Seks
alle pijlers
Open relaties
dinsdag 19 april 2011 om 10:26
Heb jij een open relatie? Wil je een open relatie? Heb je vragen of dingen waar je tegenaan loopt? Hier kunnen we ervaringen delen en uitgebreid bomen over alles wat we tegenkomen en waar we tegenaan lopen.
Dit topic staat op "seks" en niet op "relaties". Het mag dus duidelijk zijn dat het gaat over open relaties in de seks sfeer.
Dit topic staat op "seks" en niet op "relaties". Het mag dus duidelijk zijn dat het gaat over open relaties in de seks sfeer.
woensdag 16 november 2011 om 15:55
Tim, volgens mij verdwijnen die jaloerse gevoelens als sneeuw voor de zon nu xxas weet dat haar man geen sv meer heeft.
Nu is het de kunst voor xxas om haar eigen sv uit haar hoofd te krijgen wat niet makkelijk zal zijn omdat ze er ook veel gevoelens voor had.
Maar xxas, concentreer je op de positieve dingen van je man (die zullen er zeker zijn als hij zijn sv zomaar voor jou opgeeft) en concentreer je op de negatieve dingen met je sv, zoals onrust in je hoofd e.d.
Jullie komen er samen wel uit.
Nu is het de kunst voor xxas om haar eigen sv uit haar hoofd te krijgen wat niet makkelijk zal zijn omdat ze er ook veel gevoelens voor had.
Maar xxas, concentreer je op de positieve dingen van je man (die zullen er zeker zijn als hij zijn sv zomaar voor jou opgeeft) en concentreer je op de negatieve dingen met je sv, zoals onrust in je hoofd e.d.
Jullie komen er samen wel uit.
woensdag 16 november 2011 om 19:20
Nou ja, dat hoop ik voor haar. Kijk er zijn toch dingen gebeurt in het verleden en gevoelens zijn gevoelens. Die zijn niet in een keer over. Voor haar eigen sv niet, en haar man voor zijn sv's niet. Wanneer er toch nog behoeftes zijn of fantasieën kan dat toch nog moeilijk blijven. Maar dat zijn misschien mijn eigen angsten of ideeën.
donderdag 17 november 2011 om 22:49
Tim. Wat jammer voor jullie dat het uiteindelijk toch niet gewerkt heeft. Hoe ging je vrouw/vriendin hiermee om. Vond zij het ook moeilijk en had zij gevoelens van jalouzie?
Dat kan echt een hoop kapot maken. Wij hadden ook ruzies om de meest idiote dingen, terwijl wij normaal nooit ruzie maken. Het lijkt alsof ik altijd wat ging zoeken. Ik voelde jalouzie en ook pijn en wilde dit blijkbaar doorgeven....
Ik merk dat dit nu al beter wordt. Ik voel me ook weer meer geborgen want dat was ik ook gedeeltelijk kwijt.
Ik dacht ook idd dat het een tijdje beter ging, maar ik wilde het zo graag laten slagen dat ik me ook zelf wel voor de gek hield.
Dat kan echt een hoop kapot maken. Wij hadden ook ruzies om de meest idiote dingen, terwijl wij normaal nooit ruzie maken. Het lijkt alsof ik altijd wat ging zoeken. Ik voelde jalouzie en ook pijn en wilde dit blijkbaar doorgeven....
Ik merk dat dit nu al beter wordt. Ik voel me ook weer meer geborgen want dat was ik ook gedeeltelijk kwijt.
Ik dacht ook idd dat het een tijdje beter ging, maar ik wilde het zo graag laten slagen dat ik me ook zelf wel voor de gek hield.
vrijdag 18 november 2011 om 00:09
Zo'n 15 jaar geleden zijn mijn vriendin en ik ook begonnen aan een open relatie. Niet zozeer dat we er een vaste sekspartner op na hielden, maar wel lieten we elkaar vrij in one-night stands. Seks met een ander mag, zolang je de ander er wel over verteld, het geen geheim wordt. Daarnaast hebben we jaren aan "swingen" en parenclubs gedaan. Via internet spraken we af, soms was de klik er met z'n 4en, soms klikte het maar met 2 hadden alleen die 2 seks. Langzaam aan werd de behoefte aan seks met anderen minder bij mijn vriendin, hooguit 1 a 2 keer per jaar doet zich nog zo'n situatie voor. Bij mij is deze behoefte wel gebleven. gelukkig heb ik erg veel mazzel, mijn vriendin blijft het prima vinden dat ik af en toe met een ander het bed deel. Omdat het voor mij puur uit seksuele lust is, zijn de one-night stands langzaam overgegaan naar betaalde seks. 1 a 2x per maand heb ik seks met een prostituee.
Mijn vriendin heeft de seks zoals zij het wil, en ik de seks zoals ik het wil. Beiden zijn we meer dan gelukkig met deze (inderdaad ongewone) relatie.
Mijn vriendin heeft de seks zoals zij het wil, en ik de seks zoals ik het wil. Beiden zijn we meer dan gelukkig met deze (inderdaad ongewone) relatie.
vrijdag 18 november 2011 om 09:54
Hier dus ook een open relatie / swingen. Geen sprake van jaloezie, maar wel een "probleempje". Het lijkt wel alsof de zenuw van het gevoelsleven meer open ligt.... Dus zeer gevoelig voor de liefde en andere leuke dingen, maar gelijk ook vaker geirriteerd. Opmerkingen sneller als beledigd / kritiek ervaren van de vaste partner. Iemand hier ervaringen mee?
Had zelf al bedacht dat het zou kunnen komen, doordat je onbewust mss toch onzeker bent over jezelf, de eigen relatie. Maar bewust heb ik geen enkele reden om bv. te denken dat mijn nr. 1 er met z'n vriendin vandoor zou gaan of ik met mijn vriendje...
Had zelf al bedacht dat het zou kunnen komen, doordat je onbewust mss toch onzeker bent over jezelf, de eigen relatie. Maar bewust heb ik geen enkele reden om bv. te denken dat mijn nr. 1 er met z'n vriendin vandoor zou gaan of ik met mijn vriendje...
zondag 20 november 2011 om 21:09
Little pickle, heeft een prostituee werkelijk te bieden wat een minnares te bieden heeft, of ben je daar niet naar op zoek? Kun je meer vertellen over je keuze voor een prostituee, vind het heel interessant maar heb er totaal geen beeld of idee bij. (ik denk toch altijd, 50 euro afrekenen, maken dat je klaarkomt en dan de deur weer uit..)
Zij, heb je hier al een serieus gesprek over gehad met Hij? En dan niet als er irritatie in het spel is maar gewoon als de sfeer relaxed is. Misschien moeten de kaarten herschud worden? Misschien zijn er kleine onzerkheden of andere dingen ingeslopen die even een gesprekje behoeven?
Zij, heb je hier al een serieus gesprek over gehad met Hij? En dan niet als er irritatie in het spel is maar gewoon als de sfeer relaxed is. Misschien moeten de kaarten herschud worden? Misschien zijn er kleine onzerkheden of andere dingen ingeslopen die even een gesprekje behoeven?
dinsdag 22 november 2011 om 00:22
quote:Rooss4 schreef op 20 november 2011 @ 21:09:
Little pickle, heeft een prostituee werkelijk te bieden wat een minnares te bieden heeft, of ben je daar niet naar op zoek? Kun je meer vertellen over je keuze voor een prostituee, vind het heel interessant maar heb er totaal geen beeld of idee bij. (ik denk toch altijd, 50 euro afrekenen, maken dat je klaarkomt en dan de deur weer uit..)
In de periode dat we nog echt actieve Swingers waren, deden aan partnerruil en parenclubs bezochten, waren dit gezellige en spannende uitjes voor ons samen. We ondernamen het wel met anderen, maar hoofdzaak was altijd onze eigen gezamenlijke beleving. En ondanks de gezelligheid, was (en de enkele keer dat het nog gebeurd; is) de hoofdzaak toch altijd de seksuele beleving. Dit geldt voor ons beiden. We experimenteerden veel. 1 van de experimentjes was dat ze me in een jolige bui naar een prostituee stuurde. Een andere keer ging ze letterlijk mee naar binnen, en kwam er naast zitten om te kijken hoe zo'n hoerenbezoek gaat. Maar die bezoekjes waren een onderdeel van onze seksbeleving waar "toevallig" een prostituee in werd betrokken. Een ander experiment haar kant weer op was dat zij bij club Le Baron (Heerenwaarden) zich heeft laten betalen voor de seks. Niet voor het geld maar gewoon voor het experiment, de ervaring. Prostitutie maakt(e) deel uit van onze gezamenlijke seksbeleving, open relatie. Daarnaast gingen we nog steeds naar clubs en hadden regelmatig thuis ook afspraakjes.
Enkele jaren geleden, werd haar seks-experimenteer behoefte minder. De seks tussen ons beiden werd voldoende voor haar. We hebben nog steeds regelmatig "vurige" seks, en de spanning en speeltjes zijn ook nog steeds aanwezig; dus gedoofd is ons vlammetje zeker niet. Maar zij heeft simpelweg de laatste jaren geen behoefte meer aan een andere man.
Gelukkig geeft ze altijd duidelijk aan er geen probleem mee te hebben als ik nog seks met anderen heb, ze laat me daar vrij in. Nu kan ik wel een relatie aangaan, minnares nemen. Maar ik zou niet weten wat ik daarbij te zoeken heb. Relationeel, emotioneel vind ik alles bij mijn vriendin.
het enige waar ik af en toe zin in heb is seks met een andere vrouw. Geen relatie, geen goed gesprek, geen complexiteit. Puur de seks. Tja wat is er dan makkelijker dan gebruik te maken van de diensten van een prostituee? Naast onze PR, PC en Swing gebeuren ging ik toch al regelmatig.
Daarna ga ik naar huis en heb het weer heerlijk gezellig met mijn vriendin, en vaak volgt een nieuw seksmoment.
Een prostituee is niet altijd afrekenen, klaarkomen en wegwezen. Goedkoop en supersnel gaat het in de auto, tippelaarster, maar dat vind ik niks. Kan ook duurder in een club vaak drink je daar eerst wat samen en kletst een tijdje, maar eenmaal binnen is het moeilijk weer weg te gaan als er niemand naar je zin is. Escort heb ik nog nooit geprobeerd. Een aantal keren heeft mijn vriendin dat voor me willen regelen voor mijn verjaardag. Maar de escortbureaus die ze belden geloofden haar dan niet.
Meestal ga ik dus naar een raam prostituee. 1 a 2 keer per maand hier in de stad. 1 op de 3 keer maak ik weer rechtsomkeer omdat er niets naar mijn zin is. De andere keren verloopt het inderdaad zoals je zegt; ik zie een mooie vrouw, ga met haar mee, betaal, de seks vind plaats, en even later sta ik buiten. Meestal is het heerlijk, soms valt het tegen.
Een aantal keren per jaar gaan we shoppen in Amsterdam, halverwege de dag lopen we gezellig over de wallen. altijd samen, seks winkels in en uit, speeltjes kopen en tussendoor samen de steegjes door om te kijken. Meestal weet mijn vriendin exact welke vrouw ik uitkies, ze kent mijn voorkeuren (donker). Zij loopt dan door en wacht iets verder op tot ik terug kom.
2 weken geleden wachtte ze me bij de kamer op, erg grappig om te zien hoe de mensen keken toen we hand in hand wegliepen nadat ik zo'n kamertje verliet.
Klinkt vast allemaal erg vreemd, maar zo is het in de jaren gelopen, en we zijn beiden tevreden met deze variatie op een "Open Relatie"
Oeps werd een beetje uitgebreider verhaal dan ik dacht om je te antwoorden.
Stond trouwens al eens deels in de Viva bij het artikel "Man in bed"
http://i39.tinypic.com/bhlgjm.gif
Little pickle, heeft een prostituee werkelijk te bieden wat een minnares te bieden heeft, of ben je daar niet naar op zoek? Kun je meer vertellen over je keuze voor een prostituee, vind het heel interessant maar heb er totaal geen beeld of idee bij. (ik denk toch altijd, 50 euro afrekenen, maken dat je klaarkomt en dan de deur weer uit..)
In de periode dat we nog echt actieve Swingers waren, deden aan partnerruil en parenclubs bezochten, waren dit gezellige en spannende uitjes voor ons samen. We ondernamen het wel met anderen, maar hoofdzaak was altijd onze eigen gezamenlijke beleving. En ondanks de gezelligheid, was (en de enkele keer dat het nog gebeurd; is) de hoofdzaak toch altijd de seksuele beleving. Dit geldt voor ons beiden. We experimenteerden veel. 1 van de experimentjes was dat ze me in een jolige bui naar een prostituee stuurde. Een andere keer ging ze letterlijk mee naar binnen, en kwam er naast zitten om te kijken hoe zo'n hoerenbezoek gaat. Maar die bezoekjes waren een onderdeel van onze seksbeleving waar "toevallig" een prostituee in werd betrokken. Een ander experiment haar kant weer op was dat zij bij club Le Baron (Heerenwaarden) zich heeft laten betalen voor de seks. Niet voor het geld maar gewoon voor het experiment, de ervaring. Prostitutie maakt(e) deel uit van onze gezamenlijke seksbeleving, open relatie. Daarnaast gingen we nog steeds naar clubs en hadden regelmatig thuis ook afspraakjes.
Enkele jaren geleden, werd haar seks-experimenteer behoefte minder. De seks tussen ons beiden werd voldoende voor haar. We hebben nog steeds regelmatig "vurige" seks, en de spanning en speeltjes zijn ook nog steeds aanwezig; dus gedoofd is ons vlammetje zeker niet. Maar zij heeft simpelweg de laatste jaren geen behoefte meer aan een andere man.
Gelukkig geeft ze altijd duidelijk aan er geen probleem mee te hebben als ik nog seks met anderen heb, ze laat me daar vrij in. Nu kan ik wel een relatie aangaan, minnares nemen. Maar ik zou niet weten wat ik daarbij te zoeken heb. Relationeel, emotioneel vind ik alles bij mijn vriendin.
het enige waar ik af en toe zin in heb is seks met een andere vrouw. Geen relatie, geen goed gesprek, geen complexiteit. Puur de seks. Tja wat is er dan makkelijker dan gebruik te maken van de diensten van een prostituee? Naast onze PR, PC en Swing gebeuren ging ik toch al regelmatig.
Daarna ga ik naar huis en heb het weer heerlijk gezellig met mijn vriendin, en vaak volgt een nieuw seksmoment.
Een prostituee is niet altijd afrekenen, klaarkomen en wegwezen. Goedkoop en supersnel gaat het in de auto, tippelaarster, maar dat vind ik niks. Kan ook duurder in een club vaak drink je daar eerst wat samen en kletst een tijdje, maar eenmaal binnen is het moeilijk weer weg te gaan als er niemand naar je zin is. Escort heb ik nog nooit geprobeerd. Een aantal keren heeft mijn vriendin dat voor me willen regelen voor mijn verjaardag. Maar de escortbureaus die ze belden geloofden haar dan niet.
Meestal ga ik dus naar een raam prostituee. 1 a 2 keer per maand hier in de stad. 1 op de 3 keer maak ik weer rechtsomkeer omdat er niets naar mijn zin is. De andere keren verloopt het inderdaad zoals je zegt; ik zie een mooie vrouw, ga met haar mee, betaal, de seks vind plaats, en even later sta ik buiten. Meestal is het heerlijk, soms valt het tegen.
Een aantal keren per jaar gaan we shoppen in Amsterdam, halverwege de dag lopen we gezellig over de wallen. altijd samen, seks winkels in en uit, speeltjes kopen en tussendoor samen de steegjes door om te kijken. Meestal weet mijn vriendin exact welke vrouw ik uitkies, ze kent mijn voorkeuren (donker). Zij loopt dan door en wacht iets verder op tot ik terug kom.
2 weken geleden wachtte ze me bij de kamer op, erg grappig om te zien hoe de mensen keken toen we hand in hand wegliepen nadat ik zo'n kamertje verliet.
Klinkt vast allemaal erg vreemd, maar zo is het in de jaren gelopen, en we zijn beiden tevreden met deze variatie op een "Open Relatie"
Oeps werd een beetje uitgebreider verhaal dan ik dacht om je te antwoorden.
Stond trouwens al eens deels in de Viva bij het artikel "Man in bed"
http://i39.tinypic.com/bhlgjm.gif
dinsdag 22 november 2011 om 12:16
wat een mooi verhaal little_pickle. Voor mij bewijst het weer eens dat er zoveel verschillende vormen van open relatie mogelijk zijn, en hoe mooi is het als je een vorm weet te vinden waar beide partners tevreden en gelukkig mee zijn! Het klinkt alsof dat bij jullie gelukt is, en nee, dat klinkt dus helemaal niet vreemd.
dinsdag 22 november 2011 om 12:22
quote:zijenhij schreef op 18 november 2011 @ 09:54:
Hier dus ook een open relatie / swingen. Geen sprake van jaloezie, maar wel een "probleempje". Het lijkt wel alsof de zenuw van het gevoelsleven meer open ligt.... Dus zeer gevoelig voor de liefde en andere leuke dingen, maar gelijk ook vaker geirriteerd. Opmerkingen sneller als beledigd / kritiek ervaren van de vaste partner. Iemand hier ervaringen mee?
.
zijenhij, ik herken dit wel een beetje, maar eigenlijk alleen op de 'schakelmomenten'. dus als hij thuiskomt van een afspraak of als we elkaar zien nadat ik op afspraak ben geweest. Dan is er altijd even zo'n moment van 'wat en hoe ga je vertellen' en heel even moet je dan aan elkaar wennen.
ik heb soms een grenzenprobleem.. dan gaat hij eigenlijk over een gemaakte afspraak of grens heen (in iets heel kleins) maar ik zeg er dan niks van omdat ik vind dat het 'moet kunnen'. maar vervolgens raak ik wel geirriteerd natuurlijk. die gemengde signalen zijn dan voor hem weer verwarrend. de oorzaak van irritatie is dus eigenlijk altijd een gebrek aan communicatie.
Hier dus ook een open relatie / swingen. Geen sprake van jaloezie, maar wel een "probleempje". Het lijkt wel alsof de zenuw van het gevoelsleven meer open ligt.... Dus zeer gevoelig voor de liefde en andere leuke dingen, maar gelijk ook vaker geirriteerd. Opmerkingen sneller als beledigd / kritiek ervaren van de vaste partner. Iemand hier ervaringen mee?
.
zijenhij, ik herken dit wel een beetje, maar eigenlijk alleen op de 'schakelmomenten'. dus als hij thuiskomt van een afspraak of als we elkaar zien nadat ik op afspraak ben geweest. Dan is er altijd even zo'n moment van 'wat en hoe ga je vertellen' en heel even moet je dan aan elkaar wennen.
ik heb soms een grenzenprobleem.. dan gaat hij eigenlijk over een gemaakte afspraak of grens heen (in iets heel kleins) maar ik zeg er dan niks van omdat ik vind dat het 'moet kunnen'. maar vervolgens raak ik wel geirriteerd natuurlijk. die gemengde signalen zijn dan voor hem weer verwarrend. de oorzaak van irritatie is dus eigenlijk altijd een gebrek aan communicatie.
dinsdag 22 november 2011 om 12:29
Ook hier een open relatie.quote:phlox70 schreef op 22 november 2011 @ 12:22:
[...]
ik heb soms een grenzenprobleem.. dan gaat hij eigenlijk over een gemaakte afspraak of grens heen (in iets heel kleins) maar ik zeg er dan niks van omdat ik vind dat het 'moet kunnen'. maar vervolgens raak ik wel geirriteerd natuurlijk. die gemengde signalen zijn dan voor hem weer verwarrend. de oorzaak van irritatie is dus eigenlijk altijd een gebrek aan communicatie.Dit herken ik ook. Ook al zijn het kleine dingen, ik merk wel dat wij hier echt alles uit moeten spreken. Bepaalde aannames (hoe lang duurt een kennismakingsdate, wat is 'iets drinken') bleken hier niet voor allebei hetzelfde te betekenen. Communicatie blijkt hier ook heel erg belangrijk.
[...]
ik heb soms een grenzenprobleem.. dan gaat hij eigenlijk over een gemaakte afspraak of grens heen (in iets heel kleins) maar ik zeg er dan niks van omdat ik vind dat het 'moet kunnen'. maar vervolgens raak ik wel geirriteerd natuurlijk. die gemengde signalen zijn dan voor hem weer verwarrend. de oorzaak van irritatie is dus eigenlijk altijd een gebrek aan communicatie.Dit herken ik ook. Ook al zijn het kleine dingen, ik merk wel dat wij hier echt alles uit moeten spreken. Bepaalde aannames (hoe lang duurt een kennismakingsdate, wat is 'iets drinken') bleken hier niet voor allebei hetzelfde te betekenen. Communicatie blijkt hier ook heel erg belangrijk.
dinsdag 22 november 2011 om 13:34
quote:lieve3 schreef op 22 november 2011 @ 12:29:
Bepaalde aannames (hoe lang duurt een kennismakingsdate, wat is 'iets drinken') bleken hier niet voor allebei hetzelfde te betekenen. Communicatie blijkt hier ook heel erg belangrijk.haha, inderdaad. je bent constant bezig om af te stellen wat dingen betekenen en soms wordt dat even heel vermoeiend! maar ook heel leerzaam en ik heb zelfs al gemerkt dat ik er iets aan heb in de rest van mijn leven (werk, vriendschappen) dat ik op een andere manier met communicatie bezig ben.
Bepaalde aannames (hoe lang duurt een kennismakingsdate, wat is 'iets drinken') bleken hier niet voor allebei hetzelfde te betekenen. Communicatie blijkt hier ook heel erg belangrijk.haha, inderdaad. je bent constant bezig om af te stellen wat dingen betekenen en soms wordt dat even heel vermoeiend! maar ook heel leerzaam en ik heb zelfs al gemerkt dat ik er iets aan heb in de rest van mijn leven (werk, vriendschappen) dat ik op een andere manier met communicatie bezig ben.
maandag 12 december 2011 om 08:19
Goedemorgen allemaal,
Zal eerst even mn verhaal doen. Ik ben sannatjuh rond de 35 jaar , heb een relatie van 10 jaar en vorige jaar zijn we gaan praten over een eventuele open relatie enz. Na een jaar praten en twijfelen over wel of niet, is vanavond de kogel door de kerk en gaan we dit doorzetten.
Ik heb sinds twee maanden een sv en wilde dit niet in het geheim doen. Even kort maar dit is het nu...
Groetjes,
Zal eerst even mn verhaal doen. Ik ben sannatjuh rond de 35 jaar , heb een relatie van 10 jaar en vorige jaar zijn we gaan praten over een eventuele open relatie enz. Na een jaar praten en twijfelen over wel of niet, is vanavond de kogel door de kerk en gaan we dit doorzetten.
Ik heb sinds twee maanden een sv en wilde dit niet in het geheim doen. Even kort maar dit is het nu...
Groetjes,
maandag 12 december 2011 om 21:31
maandag 12 december 2011 om 21:43
quote:sannatjuh schreef op 12 december 2011 @ 08:19:
Goedemorgen allemaal,
Zal eerst even mn verhaal doen. Ik ben sannatjuh rond de 35 jaar , heb een relatie van 10 jaar en vorige jaar zijn we gaan praten over een eventuele open relatie enz. Na een jaar praten en twijfelen over wel of niet, is vanavond de kogel door de kerk en gaan we dit doorzetten.
Ik heb sinds twee maanden een sv en wilde dit niet in het geheim doen. Even kort maar dit is het nu...
Ik heb het idee, dat jij hier meer behoefte aan hebt dan je partner. Ik houd je nu even een spiegel voor, hopelijk vind je dat niet confronterend. Maar prima hoor als het kan.
Groetjes,
Goedemorgen allemaal,
Zal eerst even mn verhaal doen. Ik ben sannatjuh rond de 35 jaar , heb een relatie van 10 jaar en vorige jaar zijn we gaan praten over een eventuele open relatie enz. Na een jaar praten en twijfelen over wel of niet, is vanavond de kogel door de kerk en gaan we dit doorzetten.
Ik heb sinds twee maanden een sv en wilde dit niet in het geheim doen. Even kort maar dit is het nu...
Ik heb het idee, dat jij hier meer behoefte aan hebt dan je partner. Ik houd je nu even een spiegel voor, hopelijk vind je dat niet confronterend. Maar prima hoor als het kan.
Groetjes,
dinsdag 13 december 2011 om 13:07
Hoi allemaal,
Ik vind het doodeng om hiermee naar 'buiten' te treden. Ik heb zo'n beetje het hele viva forum leeg gelezen over dit onderwerp, wat een boel ervaring zit hier zeg, op dit gebied! En wat geweldig dat jullie dit ook allemaal willen en durven delen!!!
Ik loop al zeer geruime tijd (zeg een jaar of 1.. 1,5) rond met vragen en onzekerheden op dit gebied. Wij zijn 13 jaar bij elkaar en 7 jaar getrouwd. Twee geweldige kerels, een droomhuwelijk! Werkelijk, ik zou het leven zonder mijn liefje en mannen niet zien zitten...
Wél loop ik ook rond met die vraag, is zij de laatste met wie ik lichamelijk intiem ga zijn tot aan mijn dood? Daar heb ik namelijk best moeite mee, maar ben er absoluut niet de man naar om een scheve schaats te rijden.
Dus, billen bloot en uitleggen wat er in mij om gaat, 't is per slot van rekening een gevoel van mij en als partner mag je dat best van elkaar weten (sterker zelfs...).
Helaas, ook na avonden/nachten doorpraten, het hele idee van voorzichtigjes aan de grenzen van onze fysieke trouw verkennen en misschien wat oprekken, is volstrekt onbespreekbaar. 'Wij hebben voor elkaar gekozen voor de burgerlijke stand en daar gaat het bij blijven.'
Het idee dat ik wat dan ook zou doen met een andere vrouw laat haar zowat spontaan in panisch huilen uitbarsten. Andersom heeft ze naar eigen zeggen ook totaal geen enkele nieuwsgierigheid naar de wereld om ons heen op dat gebied.
Dus.. onderwerp gesloten..
Zou je denken, want het is natuurlijk wel iets wat in mijn hoofd blijft rondspoken. Ik kan van haar niet het (in haar ogen) onmogelijke verwachten.. maar ik kan het ook niet zomaar wegstoppen. Aan de andere kant kan ik van haar niet verwachten dat ze met open armen te springen staat op een dergelijk bericht van mijn kant...
Bij het aangaan van onze relatie had ik ook niet gedacht dat ik er na een aantal jaren zo over zou denken, maar een mens verandert toch?
Heel moeilijk om mee om te gaan. Mooi te zien dat het goed gaat in een boel gevallen, maar goede raad is soms wel duur, hoor. Misschien met een paar weken/maanden de dialoog opnieuw openen om aan te geven dat het toch echt wel bij mij speelt... het voelt als een muurvaste pat-stelling...
Taco
Ik vind het doodeng om hiermee naar 'buiten' te treden. Ik heb zo'n beetje het hele viva forum leeg gelezen over dit onderwerp, wat een boel ervaring zit hier zeg, op dit gebied! En wat geweldig dat jullie dit ook allemaal willen en durven delen!!!
Ik loop al zeer geruime tijd (zeg een jaar of 1.. 1,5) rond met vragen en onzekerheden op dit gebied. Wij zijn 13 jaar bij elkaar en 7 jaar getrouwd. Twee geweldige kerels, een droomhuwelijk! Werkelijk, ik zou het leven zonder mijn liefje en mannen niet zien zitten...
Wél loop ik ook rond met die vraag, is zij de laatste met wie ik lichamelijk intiem ga zijn tot aan mijn dood? Daar heb ik namelijk best moeite mee, maar ben er absoluut niet de man naar om een scheve schaats te rijden.
Dus, billen bloot en uitleggen wat er in mij om gaat, 't is per slot van rekening een gevoel van mij en als partner mag je dat best van elkaar weten (sterker zelfs...).
Helaas, ook na avonden/nachten doorpraten, het hele idee van voorzichtigjes aan de grenzen van onze fysieke trouw verkennen en misschien wat oprekken, is volstrekt onbespreekbaar. 'Wij hebben voor elkaar gekozen voor de burgerlijke stand en daar gaat het bij blijven.'
Het idee dat ik wat dan ook zou doen met een andere vrouw laat haar zowat spontaan in panisch huilen uitbarsten. Andersom heeft ze naar eigen zeggen ook totaal geen enkele nieuwsgierigheid naar de wereld om ons heen op dat gebied.
Dus.. onderwerp gesloten..
Zou je denken, want het is natuurlijk wel iets wat in mijn hoofd blijft rondspoken. Ik kan van haar niet het (in haar ogen) onmogelijke verwachten.. maar ik kan het ook niet zomaar wegstoppen. Aan de andere kant kan ik van haar niet verwachten dat ze met open armen te springen staat op een dergelijk bericht van mijn kant...
Bij het aangaan van onze relatie had ik ook niet gedacht dat ik er na een aantal jaren zo over zou denken, maar een mens verandert toch?
Heel moeilijk om mee om te gaan. Mooi te zien dat het goed gaat in een boel gevallen, maar goede raad is soms wel duur, hoor. Misschien met een paar weken/maanden de dialoog opnieuw openen om aan te geven dat het toch echt wel bij mij speelt... het voelt als een muurvaste pat-stelling...
Taco
dinsdag 13 december 2011 om 13:35
Hmmmm, zit wel iets in (neem ik aan, groen als ik ben op dat gebied).
Weet je, ik ben van harte bereid om elke grijstint te bekijken, maar de deur wordt telkens zó hard dichtgesmeten...
Het probleem is, denk ik, ook niet meer welke vorm nog levensvatbaar zou zijn, maar meer hoe om te gaan met uiteenlopende verwachtingen binnen een huwelijk...
