Minnaar

quote:stewardess schreef op 08 april 2008 @ 21:19:

Twee keer. (klaargekomen vandaag)

jij je sv alweer gezien, stew??

-

@ diegenen met een open huwelijk.



Naar aanleiding van het topic van Annamax en haar 2 collega's vraag ik me het volgende af.

Wat voor regels zijn er verbonden aan de afspraken die jullie hebben gemaakt mbt het hebben van sex met andere mensen?

Geldt deze afspraak alleen voor het hebben van een minnaar of minnares, of wordt het ook getolereerd als je zeer regelmatig een ONS hebt?

Ik zou me zo kunnen voorstellen dat daar gevoelsmatig nogal verschil in zit?

Is het de bedoeling dat de nr1 de minnaar(es) leert kennen? Of dat juist absoluut niet?

Kortom, hoe vul je zo'n open huwelijk in?

@geheim72 ik weet zeker dat het hier thuis niet opprijs gesteld zal worden als ik met meerder mensen sex zou hebben.Dat het nou zo gelopen is met sv ja daar zijn we het samen over eens geworden.En ook dat heeft tijd nodig gehad bij nr1

Maar ik zal hem ook zeker geen haar breed in de weg staan om ook sex met iemand te hebben.Alleen weet ik dan niet of ik die persoon wil kennen.Daar heb ik eigenlijk nog nooit echt over nagedacht.Is dit ongeveer wat je wilde horen



Oh en het smsen gaat hier gewoon door hoor de rooie wangen zijn nog niet weg geweest deze week.En het is gelukkig bijna zaterdag

@ diegenen met een open huwelijk.

-> o jee, eigenlijk heb ik dat dus. Al voelt dat soms nog steeds vreemd aan...



Wat voor regels zijn er verbonden aan de afspraken die jullie hebben gemaakt mbt het hebben van sex met andere mensen?

-> Ik heb 'gewoon' 1 SV. Steeds dezelfde man, al zo'n 2 jaar lang. Man heeft geen SV, maar hij heeft er (momenteel) geen behoefte aan (maar het is dus zeker bespreekbaar moest die situatie zich voordoen). We gaan niet bewust op zoek naar een nr2. Het is iets waar we in ons leven mee willen omgaan als het ons overkomt (aantrekking voor een ander en daarvan kunnen en mogen genieten).



Geldt deze afspraak alleen voor het hebben van een minnaar of minnares, of wordt het ook getolereerd als je zeer regelmatig een ONS hebt? Ik zou me zo kunnen voorstellen dat daar gevoelsmatig nogal verschil in zit?

-> Gek genoeg heeft man veel minder problemen met 1 vaste SV dan dat ik telkens een ander zou hebben. Ook al lijkt dat laatste minder bedreigend voor de relatie. Mijn man kent nr2 (oppervlakkig) en ergens geeft hem dat een gevoel van controle en zekerheid (al klinkt dat vreemd in deze context). Hij zou niet willen dat ik steeds contacten leg met vreemde mannen en daar dan mee verder ga (en daar heb ik zelf ook niet zo'n behoefte aan). We grappen weleens dat ik best trouw ben, heb immers al lang hetzelfde SV'tje



Is het de bedoeling dat de nr1 de minnaar(es) leert kennen? Of dat juist absoluut niet?

-> Man kende nr2 al voor er iets gebeurd is. Ik ben vreemdgegaan en nadat het was uitgekomen moest man (door omstandigheden) nr2 toch echt soms nog zien. Hij is er nooit van weggelopen, heeft nr2 nog toegelaten in ons huis. Soms waren daar anderen bij, soms waren we met z'n drieën. Er is nooit over gesproken (wel af en toe eens een dubbelzinnige opmerking van mijn man, waarop nr2 meestal wat schaapachtig reageerde). De sfeer was soms behoorlijk gespannen, maar ze bleven beschaafd tegen elkaar. Nu ziet man nr2 zelden of nooit meer, maar als ze elkaar tegenkomen, gebeurt er niets bijzonder (ze groeten elkaar beleefd, zullen we maar zeggen). Onlangs belde nr2 op mijn gsm, ik was boven en man heeft gewoon geantwoord. Nr2 schrok zich de pleuris, maar legde niet in. Man heeft een boodschap aangenomen en liet me daarna terugbellen. Om maar een voorbeeld te geven van hoe het nu gaat.



Kortom, hoe vul je zo'n open huwelijk in?

-> met (veel) vallen en opstaan en vooral: met open en (echt) eerlijke communicatie. Het is soms verrassend moeilijk om ECHT eerlijk te zijn tegenover degene waar je echt van houdt (kunnen toegeven dat je zin hebt in een andere man, bvb). Ik denk dat er een stevige, liefdevolle basis moet zijn en dat je allebei over het algemeen nogal ruimdenkend moet zijn. Een open huwelijk is er niet ineens, het moet groeien, ergens moet er altijd al een kiem geweest zijn (zo namen wij het voor onze relatie bijvoorbeeld allebei al niet al te nauw met monogamie, ik had vaak SV'tjes, hij had soms 2 liefjes tegelijk, enz). Respect voor elkaar, liefde en eerlijke open communicatie zijn wat mij betreft sleutelwoorden.



Hoop dat iemand hier iets aan heeft, dit is natuurlijk enkel mijn (ons) verhaal, iedereen zal het weer anders invullen...

Hee hoi,



Met heel veel plezier en rode oortjes heb ik (M, 31) alle reacties op dit forum bekeken en dat kost best wel tijd! Geweldig, dat iedereen zo uitgebreid vertelt over de eigen situatie en dat daarop (vrijwel) iedereen zo begripvol reageert. Wist dat ik al heel veel had nagedacht, maar dit forum heeft me toch best nieuwe inzichten gegeven...



Ja, ook ik ben gebonden, woon samen maar heb een SV/minnares voor... de spanning en de heerlijke sex, mmm.



Ik lees dit forum vooral omdat ik haar een 'vaste' plaats wil geven in mijn leven en omdat ik haar volgende week zie... als het goed is: zoals ook steeds uit de andere ervaringen blijkt, kunnen afspraken met/door je SV op het laatste moment worden afgezegd (zij is getrouwd).



Het is dus nog even een weekje spannend... Zo, nu naar bed om mijn eigen lief warm te houden!

Hoi Mack77, welkom hier, altijd leuk een man die hier schrijft. Ik probeer ook de 'andere' kant te begrijpen.

Als jij gebonden bent kan ik me zo voorstellen dat jij ook de afspraak wel eens afzegt. Kan je wat meer over jouw situatie vertellen?

quote:geheim1972 schreef op 10 april 2008 @ 16:49:

@ diegenen met een open huwelijk.



Naar aanleiding van het topic van Annamax en haar 2 collega's vraag ik me het volgende af.

Wat voor regels zijn er verbonden aan de afspraken die jullie hebben gemaakt mbt het hebben van sex met andere mensen?

Geldt deze afspraak alleen voor het hebben van een minnaar of minnares, of wordt het ook getolereerd als je zeer regelmatig een ONS hebt?

Ik zou me zo kunnen voorstellen dat daar gevoelsmatig nogal verschil in zit?

Is het de bedoeling dat de nr1 de minnaar(es) leert kennen? Of dat juist absoluut niet?

Kortom, hoe vul je zo'n open huwelijk in?



Het is bij ons meer een situatie die vanuit het swingen is ontstaan. Een bijzondere klik met 1 van de 2 waardoor je vaker wil afspreken dan bv je partner. Vanuit die situatie kwam dan vaak het voorstel om (mits er bij de andere partij ook die ruimte is) eens met elkaar wat te gaan doen.



Zelf zijn we niet op zoek naar een ons, zo los en vrijblijvend beleven we dat ook wel als stel. Het gaat juist om die speciale klik die je kunt voelen.



Het voelt voor ons prettiger als de ander in een gelijk soort relatie is en het ook open kan beleven. Dat daar ook de ruimte is. Er zijn niet echt afspspraken, maar iedereen dus alle vier moet zich er wel goed bij voelen. Gevoelens mogen, we zijn meer bang voor jaloezie omdat als dat wordt gevoeld er iets niet goed voelt enje dan een stapje terug moet doen. Ook als het even niet zou boteren binnen een relatie zouden we eerder afstand nemen dan ons opdringen en onze plek opeisen.



Omdat de contacten altijd vanuit het swingen ontstaan hebben we ze altijd als stel leren kennen, maar ontstaat er mogelijkheid om ook los van elkaar af te spreken.



Hoe we het invullen, vrij eenvoudig je hoeft het niet altijd als stel te beleven, kan eens wat anders willen doen, eens niet mee willen, eens apart willen afspreken en daar is ruimte voor. In mijn geval heb ik al vier jaar een vriend en mijn man al vijf jaar een vriendin, beide zijn ze deel van stellen die we ook met zijn vieren ontmoeten op zijn tijd en die we ook als stel hebben leren kennen.



We zijn ook wel met zijn vieren op vakantie geweest. Zien elkaar ook als vrienden apart, maar de bijzonder klik wordt vooral gevoelt door twee echtlieden waar de partners dan ruimte voor geven.

.

Dat gevoel heb ik ook wel Lois. Ik ben ondertussen al maanden "afgekickt" van de SV's maar het begint toch weer te kriebelen, vooral omdat er thuis echt wel weinig afgevreeën wordt in het echtelijke bed.

Deze week allicht de kans gehad toen ik eerste SV'tje terugzag na 4 jaar maar meer dan enkele gezellige, vriendschappelijke ontmoetingen is dat niet geworden, vooral omdat ik er zelf niet echt (meer) warm voor liep. Haar nichtje daarentegen.... Ik denk dat het jachtseizoen er aan komt.

Ik zie het zo :

nummer 1 is voortgekomen uit verliefdheid en voor je het weet, bouw je een huisje, krijg je een kindje, deel je liefde en leed en zorg je voor elkaar. Ik vind dat dit veel energie kost en gekost heeft en heb o.a. daarom respect voor nummer 1 en ik zal nummer 1 dan nooit beschouwen als "iemand die roet in het eten gooit". Delicaat mee omgaan dus met nummer 1.



seks daarbuiten is anders of course ... Je kan kiezen voor louter en alleen seksdates, maar uiteindelijk is dat ook maar spelen zonder inhoud. Daarentegen, een "klik" met een speelkameraadje vind ik zeer, zeer fijn. Je voelt de spanning en de lust en de andere gevoelens die erbij komen zijn geen liefde maar toch wel zoiets van diepe genegenheid waarbij je niet kan stoppen met knuffeltjes en zoentjes

Met zo iemand hou ik dan graag contact en wil ik zeker graag nog afspreken wanneer het kan ... wanneer beiden ongeremd kunnen genieten. Maar ik heb wel geen behoefte aan een strikte planning zoals minstens 1 keer om de zoveel weken of ik weet niet wat. Spontaniteit is veel leuker, trouwens als je elkaar een hele poos niet gezien hebt, is het avontuur zelf weer des te spannender ... En op die manier kan je vermijden om hopeloos verliefd te worden.

Wat ik zelf ook nooit vergeet, is dat ook ik niet zijn nummer 1 ben en dat de dingen die ik voor mezelf zo belangrijk vind, ook respecteer bij hem.

Ook mensen die afspreken met een single moeten beseffen dat die persoon ook vroeg of laat wel eens een nummer 1 kunnen tegenkomen want jij bent dat immers niet ...

Tot slot merk ik op dat (er in mijn omgeving toch) heel open gesproken wordt over vreemdgaan, vriendinnetje X vertelt het aan vriendinnetje Y die belooft te zwijgen als een graf, maar ...

Zelf ben ik een gesloten boek, ik hou er niet van om "situaties" te veroorzaken.

Voilà, tot zover hoe ik het zie

Ja, nr.1 moet altijd met stip op 1 blijven staan. Maar het is zo dubbel, want heb ik wel echt respect voor nr.1 als ik seks heb met een ander buiten zijn weten om? Ik zou willen zeggen JA, want hij is mijn alles, mijn basis en de meest belangrijke persoon in mijn leven (kinderen even buiten beschouwing gelaten). Maar waarom ben ik dan zo egoistisch om mijn eigen genot te verkiezen boven het vertrouwen en de oprechtheid naar mijn man toe?



Het zou zo makkelijk moeten zijn, de keuze tussen oprechtheid en bedrog, maar helaas.....

Tja, die keuze , klinkt misschien als een flauw excuus Lois, maar we zijn niet alleen.

Ook nog een reden waarom ik er verder met niemand over praat, de grens dus "begrip" en "onbegrip" is soms haast onbestaande.

Je hebt gelijk hoor. Als ik nou de enige was die er zo over denkt zou ik me pas echt zorgen moeten maken



Ik heb het hier ook niet met mijn vriendinnen over... te groot risico dat ze het niet begrijpen of hun mond voorbij praten.

Er is maar een persoon die het van mij weet. Maar dat komt omdat ik hem heb "betrapt" met zijn sv. Hij was zo bang dat ik het zijn vrouw zou vertellen en ik hem heb laten weten dat ik dat nooit zou doen. Maar teveel informatie krijgt hij niet, ik probeer ook daar heel voorzichtig mee te zijn.

Wat ik zo frappant vind om te lezen, is hoe we vaak achteraf, als we het "spel" (huwelijk, relatie) begonnen zijn, proberen om de spelregels te veranderen. Dat lukt natuurlijk niet altijd... Eigenlijk zou je de spelregels van te voren moeten bepalen, maar ik snap dat dat niet gaat. Want wanneer ken je jezelf nou helemaal? Je blijft jezelf en daarmee je behoeften en verlangens ontwikkelen. Erg relaxed lijkt het mij als je partner zich hierin met jou ontwikkelt...



Een belangrijk verschil met een spel is dat er in een relatie geen winnaar of verliezer zou moeten zijn. Ben het daarom erg eens met de stelling dat het hebben van SV/minnaar iets toevoegt en niets vervangt. Maar dat hangt er wel vanaf hoe je tegen je relatie thuis aankijkt. Bij iedereen die hier schrijft, is het heel vanzelfsprekend dat de relatie thuis op Plaats 1 komt. Hiermee kies je niet alleen voor zekerheid (zeker als er kinderen in het spel zijn), maar bied je die ook aan je eigen partner. Wel heel lastig om daar vervolgens je partner van te overtuigen. Hoe doe je dat? Hoe leg je uit dat hij/zij DEgene is en dat iemand anders daar geen gevaar voor is en dat je dat heeeel zeker weet?



Zelf ben ik hartstikke verliefd op mijn meisje, maar ook wel op mijn SV (hoewel ik eigenlijk minnares moet zeggen natuurlijk). Heb mijn SV leren kennen toen ik mijn huidige vriendin nog niet had. Zij was toen al wel getrouwd, zij het kort. Hij was echt altijd bezig met z'n werk. We deden het (daarom) bijna een half jaar lang wekelijks echt HEEL vaak een HEEL lekker. Vrijwijl tegelijkertijd dat zij ermee wilde stoppen, kreeg ik een vriendin. Hoewel er een enorme erotische spanning bleef bestaan (we bleven sms-en en elkaar zien), hebben we het toch meer dan een jaar volgehouden om van elkaar af te blijven. Tot 2 maanden geleden...



Zie heel veel staan waar ik een reactie op wil geven. Heb op veel vragen en situaties best een verhelderende kijk denk ik (hoewel Q-Q daarin ook koning is) maar dat komt later wel, wil het voor nu niet AL te lang maken.

Mack dan is jouw verhaal toch enigszins anders ! En veel ingewikkelder wat gevoelens betreft.

Ik heb zelfs het gevoel dat als jouw minnares toen "vrij" had geweest je nu zelfs niet met jouw huidige vriendin zou zijn.

Bad timing ?

-

Ik kan er nog niet over schrijven. Dit keer heb ik er een punt achter gezet, maar is nog even een gevoelig onderwerp. Dit ook omdat hij me nog niet los kan laten.

-

@ Belgenmoppie: Met mijn hart wilde ik dat wel, met mijn verstand niet. Geen goede uitgangspositie om iets te beginnen met iemand zonder dat die eerst iets voor zichzelf heeft afgesloten. Vond dat als zij niet tevreden was in haar relatie een vlucht naar mij wel het minst slimme was wat ze kon doen. Was anders geweest als we elkaar voor haar trouwen hadden leren kennen.



@ Stess: Ik heb met je te doen. Lees je verhaal al een tijd mee. Wat ik mij afvraag is waarom het zo gevoelig ligt als als de insteek (ahum) eigenlijk puur fysiek is? [probeer het te begrijpen]

-

Aangezien Mack hierboven schrijft dat hij ook verliefd is op sv zal het wel heel wat meer zijn dan lichamelijke actie alleen...

Achteraf gezien heb ik teveel geforceerd,terwijl hij twijfelde. Toen was het nog lust. Nu voel ik me schuldig en verantwoordelijk omdat ik weet dat hij het heel moeilijk heeft.

@ Stess: Volgens mij deel je de verantwoordelijkheid om het moment dat er iets gebeurt. Het is een keuze (hoewel niet altijd even rationeel) om iets te doen. Ik vind dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Teveel geforceerd? Bij een man??? Dat heet verleiden volgens mij en ja, daar zijn we wel gevoelig voor... Het lijkt bijna alsof hij nu problemen heeft in z'n eigen relatie hierdoor. Is dat zo?



@ Coldsister: Nee, niet puur fysiek. Een soort 'Tristan & Isolde gevoel' (film) zoals Belgenmoppie bedoelde met bad timing. Sexueel gezien zit de aantrekkingskracht tussen ons in het feit dat wij exact dezelfde opvattingen over sex hebben. We vinden het verschrikkelijk lekker, schamen ons nergens voor en delen dezelfde fantasieën. Dat had ik nog nooit eerder meegemaakt...

Ik vind ook dat we beiden schuldig zijn, maar zo voelt het niet. Niet dat hij me iets verwijt...maar ik ben de oudste en zou de verstandigste moeten zijn, haha.

Ik kan me zo voorstellen dat hij nu niet echt gezellig is in zijn huwelijk. Ze gaan volgende week een weekje weg, en hij is net vader en daar voel ik me dan ook weer schuldig over. Ik weet wel dat het onzin is ,ik wist niet dat zijn vrouw zwanger was en hij was er zelf bij etc etc. Maar het voelt gewoon even zo....