Minnaar deel 41

Anoniem_22918 dinsdag 3 november 2020 om 12:15

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 03-11-2020 17:09
Reden: Link deel 39 erbij geplakt

0.97% gewijzigd

Anoniem_372700 zaterdag 12 december 2020 om 13:40

Ja, ik vond dat mijn post makkelijk anders geïnterpreteerd kon worden. Nav van je post werd ik getriggerd door de zin ‘met z’n 2 is het leuker’. Dat is iets waar ik zelf niet achter zou staan. Ik wil geen relatie omdat ik niet alleen zou kunnen zijn, het leeg voelt etc. Eens met je dat mensen te lang in matige relaties blijven hangen. Dat is inderdaad jammer.

Vanuit het verleden weet ik dat alleen zijn heel leuk kan zijn. Het was een van m’n gelukkigste periodes uit mijn leven. Niet omdat mijn relaties zo rampzalig waren maar je leert weer zoveel en alles staat open. Soms kun je ook niet de vinger leggen waarom je de verbinding mist in je relatie. Dan ga je door want alles gaat toch eigenlijk goed, dat had ik. Mijn ex voelde die verbinding wel, maar ik niet. Dat gegeven vind ik wel een interessante en ben ik nu nog aan het onderzoeken. De laatste paar dagen vallen wat puzzelstukjes in elkaar. Ik voel daardoor vooral veel opluchting, letterlijk, mijn ademhaling is omlaag gegaan.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 13:41

blijfgewoonbianca schreef: ↑
12-12-2020 13:38
Dan nog breek je een ouderlijk kerngezin op.

Maar zijn de kinderen vaak al oud genoeg om eea te begrijpen. Vaak lees je ook dat kinderen het meestal ook wel doorhadden en juist blij zijn dat ouders gescheiden zijn of het juist jammer vinden dat ze hebben gekozen samen te blijven destijds.

Anoniem_372700 zaterdag 12 december 2020 om 13:49

blijfgewoonbianca schreef: ↑
12-12-2020 13:27
Ik denk dat - op dit moment - niemand een geschikte partner is voor Ellacin en ook niet voor minnaar. Als ze hebben geleerd te (h)erkennen wat ze nodig hebben, dat durven te uiten, ook in te spelen op de verlangens van hun partner, en dat soort dingen, misschien dat ze dan in staat zijn een duurzame relatie in te gaan waarin ze tevreden zullen zijn en niet bij een dip vluchten door hun gemis aan wat dan ook bij een ander te zoeken.

Dit is, denk ik, een hele belangrijke. Dat heb ik gewoon verzuimd in mijn vorige relatie. Ik was me daar ook niet van bewust. Niet geleerd om echt veel te voelen, laat staan dat ik mijn behoeftes kenbaar kon maken. Er was een soort leegte, heel lang. Wel erkend dat het aan mij lag. Eerst dacht ik die leegte op te kunnen lossen door mezelf te ontplooien en allerlei nieuwe hobby’s aan te boren maar ik moest nog verder terug.

blijfgewoonbianca zaterdag 12 december 2020 om 13:59

loisnvt schreef: ↑
12-12-2020 13:41
Maar zijn de kinderen vaak al oud genoeg om eea te begrijpen.

Weet ik niet. Van bepaalde dingen krijg je als kinderen ook niet alles mee ( seksleven, overspel , etc ) dus als je je jeugd als fijn hebt ervaren en pa en ma scheiden na 40 jaar... Geen idee in hoeverre je daar dan begrip voor hebt. En alsnog is dat dan vreselijk, ook al ben je het huis uit.

Vaak lees je ook dat kinderen het meestal ook wel doorhadden en juist blij zijn dat ouders gescheiden zijn of het juist jammer vinden dat ze hebben gekozen samen te blijven destijds.

Dat is als ouders niet kameraadschappelijk / vriendelijk / zorgzaam / hartelijk naar elkaar waren maar er koude oorlogen werden uitgevoerd, of ruzie was, gesneerd werd etc.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Eidde zaterdag 12 december 2020 om 15:02

Bedankt voor je post Loisnvt.

I wanna live my life with the volume full!

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 15:03

.......

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 12-12-2020 19:44
Reden: Verwijderd ivm privacy

99.25% gewijzigd

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 15:13

In aanvulling op mijn laatste post.

Stel dat mijn ouders na 40 jaar huwelijk wel (voor mij) totaal onverwacht zouden scheiden, dan lijkt mij dat ook best moeilijk. Toch, vind ik, dat je er dan meer begrip voor zou kunnen opbrengen als volwassen kind zijnde. Ze kiezen immers niet zomaar voor een scheiding en dan zie je je ouders liever apart gelukkig dan ongelukkig samen. Maar dat is hoe ik erover denk uiteraard.

Anoniem_394104 zaterdag 12 december 2020 om 15:59

Lois dat zijn onmogelijke situaties vanuit een oogpunt van vroeger wellicht waarin scheiden gewoon not done was. Ik heb het ook gezien bij mijn schoonouders. Mijn schoonvader is inmiddels overleden maar schoonmoeder zegt nu nog dat ze, wanneer ze in deze tijd geleefd hadden, ze niet bij haar man was gebleven.

Aan de andere kant, mijn ouders zijn, na een huwelijk van 35 jaar, gescheiden. Ikzelf zag het langer aankomen, al voordat mijn moeder het doorhad. Mijn vader en moeder leefden als broer en zus. Er was nooit ruzie maar er was ook geen genegenheid. Ook dit heb ik als kind meegekregen waarbij gedacht werd dat het beter was bij elkaar te blijven "voor de kinderen". In mijn optiek was dat niet perse beter al weet ik natuurlijk niet hoe het anders zou zijn geweest. En zo geldt dat voor iedereen. Je hebt allemaal je eigen referentiekaders van waaruit je iets bekijkt. Het een is niet per definitie beter dan het ander. Ik denk dat je ten alle tijden moet kiezen voor een gelukkig leven. En als dat dan betekent dat je uit elkaar moet gaan, dan is dat maar zo. Ik denk dat wanneer je bij elkaar blijft om praktische redenen of voor kinderen je tekort doet aan jezelf en je partner. Hoe moeilijk de beslissing ook is.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 16:50

Klopt Zowizo, ik vind gewoon dat scheiden absoluut niet als negatief bestempeld hoeft te worden, zelfs als je als kind zijnde nooit iets negatiefs hebt meegekregen uit het huwelijk van je ouders.

Anoniem_372700 zaterdag 12 december 2020 om 18:03

Volgens mij hoeft een scheiding niet perse slecht voor een kind te zijn als je er als ouder maar voor je kind bent. Dat is het belangrijkste, dat je een vader en een moeder hebt die op een fatsoenlijke manier hun liefde kunnen uiten. Tuurlijk is samen ideaal maar een kind dat opgroeit in een gezin van onvrede/ruzie/gebrek aan genegenheid is mi niet beter af.

blijfgewoonbianca zaterdag 12 december 2020 om 18:09

Lois, bedankt voor het delen.
Heb je enig idee hoe het kan dat er na al die liefdevolle jaren zo’n disbalans kon ontstaan ? Wilde / kon de een niet mee, kon de ander die ene niet bij de hand nemen ? Wilde de ander de een eigenlijk toch niet meenemen ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

blijfgewoonbianca zaterdag 12 december 2020 om 18:24

StardustZiggy schreef: ↑
12-12-2020 18:03
Volgens mij hoeft een scheiding niet perse slecht voor een kind te zijn

Volgens mij is zo’n levensgrote verandering per definitie best wel slecht. Hoe zou jij het zelf vinden om in twee huizen te moeten wonen en altijd iemand te moeten missen ?
Ze houden er bijna altijd nadelige gevolgen aan over.

als je er als ouder maar voor je kind bent. Dat is het belangrijkste, dat je een vader en een moeder hebt die op een fatsoenlijke manier hun liefde kunnen uiten. Tuurlijk is samen ideaal maar een kind dat opgroeit in een gezin van onvrede/ruzie/gebrek aan genegenheid is mi niet beter af.

Dat laatste ( gebrek aan genegenheid ) schijnt dus niet zo te zijn.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_372700 zaterdag 12 december 2020 om 18:46

Weggehaald zoals eerder vermeld.

anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 12-12-2020 20:24

92.51% gewijzigd

Oranjexxx zaterdag 12 december 2020 om 18:49

Ik heb mijn ouders ooit gevraagd waarom ze altijd ruzie liepen te maken. Ze waren heel verbaasd, want ze hadden nooit ruzie. Toen we daar verder over in gesprek gingen, bleken er bepaalde gesprekspatronen ingeslepen te zijn die op ons over kwamen als ruzie. Ze waren niet liefdevol of vriendelijk, maar er zat veel minder achter dan wij dachten.

Dat klinkt niet fijn Lois, zoals je ouders nu met elkaar omgaan. Ik zou er zelf niet zo goed tegen kunnen als ik dan mijn moeder huilend aan de lijn zou krijgen. Ik wil daarin geen partij zijn, ik vind het iets van hen, zij moeten het samen op zien te lossen en mij daar niet mee belasten. Mijn schoonmoeder had daar ook een handje van. Jammer voor haar ben ik niet snel iemand die meehuilt, dus toen ze bij mij geen podium kreeg, werd dat snel minder.

Anoniem_63d26b421e129 zaterdag 12 december 2020 om 19:22

En daarom is in bepaalde omstandigheden de constructie van mijn ouders prima. Hij heeft een minnares, al jaren, zij kiest het niet te weten.
Zij zijn na meer dan 40 jaar niet in een negatieve spiraal beland, gaan liefdevol en vriendschappelijk met elkaar om. Ze hebben zelfs echt veel plezier en nog steeds een heel warm nest.

En ja. Dat lukt zeker weten niet overal. En het is niet perfect.
Ik heb overigens vroeger nooit iets van spanning of frustraties gevoeld. Ik weet niet zeker of die er toen gewoon niet waren of wij als kinderen ze niet oppikten.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 20:29

blijfgewoonbianca schreef: ↑
12-12-2020 18:09
Lois, bedankt voor het delen.
Heb je enig idee hoe het kan dat er na al die liefdevolle jaren zo’n disbalans kon ontstaan ? Wilde / kon de een niet mee, kon de ander die ene niet bij de hand nemen ? Wilde de ander de een eigenlijk toch niet meenemen ?

Jazeker weet ik dat en om niet al te herkenbaar te schrijven houd ik het wat in het algemeen, een té groot verschil in IQ en EQ. Dat was enigszins houdbaar en onopmerkzaam totdat mijn vader (als kostwinner) met pensioen ging. Oké, echt met pensioen is hij nooit gegaan, want hij werkt (als eind 70-er) nog steeds als ZZP’er, maar dat is heel veel vluchtgedrag al vindt hij het ook nog steeds erg belangrijk mee te draaien in de maatschappij. Het was dus niet een kwestie van haar niet willen meenemen in zijn ontwikkeling, maar meer ook niet kunnen en dat is triest, want het zijn beide mensen met het hart op de goeie plaats en zeker vol liefde voor hun kinderen.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 20:37

oliviaaaaaaa schreef: ↑
12-12-2020 19:22
En daarom is in bepaalde omstandigheden de constructie van mijn ouders prima. Hij heeft een minnares, al jaren, zij kiest het niet te weten.
Zij zijn na meer dan 40 jaar niet in een negatieve spiraal beland, gaan liefdevol en vriendschappelijk met elkaar om. Ze hebben zelfs echt veel plezier en nog steeds een heel warm nest.

Ik geloof ook zeker dat dit kan en vind het ook mooi dat het bij hen zo werkt.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 20:45

@Oranje, je hebt helemaal gelijk, het is ook niet fijn dat ze mij ermee belast, maar ik ken mijn moeder als mijn broekzak en hoor en zie binnen 5 minuten als er wat is al doet ze dan nog zo haar best het te verbergen. Dan kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om het te negeren en te vragen of er iets is. I know, mijn tekortkoming, maar wel waarheid.

Anoniem_22918 zaterdag 12 december 2020 om 20:47

@Stardust

Volgens mij ben jij hartstikke goed op weg gezien jouw zelfinzicht

Anoniem_63d26b421e129 zaterdag 12 december 2020 om 21:12

loisnvt schreef: ↑
12-12-2020 20:29
Jazeker weet ik dat en om niet al te herkenbaar te schrijven houd ik het wat in het algemeen, een té groot verschil in IQ en EQ.

Ik herken dit ook.
Fijn dat je dit deelt Lois.

Anoniem_63bbab0ab36c1 zondag 13 december 2020 om 18:38

Hallo allemaal,

Ik wil een minnaar puur voor de seks. Ik wil geen relatie, geen liefde puur seks. Ik ben getrouwd en hou van mijn man en wil ook bij hem blijven. De man met wie ik aan het flirten ben, nou ja flirten, wij hebben al wel enige vorm van lichamelijk contact gehad, geen seks, denkt er volgens mij hetzelfde over.
Wat is dan het probleem dan zou je zeggen?
Dat ik me toch schuldig ga voelen als het echt tot neuken komt? Maar ik heb dit echt nodig.
Het is gewoon spannend. We zien elkaar 1 keer per week. Nog tips en of inzichten hoe ik dit voor mezelf “doable” kan houden?

Rooss4.0 zondag 13 december 2020 om 19:16

Waarom denk je dit nodig te hebben?

...

Anoniem_63bbab0ab36c1 zondag 13 december 2020 om 20:05

Rooss4.0 schreef: ↑
13-12-2020 19:16
Waarom denk je dit nodig te hebben?

Omdat ik spanning zoek, in seks. Misschien ook een gedeelte dat het eigenlijk niet mag. Maar mijn seksleven is met alleen mijn man niet bevredigend genoeg.

Maar ik wil het in mijn hoofd strikt gescheiden houden.

blijfgewoonbianca zondag 13 december 2020 om 20:34

Sybylla schreef: ↑
13-12-2020 20:05
Omdat ik spanning zoek, in seks. Misschien ook een gedeelte dat het eigenlijk niet mag. Maar mijn seksleven is met alleen mijn man niet bevredigend genoeg.

Maar ik wil het in mijn hoofd strikt gescheiden houden.

Zou je man ook “ los “ mogen met bijv het meisje van de kantine / de buurvrouw / zijn collega / zijn fysiotherapeute omdat hij met jou niet bevredigend vindt ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_63bbab0ab36c1 zondag 13 december 2020 om 21:04

Vroeger zou dit voor mij een dealbreaker zijn geweest en zou ik dit niet accepteren. Nu kijk ik heel anders tegen dingen aan. Alles is niet meer zo zwart wit.
Maar een deel van wat het zo spannend maakt is dat het “niet mag”

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Minnaar deel 41

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.