Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Hey depten,

Fijn een update te lezen en de therapie zijn vruchten af lijkt te werpen.
Ik heb zelf de andere kant ervaren en door therapie en juist achter gekomen dat het blijkbaar niet meer werkt tussen ons.
Wat je therapeut zegt zal zeker een kern van waarheid bevatten, het gras is niet groener en elke relatie brengt zijn positieve en negatieve (sleur) dingen mee.
Man en zitten ook op de wip en het punt van investeren zijn we al ruim voorbij. (Doen beiden ook geen moeite meer)
En eerlijk; ik ben liever alleen dan in een relatie.
Ik ben er nog voor de kinderen want als gezin zijn we top.

Hoe is het met de rest van de dames?
Chiwi? ondersteboven, lees je nog mee?

Voor alle dames met verdriet :hug:
Alle reacties Link kopieren
Zowizo, juist als je een open relatie hebt is het mogelijk en wenselijk om van alle betrokken partijen openheid en oprechtheid te verlangen, lijkt mij. Je minnaar nam jou blijkbaar voor lief - tenminste, zo klinkt je verhaal voor mij. Ik kan me wel voorstellen dat je er verdriet van hebt hoor. :hug:
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
depten schreef:
20-03-2020 22:38
O,ja en ik heb dus ook mijn therapeut de vraag gesteld of het niet beter is om weg te gaan bij mijn man. Is het niet fijner, ook over mijn man, om te kunnen beginnen met een schone lei. Daarover was hij heel duidelijk; de kans dat je weer in een soortgelijke ( energievretende) relatie verzeild raakt, is enorm groot.
Verstandelijk kan ik dit overigens niet helemaal beredeneren maar hij is ervan overtuigd. Mijn overtuiging zit hem meer in het feit dat ik er zeker van ben dat ons gevoel van geluk (van ons gezin) gaat afnemen als het uit elkaar valt.
Daarvoor hebben we het veel te gezellig met ons vijfjes.

Dus voor al die forum vrouwen die op de wip zitten.. investeer in je relatie!
Depten, ik ken je verhaal niet tot in de details, maar weet wel dat jij een héél moeilijk huwelijk hebt! Ik zet mijn vraagtekens bij het advies van de therapeut. Een relatie is een combinatie van twee personen. Natuurlijk neem je altijd jezelf weer mee, maar het klinkt alsof jij bereid en heel hard bezig bent om aan jezelf te werken. Ik geloof absoluut niet dat een volgende relatie weer dezelfde ellende zou betekenen. Mijn persoonlijke ervaring is dat de verandering, het beëindigen van het huwelijk, voor beide partijen (en zelfs de kinderen) heel positieve gevolgen kan hebben. Zelfs mijn ex-man, die ab-so-luut NIET wilde scheiden (hij wilde mij nog liever "toestemming geven" om vreemd te gaan) en NOOIT meer een relatie zou aangaan na mij, is nu gelukkig met zijn nieuwe vriendin, en wellicht zelfs gelukkiger dan tevoren. Daarom verbaast het advies van je therapeut me een beetje. Ik vraag me af wat erachter zit.

Ik ben in elk geval blij dat ik na vijftien jaar ben gestopt met "investeren in mijn relatie" en lekker in mezelf ben gaan investeren. Tuurlijk, het onbekende is vreselijk eng maar het onbekende is ook spannend en verfrissend en het opent mogelijkheden die je je nooit had kunnen voorstellen.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
Muurvliegje, je roze bril gaat langzaam af. Fijn, dan kun je nog beter op je huwelijk focussen. Ik denk dat we deze bizarre situatie allemaal kunnen aangrijpen om dichter bij elkaar te komen (niet per se fysiek!) en meer begrip voor elkaar te ontwikkelen. Het is echt een uitdaging op alle fronten, ook op het gebied van communicatie.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
Maar Elize, hoe werkt dat dan concreet? Jullie blijven dus bij elkaar voor de kinderen? Of ben je op termijn van plan wel te vertrekken?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
@bulbul ja zo voelt het voor mij ook wel een beetje. Hij zat er gisteren ook totaal onaangedaan bij terwijl ik vocht tegen mijn tranen... Ik voel me net een puber.
Het helpt wel heel veel om hier mee te lezen. En gewoon van iemand een schop onder mijn kont krijgen en doorgaan...
Wat ik dan weer wel echt heel lief vond was de reactie van mijn man. Niet voor niks al 23 jaar samen. Ik moet er ook niet aan denken om hem kwijt te raken.
Wat betreft minnaar, zoals ik zei niet verliefd maar had mezelf wel iets hoger staan bij hem en als dan blijkt dat je eigenlijk weinig betekent hebt is dat volgens mij altijd pijnlijk...
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat je je zelfs in zo'n situatie door je man gesteund kan voelen zeg. Dat klinkt als een heel fijn huwelijk.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Elize85 schreef:
21-03-2020 10:52
ondersteboven, lees je nog mee?
Zekerrrr! Hoewel het wel minder is dan in de hoogtijdagen :) De wereld van het minnaren staat ver van me af momenteel, ik vraag me achteraf ook af of ik er echt voor gemaakt was. Hoe voel je je nu, met de wetenschap dat je huwelijk op is? Opgelucht?!

Voor iedereen met liefdesverdriet en scheidingsverdriet: je bent sterker dan je denkt!

Oh en een speciale superzwaai voor Lois! :cheer: goed om van je te horen. Ik denk veel aan je. Het klinkt alsof je kracht haalt uit de inzichten hier. Sterk vrouwmens, je bent een kanjer en jouw boek wil ik absoluut lezen.
Alle reacties Link kopieren
@ marana, dat heb je goed onthouden! Ons seksleven was vooral gericht op zijn behoeftes en op zijn wensen. Hij ging aan mij voorbij in alle opzichten.
Sinds hij weet dat ik het bed gedeeld heb met een andere man, kan hij ineens wel ' s avonds seks hebben en heeft hij vaker zin. Het is nu de omgekeerde wereld bij ons doordat ik mijn grenzen beter bewaak en hem vaker afwijs.
Ik deed eerder dan maar toch mee op die ene zaterdagochtend omdat ik dan weer meer contact voelde met hem. Nu alleen nog als ik zelf zin heb.
Mijn grootste moeite zit hem in het gegeven dat hij nu wel kan presteren terwijl ik hierover al wel 100 x het gevecht ben aangegaan. Hij is het type man die je echt het vuur aan de schenen moet leggen, wil hij in beweging komen.
Ik probeer steeds te zien dat het geen kwade wil is maar helemaal gezond is het natuurlijk ook niet.
Alle reacties Link kopieren
@bulbul, ik kan me ook helemaal vinden in jou verhaal. Wat fijn dat je destijds deze stap hebt durven zetten en je leven er alleen maar op vooruit is gegaan.
Ik heb die overtuiging in onze situatie niet omdat het echt wel voldoende leefbaar is over mij. De afgelopen jaren waren een rollercoaster voor mij en ik neem nu goed de tijd om alles opnieuw te ervaren zonder teveel vooruit te kijken.
Dank voor je toelichting. Moeilijke situatie, maar gezien de rollercoaster wel verstandig om even pas op de plaats te maken voor je grote beslissingen neemt. Veel wijsheid!
Als ik jullie verhalen lees voel ik echt mee met jullie... en kan ik niks anders dan mezelf gelukkig prijzen dat mijn huwelijk echt goed is. Daar zit geen twijfel... Okee het normale gezeik wat je allemaal weleens hebt.
Aan de andere kant vraag ik me af waarom ik dan toch gevoelens heb ontwikkeld voor mijn minnaar? Wat mis ik? En waarom kan ik niet gewoon tevreden zijn met hoe het is en gaat? Waarom op zoek naar spanning als je je het ene moment in de hemel waant en het andere moment diep ongelukkig bent ?
Mijn man heeft ook een minnares, al een hele tijd, en dat loopt goed. Hij behandelt haar met het respect wat zij verdiend en is tegelijkertijd heel open naar mij erover. Voor hem is het ook gewoon hetzelfde als voor mij... spanning... lust... verlangen. Waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn hiermee en het allemaal laten gaan? Waar komt die drang naar acceptatie en aandacht vandaan?
Heel erg lastig... Ik maak mezelf wijs dat ik maandag contact heb en dat ik dan alles terug kan draaien maar waarom zou ik dat doen? Waarom niet gewoon accepteren dat iets voorbij is? En gelukkig zijn met wat je hebt?
Ik probeer het weg te stoppen want als ik er even over nadenk is het gewoon pijnlijk. Niks meer of minder dan dat...
Dat je gevoelens ontwikkelt voor een ander zegt toch niets over de gevoelens voor je partner?
Ben je niet tevreden met hoe het gaat? Denk je echt dat je niet genoeg voldoening vindt in je eigen relatie?

Is jullie relatie nog niet zo lang open? Waarom zijn jullie open gegaan?

Mijn vriend en ik swingen. Tot dusverre hebben we niet echt behoefte aan los van elkaar daten met anderen (op een enkele date van mij met een vrouw na). Wij vinden het juist leuk om samen de spanning op te zoeken. We hebben een vast stel en soms nog wat losse contacten. Voorafgaand aan een date of clubavond en op de avond zelf ervaar ik ook lust en spanning. Dat zegt niets over hoe leuk ik mijn vriend vind (sterker nog, hij is nog steeds de allerleukste maar soms heb je gewoon zin in patat ipv een driegangenmaaltijd).

Je hebt gewoon even liefdesverdriet, en daar moet je doorheen, dat is pijnlijk. Maar haal niet jezelf en je relatie neer vanwege dit.
@Marana wij hebben eigenlijk al een hele tijd een open relatie. Eerlijk gezegd weet ik niet eens meer zo goed hoe het begonnen is... we gaan soms ook naar een club en zien weleens samen een stel thuis... en dat is super leuk en spannend en lekker...
Het enige waarover ik niet tevreden ben is de aandacht die ikzelf thuis krijg maar dat is allemaal te verklaren met dingen die op zijn werk gebeurd zijn het afgelopen jaar... wat samenvalt met het ontmoeten van minnaar.
En je hebt gelijk... liefdesverdriet is eigenlijk zoiets gewoons daar moet ik echt wel tegen kunnen!
Jullie relatie klinkt ook heel erg fijn! Heerlijk wanneer het zo kan gaan he?
Rooss4.0 schreef:
19-03-2020 08:07
Mijn liefje en ik (ach, uiteindelijk is hij toch óók gewoon mijn minnaar) zien elkaar gewoon, volgens schema. Dat is net zo link als minnaren natuurlijk want we wonen best een eind uit elkaar. We zijn beiden niet zo coronafobisch gelukkig en vinden elkaar zien te belangrijk om het te laten.

