![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-seks-01.png)
Monogamie te hoog gegrepen voor de moderne mens?
vrijdag 15 mei 2015 om 16:42
Dag beste Viva'isten, of Vivarettes,
Graag stel ik mij even voor. Ik ben Valuto en woon in het oosten van het land. Dit samen met mijn 3 kinderen en vriendin.
Enige tijd geleden kwam ik erachter dat mijn vriendin vreemd ging. Dit kwam voor mij in eerste instantie over als het einde van de wereld.. Later vielen de kwartjes echter en zag dat ik in die tijd door extreme drukte ivm opzetten eigen bedrijf geen aandacht aan haar schonk. Ik ben mij een beetje gaan verdiepen in de cijfers en wil graag de volgende stelling delen:
Aangezien er zoveel wordt vreemdgegaan, kan men zeggen dat monogamie op zich een te hoog gegrepen gegeven is? Ik bedoel, blijkbaar zit er toch iets in de mens ingebakken , bijvoorbeeld de immer voortdurende zoektocht naar goede genen, dat een streven naar monogamie al bij voorbaat gedoemd is te mislukken?
Graag stel ik mij even voor. Ik ben Valuto en woon in het oosten van het land. Dit samen met mijn 3 kinderen en vriendin.
Enige tijd geleden kwam ik erachter dat mijn vriendin vreemd ging. Dit kwam voor mij in eerste instantie over als het einde van de wereld.. Later vielen de kwartjes echter en zag dat ik in die tijd door extreme drukte ivm opzetten eigen bedrijf geen aandacht aan haar schonk. Ik ben mij een beetje gaan verdiepen in de cijfers en wil graag de volgende stelling delen:
Aangezien er zoveel wordt vreemdgegaan, kan men zeggen dat monogamie op zich een te hoog gegrepen gegeven is? Ik bedoel, blijkbaar zit er toch iets in de mens ingebakken , bijvoorbeeld de immer voortdurende zoektocht naar goede genen, dat een streven naar monogamie al bij voorbaat gedoemd is te mislukken?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 19 mei 2015 om 11:40
quote:2east schreef op 19 mei 2015 @ 11:13:
Om deze stelling fatsoenlijk te kunnen poneren was het makkelijk geweest om duidelijk uit te leggen wat er exact bedoelt bedoelt wordt.
Monogamie is namelijk een nogal ruim begrip, relationeel? emotioneel? seksueel?
En dan dus de vervolgvraag; wanneer ben je niet monogaam?
East man en East vrouw beschouwen hun relatie als een monogame relatie. Toch bezoeken we af en toe samen een parenclub, alwaar wij op uitermate gezellige wijze onze tijd doorbrengen met andere mannen en vrouwen. Dat doen we samen. Nooit ieder apart. En ook gaan we weer samen naar huis en zijn we emotioneel trouw aan elkaar en niemand anders. Zou East man of vrouw het ineens nodig vinden om in zijn of haar eentje ergens buiten de deur te neuken is het vertrouwen geschonden, relatie voorbij, en kan er een bordje "te koop" in de tuin.
We hebben dit alles samen besloten, en zijn het hier ook samen volledig over eens. Evalueren af en toe ook samen deze afspraken.
We kennen mensen met een 100% open relatie beide partners mogen alles met iedereen doen, en vertellen elkaar niet eens (meer) alles vertellen. Ook dat noemen ze een monogame relatie.
Daarnaast kennen we iemand die iedere 3 jaar zo ongeveer een nieuwe relatie heeft, maar binnen die relatie hondstrouw is. Ook monogaam.
Ik denk dat je allereerst emotioneel trouw aan elkaar moet zijn, elkaar door dik en dun moet kunnen vertrouwen en van elkaar op aan moet kunnen. Daaraan heeft, naar mijn mening, ieder mens behoefte.
Seksuele escapades buiten de 'monogame' relatie om, hoeven niet per se te betekenen dat je niet monogaam bent. Hoe je daar als paar/stel invulling aan geeft is geheel aan elkaar.
De stelling:
Monogamie is te hoog gegrepen voor de moderne mens.
Oneens. Iedereen kan, mits er altijd open en eerlijk met elkaar gecommuniceerd wordt, monogaam zijn.
Noot:
Vreemdgaan heeft niets met open en eerlijk communiceren te maken, schaad vertrouwen, en beschadigt per definitie elke relatie, en is derhalve ook per definitie dodelijk voor elke relatie.
Het feit dat TO deze topic opent bewijst het wel; ergens is TO op zoek naar bevestiging van gevoelens, heb ik het idee.+1... Mooi omschreven...
Om deze stelling fatsoenlijk te kunnen poneren was het makkelijk geweest om duidelijk uit te leggen wat er exact bedoelt bedoelt wordt.
Monogamie is namelijk een nogal ruim begrip, relationeel? emotioneel? seksueel?
En dan dus de vervolgvraag; wanneer ben je niet monogaam?
East man en East vrouw beschouwen hun relatie als een monogame relatie. Toch bezoeken we af en toe samen een parenclub, alwaar wij op uitermate gezellige wijze onze tijd doorbrengen met andere mannen en vrouwen. Dat doen we samen. Nooit ieder apart. En ook gaan we weer samen naar huis en zijn we emotioneel trouw aan elkaar en niemand anders. Zou East man of vrouw het ineens nodig vinden om in zijn of haar eentje ergens buiten de deur te neuken is het vertrouwen geschonden, relatie voorbij, en kan er een bordje "te koop" in de tuin.
We hebben dit alles samen besloten, en zijn het hier ook samen volledig over eens. Evalueren af en toe ook samen deze afspraken.
We kennen mensen met een 100% open relatie beide partners mogen alles met iedereen doen, en vertellen elkaar niet eens (meer) alles vertellen. Ook dat noemen ze een monogame relatie.
Daarnaast kennen we iemand die iedere 3 jaar zo ongeveer een nieuwe relatie heeft, maar binnen die relatie hondstrouw is. Ook monogaam.
Ik denk dat je allereerst emotioneel trouw aan elkaar moet zijn, elkaar door dik en dun moet kunnen vertrouwen en van elkaar op aan moet kunnen. Daaraan heeft, naar mijn mening, ieder mens behoefte.
Seksuele escapades buiten de 'monogame' relatie om, hoeven niet per se te betekenen dat je niet monogaam bent. Hoe je daar als paar/stel invulling aan geeft is geheel aan elkaar.
De stelling:
Monogamie is te hoog gegrepen voor de moderne mens.
Oneens. Iedereen kan, mits er altijd open en eerlijk met elkaar gecommuniceerd wordt, monogaam zijn.
Noot:
Vreemdgaan heeft niets met open en eerlijk communiceren te maken, schaad vertrouwen, en beschadigt per definitie elke relatie, en is derhalve ook per definitie dodelijk voor elke relatie.
Het feit dat TO deze topic opent bewijst het wel; ergens is TO op zoek naar bevestiging van gevoelens, heb ik het idee.+1... Mooi omschreven...
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 19 mei 2015 om 20:48
Volgens mij moet de stelling zijn, mensen die vreemd willen gaan hebben altijd wel een excuus waarom het niet hun schuld is.
Bijvoorbeeld: door de voortdurende zoektocht naar goede genen zijn mensen niet gemaakt om monogaam te zijn.
Of ik kreeg te weinig aandacht, dus zocht het maar ergens anders.
Wat een onzin, praat met de ander als je dingen mist in je relatie en heb de ballen om dingen uit te spreken ipv vreemd te gaan. Daarnaast zou het argument van "op zoek naar goede genen" alleen maar opgaan in de vruchtbare leeftijd en dat mensen boven die leeftijd dus niet vreemdgaan, wat volgens mij niet het geval is.
Bijvoorbeeld: door de voortdurende zoektocht naar goede genen zijn mensen niet gemaakt om monogaam te zijn.
Of ik kreeg te weinig aandacht, dus zocht het maar ergens anders.
Wat een onzin, praat met de ander als je dingen mist in je relatie en heb de ballen om dingen uit te spreken ipv vreemd te gaan. Daarnaast zou het argument van "op zoek naar goede genen" alleen maar opgaan in de vruchtbare leeftijd en dat mensen boven die leeftijd dus niet vreemdgaan, wat volgens mij niet het geval is.
woensdag 20 mei 2015 om 21:05
quote:_blabla_ schreef op 19 mei 2015 @ 20:48:
Volgens mij moet de stelling zijn, mensen die vreemd willen gaan hebben altijd wel een excuus waarom het niet hun schuld is.
Over onzin gesproken!
Waarom niet gewoon vreemd gaan omdat seks lekker is en verandering van spijs doet eten?
Of omdat je partner nou eenmaal een ander ritme heeft
of
of
Het is echt mijn eigen schuld dat ik seks zo lekker vind. Onze lieve heer heeft vrouwen gewoon te lekker gemaakt.
Oh, nou geef ik toch iemand anders de schuld. Gelukkig ben ik atheïst.
Volgens mij moet de stelling zijn, mensen die vreemd willen gaan hebben altijd wel een excuus waarom het niet hun schuld is.
Over onzin gesproken!
Waarom niet gewoon vreemd gaan omdat seks lekker is en verandering van spijs doet eten?
Of omdat je partner nou eenmaal een ander ritme heeft
of
of
Het is echt mijn eigen schuld dat ik seks zo lekker vind. Onze lieve heer heeft vrouwen gewoon te lekker gemaakt.
Oh, nou geef ik toch iemand anders de schuld. Gelukkig ben ik atheïst.
Geloof me nou maar, ik heb er een studie van gemaakt
zondag 31 mei 2015 om 20:39
Single hier. Ik geloof in seksuele trouw, maar zou het in een toekomstige relatie niet meer echt belangrijk vinden zolang we er allebei van weten. En dan weet ik niet of ik er ook meerdere mannen op na zou houden. Ik zie veel vreemdgaan om me heen. Ik noem het vreemdgaan als de ander niet wist dat het een open relatie was. Vaak is dit omdat men zelf wel buiten de deur wil neuken, maar niet wil dat de partner ook van ander vlees geniet. Of er is onvrede en die moet bevredigd worden zonder duidelijk gemaakt te hebben dat jij behoefte aan meer hebt.
Dus ja: als allebei de partners weten dat het een open seksuele relatie is.
Dus ja: als allebei de partners weten dat het een open seksuele relatie is.
maandag 1 juni 2015 om 07:50
quote:Thomba schreef op 20 mei 2015 @ 21:05:
Over onzin gesproken!
Waarom niet gewoon vreemd gaan omdat seks lekker is en verandering van spijs doet eten?Je kunt ook seks met meerdere partners hebben zonder vreemd te gaan. Door gewoon geen monogame relatie aan te gaan. Als je weet dat je niet monogaam kunt zijn en dan toch kiest voor een monogame relatie ben je nogal een eikel die zijn partner niet respecteert en niet genoeg van haar houdt.
Over onzin gesproken!
Waarom niet gewoon vreemd gaan omdat seks lekker is en verandering van spijs doet eten?Je kunt ook seks met meerdere partners hebben zonder vreemd te gaan. Door gewoon geen monogame relatie aan te gaan. Als je weet dat je niet monogaam kunt zijn en dan toch kiest voor een monogame relatie ben je nogal een eikel die zijn partner niet respecteert en niet genoeg van haar houdt.
maandag 1 juni 2015 om 09:20
Ik denk dat dat gewoon per persoon verschilt. Zoveel mensen, zoveel wensen. Ik ben in vorige relaties monogaam geweest. Dus ik kan het best, ik vind het alleen niet leuk. Maar eerlijkheid, respect en overleg gaan voor, partners wilde het gesloten en dan houdt het op. Met mijn huidige vriend is het vanaf het begin al open, en dat bevalt me veel meer. Misschien dat het ooit weer dichtgaat maar voorlopig is het meer dan prima zo.