-klinkt dus als een nieuw/ander topic als ik het zo terug lees-
Weet je, ik ben van harte bereid om elke grijstint te bekijken, maar de deur wordt telkens zó hard dichtgesmeten...
Het probleem is, denk ik, ook niet meer welke vorm nog levensvatbaar zou zijn, maar meer hoe om te gaan met uiteenlopende verwachtingen binnen een huwelijk...
-klinkt dus als een nieuw/ander topic als ik het zo terug lees-
dinsdag 13 december 2011 om 13:38
Taco ik heb je verhaal gelezen.
Ik was zelf ook degene die het aan mijn man voorstelde om meer openheid in te voeren. Hebben we ook gedaan. Alleen had ik van te voren niet kunnen inschatten wat de jalouzie gevoelend met je kunnen doen. Na twee jaar ben ik ook dus degene die dit beeindigd heeft. Veel mensen zeggen natuurlijk ook dat je van te voren heel goed hierover moet praten en goed moet weten waar je aan begint. Maar toch kun je dat nooit weten. Wie zegt dat jij zelf ook met die gevoelens zult kunnen omgaan. Ik vond mijn eigen date super en geweldig en ik mis het ook nu gigantisch. Maar als mijn man weg was, ging ik kapot en maakte ik daarna hem het leven weer zuur...
Natuurlijk, je kunt het nooit ervaren als je het niet probeert, maar het lijkt me dat je vrouw hier dus totaal niet voor open staat. Je kunt zeker proberen er over een tijdje nog eens over te beginnen, maar dwingen laat het zich niet.
Alle respect dat je het vooral samen met haar wil doen en overleggen en niet zomaar zelf wat gaat doen.
Op zich lijkt me het advies van blijfgewoonbianca helemaal niet verkeerd. Je doet dat samen en je kunt zo ontdekken of het voor jullie werkt.
Ik was zelf ook degene die het aan mijn man voorstelde om meer openheid in te voeren. Hebben we ook gedaan. Alleen had ik van te voren niet kunnen inschatten wat de jalouzie gevoelend met je kunnen doen. Na twee jaar ben ik ook dus degene die dit beeindigd heeft. Veel mensen zeggen natuurlijk ook dat je van te voren heel goed hierover moet praten en goed moet weten waar je aan begint. Maar toch kun je dat nooit weten. Wie zegt dat jij zelf ook met die gevoelens zult kunnen omgaan. Ik vond mijn eigen date super en geweldig en ik mis het ook nu gigantisch. Maar als mijn man weg was, ging ik kapot en maakte ik daarna hem het leven weer zuur...
Natuurlijk, je kunt het nooit ervaren als je het niet probeert, maar het lijkt me dat je vrouw hier dus totaal niet voor open staat. Je kunt zeker proberen er over een tijdje nog eens over te beginnen, maar dwingen laat het zich niet.
Alle respect dat je het vooral samen met haar wil doen en overleggen en niet zomaar zelf wat gaat doen.
Op zich lijkt me het advies van blijfgewoonbianca helemaal niet verkeerd. Je doet dat samen en je kunt zo ontdekken of het voor jullie werkt.
dinsdag 13 december 2011 om 13:43
Dank voor je uitgebreide reactie.
Het is zo, ik heb geen greintje jaloezie in mijn lijf, maar dat kan ik alleen maar denken omdat ik dat nog niet tegen ben gekomen. Op voorhand lijkt het voor mij geen enkel probleem, maar dat weet je natuurlijk pas als het echt gebeurd.
Aan de andere kant, ze is er inderdaad behoorlijk onwrikbaar in. Dat respecteer ik ook echt (net zoals ik graag zie dat zij mijn gevoel respecteert)... 't is alleen lastig zoeken naar een werkbare modus waarin ik mijn eigen gevoel niet helemaal weg hoef te stoppen en waarin zij zich ook lekker kan voelen...
Het is zo, ik heb geen greintje jaloezie in mijn lijf, maar dat kan ik alleen maar denken omdat ik dat nog niet tegen ben gekomen. Op voorhand lijkt het voor mij geen enkel probleem, maar dat weet je natuurlijk pas als het echt gebeurd.
Aan de andere kant, ze is er inderdaad behoorlijk onwrikbaar in. Dat respecteer ik ook echt (net zoals ik graag zie dat zij mijn gevoel respecteert)... 't is alleen lastig zoeken naar een werkbare modus waarin ik mijn eigen gevoel niet helemaal weg hoef te stoppen en waarin zij zich ook lekker kan voelen...
