Seks
alle pijlers
"zo gaan dat soort dingen nu eenmaal......................."
maandag 21 juli 2008 om 08:39
Laat ik kort bij het begin beginnen. Ik heb een lieve vriendin, we zijn 7 jaar samen. Ik ben 32 zei is 35, we staan samen midden in een leuk leven. De laatste 2 jaar ofzo gaat het op sex gebied erg bergafwaarts, het eerst jaar van onze relatie was niks ons te gek. De Pabo werd 5 keer doorgelezen, we bestelde van alles. We keken samen weleens een pornootje of rookte een jointje, de bestelde speelgoedjes verdwenen in alle gaatjes bij ons allebei. We stuurde elkaar geile sms-jes en deden het op de raarste plaatsen en momenten, we hadden nog allerlei wilde plannen, parenclub, trio's etc, we waren echt wilder dan wild.
Na onze eerste 2 jaar samen werd het al heel snel veel minder, ik dacht eerst nog. We hebben het te druk, we zijn net samen papa en mama geworden, het komt nog wel. Maar nu zoveel jaar later weet ik het zeker, het gaat niet meer komen. We hebben nu gemiddeld 1,5 uur seks per jaar, ik kan er de klok op gelijk zetten. Om de 4 a 6 weken op zondag avond, is het met 10 minuten weinig fantasie volle actie gedaan. Het is allemaal zo voorspelbaar aan het worden, spanning 0,0. Tuurlijk ben ik daar zelf bij maar ik heb aan alles al lang gemerkt dat het voor haar niet zo uitgebreid meer hoeft als vroeger. Als ik me de speelgoedjes aan kwam zei ze steen vast, ach die hebben we toch niet meer nodig al dat gedoe.
Ik probeer hier al 1,5 jaar samen met haar over te praten omdat ik gewoon merk dat ik er erg verdrietig over ben. Helaas voel ik me niet echt serieus genomen, afgelopen week weer een discussie omdat ik me er helemaal niet lekker onder voel, voornamelijk heb ik het gevoel dat ze veel minder gek op me is dan vroeger ook zei dat ik het gevoel had dat het maar mijn probleem was i.p.v. ons probleem. Zegt ze "het is toch ook jouw probleem dat je van die hoge verwachtingen hebt?" Ik zei dat het me leek dat je binnen een relatie altijd samen moet proberen te zoeken naar een oplossing. Ze zei "Ik kan nu eenmaal niet meer zin maken, simpel, jij denkt dat alles altijd zo als vroeger kan blijven maar zo werkt het niet, zo gaan dat soort dingen nu eenmaal in een relatie .
Waar het eigenlijk nu op neer komt is dat ik het gevoel heb dat de gehele situatie voor haar heel normaal is en dat ik maar een probleem heb waar zei niks aan kan doen, wil doen. Ik ging met een bepaalde verwachting een relatie aan maar had eerlijk gezegd niet verwacht dat we nu na 7 jaar hier zouden staan.
Ik ben gek op haar geworden om hoe ze was, lief, gezellig maar ook super geil. Dit speelde zeker wel mee omdat het met vorige vriendinnetjes op sex gebied maar zozo was dacht ik bij haar wow dit is d'r. Zij viel op mij omdat ik gezellig vrolijk en verzorgend en omdat je met me kan lachen. Wat als ik ineens een stuk chagrijn zou worden?
Laat ik een voorbeeld geven, we gaan regelmatig in het weekeind naar haar of mijn familie. Stel dat ik nu ineens zeg "Nou al die familie bezoekjes dat hoeft van mij niet meer zo, eens in de 4 a 6 weken effe bij je ouders langs vindt ik meer dan genoeg". Ik weet zeker dat ze hier pissig over wordt, als ik dan zou zeggen, "zo gaan dat soort dingen nu eenmaal, als je langer samen bent worden dat soort dingen minder". Wat ik bedoel te zeggen is dat je in een relatie heel veel dingen bij wilt houden, je moet je huis schoonmaken, je familie en vrienden bezoeken, boodschappen doen etc. Niet altijd heb je hier evenveel zin in maar je doet het wel, waarom krijgt sex dan zo'n ondergeschoven plek? Ik denk dat ik het wel weet, niemand ziet of merkt dat je dit verwaarloosd. Als je andere dingen laat versloffen is de sociale controle hierop veel groter.
Ik heb echt van alles geprobeerd en ik lees ook de viva en de flair van mijn vrouwtje, maar serieus niks werk. Dit weekend is ons kindje logeren, kruipt ze rustig op zaterdag avond met een boek op bed en gaat ze lekker vroeg slapen want ze is moe. We hebben net 3 weken vakantie gehad. Ik probeer haar veel werk in huis uit handen te nemen, de weekeinden minder vol te plannen met afspraken. We gaan weer eens wat vaker samen op stap, maar niks helpt ik weet het echt niet meer en het gevoel dat ik er maar alles aan moet doen en zei het tot MIJN PROBLEEM bombardeert zitten me helemaal dwars.
Aangezien het dus allemaal MIJN PROBLEEM is ga IK maar op zoek naar een oplossing. Keer vreemdgaan keer naar de hoeren, keer helemaal uit me dak gaan (ik maak nooit schreeuwend ruzie blijf ALTIJD rustig) een Sexvriendin zoeken? Ik weet het nog niet.
MIJN BELANGRIJKSTE VRAAG is het nou echt zo normaal dat sex na bv 7 jaar samen zoveel minder wordt? Begrijp best dat het allemaal anders wordt maar mijn vrouw is nog maar een schim van wie zo ooit was in bed. En als alles verder in je relatie goed is zou dit dan voor jullie een rede zijn om er een eind aan te maken?
Na onze eerste 2 jaar samen werd het al heel snel veel minder, ik dacht eerst nog. We hebben het te druk, we zijn net samen papa en mama geworden, het komt nog wel. Maar nu zoveel jaar later weet ik het zeker, het gaat niet meer komen. We hebben nu gemiddeld 1,5 uur seks per jaar, ik kan er de klok op gelijk zetten. Om de 4 a 6 weken op zondag avond, is het met 10 minuten weinig fantasie volle actie gedaan. Het is allemaal zo voorspelbaar aan het worden, spanning 0,0. Tuurlijk ben ik daar zelf bij maar ik heb aan alles al lang gemerkt dat het voor haar niet zo uitgebreid meer hoeft als vroeger. Als ik me de speelgoedjes aan kwam zei ze steen vast, ach die hebben we toch niet meer nodig al dat gedoe.
Ik probeer hier al 1,5 jaar samen met haar over te praten omdat ik gewoon merk dat ik er erg verdrietig over ben. Helaas voel ik me niet echt serieus genomen, afgelopen week weer een discussie omdat ik me er helemaal niet lekker onder voel, voornamelijk heb ik het gevoel dat ze veel minder gek op me is dan vroeger ook zei dat ik het gevoel had dat het maar mijn probleem was i.p.v. ons probleem. Zegt ze "het is toch ook jouw probleem dat je van die hoge verwachtingen hebt?" Ik zei dat het me leek dat je binnen een relatie altijd samen moet proberen te zoeken naar een oplossing. Ze zei "Ik kan nu eenmaal niet meer zin maken, simpel, jij denkt dat alles altijd zo als vroeger kan blijven maar zo werkt het niet, zo gaan dat soort dingen nu eenmaal in een relatie .
Waar het eigenlijk nu op neer komt is dat ik het gevoel heb dat de gehele situatie voor haar heel normaal is en dat ik maar een probleem heb waar zei niks aan kan doen, wil doen. Ik ging met een bepaalde verwachting een relatie aan maar had eerlijk gezegd niet verwacht dat we nu na 7 jaar hier zouden staan.
Ik ben gek op haar geworden om hoe ze was, lief, gezellig maar ook super geil. Dit speelde zeker wel mee omdat het met vorige vriendinnetjes op sex gebied maar zozo was dacht ik bij haar wow dit is d'r. Zij viel op mij omdat ik gezellig vrolijk en verzorgend en omdat je met me kan lachen. Wat als ik ineens een stuk chagrijn zou worden?
Laat ik een voorbeeld geven, we gaan regelmatig in het weekeind naar haar of mijn familie. Stel dat ik nu ineens zeg "Nou al die familie bezoekjes dat hoeft van mij niet meer zo, eens in de 4 a 6 weken effe bij je ouders langs vindt ik meer dan genoeg". Ik weet zeker dat ze hier pissig over wordt, als ik dan zou zeggen, "zo gaan dat soort dingen nu eenmaal, als je langer samen bent worden dat soort dingen minder". Wat ik bedoel te zeggen is dat je in een relatie heel veel dingen bij wilt houden, je moet je huis schoonmaken, je familie en vrienden bezoeken, boodschappen doen etc. Niet altijd heb je hier evenveel zin in maar je doet het wel, waarom krijgt sex dan zo'n ondergeschoven plek? Ik denk dat ik het wel weet, niemand ziet of merkt dat je dit verwaarloosd. Als je andere dingen laat versloffen is de sociale controle hierop veel groter.
Ik heb echt van alles geprobeerd en ik lees ook de viva en de flair van mijn vrouwtje, maar serieus niks werk. Dit weekend is ons kindje logeren, kruipt ze rustig op zaterdag avond met een boek op bed en gaat ze lekker vroeg slapen want ze is moe. We hebben net 3 weken vakantie gehad. Ik probeer haar veel werk in huis uit handen te nemen, de weekeinden minder vol te plannen met afspraken. We gaan weer eens wat vaker samen op stap, maar niks helpt ik weet het echt niet meer en het gevoel dat ik er maar alles aan moet doen en zei het tot MIJN PROBLEEM bombardeert zitten me helemaal dwars.
Aangezien het dus allemaal MIJN PROBLEEM is ga IK maar op zoek naar een oplossing. Keer vreemdgaan keer naar de hoeren, keer helemaal uit me dak gaan (ik maak nooit schreeuwend ruzie blijf ALTIJD rustig) een Sexvriendin zoeken? Ik weet het nog niet.
MIJN BELANGRIJKSTE VRAAG is het nou echt zo normaal dat sex na bv 7 jaar samen zoveel minder wordt? Begrijp best dat het allemaal anders wordt maar mijn vrouw is nog maar een schim van wie zo ooit was in bed. En als alles verder in je relatie goed is zou dit dan voor jullie een rede zijn om er een eind aan te maken?
maandag 21 juli 2008 om 08:54
"zo gaat dat nou eenmaal" vind ik een goedkope dooddoener.
Als jij het buiten de deur zou gaan zoeken (wat ik je overigens afraad) zou je daar ook niet mee wegkomen vermoed ik.
Kan het zijn dat ze te moe is (werk + huishouden) ?
Is haar sexdrive verminderd nadat jullie kind kwam ?
Als jij het buiten de deur zou gaan zoeken (wat ik je overigens afraad) zou je daar ook niet mee wegkomen vermoed ik.
Kan het zijn dat ze te moe is (werk + huishouden) ?
Is haar sexdrive verminderd nadat jullie kind kwam ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
maandag 21 juli 2008 om 08:56
Ik zou geen genoegen nemen met zo'n antwoord... er moet toch een reden voor zijn dat ze niet meer opgewonden van je wordt? Lijkt me erg frustrerend voor je. En om antwoord te geven op je vraag: nee, ik vind het zeker niet normaal dat de seks na zoveel jaar minder wordt. Ja, minder dan het eerste half jaar misschien, waarin je het bij de konijnen af deed 
Maar om nou meteen je relatie op het spel te zetten door vreemd te gaan of een seksvriendin te zoeken...dat vind ik ook wel weer erg ver gaan. Ik zou je probleem nog eens goed met haar bespreken, en een betere verklaring eisen dan 'zo gaan zulke dingen nu eenmaal', want volgens mij 'hoeven zulke dingen helemaal niet zo te gaan'!!
Maar om nou meteen je relatie op het spel te zetten door vreemd te gaan of een seksvriendin te zoeken...dat vind ik ook wel weer erg ver gaan. Ik zou je probleem nog eens goed met haar bespreken, en een betere verklaring eisen dan 'zo gaan zulke dingen nu eenmaal', want volgens mij 'hoeven zulke dingen helemaal niet zo te gaan'!!
maandag 21 juli 2008 om 09:38
Het is inderdaad wel eens zo dat als er kinderen komen dat er ineens minder behoefte is aan sex bij vooral de vrouwen.
Jij zegt dat je voor andere zaken toch ook tijd moet vrijmaken maar tevens heb je al gemerkt dat als sex bij de 1 niet hoeft het toch niet zo makkelijk is om dat dan nog net zo enthousiast te beleven als er 1 geen zin heeft. Zij doet misschien wel al die moeite aangezien ze het om de 4 a 6 weken 10 min wil. Misschien is dat wel de moeite die ze neemt, zou het van haar helemaal niet hoeven of nog minder. Tevens merk je ook dat dat niet de oplossing is als 1 het niet op die manier voelt en beleefd als jij.
Een probleem als geen zin is niet zo simpel op te lossen. Dan moet je inderdaad zin maken maar dat zal niet dat gene geven dat je weer wil bereiken.
En dat ze zo niet was, ja soms verandere in periodes in je leven wel eens dingen. Is iets minder belangrijk voor je en gaat de aandacht meer naar andere zaken. Ik kan me voorsrtellen dat dat nu is misschien kinderen zijn, de combi werk en huishouden enz. Sex kan dan voor haar een minder prioriteit hebben dan jij nog hebt.
En als je de vele topics hierover leest en weet dat er nog duizende mannen en vrouwen met dit probleem niet op forums schrijven dan kan ik me voorstellen dat de 1 vind dat zo iets nu eenmaal gaat en de ander daar andere verwachtingen bij had.
Ik herken het wel ik had het ook in die periode in mijn leven.
En het is ook weer goed gekomen. Ze moet alleen weer die vrouw in zich herkennen. Zich weer begeerlijk kunnen voelen en misschien lukt dat haar alleen als de kinderen haar minder nodig gaan hebben.
Die parenclub,trio's enz kan ook nog over een paar jaar, is bij ons ook gebeurd en tot die tijd is het dit verschil in liefde ook met elkaar oplossen. Praten over je gemis hopen dat ze zelf kan zeggen waar het in zit (ik kon dat toen echt niet en snapte het ook niet, ik had gewoon geen zin)
Kan zijn dat ze nu nog te veel de zorg voelt en zich als moeder niet meer die sexueel aantrekkelijke vrouw vind. En al heb je een man die dat wel vind, dan kun je dat nog zien als een "ja schat jij houd toch wel van me"
Maar het kan ook zijn dat ze bv haar moeder nooit als sexueel wezen zag en vind dat dat niet hoort bij het beeld dat ze zelf kreeg als kind van haar moeder.
Kan zijn dat ze het ook niet meer zo spannend vind en zelfs alle speeltjes ed gedoe wordt. Misschien wek je haar wel veel meer op met een onverwacht vluggertje. Mist ze het spannende van het spontane nu alles met kinderen geregeld moet worden.
Kan inderdaad ook zijn dat ze jou niet meer aantrekkelijk vind.
Het kan zo veel zijn maar zij zal eerst moeten doorhebben wat het is. En eerlijk gezegt wist ik het toen ook niet. Kon er alleen maar om huilen dat het niet anders was, want mijn beeld van toen was juist dat ik abnormaal was met zo weinig zin waar ik het nu tegenwoordig veel vaker hoor van stellen.
Bij ons dus helemaal goedgekomen maar wel met een dipje op sexueel gebied in een bepaalde periode in onze relatie. De tijd dat de kinderen klein waren en ik me niet zo lekker in mijn vel voelde zitten. Saai, mannen die op straat niet meer naar je omkeken (dacht je) en veel te druk met alles en dan moet dit ook nog eens, een avond wilde sex en liefst toch wel een paar keer per week. Terwijl je het liefste even tijd had voor jezelf. Geen gehang aan je (dat doen die kinderen al de hele dag)
Oplossing heb ik dus niet maar wel een bevestiging dat het inderdaad in meer relatie's zo nu eenmaal gaat. Je bent niet meer 20 ziet er neit meer uit als 20 (en dat is ook niet altijd leuk om te zien in de spiegel) maar je man verwacht nog wel dat het net zo gaat als toen jullie 20 hevig verliefd en niet zo voor handen waren voor elkaar. Want toen zag je elkaar misschien weer na een paar dagen waar je nu denk het kan morgen.....enz uitstellen dus omdat je toch weer de zin niet echt hebt en hoopt dat het morgen beter is.
Komt wel weer maar dan moet ze straks wel die knop weer kunnen omzetten, wij swingen nu 7 jaar met elkaar en maken weer heel veel spannende dingen mee waaronder al die dingen waar jullie toen over fantaseerde.
Jij zegt dat je voor andere zaken toch ook tijd moet vrijmaken maar tevens heb je al gemerkt dat als sex bij de 1 niet hoeft het toch niet zo makkelijk is om dat dan nog net zo enthousiast te beleven als er 1 geen zin heeft. Zij doet misschien wel al die moeite aangezien ze het om de 4 a 6 weken 10 min wil. Misschien is dat wel de moeite die ze neemt, zou het van haar helemaal niet hoeven of nog minder. Tevens merk je ook dat dat niet de oplossing is als 1 het niet op die manier voelt en beleefd als jij.
Een probleem als geen zin is niet zo simpel op te lossen. Dan moet je inderdaad zin maken maar dat zal niet dat gene geven dat je weer wil bereiken.
En dat ze zo niet was, ja soms verandere in periodes in je leven wel eens dingen. Is iets minder belangrijk voor je en gaat de aandacht meer naar andere zaken. Ik kan me voorsrtellen dat dat nu is misschien kinderen zijn, de combi werk en huishouden enz. Sex kan dan voor haar een minder prioriteit hebben dan jij nog hebt.
En als je de vele topics hierover leest en weet dat er nog duizende mannen en vrouwen met dit probleem niet op forums schrijven dan kan ik me voorstellen dat de 1 vind dat zo iets nu eenmaal gaat en de ander daar andere verwachtingen bij had.
Ik herken het wel ik had het ook in die periode in mijn leven.
En het is ook weer goed gekomen. Ze moet alleen weer die vrouw in zich herkennen. Zich weer begeerlijk kunnen voelen en misschien lukt dat haar alleen als de kinderen haar minder nodig gaan hebben.
Die parenclub,trio's enz kan ook nog over een paar jaar, is bij ons ook gebeurd en tot die tijd is het dit verschil in liefde ook met elkaar oplossen. Praten over je gemis hopen dat ze zelf kan zeggen waar het in zit (ik kon dat toen echt niet en snapte het ook niet, ik had gewoon geen zin)
Kan zijn dat ze nu nog te veel de zorg voelt en zich als moeder niet meer die sexueel aantrekkelijke vrouw vind. En al heb je een man die dat wel vind, dan kun je dat nog zien als een "ja schat jij houd toch wel van me"
Maar het kan ook zijn dat ze bv haar moeder nooit als sexueel wezen zag en vind dat dat niet hoort bij het beeld dat ze zelf kreeg als kind van haar moeder.
Kan zijn dat ze het ook niet meer zo spannend vind en zelfs alle speeltjes ed gedoe wordt. Misschien wek je haar wel veel meer op met een onverwacht vluggertje. Mist ze het spannende van het spontane nu alles met kinderen geregeld moet worden.
Kan inderdaad ook zijn dat ze jou niet meer aantrekkelijk vind.
Het kan zo veel zijn maar zij zal eerst moeten doorhebben wat het is. En eerlijk gezegt wist ik het toen ook niet. Kon er alleen maar om huilen dat het niet anders was, want mijn beeld van toen was juist dat ik abnormaal was met zo weinig zin waar ik het nu tegenwoordig veel vaker hoor van stellen.
Bij ons dus helemaal goedgekomen maar wel met een dipje op sexueel gebied in een bepaalde periode in onze relatie. De tijd dat de kinderen klein waren en ik me niet zo lekker in mijn vel voelde zitten. Saai, mannen die op straat niet meer naar je omkeken (dacht je) en veel te druk met alles en dan moet dit ook nog eens, een avond wilde sex en liefst toch wel een paar keer per week. Terwijl je het liefste even tijd had voor jezelf. Geen gehang aan je (dat doen die kinderen al de hele dag)
Oplossing heb ik dus niet maar wel een bevestiging dat het inderdaad in meer relatie's zo nu eenmaal gaat. Je bent niet meer 20 ziet er neit meer uit als 20 (en dat is ook niet altijd leuk om te zien in de spiegel) maar je man verwacht nog wel dat het net zo gaat als toen jullie 20 hevig verliefd en niet zo voor handen waren voor elkaar. Want toen zag je elkaar misschien weer na een paar dagen waar je nu denk het kan morgen.....enz uitstellen dus omdat je toch weer de zin niet echt hebt en hoopt dat het morgen beter is.
Komt wel weer maar dan moet ze straks wel die knop weer kunnen omzetten, wij swingen nu 7 jaar met elkaar en maken weer heel veel spannende dingen mee waaronder al die dingen waar jullie toen over fantaseerde.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 juli 2008 om 09:45
overigens als jij vreemd zou gaan wat donkeyshot al aangeeft kun je inderdaad gerust antwoorden "zo gaat dat nu eenmaal." mannen die spannende sex missen lossen dat vaak zo op. Alleen wordt het dan wel haar probleem.
Niet dat ik je dat aanraad, mijn man is niet vreemdgegaan, zei dat hij het zelf ook kon oplossen omdat ie nog handjes had en er niets aan vond als ik geen zin had. Ook niet ideaal uiteraard niet, wij hebben er ook veel gesprekken over gehad. Maar wij hebben het in liefde opgelost dat dit verschil ontstond in behoefte. DAt het geen onwil maar onmacht was. Dat ik dolgraag een pil had gehad die me in dat sexbeest verandere dat mijn man zo graag zag.
ik zag dus wel het probleem mede omdat ik toen veel minder hoorde dat het zo vaak voorkwam. Het is ook een gezamelijk probleem, maar een oplossing als geen zin is niet zo makkelijk op te lossen, daarvoor zal eerst moeten weten waar het in zit. Ik zelf denk dat zij haar prioriteiten elders heeft liggen en in dat weekeind dat jij vrij plijt alleen maar blij is dat ze eens aan haarzelf toe komt.
Niet dat ik je dat aanraad, mijn man is niet vreemdgegaan, zei dat hij het zelf ook kon oplossen omdat ie nog handjes had en er niets aan vond als ik geen zin had. Ook niet ideaal uiteraard niet, wij hebben er ook veel gesprekken over gehad. Maar wij hebben het in liefde opgelost dat dit verschil ontstond in behoefte. DAt het geen onwil maar onmacht was. Dat ik dolgraag een pil had gehad die me in dat sexbeest verandere dat mijn man zo graag zag.
ik zag dus wel het probleem mede omdat ik toen veel minder hoorde dat het zo vaak voorkwam. Het is ook een gezamelijk probleem, maar een oplossing als geen zin is niet zo makkelijk op te lossen, daarvoor zal eerst moeten weten waar het in zit. Ik zelf denk dat zij haar prioriteiten elders heeft liggen en in dat weekeind dat jij vrij plijt alleen maar blij is dat ze eens aan haarzelf toe komt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 juli 2008 om 10:03
Heel herkenbaar jouw verhaal, Doddie. Alleen met het verschil dat mijn man toen wel is vreemdgegaan. Achteraf gezien was dat DE eye-opener voor mij. Ik ging weer mijn best doen voor hem en opeens kon ik wel weer het 'seksbeest' van in het begin zijn. Dit vertel ik niet om je het vreemdgaan aan te raden want het was ook een ellendige periode maar meer om aan te geven dat heel veel vrouwen met kleine kinderen zo'n periode hebben.
maandag 21 juli 2008 om 10:07
Hallo,
1.5 uur per jaar?! Het is duidelijk dat jullie een open paar zijn, waarin veel gepraat wordt met een wederzijdse eerlijkheid, lijkt me als ik uw brief lees. Als er ondanks deze openheid geen oplossing gevonden is vrees ik dat het niet aan de communicatie ligt.
Als uw vrouw geen zin heeft, en u wel is het misschien een goed idee voor u om uw genot elders te zoeken. Dit zou uw vrouw waarschijnlijk kunnen accepteren, omdat het duidelijk is dat zij de remmende factor is ( wat niet betekent dat ze iets 'fout' doet of zo) Inderdaad neemt de lust af met de jaren en de routine, maar in jullie paar staat de balans wel erg scheef. Het lijkt me wel het beste om dit met uw vrouw vooraf te bepraten uiteraard, dus niet achter haar rug op zoek gaan naar een partner. Succes.
1.5 uur per jaar?! Het is duidelijk dat jullie een open paar zijn, waarin veel gepraat wordt met een wederzijdse eerlijkheid, lijkt me als ik uw brief lees. Als er ondanks deze openheid geen oplossing gevonden is vrees ik dat het niet aan de communicatie ligt.
Als uw vrouw geen zin heeft, en u wel is het misschien een goed idee voor u om uw genot elders te zoeken. Dit zou uw vrouw waarschijnlijk kunnen accepteren, omdat het duidelijk is dat zij de remmende factor is ( wat niet betekent dat ze iets 'fout' doet of zo) Inderdaad neemt de lust af met de jaren en de routine, maar in jullie paar staat de balans wel erg scheef. Het lijkt me wel het beste om dit met uw vrouw vooraf te bepraten uiteraard, dus niet achter haar rug op zoek gaan naar een partner. Succes.
maandag 21 juli 2008 om 10:09
ja dat kan, moet eerlijk zeggen dat ik het wel had begrepen in die tijd en misschien zelf wel een oplossing vond. Ik kon het in ieder geval niet opbrengen. Maar misschien als het was gebeurd hadden weer al die hormonen opgespeelt, de onzekerheden van begin en de bevestiging weer krijgen. Maar het is wel een linke en ook rot periode die je ingaat want het kan je ook je relatie kosten. Het is dus een beetje russischroulette spelen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 juli 2008 om 10:14
We horen maar 1 kant he en beide kunnen daarin wat overdrijven om het probleem als probleem te brengen :-)
Wil er mee niet zeggen dat het overdreven is maar wel dat de gene die meer sex wil het kan vertalen als "we hebben nooit meer sex" en de ander vind dat ze best nog wel geregeld sexen.
Wil er mee niet zeggen dat het overdreven is maar wel dat de gene die meer sex wil het kan vertalen als "we hebben nooit meer sex" en de ander vind dat ze best nog wel geregeld sexen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 juli 2008 om 10:39
Quote ' MIJN BELANGRIJKSTE VRAAG is het nou echt zo normaal dat sex na bv 7 jaar samen zoveel minder wordt? Begrijp best dat het allemaal anders wordt maar mijn vrouw is nog maar een schim van wie zo ooit was in bed. En als alles verder in je relatie goed is zou dit dan voor jullie een rede zijn om er een eind aan te maken? '
Sex is erg belangrijk in een relatie, het is het verschil tussen een vriendschap en een partnerschap, om het zo maar te noemen. Er zijn veel paren die bij elkaar blijven voor de geborgenheid, het herkenbare, de kinderen, de financiele vertrouwdheid enz. enz. ook al hebben ze geen sexleven. Een partner zoeken buiten de relatie, dus een vriendin voor u, kan een alternatief zijn. Deze buitenechtelijke relatie hoeft geen jaren of zo te duren, maar kan van korte duur zijn, en kan uw 'echte' relatie verbeteren, zelfs redden. Succes.
Sex is erg belangrijk in een relatie, het is het verschil tussen een vriendschap en een partnerschap, om het zo maar te noemen. Er zijn veel paren die bij elkaar blijven voor de geborgenheid, het herkenbare, de kinderen, de financiele vertrouwdheid enz. enz. ook al hebben ze geen sexleven. Een partner zoeken buiten de relatie, dus een vriendin voor u, kan een alternatief zijn. Deze buitenechtelijke relatie hoeft geen jaren of zo te duren, maar kan van korte duur zijn, en kan uw 'echte' relatie verbeteren, zelfs redden. Succes.
maandag 21 juli 2008 om 10:44
Meneer Holland, het hoeft toch niet iets blijvends te zijn? Zoals Doddie en ik al aangaven hebben heel veel vrouwen met kleine kinderen zo'n periode in hun leven. Mijn man zocht het toen wel elders, maar je moet wel een hele sterke relatie hebben om daar weer bovenop te komen.Lijkt me een te groot risico...
maandag 21 juli 2008 om 10:50
Nee dat is niet normaal. Mijn verhaal: man en ik zijn ruim 8 jaar bij elkaar, maar het staat er ongeveer hetzelfde bij als jou (al ligt de frequentie hier gelukkig wel hoger, denk aan 1 keer per week) Neemt niet weg dat ik véél vaker wil (en hier zijn ook kleintjes, 1 van bijna 2 en 1 van bijna 5 maanden). De opmerking van Doddie (zie hieronder) en Stewardess schieten bij mij ook een beetje verkeerd. Want het ligt niet alleen maar aan de vrouw.
Voorbeeld: twee weken geleden op maandag gesext...ik wilde dinsdag weer, maar man zei: alwéér? Ik ga niet elke dag sexen hoor.
Da's goed voor je eigenwaarde zeg
En na zoveel afwijzingen ga je op een gegeven moment niet eens meer proberen. Maarja, een sv vind ik absoluut geen optie, vreemdgaan ook niet. Maar wat dan wel? Kortom: TO ik voel met je mee, ik zit in dezelfde situatie.
maandag 21 juli 2008 om 11:02
Stewardess:
Het kan inderdaad tijdelijk zijn, dat hoop ik tenminste voor het betreffende paar. Daarom schreef ik ook dat de eventuele buitenechtelijke relatie tijdelijk kan zijn, en niet meteen jarenlang.
Sarah Scott:
Een sv is voor veel mensen te drastisch, en dat lijkt me vrij logisch om dat te vinden. Maar in hun geval , is het misschien niet te extreem, omdat ze in het begin van hun relatie, al zaten te denken over swingen, parenclubs enz. enz. In feite doet de man dus iets wat ze beiden hadden willen doen, alleen nu dus zonder de echtgenote. Maar inderdaad, ik heb natuurlijk ook niet het perfecte antwoord..
Het kan inderdaad tijdelijk zijn, dat hoop ik tenminste voor het betreffende paar. Daarom schreef ik ook dat de eventuele buitenechtelijke relatie tijdelijk kan zijn, en niet meteen jarenlang.
Sarah Scott:
Een sv is voor veel mensen te drastisch, en dat lijkt me vrij logisch om dat te vinden. Maar in hun geval , is het misschien niet te extreem, omdat ze in het begin van hun relatie, al zaten te denken over swingen, parenclubs enz. enz. In feite doet de man dus iets wat ze beiden hadden willen doen, alleen nu dus zonder de echtgenote. Maar inderdaad, ik heb natuurlijk ook niet het perfecte antwoord..
maandag 21 juli 2008 om 11:08
maandag 21 juli 2008 om 11:15
@Sarah Scott; ik ging van TO uit, niet een omgekeerde situatie, mijn excuus.
Mijn persoonlijke mening is dat je eigenlijk alleen kunt swingen of er een sv op na kunt houden als je relatie goed en stabiel is. Anders is de kans veel te groot dat je verliefd wordt op die ander met alle nare gevolgen vandien.
Mijn persoonlijke mening is dat je eigenlijk alleen kunt swingen of er een sv op na kunt houden als je relatie goed en stabiel is. Anders is de kans veel te groot dat je verliefd wordt op die ander met alle nare gevolgen vandien.
maandag 21 juli 2008 om 11:15
IvyRosa:
Uiteraard met medeweten van de partner!
Ik schreef reeds in mijn eerste reactie:' Het lijkt me wel het beste om dit met uw vrouw vooraf te bepraten uiteraard, dus niet achter haar rug op zoek gaan naar een partner. Succes.'
Waarom dacht u meteen dat dit ik bedoelde dat dit zonder medeweten van de partner zou gebeuren?
Uiteraard met medeweten van de partner!
Ik schreef reeds in mijn eerste reactie:' Het lijkt me wel het beste om dit met uw vrouw vooraf te bepraten uiteraard, dus niet achter haar rug op zoek gaan naar een partner. Succes.'
Waarom dacht u meteen dat dit ik bedoelde dat dit zonder medeweten van de partner zou gebeuren?
maandag 21 juli 2008 om 11:17
Nou mijn voorbeeld gaf al aan dat dat bij ons dus niet het belangrijkste was anders waren we misschien ook uit elkaar gegaan. Ik ben het ook niet eens dat sex de relatie maakt. Er is sex geweest en jullie hebben kinderen dus die relatie en die sex was er. je kan ook invalide worden en niet meer kunnen sexen, verlaat je je partner dan ook en vind je ook dat je dan geen relatie meer hebt of is dat nu het in voor en tegenspoed. voor elkaar blijven zorgen omdat je van elkaar houd?
als sex voor jou heel belangrijk is kan dat maken dat jij wel je relatie zou verbreken. Maar hoe zou je het zelf vinden als je partner je daarvoor zou verlaten als het jou zou overkomen? Er hoeft maar een burn out te komen en jij kan ook wel eens minder zin hebben, Baan kwijt en vrouw weg dan?
Ik denk dat zo'n honderd jaar geleden deze vraag ook niet aan de orde was, toen had je sex en werd dat minder omdat er geen kinderen meer mochten komen. Aanvaarde men dat en wat het inderdaad gewoon en nee men ging niet uit elkaar want je hoorde niet eens van andere hoe hun sexleven was. Dus had je ook niet wat normaal was in een relatie. Je bleef bij elkaar en zorgde voor elkaar.
Nu er anticonceptie is is die vraag er ineens wel, ga je uit elkaar als de sex minder wordt.
Wij vonden onze relatie meer dan sex. Een keuze voor elkaar, oud willen worden met elkaar. een probleem is zo groot als je het zelf wil maken. en hoe groter jij het maakt hoe onmogelijker je relatie wordt.
dat is dus voor iedereen verschillend. Hoe belangrijk vind JIJ het?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 juli 2008 om 11:25
tsja...zo kúnnen die dingen wel eens gaan als je er niks aan doet en niet bereid bent er wat aan te doen. Maar ik vind dat je in een relatie naar elkaar luistert en het zo goed mogelijk probeert te hebben samen. Als de één zich zo onprettig voelt bij een situatie die jullie beiden aangaat zeg je dan, naar mijn mening, niet "ja, zo gaat dat nou eenmaal" (zoek het lekker uit dus)
Hoe probeer je over dit probleem te praten met haar? Wat zeg je dan? Misschien voelt zich zich daardoor aangevallen. Of misschien heeft ze zelf het gevoel dat ze "faalt" omdat ze minder zin heeft en jou niet "blij kan maken" (even kort door de bocht)
Ik denk dat het probleem niet zo zeer is of jullie nou 1 of 100 keer per jaar sex hebben, maar de manier waarop zij op jou reageert. Voor mij is het belangrijk in een relatie dat ik bij de ander terecht kan, dat ik het gevoel krijg dat mijn vriend er voor mij is, dat ik ook gehoord word als ik met hem wil praten. Ik denk dat dat in deze situatie bij jullie ook wel speelt, zij schuift alles op jou af en heeft eigenlijk helemaal geen zin om naar jou te luisteren (wat dit betreft, zo interpreteer ik het uit jouw verhaal)
Hoe gaat het verder met jullie relatie?
Hoe probeer je over dit probleem te praten met haar? Wat zeg je dan? Misschien voelt zich zich daardoor aangevallen. Of misschien heeft ze zelf het gevoel dat ze "faalt" omdat ze minder zin heeft en jou niet "blij kan maken" (even kort door de bocht)
Ik denk dat het probleem niet zo zeer is of jullie nou 1 of 100 keer per jaar sex hebben, maar de manier waarop zij op jou reageert. Voor mij is het belangrijk in een relatie dat ik bij de ander terecht kan, dat ik het gevoel krijg dat mijn vriend er voor mij is, dat ik ook gehoord word als ik met hem wil praten. Ik denk dat dat in deze situatie bij jullie ook wel speelt, zij schuift alles op jou af en heeft eigenlijk helemaal geen zin om naar jou te luisteren (wat dit betreft, zo interpreteer ik het uit jouw verhaal)
Hoe gaat het verder met jullie relatie?
maandag 21 juli 2008 om 11:28
Nee in jouw voorbeeld ligt het aan de man die minder zin heeft en daarom ook bij hem. Het is ook niet zo dat je je partner niet meer aantrekkelijk of niet goed in bed. Hoewel achteraf is gebleken dat wij sexueel wel heel erg verschillend zijn. Was dat ook mede een oorzaak. Maar dat weet ik nu en toen niet.
En wat zeker ook waar is is dat de partner die meer sex wil zich niet realiseert dat hij op ander gebied misschien niet meer die persoon was van toen. Minder romatisch? Minder attent, minder op zijn kleding letten? minder aan opbouw doen?
Ik zeg niet dat het zo is bij TO maar wel dat mannen vaak ook niet meer zijn zoals ze zijn toen ze hun vrouw leerde kennen. Ook die veranderen toch met de jaren? Of is voetbal en de pc daar ook wel eens belangrijker dan met je vrouw mee gaan?
Dus nee het hoeft niet altijd aan de vrouw te liggen maar als er problemen liggen bij een vrouw die geen zin heeft hoeft het zeker niet te liggen aan hun relatie of aan hun partner. In mijn geval zeker niet. Ik zat gewoon niet lekker in mijn vel, voelde me niet sexy en begeerlijk. Mijn tijd was voor mijn gevoel een beetje geweest, gesetteld met kindertjes. En dat was een mooie en fijne tijd maar het maakte andere gevoelens en prioriteiten in me los dan toen ik nog geen kinderen had en we het nog in de gang bij onze ouders deden bij het afscheid. Toen pikte je die momenten, nu dacht ik, morgen ga hem verrassen, om dan toch die dag erop het niet op te kunnen brengen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Je andere reactie was m.i. te algemeen en "vrouwen over 1 kam scherend"
