Seks
alle pijlers
Minnaar
vrijdag 11 april 2008 om 18:42
quote:stewardess schreef op 11 april 2008 @ 18:41:
Ik vind ook dat we beide schuldig zijn, maar zo voelt het niet. Niet dat hij me iets verwijt...maar ik ben de oudste en zou de verstandigste moeten zijn, haha.
Ik kan me zo voorstellen dat hij nu niet echt gezellig is in zijn huwelijk. Ze gaan volgende week een weekje weg, en hij is net vader en daar voel ik me dan ook weer schuldig over. Ik weet wel dat het onzin is ,ik wist niet dat zijn vrouw zwanger was en hij was er zelf bij etc etc. Maar het voelt gewoon even zo....
Ik vind ook dat we beide schuldig zijn, maar zo voelt het niet. Niet dat hij me iets verwijt...maar ik ben de oudste en zou de verstandigste moeten zijn, haha.
Ik kan me zo voorstellen dat hij nu niet echt gezellig is in zijn huwelijk. Ze gaan volgende week een weekje weg, en hij is net vader en daar voel ik me dan ook weer schuldig over. Ik weet wel dat het onzin is ,ik wist niet dat zijn vrouw zwanger was en hij was er zelf bij etc etc. Maar het voelt gewoon even zo....
vrijdag 11 april 2008 om 19:24
Stess, ik vind je pas schuldig als je iets verkeerds had gedaan. Hem had afgepakt van zijn vrouw ofzo. Weet niet in hoeverre jouw beslissing naar hem definitief is, maar ik zou ook zeggen: laat hem maar even. Is je (s)ex-lover als verse vader niet even vooral op zoek naar rust, vermoeid door de emotie van het vaderschap en het logische slaapgebrek?
Begrijp ik goed dat je geen schuldgevoel naar nr1 hebt? Interessante vraag voor iedereen hier eigenlijk: voel je je schuldig naar je vaste partner als je met een SV hebt gesext? Ik had zelf een dubbel gevoel, maar niet schuldig. Ik had immers geen spijt.
Begrijp ik goed dat je geen schuldgevoel naar nr1 hebt? Interessante vraag voor iedereen hier eigenlijk: voel je je schuldig naar je vaste partner als je met een SV hebt gesext? Ik had zelf een dubbel gevoel, maar niet schuldig. Ik had immers geen spijt.
vrijdag 11 april 2008 om 19:48
Ik heb hem natuurlijk wel een soort van afgepakt van zijn vrouw.Ook al is hij bij haar, in gedachten toch meer bij mij.Misschien dat ik me daarom niet schuldig voel t.o.v nr 1, ik blijf bij hem.. en ook wat jij zegt, ik heb er geen spijt van.
Zijn vrouw was nog zwanger toen wij samen wat kregen, dus kon hij nog niet vermoeid zijn. Ik denk dat hij toen ook gewoon op zoek was naar spanning.
Zijn vrouw was nog zwanger toen wij samen wat kregen, dus kon hij nog niet vermoeid zijn. Ik denk dat hij toen ook gewoon op zoek was naar spanning.
vrijdag 11 april 2008 om 20:18
@Mack.. ik voel me niet schuldig, maar dat komt ook omdat ik steeds heel bewust voor mijn nr. 1 kies, ervoor, erna, altijd. Op het moment dat ik het idee krijg dat ik me tegelijkertijd toch ook aan het vervreemden ben van nr. 1 (dat komt voor.... hormonen spelen me parten dan), dan voel ik me wel schuldig en dat is altijd reden om afstand te nemen van nr. 2 en opnieuw heel dicht bij nr. 1 te zijn en te blijven. Nu heb ik het geluk om een nr. 2 te hebben die blij en dankbaar is met zijn huwelijk en kids en er altijd alert op is om ons beider thuissituaties niet te laten bedreigen, dat is immers tevens het behoud van onze nr. 2 relatie. We zijn ons beiden goed bewust dat we (slechts) nr. 2 zijn voor elkaar en dat betekent dat we ieder ook een stap terug kunnen doen als de situatie van de ander daarom vraagt.
