
Open relaties

dinsdag 19 april 2011 om 10:26
Heb jij een open relatie? Wil je een open relatie? Heb je vragen of dingen waar je tegenaan loopt? Hier kunnen we ervaringen delen en uitgebreid bomen over alles wat we tegenkomen en waar we tegenaan lopen.
Dit topic staat op "seks" en niet op "relaties". Het mag dus duidelijk zijn dat het gaat over open relaties in de seks sfeer.
Dit topic staat op "seks" en niet op "relaties". Het mag dus duidelijk zijn dat het gaat over open relaties in de seks sfeer.

donderdag 10 november 2011 om 15:28
Hm, weet nou niet of ik me bij minnaar of open relatie moet aansluiten.
The Case; ben al jaren samen met mijn vriend, relatie is goed, ik wil niemand anders dan hem (als relatiemateriaal) en hoop nog heel veel jaren met hem te slijten. Ik zie zeker een toekomst met hem (heel graag zelfs) maar het idee dat ik vanaf nu alleen nog maar seks met hem kan hebben, benauwt me...
De seks is prima, geen klachten, maar het is wel heel vertrouwd en ik wil graag weer een beetje spanning en ik wil meer/andere spanning dan mijn vriend...
We hebben nu wat gesprekken gehad over een open relatie en dat is nog best lastig.
Edit; specifieke situatie verwijderd ivm herkenbaarheid, *jewaatmaarnooit*
The Case; ben al jaren samen met mijn vriend, relatie is goed, ik wil niemand anders dan hem (als relatiemateriaal) en hoop nog heel veel jaren met hem te slijten. Ik zie zeker een toekomst met hem (heel graag zelfs) maar het idee dat ik vanaf nu alleen nog maar seks met hem kan hebben, benauwt me...
De seks is prima, geen klachten, maar het is wel heel vertrouwd en ik wil graag weer een beetje spanning en ik wil meer/andere spanning dan mijn vriend...
We hebben nu wat gesprekken gehad over een open relatie en dat is nog best lastig.
Edit; specifieke situatie verwijderd ivm herkenbaarheid, *jewaatmaarnooit*
donderdag 10 november 2011 om 16:04
@tzippa
Dit een een gewetensvraag, en die kan je alleen zelf beantwoorden... en dat is een antwoord waar je niks mee kan natuurlijk.
Heb belangrijkste is om jezelf niet voor de gek te houden, en niet recht te lullen wat eigenlijk krom is. Ik heb die fout ook wel eens gemaakt, met enorm veel ellende tot gevolg.
Maar ik ben ook wel eens te gewetensvol geweest, en de kans laten lopen op een hele leuke nacht (een triootje) omdat ik het zielig vond voor haar echtgenoot dat ze vreemd ging. (ik zei 'nee', ze pakte vervolgens iemand anders, vertelde het haar man, en die zei 'prima'.. shiiit). En ik kreeg geen herkansing.
Die 'perfecte match' doet zich echt wel weer voor, ik zou dit niet overhaasten. Als dat je reden is om het wel te doen dan lul je misschien wel recht wat krom is.
Aan de andere kant, als je vriend zegt dat het okay is, en je doet het niet omdat je vindt dat je hem dan bedriegt, dan lul je misschien wel krom wat recht was. (Of heeft hij misschien toch geen okay gegeven en hou je jezelf voor de gek?).
Als ik jou was zou ik eerst proberen duidelijkheid te krijgen. In ieder geval voor jezelf. Dat kan een duidelijker mandaat van je vriend zijn, zodat je deze twijfel niet meer hebt, en niet het schuldgevoel achteraf.
Maar je kunt er ook voor kiezen om je geweten te sussen met dit vage mandaat, en beslissen dat je dit gaat doen, en besluiten niets tegen je vriend te zeggen. Ik denk ook eigenlijk dat je daar op aanstuurt of niet?
Ik keur dat niet af hoor, misschien dat ik dat ook wel zo doen in jouw situatie, ik heb ook 20 jaar met dat onbevredigende gevoel moeten leven.
Maar dan denk ik wel dat het belangrijk is dat je even stilstaat bij de mogelijke consequenties. En daar ook verantwoordelijkheid voor accepteert. In het beste geval verdwijnt die knagende onbevrediging en is alles mooi en goed. In het slechtste geval verdwijnt het vertrouwen en de aantrekkingskracht tussen jou en je partner, groeien jullie uit elkaar en gaat je relatie kapot.
Hoe die balans ligt kan je alleen zelf inschatten. Het risico dat je wilt nemen ook. Waar ga je meer spijt van krijgen, van het doen of van het niet doen?
Er is ook een mogelijkheid waarbij je relatie juist sterker kan worden. Is het geen optie om samen op verkenning te gaan? Triootjes, parenclub, iets met andere stellen? Zo doen wij dat ook en dat bevredigt bij ons eigenlijk wel alle behoeften.
Dit een een gewetensvraag, en die kan je alleen zelf beantwoorden... en dat is een antwoord waar je niks mee kan natuurlijk.
Heb belangrijkste is om jezelf niet voor de gek te houden, en niet recht te lullen wat eigenlijk krom is. Ik heb die fout ook wel eens gemaakt, met enorm veel ellende tot gevolg.
Maar ik ben ook wel eens te gewetensvol geweest, en de kans laten lopen op een hele leuke nacht (een triootje) omdat ik het zielig vond voor haar echtgenoot dat ze vreemd ging. (ik zei 'nee', ze pakte vervolgens iemand anders, vertelde het haar man, en die zei 'prima'.. shiiit). En ik kreeg geen herkansing.
Die 'perfecte match' doet zich echt wel weer voor, ik zou dit niet overhaasten. Als dat je reden is om het wel te doen dan lul je misschien wel recht wat krom is.
Aan de andere kant, als je vriend zegt dat het okay is, en je doet het niet omdat je vindt dat je hem dan bedriegt, dan lul je misschien wel krom wat recht was. (Of heeft hij misschien toch geen okay gegeven en hou je jezelf voor de gek?).
Als ik jou was zou ik eerst proberen duidelijkheid te krijgen. In ieder geval voor jezelf. Dat kan een duidelijker mandaat van je vriend zijn, zodat je deze twijfel niet meer hebt, en niet het schuldgevoel achteraf.
Maar je kunt er ook voor kiezen om je geweten te sussen met dit vage mandaat, en beslissen dat je dit gaat doen, en besluiten niets tegen je vriend te zeggen. Ik denk ook eigenlijk dat je daar op aanstuurt of niet?
Ik keur dat niet af hoor, misschien dat ik dat ook wel zo doen in jouw situatie, ik heb ook 20 jaar met dat onbevredigende gevoel moeten leven.
Maar dan denk ik wel dat het belangrijk is dat je even stilstaat bij de mogelijke consequenties. En daar ook verantwoordelijkheid voor accepteert. In het beste geval verdwijnt die knagende onbevrediging en is alles mooi en goed. In het slechtste geval verdwijnt het vertrouwen en de aantrekkingskracht tussen jou en je partner, groeien jullie uit elkaar en gaat je relatie kapot.
Hoe die balans ligt kan je alleen zelf inschatten. Het risico dat je wilt nemen ook. Waar ga je meer spijt van krijgen, van het doen of van het niet doen?
Er is ook een mogelijkheid waarbij je relatie juist sterker kan worden. Is het geen optie om samen op verkenning te gaan? Triootjes, parenclub, iets met andere stellen? Zo doen wij dat ook en dat bevredigt bij ons eigenlijk wel alle behoeften.
donderdag 10 november 2011 om 16:31
quote:tzippa schreef op 10 november 2011 @ 15:28:
[...]
Ok, dit is de situatie; twijfel ik teveel en bij twijfel niet doen? (dat zegt mijn verstand en een deel van mijn gevoel) of nu de kans grijpen (want hoe vaak tref je de kans dat je zo'n perfecte match met iemand hebt, heb ik bijna nooit, dus kans grijpen)
Ik begrijp je twijfel. En ook ik zeg 'bij twijfel niet doen'. Bovendien weet je helemaal niet of hij ook echt je perfecte match is in bed. Jullie hebben alleen wat gepraat, hou op zeg. Je romantiseert het nu echt te veel.
Verder zou ik ook niet verantwoordelijk willen zijn voor iemand helpen bij het bedriegen van een ander. Voor geld niet en voor seks niet. Dat levert je alleen maar gezeik op.
[...]
Ok, dit is de situatie; twijfel ik teveel en bij twijfel niet doen? (dat zegt mijn verstand en een deel van mijn gevoel) of nu de kans grijpen (want hoe vaak tref je de kans dat je zo'n perfecte match met iemand hebt, heb ik bijna nooit, dus kans grijpen)
Ik begrijp je twijfel. En ook ik zeg 'bij twijfel niet doen'. Bovendien weet je helemaal niet of hij ook echt je perfecte match is in bed. Jullie hebben alleen wat gepraat, hou op zeg. Je romantiseert het nu echt te veel.
Verder zou ik ook niet verantwoordelijk willen zijn voor iemand helpen bij het bedriegen van een ander. Voor geld niet en voor seks niet. Dat levert je alleen maar gezeik op.

donderdag 10 november 2011 om 19:15
@ Cernunnos; ik kan heel veel met je antwoord, dankjewel voor het uitgebreide antwoord, je hebt precies op een rijtje gezet waar ik over twijfel en ik heb besloten het niet te doen, misschien ooit in de toekomst, maar nu even niet.
@missfieldman; ook dank voor jouw antwoord; die 'slap in my face'; ik overromantiseer idd...ben daar nogal gevoelig voor.
@missfieldman; ook dank voor jouw antwoord; die 'slap in my face'; ik overromantiseer idd...ben daar nogal gevoelig voor.
donderdag 10 november 2011 om 23:11
quote:tzippa schreef op 10 november 2011 @ 19:15:
@ Cernunnos; ik kan heel veel met je antwoord, dankjewel voor het uitgebreide antwoord, je hebt precies op een rijtje gezet waar ik over twijfel en ik heb besloten het niet te doen, misschien ooit in de toekomst, maar nu even niet.
En jij ook bedankt tzippa, fijn om te horen.
Ik denk dat het uiteindelijk wel goed uitpakt voor je, want zo te horen ben je dus wel zorgvuldig. Er zijn zo te horen wel mogelijkheden om die wensen te laten uitkomen. Dus misschien is het slechts een kwestie van het juiste moment en de juiste manier herkennen.
(Ik ken je niet, maar ben toch wel blij dat je dit zo besloten hebt).
@ Cernunnos; ik kan heel veel met je antwoord, dankjewel voor het uitgebreide antwoord, je hebt precies op een rijtje gezet waar ik over twijfel en ik heb besloten het niet te doen, misschien ooit in de toekomst, maar nu even niet.
En jij ook bedankt tzippa, fijn om te horen.
Ik denk dat het uiteindelijk wel goed uitpakt voor je, want zo te horen ben je dus wel zorgvuldig. Er zijn zo te horen wel mogelijkheden om die wensen te laten uitkomen. Dus misschien is het slechts een kwestie van het juiste moment en de juiste manier herkennen.
(Ik ken je niet, maar ben toch wel blij dat je dit zo besloten hebt).

zondag 13 november 2011 om 14:18
Iedereen die hier regelmatig leest, weet waarschijnlijk wel over mijn worsteling die ik had met het open relatie gebeuren.
Zoals Soulsinger ook regelmatig beschreef, was het voor mij heel moeilijk geconfronteerd te worden met de dates van mijn man. Heel dubbel omdat ik zelf wel genoot van mijn sv.
Ik heb het mijn man erg moeilijk gemaakt als hij terug kwam van zijn date. Stekelige opmerkingen en jalouzie kon ik niet verbergen. Mijn man daarentegen heeft mij altijd vrij gelaten en het geaccepteerd.
Ik dacht dat ik er nu beter mee kon omgaan omdat wij de frequente van onze dates omlaaggeschroefd hadden naar twee a drie wekelijks.
Na zijn laatste date merkte ik weer hoe ontzettend zwaar het voor mij is en hoe moeilijk ik mijn man kan delen. Slapeloze nachten en veel verdriet.
Nu hebben we besloten hier samen een punt achter te zetten, en hoe moeilijk het ook is, ik voel dat het de enige weg is voor mij. Wij gaan weer samen verder in het monogame leven en het voelt goed.
Er zijn veel dingen die ik ga missen: de leuke sms jes, belangstellende telefoontjes, gezellige avonden en niet te vergeten: de sex.
Een aantal dingen zal ik niet missen:
De onrust in mijn hoofd, het verdriet mijn man te delen, de verminderde aandacht voor dingen om me heen, het liegen naar mijn omgeving enz enz.
Ik hoop voor jou Soulsinger, dat het helemaal gaat lukken en je je fijn gaat voelen, want als het werkt is het super.
Maar helaas, voor ons is het definitief afgelopen.
Het zal uit mijn systeem moeten, daar zullen wij de nodige maanden mee bezig zijn, maar er is geen andere oplossing mogelijk. Er is veel gebeurd in ons huwelijk hierdoor en we zullen de schouders eronder moeten zetten, maar het gaat lukken. Daarvoor zijn wij tengslotte al meer dan 20 jaar samen.
Zoals Soulsinger ook regelmatig beschreef, was het voor mij heel moeilijk geconfronteerd te worden met de dates van mijn man. Heel dubbel omdat ik zelf wel genoot van mijn sv.
Ik heb het mijn man erg moeilijk gemaakt als hij terug kwam van zijn date. Stekelige opmerkingen en jalouzie kon ik niet verbergen. Mijn man daarentegen heeft mij altijd vrij gelaten en het geaccepteerd.
Ik dacht dat ik er nu beter mee kon omgaan omdat wij de frequente van onze dates omlaaggeschroefd hadden naar twee a drie wekelijks.
Na zijn laatste date merkte ik weer hoe ontzettend zwaar het voor mij is en hoe moeilijk ik mijn man kan delen. Slapeloze nachten en veel verdriet.
Nu hebben we besloten hier samen een punt achter te zetten, en hoe moeilijk het ook is, ik voel dat het de enige weg is voor mij. Wij gaan weer samen verder in het monogame leven en het voelt goed.
Er zijn veel dingen die ik ga missen: de leuke sms jes, belangstellende telefoontjes, gezellige avonden en niet te vergeten: de sex.
Een aantal dingen zal ik niet missen:
De onrust in mijn hoofd, het verdriet mijn man te delen, de verminderde aandacht voor dingen om me heen, het liegen naar mijn omgeving enz enz.
Ik hoop voor jou Soulsinger, dat het helemaal gaat lukken en je je fijn gaat voelen, want als het werkt is het super.
Maar helaas, voor ons is het definitief afgelopen.
Het zal uit mijn systeem moeten, daar zullen wij de nodige maanden mee bezig zijn, maar er is geen andere oplossing mogelijk. Er is veel gebeurd in ons huwelijk hierdoor en we zullen de schouders eronder moeten zetten, maar het gaat lukken. Daarvoor zijn wij tengslotte al meer dan 20 jaar samen.
zondag 13 november 2011 om 15:22
quote:Cernunnos schreef op 03 november 2011 @ 14:32:
Wij hebben een wat vreemd ongebalanceerde half-open relatie.
Ik vind het heerlijk om de vrijheid te hebben om met andere vrouwen te flirten, te knuffelen en te zoenen. Mijn vrouw wil dat niet met andere mannen, maar wel met vrouwen, en het windt haar op als ik dat ook doe. Ik heb geen enkele jaloezie richting vrouwen, maar wel naar mannen, maarja, omdat ze dat zelf niet wil speelt dat dus niet.
Ze wil liever niet dat ik seks heb met andere vrouwen zonder dat ze erbij is (ze wil meedoen). Maar dat wil ik zelf dus ook niet.
Dus we komen op een belachelijk goede variant uit, die geen compromis is, maar gewoon hoe we het allebei het leukst vinden.
Ik mag 'jagen', en als ik wat 'vang' neem ik het mee naar huis . Soms wijst ze me dan zelfs de vrouwen aan die ze wel in ons bed zou willen.
Nou ben ik eerlijk gezegd niet zo'n geweldige jager, dus dat lukt maar zelden, maar we hebben me hier toch een hoop lol van .
(we hebben ons zelfs een keer laten 'bejagen' door een dame van dit forum, en dat is toen nog 2x op een seksdate uitgelopen ook).
Bij ons gaat het helemaal probleemloos dus. Het geheim is misschien dat we het eigenlijk helemaal samen doen.Mooi geschreven en toch vreemd: bij mannen voel je jaloezie, maar omdat dit niet speelt, is het niet aan de orde. Dan rijst bij mij de vraag of je nog een open relatie zou willen als je vrouw wél seks met mannen zou willen. Als je dat kunt, dan is er niks aan de hand. Maar...als je dat niet kunt, is er i.m.o. toch sprake van een disbalans en heeft dit gevolgen voor de zgn "openheid" in je relatie. Jaloezie in elke open relatie vorm is i.m.o. zeer gevaarlijk en kan op den duur dodelijk zijn voor de (open) relatie.
Wij hebben een wat vreemd ongebalanceerde half-open relatie.
Ik vind het heerlijk om de vrijheid te hebben om met andere vrouwen te flirten, te knuffelen en te zoenen. Mijn vrouw wil dat niet met andere mannen, maar wel met vrouwen, en het windt haar op als ik dat ook doe. Ik heb geen enkele jaloezie richting vrouwen, maar wel naar mannen, maarja, omdat ze dat zelf niet wil speelt dat dus niet.
Ze wil liever niet dat ik seks heb met andere vrouwen zonder dat ze erbij is (ze wil meedoen). Maar dat wil ik zelf dus ook niet.
Dus we komen op een belachelijk goede variant uit, die geen compromis is, maar gewoon hoe we het allebei het leukst vinden.
Ik mag 'jagen', en als ik wat 'vang' neem ik het mee naar huis . Soms wijst ze me dan zelfs de vrouwen aan die ze wel in ons bed zou willen.
Nou ben ik eerlijk gezegd niet zo'n geweldige jager, dus dat lukt maar zelden, maar we hebben me hier toch een hoop lol van .
(we hebben ons zelfs een keer laten 'bejagen' door een dame van dit forum, en dat is toen nog 2x op een seksdate uitgelopen ook).
Bij ons gaat het helemaal probleemloos dus. Het geheim is misschien dat we het eigenlijk helemaal samen doen.Mooi geschreven en toch vreemd: bij mannen voel je jaloezie, maar omdat dit niet speelt, is het niet aan de orde. Dan rijst bij mij de vraag of je nog een open relatie zou willen als je vrouw wél seks met mannen zou willen. Als je dat kunt, dan is er niks aan de hand. Maar...als je dat niet kunt, is er i.m.o. toch sprake van een disbalans en heeft dit gevolgen voor de zgn "openheid" in je relatie. Jaloezie in elke open relatie vorm is i.m.o. zeer gevaarlijk en kan op den duur dodelijk zijn voor de (open) relatie.
zondag 13 november 2011 om 15:59
Dat ben ik totaal niet met je eens hyperion! Waarom zou je geen open relatie kunnen hebben, vanwege een theoretische behoefte die op dit moment niet speelt? Jezelf iets onthouden omdat het theoretisch niet gelijkwaardig is lijkt mij onzin. Volgens mij gaat het in een open relatie juist om elkaar dingen gunnen en als cernunnos' partner hem sex met een andere vrouw gunt en daar geen probleem mee heeft, waarom zouden ze dit dan niet doen? Alleen omdat hij liever niet heeft dat zij met een andere man vrijt, waar ze zelf geen behoefte aan heeft? Raar....
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.

zondag 13 november 2011 om 16:12
Xxas, wat een dapper besluit. Het besluit om een open relatie aan te gaan is dapper en dat vind ik ook van het besluit om er weer mee te stoppen. De reden is natuurlijk heel jammer, het zal je heel wat hoofdbrekens en energie gekost hebben maar je rust is je ook veel waard.
Ik hoop dat jullie elkaar 100% gaan vinden zodat alle behoeften vervuld worden. Neem vooral jullie tijd! Heel veel geluk en plezier samen
Bergkristal, I couldn't agree more. Waarom moeilijk doen over een behoefte die er niet is? Waarom onrust veroorzaken en dingen als disbalans zien als dat helemaal niet speelt? Ik vind het juist mooi, de constructie van Cernunnos en het werkt voor beiden!
Ik hoop dat jullie elkaar 100% gaan vinden zodat alle behoeften vervuld worden. Neem vooral jullie tijd! Heel veel geluk en plezier samen
Bergkristal, I couldn't agree more. Waarom moeilijk doen over een behoefte die er niet is? Waarom onrust veroorzaken en dingen als disbalans zien als dat helemaal niet speelt? Ik vind het juist mooi, de constructie van Cernunnos en het werkt voor beiden!
zondag 13 november 2011 om 16:30
quote:bergkristal schreef op 13 november 2011 @ 15:59:
Dat ben ik totaal niet met je eens hyperion! Waarom zou je geen open relatie kunnen hebben, vanwege een theoretische behoefte die op dit moment niet speelt? Jezelf iets onthouden omdat het theoretisch niet gelijkwaardig is lijkt mij onzin. Volgens mij gaat het in een open relatie juist om elkaar dingen gunnen en als cernunnos' partner hem sex met een andere vrouw gunt en daar geen probleem mee heeft, waarom zouden ze dit dan niet doen? Alleen omdat hij liever niet heeft dat zij met een andere man vrijt, waar ze zelf geen behoefte aan heeft? Raar....
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.Hmmm...ik begrijp wat je bedoelt en je uitleg ook wel. Ik weet ook wel dat het op dit moment niet bij C aan de orde is, omdat zijn partner geen behoefte heeft aan een een man, maar aan een vrouw. Mijn opmerking was meer in de hypothetische zin des woords. Stel dat zijn partner nu wél behoefte zou hebben aan een andere man, met de wetenschap dat C. daar vanwege zijn jaloezie problemen mee heeft. Dat zou gevolgen hebben voor de open relatie, omdat er dan jaloezie bij komt en de daarmee gepaard gaande negatieve emoties (niet willen, niet gunnen etc.). Zoals het nu gaat, is er pais en vree. Ik vraag me sterk af of die er nog is als de partner van C i.p.v. een vrouw, een man erbij wil.
Dat ben ik totaal niet met je eens hyperion! Waarom zou je geen open relatie kunnen hebben, vanwege een theoretische behoefte die op dit moment niet speelt? Jezelf iets onthouden omdat het theoretisch niet gelijkwaardig is lijkt mij onzin. Volgens mij gaat het in een open relatie juist om elkaar dingen gunnen en als cernunnos' partner hem sex met een andere vrouw gunt en daar geen probleem mee heeft, waarom zouden ze dit dan niet doen? Alleen omdat hij liever niet heeft dat zij met een andere man vrijt, waar ze zelf geen behoefte aan heeft? Raar....
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.Hmmm...ik begrijp wat je bedoelt en je uitleg ook wel. Ik weet ook wel dat het op dit moment niet bij C aan de orde is, omdat zijn partner geen behoefte heeft aan een een man, maar aan een vrouw. Mijn opmerking was meer in de hypothetische zin des woords. Stel dat zijn partner nu wél behoefte zou hebben aan een andere man, met de wetenschap dat C. daar vanwege zijn jaloezie problemen mee heeft. Dat zou gevolgen hebben voor de open relatie, omdat er dan jaloezie bij komt en de daarmee gepaard gaande negatieve emoties (niet willen, niet gunnen etc.). Zoals het nu gaat, is er pais en vree. Ik vraag me sterk af of die er nog is als de partner van C i.p.v. een vrouw, een man erbij wil.
zondag 13 november 2011 om 17:15
quote:Mijn opmerking was meer in de hypothetische zin des woords. Stel dat zijn partner nu wél behoefte zou hebben aan een andere man, met de wetenschap dat C. daar vanwege zijn jaloezie problemen mee heeft. Dat zou gevolgen hebben voor de open relatie, omdat er dan jaloezie bij komt en de daarmee gepaard gaande negatieve emoties (niet willen, niet gunnen etc.). Zoals het nu gaat, is er pais en vree. Ik vraag me sterk af of die er nog is als de partner van C i.p.v. een vrouw, een man erbij wil.
Dat is dus misschien het verschil tussen 'theoretisch' en 'praktisch'.
We hebben altijd gezegd dat we niets doen wat een van ons te ongemakkelijk zou vinden. Dus ook als mijn lief wel een andere man zou willen, en ik niet, zou het dus niet gebeuren. Maar ook als zij er geen andere vrouwen meer bij zou willen, dan zou het ook ophouden.
Maar deze dingen zijn ook weer niet zo heel zwart/wit voor ons, en ook niet onveranderlijk, zo jaloers ben ik nou ook weer niet, het is ook deel angst voor het onbekende misschien.
We hebben namelijk ook wat dates met stellen gehad, en bij het eerste stel dachten we 'okay, met mannen erbij doen we dus niet meer', maar na het tweede stel hadden we juist weer het idee dat het (voor ons allebei) niet zo'n punt zou zijn als het daar wel zou gebeuren. En als ze echt perse zou willen zou ik het niet 'verbieden' ofzo, maar zolang ze weet dat ik het niet prettig vind zou ze het ook gewoon niet doen, en andersom ook.
De balans zit bij ons niet in 'geven en nemen', of dat de een precies hetzelfde zou moeten 'mogen'/willen als de ander. Maar vooral in dat we samen iets leuks willen doen.
Dat is dus misschien het verschil tussen 'theoretisch' en 'praktisch'.
We hebben altijd gezegd dat we niets doen wat een van ons te ongemakkelijk zou vinden. Dus ook als mijn lief wel een andere man zou willen, en ik niet, zou het dus niet gebeuren. Maar ook als zij er geen andere vrouwen meer bij zou willen, dan zou het ook ophouden.
Maar deze dingen zijn ook weer niet zo heel zwart/wit voor ons, en ook niet onveranderlijk, zo jaloers ben ik nou ook weer niet, het is ook deel angst voor het onbekende misschien.
We hebben namelijk ook wat dates met stellen gehad, en bij het eerste stel dachten we 'okay, met mannen erbij doen we dus niet meer', maar na het tweede stel hadden we juist weer het idee dat het (voor ons allebei) niet zo'n punt zou zijn als het daar wel zou gebeuren. En als ze echt perse zou willen zou ik het niet 'verbieden' ofzo, maar zolang ze weet dat ik het niet prettig vind zou ze het ook gewoon niet doen, en andersom ook.
De balans zit bij ons niet in 'geven en nemen', of dat de een precies hetzelfde zou moeten 'mogen'/willen als de ander. Maar vooral in dat we samen iets leuks willen doen.
maandag 14 november 2011 om 09:13
Dankjewel Roos voor je lieve woorden. Het was niet gemakkelijk maar het moest gewoon gebeuren. Ik zag mijn huwelijk door mijn eigen gedrag naar de knoppen gaan.
Nu is er eerst opluchting dat het voorbij is, maar ook pijn en verdriet dat ik hem niet meer zie.
Het zal zijn tijd nodig hebben. Heb al eens gelezen hier op het forum dat het zeker 1 jaar duurt voordat het uit je systeem is, en dat geloof ik zeker. Gevoelens ziitten heel diep bij mij.
Nu is er eerst opluchting dat het voorbij is, maar ook pijn en verdriet dat ik hem niet meer zie.
Het zal zijn tijd nodig hebben. Heb al eens gelezen hier op het forum dat het zeker 1 jaar duurt voordat het uit je systeem is, en dat geloof ik zeker. Gevoelens ziitten heel diep bij mij.
maandag 14 november 2011 om 09:49
@xxas, veel sterkte! ik heb je verhalen hier zo'n beetje gevolgd en er ook wel veel in herkend. Wat Rooss4 zegt, een dapper besluit.. je kiest nu voor jezelf, voor wat goed voor je is.
maar, vergeet niet dat wat je gedaan hebt door de open relatie te onderzoeken OOK goed voor je geweest is, en voor je relatie! Jij en je huwelijk worden nooit meer helemaal hetzelfde, je neemt de ervaringen mee, je bent er sterker door geworden en gegroeid. En je hebt mooie herinneringen.
Blijf wel praten met je man, juist nu moet je niet denken dat je het alleen wel op kan lossen, je zal ook verdrietig zijn over dingen die je nu gaat missen. Uit al je posts kreeg ik het gevoel dat je een geweldige man hebt die er echt voor je is.
maar, vergeet niet dat wat je gedaan hebt door de open relatie te onderzoeken OOK goed voor je geweest is, en voor je relatie! Jij en je huwelijk worden nooit meer helemaal hetzelfde, je neemt de ervaringen mee, je bent er sterker door geworden en gegroeid. En je hebt mooie herinneringen.
Blijf wel praten met je man, juist nu moet je niet denken dat je het alleen wel op kan lossen, je zal ook verdrietig zijn over dingen die je nu gaat missen. Uit al je posts kreeg ik het gevoel dat je een geweldige man hebt die er echt voor je is.
maandag 14 november 2011 om 09:53
quote:bergkristal schreef op 13 november 2011 @ 15:59:
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.
dat vind ik ook.. ik leer juist ontzettend veel van de jaloezie die ik (soms) ervaar in onze open relatie.Waarom word ik van sommige dingen wel en van andere niet jaloers? wat zijn dat eigenlijk voor gevoelens en wat zegt het over mij?
Mensen zijn veel te bang voor jaloezie denk ik wel eens, en schamen zich ervoor. Als je er open over bent en het durft toe te geven (eerst naar jezelf, dat is al heel moeilijk!) gaat de angel er vaak al uit en wordt het minder giftig.
Daarnaast ben ik van mening dat jaloezie gewoon een emotie is die in allerlei situaties kan voorkomen, dus ook bij open relaties. Beter geef je die emoties de ruimte, en praat je erover. Dat betekent niet dat zodra je zoiets voelt je dus geen open relatie kan hebben. Soms is iets ook gewoon een groeiproces. Open communicatie is dan het belangrijkste, niet bij voorbaat de deur dichtsmijten en zeggen dat je dus geen open relatie kunt hebben.
dat vind ik ook.. ik leer juist ontzettend veel van de jaloezie die ik (soms) ervaar in onze open relatie.Waarom word ik van sommige dingen wel en van andere niet jaloers? wat zijn dat eigenlijk voor gevoelens en wat zegt het over mij?
Mensen zijn veel te bang voor jaloezie denk ik wel eens, en schamen zich ervoor. Als je er open over bent en het durft toe te geven (eerst naar jezelf, dat is al heel moeilijk!) gaat de angel er vaak al uit en wordt het minder giftig.
maandag 14 november 2011 om 09:58
Dankjewel Plox. Je hebt helemaal gelijk. Ons huwelijk zal nooit meer worden zoals voorheen, daarvoor is er veel te veel gebeurd.
Nu zie ik ook alleen nog maar even de negatieve dingen die deze open relatie met zich mee gebracht hebben.
Dit is natuurlijk om achter de beslissing te kunnen staan en een begin te maken met het verwerken.
Ik denk wel dat ik die ervaring nodig heb gehad. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en zeker niet alleen maar positieve dingen. Ik heb ook gezien hoe egoistisch ik ben geweest. Gelukkig heb ik idd een geweldige man en ik weet dat we hier samen wel uitkomen.
Nu zie ik ook alleen nog maar even de negatieve dingen die deze open relatie met zich mee gebracht hebben.
Dit is natuurlijk om achter de beslissing te kunnen staan en een begin te maken met het verwerken.
Ik denk wel dat ik die ervaring nodig heb gehad. Ik heb heel veel over mezelf geleerd en zeker niet alleen maar positieve dingen. Ik heb ook gezien hoe egoistisch ik ben geweest. Gelukkig heb ik idd een geweldige man en ik weet dat we hier samen wel uitkomen.

dinsdag 15 november 2011 om 11:56
Beste xxas: ook ik vind dat je een heel dapper besluit hebt genomen, vooral omdat je wist dat er geen weg terug zou zijn: als je nu de open relatie zou beëindigen, zou het definitief zijn, was de afspraak met je man.
Je legt het heel mooi uit, maar toch blijf ik benieuwd naar de zwaarst wegende reden. Op dit topic schreef je vooral hoe moeilijk het je viel om je man vrij te laten en te delen met andere vrouwen. En over de jaloezie die dat bij jou opriep, waarmee je vervolgens je man weer een vervelend gevoel gaf over de situatie. Heel herkenbaar overigens!
Maar uit je reacties op het Minnaar-topic begrijp ik dat je dit besluit vooral hebt genomen omdat de relatie met je SV te veel impact had: het stond de aandacht en energie voor je man en je gezin in de weg. Wat woog nu het zwaarste?
Nog een vraagje: heb je nu helemaal geen contact meer met je sv? En geldt dat ook voor je man? Heeft hij ook alle "buitenechtelijke" contacten verbroken?
Moeten jullie nu allebei "cold turkey afkicken" of geleidelijk? Je hebt toch immers ook met de andere partij te maken: met gevoelens van jouw sv en van vriendinnen van je man.
zzas: Ik heb veel gehad aan de manier waarop je uitkwam voor je tegenstrijdige gevoelens: zelf wel willen genieten, maar zoveel moeite hebben hetzelfde terug te geven. Ik hoop dat ik er ooit wat makkelijker in kom te staan, maar heb inmiddels gemerkt dat mijn jaloezie ook op ander vlak heel nare vormen kan aannemen, dus ik wil daar sowieso tegen blijven knokken.
Ik wens jou en je man heel veel sterkte. Ik hoop dat je hier nog af en toe blijft schrijven, ook al is de situatie anders.
Je legt het heel mooi uit, maar toch blijf ik benieuwd naar de zwaarst wegende reden. Op dit topic schreef je vooral hoe moeilijk het je viel om je man vrij te laten en te delen met andere vrouwen. En over de jaloezie die dat bij jou opriep, waarmee je vervolgens je man weer een vervelend gevoel gaf over de situatie. Heel herkenbaar overigens!
Maar uit je reacties op het Minnaar-topic begrijp ik dat je dit besluit vooral hebt genomen omdat de relatie met je SV te veel impact had: het stond de aandacht en energie voor je man en je gezin in de weg. Wat woog nu het zwaarste?
Nog een vraagje: heb je nu helemaal geen contact meer met je sv? En geldt dat ook voor je man? Heeft hij ook alle "buitenechtelijke" contacten verbroken?
Moeten jullie nu allebei "cold turkey afkicken" of geleidelijk? Je hebt toch immers ook met de andere partij te maken: met gevoelens van jouw sv en van vriendinnen van je man.
zzas: Ik heb veel gehad aan de manier waarop je uitkwam voor je tegenstrijdige gevoelens: zelf wel willen genieten, maar zoveel moeite hebben hetzelfde terug te geven. Ik hoop dat ik er ooit wat makkelijker in kom te staan, maar heb inmiddels gemerkt dat mijn jaloezie ook op ander vlak heel nare vormen kan aannemen, dus ik wil daar sowieso tegen blijven knokken.
Ik wens jou en je man heel veel sterkte. Ik hoop dat je hier nog af en toe blijft schrijven, ook al is de situatie anders.
dinsdag 15 november 2011 om 14:07
Soulsinger. Het is een combinatie van meerdere factoren. Als ik echt heel eerlijk ben, en ik merk dat jij dat feilloos aanvoelt, kan ik het niet aan om mijn man te delen.
Heb me een tijdje voor de gek gehouden door te menen dat lagere afspreek frequentie goed zou zijn. Dat is goed omdat er dan langere tijd niets gebeurt. Had mijn man zijn date gehad dan voerde ik een soort koude oorlog door er gewoon niet over te praten. Ging ik er wel over praten, dan waren het snerende opmerkingen. Tel daarbij op de slapeloosheid en gevoelens die je voor de rest met niemand uit je kring kunt delen, en de balans was zeer negatief.
De gevoelens voor mijn sv waren en zijn heel sterk dat geeft ik toe. Maar zoals je dus al begrepen hebt, was dit niet de doorslaggevende reden.
Ik vind het heel erg jammer want het was de moeite van het proberen waard. Maar ik kan het dus echt niet.
Wij hebben allebei abrupt afgebroken en ik weet dat dit dus definitief is. Het is heel erg zwaar maar de tijd zal zijn werk moeten gaan doen.
Ik hoop dat het bij jou beter zal gaan Soulsinger, want jalouzie is een enorm heftige emotie. Het stelt je in staat dingen te zeggen en te doen waar je naderhand enorme spijt van hebt.
Natuurlijk blijf ik hier lezen vooral om jou ook te volgen want ik hoop oprecht dat het jullie lukt en dus ook veel geluk brengt.
Heb me een tijdje voor de gek gehouden door te menen dat lagere afspreek frequentie goed zou zijn. Dat is goed omdat er dan langere tijd niets gebeurt. Had mijn man zijn date gehad dan voerde ik een soort koude oorlog door er gewoon niet over te praten. Ging ik er wel over praten, dan waren het snerende opmerkingen. Tel daarbij op de slapeloosheid en gevoelens die je voor de rest met niemand uit je kring kunt delen, en de balans was zeer negatief.
De gevoelens voor mijn sv waren en zijn heel sterk dat geeft ik toe. Maar zoals je dus al begrepen hebt, was dit niet de doorslaggevende reden.
Ik vind het heel erg jammer want het was de moeite van het proberen waard. Maar ik kan het dus echt niet.
Wij hebben allebei abrupt afgebroken en ik weet dat dit dus definitief is. Het is heel erg zwaar maar de tijd zal zijn werk moeten gaan doen.
Ik hoop dat het bij jou beter zal gaan Soulsinger, want jalouzie is een enorm heftige emotie. Het stelt je in staat dingen te zeggen en te doen waar je naderhand enorme spijt van hebt.
Natuurlijk blijf ik hier lezen vooral om jou ook te volgen want ik hoop oprecht dat het jullie lukt en dus ook veel geluk brengt.
dinsdag 15 november 2011 om 16:46
Op hier nog even op terug te komen. Mijn man heeft ook duidelijk aangegeven bij zijn sv dat als er in ons huwelijk problemen zouden ontstaan hierdoor, het beëindigd zou moeten worden.
Daar was gelukkig van beide kanten, ook van mijn sv, veel begrip voor.
Lijkt me een voorwaarde die je vooraf altijd duidelijk moet aangeven.
Daar was gelukkig van beide kanten, ook van mijn sv, veel begrip voor.
Lijkt me een voorwaarde die je vooraf altijd duidelijk moet aangeven.
dinsdag 15 november 2011 om 21:34
Xxas, dapper van je om te stoppen omdat het je huwelijk ten gronde richt.
Afgelopen met de twijfels, gemengde gevoelen en jalouzie.
Denk dus alleen aan de vervelende problemen waar je mee wordstelde en niet aan de leuke, fijne en lekkere gedachten.
Dus alleen vervelende dingen om aan te denken als je het moeilijk hebt.....zorg dat je geen terugval krijgt....je bent nu eindelijk zover.
Het zal moeilijk zijn, maar het lukt je wel.
Ik weet niet of je je sv in het dagelijkse leven ook gewoon vaker tegenkomt.....dat maakt het natuurlijk moeilijker...
Breng de kinderen eens een weekendje weg en doe iets leuks met je man, bv lekker uitwaaien aan zee. Maak er een wellnessweekendje van en laat je eens lekker masseren.
Doet je goed, ook voor je man, hij is uiteindelijk ook moeten stoppen terwijl hij nergens moeite mee had.
Kom weer lekker nader tot elkaar.
Probeer ook in bed wat te losser te komen met je man, je schreef dat de sex met je sv heel anders was dan met je man.
Probeer dit bespreekbaar te maken en ga eens steeds een stapje verder.
Als de sex met je man ook weer spannend wordt is het gemis van sv misschien ook minder. En je man zal er niks tegen hebben....
Je schreef: Ons huwelijk zal nooit meer worden zoals voorheen, daarvoor is er veel te veel gebeurd.
Zorg dat het BETER wordt als voorheen!
Heel veel succes!
Afgelopen met de twijfels, gemengde gevoelen en jalouzie.
Denk dus alleen aan de vervelende problemen waar je mee wordstelde en niet aan de leuke, fijne en lekkere gedachten.
Dus alleen vervelende dingen om aan te denken als je het moeilijk hebt.....zorg dat je geen terugval krijgt....je bent nu eindelijk zover.
Het zal moeilijk zijn, maar het lukt je wel.
Ik weet niet of je je sv in het dagelijkse leven ook gewoon vaker tegenkomt.....dat maakt het natuurlijk moeilijker...
Breng de kinderen eens een weekendje weg en doe iets leuks met je man, bv lekker uitwaaien aan zee. Maak er een wellnessweekendje van en laat je eens lekker masseren.
Doet je goed, ook voor je man, hij is uiteindelijk ook moeten stoppen terwijl hij nergens moeite mee had.
Kom weer lekker nader tot elkaar.
Probeer ook in bed wat te losser te komen met je man, je schreef dat de sex met je sv heel anders was dan met je man.
Probeer dit bespreekbaar te maken en ga eens steeds een stapje verder.
Als de sex met je man ook weer spannend wordt is het gemis van sv misschien ook minder. En je man zal er niks tegen hebben....
Je schreef: Ons huwelijk zal nooit meer worden zoals voorheen, daarvoor is er veel te veel gebeurd.
Zorg dat het BETER wordt als voorheen!
Heel veel succes!
dinsdag 15 november 2011 om 22:33
Onnozel. Dankjewel voor je ontzettend lieve post.
Je hebt helemaal gelijk, nu investeren in ons en allerlei leuke dingen gaan doen om dichter tot elkaar te komen.
De sex met mijn sv was idd erg goed. Dat wordt wel een issue om aan te werken in mijn huwelijk. Ik zal opener moeten worden en dingen bespreekbaar maken.
Ik sta helemaal achter de beslissing, maar ik weet dat het nog moeilijk gaat worden. De relatie met mijn sv heeft 2 jaar geduurd. dat heb je niet zomaar uit je systeem.
In het dagelijkse leven kom ik hem tegen, maar echt heel weinig, dus dat is wel te handelen.
Je hebt helemaal gelijk, nu investeren in ons en allerlei leuke dingen gaan doen om dichter tot elkaar te komen.
De sex met mijn sv was idd erg goed. Dat wordt wel een issue om aan te werken in mijn huwelijk. Ik zal opener moeten worden en dingen bespreekbaar maken.
Ik sta helemaal achter de beslissing, maar ik weet dat het nog moeilijk gaat worden. De relatie met mijn sv heeft 2 jaar geduurd. dat heb je niet zomaar uit je systeem.
In het dagelijkse leven kom ik hem tegen, maar echt heel weinig, dus dat is wel te handelen.
dinsdag 15 november 2011 om 23:00
quote:xxas schreef op 15 november 2011 @ 22:33:
Onnozel. Dankjewel voor je ontzettend lieve post.
Je hebt helemaal gelijk, nu investeren in ons en allerlei leuke dingen gaan doen om dichter tot elkaar te komen.
De sex met mijn sv was idd erg goed. Dat wordt wel een issue om aan te werken in mijn huwelijk. Ik zal opener moeten worden en dingen bespreekbaar maken.
Ik sta helemaal achter de beslissing, maar ik weet dat het nog moeilijk gaat worden. De relatie met mijn sv heeft 2 jaar geduurd. dat heb je niet zomaar uit je systeem.
In het dagelijkse leven kom ik hem tegen, maar echt heel weinig, dus dat is wel te handelen.Stilletjes heb ik meegelezen en meegeleefd. Je hebt het lef gehad om samen met je man een avontuur aan te gaan maar ook om hier eerlijk in te zijn. Daarin vind ik jouw en je man erg sterk! Dat het niet werkt wil niet zeggen dat dit niet ook een mooie ervaring kan zijn ondanks alle emoties. Waarschijnlijk heb je ook weer veel over jezelf geleerd en dat kan een goede ervaring zijn die je uiteindelijk ook weer verder helpt. Je kunt nooit meer terug naar hoe het ooit was maar je kunt natuurlijk wel altijd verder. En dat dan ook weer samen! Heel veel succes gewenst en voor jullie allebei!
Onnozel. Dankjewel voor je ontzettend lieve post.
Je hebt helemaal gelijk, nu investeren in ons en allerlei leuke dingen gaan doen om dichter tot elkaar te komen.
De sex met mijn sv was idd erg goed. Dat wordt wel een issue om aan te werken in mijn huwelijk. Ik zal opener moeten worden en dingen bespreekbaar maken.
Ik sta helemaal achter de beslissing, maar ik weet dat het nog moeilijk gaat worden. De relatie met mijn sv heeft 2 jaar geduurd. dat heb je niet zomaar uit je systeem.
In het dagelijkse leven kom ik hem tegen, maar echt heel weinig, dus dat is wel te handelen.Stilletjes heb ik meegelezen en meegeleefd. Je hebt het lef gehad om samen met je man een avontuur aan te gaan maar ook om hier eerlijk in te zijn. Daarin vind ik jouw en je man erg sterk! Dat het niet werkt wil niet zeggen dat dit niet ook een mooie ervaring kan zijn ondanks alle emoties. Waarschijnlijk heb je ook weer veel over jezelf geleerd en dat kan een goede ervaring zijn die je uiteindelijk ook weer verder helpt. Je kunt nooit meer terug naar hoe het ooit was maar je kunt natuurlijk wel altijd verder. En dat dan ook weer samen! Heel veel succes gewenst en voor jullie allebei!
It's never too late start living!
woensdag 16 november 2011 om 14:22
Wauw, sterke beslissing xxas. Ik dacht even dat het beter ging bij jullie. Jaloezie is idd verschrikkelijk. Bij ons is het open-relatie idee ook van de baan. Het kost zo ontzettend veel energie en rotgevoel (ook veel irrationele gadachten). Soms kon ik mezelf helemaal gek maken om niks. Het is toch niet iets voor mij. Succes met het herstel! Ik hoop dat je snel geen jaloerse gevoelens meer hebt.