Seks
alle pijlers
Oefenen met pelottes
dinsdag 30 januari 2024 om 21:27
Ik weet niet precies of ik dit topic bij seks moet plaatsen of bij psyche of gezondheid. Dus mods..verplaatsen mag.
Ik gooi het er maar meteen uit, ik heb last van vaginisme. Lichamelijk is niks aan de hand, dat is allemaal nagekeken. Het lijkt dus tussen de oren te zitten.
Sinds een tijd heb ik een vriend en samen zijn we naar een seksuologe geweest. Na een aantal gesprekken ben ik/zijn we nu aan het oefenen met pelottes. Het zijn er 4 in totaal, 1 en 2 gaan redelijk goed. Nummer 3 is pijnlijk maar het lukt, met voldoende glijmiddel, uiteindelijk wel om hem in te brengen. Nummer 4 wil echter niet lukken, het lijkt wel of ie op een barrière stuit. Omdat het echt pijnlijk is en ik zelfs een beetje bloed, durf ik niet zo goed door te duwen.
Misschien moet ik toch langer oefenen met nummer 3. In maart hebben we weer een afspraak bij de seksuologe.
Ik word ook best verdrietig en onzeker ervan. Waarom lukt het mij niet om seks te hebben. Bang ook dat mijn vriend bij me weggaat, hij heeft hier natuurlijk ook niet om gevraagd. Hij zegt dat dat echt niet aan de orde is en dat we er samen wel komen. Ik ben heel bang dat het nooit gaat lukken.
Misschien hebben jullie tips, ook hoe ik beter kan ontspannen. Ik zou mijn hoofd moeten kunnen uitschakelen als we aan het knuffelen en zoenen zijn.
Ik gooi het er maar meteen uit, ik heb last van vaginisme. Lichamelijk is niks aan de hand, dat is allemaal nagekeken. Het lijkt dus tussen de oren te zitten.
Sinds een tijd heb ik een vriend en samen zijn we naar een seksuologe geweest. Na een aantal gesprekken ben ik/zijn we nu aan het oefenen met pelottes. Het zijn er 4 in totaal, 1 en 2 gaan redelijk goed. Nummer 3 is pijnlijk maar het lukt, met voldoende glijmiddel, uiteindelijk wel om hem in te brengen. Nummer 4 wil echter niet lukken, het lijkt wel of ie op een barrière stuit. Omdat het echt pijnlijk is en ik zelfs een beetje bloed, durf ik niet zo goed door te duwen.
Misschien moet ik toch langer oefenen met nummer 3. In maart hebben we weer een afspraak bij de seksuologe.
Ik word ook best verdrietig en onzeker ervan. Waarom lukt het mij niet om seks te hebben. Bang ook dat mijn vriend bij me weggaat, hij heeft hier natuurlijk ook niet om gevraagd. Hij zegt dat dat echt niet aan de orde is en dat we er samen wel komen. Ik ben heel bang dat het nooit gaat lukken.
Misschien hebben jullie tips, ook hoe ik beter kan ontspannen. Ik zou mijn hoofd moeten kunnen uitschakelen als we aan het knuffelen en zoenen zijn.
woensdag 31 januari 2024 om 10:42
Ik ben er, zelfs met vaginisme, van overtuigd dat penetratie voor elke vrouw mogelijk is. Enkele uitzonderingen uiteraard daargelaten, bijv. vrouwen met wel een fysieke aandoening waardoor het niet kan.
Je moet het als vrouw met vaginisme echter wel alleen willen herstellen vanuit een eigen, diep brandend verlangen. Niet omdat je het wil oplossen om je relatie te redden, of inderdaad omdat je overtuiging zegt dat je het móet kunnen, of omdat je bijvoorbeeld een kinderwens hebt (op de natuurlijke manier). Maar je gaat je vaginisme dus inderdaad niet oplossen als je motivatie is dat je bang bent je relatie te verliezen. Dat zegt ook wat over de man waarmee je bent. Als die jou niet volledig, met je vaginisme, accepteert, dan is het niet de juiste man voor je.
Je moet het als vrouw met vaginisme echter wel alleen willen herstellen vanuit een eigen, diep brandend verlangen. Niet omdat je het wil oplossen om je relatie te redden, of inderdaad omdat je overtuiging zegt dat je het móet kunnen, of omdat je bijvoorbeeld een kinderwens hebt (op de natuurlijke manier). Maar je gaat je vaginisme dus inderdaad niet oplossen als je motivatie is dat je bang bent je relatie te verliezen. Dat zegt ook wat over de man waarmee je bent. Als die jou niet volledig, met je vaginisme, accepteert, dan is het niet de juiste man voor je.
woensdag 31 januari 2024 om 11:55
Zeker! De nieuwsgierigheid en verlangen zijn (bij mij) groot. Ik kamp zelf al 18 jaar met vaginisme namelijk.Lorem_Ipsum schreef: ↑31-01-2024 11:29Ik kan me de nieuwsgierig en het verlangen vanuit jezelf erg goed voorstellen.
Vaak beseffen mensen niet dat vaginisme ook gepaard gaat met een groot gevoel van schaamte, schuld, je niet optimaal vrouwelijk voelen, alsof er iets kapot is. En natuurlijk ook het idee dat je je partner iets “ontzegt”. Allemaal gevoelens en overtuigingen die in jezelf spelen, ook al zijn die echt niet allemaal waar.
In het geval van deze TO zou ik gaan uitzoeken welke overtuigingen bij haar ten grondslag liggen aan het hebben van vaginisme. Lichamelijke oorzaak is uitgesloten, dus dan zou ik gaan kijken naar innerlijke overtuigingen die je hebt over seks. En ook: ben je puur bang voor de pijn en kom je daardoor in die vicieuze cirkel, of zit er nog een diepere laag onder, bijvoorbeeld de angst voor kwetsbaarheid, je volledig open durven stellen voor je partner, de controle loslaten, angst voor échte intimiteit. Etc.
Het is zo’n moeilijk, complex probleem. Als je er écht mee aan de slag wil, vanuit een eigen brandend verlangen naar penetratieseks, dan zal alleen het werken met pelottes niet voldoende zijn. Je moet bereid zijn echt diep te graven in je verleden, je opvoeding, je overtuigingen, je hechtingstijl en je angsten.
woensdag 31 januari 2024 om 12:19
Wat versta jij onder verlangen?
Is dat dat je tijdens het vrijen ontzettend geil en opgewonden bent, met alle lichamelijke effecten 'van onderen' van dien (opgezwollen zijn, je bloed voelen kloppen, nat worden) en echt voelt: ik wil je nú in me voelen, kom alsjeblieft hier, ik word gek van verlangen, mijn kut staat als het ware in brand. En dan lukt het toch niet?
Dat is best frustrerend lijkt me, maar ook weer niet iets dat niet kan worden verholpen door op een andere manier klaar te komen.
Of meer iets van: ik wil het gewoon kunnen, want anders ben ik niet normaal of ontzeg ik mijn partner iets
Het eerste lees ik namelijk helemaal niet in jouw post en ook niet in die van to.
Het tweede wel. Maar dat is niet verlangen naar penetratie, maar naar 'normaal' zijn. En dat is niet het soort verlangen waardoor je 'open' gaat. Of open zou 'moeten' gaan.
Integendeel. Dat is jezelf om allerlei redenen willen forceren tot iets waar je eigenlijk helemaal niet echt naar verlangt.
En dat laatste lijkt wel een soort taboe te zijn, dat niet elke vrouw op penetratie zit te wachten. En zéker niet met elke man en onder alle omstandigheden.
Van pelottes ga je het soort verlangen waar je van 'open gaat' al helemaal niet krijgen. Dus ik snap echt niet dat die erbij gehaald worden. Die dingen zijn vast uitgevonden door een man.
Is dat dat je tijdens het vrijen ontzettend geil en opgewonden bent, met alle lichamelijke effecten 'van onderen' van dien (opgezwollen zijn, je bloed voelen kloppen, nat worden) en echt voelt: ik wil je nú in me voelen, kom alsjeblieft hier, ik word gek van verlangen, mijn kut staat als het ware in brand. En dan lukt het toch niet?
Dat is best frustrerend lijkt me, maar ook weer niet iets dat niet kan worden verholpen door op een andere manier klaar te komen.
Of meer iets van: ik wil het gewoon kunnen, want anders ben ik niet normaal of ontzeg ik mijn partner iets
Het eerste lees ik namelijk helemaal niet in jouw post en ook niet in die van to.
Het tweede wel. Maar dat is niet verlangen naar penetratie, maar naar 'normaal' zijn. En dat is niet het soort verlangen waardoor je 'open' gaat. Of open zou 'moeten' gaan.
Integendeel. Dat is jezelf om allerlei redenen willen forceren tot iets waar je eigenlijk helemaal niet echt naar verlangt.
En dat laatste lijkt wel een soort taboe te zijn, dat niet elke vrouw op penetratie zit te wachten. En zéker niet met elke man en onder alle omstandigheden.
Van pelottes ga je het soort verlangen waar je van 'open gaat' al helemaal niet krijgen. Dus ik snap echt niet dat die erbij gehaald worden. Die dingen zijn vast uitgevonden door een man.
impala wijzigde dit bericht op 31-01-2024 12:45
19.01% gewijzigd
.
woensdag 31 januari 2024 om 12:33
Oh dat was inderdaad niet duidelijk uit mijn post, maar ik heb beide: dus zowel echt het verlangen naar penetratieseks met mijn partner als het je “normaal” willen voelen.
En alle randvoorwaarden zijn daarvoor echt wel aanwezig: emotionele veiligheid, vertrouwen, geilheid, natheid, opwinding, het verlangen dat hij in me mag komen, en inderdaad: zelfs dan lukt het niet. Omdat mijn hele zenuwstelsel mij nog steeds wil beschermen tegen fysieke pijn, afwijzing, gekwetst worden.
Ik heb zelf inmiddels al zoveel stappen gezet naar heling, onder andere door al die angsten te onderzoeken en onder begeleiding van een vaginismecoach te gaan oefenen met pelottes (ook samen met partner). Daardoor heb ik de tools om uiteindelijk over te kunnen gaan op penetratieseks, ik vertrouw er ook op dat het gaat lukken, maar je moet het de tijd geven en geen druk ervaren.
Bij de TO lees ik inderdaad geen verlangen vanuit geilheid, opwinding, vanuit haarzelf. Maar dat is puur gebaseerd op de openingspost. Misschien kan ze daarover nog wat aanvullen?
En alle randvoorwaarden zijn daarvoor echt wel aanwezig: emotionele veiligheid, vertrouwen, geilheid, natheid, opwinding, het verlangen dat hij in me mag komen, en inderdaad: zelfs dan lukt het niet. Omdat mijn hele zenuwstelsel mij nog steeds wil beschermen tegen fysieke pijn, afwijzing, gekwetst worden.
Ik heb zelf inmiddels al zoveel stappen gezet naar heling, onder andere door al die angsten te onderzoeken en onder begeleiding van een vaginismecoach te gaan oefenen met pelottes (ook samen met partner). Daardoor heb ik de tools om uiteindelijk over te kunnen gaan op penetratieseks, ik vertrouw er ook op dat het gaat lukken, maar je moet het de tijd geven en geen druk ervaren.
Bij de TO lees ik inderdaad geen verlangen vanuit geilheid, opwinding, vanuit haarzelf. Maar dat is puur gebaseerd op de openingspost. Misschien kan ze daarover nog wat aanvullen?
woensdag 31 januari 2024 om 12:35
Ik vulde net zelf nog wat aan. Dat echte seksuele verlangen, wordt dat dan niet bevredigd door op een andere manier klaar te komen? Meerdere keren misschien, als je dat lekker vindt. Ik kan me niet goed voorstellen dat je dan nog steeds schreeuwende behoefte hebt aan penetratie.l2l89 schreef: ↑31-01-2024 12:33Oh dat was inderdaad niet duidelijk uit mijn post, maar ik heb beide: dus zowel echt het verlangen naar penetratieseks met mijn partner als het je “normaal” willen voelen.
En alle randvoorwaarden zijn daarvoor echt wel aanwezig: emotionele veiligheid, vertrouwen, geilheid, natheid, opwinding, het verlangen dat hij in me mag komen, en inderdaad: zelfs dan lukt het niet. Omdat mijn hele zenuwstelsel mij nog steeds wil beschermen tegen fysieke pijn, afwijzing, gekwetst worden.
Ik heb zelf inmiddels al zoveel stappen gezet naar heling, onder andere door al die angsten te onderzoeken en onder begeleiding van een vaginismecoach te gaan oefenen met pelottes. Daardoor heb ik de tools om uiteindelijk over te kunnen gaan op penetratieseks, ik vertrouw er ook op dat het gaat lukken, maar je moet het de tijd geven en geen druk ervaren.
Bij de TO lees ik inderdaad geen verlangen vanuit geilheid, opwinding, vanuit haarzelf. Maar dat is puur gebaseerd op de openingspost. Misschien kan ze daarover nog wat aanvullen?
Ik zou zelf makkelijk zonder penetratie kunnen, als ik verder gewoon een bevredigend seksleven heb. Zo belangrijk is die ene handeling niet. Maar ik kan me voorstellen dat het een soort obsessie wordt om het te laten lukken als het niet gaat.
.
woensdag 31 januari 2024 om 12:44
Nee niet perse. Klaarkomen is lekker, maar op een gegeven moment wordt het ook een tikje saai om altijd een orgasme te bereiken door vingeren, of orale bevrediging. De seks is daardoor wel vaak hetzelfde.
Misschien romantiseer ik het ook wel, maar ik verlang wel echt naar dat stukje extra emotionele en lichamelijke verbinding met mijn partner waar je als het ware echt samensmelt. Dichterbij kun je haast niet komen.
Misschien romantiseer ik het ook wel, maar ik verlang wel echt naar dat stukje extra emotionele en lichamelijke verbinding met mijn partner waar je als het ware echt samensmelt. Dichterbij kun je haast niet komen.
woensdag 31 januari 2024 om 12:50
Ik denk dat je het inderdaad romantiseert en te belangrijk maakt. Het is echt onzin dat je alleen maar echte emotionele en lichamelijke binding en samensmelting kunt bereiken met penetratie.l2l89 schreef: ↑31-01-2024 12:44Nee niet perse. Klaarkomen is lekker, maar op een gegeven moment wordt het ook een tikje saai om altijd een orgasme te bereiken door vingeren, of orale bevrediging. De seks is daardoor wel vaak hetzelfde.
Misschien romantiseer ik het ook wel, maar ik verlang wel echt naar dat stukje extra emotionele en lichamelijke verbinding met mijn partner waar je als het ware echt samensmelt. Dichterbij kun je haast niet komen.
En dat seks saai wordt als je dat ene dingetje niet kan. Dat staat daar helemaal los van. Ook met penetratie, misschien juist wel, kan seks saai worden en steeds hetzelfde. In een lange relatie wordt seks sowieso vaak meer van hetzelfde. Zoveel variaties in handelingen die je allebei fijn vindt zijn er nu ook weer niet.
Het lijkt me nuttiger om dat idee fixe aan te pakken, dan jezelf lichamelijk te gaan forceren.
.
woensdag 31 januari 2024 om 12:59
woensdag 31 januari 2024 om 13:16
Sorry Impala, maar ik vind je reacties behoorlijk toondoof. Het is een volstrekt normaal verlangen om penetratie te willen en dat verlangen staat los van de vaginisme.
Daarnaast is vaginisme ook ronduit onhandig bij dingen als tampon inbrengen, een uitstrijkje, spiraaltje zetten en meer medische handelingen.
Daarnaast is vaginisme ook ronduit onhandig bij dingen als tampon inbrengen, een uitstrijkje, spiraaltje zetten en meer medische handelingen.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
woensdag 31 januari 2024 om 13:30
Ik heb een partner gehad die niet wilde beffen. Niet kon, ook vanuit bepaalde overtuigingen (religie, het is vies etc). Dat vond ik best jammer, want ik vind dat wel erg lekker, het is een aanvulling op andere seksuele handelingen en álle mannen die ik eerder had waren er dol op. Maar daar gingen we ook niet met een seksuoloog aan werken omdat hij dat per se wel zou moeten kunnen. En hij mij (en zichzelf) tekort zou doen. Heb ik ook nog nooit van gehoord, dat een man daarom in behandeling zou gaan.
Er zijn ook vrouwen die niet willen pijpen.
Dat is dan gewoon een kwestie van accepteren en genieten van wat je wel samen deelt. Ik snap eigenlijk niet waarom dit zo anders zou zijn
Er zijn ook vrouwen die niet willen pijpen.
Dat is dan gewoon een kwestie van accepteren en genieten van wat je wel samen deelt. Ik snap eigenlijk niet waarom dit zo anders zou zijn
.
woensdag 31 januari 2024 om 13:33
Dat tweede had ik inderdaad niet bij stil gestaan. Is ook niet eerder genoemd. En ik snap dat dat een reden kan zijn om er iets aan te willen doen. Maar dan niet zozeer in een seksuele contextLaFolie schreef: ↑31-01-2024 13:16Sorry Impala, maar ik vind je reacties behoorlijk toondoof. Het is een volstrekt normaal verlangen om penetratie te willen en dat verlangen staat los van de vaginisme.
Daarnaast is vaginisme ook ronduit onhandig bij dingen als tampon inbrengen, een uitstrijkje, spiraaltje zetten en meer medische handelingen.
Maar dat eerste, daar heb ik dus een andere mening over. Niet elk verlangen hoeft per se vervuld te worden.
.
woensdag 31 januari 2024 om 14:05
impala schreef: ↑31-01-2024 13:33Dat tweede had ik inderdaad niet bij stil gestaan. Is ook niet eerder genoemd. En ik snap dat dat een reden kan zijn om er iets aan te willen doen. Maar dan niet zozeer in een seksuele context
Maar dat eerste, daar heb ik dus een andere mening over. Niet elk verlangen hoeft per se vervuld te worden.
Ga je dat ook melden in een topic voor ongewenst kinderlozen, dat niet ieder verlangen vervuld hoeft te worden? Het is gewoon ongepast en niet aan jou. Zeg dan gewoon niks.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
woensdag 31 januari 2024 om 14:26
Oneens, ik denk dat veel mensen penetratie niet op zouden willen geven, ook al kun je ook op andere manieren klaarkomen en verbinding zoeken.impala schreef: ↑31-01-2024 12:50Ik denk dat je het inderdaad romantiseert en te belangrijk maakt. Het is echt onzin dat je alleen maar echte emotionele en lichamelijke binding en samensmelting kunt bereiken met penetratie.
En dat seks saai wordt als je dat ene dingetje niet kan. Dat staat daar helemaal los van. Ook met penetratie, misschien juist wel, kan seks saai worden en steeds hetzelfde. In een lange relatie wordt seks sowieso vaak meer van hetzelfde. Zoveel variaties in handelingen die je allebei fijn vindt zijn er nu ook weer niet.
Het lijkt me nuttiger om dat idee fixe aan te pakken, dan jezelf lichamelijk te gaan forceren.
En, het moet gezegd, veel mannen zouden het ook moeilijk vinden zich er bij neer te moeten leggen dat dat er bij de partner gewoon niet in zit. Dat is misschien niet zo lief, maar er zullen er best zijn die daar op afhaken.
Dat je dat als iemand met vaginisme diep in je achterhoofd hebt is best lastig en moeilijk om naast je neer te leggen. En als je iemand nieuw ontmoet gaat het nonchalante van de verse liefde er al snel vanaf.
woensdag 31 januari 2024 om 14:34
Ik lees vanuit Impala eigenlijk vooral de boodschap; zorg allereerst dat je samen geniet van seks en focus niet teveel op dat penetratie een must is.
En dan snap ik wel, want plezier gaat boven alles betreft een fijn seksleven. En plezier kan ook echt zonder penetratie.
Als dat er allemaal is, het echte plezier en het echte vertrouwen waardoor je je helemaal durft te laten gaan bij alles wat géén penetratie is, dan lijkt me de tijd rijp om samen hele kleine stapjes te zetten naar penetratie.
En dat is een andere weg dan je richten op penetratie omdat dat plezier oplevert.
En dan snap ik wel, want plezier gaat boven alles betreft een fijn seksleven. En plezier kan ook echt zonder penetratie.
Als dat er allemaal is, het echte plezier en het echte vertrouwen waardoor je je helemaal durft te laten gaan bij alles wat géén penetratie is, dan lijkt me de tijd rijp om samen hele kleine stapjes te zetten naar penetratie.
En dat is een andere weg dan je richten op penetratie omdat dat plezier oplevert.
•
woensdag 31 januari 2024 om 14:36
Ik kom niet klaar van penetratie, en genoeg zonder, maar toch kan dat schreeuwende verlangen naar penetratie bij mij ook na orgasmes blijven. Dat zal wel per vrouw verschillen lijkt me.impala schreef: ↑31-01-2024 12:35Ik vulde net zelf nog wat aan. Dat echte seksuele verlangen, wordt dat dan niet bevredigd door op een andere manier klaar te komen? Meerdere keren misschien, als je dat lekker vindt. Ik kan me niet goed voorstellen dat je dan nog steeds schreeuwende behoefte hebt aan penetratie.
Ik zou zelf makkelijk zonder penetratie kunnen, als ik verder gewoon een bevredigend seksleven heb. Zo belangrijk is die ene handeling niet. Maar ik kan me voorstellen dat het een soort obsessie wordt om het te laten lukken als het niet gaat.
woensdag 31 januari 2024 om 14:39
Penetratie is ook geen must. Maar je moet ook weer niet bagatelliseren hoe belangrijk dat voor velen is. Alsof er geen probleem is.Frizz schreef: ↑31-01-2024 14:34Ik lees vanuit Impala eigenlijk vooral de boodschap; zorg allereerst dat je samen geniet van seks en focus niet teveel op dat penetratie een must is.
En dan snap ik wel, want plezier gaat boven alles betreft een fijn seksleven. En plezier kan ook echt zonder penetratie.
Als dat er allemaal is, het echte plezier en het echte vertrouwen waardoor je je helemaal durft te laten gaan bij alles wat géén penetratie is, dan lijkt me de tijd rijp om samen hele kleine stapjes te zetten naar penetratie.
En dat is een andere weg dan je richten op penetratie omdat dat plezier oplevert.
Iemand kan dat wél als een probleem ervaren, ook al kun je seks op zoveel manieren beleven. Daar zo even over heen walsen met een air van, “wat doe je nou moeilijk, seks is toch meer dan penetratie”, gaat daar volledig aan voorbij.
En ja, dat verlangen kan “normaal” willen zijn als grondslag hebben, meer dan het verlangen naar seks met penetratie, maar ook dat is een gevoel dat je moeilijk kunt negeren.
Aanvulling: en zeggen dat je prima zonder zou kunnen, terwijl je het al hebt meegemaakt is natuurlijk wat anders dan die keuze nooit gehad te hebben.
woensdag 31 januari 2024 om 16:42
Het betrof een interview met de schrijvers van dit boek, waarin dat werd gezegd. Ik kan het interview zelf niet vinden of het zit inmiddels achter een betaalmuur.
Maar het is misschien wel een geweldig boek voor TO (en vele anderen):
https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2 ... -het-niet/
Maar het is misschien wel een geweldig boek voor TO (en vele anderen):
https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2 ... -het-niet/
•
woensdag 31 januari 2024 om 16:42
Ook bij vrouwen in/na de overgang?
Lijkt mij ook wijsheid. Je moet nat genoeg zijn voor succesvolle penetratie, je gaat net zo goed niet proppen met een slappe piemel.
woensdag 31 januari 2024 om 16:51
Ik vind dit heel raar en zou je ook absoluut een bekkenbodemfysio adviseren. Bij mij ging ik op slot na mijn bevalling, terwijl dit zelfs een keizersnede was. Als we het probeerden voelde ik ook een echte barrière waar niets langs kon.
De fysio legde uit dat je lichaam soms uit een soort stressreactie de boel op slot gooit. Je spieren kunnen dan zo tegenwerken dat er echt niets naar binnen kan zonder geweld. De oplossing is dan niet forceren, want dan bevestig je niet reactie eigenlijk alleen maar. Het gaat erom om te leren welke spieren je precies gebruikt, hoe die zich spannen en hoe je dit vervolgens kunt ontspannen.
De bekkenbodemfysio leert je hoe je kun herkennen welke spier(en) dit zijn. Er is ook de mogelijk om met een klein beetje stroom te helpen hierbij. In mijn geval bleek dit niet nodig. Ik merkte al snel waar het zat. Mijn hielp het om bij het oefenen juist even heel bewust aan te spannen, om daarna te zuchten en ontspannen. Dat proberen deed ik alleen maar als ik ook echt opgewonden was (kleine vibo gebruiken op mijn clitoris). Ik kan je dus echt zo'n fysio aanraden, want dit forceren kan alleen maar averechts werken.
De fysio legde uit dat je lichaam soms uit een soort stressreactie de boel op slot gooit. Je spieren kunnen dan zo tegenwerken dat er echt niets naar binnen kan zonder geweld. De oplossing is dan niet forceren, want dan bevestig je niet reactie eigenlijk alleen maar. Het gaat erom om te leren welke spieren je precies gebruikt, hoe die zich spannen en hoe je dit vervolgens kunt ontspannen.
De bekkenbodemfysio leert je hoe je kun herkennen welke spier(en) dit zijn. Er is ook de mogelijk om met een klein beetje stroom te helpen hierbij. In mijn geval bleek dit niet nodig. Ik merkte al snel waar het zat. Mijn hielp het om bij het oefenen juist even heel bewust aan te spannen, om daarna te zuchten en ontspannen. Dat proberen deed ik alleen maar als ik ook echt opgewonden was (kleine vibo gebruiken op mijn clitoris). Ik kan je dus echt zo'n fysio aanraden, want dit forceren kan alleen maar averechts werken.
woensdag 31 januari 2024 om 16:54
Grappig hoe ontzettend je vanuit je eigen referentiekader spreekt terwijl je andermans kader compleet affikt.
Voor mij is penetratie bv wél heel belangrijk om allerlei redenen en één van die redenen is beslist dat ik mijn lief daarmee plezier. Gelukkig mag dat gewoon.
En als ik vaginisme had gehad dan had ik er alles aan gedaan om hiervan af te komen, ook die uitvinding gebruikt die -naar jouw zeggen- door mannen is bedacht, ook om mijn lief te plezieren en ook vooral om mezélf te plezieren én om me normaal te voelen.
Dat mag allemaal namelijk gewoon.
Als neuken voor jou niet belangrijk is, prima, koop een taart en vier het.
En laat anderen voor zichzelf beslissen wat belangrijk is en wat niet.
.
woensdag 31 januari 2024 om 16:56
Wat jij aanraadt kan inderdaad heel goed helpen bij vrouwen die, net als jij, secundair vaginisme hebben. Dus vrouwen die eerder geen problemen hadden met penetratie, maar daar bijvoorbeeld last van kregen na hun bevalling. Dan kan een bekkenbodemtherapeut inderdaad goed helpen bij het weer leren ontspannen van die spieren.Waitingforthenight schreef: ↑31-01-2024 16:51Ik vind dit heel raar en zou je ook absoluut een bekkenbodemfysio adviseren. Bij mij ging ik op slot na mijn bevalling, terwijl dit zelfs een keizersnede was. Als we het probeerden voelde ik ook een echte barrière waar niets langs kon.
De fysio legde uit dat je lichaam soms uit een soort stressreactie de boel op slot gooit. Je spieren kunnen dan zo tegenwerken dat er echt niets naar binnen kan zonder geweld. De oplossing is dan niet forceren, want dan bevestig je niet reactie eigenlijk alleen maar. Het gaat erom om te leren welke spieren je precies gebruikt, hoe die zich spannen en hoe je dit vervolgens kunt ontspannen.
De bekkenbodemfysio leert je hoe je kun herkennen welke spier(en) dit zijn. Er is ook de mogelijk om met een klein beetje stroom te helpen hierbij. In mijn geval bleek dit niet nodig. Ik merkte al snel waar het zat. Mijn hielp het om bij het oefenen juist even heel bewust aan te spannen, om daarna te zuchten en ontspannen. Dat proberen deed ik alleen maar als ik ook echt opgewonden was (kleine vibo gebruiken op mijn clitoris). Ik kan je dus echt zo'n fysio aanraden, want dit forceren kan alleen maar averechts werken.
Bij vrouwen die last hebben van primair vaginisme (= nog nooit penetratieseks, of tampons, of wat dan ook kunnen inbrengen), is een bekkenbodemtherapeut niet voldoende. Zoals ik al eerder aangaf zitten daar nog veel meer diepere, vaak mentale stukken bij die bekeken moeten worden.
woensdag 31 januari 2024 om 16:58
Precies.GreenLadyFern schreef: ↑31-01-2024 14:36Ik kom niet klaar van penetratie, en genoeg zonder, maar toch kan dat schreeuwende verlangen naar penetratie bij mij ook na orgasmes blijven. Dat zal wel per vrouw verschillen lijkt me.
En ik vind klaarkomen dan weer niet zo ontzettend belangrijk.
Apart dat er bij de boodschap dat er niet gepenetreerd kan worden meteen geroepen wordt dat je toch wel op andere manieren klaar kunt komen.
Ik zie dat als 2 compleet andere hoofdstukken. Hoofdstuk neuken en hoofdstuk klaarkomen.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
