"zo gaan dat soort dingen nu eenmaal......................."

Laat ik kort bij het begin beginnen. Ik heb een lieve vriendin, we zijn 7 jaar samen. Ik ben 32 zei is 35, we staan samen midden in een leuk leven. De laatste 2 jaar ofzo gaat het op sex gebied erg bergafwaarts, het eerst jaar van onze relatie was niks ons te gek. De Pabo werd 5 keer doorgelezen, we bestelde van alles. We keken samen weleens een pornootje of rookte een jointje, de bestelde speelgoedjes verdwenen in alle gaatjes bij ons allebei. We stuurde elkaar geile sms-jes en deden het op de raarste plaatsen en momenten, we hadden nog allerlei wilde plannen, parenclub, trio's etc, we waren echt wilder dan wild.



Na onze eerste 2 jaar samen werd het al heel snel veel minder, ik dacht eerst nog. We hebben het te druk, we zijn net samen papa en mama geworden, het komt nog wel. Maar nu zoveel jaar later weet ik het zeker, het gaat niet meer komen. We hebben nu gemiddeld 1,5 uur seks per jaar, ik kan er de klok op gelijk zetten. Om de 4 a 6 weken op zondag avond, is het met 10 minuten weinig fantasie volle actie gedaan. Het is allemaal zo voorspelbaar aan het worden, spanning 0,0. Tuurlijk ben ik daar zelf bij maar ik heb aan alles al lang gemerkt dat het voor haar niet zo uitgebreid meer hoeft als vroeger. Als ik me de speelgoedjes aan kwam zei ze steen vast, ach die hebben we toch niet meer nodig al dat gedoe.



Ik probeer hier al 1,5 jaar samen met haar over te praten omdat ik gewoon merk dat ik er erg verdrietig over ben. Helaas voel ik me niet echt serieus genomen, afgelopen week weer een discussie omdat ik me er helemaal niet lekker onder voel, voornamelijk heb ik het gevoel dat ze veel minder gek op me is dan vroeger ook zei dat ik het gevoel had dat het maar mijn probleem was i.p.v. ons probleem. Zegt ze "het is toch ook jouw probleem dat je van die hoge verwachtingen hebt?" Ik zei dat het me leek dat je binnen een relatie altijd samen moet proberen te zoeken naar een oplossing. Ze zei "Ik kan nu eenmaal niet meer zin maken, simpel, jij denkt dat alles altijd zo als vroeger kan blijven maar zo werkt het niet, zo gaan dat soort dingen nu eenmaal in een relatie .



Waar het eigenlijk nu op neer komt is dat ik het gevoel heb dat de gehele situatie voor haar heel normaal is en dat ik maar een probleem heb waar zei niks aan kan doen, wil doen. Ik ging met een bepaalde verwachting een relatie aan maar had eerlijk gezegd niet verwacht dat we nu na 7 jaar hier zouden staan.



Ik ben gek op haar geworden om hoe ze was, lief, gezellig maar ook super geil. Dit speelde zeker wel mee omdat het met vorige vriendinnetjes op sex gebied maar zozo was dacht ik bij haar wow dit is d'r. Zij viel op mij omdat ik gezellig vrolijk en verzorgend en omdat je met me kan lachen. Wat als ik ineens een stuk chagrijn zou worden?



Laat ik een voorbeeld geven, we gaan regelmatig in het weekeind naar haar of mijn familie. Stel dat ik nu ineens zeg "Nou al die familie bezoekjes dat hoeft van mij niet meer zo, eens in de 4 a 6 weken effe bij je ouders langs vindt ik meer dan genoeg". Ik weet zeker dat ze hier pissig over wordt, als ik dan zou zeggen, "zo gaan dat soort dingen nu eenmaal, als je langer samen bent worden dat soort dingen minder". Wat ik bedoel te zeggen is dat je in een relatie heel veel dingen bij wilt houden, je moet je huis schoonmaken, je familie en vrienden bezoeken, boodschappen doen etc. Niet altijd heb je hier evenveel zin in maar je doet het wel, waarom krijgt sex dan zo'n ondergeschoven plek? Ik denk dat ik het wel weet, niemand ziet of merkt dat je dit verwaarloosd. Als je andere dingen laat versloffen is de sociale controle hierop veel groter.



Ik heb echt van alles geprobeerd en ik lees ook de viva en de flair van mijn vrouwtje, maar serieus niks werk. Dit weekend is ons kindje logeren, kruipt ze rustig op zaterdag avond met een boek op bed en gaat ze lekker vroeg slapen want ze is moe. We hebben net 3 weken vakantie gehad. Ik probeer haar veel werk in huis uit handen te nemen, de weekeinden minder vol te plannen met afspraken. We gaan weer eens wat vaker samen op stap, maar niks helpt ik weet het echt niet meer en het gevoel dat ik er maar alles aan moet doen en zei het tot MIJN PROBLEEM bombardeert zitten me helemaal dwars.



Aangezien het dus allemaal MIJN PROBLEEM is ga IK maar op zoek naar een oplossing. Keer vreemdgaan keer naar de hoeren, keer helemaal uit me dak gaan (ik maak nooit schreeuwend ruzie blijf ALTIJD rustig) een Sexvriendin zoeken? Ik weet het nog niet.



MIJN BELANGRIJKSTE VRAAG is het nou echt zo normaal dat sex na bv 7 jaar samen zoveel minder wordt? Begrijp best dat het allemaal anders wordt maar mijn vrouw is nog maar een schim van wie zo ooit was in bed. En als alles verder in je relatie goed is zou dit dan voor jullie een rede zijn om er een eind aan te maken?