, jezelf tot middelpunt te maken.
Eigenlijk zou het voor jou specifiek heel goed zijn om een goede poos man-loos door het leven te gaan.
...
Alle reacties Link kopieren
idee123 schreef:
24-03-2020 22:14
ik heb rond de zomer verteld dat ik verliefd ben geworden op een ander, man blokkeerde, wilde er verder niet op reageren en ook niet in relatietherapie.
Je man vroeg niet door over die verliefdheid? En is er ook later niet op teruggekomen? Is het struisvogel gedoe, dat wat je niet ziet bestaat niet of is hij van het type "gewoon negeren, dan gaat het vanzelf weg"?
En wat zegt dit over zijn interesse naar jou vraag ik me af.
...
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, helemaal omdat ik minnaar niet meer zie sinds een maand ga ik alles mooier maken, ik mis hem ook erg, de gesprekken, maar ook aandacht en het fijne gevoel wat hij mij gaf. Het is een mooi mens, naar mijn man toe moet ik moeite doen kwa lichamelijk contact omdat ik toch verliefd ben op een andere man. Ik wil graag met mijn gezin verder, maar merk dat ik Blokkeer naar man toe, ik heb een ander in mijn hoofd. Door niet meer af te spreken hoop ik dat ik mij weer voor mijn man kan openstellen. We kunnen met elkaar lachen, We lijken op elkaar en hij is een leuke man. Hoop dat het slijt, maar wat moet je indien dit maanden doorgaat?
Ja maar gezien het feit dat hij weet van jouw verliefdheid? Dat hij dat extra zijn best gaat doen voor je of juist niet? Als hij er helemaal onverschillig in staat is het ook wel een moeilijk verhaal natuurlijk. Dan is het van 2 kanten een soort van berusting?
Alle reacties Link kopieren
We hebben ondanks een goed gesprek gehad, hij voelde zich afgewezen door mij, hij kreeg het gevoel niet goed genoeg meer te zijn, ontzettend vervelend, het is een goed mens, dat heb ik ook tegen hem gezegd. Ik merk alleen dat mij gevoel voor mijn minnaar niet minder wordt, ik verlang naar hem. Maar aan de andere kant ben ik ook opgelucht, geen gelieg en bedrieg meer, ik ging er aan onderdoor en het is ook nog maar een maand geleden dat we hebben besloten om geen contact meer te hebben. Ik hoop dat ik mij op mijn man kan gaan richten en dat de liefde weer opbloeit
Hoi idee en zowizo
Wat een verdriet en gemis he. Ik heb vorig jaar met mijn minnaar gebroken en even wat wijsheid nu een maand of 10 later: het verdriet was intenser dan ik had gedacht (echt af en toe diepe wanhoop) , het duurt langer dan ik dacht en het wordt ook minder. Nu denk ik nog regelmatig aan m en meestal vol dankbaarheid en met mooie herinneren . En soms kan het gemis me nog steeds overvallen en ben ik bang dat ik een heel bijzonder iemand heb laten lopen.
En misschien gaat het bij jullie wel sneller over, ik ben van de langzame soort geloof ik. Maar ook dan gaat het over. Ik ben nu oprecht gelukkig en ook heel erg gelukkig met mijn man (wel veel gepraat trouwens)
Sterkte allebei (en iedereen die meeleest en verdriet heeft zonder het hier te melden)

Ps: ben wel weg blij dat ik in deze Corona tijd minnaarloos ben. Pffff dat je elkaar dan zo lang niet kan zien. Ook sterkte voor jullie dames

En chiwe: hoe is t met jou?
post_id=31152888 schreef:
25-03-2020 16:51

..
Ps: ben wel weg blij dat ik in deze Corona tijd minnaarloos ben. Pffff dat je elkaar dan zo lang niet kan zien. Ook sterkte voor jullie dames
...
Heel vervelend ja, dat tegen de tijd dat het achter de rug is je elkaar al een half jaar niet gezien hebt :cry:
Hier ook een verdrietige minnares.
Door logistieke problemen kunnen we elkaar waarschijnlijk heel lang niet zien.
En ik ben bang dat hij me vergeet in de tussentijd.
Appen is helaas geen optie voor ons.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven