Seks
alle pijlers
Minnaar deel 39
dinsdag 22 oktober 2019 om 13:38
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
donderdag 26 maart 2020 om 08:15
Daar ben je toch zelf bij?
Geef jezelf een schop onder den kont en ga voor je huwelijk of doe het niet. Je klinkt nu alsof je achterover leunt en wacht tot het over gaat, je klinkt alsof je jezelf tot slachtoffer hebt gemaakt van deze situatie.
Misschien moet je "relatie" even -tijdelijk- als werkwoord gaan zien. Er ernaar acteren.
...
donderdag 26 maart 2020 om 08:17
Hoe houden jullie dan contact? Is mailen, kikken, messenger een optie?Tres_Jolie schreef: ↑26-03-2020 00:54En ik ben bang dat hij me vergeet in de tussentijd.
Appen is helaas geen optie voor ons.
Als hij je vergeet dan is dat ontzettend jammer maar wel veelzeggend in mijn optiek.
...
donderdag 26 maart 2020 om 13:09
Wat een nare opmerking... 
Voornamelijk meelezer hier. Herken een hoop van wat jullie schrijven, maar er nog niet aan toe mijn verhaal te doen. Misschien ontkenningsfase van wat mijn situatie precies inhoudt. Heb wel gemerkt dat hier veel hele begripvolle, wijze dames schrijven, en jullie bieden steun.
Voornamelijk meelezer hier. Herken een hoop van wat jullie schrijven, maar er nog niet aan toe mijn verhaal te doen. Misschien ontkenningsfase van wat mijn situatie precies inhoudt. Heb wel gemerkt dat hier veel hele begripvolle, wijze dames schrijven, en jullie bieden steun.
donderdag 26 maart 2020 om 13:17
donderdag 26 maart 2020 om 13:28
Nou... mijn huis is nog nooit zo opgeruimd geweest en ik ben met alles bij ipv steeds achter de zaken aanlopen... Haha ook weleens lekker.
Moet zeggen dat ik smorgens vooral een schop onder mijn kont nodig heb. Dan mis ik hem op de een of andere manier het meest. Ik hou mezelf bijna dwangmatig bezig maar het werkt wel, geen tijd om na te denken... want als ik dan toch ga zitten komen die compromissen weer tevoorschijn....
Ik hoop dat ik snel weer mag gaan werken...
Moet zeggen dat ik smorgens vooral een schop onder mijn kont nodig heb. Dan mis ik hem op de een of andere manier het meest. Ik hou mezelf bijna dwangmatig bezig maar het werkt wel, geen tijd om na te denken... want als ik dan toch ga zitten komen die compromissen weer tevoorschijn....
Ik hoop dat ik snel weer mag gaan werken...
donderdag 26 maart 2020 om 14:31
Dan kun je toch appen? En waarom ben je bang dat hij je vergeet, jullie zitten in elkaars cirkeltje zo te lezen.Tres_Jolie schreef: ↑26-03-2020 13:17We zijn goeie vrienden en hebben platonisch contact. Dus via diverse groepsappjes en Facebook.
...
donderdag 26 maart 2020 om 15:16
Ja enkel platonisch dus. Incidenteel kunnen we elkaar rechtstreeks appen, maar dat is geen gewoonte bij ons. En zeker niet op een sexy manier.
Ja ik ben bang dat hij vergeet hoe leuk hij me vind. En dat hij na deze periode enkel vriendschappelijk door wil gaan.
DIe angst is overigens nergens op gebaseerd hoor. T zal wel loslopen allemaal.
donderdag 26 maart 2020 om 16:17
Tres Jolie ik vind dat best heel herkenbaar... Ik denk zulke dingen ook makkelijk en we weten allemaal dat het onze eigen onzekerheid is en eigenlijk ook totaal niet charmant is... maja wat doe je eraan he?
Ik heb eventjes best sterk het gevoel gehad dat het aan mij lag dat het over is... Ik was niet goed genoeg blablabla... enfin dat heeft er dus niks mee te maken... Maar soms bekruipt me dat gevoel nog wel hoor...
Ik heb eventjes best sterk het gevoel gehad dat het aan mij lag dat het over is... Ik was niet goed genoeg blablabla... enfin dat heeft er dus niks mee te maken... Maar soms bekruipt me dat gevoel nog wel hoor...
donderdag 26 maart 2020 om 17:28
*zwaait* even naar alle oude bekenden, mogelijk herkende bekenden en nieuwe mensen 
Hier inmiddels al jaaaaaren stabiel 1 "leuk iemand", een ander dan destijds toen ik hier vaker postte.
Helaas het laatste jaar door omstandigheden weinig gelegenheid geweest voor fysieke ontmoetingen, wat het nu in coronatijd wellicht iets makkelijker maakt elkaar niet te zien.. (de gewenning..)
