Seks
alle pijlers
Oefenen met pelottes
dinsdag 30 januari 2024 om 21:27
Ik weet niet precies of ik dit topic bij seks moet plaatsen of bij psyche of gezondheid. Dus mods..verplaatsen mag.
Ik gooi het er maar meteen uit, ik heb last van vaginisme. Lichamelijk is niks aan de hand, dat is allemaal nagekeken. Het lijkt dus tussen de oren te zitten.
Sinds een tijd heb ik een vriend en samen zijn we naar een seksuologe geweest. Na een aantal gesprekken ben ik/zijn we nu aan het oefenen met pelottes. Het zijn er 4 in totaal, 1 en 2 gaan redelijk goed. Nummer 3 is pijnlijk maar het lukt, met voldoende glijmiddel, uiteindelijk wel om hem in te brengen. Nummer 4 wil echter niet lukken, het lijkt wel of ie op een barrière stuit. Omdat het echt pijnlijk is en ik zelfs een beetje bloed, durf ik niet zo goed door te duwen.
Misschien moet ik toch langer oefenen met nummer 3. In maart hebben we weer een afspraak bij de seksuologe.
Ik word ook best verdrietig en onzeker ervan. Waarom lukt het mij niet om seks te hebben. Bang ook dat mijn vriend bij me weggaat, hij heeft hier natuurlijk ook niet om gevraagd. Hij zegt dat dat echt niet aan de orde is en dat we er samen wel komen. Ik ben heel bang dat het nooit gaat lukken.
Misschien hebben jullie tips, ook hoe ik beter kan ontspannen. Ik zou mijn hoofd moeten kunnen uitschakelen als we aan het knuffelen en zoenen zijn.
Ik gooi het er maar meteen uit, ik heb last van vaginisme. Lichamelijk is niks aan de hand, dat is allemaal nagekeken. Het lijkt dus tussen de oren te zitten.
Sinds een tijd heb ik een vriend en samen zijn we naar een seksuologe geweest. Na een aantal gesprekken ben ik/zijn we nu aan het oefenen met pelottes. Het zijn er 4 in totaal, 1 en 2 gaan redelijk goed. Nummer 3 is pijnlijk maar het lukt, met voldoende glijmiddel, uiteindelijk wel om hem in te brengen. Nummer 4 wil echter niet lukken, het lijkt wel of ie op een barrière stuit. Omdat het echt pijnlijk is en ik zelfs een beetje bloed, durf ik niet zo goed door te duwen.
Misschien moet ik toch langer oefenen met nummer 3. In maart hebben we weer een afspraak bij de seksuologe.
Ik word ook best verdrietig en onzeker ervan. Waarom lukt het mij niet om seks te hebben. Bang ook dat mijn vriend bij me weggaat, hij heeft hier natuurlijk ook niet om gevraagd. Hij zegt dat dat echt niet aan de orde is en dat we er samen wel komen. Ik ben heel bang dat het nooit gaat lukken.
Misschien hebben jullie tips, ook hoe ik beter kan ontspannen. Ik zou mijn hoofd moeten kunnen uitschakelen als we aan het knuffelen en zoenen zijn.
donderdag 1 februari 2024 om 12:05
Leaff, ik lees al jarenlang mee op dit forum, maar ik heb voor dit topic even een account aangemaakt. Ik herken de wanhoop helaas maar al te goed. Na jarenlang allerlei therapieën en experts te hebben geprobeerd zat ik er eind 2022 ook helemaal doorheen. Begin 2023 heb ik contact gezocht met iemand die hier in dit topic al eerder genoemd is, ik weet niet zeker of ik dit mag noemen dus ik doe het maar niet, maar dit traject heeft mij onwijs goed geholpen. Mocht je meer willen weten, stuur me maar een pb. Geloof me, er is écht nog hoop! Ik kon dat ook niet geloven.. 
donderdag 1 februari 2024 om 12:06
Ja?evelien2010 schreef: ↑01-02-2024 11:43Het openen haalt voor jou de druk eraf. Je kunt je richten op herstel en andere vormen van intimiteit met hem.
Geloof je echt dat dit een goed idee is?
Ik niet. Ik vind het een bizar slecht advies.
.
donderdag 1 februari 2024 om 12:08
Wat verdrietig, Leaff. Natuurlijk doe je dit niet expres en dat maakt het ook zo enorm rottig. Ik snap dat jij druk ervaart, ik snap dat hij niet penetratieloos door het leven wil.
Maar ik snap ook dat het stom is om om deze stomme reden de relatie te verbreken.
Jakkes.
.
donderdag 1 februari 2024 om 12:11
Wat ontzettend verdrietig om te lezen.
Dat jouw vriend er zo'n beladenheid op legt komt jouw vaginisme niet ten goede.
Iemand hierboven stelde jouw de vraag omgekeerd: kan jouw vriend van jou verwachten dat jij pijnlijke penetratie seks met hem hebt? Gaat hij zich daar daadwerkelijk beter van voelen dan?
Je laat absoluut merken dat je voor hem je vaginisme wil aanpakken, maar dit is niet met 3 therapie sessies opgelost en jouw vriend moet daar begrip voor hebben. Als hij dat niet kan, dan is hij wellicht toch niet de man die bij jou hoort. En heel eerlijk; als je al bang bent dat hij van het knuffelen over wil gaan naar penetratie houdt hij geen rekening met jouw gevoelens/lichamelijke gesteldheid. Het is niet dat je hem géén aandacht en liefde wil geven, maar penetratie is (voorlopig) een stap te ver. Twijfel niet aan jezelf hoor!
donderdag 1 februari 2024 om 12:18
En ik snap heel goed dat hij penetratie wel belangrijk vindt en niet zonder zou kunnen hoor, maar hij mag hierbij echt niet over jouw grenzen heen gaan en je pushen het wel te proberen! Ik denk dat dat ook heel belangrijk is om hem te laten weten.
Als jullie echt beiden voor deze relatie willen vechten dan moet het ook van 2 kanten komen; hij moet zijn geduld bewaren en jou niet pushen tot penetratie of de pelottes en jij blijft werken aan je vaginisme.
Als jullie echt beiden voor deze relatie willen vechten dan moet het ook van 2 kanten komen; hij moet zijn geduld bewaren en jou niet pushen tot penetratie of de pelottes en jij blijft werken aan je vaginisme.
donderdag 1 februari 2024 om 12:32
Voor vriend is het natuurlijk ook een acceptatieproces. TO leeft hier al heel lang mee, en is misschien na jaren op het punt gekomen dat een leven zonder penetratie ook goed is. Deze vriend heeft dit hele acceptatieproces niet meegemaakt en stapt er nu pas in. Die moet misschien ook nog wennen aan het idee.
Ik neem aan dat hier ook verschil in zit en als je nog heel jong bent en samen nog aan het ontwikkelen bent, ten opzichte van als je iemand later in het leven tegenkomt.
Blijft staan dat je altijd je eigen grenzen aan moet houden en dat niemand elkaar (onbedoeld) onder druk moet zetten.
Ik neem aan dat hier ook verschil in zit en als je nog heel jong bent en samen nog aan het ontwikkelen bent, ten opzichte van als je iemand later in het leven tegenkomt.
Blijft staan dat je altijd je eigen grenzen aan moet houden en dat niemand elkaar (onbedoeld) onder druk moet zetten.
donderdag 1 februari 2024 om 14:21
En waarom zou dat geen optie mogen zijn? Vriend kan respect hebben voor het pad van TO en accepteert al lange tijd dat het niet kan. Het is onduidelijk of en wanneer het luk. En TO mag daarvoor alle tijd nemen en zelfs stoppen met proberen. Maar vriend is er zelf ook nog en heeft een normale behoefte die er ook mag zijn. Open relaties zijn tegenwoordig heel normaal. En zoals gezegd ken ik een voorbeeld waarbij (andere) medische redenen spelen en dit in goed overleg en tot tevredenheid van alle partijen is geregeld.
donderdag 1 februari 2024 om 14:41
Heb jij ook maar érgens in de postings van TO iets gelezen waaruit blijkt dat ze hiervoor openstaat?
.
donderdag 1 februari 2024 om 14:44
Precies het omgekeerde natuurlijk.Lorem_Ipsum schreef: ↑01-02-2024 14:24Ik denk niet dat een open relatie iemand die wegens psychische redenen aan vaginisme lijdt ten goede zal komen.
Wetend dat je partner een mevrouw tot zijn beschikking heeft die wél letterlijk en figuurlijk openstaat voor penetratie terwijl je zelf kampt met enorme onzekerheden over de reacties van je eigen lijf...
Het idee alleen al.