Ik zit absoluut niet op een lock down te wachten, dan ben ik nl mijn vervoermiddel kwijt maar ook daar gaan we gewoon een mouw aan passen.
hier hetzelfde schuitje. Ik heb twee minnaars, eentje zie ik eens per week en de ander een tot twee keer per week. Ze wonen in een andere plaats dan ik en ik ben altijd degene die naar hen komt. Bij een eventuele lockdown kan dat niet meer en dat lijkt ons best heel erg rot. Hoe denk jij dat op te lossen Rooss? Ga je dan tijdelijk bij hem wonen ofzo?
anoniem_319621 wijzigde dit bericht op 22-03-2020 11:52
9.31% gewijzigd
Visje83x schreef:
20-03-2020 19:37
Het zal denk ik idd de komende tijd wat lastig worden om te daten. Voor de meeste van ons.
Buiten roos (Het is haar vent).
Zouden jullie nu wel afspreken met minnaar als het risico bestaat dat?
Ik vind dat wel een lastig iets.
Ik heb dat wel gedaan. Ik heb corona gehad en toen ik hersteld was wilde minnaar me meteen weer zien. Ook al was er een risico dat ik hem nog kon aansteken. Minnaar twee hetzelfde verhaal, die wilde ook niet wachten en wilde dat ik kwam. Beiden zijn niet ziek geworden.
MisaMi schreef:
21-03-2020 22:20
Ik heb dat wel gedaan. Ik heb corona gehad en toen ik hersteld was wilde minnaar me meteen weer zien. Ook al was er een risico dat ik hem nog kon aansteken. Minnaar twee hetzelfde verhaal, die wilde ook niet wachten en wilde dat ik kwam. Beiden zijn niet ziek geworden.
Welkom MisaMi; bovenstaande triggerde mij. En ik vind het eerlijk gezegd erg naïef van jou en de minnaars. Want zij zijn dan wel niet ziek geworden maar ze zijn misschien wel een infectiehaard geworden dankzij het niet kunnen wachten op een veiliger moment. Eerlijk gezegd word ik hier boos van. Waarom doe je zoiets?? Dit kan andere mensen hun leven kosten!

Zowizo; ook welkom! Het is toch niet raar dat als je gevoelens voor iemand hebt dat je je afgewezen voelt als diegene je ineens links laat liggen. Wel ben ik het met Marana eens; het is niet nodig om jezelf of je relatie dan af te waarderen. Hij is nu geïnteresseerd in iemand anders. Heeft zin in worst in plaats van in kaas maar dat wil niet zeggen dat de kaas niet goed is.

Depten: fijn dat je je kunt vinden in het advies van de therapeut, uiteindelijk moet jij in je relatie verder.

Muurvliegje; mooi dat je nu het manipuleren kunt herkennen van D. Dat geeft waarschijnlijk ook meer power om echt afstand van hem te nemen.

Met mij gaat het goed, liefdesverdriet slijt snel (boven verwachting)
anoniem_389766 wijzigde dit bericht op 22-03-2020 11:29
0.50% gewijzigd
@ ilysfm fijn om te horen dat het je goed gaat en het verdriet snel slijt! Zou dat ook te maken kunnen hebben met het Corona gebeuren? Dat je zorgen ergens anders zijn momenteel?

Mooi gezegd eigenlijk van je... de kaas is nog altijd goed alleen nu niet zijn smaak meer.
In het weekend hadden we nooit contact dus ik zal het pas morgen gaan merken terwijl hij vrijdag aangaf maandag nog even contact te hebben... Ik weet eigenlijk niet of ik dat wil? Ik merk aan mezelf dat ik dus mezelf vasthoud aan die maandag terwijl de uitkomst dezelfde zal zijn. (Of ik moet zeggen dat ik niet zonder contact wil en mezelf compleet belachelijk maken) het komt er op neer dat wanneer ik maandag hetzelfde hoor maar dan 'in writing' het weer net zo kut zal zijn als vrijdag in het echt en dan ben je weer terug bij af....
Het feit dat ik momenteel niet kan werken helpt natuurlijk ook voor geen meter mee...
Zowizo; misschien komt het inderdaad door de corona crisis. Maar meer nog denk ik doordat ik een keer te vaak loze woorden heb gehoord. Het vertrouwen is gewoon weg en elke keer dat ik met hem bezig ben in gedachten en word me daarvan bewust dan is er iets diep van binnen dat denkt: het is zinloos. Zinloos om weer contact op te nemen, zinloos om de draad weer op te pakken, zinloos om er weer energie in te steken. Ik heb het gewoon opgegeven en dat is echt het einde. Zolang je nog boos kunt worden op iemand dan zit er nog energie, potentie, in het contact. Maar waar murwheid is, is geen potentieel meer. En dat maakt denk ik ook dat ik er nu vrij snel afstand van kan nemen.

