Seks
alle pijlers
Minnaar deel 5
vrijdag 13 november 2009 om 14:33
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
woensdag 16 december 2009 om 14:54
woensdag 16 december 2009 om 14:56
Die wensen kunnen wel eens heel anders uitpakken als je van te voren had bedacht. Daarom ben ik tegenwoordig wat sceptisch tegenover mensen die zeggen dat ze gevoelens voor sv en nr1 zo goed kunnen scheiden van elkaar. Ik heb ook jarenlang gedacht dat ik er zo instond.
Tja die boom, ik had geen keus. Mijn echtgenoot bracht hem zondagavond mee en sinds die tijd stond ie alleen maar groen te wezen in mijn huiskamer
Tja die boom, ik had geen keus. Mijn echtgenoot bracht hem zondagavond mee en sinds die tijd stond ie alleen maar groen te wezen in mijn huiskamer
woensdag 16 december 2009 om 15:02
quote:stewardess schreef op 16 december 2009 @ 14:34:
@ Raaf, jouw post staat weer vol van de aannames. Je weet niet van te voren of eerlijkheid over een sv gaat tegenwerken. Jij maakt die keuze al voor jouw nr1. En jij kunt jouw relatie wel bijna perfekt vinden maar is dat andersom ook zo? Jij denkt jouw nr1 goed te kennen maar blijkbaar kent ze jou ook niet goed. En dat zijn bijvoorbeeld al enkele dingen die ik bedoel met dat je relatie niet helemaal goed zit bij een sv .
Lees behalve de mijne ook eens andere ervaringen.
Laat ik het dan anders formuleren. Ik weet inderdaad van te voren inderdaad niet 100% zeker of het "koffers pakken" argument in mijn geval van toepassing is. Ondanks al mijn talenten kan zelfs ik namelijk niet in de toekomst kijken . Mijn inschatting is echter dat het wel zo is en ik vind dat een onacceptabel risico. Voor de niet risico specialisten onder ons: Risico is kans maal schade en zowel kans als schade ("koffers pakken") zijn hier zeer groot. Het verborgen houden vind ik wel een acceptabel risico, omdat ik denk dat het niet uit zal komen. De kans is dus vrijwel 0 en hoewel de schade nog steeds even groot is, is het risico dus ook heel laag. Natuurlijk maak ik hier niet echt sommetjes over, maar het gaat om het punt dat ik probeer over te brengen: hoe ik met mijn eigen situatie in schat en waarom "jij kunt niet zeker weten hoe ze reageert"-argument voor mij in de praktijk geen verschil maakt.
Daarbij komt nog dat ik het persoonlijk zelf niet zou willen weten als mijn nr1 een sv had. Ik zou er niet boos om zijn (hoe zou ik kunnen gezien mijn eigen gedrag), maar ik zou het een vervelende gedachte vinden. Een open relatie zou voor mij daarom niet werken, zelfs als het zou mogen. Als zij graag een sv zou hebben, dan hoop ik dat ze ervan geniet, maar dat ze mij op geen enkele manier zou laten weten dat ze hem heeft. Klinkt misschien raar, maar zo voel ik het.
Voor mensen bij wie een open of halfopen relatie wel werkt is het natuurlijk logisch om daarvoor te kiezen. Voor mij werkt het niet vanwege de 2 bovenstaande redenen.
@ Raaf, jouw post staat weer vol van de aannames. Je weet niet van te voren of eerlijkheid over een sv gaat tegenwerken. Jij maakt die keuze al voor jouw nr1. En jij kunt jouw relatie wel bijna perfekt vinden maar is dat andersom ook zo? Jij denkt jouw nr1 goed te kennen maar blijkbaar kent ze jou ook niet goed. En dat zijn bijvoorbeeld al enkele dingen die ik bedoel met dat je relatie niet helemaal goed zit bij een sv .
Lees behalve de mijne ook eens andere ervaringen.
Laat ik het dan anders formuleren. Ik weet inderdaad van te voren inderdaad niet 100% zeker of het "koffers pakken" argument in mijn geval van toepassing is. Ondanks al mijn talenten kan zelfs ik namelijk niet in de toekomst kijken . Mijn inschatting is echter dat het wel zo is en ik vind dat een onacceptabel risico. Voor de niet risico specialisten onder ons: Risico is kans maal schade en zowel kans als schade ("koffers pakken") zijn hier zeer groot. Het verborgen houden vind ik wel een acceptabel risico, omdat ik denk dat het niet uit zal komen. De kans is dus vrijwel 0 en hoewel de schade nog steeds even groot is, is het risico dus ook heel laag. Natuurlijk maak ik hier niet echt sommetjes over, maar het gaat om het punt dat ik probeer over te brengen: hoe ik met mijn eigen situatie in schat en waarom "jij kunt niet zeker weten hoe ze reageert"-argument voor mij in de praktijk geen verschil maakt.
Daarbij komt nog dat ik het persoonlijk zelf niet zou willen weten als mijn nr1 een sv had. Ik zou er niet boos om zijn (hoe zou ik kunnen gezien mijn eigen gedrag), maar ik zou het een vervelende gedachte vinden. Een open relatie zou voor mij daarom niet werken, zelfs als het zou mogen. Als zij graag een sv zou hebben, dan hoop ik dat ze ervan geniet, maar dat ze mij op geen enkele manier zou laten weten dat ze hem heeft. Klinkt misschien raar, maar zo voel ik het.
Voor mensen bij wie een open of halfopen relatie wel werkt is het natuurlijk logisch om daarvoor te kiezen. Voor mij werkt het niet vanwege de 2 bovenstaande redenen.
woensdag 16 december 2009 om 15:03
@ Ninah, ik heb kritiek/ aanvallen ook heel lang moeilijk gevonden. Dan dacht ik er een paar dagen over na en probeerde daar wat mee te doen als het terecht was en was het in mijn ogen onterecht dan wachtte ik even met reageren. Maar zoals MissT al schreef, we zijn allemaal volwassen en dit zijn echt geen aanvallen, tenminste niet van mijn kant.
Oh, Marjo die k*tboom ook. Zondag had ik hem al bijna de deur uitgegooid omdat ik ruzie had met de in de knoop geraakte verlichting. Ik ben ook blij als hij weer weg is, op naar het voorjaar
Oh, Marjo die k*tboom ook. Zondag had ik hem al bijna de deur uitgegooid omdat ik ruzie had met de in de knoop geraakte verlichting. Ik ben ook blij als hij weer weg is, op naar het voorjaar
woensdag 16 december 2009 om 15:10
Waarom plaatsen wij mensen toch zo graag in hokjes en veroordelen die mensen dan naar onze eigen waarden en normen?
Ik val niemand aan en veroordeel ook niet snel iemand. En al helemaal niet als ik er zelf geen last van heb. Leven en laten leven. Doe wat je zelf wil zolang iemand anders er geen last van ondervindt.
Ik voor mezelf heb de keuze gemaakt om zo af en toe voor mezelf te kiezen. Voor de moraalridders onders ons misschien niet goed, maar ikzelf ben er heel gelukkig mee. En stel nu dat we in wereld zouden leven waarin iedereen gelukkig is.... Wat zou het dan mooi zijn op Aard onder onze groene kerstbomen
Ik val niemand aan en veroordeel ook niet snel iemand. En al helemaal niet als ik er zelf geen last van heb. Leven en laten leven. Doe wat je zelf wil zolang iemand anders er geen last van ondervindt.
Ik voor mezelf heb de keuze gemaakt om zo af en toe voor mezelf te kiezen. Voor de moraalridders onders ons misschien niet goed, maar ikzelf ben er heel gelukkig mee. En stel nu dat we in wereld zouden leven waarin iedereen gelukkig is.... Wat zou het dan mooi zijn op Aard onder onze groene kerstbomen
woensdag 16 december 2009 om 15:13
Hallo allemaal.
Ik zal me even kort voorstellen: Lisa, getrouwd en recent voor het eerst sex met een ander gehad dan mijn echtgenoot. Oef, het staat zwart op wit........Ik voel me er (nog?) niet schuldig over en daar heb ik dan weer bijna een schuldgevoel over....
Ik wil eigenlijk alleen maar even laten weten dat ik jullie posts volg en er veel aan heb, dank hiervoor. Het geeft me veel stof tot nadenken over mijn relatie en de toekomst.
Ik zal me even kort voorstellen: Lisa, getrouwd en recent voor het eerst sex met een ander gehad dan mijn echtgenoot. Oef, het staat zwart op wit........Ik voel me er (nog?) niet schuldig over en daar heb ik dan weer bijna een schuldgevoel over....
Ik wil eigenlijk alleen maar even laten weten dat ik jullie posts volg en er veel aan heb, dank hiervoor. Het geeft me veel stof tot nadenken over mijn relatie en de toekomst.
woensdag 16 december 2009 om 15:15
quote:stewardess schreef op 16 december 2009 @ 15:13:
@ Onrustig mag ik jou vragen waar er hier wordt veroordeeld? Em waar er hier moraalridders zijn. Ik denk toch dat je nu de plank volledig mis slaat want we zijn hier alleen maar met 'slechte' mensen.Onrustig kruipt weer stilletjes onder zijn buereau
@ Onrustig mag ik jou vragen waar er hier wordt veroordeeld? Em waar er hier moraalridders zijn. Ik denk toch dat je nu de plank volledig mis slaat want we zijn hier alleen maar met 'slechte' mensen.Onrustig kruipt weer stilletjes onder zijn buereau
woensdag 16 december 2009 om 15:16
@ marjo, stew, Miss T & nina: ben ik helemaal met jullie eens. Ik vond het moeilijk om over dit onderwerp op dit 'topic' te schrijven, ook omdat ik hier net kom kijken. Deze discussie is intressant totdat het eindigt in wel/niet of jij zei toen dit etc, ik hoop dat dat niet gaat gebeuren.
Ik heb geen argumenten nodig en geef ze ook niet, ik val geen mensen aan, veroordeel niemand, zoals de meeste mensen ik heb net als jullie wel mijn ervaringen hiermee, en wil ze ook hier delen. Ik heb in ieder geval mijzelf beter leren kennen hierdoor dat is eigenlijk voor mij het belangrijkste.
@ onrustig: denk je dat er op dit topic moraalridders zitten?! De mensen hier die soms bang zijn dat ze zo over komen terwijl ze dat niet zijn (waaronder ik) laten soms bewust in hun bericht weten dat ze dat niet zijn. Ben blij voor je dat je er gelukkig mee bent, met die keuze. En dat is niet cynisch bedoeld...
Ik heb geen argumenten nodig en geef ze ook niet, ik val geen mensen aan, veroordeel niemand, zoals de meeste mensen ik heb net als jullie wel mijn ervaringen hiermee, en wil ze ook hier delen. Ik heb in ieder geval mijzelf beter leren kennen hierdoor dat is eigenlijk voor mij het belangrijkste.
@ onrustig: denk je dat er op dit topic moraalridders zitten?! De mensen hier die soms bang zijn dat ze zo over komen terwijl ze dat niet zijn (waaronder ik) laten soms bewust in hun bericht weten dat ze dat niet zijn. Ben blij voor je dat je er gelukkig mee bent, met die keuze. En dat is niet cynisch bedoeld...
woensdag 16 december 2009 om 15:18
Raaf: mijn ex dacht mij ook goed te kennen (hij was degene met een relatie ernaast). Dat "goed kennen" is dan vaak gebaseerd op aannames, hoe anderen en exen voor mij normaa gesproken meestal in zulke situaties reageren (verwijtend, rot maar op, koffers pakken). Of minstens rekening houden met deze kans. Een grote kans, omdat dit de heersende norm nog steeds is: voor de keuze stellen, niet pikken, verwijten, spullen pakken, ik ben meer waard dan dat).
En toch heeft ie buiten mijn ruimdenkendheid gerekend. Tuurlijk had ik mijn verdriet en afwijzing enz, maar ook begrip. Dat had ie in zijn eigen schuldgevoelens nooit vermoed en kunnen dromen.
Denk nooit dat je je partner 100% kent of kan inschatten. Je weet lang niet alles wat in iemand omgaat. Ik ben altijd heel open geweest, dus die schijn kan ontstaan dat je alles van elkaar weet, maar het blijkt maar weer van niet. En ik was ook niet onverdeeld happy met ons leven zoals het was. Ik had mijn eigen onvervulde behoeftes en verlangens die ik voor mezelf hield.
Op eoa manier dacht ie dat mijn wereld in zou storten en onderschatte mijn veerkracht en kracht nogal.. Beetje zelfoverschatting ook, dat als het niet lekker loopt/sleur is, de ander daar tevreden mee zou zijn en niks nodig heeft wat jij misschien niet invult. Zoals je al zegt: voor iedereen ligt dat anders, maar op dat moment ben jij wel degene die voor en over je partner beslist. En dat is wat me nu nog het meest in de weg zit: ik had ook het recht om 2 jaar eerder dan mijn geluk te mogen zoeken en zelf te bepalen of ik hem nog wel wilde onder zulke omstandigheden..
De een kan het wel prima vinden, 2 relaties naast elkaar, maar de ander heeft die keuze niet. Wie weet heeft die ook wel de behoefte en doet het niet, voor jou. En dan later horen dat je je egoisme opzij zet voor je relatie en de ander dat niet nodig vond.. Het blijft soms iets heel dubbels, waar je het bijna niet goed kan doen, maar ik vind zelf eerlijkheid en vertrouwen het belangrijkste, uitzonderingen daargelaten.. sommige dingen kan je beter voor jezelf houden, zeker als je niet van plan bent uit elkaar te gaan.. en onder bepaalde omstandigheden ook. Ik zal het ook niet veroordelen, soms is het al te laat om dat nog te voelen voor die nr 1, bedoeld of onbedoeld.
En toch heeft ie buiten mijn ruimdenkendheid gerekend. Tuurlijk had ik mijn verdriet en afwijzing enz, maar ook begrip. Dat had ie in zijn eigen schuldgevoelens nooit vermoed en kunnen dromen.
Denk nooit dat je je partner 100% kent of kan inschatten. Je weet lang niet alles wat in iemand omgaat. Ik ben altijd heel open geweest, dus die schijn kan ontstaan dat je alles van elkaar weet, maar het blijkt maar weer van niet. En ik was ook niet onverdeeld happy met ons leven zoals het was. Ik had mijn eigen onvervulde behoeftes en verlangens die ik voor mezelf hield.
Op eoa manier dacht ie dat mijn wereld in zou storten en onderschatte mijn veerkracht en kracht nogal.. Beetje zelfoverschatting ook, dat als het niet lekker loopt/sleur is, de ander daar tevreden mee zou zijn en niks nodig heeft wat jij misschien niet invult. Zoals je al zegt: voor iedereen ligt dat anders, maar op dat moment ben jij wel degene die voor en over je partner beslist. En dat is wat me nu nog het meest in de weg zit: ik had ook het recht om 2 jaar eerder dan mijn geluk te mogen zoeken en zelf te bepalen of ik hem nog wel wilde onder zulke omstandigheden..
De een kan het wel prima vinden, 2 relaties naast elkaar, maar de ander heeft die keuze niet. Wie weet heeft die ook wel de behoefte en doet het niet, voor jou. En dan later horen dat je je egoisme opzij zet voor je relatie en de ander dat niet nodig vond.. Het blijft soms iets heel dubbels, waar je het bijna niet goed kan doen, maar ik vind zelf eerlijkheid en vertrouwen het belangrijkste, uitzonderingen daargelaten.. sommige dingen kan je beter voor jezelf houden, zeker als je niet van plan bent uit elkaar te gaan.. en onder bepaalde omstandigheden ook. Ik zal het ook niet veroordelen, soms is het al te laat om dat nog te voelen voor die nr 1, bedoeld of onbedoeld.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 16 december 2009 om 15:27
woensdag 16 december 2009 om 15:36
quote:stewardess schreef op 16 december 2009 @ 14:47:
..... Een jaar geleden schreef ik namelijk ook nog dat ik vond dat mijn relatie met nr1 helemaal goed was. Maar of ik toen al helemaal eerlijk was tegenover mezelf?
dat is natuurlijk ook een langzaam proces stew! Ik weet voor mezelf niet eens hoe dat gegaan is, alleen er op terugkijkend kon ik opeens zeggen dat ik er anders in stond, dat er wel wat aan de hand was.
En nog zoiets: lang geleden sprak ik vrienden aan op hun vreemdgaan en veroordeelde ik hun gedrag. Van daar naar zelf een sv hebben was ook een langzaam proces.
..... Een jaar geleden schreef ik namelijk ook nog dat ik vond dat mijn relatie met nr1 helemaal goed was. Maar of ik toen al helemaal eerlijk was tegenover mezelf?
dat is natuurlijk ook een langzaam proces stew! Ik weet voor mezelf niet eens hoe dat gegaan is, alleen er op terugkijkend kon ik opeens zeggen dat ik er anders in stond, dat er wel wat aan de hand was.
En nog zoiets: lang geleden sprak ik vrienden aan op hun vreemdgaan en veroordeelde ik hun gedrag. Van daar naar zelf een sv hebben was ook een langzaam proces.
woensdag 16 december 2009 om 15:58
quote:MeneerDeRaaf schreef op 16 december 2009 @ 15:02:
[...]
Laat ik het dan anders formuleren. Ik weet inderdaad van te voren inderdaad niet 100% zeker of het "koffers pakken" argument in mijn geval van toepassing is. Ondanks al mijn talenten kan zelfs ik namelijk niet in de toekomst kijken . Mijn inschatting is echter dat het wel zo is en ik vind dat een onacceptabel risico. Voor de niet risico specialisten onder ons: Risico is kans maal schade en zowel kans als schade ("koffers pakken") zijn hier zeer groot. Het verborgen houden vind ik wel een acceptabel risico, omdat ik denk dat het niet uit zal komen. De kans is dus vrijwel 0 en hoewel de schade nog steeds even groot is, is het risico dus ook heel laag. Natuurlijk maak ik hier niet echt sommetjes over, maar het gaat om het punt dat ik probeer over te brengen: hoe ik met mijn eigen situatie in schat en waarom "jij kunt niet zeker weten hoe ze reageert"-argument voor mij in de praktijk geen verschil maakt.
Raaf, maar blijft hier niet nog steeds het punt open dat je je nr. 1 geen eerlijke kans geeft? Dat jij er een sv op na wilt houden, prima, voor mijn part neem je er 10, maar door het niet aan je nr.1 te vertellen, laat je haar bewust in een leugen leven. Zij weet namelijk niets van je sv, en leeft dus een leven dat er eigenlijk niet is. Snap je wat ik bedoel? Nogmaals, ik val je echt niet aan, hoor, maar ik weet gewoon dat dit mij uiteindelijk heel erg ging opbreken in mijn huwelijk, dat ik mijn man (nu dus ex) geen eerlijke kans gaf.
[...]
Laat ik het dan anders formuleren. Ik weet inderdaad van te voren inderdaad niet 100% zeker of het "koffers pakken" argument in mijn geval van toepassing is. Ondanks al mijn talenten kan zelfs ik namelijk niet in de toekomst kijken . Mijn inschatting is echter dat het wel zo is en ik vind dat een onacceptabel risico. Voor de niet risico specialisten onder ons: Risico is kans maal schade en zowel kans als schade ("koffers pakken") zijn hier zeer groot. Het verborgen houden vind ik wel een acceptabel risico, omdat ik denk dat het niet uit zal komen. De kans is dus vrijwel 0 en hoewel de schade nog steeds even groot is, is het risico dus ook heel laag. Natuurlijk maak ik hier niet echt sommetjes over, maar het gaat om het punt dat ik probeer over te brengen: hoe ik met mijn eigen situatie in schat en waarom "jij kunt niet zeker weten hoe ze reageert"-argument voor mij in de praktijk geen verschil maakt.
Raaf, maar blijft hier niet nog steeds het punt open dat je je nr. 1 geen eerlijke kans geeft? Dat jij er een sv op na wilt houden, prima, voor mijn part neem je er 10, maar door het niet aan je nr.1 te vertellen, laat je haar bewust in een leugen leven. Zij weet namelijk niets van je sv, en leeft dus een leven dat er eigenlijk niet is. Snap je wat ik bedoel? Nogmaals, ik val je echt niet aan, hoor, maar ik weet gewoon dat dit mij uiteindelijk heel erg ging opbreken in mijn huwelijk, dat ik mijn man (nu dus ex) geen eerlijke kans gaf.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 16 december 2009 om 15:59
Het is zeker niet mijn bedoeling om aanvallend over te komen. Ik had ook niet de indruk dat dat het geval was. Net zomin als ik de indruk had aangevallen te worden.
@Susy65. Ik van een beetje in herhalingen, maar het zou natuurlijk best kunnen dat mijn nr1 anders zou reageren dat ik denk. Maar waarom zou ik dat risico (= kans * schade) nemen? De kans op "koffers pakken" schat ik hoog in en aangezien dat "koffers pakken" een enorme schade zou zijn voor mij, is het risico erg groot. Bovendien levert het me niks op ook. Ik WIL niet eens dat het "mag". Dit is iets wat ik voor mezelf wil (of eigenlijk wilde) houden. Andersom zou ik ook veel liever hebben dat zij het deed en het mij niet vertelde dan dat ze het deed en me wel vertelde. Nog sterker, als mijn nr1 me vertelde dat ze een sv had, zou ik niet boos worden, maar wel verdrietig. Maar zelfs dan zou ik niet vertellen over mijn eigen sv ervaringen.
En waarom ben ik zo zeker dat er niets mis is met mijn nr1 relatie (binnen de redelijke normen waarin we ervan uitgaan dat perfecte relaties nu eenmaal niet bestaan)? Dat is eigenlijk heel simpel: het voelt zo. Ik heb nooit die twijfels waarover stew o.a. regelmatig post. Als ik iets voel, vraag ik me niet af of ik het wel echt voel. Dat is geen kritiek op stew of anderen hoor: het is gewoon een verschil. Blijkbaar zijn dat twijfels die stew wel heeft en ik nu eenmaal niet.
@Susy65. Ik van een beetje in herhalingen, maar het zou natuurlijk best kunnen dat mijn nr1 anders zou reageren dat ik denk. Maar waarom zou ik dat risico (= kans * schade) nemen? De kans op "koffers pakken" schat ik hoog in en aangezien dat "koffers pakken" een enorme schade zou zijn voor mij, is het risico erg groot. Bovendien levert het me niks op ook. Ik WIL niet eens dat het "mag". Dit is iets wat ik voor mezelf wil (of eigenlijk wilde) houden. Andersom zou ik ook veel liever hebben dat zij het deed en het mij niet vertelde dan dat ze het deed en me wel vertelde. Nog sterker, als mijn nr1 me vertelde dat ze een sv had, zou ik niet boos worden, maar wel verdrietig. Maar zelfs dan zou ik niet vertellen over mijn eigen sv ervaringen.
En waarom ben ik zo zeker dat er niets mis is met mijn nr1 relatie (binnen de redelijke normen waarin we ervan uitgaan dat perfecte relaties nu eenmaal niet bestaan)? Dat is eigenlijk heel simpel: het voelt zo. Ik heb nooit die twijfels waarover stew o.a. regelmatig post. Als ik iets voel, vraag ik me niet af of ik het wel echt voel. Dat is geen kritiek op stew of anderen hoor: het is gewoon een verschil. Blijkbaar zijn dat twijfels die stew wel heeft en ik nu eenmaal niet.
woensdag 16 december 2009 om 16:00
Stew, hahahaha, voel je niks van, hoor, dat ie getrouwd is
Onrustig, jouw post over keuzes maken die je voor jezelf moet kunnen verantwoorden, vind ik dus ook heel laf. Mijn hele betoog gaat nu juist om de nr. 1 in het verhaal, die kan dus geen eerlijke keuzes maken, want alle keuzes die hij/zij maakt, berusten op de leugen dat er geen ander in het spel is in de relatie.
Onrustig, jouw post over keuzes maken die je voor jezelf moet kunnen verantwoorden, vind ik dus ook heel laf. Mijn hele betoog gaat nu juist om de nr. 1 in het verhaal, die kan dus geen eerlijke keuzes maken, want alle keuzes die hij/zij maakt, berusten op de leugen dat er geen ander in het spel is in de relatie.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 16 december 2009 om 16:11
quote:Miss thang schreef op 16 december 2009 @ 15:58:
Raaf, maar blijft hier niet nog steeds het punt open dat je je nr. 1 geen eerlijke kans geeft? Dat jij er een sv op na wilt houden, prima, voor mijn part neem je er 10, maar door het niet aan je nr.1 te vertellen, laat je haar bewust in een leugen leven. Zij weet namelijk niets van je sv, en leeft dus een leven dat er eigenlijk niet is. Snap je wat ik bedoel? Nogmaals, ik val je echt niet aan, hoor, maar ik weet gewoon dat dit mij uiteindelijk heel erg ging opbreken in mijn huwelijk, dat ik mijn man (nu dus ex) geen eerlijke kans gaf.
Daar heb je helemaal gelijk in. Daar is geen speld tussen te krijgen. Overigens is het natuurlijk niet zo dat ze een leven leidt dat er niet is. Dat is maar voor een klein deel het geval. Dat ik van haar houd en samen oud wel worden, etc etc etc is gewoon waar. Dat het qua seks en passie 100% exclusief is, is dus niet waar. Ik denk trouwens er wel meer dingen in een relatie zijn te bedenken waarvoor iets soorgelijks geldt. Het eerste dat me zo snel te binnen wil schieten is religieuze overtuiging, maar er zijn vast tientallen voorbeelden te bedenken. Ik kan me best voorstellen dat een partner van iemand met een sterke religieze overtuiging veinst ook gelovig te zijn. Ook dan leeft de partner in een leugen, maar dat wil nog niet zeggen dat er daarom iets mis is met de relatie (binnen de normale normen die geen 100% perfectie vereisen)
Vandaar dat ik al eerder schreef dat ik 2 keuzes had: een geheime sv of geen sv. En ik vind het dan ook heel goed te begrijpen als mensen mijn keuze van een geheime sv afkeuren.
In mijn geval is de derde optie (een niet-geheime sv) geen optie vanwege de 2 redenen die ik al heb genoemd:
- Grote risico op "koffers pakken"
- Mijn eigen gevoel dat ik me niet prettig voel bij een open relatie, zelfs als het mag.
Raaf, maar blijft hier niet nog steeds het punt open dat je je nr. 1 geen eerlijke kans geeft? Dat jij er een sv op na wilt houden, prima, voor mijn part neem je er 10, maar door het niet aan je nr.1 te vertellen, laat je haar bewust in een leugen leven. Zij weet namelijk niets van je sv, en leeft dus een leven dat er eigenlijk niet is. Snap je wat ik bedoel? Nogmaals, ik val je echt niet aan, hoor, maar ik weet gewoon dat dit mij uiteindelijk heel erg ging opbreken in mijn huwelijk, dat ik mijn man (nu dus ex) geen eerlijke kans gaf.
Daar heb je helemaal gelijk in. Daar is geen speld tussen te krijgen. Overigens is het natuurlijk niet zo dat ze een leven leidt dat er niet is. Dat is maar voor een klein deel het geval. Dat ik van haar houd en samen oud wel worden, etc etc etc is gewoon waar. Dat het qua seks en passie 100% exclusief is, is dus niet waar. Ik denk trouwens er wel meer dingen in een relatie zijn te bedenken waarvoor iets soorgelijks geldt. Het eerste dat me zo snel te binnen wil schieten is religieuze overtuiging, maar er zijn vast tientallen voorbeelden te bedenken. Ik kan me best voorstellen dat een partner van iemand met een sterke religieze overtuiging veinst ook gelovig te zijn. Ook dan leeft de partner in een leugen, maar dat wil nog niet zeggen dat er daarom iets mis is met de relatie (binnen de normale normen die geen 100% perfectie vereisen)
Vandaar dat ik al eerder schreef dat ik 2 keuzes had: een geheime sv of geen sv. En ik vind het dan ook heel goed te begrijpen als mensen mijn keuze van een geheime sv afkeuren.
In mijn geval is de derde optie (een niet-geheime sv) geen optie vanwege de 2 redenen die ik al heb genoemd:
- Grote risico op "koffers pakken"
- Mijn eigen gevoel dat ik me niet prettig voel bij een open relatie, zelfs als het mag.
woensdag 16 december 2009 om 16:20
Raaf, als het uitkomt zit de werkelijke schade in het vertrouwen en de eerlijkheid, die je geschaad hebt. Niet eens zozeer in het vreemdgaan zelf. Dat is echt heel erg en voor mij het moeilijkste te verwerken geweest (ik begreep immers zijn gemis wel in onze relatie, maar dat oneerlijke, het bedrog, de vertrouwensband weg, dat vond ik onvergeeflijk en heeft me zeer waardeloos gevoel gegeven, dat ik niks waard was, er niet toe deed, geen keuze had gehad..
Het vreemdgaan op zich vind ik wel verdedigbaar, maar dat bedrog juist niet. Al begrijp ik jouw overwegingen en die van ex (achteraf) wel, hoor. Ik zou het waarschijnlijk net zo gedaan hebben, dat weet ik niet..
Het vreemdgaan op zich vind ik wel verdedigbaar, maar dat bedrog juist niet. Al begrijp ik jouw overwegingen en die van ex (achteraf) wel, hoor. Ik zou het waarschijnlijk net zo gedaan hebben, dat weet ik niet..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 16 december 2009 om 16:23
