Seks
alle pijlers
Minnaar deel 9
vrijdag 26 maart 2010 om 11:42
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
maandag 12 april 2010 om 23:51
@Stew, CL, Nick, KJ, Rooss4:
dat frusterende gevoel is een sterke emotie! Onderschat dat niet. Dat is het aantrekken/afstoten wat zo verliefd kan aanvoelen, omdat daar ook altijd van die heftige gevoelens bij komen. Dan DENK je dat hij/zij kennelijk diep zit. En blijft iemand veel langer hangen (trouwens: het is bekend dat negatieve emoties langer blijven hangen).
Het hoeft geen mooi einde te zijn, belangrijker is duidelijkheid en openheid, dat er geen dingen in het luchtledige blijven hangen, geen vragen zijn waar je over kan piekeren, niet alles zelf hoeft in te vullen. En bovenal zou het gewoon fijn zijn als je niet achteraf hoeft af te vragen of het allemaal ten tijde van de sv wel gemeend was of een farce is geweest.. Die verwarring van: "ben ik nou gek? Heb ik me alles maar verbeeld?"
dat frusterende gevoel is een sterke emotie! Onderschat dat niet. Dat is het aantrekken/afstoten wat zo verliefd kan aanvoelen, omdat daar ook altijd van die heftige gevoelens bij komen. Dan DENK je dat hij/zij kennelijk diep zit. En blijft iemand veel langer hangen (trouwens: het is bekend dat negatieve emoties langer blijven hangen).
Het hoeft geen mooi einde te zijn, belangrijker is duidelijkheid en openheid, dat er geen dingen in het luchtledige blijven hangen, geen vragen zijn waar je over kan piekeren, niet alles zelf hoeft in te vullen. En bovenal zou het gewoon fijn zijn als je niet achteraf hoeft af te vragen of het allemaal ten tijde van de sv wel gemeend was of een farce is geweest.. Die verwarring van: "ben ik nou gek? Heb ik me alles maar verbeeld?"
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 12 april 2010 om 23:58
@Stew: verbijsterend idd! De schellen gaan van je ogen nu, dit is een heel andere kant die je nu te zien krijgt van iemand, he? Maar wel een heel goede eyeopener..uiteindelijk ben je dan nu blij dat je daaaaaaaaar niet aan bent blijven hangen!!
Idd wel zonde van die uren treuren en afvragen en piekeren en jouw oprechte gevoelens tov zo'n (naar nu blijkt) LL.. Denk dat ie steeds egoistischer is geworden en daar hoort iemand als jij gewoon niet bij. Goh, als je bedenkt wat je misschien bespaard is gebleven..
Eigenlijk fijn dat je dit nu weet, en eindelijk boos kan worden en je echt losmaken van (het te mooi voorgestelde beeld van) hem. Ergens zal dankbaarheid over blijven dat je hier nu vanaf bent. Maar sterkte met je woede en andere dingen die nu door je heen gaan, hij blijkt inderdaad een slapjanus..
Idd wel zonde van die uren treuren en afvragen en piekeren en jouw oprechte gevoelens tov zo'n (naar nu blijkt) LL.. Denk dat ie steeds egoistischer is geworden en daar hoort iemand als jij gewoon niet bij. Goh, als je bedenkt wat je misschien bespaard is gebleven..
Eigenlijk fijn dat je dit nu weet, en eindelijk boos kan worden en je echt losmaken van (het te mooi voorgestelde beeld van) hem. Ergens zal dankbaarheid over blijven dat je hier nu vanaf bent. Maar sterkte met je woede en andere dingen die nu door je heen gaan, hij blijkt inderdaad een slapjanus..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 00:05
@CL en missT: ah, gelukkig geloven jullie ook dat er weleens een signaal is ipv toeval. Maar ik begrijp ook nooit waarom dat opeens overal opduikt.. bij mij duiken exen opeens op als ik me richt op een nieuwe psv. Ben er nog niet achter wat dat betekent, maar zet je iig aan het denken, he?
Of het is zomer aan het worden en komt iedereen zijn hol uit? Is het de zon, die de moods weer aanwakkert overal? Jachtseizoen begonnen?
@Angel: sterkte, meissie. Hoop dat het snel beter gaat met al die omstandigheden! Goed dat je die rust neemt, als het je wat teveel wordt.
Of het is zomer aan het worden en komt iedereen zijn hol uit? Is het de zon, die de moods weer aanwakkert overal? Jachtseizoen begonnen?
@Angel: sterkte, meissie. Hoop dat het snel beter gaat met al die omstandigheden! Goed dat je die rust neemt, als het je wat teveel wordt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 00:06
@Suzy: Absolute waarheid. Frustrerende. gevoelens zijn zeker een sterke emotie. Een mooi einde hoeft helemaal niet. Als er maar inderdaad duidelijkheid is. En dat zelf moeten invullen is al helemaal zo k*t!
Een ding weet ik wel zeker. Mijn ex sv meende het wel met me en waren haar gevoelens oprecht. Een farce was het zeker niet. Dan had ik absoluut gemerkt.
Een ding weet ik wel zeker. Mijn ex sv meende het wel met me en waren haar gevoelens oprecht. Een farce was het zeker niet. Dan had ik absoluut gemerkt.
dinsdag 13 april 2010 om 00:16
Nick, juist dat gissen over wat er gebeurd/veranderd kan zijn opeens is zo lullig! Dan ga je nog twijfelen aan wat er wel was, ten tijde van dat het nog goed was. Goed dat je dat niet doet, je weet wat er was, alleen niet wat er veranderde opeens. Kan van alles zijn, maar is niet eerlijk als dat aan jouw invulling wordt overgelaten.
Sommige mensen hebben een vermijdende "hechtingsstijl" en trekken zich terug om eea te verwerken. Die trekken opeens een muur op als het moeilijk wordt. Anderen willen juist praten bijv. Het 1 is niet beter dan het ander, ieder zijn stijl, maar anderen in het ongewisse laten vind ik nogal laf en moeilijk mee om te gaan. Vaak vragen ze daar begrip voor, voor hun manier, maar houden dan weer geen rekening met dat dat voor een ander anders is. Hoe moeilijk kan het zijn om iig minimaal de reden te geven, desnoods per mail?
Moeilijkst eraan vind ik dat diegene dus bepaalt hoe het stopt en zich afsluit en laat jou met onmacht achter. En dat terwijl je eerst open en vertrouwelijk was, dat blijft onbegrijpelijk. Maar ergens moet je toch leren (accepteren/ respecteren) dat dat voor iedereen kennelijk anders is.
Sommige mensen hebben een vermijdende "hechtingsstijl" en trekken zich terug om eea te verwerken. Die trekken opeens een muur op als het moeilijk wordt. Anderen willen juist praten bijv. Het 1 is niet beter dan het ander, ieder zijn stijl, maar anderen in het ongewisse laten vind ik nogal laf en moeilijk mee om te gaan. Vaak vragen ze daar begrip voor, voor hun manier, maar houden dan weer geen rekening met dat dat voor een ander anders is. Hoe moeilijk kan het zijn om iig minimaal de reden te geven, desnoods per mail?
Moeilijkst eraan vind ik dat diegene dus bepaalt hoe het stopt en zich afsluit en laat jou met onmacht achter. En dat terwijl je eerst open en vertrouwelijk was, dat blijft onbegrijpelijk. Maar ergens moet je toch leren (accepteren/ respecteren) dat dat voor iedereen kennelijk anders is.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 09:28
quote:Suzy65 schreef op 13 april 2010 @ 00:16:
Moeilijkst eraan vind ik dat diegene dus bepaalt hoe het stopt en zich afsluit en laat jou met onmacht achter. En dat terwijl je eerst open en vertrouwelijk was, dat blijft onbegrijpelijk. Maar ergens moet je toch leren (accepteren/ respecteren) dat dat voor iedereen kennelijk anders is.
Zooooo waar dit....
Een kwartier van te voren lopen we elkaar nog te zeggen dat we elkaar missen en dan stuurt ie een mail dat ie moet stoppen omdat ie het niet trekt....
En ik dan? Ik wil er inderdaad over praten. Maar hij moet echt stoppen om het af te sluiten. Erg moeilijk.
Moeilijkst eraan vind ik dat diegene dus bepaalt hoe het stopt en zich afsluit en laat jou met onmacht achter. En dat terwijl je eerst open en vertrouwelijk was, dat blijft onbegrijpelijk. Maar ergens moet je toch leren (accepteren/ respecteren) dat dat voor iedereen kennelijk anders is.
Zooooo waar dit....
Een kwartier van te voren lopen we elkaar nog te zeggen dat we elkaar missen en dan stuurt ie een mail dat ie moet stoppen omdat ie het niet trekt....
En ik dan? Ik wil er inderdaad over praten. Maar hij moet echt stoppen om het af te sluiten. Erg moeilijk.
dinsdag 13 april 2010 om 09:37
@Nick:
Ik las jouw berichtjes en dacht: dit is zo herkenbaar wat ie schrijft. Je herkent het gevoel dus.
Dom was wel van mij om met een goede vriendin van hem verder te mailen. Daardoor kan ik ook niet los van hem komen.
Maar ik moet hem wel nageven: het was bij ons geen open einde. We weten allebei dat dit verstandiger is en ik heb een geweldige lieve afscheidsmail gehad van hem. En ik heb er netjes 1 teruggestuurd. Daar had ik het bij moeten laten.
Nu bijna een week geleden, dus nog erg vers. En moet moeite doen om niet te mailen of bellen.
Ik las jouw berichtjes en dacht: dit is zo herkenbaar wat ie schrijft. Je herkent het gevoel dus.
Dom was wel van mij om met een goede vriendin van hem verder te mailen. Daardoor kan ik ook niet los van hem komen.
Maar ik moet hem wel nageven: het was bij ons geen open einde. We weten allebei dat dit verstandiger is en ik heb een geweldige lieve afscheidsmail gehad van hem. En ik heb er netjes 1 teruggestuurd. Daar had ik het bij moeten laten.
Nu bijna een week geleden, dus nog erg vers. En moet moeite doen om niet te mailen of bellen.
dinsdag 13 april 2010 om 09:48
@Jahoe1968
Ik ken dit gevoel zeker. Rationeel weet je precies wat je te doen staat, alleen je gevoel is veel heftiger. Wel heel netjes van hem dat ie jou een afscheids-mail stuurt en jij hem. Daar zou ik ook mee kunnen leven en dan kun je het geheel gaan verwerken.
Bij mij is het al een paar maanden geleden en dacht het gevoel een plek te hebben gegeven. Voelde me ook steeds beter, maar ineens kwam dat gevoel terug. Toen kwam ik tot de conclusie dat ik er nog steeds mee bezig was gevoelsmatig.
Om los van hem te komen moet je eigenlijk al zijn gegevens zoals adres; telefoonnummers e.d. weggooien zodat je niet meer in de gelegenheid komt om contact op te nemen. Dan kun je aan het verwerkingsproces beginnen en het gaan loslaten.
In mijn geval had ik geen keuze. Ik kom erachter dat het "loslaten" dan veel moeilijker is, omdat je kennelijk in je hoofd heel erg bezig bent met het "waarom".
Jij zal de kracht van het loslaten net zo hard nodig hebben als ik.
Ik ken dit gevoel zeker. Rationeel weet je precies wat je te doen staat, alleen je gevoel is veel heftiger. Wel heel netjes van hem dat ie jou een afscheids-mail stuurt en jij hem. Daar zou ik ook mee kunnen leven en dan kun je het geheel gaan verwerken.
Bij mij is het al een paar maanden geleden en dacht het gevoel een plek te hebben gegeven. Voelde me ook steeds beter, maar ineens kwam dat gevoel terug. Toen kwam ik tot de conclusie dat ik er nog steeds mee bezig was gevoelsmatig.
Om los van hem te komen moet je eigenlijk al zijn gegevens zoals adres; telefoonnummers e.d. weggooien zodat je niet meer in de gelegenheid komt om contact op te nemen. Dan kun je aan het verwerkingsproces beginnen en het gaan loslaten.
In mijn geval had ik geen keuze. Ik kom erachter dat het "loslaten" dan veel moeilijker is, omdat je kennelijk in je hoofd heel erg bezig bent met het "waarom".
Jij zal de kracht van het loslaten net zo hard nodig hebben als ik.
dinsdag 13 april 2010 om 10:11
Stew, wat lees ik nu?! Wat klote voor je, zeg!
Ik weet niet zo veel van jouw situatie met deze meneer. Maar wat ik eerder las, en nu weer, is dat door zijn gedrag aan het eind van en vooral ook na jullie affaire die hele tijd samen in een ander daglicht komt te staan.
Egoïstisch van hem, slap van hem, en nog eens egoïstisch van hem. Lekker makkelijk, je eigen straatje schoonvegen zonder om te kijken.
Hij zal vast gevoelens voor je gehad hebben, maar hij had open kaart met je moeten spelen.
Tja, en dat je het nu op Facebook leest. Hij heeft al bewezen dat hij geen rekening meer met je houdt. Dus dat doet hij op zijn Facebook/Hyves etc. nu ook niet. Jij zoekt hem op en dan loop je het risico dat je dingen vindt die je pijn doen.
Zijn gedrag na jullie tijd samen is fout, en dit is daar een gevolg (en voorbeeld) van.
En wat je over ‘zijn jongens’ schrijft mag je denken, je bent kwaad. Maar je mag het niet menen. En je meent het ook niet, je bent zelf moeder.
Take care,
Ik weet niet zo veel van jouw situatie met deze meneer. Maar wat ik eerder las, en nu weer, is dat door zijn gedrag aan het eind van en vooral ook na jullie affaire die hele tijd samen in een ander daglicht komt te staan.
Egoïstisch van hem, slap van hem, en nog eens egoïstisch van hem. Lekker makkelijk, je eigen straatje schoonvegen zonder om te kijken.
Hij zal vast gevoelens voor je gehad hebben, maar hij had open kaart met je moeten spelen.
Tja, en dat je het nu op Facebook leest. Hij heeft al bewezen dat hij geen rekening meer met je houdt. Dus dat doet hij op zijn Facebook/Hyves etc. nu ook niet. Jij zoekt hem op en dan loop je het risico dat je dingen vindt die je pijn doen.
Zijn gedrag na jullie tijd samen is fout, en dit is daar een gevolg (en voorbeeld) van.
En wat je over ‘zijn jongens’ schrijft mag je denken, je bent kwaad. Maar je mag het niet menen. En je meent het ook niet, je bent zelf moeder.
Take care,
dinsdag 13 april 2010 om 10:13
@Jahoe, dat is eigenlijk heel mooi, als je met een goed gevoel over de periode samen kan stoppen. Dat is wat ik bedoel en die vaardigheden zou iedereen eigenlijk horen te hebben, dat zou zoveel tijd en (negatieve) treurnis/onbegrip besparen, dan kan je veel sneller zeggen: het was goed zoals het was. Denk dat sommigen bang zijn dat je juist niet loslaat als ze te lief eindigen of zo.
Verder is het jammer dat je pas aan het eind merkt hoe iemand zijn/haar stijl is.. die stijlen openbaren zich namelijk bij "ontreddering"/iets vervelends meemaken, hoe iemand daarmee omgaat.. zolang het goed gaat, heb je hier niet zo'n last van. Een vd tekenen kan wel bijv dat terugtrekgedrag/ radiostiltes zijn, wat op dit topic zo herkenbaar is.. of juist jalouzie en claimen (onzekere hechingsstijl, bevestiging zoeken).
Zeker voor niet openlijke sv's geldt dat er altijd een vertrouwen bij moet zijn, omdat je van elkaar niet weet hoe je reageert als het over is (onverwachte kant)..
Erover willen praten kan voor de "stille verwerker" dus als bedreigend/ claimend worden ervaren, terwijl die dat soms helemaal niet bedoelt en bevestiging/waardering op prijs stelt (maar best kan accepteren als het duidelijk over is en gecommuniceerd wordt).
Ik neig net als Stew, naar zelf invullen en analyseren, als iemand dat open laat voor eigen invulling. Dat weet ik nu van mezelf en vraag vooraf om svp die duidelijkheid als het later over en klaar is. Dat garandeert nog niks, maar ja, net als Rooss ben ik zeer gesteld op duidelijkheid. Toch kan dat ook mensen juist wegjagen, die dat op dat moment voor zichzelf nog niet duidelijk hebben, in de war zijn of conflicterende wensen hebben (een nr 1, hun eigen verwarring met seks/liefde/aandacht enz).
Sommige mensen willen daar ook ruimte voor hebben en eigenlijk is dat terecht. En niet "fout", zoals hier nog weleens gezegd wordt. Het is misschien in onze ogen een "onvolwassen manier van doen" of laf, of angstig, maar dat klopt ook. Je leert dit (omgaan met moeilijkheden) in je vroege jaren, en dus kan je stellen dat het idd "onvolwassen" is. Hoe slim iemand ook is, dit gaat over emotionele en sociale intelligentie, je vermogen om met gevoelens om te gaan.
(en ik denk zelf dat mannen veel vaker een vermijdende stijl hebben, ivm jongetjes al vroeg wordt geleerd eea te verbijten, geen mietje te zijn, en door te gaan met leven, niet aanstellen enz).
Verder is het jammer dat je pas aan het eind merkt hoe iemand zijn/haar stijl is.. die stijlen openbaren zich namelijk bij "ontreddering"/iets vervelends meemaken, hoe iemand daarmee omgaat.. zolang het goed gaat, heb je hier niet zo'n last van. Een vd tekenen kan wel bijv dat terugtrekgedrag/ radiostiltes zijn, wat op dit topic zo herkenbaar is.. of juist jalouzie en claimen (onzekere hechingsstijl, bevestiging zoeken).
Zeker voor niet openlijke sv's geldt dat er altijd een vertrouwen bij moet zijn, omdat je van elkaar niet weet hoe je reageert als het over is (onverwachte kant)..
Erover willen praten kan voor de "stille verwerker" dus als bedreigend/ claimend worden ervaren, terwijl die dat soms helemaal niet bedoelt en bevestiging/waardering op prijs stelt (maar best kan accepteren als het duidelijk over is en gecommuniceerd wordt).
Ik neig net als Stew, naar zelf invullen en analyseren, als iemand dat open laat voor eigen invulling. Dat weet ik nu van mezelf en vraag vooraf om svp die duidelijkheid als het later over en klaar is. Dat garandeert nog niks, maar ja, net als Rooss ben ik zeer gesteld op duidelijkheid. Toch kan dat ook mensen juist wegjagen, die dat op dat moment voor zichzelf nog niet duidelijk hebben, in de war zijn of conflicterende wensen hebben (een nr 1, hun eigen verwarring met seks/liefde/aandacht enz).
Sommige mensen willen daar ook ruimte voor hebben en eigenlijk is dat terecht. En niet "fout", zoals hier nog weleens gezegd wordt. Het is misschien in onze ogen een "onvolwassen manier van doen" of laf, of angstig, maar dat klopt ook. Je leert dit (omgaan met moeilijkheden) in je vroege jaren, en dus kan je stellen dat het idd "onvolwassen" is. Hoe slim iemand ook is, dit gaat over emotionele en sociale intelligentie, je vermogen om met gevoelens om te gaan.
(en ik denk zelf dat mannen veel vaker een vermijdende stijl hebben, ivm jongetjes al vroeg wordt geleerd eea te verbijten, geen mietje te zijn, en door te gaan met leven, niet aanstellen enz).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 10:18
Wat is dat toch met mensen die zo onder je huid zitten, dat je ze bijna alles vergeeft en niet kunt vergeten? Ex-sv zit ook nog steeds zo in mijn gedachten, soms meer dan anders. En ik wou dat ik hem niet meer tegenkwam, maar binnenkort zal ik hem wekelijks 'zien'. Kort, misschien op afstand, maar toch weet ik iedere week dat hij er is.
Stew, het heeft even geduurd en ik vind het heel vervelend voor je dat je er zo achter hebt moeten komen wat voor man het eigenlijk is. Wees inderdaad maar blij met waar je nu bent.
Nick: ik begrijp dat het niet af is voor jou. Maar je kan niets anders doen dan je erbij neerleggen. Hoe verrot dat ook is.
Net als anderen heb ik ook moeite met afscheid. Of het nu gaat om een collega, baan, vriend(in), overlijden, ik vind het allemaal erg. Als iemand bij mij 'binnen' is (niet allemaal letterlijk nemen) dan is dat meestal voor heel lang. Het is wel moeilijk om binnen te komen.
Stew, het heeft even geduurd en ik vind het heel vervelend voor je dat je er zo achter hebt moeten komen wat voor man het eigenlijk is. Wees inderdaad maar blij met waar je nu bent.
Nick: ik begrijp dat het niet af is voor jou. Maar je kan niets anders doen dan je erbij neerleggen. Hoe verrot dat ook is.
Net als anderen heb ik ook moeite met afscheid. Of het nu gaat om een collega, baan, vriend(in), overlijden, ik vind het allemaal erg. Als iemand bij mij 'binnen' is (niet allemaal letterlijk nemen) dan is dat meestal voor heel lang. Het is wel moeilijk om binnen te komen.
dinsdag 13 april 2010 om 10:20
dinsdag 13 april 2010 om 10:26
Mac, is het bij jou ook "lullig" afgelopen destijds? Wou jij stoppen of hij? (maakt ook nog verschil)..
Enne, iemand kan (zolang het goed gaat) een geweldige man zijn en dan verwacht je ook die "krachtige persoonlijkheid" als het moeilijk wordt. Dat kan zwaar tegenvallen, maar ik vind dan niet dat die hele persoon daarmee niet deugt. Die heeft nooit geleerd hiermee om te gaan, angstig voor negatieve emoties en verwijten bijv en sluit zich af. Lekker makkelijk, vinden wij, slap, een eikel minstens..
Maar dat kan je dan niet rijmen met de persoon zoals je die meemaakte toen alles koek en ei was. Ook met een nr 1 merk je dat pas als er tegenslagen of moeilijkheden zoals ziekte en overlijden of werkloos en andere zorgen komen. Dan merk je pas echt wat je aan iemand hebt..
Ik blijf erbij: een lullig einde en vermijdend wil niet zeggen dat het een l*l hoeft te zijn, het zegt wel hoe iemand met tegenslagen en afscheid enz omgaat..
Mac, dat wordt moeilijker als je hem vaker gaat zien. Die gevoelens zijn namelijk gebaseerd op "hoe hij OOK kan zijn" en dat verlangen naar dat deel van hem..
Bij SV's zie je natuurlijk langere tijd vooral de mooie kant van iemand (los van wat je er zelf bij verzint aan eigenschappen) en dat beeld is niet wie hij is als hele persoon..
Enne, iemand kan (zolang het goed gaat) een geweldige man zijn en dan verwacht je ook die "krachtige persoonlijkheid" als het moeilijk wordt. Dat kan zwaar tegenvallen, maar ik vind dan niet dat die hele persoon daarmee niet deugt. Die heeft nooit geleerd hiermee om te gaan, angstig voor negatieve emoties en verwijten bijv en sluit zich af. Lekker makkelijk, vinden wij, slap, een eikel minstens..
Maar dat kan je dan niet rijmen met de persoon zoals je die meemaakte toen alles koek en ei was. Ook met een nr 1 merk je dat pas als er tegenslagen of moeilijkheden zoals ziekte en overlijden of werkloos en andere zorgen komen. Dan merk je pas echt wat je aan iemand hebt..
Ik blijf erbij: een lullig einde en vermijdend wil niet zeggen dat het een l*l hoeft te zijn, het zegt wel hoe iemand met tegenslagen en afscheid enz omgaat..
Mac, dat wordt moeilijker als je hem vaker gaat zien. Die gevoelens zijn namelijk gebaseerd op "hoe hij OOK kan zijn" en dat verlangen naar dat deel van hem..
Bij SV's zie je natuurlijk langere tijd vooral de mooie kant van iemand (los van wat je er zelf bij verzint aan eigenschappen) en dat beeld is niet wie hij is als hele persoon..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 10:26
Stew, moest gisteren uitloggen, kwam iets tussen. Maar wat een kansloze manier om er zo achter te komen, zeg! Iedereen heeft alles gezegd, geloof ik, maar probeer idd de eer aan jezelf te houden, laat hem zien dat het je helemaal niks doet, dat is uiteindelijk de grootste wraak, laten zien dat je het zonder hem veel leuker hebt dan met hem.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
dinsdag 13 april 2010 om 10:30
@Jahoe: je kan elkaar heel erg gek maken via mails en tekst en die gevoelens zijn net zo "echt". Wordt juist versterkt omdat er een "verlangen en onbereikbaar-element" bij zit. En al dan niet stiekem, dat speelt ook een versterkende rol. Dan wordt het "smachten/hunkeren" op afstand en dat kan vergaande vormen aannemen..
*ik weet er alles van.. hier net zo.. maar de ervaring leert dat dat geen verliefdheid is, maar "gekmakend" *
*ik weet er alles van.. hier net zo.. maar de ervaring leert dat dat geen verliefdheid is, maar "gekmakend" *
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 10:34
MissT: ergens heb je gelijk en denk ik meestal ook zo. Maar tegenwoordig zeg ik wel wat ik ervan vind. Alleen al dat ze een volgend keer dat misschien meenemen als ze zich daarvan bewust zijn. Dus niet dmv verwijten, dat klikken ze meteen weg.. maar meer door inzicht geven, waarom je zo niet met mensen om kan gaan, die om je geven. Meer niet. En ik houd dat mild. Of eindig mild.
Mijn ervaring is dat het soms wel degelijk effect heeft en gewaardeerd wordt (na een tijd), ze erover nadenken en nog op terugkomen later bijv. Dan sta je ook heel anders tegenover elkaar, zeker als er kans is dat je elkaar later toevallig ontmoet of dingen ziet, zoals Stew nu achter komt.
Mijn ervaring is dat het soms wel degelijk effect heeft en gewaardeerd wordt (na een tijd), ze erover nadenken en nog op terugkomen later bijv. Dan sta je ook heel anders tegenover elkaar, zeker als er kans is dat je elkaar later toevallig ontmoet of dingen ziet, zoals Stew nu achter komt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 11:10
quote:Suzy65 schreef op 13 april 2010 @ 10:30:
@Jahoe: je kan elkaar heel erg gek maken via mails en tekst en die gevoelens zijn net zo "echt". Wordt juist versterkt omdat er een "verlangen en onbereikbaar-element" bij zit. En al dan niet stiekem, dat speelt ook een versterkende rol. Dan wordt het "smachten/hunkeren" op afstand en dat kan vergaande vormen aannemen..
*ik weet er alles van.. hier net zo.. maar de ervaring leert dat dat geen verliefdheid is, maar "gekmakend" *
Voor mezelf kan ik dat wel zeggen. Voor hem niet, hij zit er echt doorheen. (als ik het uit zou leggen zouden jullie het begrijpen, maar.... te herkenbaar denk ik)
Ondertussen ga ik 'gewoon' door met mijn nr1 en de kids. Dus afleiding genoeg zou je zeggen.
(zo en nu hou ik op met ego-posten)
@Jahoe: je kan elkaar heel erg gek maken via mails en tekst en die gevoelens zijn net zo "echt". Wordt juist versterkt omdat er een "verlangen en onbereikbaar-element" bij zit. En al dan niet stiekem, dat speelt ook een versterkende rol. Dan wordt het "smachten/hunkeren" op afstand en dat kan vergaande vormen aannemen..
*ik weet er alles van.. hier net zo.. maar de ervaring leert dat dat geen verliefdheid is, maar "gekmakend" *
Voor mezelf kan ik dat wel zeggen. Voor hem niet, hij zit er echt doorheen. (als ik het uit zou leggen zouden jullie het begrijpen, maar.... te herkenbaar denk ik)
Ondertussen ga ik 'gewoon' door met mijn nr1 en de kids. Dus afleiding genoeg zou je zeggen.
(zo en nu hou ik op met ego-posten)
dinsdag 13 april 2010 om 11:19
Tja, Jahoe, het gaat vaak verder dan seks en gekmaken, dwz dat je ook behoefte krijgt aan echt lichaam tegen je aan en alles wat je gefantaseerd hebt en je jezelf niet kan geven. Dat maakt machteloos en frustrerend en ben je niet zomaar van dat gevoel af.. lijkt erg op "afkicken" en zo noem ik dat ook..