.
donderdag 1 februari 2024 om 14:46
Als vrouw met vaginisme zou ik het verschrikkelijk vinden als een man datgeen wat ik niet kan geven op dit moment bij een ander zou gaan halen. Dat zou me echt alleen maar nog verder het probleem in helpen en me nog meer afsluiten.
Eén van de randvoorwaarden voor penetratieseks is namelijk écht emotionele veiligheid bij je partner. En met een open relatie gooi je dat denk ik behoorlijk te grabbel.
Eén van de randvoorwaarden voor penetratieseks is namelijk écht emotionele veiligheid bij je partner. En met een open relatie gooi je dat denk ik behoorlijk te grabbel.
donderdag 1 februari 2024 om 14:50
donderdag 1 februari 2024 om 14:58
Mwah... Het kan een optie zijn, maar het kan natuurlijk ook dat dit averechts uitpakt, hè. Dat jou kennissen dit kunnen is fijn, maar dat betekent niet dat TO en haar vriend het ook moeten kunnen, hè. Enne, als het TO uiteindelijk wel lukt om penetratie te hebben, gaat de relatie dan weer dicht? En wat als de vriend van TO uiteindelijk verliefd wordt op zijn scharrel? Ik vind het oprecht fijn voor de mensen die dit kunnen, maar ik snap ook wel dat dit niet direct voor iedereen een pasklare optie is.evelien2010 schreef: ↑01-02-2024 14:21En waarom zou dat geen optie mogen zijn? Vriend kan respect hebben voor het pad van TO en accepteert al lange tijd dat het niet kan. Het is onduidelijk of en wanneer het luk. En TO mag daarvoor alle tijd nemen en zelfs stoppen met proberen. Maar vriend is er zelf ook nog en heeft een normale behoefte die er ook mag zijn. Open relaties zijn tegenwoordig heel normaal. En zoals gezegd ken ik een voorbeeld waarbij (andere) medische redenen spelen en dit in goed overleg en tot tevredenheid van alle partijen is geregeld.
TO, ik denk dat het tijd is voor een goed gesprek met je vriend. Wat jou vriend wil is natuurlijk ook normaal uiteindelijk, en zijn wensen/verlangens mogen er ook zijn, maar jij bent hier ook maar mooi klaar mee, en het is normaal dat je hier verdrietig om bent. Misschien sta jij open voor een open relatie, en zo ja, dan kan dat de druk eraf halen natuurlijk. Maar ik zou dit niet doen omdat je denkt dat dit de enige optie voor jou is om een relatie te behouden. Je mag alsnog geen open relatie willen, ookal kun je je vriend nu geen penetratie bieden. Anderzijds mag hij er natuurlijk voor kiezen om deze relatie niet voort te zetten.
Misschien is het voor jou uiteindelijk goed om voor jezelf te analyseren of je penetratie écht niet belangrijk vindt, of dat je je maar bij de situatie hebt neergelegd. Het niet belangrijk vinden kan gewoon natuurlijk, en daar is helemaal niets mis mee. Weet alleen wel dat vaginisme echt wel goed te behandelen is. Je hebt pas een paar sessies achter de rug. En misschien heb je sowieso nog niet de behandelmethode gevonden die voor jou werkt. Mijn punt is, probeer hoop te houden, want het kan echt opgelost worden (als JIJ dit echt op wilt lossen natuurlijk, je moet dit niet voor een ander doen).
Misschien helpt het je: ik heb hier ook last van gehad. Ik heb uiteindelijk hulp gezocht nadat een date me had gedumpt vanwege mijn vaginisme. Dit was weliswaar geen echt serieuze relatie, maar ik voelde me er toen knap ellendig door. Niet eens vanwege hem trouwens, maar gewoon omdat ik de situatie helemaal zat was. De behandeling was succesvol, ik heb uiteindelijk meerdere relaties gehad en ik heb met mijn huidige vriend een heel fijn en "normaal" seksleven.
donderdag 1 februari 2024 om 17:44
Ik zeg ook niet dat TO dit moet gaan doen. Het zou alleen een optie kunnen zijn om te bespreken. Het kan namelijk wel degelijk de druk van de situatie halen. Daarnaast kan verliefd worden op een ander of vreemdgaan natuurlijk altijd. Daar gaat het hier niet om. Maar de verlangens van de partner mogen er ook gewoon zijn. Naast de gevoelens van TO. Dat kan naast elkaar bestaan.
Daarnaast begrijp ik dat to dit probleem altijd al heeft gehad. Ze zijn niet ontstaan door deze partner. En de oplossing ligt ook niet direct bij hem maar bij haarzelf (als ze dat wil).
Daarnaast begrijp ik dat to dit probleem altijd al heeft gehad. Ze zijn niet ontstaan door deze partner. En de oplossing ligt ook niet direct bij hem maar bij haarzelf (als ze dat wil).
donderdag 1 februari 2024 om 17:45
Ik heb a.s. maandag in ieder geval vast een telefonisch consult met de seksuologe ingepland. Hoop dat dat de lucht wat gaat klaren.
Ik denk dat ik me er in de loop der jaren een beetje bij neergelegd heb dat ik dit nu eenmaal heb. Daarom heb ik ook heel lang niet gedate dus in die zin heb ik misschien wel mooie dingen gemist en heeft het vaginisme me wel belemmerd.
Ik wil heel graag dat het ooit gaat lukken met mijn huidige vriend want ik houd veel van hem. Ik heb alleen het idee dat hij er iets te makkelijk over denkt en dat hij niet zo goed begrijpt dat het voor mij moeilijk is om die pelottes te gebruiken als het veel pijn doet en bloedt.
Overigens snap ik de suggestie van een open relatie maar dat zou ik echt niet willen. Ik wil hem dat ooit kunnen geven.
Ik denk dat ik me er in de loop der jaren een beetje bij neergelegd heb dat ik dit nu eenmaal heb. Daarom heb ik ook heel lang niet gedate dus in die zin heb ik misschien wel mooie dingen gemist en heeft het vaginisme me wel belemmerd.
Ik wil heel graag dat het ooit gaat lukken met mijn huidige vriend want ik houd veel van hem. Ik heb alleen het idee dat hij er iets te makkelijk over denkt en dat hij niet zo goed begrijpt dat het voor mij moeilijk is om die pelottes te gebruiken als het veel pijn doet en bloedt.
Overigens snap ik de suggestie van een open relatie maar dat zou ik echt niet willen. Ik wil hem dat ooit kunnen geven.
donderdag 1 februari 2024 om 17:58
Ik denk dat het belangrijk is dat je heel eerlijk bent naar de seksuologe. Zeker ook over de druk die je ervaart en het tempo waarmee je dit voor elkaar wil krijgen.
En ik denk dat het zeker ook belangrijk is om je vriend te vertellen wat dit met je doet.
Laat hem desnoods dit topic lezen!
.
donderdag 1 februari 2024 om 18:17
Dit inderdaad!Rooss4.0 schreef: ↑01-02-2024 17:58Ik denk dat het belangrijk is dat je heel eerlijk bent naar de seksuologe. Zeker ook over de druk die je ervaart en het tempo waarmee je dit voor elkaar wil krijgen.
En ik denk dat het zeker ook belangrijk is om je vriend te vertellen wat dit met je doet.
Laat hem desnoods dit topic lezen!
En TO, als je ooit even wil kletsen over het traject dat ik gevolgd heb, of andere vragen, of wat dan ook, stuur me een pb.
Een deel van het helen van vaginisme zit hem voor mij ook in complete openheid erover, het taboe eraf halen, praten met andere vrouwen die hetzelfde hebben (gehad). Kennis en ervaringen uitwisselen. Helaas weet de medische wereld hier nog te weinig van, dus het is aan ons zelf om de juiste informatie met elkaar te delen.
donderdag 1 februari 2024 om 18:19
Wat goed om te horen dat het traject bij haar je zo goed is bevallen! Ik gun dat echt elke vrouw met vaginisme.Lot85 schreef: ↑01-02-2024 12:05Leaff, ik lees al jarenlang mee op dit forum, maar ik heb voor dit topic even een account aangemaakt. Ik herken de wanhoop helaas maar al te goed. Na jarenlang allerlei therapieën en experts te hebben geprobeerd zat ik er eind 2022 ook helemaal doorheen. Begin 2023 heb ik contact gezocht met iemand die hier in dit topic al eerder genoemd is, ik weet niet zeker of ik dit mag noemen dus ik doe het maar niet, maar dit traject heeft mij onwijs goed geholpen. Mocht je meer willen weten, stuur me maar een pb. Geloof me, er is écht nog hoop! Ik kon dat ook niet geloven..
Bij mij is het nog niet gelukt om penetratieseks te hebben, maar ik ben dankzij haar hulp wel al van helemaal niks kunnen inbrengen naar dilator 3 gegaan. En heb daarmee de tools om zelf verder stappen te zetten in mijn eigen tempo en tijd.
Maar wat ik al zei: je moet het echt alleen doen vanuit je eigen verlangen naar vaginismeherstel, niet voor iemand anders.
donderdag 1 februari 2024 om 18:32
Alles aan deze zin doet me al schrikken. Moeilijk, pijn, bloed; dat zijn allemaal no go’s.
Moeten jullie niet eerst terug naar start, met betrekking tot die dingen?
•
donderdag 1 februari 2024 om 18:44
Inderdaad TO, ik zou niet doordrukken als je zoveel pijn hebt. Echt alleen doorgaan naar de volgende als je de vorige er moeiteloos in kunt krijgen.
Ik snap heus wel dat de behoeftes van je vriend er ook mogen zijn. Natuurlijk is dit ook lastig voor hem, en dat mag gewoon. Maar hoe je het ook went of keert, door druk uit te oefenen maak je het probleem alleen maar groter. Dit is een probleem dat voor een groot deel in je hoofd zit, door het allemaal moeilijk en pijnlijk te maken wordt je angst alleen maar groter.
Als ik het goed heb begrepen heb je primair vaginisme en weet je dit al best lang. Maar is dit de eerste keer dat je een behandeling volgt? Zo ja, dan zou ik het echt gewoon even de tijd geven. Vaginisme is echt goed behandelbaar, maar je zult echt een beetje geduld moeten hebben en niet te snel willen gaan. Uiteindelijk kan vaginisme in de meeste gevallen met de juiste behandeling succesvol opgelost worden. Het gaat echt wel goedkomen, hoor
donderdag 1 februari 2024 om 19:26
Ik kamp zelf helaas ook met pijn tijdens de seks (ik ben er nog niet voor naar de dokter geweest dus weet niet of het vaginisme is) maar vond laatst de Instagram vaginarehabdoctor met simpele oefeningen die zouden kunnen helpen. Ik ben er pas net mee begonnen dus kan nog niet zeggen of het helpt maar ik vind het er wel goed uitzien.
donderdag 1 februari 2024 om 19:42
Ook pijn tijdens het vrijen is een vorm van vaginisme. Vaginisme komt in allerlei gradaties voor bij ongeveer 1 op de 10 vrouwen! Bizar veel!Moondag schreef: ↑01-02-2024 19:26Ik kamp zelf helaas ook met pijn tijdens de seks (ik ben er nog niet voor naar de dokter geweest dus weet niet of het vaginisme is) maar vond laatst de Instagram vaginarehabdoctor met simpele oefeningen die zouden kunnen helpen. Ik ben er pas net mee begonnen dus kan nog niet zeggen of het helpt maar ik vind het er wel goed uitzien.
donderdag 1 februari 2024 om 19:51
Dank voor je reactie! Toevallig las ik toen straks inderdaad dat 1 op 10 altijd pijn heeft ja, erg veel inderdaad. Misschien erg om te zeggen maar ergens vind ik het ‘fijn’ om te weten dat er dus zoveel vrouwen zijn, ik hoor er in het echte leven nooit iemand over en voel me daarom vaak wel een vreemde eend in de bijt
donderdag 1 februari 2024 om 20:00
Ja precies, daarom vind ik het dus echt super stoer van TO dat ze dit topic heeft geopend. Omdat ze daarmee hopelijk ook gaat voelen dat ze niet de enige is, dat ze daar misschien ook weer steun uit haalt. Evenals anderen die hier misschien meelezen en niet reageren, of misschien wel mannen die hier meelezen en eens alle struggles van de andere kant op die manier mee krijgen.Moondag schreef: ↑01-02-2024 19:51Dank voor je reactie! Toevallig las ik toen straks inderdaad dat 1 op 10 altijd pijn heeft ja, erg veel inderdaad. Misschien erg om te zeggen maar ergens vind ik het ‘fijn’ om te weten dat er dus zoveel vrouwen zijn, ik hoor er in het echte leven nooit iemand over en voel me daarom vaak wel een vreemde eend in de bijt
Er is nog zoveel taboe rond dit onderwerp, zoveel schaamte, eenzaamheid. Ik vind het ook bizar hoeveel vrouwen hier mee (eens) te maken krijgen in hun leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