Hier inmiddels al jaaaaaren stabiel 1 "leuk iemand", een ander dan destijds toen ik hier vaker postte.
Helaas het laatste jaar door omstandigheden weinig gelegenheid geweest voor fysieke ontmoetingen, wat het nu in coronatijd wellicht iets makkelijker maakt elkaar niet te zien.. (de gewenning..)
donderdag 26 maart 2020 om 22:15
donderdag 26 maart 2020 om 22:45
Marre12345, fijn dat jij er ook weer bent! Onze situaties kwamen wel een beetje overeen. Ook mijn man kwam flink in sex- actie na onze crisis, nadat ik vet betrapt was met mijn minnaar. Was dat in jou relatie ook niet het geval? Elkaar weer helemaal opnieuw ontdekken en sex als nooit te voren beleven.
Ben wel benieuwd hoe dat nu gaat.
En dan het gemis van je minnaar hè! Pff.. herken het helemaal! Je kan af en toe zo terugverlangen naar de stiekeme ontmoetingen, het heerlijke samenzijn en gewoon lekker stout zijn. Ook ik doe het met de mooie herinneringen. Die bewaar ik met heel veel liefde in mijn hart. Heeft jou minnaar je helemaal laten gaan of probeert hij nog om contact te hebben?
Ben wel benieuwd hoe dat nu gaat.
En dan het gemis van je minnaar hè! Pff.. herken het helemaal! Je kan af en toe zo terugverlangen naar de stiekeme ontmoetingen, het heerlijke samenzijn en gewoon lekker stout zijn. Ook ik doe het met de mooie herinneringen. Die bewaar ik met heel veel liefde in mijn hart. Heeft jou minnaar je helemaal laten gaan of probeert hij nog om contact te hebben?
vrijdag 27 maart 2020 om 08:02
Goedemorgen lieve allemaal,
Ik ben eigenlijk per toeval op het forum van Viva terecht gekomen en zag toen al jullie berichtjes. Eindelijk wat ‘lotgenoten’ gevonden.
Drie jaar geleden heb ik een minnaar gehad voor een lange periode waarin we elkaar bijna dagelijks zagen. Ik zat op dat moment in een stabiele en gelukkig relatie (nu nog steeds trouwens). Een relatie waarin niets ontbeekt of verkeerd is, behalve de standaard irritaties.
Ik kende mijn minnaar al heel veel jaren en voelde altijd de spanning bij hem. Uiteindelijk ging het appen over op elkaar ontmoeten en dat uiteindelijk dus dagelijks. Ik werd verliefd op hem. Heel vervelend want waarom in hemelsnaam? Hier kon ik toch helemaal niets mee, we zaten immers beide in een langdurige relatie(hij ook).
Hij gaf mij een gevoel van vrijheid en als ik met hem was dan leek twee uur, 5 minuten te duren.
Ondanks dat gevoel van de zevende hemel, vrat het ook aan mij. Ik besodemieterde mijn lieve vriend en miste mijn minnaar als hij er niet was. Iedere dag leek het alsof ik in een achtbaan van emoties zat.
Op de momenten waarop ik al het contact met mijn minnaar wilde verbreken, appte hij alweer “ik moest aan je denken”
En dan begon het weer, want ja ik dacht ook nonstop aan hem.
Uiteindelijk heb ik, zonder zijn medeweten, mijn vriend verteld over de ander.
Hij heeft het ook aan zijn vrouw verteld. Ze bleven bij elkaar. Mijn vriend wilde toch proberen om hier samen uit te komen.
Mijn minnaar heb ik nooit meer gezien of gesproken. Toch lukt het me nog steeds niet om hem volledig los te laten. Inderdaad het stiekeme verlangen naar het samenzijn....
Toch vraag ik me ook af waarom dat gemis zo lang duurt. Ik heb een drukke fulltime baan, een gezin, vriendinnen. En dan toch....
Ik ben eigenlijk per toeval op het forum van Viva terecht gekomen en zag toen al jullie berichtjes. Eindelijk wat ‘lotgenoten’ gevonden.
Drie jaar geleden heb ik een minnaar gehad voor een lange periode waarin we elkaar bijna dagelijks zagen. Ik zat op dat moment in een stabiele en gelukkig relatie (nu nog steeds trouwens). Een relatie waarin niets ontbeekt of verkeerd is, behalve de standaard irritaties.
Ik kende mijn minnaar al heel veel jaren en voelde altijd de spanning bij hem. Uiteindelijk ging het appen over op elkaar ontmoeten en dat uiteindelijk dus dagelijks. Ik werd verliefd op hem. Heel vervelend want waarom in hemelsnaam? Hier kon ik toch helemaal niets mee, we zaten immers beide in een langdurige relatie(hij ook).
Hij gaf mij een gevoel van vrijheid en als ik met hem was dan leek twee uur, 5 minuten te duren.
Ondanks dat gevoel van de zevende hemel, vrat het ook aan mij. Ik besodemieterde mijn lieve vriend en miste mijn minnaar als hij er niet was. Iedere dag leek het alsof ik in een achtbaan van emoties zat.
Op de momenten waarop ik al het contact met mijn minnaar wilde verbreken, appte hij alweer “ik moest aan je denken”
En dan begon het weer, want ja ik dacht ook nonstop aan hem.
Uiteindelijk heb ik, zonder zijn medeweten, mijn vriend verteld over de ander.
Hij heeft het ook aan zijn vrouw verteld. Ze bleven bij elkaar. Mijn vriend wilde toch proberen om hier samen uit te komen.
Mijn minnaar heb ik nooit meer gezien of gesproken. Toch lukt het me nog steeds niet om hem volledig los te laten. Inderdaad het stiekeme verlangen naar het samenzijn....
Toch vraag ik me ook af waarom dat gemis zo lang duurt. Ik heb een drukke fulltime baan, een gezin, vriendinnen. En dan toch....
vrijdag 27 maart 2020 om 08:35
Ha Depten wat leuk dat je reageert. Ja, onze verhalen leken erg op elkaar. Fijn om te lezen hoe jij terugdenkt aan je minnaar.
Wij hebben beiden moeite gehad elkaar echt los te laten. Er gingen nog wel eens mailtjes heen en weer, ook van mijn kant uit. Mijn minnaar stelde zelfs begin dit jaar nog voor het weer op te pakken. Dat was sowieso een no go voor mij, maar het leek me wel fijn om nog contact te houden.
Maar ik merk dat me dat geen goed doet. Ik word er onrustig van en het gaat ten koste van de intimiteit met mijn man. Dus ik heb het inmiddels helemaal gestopt. Dat geeft me echt veel rust. Dus nu vooral mooie herinneringen (samen een hotelgang doorlopen op weg naar de kamer, weten dat je uuuuren de tijd hebt samen...)
Ik lees hier nog vaak mee, jij ook kennelijk? Ik ben benieuwd hoeveel oud-minnaressen dat doen... Heimwee naar het verleden of om jezelf eraan te herinneren dat het maar goed is dat je niet meer in dat schuitje zit? Voor mij is het een mengeling ervan.
Wij hebben beiden moeite gehad elkaar echt los te laten. Er gingen nog wel eens mailtjes heen en weer, ook van mijn kant uit. Mijn minnaar stelde zelfs begin dit jaar nog voor het weer op te pakken. Dat was sowieso een no go voor mij, maar het leek me wel fijn om nog contact te houden.
Maar ik merk dat me dat geen goed doet. Ik word er onrustig van en het gaat ten koste van de intimiteit met mijn man. Dus ik heb het inmiddels helemaal gestopt. Dat geeft me echt veel rust. Dus nu vooral mooie herinneringen (samen een hotelgang doorlopen op weg naar de kamer, weten dat je uuuuren de tijd hebt samen...)
Ik lees hier nog vaak mee, jij ook kennelijk? Ik ben benieuwd hoeveel oud-minnaressen dat doen... Heimwee naar het verleden of om jezelf eraan te herinneren dat het maar goed is dat je niet meer in dat schuitje zit? Voor mij is het een mengeling ervan.
vrijdag 27 maart 2020 om 09:29
Marre12345 schreef: ↑27-03-2020 08:35
Ik lees hier nog vaak mee, jij ook kennelijk? Ik ben benieuwd hoeveel oud-minnaressen dat doen... Heimwee naar het verleden of om jezelf eraan te herinneren dat het maar goed is dat je niet meer in dat schuitje zit? Voor mij is het een mengeling ervan.
Ik blijf hier ook meelezen, vind het ook leuk om updates te lezen van minnaressen en minnaars (feli Dr Nootje!) uit het verleden.
Ik heb geen heimwee naar het verleden. Tuurlijk was de spanning en het geile van een date leuk, maar voor mij weegt het gewoon niet meer op tegen al het stiekeme gedoe en de buikpijn. De ellende van het geheim moeten houden en iemand bedriegen en geen openlijk contact kunnen hebben, is gewoon groter dan de leuke momenten.
Toevallig afgelopen week weer eens een berichtje ontvangen van mijn eerste minnaar. Hij was toen single en we eindigden met ruzie, nu zeker 8 jaar geleden. Zo heel af en toe stuurt hij iets via LinkedIn. Best leuk om te horen hoe het nu gaat, maar daar blijft het dan ook bij. Wel droomde ik 's nachts dat mijn vriend en ik bij deze minnaar op bezoek gingen. Zonder stiekem gedoe dus
vrijdag 27 maart 2020 om 10:11
Oh echt?
Werken, sporten, de liefde bedrijven, moederen, huishouden... dat gaat allemaal (ook in deze tijd) gewoon door maar het hoofd staat eigenlijk nooit stil. En dat vind ik heel fijn.
...
vrijdag 27 maart 2020 om 10:23
Dit topic gaat me aan mijn hart, al jaren! Ondanks dat ik de OP niet meer neerzet en minnares-af ben kan ik het topic niet loslaten. Eindelijk (we zijn nu 12 jaar verder) weet ik hoe ik echt, officieel over vreemdgaan denk. En dankzij dit topic zijn mijn schrijfskills aangescherpt, heb ik enorm veel over mezelf geleerd, heb ik mijn hersenkronkels steeds beter onder woorden kunnen brengen en vind ik het leuk om hier een hart onder de riem te steken, daar een schop(je) uit te delen maar bovenal is het schrijven hier een leerzaam gebeuren voor mijzelf geweest.Marre12345 schreef: ↑27-03-2020 08:35Ik ben benieuwd hoeveel oud-minnaressen dat doen... Heimwee naar het verleden of om jezelf eraan te herinneren dat het maar goed is dat je niet meer in dat schuitje zit?
Dat stadium ben ik nu wel voorbij.
De lessen breng ik in praktijk in mijn (voor mijn gevoel nog steeds) verse relatie en de titel minnares ambieer ik niet meer. Ik kijk met liefde terug op 9 jaar lang rondsloeren en af en toe komt er een smeuiig verhaal onder de pet dat ik écht even moet delen met Vent. En hij hoort het aan, glimlacht en is trots op het feit dat een schijnbaar begeerlijke vrouw uiteindelijk voor hem kiest. Zelf is hij ook niet gespeend van avontuurlijke voorvallen die hij dan weer met mij deelt en zo kunnen we heerlijk terugspringen in de tijd, de tijd waarin wij elkaar nog niet kenden, de tijd die afgesloten is maar waar met veel plezier aan wordt teruggedacht.
En samen schrijven we nieuwe geschiedenis. Nodigen af en toe een 3e of 3e en 4e uit in ons nest en dat zorgt voor lekkere spanning en gespreksstof.
Maar de basis is wij 2 en die is steenhard en wordt steeds stabieler.
Ik ben wel heel blij dat ik door het minnaarstijdperk ben gegaan. Het heeft me gevormd, zelfvertrouwen gegeven maar vooral een stevige inkijk gegeven in het mannenbrein én mijn eigen brein. Zonder dit tijdperk had ik niet gestaan waar ik nu stond, dat weet ik zeker.
Ik koester mijn minnares!
En nam er 2 jaar geleden van harte afscheid van....
...
vrijdag 27 maart 2020 om 16:06
Thnx! Ik was vooral nieuwsgierig wie hier nog met enig regelmaat terugkwamen (van Roossss had ik niets anders verwacht
). Ook van de mensen die zo langzaampjes uit mijn whatsapp zijn weggegleden enzo 
vrijdag 27 maart 2020 om 19:24
Roos misschien een hele rare vraag maar in welk opzicht heeft het je zelfvertrouwen gegeven? Dat je nu beter weet wat je aankunt of dat je beter weet wat je waard bent?
Ik mis wel de aandacht merk ik aan mezelf... het feit dat je weet dat iemand anders aan je denkt op een niet alleen seksuele manier maar gewoon ook zeker vriendschappelijk. Eerlijk gezegd waren onze gesprekken 9/10 keer echt vriendschappelijk en met domme grapjes. Dus eigenlijk mis ik gewoon een vriend die ik een jaar lang dagelijks sprak via appjes... Ik hoop dat het snel slijt. Misschien toch gaan tinderen dan
Ik mis wel de aandacht merk ik aan mezelf... het feit dat je weet dat iemand anders aan je denkt op een niet alleen seksuele manier maar gewoon ook zeker vriendschappelijk. Eerlijk gezegd waren onze gesprekken 9/10 keer echt vriendschappelijk en met domme grapjes. Dus eigenlijk mis ik gewoon een vriend die ik een jaar lang dagelijks sprak via appjes... Ik hoop dat het snel slijt. Misschien toch gaan tinderen dan
vrijdag 27 maart 2020 om 22:11
Hi buurtgenoot, fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Hier ook, met minnaar nr zoveel inmiddels sinds ik hier schrijf.Nootje1975 schreef: ↑27-03-2020 16:06Thnx! Ik was vooral nieuwsgierig wie hier nog met enig regelmaat terugkwamen (van Roossss had ik niets anders verwacht