Heeft hij geen nr 1 dan? Dat maakt het moeilijker idd, kan je niet even tegen iemand aankruipen en die behoefte hebben jullie in die maanden alleen maar aangewakkerd. Eigenlijk heel logisch dus..
Heeft hij geen nr 1 dan? Dat maakt het moeilijker idd, kan je niet even tegen iemand aankruipen en die behoefte hebben jullie in die maanden alleen maar aangewakkerd. Eigenlijk heel logisch dus..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 13 april 2010 om 11:26
Stew, jezus, wat snap ik je woede goed.. Wat een eikel, lowlife. Wat kun je je vergissen in sommige mensen... Ik ken niet het hele verhaal, maar wees blij dat je idd niet aan hem vastzit, je gezin had verlaten. Hoop dat je de knop om kunt zetten, het los kunt laten en kunt genieten van het NU. Zet m op!
dinsdag 13 april 2010 om 11:36
Stew, je zegt het zelf ook al, een betere remedie had je niet kunnen hebben. Volledig genezen en zeker geen energie meer in steken. Soms zijn dingen niet zoals ze leken te zijn.
"De grootste kracht van de duivel is dat hij ons doet geloven dat hij niet bestaat".
Wees blij dat jij niet hebt besloten om je kinderen te verlaten voor hem. Als ik het zo een beetje op een afstand beoordeel dan lijkt het gewoon alsof hij naarstig op zoek ging naar een rebound of naar een vervangster voor zijn vrouw.
@ Susshi; Wat leuk om je hier weer te zien.....sterkte met alles!!!!!!!!!!!!!!!
"De grootste kracht van de duivel is dat hij ons doet geloven dat hij niet bestaat".
Wees blij dat jij niet hebt besloten om je kinderen te verlaten voor hem. Als ik het zo een beetje op een afstand beoordeel dan lijkt het gewoon alsof hij naarstig op zoek ging naar een rebound of naar een vervangster voor zijn vrouw.
@ Susshi; Wat leuk om je hier weer te zien.....sterkte met alles!!!!!!!!!!!!!!!
dinsdag 13 april 2010 om 12:02
Om los te kunnen laten is liefde nodig
"Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt; het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
"Loslaten" betekent niet dat ik 'm smeer; het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
"Loslaten" is niet het onmogelijk maken, maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.
"Loslaten" is machteloosheid toegeven, hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in de hand heb.
"Loslaten" is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven; het is jezelf zo goed mogelijk maken.
"Loslaten" is niet zorgen voor; maar geven om.
"Loslaten" is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
"Loslaten" is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.
"Loslaten" is niet in het middelpunt staan en alles beheersen, maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
"Loslaten" is niet anderen tegen zichzelf te beschermen; het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
"Loslaten" is niet ontkennen, maar accepteren.
"Loslaten" is niet treiteren, schelden of ruziemaken, maar zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die te verbeteren.
"Loslaten" is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt en er mijzelf gelukkig mee prijzen.
"Loslaten" is niet anderen kritiseren of reguleren, maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.
"Loslaten" is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien en leven voor de toekomst.
"Loslaten" is minder vrezen en meer beminnen
"Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt; het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
"Loslaten" betekent niet dat ik 'm smeer; het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
"Loslaten" is niet het onmogelijk maken, maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.
"Loslaten" is machteloosheid toegeven, hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in de hand heb.
"Loslaten" is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven; het is jezelf zo goed mogelijk maken.
"Loslaten" is niet zorgen voor; maar geven om.
"Loslaten" is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
"Loslaten" is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.
"Loslaten" is niet in het middelpunt staan en alles beheersen, maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
"Loslaten" is niet anderen tegen zichzelf te beschermen; het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
"Loslaten" is niet ontkennen, maar accepteren.
"Loslaten" is niet treiteren, schelden of ruziemaken, maar zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die te verbeteren.
"Loslaten" is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt en er mijzelf gelukkig mee prijzen.
"Loslaten" is niet anderen kritiseren of reguleren, maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.
"Loslaten" is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien en leven voor de toekomst.
"Loslaten" is minder vrezen en meer beminnen