@Stewardess.. echt rot voor je(pff, ik moet er niet aan denken hoor), naar zeg. Maar wel een goed besluit van je. Geef hem wat tijd en afstand en kijk of hij je een plaats kan geven in zijn leven. Zo niet, laat hem dan los. Dat is het lot van ons nummers 2... dat je de ander kunt loslaten.
@Alle anderen.. er wordt hier dikwijls geschreven dat het louter gaat om lust en sexualiteit en genegenheid, geen liefde. Ik moet toch bekennen dat ik erg gek ben met mijn 2e, dat ik echt van hem hou en hem ook niet zou willen missen. Mocht ik deze man op een ander moment in mijn leven hebben ontmoet, dan hadden we samen een hele stevige 1e relatie kunnen hebben. Maar goed, we zijn geen pubers meer (40ers) en gooien onze levens niet om voor elkaar. Er gaat geen dag voorbij dat we elkaar niet even spreken (msn, sms, phone) en 2-3 keer per jaar zijn we er een hele lange dag voor elkaar, dan bestaan er geen 1es, er is geen werk, er zijn geen kinderen.... dan zijn we even 'the centre of the universe', wonderful.
(wel mooi dat we meer dan 200 km bij elkaar vandaan wonen he, haha)
@Stewardess.. echt rot voor je(pff, ik moet er niet aan denken hoor), naar zeg. Maar wel een goed besluit van je. Geef hem wat tijd en afstand en kijk of hij je een plaats kan geven in zijn leven. Zo niet, laat hem dan los. Dat is het lot van ons nummers 2... dat je de ander kunt loslaten.
@Alle anderen.. er wordt hier dikwijls geschreven dat het louter gaat om lust en sexualiteit en genegenheid, geen liefde. Ik moet toch bekennen dat ik erg gek ben met mijn 2e, dat ik echt van hem hou en hem ook niet zou willen missen. Mocht ik deze man op een ander moment in mijn leven hebben ontmoet, dan hadden we samen een hele stevige 1e relatie kunnen hebben. Maar goed, we zijn geen pubers meer (40ers) en gooien onze levens niet om voor elkaar. Er gaat geen dag voorbij dat we elkaar niet even spreken (msn, sms, phone) en 2-3 keer per jaar zijn we er een hele lange dag voor elkaar, dan bestaan er geen 1es, er is geen werk, er zijn geen kinderen.... dan zijn we even 'the centre of the universe', wonderful.
(wel mooi dat we meer dan 200 km bij elkaar vandaan wonen he, haha)
vrijdag 11 april 2008 om 20:19
Haha, toen zijn vrouw zwanger was, zal hij eerder verschrikkelijk geil zijn geweest...Zeker weten dat hij toen op zoek was naar spanning. Bedoelde dat hij nu vermoeid is.
Overigens, geloof jij in "geestelijk vreemdgaan" dan, dat je dat gevoel had hem te hebben afgepakt? Ach, zolang je daar niet trots op bent.. En zelf als zou je dat wel zijn, wat dan nog?
Misschien goed om je je open te stellen voor iemand anders? (ook al zul je daar nu nog niet aan toe zijn)
Overigens, geloof jij in "geestelijk vreemdgaan" dan, dat je dat gevoel had hem te hebben afgepakt? Ach, zolang je daar niet trots op bent.. En zelf als zou je dat wel zijn, wat dan nog?
Misschien goed om je je open te stellen voor iemand anders? (ook al zul je daar nu nog niet aan toe zijn)
vrijdag 11 april 2008 om 21:14
quote:stewardess schreef op 11 april 2008 @ 17:06:
Ik kan er nog niet over schrijven. Dit keer heb ik er een punt achter gezet, maar is nog even een gevoelig onderwerp. Dit ook omdat hij me nog niet los kan laten.
Stess, deze woorden zeggen genoeg. Ik las je andere berichtjes ook. Ik vind het echt heel moedig van je. Hoe moeilijk ook, echt respect. Ik kan een voorbeeld aan je nemen.
Ik kan er nog niet over schrijven. Dit keer heb ik er een punt achter gezet, maar is nog even een gevoelig onderwerp. Dit ook omdat hij me nog niet los kan laten.
Stess, deze woorden zeggen genoeg. Ik las je andere berichtjes ook. Ik vind het echt heel moedig van je. Hoe moeilijk ook, echt respect. Ik kan een voorbeeld aan je nemen.
vrijdag 11 april 2008 om 21:36
vrijdag 11 april 2008 om 21:44
@Allegaartje, Tja louter lust en sex. Het is glad ijs waar je je op begeeft met een sv. Ik vind het lastig te beschrijven wat voor gevoel hij bij me losmaakt. Ik denk dat veel schrijvers vooral bedoelen dat de relatie met een SV in de basis draait om sex.
Er is geen doel om de relatie verder te laten ontwikkelen tot een volwaardiger iets.
Zo voel ik het wel. Hij is en wordt nooit een potentiele nr.1. Hij was ook niet een partner geworden als we beide single waren geweest. Bij verliefdheid en liefde denk ik vooral aan alles met elkaar willen delen, zijn minpunten voor lief nemen, vlinders krijgen van blijdschap als je hem ziet, constant bij hem willen zijn, etc etc. Bij mijn SV heb ik dat allemaal niet. Of ik moet zeggen 'had'.
Aan de andere kant zijn er wel allerlei andere gevoelens die heel relatie-achtig aanvoelen. Vooral verwachtingen. Een verslavingsachtige drang tot contact. Het blijft lastig om te bepalen of dat nou specifiek aan hem toe te wijzen is of aan affaire. Ik bedoel: ben ik zo verslaafd aan het gevoel wat hij me geeft en de spanning die ik voel door ons contact (oneerbiedig gezegd: is SV in dat geval inwisselbaar) of ben ik zo verslaafd aan hem als persoon.
Persoonlijk neig ik naar het eerste. Ik merk dat de zucht naar spanning iets is wat in me zit. En af en toe komt er iemand voorbij met wie ik een klik heb en waarmee spanning ontstaat. Mijn SV is de eerste met wie ik ook werkelijk iets gedaan heb met die spanning. Daarvoor bleef het vooral de fantasie en een mailtje met een enigszins spannend randje.
Ik denk dus ook dat er vanzelf weer een nieuwe SV komt.
Even een update: Afgelopen maandag was ik het gezwijg zat en heb ik de situatie met hem uitgesproken via sms. Daarna elkaar een paar dagen niet gesproken. Vooralsnog blijft hij bij zijn keuze om te stoppen.
Ik bewonder Stess om haar keuze omdat ik merk dat ik langzaam al weer contactmomentjes creeerde om zo de jacht straks weer te openen. Pure manipulatie.
Maar ik ga haar voorbeeld volgen en hem met rust laten. Het is zijn keuze en ik mag hem niet manipuleren tot een verandering van gedachte. Dat is niet netjes en daar schiet ik zelf ook niks mee op. Als hij klaar is voor een nieuwe ronde zie ik het dan wel weer.
Er is geen doel om de relatie verder te laten ontwikkelen tot een volwaardiger iets.
Zo voel ik het wel. Hij is en wordt nooit een potentiele nr.1. Hij was ook niet een partner geworden als we beide single waren geweest. Bij verliefdheid en liefde denk ik vooral aan alles met elkaar willen delen, zijn minpunten voor lief nemen, vlinders krijgen van blijdschap als je hem ziet, constant bij hem willen zijn, etc etc. Bij mijn SV heb ik dat allemaal niet. Of ik moet zeggen 'had'.
Aan de andere kant zijn er wel allerlei andere gevoelens die heel relatie-achtig aanvoelen. Vooral verwachtingen. Een verslavingsachtige drang tot contact. Het blijft lastig om te bepalen of dat nou specifiek aan hem toe te wijzen is of aan affaire. Ik bedoel: ben ik zo verslaafd aan het gevoel wat hij me geeft en de spanning die ik voel door ons contact (oneerbiedig gezegd: is SV in dat geval inwisselbaar) of ben ik zo verslaafd aan hem als persoon.
Persoonlijk neig ik naar het eerste. Ik merk dat de zucht naar spanning iets is wat in me zit. En af en toe komt er iemand voorbij met wie ik een klik heb en waarmee spanning ontstaat. Mijn SV is de eerste met wie ik ook werkelijk iets gedaan heb met die spanning. Daarvoor bleef het vooral de fantasie en een mailtje met een enigszins spannend randje.
Ik denk dus ook dat er vanzelf weer een nieuwe SV komt.
Even een update: Afgelopen maandag was ik het gezwijg zat en heb ik de situatie met hem uitgesproken via sms. Daarna elkaar een paar dagen niet gesproken. Vooralsnog blijft hij bij zijn keuze om te stoppen.
Ik bewonder Stess om haar keuze omdat ik merk dat ik langzaam al weer contactmomentjes creeerde om zo de jacht straks weer te openen. Pure manipulatie.
Maar ik ga haar voorbeeld volgen en hem met rust laten. Het is zijn keuze en ik mag hem niet manipuleren tot een verandering van gedachte. Dat is niet netjes en daar schiet ik zelf ook niks mee op. Als hij klaar is voor een nieuwe ronde zie ik het dan wel weer.
vrijdag 11 april 2008 om 21:56
Hem met rust laten lijkt me het beste wat je kunt doen. Goed voorbeeld (dat van Stess dus) doet volgen, althans...dat lijkt me in jouw geval geen verkeerde keuze. Je hebt immers al eens eerder laten vallen dat je sterke gevoelens voor je sv hebt. Dat maakt je kwetsbaar en zorgt voor disbalans. En een meningsverschil "uitspreken" via de sms? Hmmm..dat lijkt me een vorm van vreemde communicatie. Non-verbaal en dus weet je nog steeds niet hoe hij erover denkt. Achter hem aan lopen en kontakt met hem proberen te krijgen via internet of sms gaat m.i. niet werken; dát is namelijk precies wat hij wil en dus ben jij weer afhankelijk van hem, voor de zoveelste keer. Zoals ik het lees heb je teveel ontzag voor hem, wil je té graag en hij weet het maar al te goed. Je spreekt immers over "dat is niet netjes...", maar vraag je je wel eens af hoe netjes zíjn gedrag is? Da's namelijk allesbehalve netjes, om maar eens een understatement uit de kast te trekken.
vrijdag 11 april 2008 om 22:11
Goed dat ik nu weer even meelees Q.
Ik had even aandrang om hem te mailen dan wel te bellen/smsen. Ik doe het niet. Het is nu al zolang stil en laten wij dat zo maar houden.
Het is ook waar dat het slijt. Maar waar dat nou vanavond nou ineens vandaan kwam; geen idee. Een beetje wel natuurlijk. Ik ben bij vlagen nog boos omdat het niet fatsoenlijk gecommuniceerd is. Maar ja, wil ik dat echt horen uit zijn mond dat hij niet meer wil?
Ik had even aandrang om hem te mailen dan wel te bellen/smsen. Ik doe het niet. Het is nu al zolang stil en laten wij dat zo maar houden.
Het is ook waar dat het slijt. Maar waar dat nou vanavond nou ineens vandaan kwam; geen idee. Een beetje wel natuurlijk. Ik ben bij vlagen nog boos omdat het niet fatsoenlijk gecommuniceerd is. Maar ja, wil ik dat echt horen uit zijn mond dat hij niet meer wil?
vrijdag 11 april 2008 om 22:23
@Isabelle: Als je hem zou bellen/sms'sen, dan zou je achter hem aan lopen en hij weet (althans: denkt te weten) dat je tóch wel kontakt met hem zoekt. Door dat niet te doen, behoud je je waardigheid en kom je niet (weer) in een soort van afhankelijke positie jegens hem. Het zal -denk ik- met jouw gevoel voor hem te maken hebben; je wílt graag kontakt, maar als hij dat niet wil, schiet het niet op. Dan krijg je niks meer dan een geforceerd telefoongesprek of sms-kontakt. Daarmee is jouw gevoel niet geholpen omdat je dan nog steeds met lege handen staat. Blijkbaar wíl hij niet fatsoenlijk communiceren en dat zal denk ik te maken hebben met het feit dat hij wil dat jij achter hem aan loopt. En door dat nou juist niet te doen, krijg jij weer (iets van) kontrole terug.
vrijdag 11 april 2008 om 22:24
Uitspreken is idd niet het juiste woord. Maar het is wel een vorm van communicatie en er zijn wel zaken gecommuniceerd. Dat het een zeer slap aftreksel is van een heel gesprek, is een feit. Maar het is beter dan zwijgen en gemaakt normaal trachten te doen. Dat vind ik helemaal treurig.
In ontzag herken ik mezelf niet. Ik heb geen ontzag voor hem. Misschien wel gehad onbewust maar nu niet. Ik vind zijn gedrag absoluut verre van netjes. Hij maakt zich er met een bevestigend mailtje vanaf en dat is dan dat. Hij dacht dat mijn houding/gedrag, kwam omdat ik moeite had met de break. Dat is het niet. Tuurlijk vind ik 't jammer en had ik wel verder gewild nu na 2 weken pauze. Maar ik was, zoals ik hier uitgebreid heb beschreven, woest om hoe hij het heeft aangepakt. Ik kan dat niet onbesproken laten. Ik had de afgelopen week geen gelegenheid om daar nog een face-to-face-gesprek over te voeren maar wilde dat wel duidelijk maken. Het zat me heel hoog dus dan maar via sms/mail. Ben ik het kwijt. Nee, ik weet niet wat hij wil en waarom hij doet zoals hij doet. Ik kan wel een redelijke inschatting maken maar wat doet dat er toe? Hij wil stoppen. Punt.
Dat te graag willen kan ik niet ontkennen. Het zal nog wat tijd kosten maar het slijt vanzelf. De eerste dagen na onze break leek ik wel een junkie die elke seconde naar haar mobiel en mail keek. Nu is dat nagenoeg weg maar de neiging contact te zoeken dus nog niet helemaal. Komt vanzelf. Ik volg Stess.
In ontzag herken ik mezelf niet. Ik heb geen ontzag voor hem. Misschien wel gehad onbewust maar nu niet. Ik vind zijn gedrag absoluut verre van netjes. Hij maakt zich er met een bevestigend mailtje vanaf en dat is dan dat. Hij dacht dat mijn houding/gedrag, kwam omdat ik moeite had met de break. Dat is het niet. Tuurlijk vind ik 't jammer en had ik wel verder gewild nu na 2 weken pauze. Maar ik was, zoals ik hier uitgebreid heb beschreven, woest om hoe hij het heeft aangepakt. Ik kan dat niet onbesproken laten. Ik had de afgelopen week geen gelegenheid om daar nog een face-to-face-gesprek over te voeren maar wilde dat wel duidelijk maken. Het zat me heel hoog dus dan maar via sms/mail. Ben ik het kwijt. Nee, ik weet niet wat hij wil en waarom hij doet zoals hij doet. Ik kan wel een redelijke inschatting maken maar wat doet dat er toe? Hij wil stoppen. Punt.
Dat te graag willen kan ik niet ontkennen. Het zal nog wat tijd kosten maar het slijt vanzelf. De eerste dagen na onze break leek ik wel een junkie die elke seconde naar haar mobiel en mail keek. Nu is dat nagenoeg weg maar de neiging contact te zoeken dus nog niet helemaal. Komt vanzelf. Ik volg Stess.
vrijdag 11 april 2008 om 22:55
Heee goed ladies..... het voelt naar natuurlijk, maar niet iedereen is zo sociaal vaardig als we zouden verwachten he. Bovendien denk ik dat een '2nd relation' dikwijls niet optimaal is qua communicatie. Er is immers minder gelegenheid, gevoelens kunnen daarnaast hoog oplopen en de andere partij heeft ff wat anders aan zijn/haar hoofd... real life gaat immers voor.
@Q-Q Wijze woorden weer, dat je je eigen waardigheid moet bewaren. Ik denk dan alleen... du moment dat dat een issue wordt, dan ben je het einde al gepasseerd, of niet?
@Nachtvlinder.. grappige suggestie.. dat SV's wellicht 'inwisselbaar' zijn. Hmmm, heb ik echt even op moeten kauwen hoor. Ik ben er van overtuigd dat de ideale man niet bestaat (sorry mannen) en dat ik met verschillende mannen een leven zou kunnen delen. Dat ik mijn 1e niet zou willen inwisselen, staat vast, over mijn 2e moet ik nog even nadenken... dat zou betekenen namelijk dat ik alleen maar 'kick' op de spanning. Die is met deze wel heel bijzonder hoor, hmmmm. Leuke denkstof!
@Q-Q Wijze woorden weer, dat je je eigen waardigheid moet bewaren. Ik denk dan alleen... du moment dat dat een issue wordt, dan ben je het einde al gepasseerd, of niet?
@Nachtvlinder.. grappige suggestie.. dat SV's wellicht 'inwisselbaar' zijn. Hmmm, heb ik echt even op moeten kauwen hoor. Ik ben er van overtuigd dat de ideale man niet bestaat (sorry mannen) en dat ik met verschillende mannen een leven zou kunnen delen. Dat ik mijn 1e niet zou willen inwisselen, staat vast, over mijn 2e moet ik nog even nadenken... dat zou betekenen namelijk dat ik alleen maar 'kick' op de spanning. Die is met deze wel heel bijzonder hoor, hmmmm. Leuke denkstof!
vrijdag 11 april 2008 om 23:10
Het is inderdaad een gedachte die me wel bezighoud.
Zoals jullie kunnen lezen, is er een achtbaan aan emoties aan me voorbij getrokken. Maar ondanks die afhankelijkheid en te graag willen etc etc is het niet zo dat ik vol liefdesverdriet heb liggen grienen toen duidelijk werd dat SV er punt achter zette. Ook niet toen hij een pauze in lastte. Heb het er wel moeilijk mee gehad maar dat richtte zich vooral op het stoppen van het contact. Geen spannende sms-jes meer, geen ontmoetingen, geen mailsessies meer. Ineens is dat over. Ik vraag me wel eens af of de crux voor mij daarom niet meer ligt bij het gevoel dat de spanning me geeft.
Spanning beleef ik niet met iemand met wie ik geen speciale klik voel dus het is niet zo dat ik denk dat ik morgen zo een ander van de straat pluk hoor. Als hij one-of-many zou zijn dan had ik het er vast minder moeilijk mee. Maar ik vraag me wel eens af of het niet net zo makkelijk over een tijdje met een ander weer zou kunnen gebeuren.
Zoals jullie kunnen lezen, is er een achtbaan aan emoties aan me voorbij getrokken. Maar ondanks die afhankelijkheid en te graag willen etc etc is het niet zo dat ik vol liefdesverdriet heb liggen grienen toen duidelijk werd dat SV er punt achter zette. Ook niet toen hij een pauze in lastte. Heb het er wel moeilijk mee gehad maar dat richtte zich vooral op het stoppen van het contact. Geen spannende sms-jes meer, geen ontmoetingen, geen mailsessies meer. Ineens is dat over. Ik vraag me wel eens af of de crux voor mij daarom niet meer ligt bij het gevoel dat de spanning me geeft.
Spanning beleef ik niet met iemand met wie ik geen speciale klik voel dus het is niet zo dat ik denk dat ik morgen zo een ander van de straat pluk hoor. Als hij one-of-many zou zijn dan had ik het er vast minder moeilijk mee. Maar ik vraag me wel eens af of het niet net zo makkelijk over een tijdje met een ander weer zou kunnen gebeuren.
vrijdag 11 april 2008 om 23:31
Ben erg blij, als ik dit allemaal zo lees, dat ik nu degene ben met het heft in handen. Hij heeft nu al een aantal keren zijn neus gestoten omdat hij onverwachts wilde langs komen maar ik niet kon (om diverse redenen). Tegelijkertijd baal ik, want tja ik had uiteraard ook gewoon wél gewild maar ik weet, dit is beter. Laat hem ook maar eens voelen dat ik niet knip en buig voor hem.
zaterdag 12 april 2008 om 00:19
quote:Belgenmoppie schreef op 11 april 2008 @ 23:04:
Op planeet aarde wonen geen ideale mannen of vrouwen.
Maar dat is niet erg, een ontmoeting af en toe met een klassevol heerschap kan zeer aangenaam zijn.aaah... heerlijk! Dit vind ik nou weer zo'n heerlijk relativerende Belgische opmerking.... drie keer raden waar mijn 2e heerschap vandaan komt.....
Op planeet aarde wonen geen ideale mannen of vrouwen.
Maar dat is niet erg, een ontmoeting af en toe met een klassevol heerschap kan zeer aangenaam zijn.aaah... heerlijk! Dit vind ik nou weer zo'n heerlijk relativerende Belgische opmerking.... drie keer raden waar mijn 2e heerschap vandaan komt.....
zaterdag 12 april 2008 om 08:01
Als ik het zo lees gaat het helemaal de verkeerde kant op met ons en onze sv.tjes.
IK heb ook al een hele tijd niets van hem gehoord en als ik op msn vraag hoe het met hem gaat krijg ik of een kort antwoord of helemaal niet.
Ga dan voor mezelf redenen verzinnen (heel fout ik weet het )
Te druk? Kan, maar zeg dat dan gewoon
Geen zin meer in contact? Kan, maar zeg dat dan gewoon
Bang voor ontdekking? Kan, maar zeg dan dan gewoon
Ook ik weet het even niet meer,er is bij ons niet gezegt dat het over is (voor zover je na 1 ontmoeting kan spreken van " het" )
Teveel contact zoeken wordt gezien als claimen dus dat doe ik niet meer maar hoe kan je nu iemand verleiden/laten zien dat je zin in hem hebt als er niet gereageerd wordt.
Soms denk ik wel eens zei hij maar dat er geen vervolg zal komen want dan weet ik in ieder geval waar ik aan toe ben.
Ik zit echt niet achter de geraniums op hem te wachten en heb verder een heerlijk leven maar dat beetje extra maakte het toch nog net weer wat leuker.
Vraagje voor de mannen ons (ook al weet ik dat jullie ook niet in zijn hoofd kunnen kijken) Wat kan ik doen om meer duidelijkheid te krijgen zonder er direct naar te vragen?
IK heb ook al een hele tijd niets van hem gehoord en als ik op msn vraag hoe het met hem gaat krijg ik of een kort antwoord of helemaal niet.
Ga dan voor mezelf redenen verzinnen (heel fout ik weet het )
Te druk? Kan, maar zeg dat dan gewoon
Geen zin meer in contact? Kan, maar zeg dat dan gewoon
Bang voor ontdekking? Kan, maar zeg dan dan gewoon
Ook ik weet het even niet meer,er is bij ons niet gezegt dat het over is (voor zover je na 1 ontmoeting kan spreken van " het" )
Teveel contact zoeken wordt gezien als claimen dus dat doe ik niet meer maar hoe kan je nu iemand verleiden/laten zien dat je zin in hem hebt als er niet gereageerd wordt.
Soms denk ik wel eens zei hij maar dat er geen vervolg zal komen want dan weet ik in ieder geval waar ik aan toe ben.
Ik zit echt niet achter de geraniums op hem te wachten en heb verder een heerlijk leven maar dat beetje extra maakte het toch nog net weer wat leuker.
Vraagje voor de mannen ons (ook al weet ik dat jullie ook niet in zijn hoofd kunnen kijken) Wat kan ik doen om meer duidelijkheid te krijgen zonder er direct naar te vragen?
zaterdag 12 april 2008 om 11:18
@ Allegaartje : én blond én Belg en toch nog de oplossing van je raadseltje kennen
@ Channtie : dat is de spirit. Te veel vrouwen verliezen plots hun eigenwaarde en/of identiteit wanneer "hij" komt opdagen.
@ alle dames die uitkijken naar een seintje of berichtje dat maar niet komt : misschien heeft hij het druk of misschien heeft hij nu gewoon geen zin... Korte antwoorden of helemaal niet antwoorden op een vraag kunnen inderdaad betekenen dat het over en uit is. Dat laatste doen alleen maar eikels, die redeneren van, stel dat ik nu ooit toch eens zin heb dan is ... er toch nog. En dan begint het van tevoren, nadien heeft hij weer geen zin en negeert hij je compleet totdat ie weer eens zin heeft, zo zit je al zeer snel in een draaikolk en probeer daar maar eens uit te komen.
Wanneer beide partijen niets meer van elkaar laten horen, is het duidelijk dat het voor allebei over is en dat is vanzelfsprekend het gemakkelijkste.
Wanneer één van de twee nog hoop heeft en de andere niet, dan is het netjes dat de andere dat gewoon even laat weten.
En tot slot heb je natuurlijk ook nog zo van die arrogante losers die dénken dat je maar niet genoeg van hen kunt krijgen terwijl je liever nooit van hun bestaan had afgeweten.
Hier opteer ik toch ook voor .... negeren, negeren en negeren
Fijn weekend allen !
@ Channtie : dat is de spirit. Te veel vrouwen verliezen plots hun eigenwaarde en/of identiteit wanneer "hij" komt opdagen.
@ alle dames die uitkijken naar een seintje of berichtje dat maar niet komt : misschien heeft hij het druk of misschien heeft hij nu gewoon geen zin... Korte antwoorden of helemaal niet antwoorden op een vraag kunnen inderdaad betekenen dat het over en uit is. Dat laatste doen alleen maar eikels, die redeneren van, stel dat ik nu ooit toch eens zin heb dan is ... er toch nog. En dan begint het van tevoren, nadien heeft hij weer geen zin en negeert hij je compleet totdat ie weer eens zin heeft, zo zit je al zeer snel in een draaikolk en probeer daar maar eens uit te komen.
Wanneer beide partijen niets meer van elkaar laten horen, is het duidelijk dat het voor allebei over is en dat is vanzelfsprekend het gemakkelijkste.
Wanneer één van de twee nog hoop heeft en de andere niet, dan is het netjes dat de andere dat gewoon even laat weten.
En tot slot heb je natuurlijk ook nog zo van die arrogante losers die dénken dat je maar niet genoeg van hen kunt krijgen terwijl je liever nooit van hun bestaan had afgeweten.
Hier opteer ik toch ook voor .... negeren, negeren en negeren
Fijn weekend allen !
zondag 13 april 2008 om 01:58
@Granny: Vragen is aan de ene kant claimerig. Aan de andere kant maak je jezelf daarmee afhankelijk. Niet doen! Probeer eens te prikkelen om hem een reactie te ontlokken. Dus vraag niet: "Wanneer zullen we weer eens afspreken (please)?", maar zeg iets in de trant van: "Lekkere vent ben jij. Had de afgelopen 2 weken een paar keer opeens erge trek in je, maar aangezien jij de laatste tijd communiceert als een hork, ga ik ervanuit dat je interesse in mij voorbij is. Onbegrijpelijk!" (geen vraagteken te bekennen)
Begin zelf erge trek te krijgen in mijn SV en hoop dat onze date komende week doorgaat. Laatste x was meer dan 2 maanden geleden...
Begin zelf erge trek te krijgen in mijn SV en hoop dat onze date komende week doorgaat. Laatste x was meer dan 2 maanden geleden...
