Minnaar deel 41

Anoniem_22918 dinsdag 3 november 2020 om 12:15

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 03-11-2020 17:09
Reden: Link deel 39 erbij geplakt

0.97% gewijzigd

Rooss4.0 dinsdag 15 december 2020 om 13:45

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
15-12-2020 13:31
Volgens mij laat jij hem voorlopig nog niet los of wel @Roos?
Wat maakt dat je andere dames hem na 4 jaar zat waren?

Dat eerste: nee, beslist niet. 30-12 komt eraan, de dag waarop ik hem in 2017 vroeg of hij serieus met me wilde verkeren. Dat betekent dat we onze relatie wederom gaan her-ijken, ik hem een gelofte ga voorlezen (afgelopen jaren deed hij dat bij mij) en dan besluiten we er nog een jaartje aan te plakken of niet. Dat laatste is natuurlijk totaal onnozel maar elkaar jaarlijks héél bewust de liefde verklaren en een heel bewuste keuze maken vinden we een mooi ritueel.

Vent is een man met extreem goede en vrij duidelijke iets minder goede eigenschappen. Ik denk zomaar dat na een jaar of 3-4 de magie van die extreem goede eigenschappen wat uitgewerkt was en de minder goede eigenschappen hun podium hielden met alle gevolgen van dien. De relaties die hij heeft bedreven kregen altijd "samenwonen" als gevolg en dat is al een keer of 4-5 een formidabele fout gebleken. Al zijn relaties gingen vrij snel na die samenwoonbeslissing stuk. Niet altijd om dezelfde reden trouwens maar over all kan ik wel constateren dat hij heel slecht samenwoonmateriaal is.

Ik denk overigens dat ik zelf ook niet altijd te kauwen ben in een samenwoonsituatie. Ik wil toch wel heel erg graag dat het op mijn manier gaat en ik kan me ook best snel storen aan bepaalde eigenschappen, gewoonten en eeehm geluiden

We kunnen dus constateren dat we prima kunnen blijven relatieën en we zouden met gemak die 4 jaar kunnen tackelen. Maar de voorwaarde is en blijft, niet onder één dak.

...

Anoniem_22918 dinsdag 15 december 2020 om 13:46

StardustZiggy schreef: ↑
15-12-2020 13:20
Relatie ervaring vind ik nu ook een must (tenzij alleen voor de sex/ons zoiets), ook omdat ik nu wat ouder ben. Toch had mijn ex rondom zijn dertigste geen relatie ervaring, niet langer dan 3 maanden hield hij het vol. Dat zou normaal een flinke rode vlag moeten zijn. In eerste instantie wees hij me af en leek het op niks uit te draaien. Pas toen ik hem helemaal losliet, kwamen we bij elkaar en hebben we meer dan 15 jaar een relatie gehad. Hij heeft zich ontpopt tot een betrouwbare en veilige partner. Dat vind ik een fijn gegeven. Mijn andere must is dat ik zelf helemaal goed in m’n vel moet zitten. Dan kan ik ook vanuit een gezondere basis reageren.

Nogmaals, ik vind dat je goed bezig bent en de zaken helder hebt, dat gaat je zeker heel wat opleveren. Relatie ervaring is ook erg belangrijk, zeker om te weten wat je absoluut niet meer wilt. Als ik al een relatie zou ambiëren, dan zeker ook geen onervaren man die nooit een langdurige relatie heeft gehad. Zelfs voor alleen seks zou ik geen onervaren man in mijn bed willen hebben, vind ik erg onaantrekkelijk.

Jouw idee om straks even lekker los te gaan vwb seks, die tijd heb ik ook gehad en ik heb daar ontzettend veel van geleerd en ook veel mensenkennis (lees mannenkennis) door opgedaan, was een erg leuke en vooral leerzame tijd

Anoniem_372700 dinsdag 15 december 2020 om 14:35

Fijn om te horen Lois. Ik merk ook dat het helderder voor mij wordt, daar waar eerst de wanhoop overheerste. Moest er wel diep (als in, gevoelsmatig zwaar moeras) voor gaan.

Maar haha, vind het idee van losgaan wel spannend hoor, op een leuke manier

. Ik vertrouw, naast alles wat ik weet qua patronen, ook op mijn intuïtie (en boerenverstand) want die blijkt keer op keer juist te zijn. Mag echt nog meer van mezelf uitgaan.

@Roos, wat een mooi idee om elk jaar bewust voor elkaar te kiezen. Herken wel wat over het samenwonen. Daar gaat het bij mij ook mis. Geen samenwoonmateriaal.

Anoniem_394104 dinsdag 15 december 2020 om 14:46

@roos eens met stardust heel mooi gebaar wel om dat ieder jaar heel bewust te doen. Er klinkt altijd veel liefde en respect door in je postst over "vent". Mooi om te lezen!

Vwb een onervaren man... nee liever wel iemand die ervaring heeft in bed. Langdurige relaties hoeft voor mij niet omdat ik op de een of andere manier toch op jonge mannen val voor fwb. Omdat ik daarin minder gevaar zie gevoelsmatig. Uiteindelijk is voor mij het belangrijkste dat ze oprecht zijn en respect hebben voor mij en mijn persoon. Maar dat moet toch altijd maar blijken na die eerste ontmoeting, daarvoor doen ze allemaal hun best.

Anoniem_366979 dinsdag 15 december 2020 om 15:16

Zowizo schreef: ↑
15-12-2020 12:20

, ik ben in 1 klap over ex minnaar heen...

Nou ja, toch wel lekker die spanning weer.

Zie je dat het niet gaat om de ex-minnaar als persoon zelf? Het gaat om de invulling die het voor jou oplevert.
De spanning om verveling en leegte te vermijden en de aandacht en bevestiging om je zelfbeeld op te poetsen. De persoon zelf is eigenlijk inwisselbaar.
Toen bij mij dit kwartje viel kon ik een hoop loslaten.

Rooss4.0 dinsdag 15 december 2020 om 15:18

Relatie ervaring en bed ervaring zijn wel 2 heeeeel verschillende dingen!

...

Anoniem_394104 dinsdag 15 december 2020 om 15:21

Roodkapjeendewolf misschien is dat zo maar ik zie er niks verkeerds in. De mannen kunnen dan inwisselbaar zijn, dat ben ik voor hun ook en daar heb ik geen moeite mee. Ik moet het gewoon op een afstandje houden.

Op de een of andere manier voel ik me daar prettig bij op dit moment. Misschien over 5 jaar niet meer...

Anoniem_366979 dinsdag 15 december 2020 om 15:27

@roos mooi ritueel om elk jaar bewust voor elkaar te kiezen. Ik geloof dat de sleutel van een relatie is om elkaar en de liefde nooit als vanzelfsprekend te zien. Ik denk dat dit naast gewoontes die kunnen botsen, de grootste valkuil is van samenwonen.
Zolang je duidelijk weet van elkaar dat je niet geschikt bent voor samenwonen kun je hierop anticiperen zonder teleurstellingen.

Anoniem_366979 dinsdag 15 december 2020 om 15:35

Zowizo schreef: ↑
15-12-2020 15:21
Roodkapjeendewolf misschien is dat zo maar ik zie er niks verkeerds in. De mannen kunnen dan inwisselbaar zijn,

Ik zie hier niks verkeerds in. Het gaat naar mij idee om dat je zelf inziet hoe het zit. Jouw liefdesverdriet gaat naar mij idee niet om het missen van specifiek deze man maar om de leegte die hij achterliet. Die leegte zit in jou.
Als je weet waarom je iets doet krijg je meer grip en regie over je leven. Misschien helpt dit om bij een nieuw exemplaar minder diep erin te zakken.

Eidde dinsdag 15 december 2020 om 15:45

Rooss4.0 schreef: ↑
15-12-2020 13:11
Ja? Kunnen we mekaar tegen komen?

Nou ja.. We moeten binnen blijven he? Maar je mag langskomen voor de thee

I wanna live my life with the volume full!

donnaatje78 dinsdag 15 december 2020 om 16:02

Hi, sorry dat ik even kom inbreken met een egopost.
Ik heb na een knipperlicht affaire van 2 jaar (hij in relatie, ik niet), 2 weken geleden weer contact verbroken.
En ik weet RATIONEEL dat het het beste voor me is, ik kan me verstandelijk herinneren hoe onbelangrijk ik me voelde, hoe ik me een bonuschick voelde, en dat dat pijn deed. Maar ik vind het lastig om dat gevoel weer op te roepen.
Ik zit al de hele dag op mn handen om hem maar niet te deblokkeren. Want ik wil niet dat cirkeltje opnieuw in. Maar ik vind het lastig om met dit lege gevoel om te gaan.
Heeft iemand een tip? Of een schop?

Anoniem_22918 dinsdag 15 december 2020 om 16:10

Hi Donna, vlgs mij weet je heel goed waar de schoen wringt. Ik las dat je ook depressief bent/was, ben je daarvoor onder behandeling? Hoe gaat het nu met je, los van deze minnaar?

donnaatje78 dinsdag 15 december 2020 om 16:17

Thanks voor je reactie Lois.
Ik heb voor januari een afspraak bij de huisarts om een doorverwijzing los te peuteren. Vorige keren dat ik bij de psychologische praktijkondersteuner bij de HA was, deed de ondersteuner wat lastig over doorverwijzen, omdat ik in haar ogen "het allemaal wel weet". Ik heb me toen een beetje laten overdonderen daardoor en ben zonder verwijzing weg gegaan.
Overigens slik ik al sinds mn 20e anti depressiva dus ben enigszins bekend met depressieve fasen.

Ik weet ook wel dat ik geen contact moet zoeken, laat staan me moet openstellen voor contact. Het gevoel van gemis en leegte voelt soms echter zo overweldigend dat ik het lastig vind om weerstand er aan te bieden.

De Corona tijd maakt ook dat ik afleiding zoeken lastig vindt. Geen sportschool, geen theater, geen bioscoop.

Waar denk jij dat mijn schoen wringt?

Rooss4.0 dinsdag 15 december 2020 om 16:17

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
15-12-2020 15:27
Ik geloof dat de sleutel van een relatie is om elkaar en de liefde nooit als vanzelfsprekend te zien.

Ik denk dat dit één van de sleutels is inderdaad. Maar toch hè, hoe doe je dat. Onze eerste 2 jaar waren, door allerlei zaken van "buitenaf", heel bijzonder en speciaal, ze knapten uit elkaar van de activiteiten, de sociale interacties en bovenal door het euforische feit dat we elkaar eindelijk gevonden hadden en de liefde in al zijn facetten uitbundig konden vieren.
Nu, 3 jaar later (nou ja, we kennen elkaar ondertussen al 4 jaar), zijn alle onderwerpen wel zo'n beetje aan bod geweest, het spannende leven rondom ons is stilgevallen en betrappen we onszelf er wel eens op dat de ander er gewoon is. We zijn ons bewust van het feit dat het dynamischer is geweest en dat brengt ook wel eens een ietwat weemoedig gevoel met zich mee, hadden we onszelf niet voorgenomen de ander maar vooral "ons" áltijd als speciaal te blijven zien?

We doen ons best voor elkaar, we blijven sexy, we blijven naar elkaar luisteren, we blijven leren van onze intense gesprekken en we blijven elkaar keer op keer weer opzoeken, dwars door alles heen.
Maar je ontkomt bijna niet aan een stukje "gewoon".
En hoe langer deze opsluiting duurt, hoe meer gewoon gewoon wordt. Vroeger moesten we soms een weekend schoonvegen in onze agenda's om echt aan elkaar toe te komen, tegenwoordig is het andersom.
Bij ons lijkt de truc communicatie, daar zijn we samen echt nog steeds gewéldig in maar ook het bevestigen van elkaars seksualiteit buiten het bed. Dat houdt ons scherp en bewust van de reden waarom we ooit voor elkaar kozen. Maar het stukje "niet vanzelfsprekend" houdt me ook wel eens bezig. Want het sluipt er stukje bij beetje toch een beetje in....

...

Rooss4.0 dinsdag 15 december 2020 om 16:21

donnaatje78 schreef: ↑
15-12-2020 16:02
En ik weet RATIONEEL dat het het beste voor me is, ik kan me verstandelijk herinneren hoe onbelangrijk ik me voelde, hoe ik me een bonuschick voelde, en dat dat pijn deed. Maar ik vind het lastig om dat gevoel weer op te roepen.

Hai Donna.
Tja weet je, als er niks verandert krijg je meer van hetzelfde.
Hij zit in relatie, gaat dat hoogstwaarschijnlijk niet veranderen, jij bent single en vindt wellicht diep in je hart dat je meer verdient dan een tweede (of derde of vierde) plekje.

Natuurlijk schreeuwt er een stem van ergens dat iets beter is dan niets... ik heb dit gesprek "toevallig" vanmorgen nog gevoerd met een vriendinnetje in ongeveer dezelfde situatie.
Maar niet gaan voor wat je werkelijk wilt is gaan voor pijn en verdriet.

...

Hexopbezemsteel dinsdag 15 december 2020 om 16:27

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
15-12-2020 15:35
Ik zie hier niks verkeerds in. Het gaat naar mij idee om dat je zelf inziet hoe het zit. Jouw liefdesverdriet gaat naar mij idee niet om het missen van specifiek deze man maar om de leegte die hij achterliet. Die leegte zit in jou.
Als je weet waarom je iets doet krijg je meer grip en regie over je leven. Misschien helpt dit om bij een nieuw exemplaar minder diep erin te zakken.

Dat dus. En dan kan je nog steeds besluiten dat je graag een man wil voor erbij. Of kiezen om het niet meer te doen.

Nu klinkt het alsof je niet zozeer kiest maar meer alsof je heel graag die leegte wil vullen.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_366979 dinsdag 15 december 2020 om 16:46

Rooss4.0 schreef: ↑
15-12-2020 16:17
Ik denk dat dit één van de sleutels is inderdaad. Maar toch hè, hoe doe je dat. Onze eerste 2 jaar waren, door allerlei zaken van "buitenaf", heel bijzonder en speciaal, ze knapten uit elkaar van de activiteiten, de sociale interacties en bovenal door het euforische feit dat we elkaar eindelijk gevonden hadden en de liefde in al zijn facetten uitbundig konden vieren.
Nu, 3 jaar later (nou ja, we kennen elkaar ondertussen al 4 jaar), zijn alle onderwerpen wel zo'n beetje aan bod geweest, het spannende leven rondom ons is stilgevallen en betrappen we onszelf er wel eens op dat de ander er gewoon is. We zijn ons bewust van het feit dat het dynamischer is geweest en dat brengt ook wel eens een ietwat weemoedig gevoel met zich mee, hadden we onszelf niet voorgenomen de ander maar vooral "ons" áltijd als speciaal te blijven zien?

We doen ons best voor elkaar, we blijven sexy, we blijven naar elkaar luisteren, we blijven leren van onze intense gesprekken en we blijven elkaar keer op keer weer opzoeken, dwars door alles heen.
Maar je ontkomt bijna niet aan een stukje "gewoon".
En hoe langer deze opsluiting duurt, hoe meer gewoon gewoon wordt. Vroeger moesten we soms een weekend schoonvegen in onze agenda's om echt aan elkaar toe te komen, tegenwoordig is het andersom.
Bij ons lijkt de truc communicatie, daar zijn we samen echt nog steeds gewéldig in maar ook het bevestigen van elkaars seksualiteit buiten het bed. Dat houdt ons scherp en bewust van de reden waarom we ooit voor elkaar kozen. Maar het stukje "niet vanzelfsprekend" houdt me ook wel eens bezig. Want het sluipt er stukje bij beetje toch een beetje in....

Herkenbaar! Dat hele speciale gevoel hoort ook bij de eerste fase van verliefdheid. Ik vond het ook spannend om dit los te laten. Je kunt het nu eenmaal niet vasthouden of tegenhouden. Ik beweeg nu mee met de verandering en ontwikkeling van de relatie en zie steeds mooiere dingen.
“Gewoon” en veilig en vertrouwd raken met elkaar is namelijk ook niet vanzelfsprekend. Het is liefde wat gekoesterd en gevierd moet worden.
Juist door de verandering te omarmen blijft de liefde en seks dynamisch.

Rooss4.0 dinsdag 15 december 2020 om 16:54

Dat is ook iets waar ik me heel bewust van ben of nou ja eigenlijk we ons heel bewust van zijn.
Mijn gelofte van dit jaar staat dan ook in het teken van "teamwork", Vent en ik hebben al verschillende keren bewezen dat we een geweldig team zijn, van het uitzoeken van brillen tot er zijn voor mensen die het lastiger hebben dan wij (lees eenzaam zijn of in een rottige relatie zitten), samen staan we er, schouder aan schouder, dat heeft zich dit jaar enorm bewezen.
Dat is inderdaad heel anders dan 2018, waarin het jaar voornamelijk bestond uit kink, clubs, etaleren, feestjes (organiseren) en heel héél veel uitjes!

Het feit dat het vertrouwen steeds gewoner wordt, dat je steeds vaster in elkaar klinkt, dat je relatie een stootje kan hebben, dat je niet bang bent dat de ander zomaar wegvliegt is inderdaad de andere kant van de medaille en dat kan ik ook als heel fijn ervaren. Daar lever ik dan weer met alle liefde een stukje euforie voor in. En daarbij, het wordt gewoon niet meer wat het was, dat is geweest. Zaak is om dwars door alles heen te blijven zien waarom je voor elkaar kiest en als ik dat objectief bekijk (en stiekem wel eens vergelijk met anderen) dan is dat veel. Heel veel!

Mooi dat jij het ook zo ervaart. Een fijne relatie is zoveel waard!

...

Eidde dinsdag 15 december 2020 om 17:27

Mooi Roos. Jouw posts geven mij hoop

I wanna live my life with the volume full!

Anoniem_22918 dinsdag 15 december 2020 om 19:31

@Donna

Heel goed dat je nu hebt doorgepakt en je je niet hebt laten afschepen met de boodschap dat hulp niet zo nodig is, daarmee heb je al een hele belangrijke stap gezet. Je erkent dat je niet goed in je vel zit en dan ben je ook ontvankelijker voor dingen die niet zo goed voor je zijn of je niet zo goed kunt handelen op dat moment. Neem daarbij de huidige Corona crisis die het er ook niet makkelijker op maakt om afleiding te zoeken. Toch denk ik dat dit juist voor sommige mensen een hele geschikte periode is meer naar zichzelf te kijken, vluchten is wat lastiger nu.

Als je straks met therapie wat meer inzichten hebt gekregen en je wat steviger in je schoenen staat, is het ook makkelijk inzien wat je wél hebt. Ik blijf erbij dat als je gelukkig bent met jezelf, de wereld er heel anders uitziet. Dat je dan veel makkelijker kunt scheiden wie of wat je écht nodig hebt, naast jezelf, om het fijner te hebben. En of dat nu een vaste partner en/of vrienden zijn maakt niet zoveel uit, je bent dan beter in staat gevoelsmatig te kiezen of juist los te laten in hoeverre iemand iets toevoegt aan/in je leven.

Anoniem_366979 woensdag 16 december 2020 om 10:40

donnaatje78 schreef: ↑
15-12-2020 16:17

Ik weet ook wel dat ik geen contact moet zoeken, laat staan me moet openstellen voor contact. Het gevoel van gemis en leegte voelt soms echter zo overweldigend dat ik het lastig vind om weerstand er aan te bieden.

Waar denk jij dat mijn schoen wringt?

Heb je voor jezelf helder waarom je in deze situatie ben gekomen? Het is geen toeval dat je jouw hart verliest aan een onbereikbare liefde. Zoek dit uit voor jezelf dan kun je de trekkracht van deze dynamiek weerstaan.
Ik kan je deze boeken aanraden om je op weg te helpen. Liefdesbang van Hanna Cuppen, Verbonden van Amir Levine en Rachel Heller en Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz.

Anoniem_372700 woensdag 16 december 2020 om 11:43

Met name Verbonden vind ik een hele goeie. Vlot geschreven en ook vrij logische analyses en verklaringen. Vooral de voorbeelden zijn interessant omdat het vrij goed inzoomt op hoe de communicatie en wisselwerking gaat. Het maakt dat ik de man van wie ik in de ban was nu in gedachten makkelijker loslaat en zonder boosheid. Niet eerder gedacht iets te hebben aan een zelfhulp boek deze was zeer welkom. Dus dank voor de tip.
Van Liefdesbang vond ik het werkboek prettiger want heel concreet. De opdrachten vind ik best pittig omdat je soms teruggaat naar momenten van pijn (er zijn ook gezelligere opdrachten). Tenminste, ik ging er heel veel bij voelen. En dat is iets nou net wat ik wil. Hou wel van een beetje confrontatie zolang het maar ergens toe leidt.

@Donna, pijn dragen omdat je hem (de leuke momenten) mist is vrij pittig. Inderdaad weinig afleiding nu. Vluchten zoals Lois schrijft gaat nu niet. Toch gaat het je op termijn alleen maar beter maken. Heb je voor jezelf binnen de beperkingen van Corona dingen waarmee je lief bent voor jezelf? Denk aan meditatie, heel erg lekker voor jezelf koken, beetje schrijven, fijne muziek, etc. Mij helpt het idee dat ik goed voor mezelf zorg altijd wel en probeer de voordelen van het niet kunnen vluchten te zien. Tijd om terug te trekken, om alles te laten landen, toestaan om lekker te huilen als ik dat wil. Dansen in huis om energie kwijt te kunnen, dat soort dingen.

Anoniem_385856 woensdag 16 december 2020 om 15:07

Sorry, even mededeling tussendoor voor Ilys, Lois en Depten:

Anoniem_389766 woensdag 16 december 2020 om 17:36

Marana schreef: ↑
16-12-2020 15:07
Sorry, even mededeling tussendoor voor Ilys, Lois en Depten:

PB terug

Anoniem_400210 woensdag 16 december 2020 om 19:21

StardustZiggy schreef: ↑
15-12-2020 12:39
Op zich vind ik single mannen aantrekkelijker maar als ze lang alleen zijn en nog nooit een lange relatie hebben gehad, dan speelt er vaak toch wat meer mee. Dat geldt ook voor vrouwen. Het valt mij op dat er dan vaak een soort onrealistisch beeld is ontstaan van de andere sekse en hoe relaties moeten zijn. Dat vind ik niet aantrekkelijk.

Wat voor onrealistisch beeld hebben single mannen die nooit een lange relatie hebben gehad, van vrouwen en van hoe relaties moeten zijn?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Minnaar deel 41

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.