Waarom hak je voor jezelf de knoop niet door dat je morgen geen contact zoekt/wilt? Het gaat, als ik je verhaal zo lees, uiteindelijk niets beters opleveren. En misschien doet het wat met je eigenwaarde om nu de eer aan jezelf te houden en het contact echt te verbreken?
Nou ja ik ben niet van plan uit mezelf contact op te nemen... maar heel eerlijk dat deed ik ook niet vaak. Het was 9/10 hij die begon met appen... het punt is denk ik dat ik tegen een berichtje opzie van hem en aan de andere kant het ook heel erg zou vinden als ik niks hoor.... heel tegenstrijdig ik snap dat het kant nog wal raakt.
En niet reageren als hij iets stuurt vind ik voor nu nog niet een optie. Maar misschien is dat wel het beste voor mezelf...
Dat tegenstrijdige kun je voorkomen door hem gewoon te blokkeren. Dan weet je dat je geen bericht krijgt, klaar.
Zowizo: hoe zou het voor je zijn om zelf een berichtje te sturen dat je even geen behoefte hebt aan contact? Dan hoef je niet af te wachten of hij contact opneemt en je bent ook meteen van het dilemma af of je wel of niet gaat reageren op een eventueel bericht van hem. Volgens mij kost het minder energie om zelf het initiatief te nemen dan om het af te wachten. Je staat meer aan de kant van de oorzaak (zelf regie) dan wanneer je zelf in actie komt.
Wow heel bericht getypt en ineens weg...
Jullie hebben allebei gelijk rationeel gezien. Dat zou de beste optie zijn.
Emotioneel gezien voelt het anders, het was voor mij niet klaar... en hij laat ook de deur op een kier door te zeggen dat hij me wel wil blijven horen en zien af en toe... alleen minder intensief. Ik kom nu duidelijk op een 3e plaats als ik dat al haal. Nu heb ik echt een fijn huwelijk dus van die kant denk ik joh waar maak ik me druk om? Ik wil helemaal geen relatie met hem... gewoon gezellig en lekker. Alleen het gevoel dat ik niet voor hem was /ben wat hij wel voor mij is maakt alles wat ongelijkwaardig. Dus; kan ik ermee leven dat ik als het ware niets voor hem beteken alleen casual seks of is dat te min voor me?
Lees al een tijdje mee hier. Doutzen Kroes heeft het wat scherp verwoord, maar het klopt wel dat deze tijden een goed moment zijn voor reflectie en veel duidelijk kunnen maken. Over relaties, minnaars bijvoorbeeld en wie bij het terugplooien van sociale contacten toch nog stuurt.

@Elize85, best een heftig besluit dat je genomen hebt! Het moet voor jou niet eenvoudig zijn om dan nog steeds zoveel tijd in huis met hem door te brengen nu, zonder de mogelijkheid om daarbuiten nog af te spreken. Frustraties, ook seksuele, kunnen snel oplopen zonder uitlaadklep.

Voor mij helpt sporten en verder trainen heel goed nu als afleiding.
Een duidelijk besluit is er nog niet Charles. Al 2 jaar niet.
De komende periode gaat duidelijkheid bieden, dat weet ik zeker.... (n.a.v. Diverse gesprekken)

Betreft de minnaars relaties;
Het fysieke contact is er niet (denk ik?) en ook sociaal contact is lastiger met kinderen/partner in huis.
Een goed moment om erachter te komen wat je voor de ander betekend en of je nog moeite voor elkaar wil doen.
Hoe lastig de situatie ook is..


Zowizo; hoe is het nu?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven