Seks
alle pijlers
Seksklets, deel 59
zondag 12 maart 2017 om 16:29
Dat is heel verdrietig inderdaad. Voor mij ondenkbaar, ik heb de leukste ouders die er zijn maar wat zou het me verdriet doen als ze mij en mijn keuzes zo zouden afkeuren. Niet alleen verdrietig voor mij maar zeker ook voor hun, de angst dat de buitenwereld ziet wat er werkelijk aan de hand is, dat kan alleen maar kwellend zijn.
Ik geloof dat ik mijn trioman gevonden heb. Alleen... nu gaat Henk het ineens spannend vinden! Oh my.
Ik geloof dat ik mijn trioman gevonden heb. Alleen... nu gaat Henk het ineens spannend vinden! Oh my.
.
zondag 12 maart 2017 om 18:13
quote:Abramovic schreef op 12 maart 2017 @ 16:21:
Stel dat ik mijn vriendin ooit ten huwelijk zou vragen (waar ik serieus wel over nadenk) dan zou ik dat uit wraak op hun 30 jarig huwelijksfeest willen doen.
Dat zou ik niet doen hoor, maar wel in mijn fantasie.
Inmiddels kan ik het veel beter loslaten hoor! Sinds we samenwonen voel ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt en dat het draait om ons geluk en onze relatie. Dat mijn ouders daardoor nooit langskomen of het contact zakelijk willen houden, dat is aan hun.
Maar als ik dan zie hoe mijn schoonouders zijn, dan steekt het wel enorm, maar ben ook erg blij dat ik zulke lieve schoonouders heb : )Ik vind het ook ontzettend moeilijk om voor te stellen dat je als ouders zo reageert. En ik kan me dan weer wel goed voorstellen dat het heel wat met je doet. Zou je die band met je ouders anders willen? Dus niet de vraag of je zou willen dat je ouders andere personenen zouden zijn, maar zou je willen dat jullie band gewoon veel beter is, ook tussen hun en je vriendin? Zo ja, dan is het misschien wel leuk om de vraag in een apart topic te stellen; hoe je dat voor elkaar zou kunnen krijgen en of anderen diezelfde ervaring hebben?
Stel dat ik mijn vriendin ooit ten huwelijk zou vragen (waar ik serieus wel over nadenk) dan zou ik dat uit wraak op hun 30 jarig huwelijksfeest willen doen.
Dat zou ik niet doen hoor, maar wel in mijn fantasie.
Inmiddels kan ik het veel beter loslaten hoor! Sinds we samenwonen voel ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt en dat het draait om ons geluk en onze relatie. Dat mijn ouders daardoor nooit langskomen of het contact zakelijk willen houden, dat is aan hun.
Maar als ik dan zie hoe mijn schoonouders zijn, dan steekt het wel enorm, maar ben ook erg blij dat ik zulke lieve schoonouders heb : )Ik vind het ook ontzettend moeilijk om voor te stellen dat je als ouders zo reageert. En ik kan me dan weer wel goed voorstellen dat het heel wat met je doet. Zou je die band met je ouders anders willen? Dus niet de vraag of je zou willen dat je ouders andere personenen zouden zijn, maar zou je willen dat jullie band gewoon veel beter is, ook tussen hun en je vriendin? Zo ja, dan is het misschien wel leuk om de vraag in een apart topic te stellen; hoe je dat voor elkaar zou kunnen krijgen en of anderen diezelfde ervaring hebben?
zondag 12 maart 2017 om 20:40
quote:Abramovic schreef op 12 maart 2017 @ 16:21:
Stel dat ik mijn vriendin ooit ten huwelijk zou vragen (waar ik serieus wel over nadenk) dan zou ik dat uit wraak op hun 30 jarig huwelijksfeest willen doen.
Dat zou ik niet doen hoor, maar wel in mijn fantasie.
Inmiddels kan ik het veel beter loslaten hoor! Sinds we samenwonen voel ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt en dat het draait om ons geluk en onze relatie. Dat mijn ouders daardoor nooit langskomen of het contact zakelijk willen houden, dat is aan hun.
Maar als ik dan zie hoe mijn schoonouders zijn, dan steekt het wel enorm, maar ben ook erg blij dat ik zulke lieve schoonouders heb : )
Ik denk dat je op de goede weg bent door je eigen weg te bewandelen en het probleem daar te laten waar het hoort, nl bij je ouders.
Hun reactie/ houding zegt álles over hun en niks over jou.
Loslaten is het toverwoord, hoe moeilijk en confronterend ook.
Zelf hoopte ik vroeger dat ik geadopteerd was .
Echt. En dat ik ooit mijn echte ouders kon opsporen. Alles beter als wat ik had.
Niet ieder mens is geschikt voor " goed" ouderschap.
Stel dat ik mijn vriendin ooit ten huwelijk zou vragen (waar ik serieus wel over nadenk) dan zou ik dat uit wraak op hun 30 jarig huwelijksfeest willen doen.
Dat zou ik niet doen hoor, maar wel in mijn fantasie.
Inmiddels kan ik het veel beter loslaten hoor! Sinds we samenwonen voel ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt en dat het draait om ons geluk en onze relatie. Dat mijn ouders daardoor nooit langskomen of het contact zakelijk willen houden, dat is aan hun.
Maar als ik dan zie hoe mijn schoonouders zijn, dan steekt het wel enorm, maar ben ook erg blij dat ik zulke lieve schoonouders heb : )
Ik denk dat je op de goede weg bent door je eigen weg te bewandelen en het probleem daar te laten waar het hoort, nl bij je ouders.
Hun reactie/ houding zegt álles over hun en niks over jou.
Loslaten is het toverwoord, hoe moeilijk en confronterend ook.
Zelf hoopte ik vroeger dat ik geadopteerd was .
Echt. En dat ik ooit mijn echte ouders kon opsporen. Alles beter als wat ik had.
Niet ieder mens is geschikt voor " goed" ouderschap.
zondag 12 maart 2017 om 21:21
Wat een lieve, warme reacties...word er stil van. Dankjewel hiervoor..
En Feetje naar om te lezen wat je schrijft
Loslaten is inderdaad het toverwoord, alleen gaat daar heel wat tijd, pijn en verdriet overheen. We hebben allemaal maar 1 leven en 1 "hier en nu" en zo probeer ik en ik hoop ook jij Feetje, te leven. Ipv gebukt gaan onder iets wat wat je laat voelen dat je moet óverleven.
Mochten mijn vriendin en ik ooit het geluk hebben om voor een kindje te zorgen, of het nu ons eigen kind of en adoptie/pleegkindje is, dan hoop ik dat ik het allemaal anders doe.
En Feetje naar om te lezen wat je schrijft
Loslaten is inderdaad het toverwoord, alleen gaat daar heel wat tijd, pijn en verdriet overheen. We hebben allemaal maar 1 leven en 1 "hier en nu" en zo probeer ik en ik hoop ook jij Feetje, te leven. Ipv gebukt gaan onder iets wat wat je laat voelen dat je moet óverleven.
Mochten mijn vriendin en ik ooit het geluk hebben om voor een kindje te zorgen, of het nu ons eigen kind of en adoptie/pleegkindje is, dan hoop ik dat ik het allemaal anders doe.
maandag 13 maart 2017 om 20:06
Intratuin rules!
Ik ben trouwens in kamp Feet, geen geneuk als er geklust moet worden, no way, alles op zn tiet.
Henk is aardig aan het idee gewend, we gaan maar eens een gesprekje met 3 aan, eens kijken hoe en wanneer we de eeehm neuzen 1 kant op kunnen krijgen.
Ik heb al een voorproefje gehad van "de neus". Damn, niet slecht!
Ik ben trouwens in kamp Feet, geen geneuk als er geklust moet worden, no way, alles op zn tiet.
Henk is aardig aan het idee gewend, we gaan maar eens een gesprekje met 3 aan, eens kijken hoe en wanneer we de eeehm neuzen 1 kant op kunnen krijgen.
Ik heb al een voorproefje gehad van "de neus". Damn, niet slecht!
.
