Minnaar

05-02-2008 23:18 11115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?

Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.

Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
Alle reacties Link kopieren
als je zo'n afspraak maakt hou je je er ook aan door het niet te doen. Ik zie dat dan toch niet helemaal als vreemdgaan omdat zo'n situatie besproken is en je weet wat je partner in zo'n geval wil. In dit geval dus liever niet weten en verborgen houden.



mocht het dan uitkomen valt je ook niets te verwijten omdat je je hield aan de afspraak die er over gemaakt is.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
Ja, maar toch voelt het niet lekker als je het achteraf door toeval wel te horen krijgt. Zelf al heb jij die afspraak, op dat moment voelt het klote....
Alle reacties Link kopieren
Dus daarom is het belangrijk dat je zo voorzichtig mogelijk bent.
Alle reacties Link kopieren
Ik/wij zijn er vrij open over.

Niet zo dat we er zelf over beginnen, maar als we er vragen over krijgen dan zijn we er open over.

Mijn kinderen weten er ook van en we laten aan hen zelf over hoeveel ze erover willen weten. Daar vragen ze vanzelf naar.

Er zijn dus in inze omgeving verschillende mensen die het weten, maar ik heb er nog nooit last van gehad of gemerkt dat er over werd gesproken door anderen.
Alle reacties Link kopieren
Om even een paar schrijvers terug te gaan; onder vreemdgaan valt alles wat je niet zou doen, wanneer je partner naast je staat.

Deze grens is dus voor iedereen anders.



Wil nog even kwijt dat ik net 2 heerlijke uren alleen met mijn SV heb gehad. Zucht...
anoniem_64755 wijzigde dit bericht op 08-04-2008 16:56
Reden: typefout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
-
Alle reacties Link kopieren
Genegenheid lijkt me prima. Sex zonder gevoel is m.i. ook niet mogelijk. Er moet wel iets zijn buiten de sexuele aantrekkingskracht. Het risico om bepaalde gevoelens te laten verergeren ligt dan natuurlijk bij een van beide partijen altijd op de loer. Aan jou/jullie de keus om daar weerstand aan te bieden en gevoelsmatig niet teveel de diepte in te gaan, omdat zulks weer kan leiden tot heftige(re) gevoelens. En die kunnen weer leiden tot verliefdheid, met alle gevoelens (teleurstelling, verlangen, verdriet, frustratie etc.) van dien. Oftwel: keep your mind and your head clear. Geniet van het samenzijn, maar weet waar het om begonnen is: seksuele aantrekkingskracht...en niet meer dan dat.
Alle reacties Link kopieren
-
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk kan dat Coldsister. Het leven is gewoon niet zwart - wit. Er zit nog een heel scala aan grijstinten tussen. En aan jou/jullie om te bepalen hoever je wilt gaan.



Kan me niet voorstellen dat je sex kan hebben met iemand waar je echt niets voor voelt. Hij (of zij) zal toch iets meer moeten hebben dat een mooi lichaam. Als het alleen lust is dan wil je (ik tenminste) niet vaker dan die ene keer en dan is het genoeg. Als er iets meer is (en dan bedoel ik dus niet gelijk verliefdheid maar iets van genegenheid) dan kan er ook vaker contact zijn.



Verwarrend is het soms he Zolang je duidelijk bent naar elkaar kom je er vast wel uit.
Alle reacties Link kopieren
...
Alle reacties Link kopieren
Ik ga nu waarschijnlijk iets heel schijnheiligs zeggen, maar meen t echt.....ook al ga ik nu zelf vreemd, en al geruime tijd, ik zou t toch niemand aanraden.....het schuldgevoel is heus wel minder geworden, tis raar, want alles went, en je gaat t bijna normaal vinden.....maar als ik er dan echt goed over nadenk dan vind ik t toch NIET normaal...



Begrijp me niet verkeerd, er is niks mis met het gevoel dat je sex met meer dan 1 zou willen, maar het stiekeme eraan is toch geen prijzenswaardig gedrag.



ik sta er dus nogal ambivalent tegenover....en je zult van mij echt geen verhalen horen van "t overkwam me" want ik ben er willens en wetens en volkomen nuchter aan begonnen.....



pfffff, en als t nou zou zijn tegengevallen, dan had t misschien niet zo lang geduurd....



we veroordelen elkaar hier misschien niet, maar vind zelf diep in mijn hart dat ik erg fout bezig ben...maar een open relatie is voor mijn man echt geen optie weet ik 200% zeker.



Mocht t tussen ons ooit fout gaan, maak ik nooit meer de afspraak op monogaam te zjn. Tot ruim 1 jaar gelden dacht ik echt dat ik t kon....nu weet ik dat dat niet zo is.....
Alle reacties Link kopieren
@stew



hoe gaat t? is je afspraak al opnieuw doorgegaan?
Alle reacties Link kopieren
-
Alle reacties Link kopieren
quote:coldsister schreef op 08 april 2008 @ 22:26:

ik begrijp je niet verkeerd....

heel herkenbaar!

Gelukkig.....



ga ik een beetje zelf de moraalridder uithangen hihi
Alle reacties Link kopieren
winniedepooh is er niets bij, haha
@Gizzy: sorry, maar ook na jouw woorden, ga ik toch geen slapende honden wakker maken!



Ik ga mee in de woorden van @Q-Q: en ga voor de sexuele aantrekkingskracht.

Maar ook het verhaal van @Enigma! is heel erg herkenbaar!

Dus: goed gesproken/geschreven hoor @Enigma!



@coldsister: fijn he, dat in stilte na genieten!



@stew: ben benieuwd hoe jouw date is afgelopen.....
Alle reacties Link kopieren
@ Enigma,

Ik vind ook dat het niet goed valt te praten wat ik aan het doen ben, vandaar ook mijn betoog een aantal bladzijde terug over dat ik toch echt wil proberen die spanning weer terug te krijgen met mijn man.



Ik kan me ook af en toe oprecht afvragen of mijn huwelijk echt zo goed is als ik denk, als ik zo makkelijk mijn man bedrieg.

Verveel ik me soms zo erg in mijn huwelijk, of geeft mijn SV me juist dat gevoel van verveling omdat ik eigenlijk weer bij hem wil zijn? Wil ik oprecht door met mijn man of wil ik iets drastisch anders? En blijf ik omdat het veilig is? Ik weet het niet.

Ik weet dat ik veel van mijn man hou, maar is dat genoeg?

En waar eindigt dit? 14 SV's later? Of wanneer mijn man erachter komt?



Hoe dan ook, een hoop twijfels bij mij. Over mezelf, mijn huwelijk en de situatie. Ben geloof ik ook niet zo goed in zelfanalyse, ik kom er niet achter hoe ik me nu eigenlijk voel.

Raar vind ik dat....
Alle reacties Link kopieren
@ Geheim, zou het niet gewoon alleen maar de spanning zijn. Het is toch heel normaal dat die spanning na verloop van tijd verdwijnt of iig anders wordt in een langere relatie?

Gelukkig weet ik dat ik heel gelukkig ben en heb absoluut geen twijfels.Mijn svtje vind ik heel spannend maar ik droom absoluut niet over een toekomst samen. En dat je nu twijfels hebt over jezelf vind ik helemaal niet vreemd, waarschijnlijk is dit ook iets wat je zelf niet voor mogelijk had gehouden. Of je moet nu heel sterk over je eigen man aan het twijfelen zijn?



@ Ja, afspraak met svtje is deze week.
Alle reacties Link kopieren
@ stew: Voel me de laatste tijd wat genegeerd door mijn man, kan ik waaschijnlijk wel wijten aan het feit dat ik met mijn gedachten ergens anders ben. Ik denk dat dat negeren iets is wat van 2 kanten komt.



En nee, ik droom ook niet over een toekomst met mijn SV. Teveel dingen aan hem vindt ik niet zo leuk.

Ik droom op het moment geloof ik alleen maar over waar, wanneer, hoe lang.



Ik denk zelf dat omdat het nog zo pril is, deze verhouding, ik helemaal in beslag word genomen door hem.



Ik denk dat ik nodig wat meer aandacht moet gaan hebben voor mijn nr. 1 en mijn SV proberen op een wat lager pitje te zetten. Vandaag komt het ook omdat ik gisteren samengeweest ben met SV, er is hier al eerder gesproken over het even moeten afkicken.
Alle reacties Link kopieren
@ geheim, het negeren c.q. de verwijdering waar je over spreekt herken ik goed. Het zit niet alleen in de energie en aandacht die naar je SV gaat ( en niet op je nr. 1 richt) er is ook iets van het 'losraken' van elkaar waar ik niet direct een andere bewoording voor heb.

Het gekke is dat je daarbij beide afstand lijkt te nemen, terwijl dat eigenlijk juist niet is wat je zou willen. Met meer aandacht voor je nr. 1 moet je daar vast weer uit kunnen komen.



De reflectie op je eigen relatie met je nr. 1 en alle vragen die dit oproept zijn waarschijnlijk niet te beantwoorden. Ik zou het net als Stew eerder op de spanning van het nieuwe/andere gooien dan aan een gemis in de relatie met je nr. 1.
Alle reacties Link kopieren
Geheim als je een nr 2 ernaast hebt dan is het niet zo raar dat je minder aandacht hebt voor nr1. Hoe en of je verder wilt met nr 1 ligt aan jou. Eigenlijk zou je eens goed moeten bedenken wat je wilt. Even niet denken aan nr2, dus niet in de zin van wil ik met hem verder. Nr 1 staat namelijk los van nr2.

Wat zou je willen als nr2 niet in je leven zou zijn?

Vind je je partner leuk genoeg? Aantrekkelijk genoeg? Lief genoeg? Of zeg je, eigenlijk ben ik liever alleen dan met mijn partner (en dan bedoel ik dus echt alleen en niet met een ander).



Zolang jij nog liever samen met hem bent dan dat je er alleen voor staat dan zou ik zeggen doe je best om er iets leuks en moois van te maken.

Als je keuze is dat je liever alleen bent dan met je partner tja dan zal je moeten gaan kijken hoe je dat gaat aanpakken.
Alle reacties Link kopieren
-
Alle reacties Link kopieren
Wat een leuk topic is dit! Ik lees al een poosje mee met jullie en herken veel.



Ook ik heb een 2e sinds vorig jaar en die relatie gaat volledig over sexuele aantrekkingskracht en genegenheid. Mooi dat er mensen zijn die dat gewoon open kunnen delen met hun partner, maar dat kan ik niet (is gewoon zo, weet ik). Ook ik heb daar een ambivalent gevoel over, maar ik ervaar mijn 2e relatie als een waardevolle aanvulling en zou mijn 1e nooit willen missen.



Maar het is toch gewoon zo dat je thuis ook een klein bedrijfje bent... het is altijd druk, er moet veel gebeuren en georganiseerd en het is logisch dat je in een soort 'systeem' rolt met elkaar, dat ik niet eens onplezierig zou willen noemen. Voldoende gelegenheid voor knuffels en ook fijne sex, maar de weergaloze spanning is er minder. Wat is het dan een kado, dat er ook nog een 2e is, waar je een paar dagen per jaar de tijd even mee stil zet.... ik geniet er van en durf ook te stellen dat ik er een gelukkiger en sexier vrouw door ben.. ook thuis!



Zoals Q-Q steeds opmerkt, je moet er wel je kop goed bijhouden, je niet laten meeslepen door je gevoel en zeker niet door je hormonen, haha! Volgens mij is timing ook van belang... dikwijls wat afstand nemen, elkaar niet te vaak opzoeken en dan maar gewoon genieten van het vooruitzicht van een aantal maanden verder.



In het begin van dit topic schreef iemand dat vrouwen een hormoon aanmaken dat zorgt dat ze zich hechten aan degene waarmee ze sexen... ik kan daar echter nergens wat over vinden... welk hormoon is dat dan? Kan dat wellicht ook de verwarring en heftigheid waar iedereen wel es mee kampt, verklaren?
Alle reacties Link kopieren
@allemaal, bedankt voor die lieve reactie's.

Ik heb eens nagedacht over een leven waar mijn man niet meer in voorkomt, en ik moet er niet aan denken. Mijn man is mijn rots in de branding, degene die altijd voor me klaarstaat.

Nee, ik hou wel degelijk heel erg veel van hem.

Ik vind het prettig dat niemand van jullie meteen roept, "nou, als je twijfelt, dan ga je toch weg bij je man".

Ondanks al het vreemdgaan hier, (idd, je zou het bijna normaal gaan vinden) is voor iedereen de relatie met nr.1 zo "heilig".

Ik heb gisteren een hele prettige avond met mijn man gehad, en nee, de vonken vliegen daar niet van af, maar na zoveel jaar is dat inderdaad wel normaal.

En @ channtie; wat ik zou willen met mijn nr.1 is om met z'n 2tjes wat meer tijd door te brengen, wat meer leuke dingen te doen, we verzanden een beetje in de dagelijkse routine. Ik denk dat hier toch vrij makkelijk verandering in aan te brengen is.

Thanks mensen, ik kom er wel uit.
Alle reacties Link kopieren
@allergaartje: Oxytocine.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven