Seks
alle pijlers
Sexuele verschillen maken ons onzeker
dinsdag 25 maart 2008 om 18:18
Hallo allemaal,
mijn vriend en ik zijn sexueel nogal verschillend. Ik heb flink wat meer sexpartners gehad dan hij (hij 2) en heb ook verschillende dingen uitgeprobeerd. (standjes, oraal, anaal, etc). Daarbij houd ik ervan om vaak, lang en afwisselend stevig en lief sex te hebben, een paar keer van positie te wisselen en tenslotte samen klaar te komen waar ik wat handwerk bij nodig heb (dit leidt dus tot onhandige standjes).
Mijn vriend is meer van het type 'doe maar gewoon dat is al gek genoeg'. 2x per week maximaal een uur (incl voorspel, hij, en ik). Hij heeft niet zoveel met oraal, ik mag hem pijpen en vindt dat dan 'best lekker'. Dat hij mij zou likken is uitgesloten, laat staan anaal, speeltjes, porno, etc etc. Voor hem is het het lekkerst om gewoon onder of boven te n**ken tot hij klaar komt. Daarna wil hij best mij nog vingeren, al windt hem dat niet op.
Meestal komen we er wel uit: we doen allebei wat water bij de wijn, het is misschien wat minder gepassioneerd dan ik zou wensen, en misschien wat langduriger en ingewikkelder dan hij zou wensen.
Maar het leidt soms tot een erectieprobleem van zijn kant. (ca. 1x per maand, afgelopen weekeind 2x) Op zich geen punt, kan gebeuren. Afhankelijk wat hij wil laten we het dan, of doen we nog een poging. Maar als het vaker gebeurt gaan we allebei erg aan onszelf twijfelen. Ik denk dat hij mogelijk door mij geintimideerd is, door mijn ervaring, mijn initiatief, de soms onhandige standjes en misschien doordat hij weet dat ik het wel wat gepassioneerder zou willen. Hij twijfelt of hij wel een goede bedpartner voor mij is. Ik van mijn kant voel me dan 'schuldig' dat ik het hem niet makkelijker maak (al is het op zijn manier echt wel saai voor mij). Als hij erectieproblemen heeft twijfel natuurlijk ook enorm of het voor hem allemaal nog wel leuk en fijn is om met mij te vrijen.
We hebben het er wel over al tillen we er niet te 'zwaar' aan. Het is dan ook geen 'groot probleem' maar ik ben heel benieuwd of er anderen zijn met vergelijkbare ervaringen of tips.
mijn vriend en ik zijn sexueel nogal verschillend. Ik heb flink wat meer sexpartners gehad dan hij (hij 2) en heb ook verschillende dingen uitgeprobeerd. (standjes, oraal, anaal, etc). Daarbij houd ik ervan om vaak, lang en afwisselend stevig en lief sex te hebben, een paar keer van positie te wisselen en tenslotte samen klaar te komen waar ik wat handwerk bij nodig heb (dit leidt dus tot onhandige standjes).
Mijn vriend is meer van het type 'doe maar gewoon dat is al gek genoeg'. 2x per week maximaal een uur (incl voorspel, hij, en ik). Hij heeft niet zoveel met oraal, ik mag hem pijpen en vindt dat dan 'best lekker'. Dat hij mij zou likken is uitgesloten, laat staan anaal, speeltjes, porno, etc etc. Voor hem is het het lekkerst om gewoon onder of boven te n**ken tot hij klaar komt. Daarna wil hij best mij nog vingeren, al windt hem dat niet op.
Meestal komen we er wel uit: we doen allebei wat water bij de wijn, het is misschien wat minder gepassioneerd dan ik zou wensen, en misschien wat langduriger en ingewikkelder dan hij zou wensen.
Maar het leidt soms tot een erectieprobleem van zijn kant. (ca. 1x per maand, afgelopen weekeind 2x) Op zich geen punt, kan gebeuren. Afhankelijk wat hij wil laten we het dan, of doen we nog een poging. Maar als het vaker gebeurt gaan we allebei erg aan onszelf twijfelen. Ik denk dat hij mogelijk door mij geintimideerd is, door mijn ervaring, mijn initiatief, de soms onhandige standjes en misschien doordat hij weet dat ik het wel wat gepassioneerder zou willen. Hij twijfelt of hij wel een goede bedpartner voor mij is. Ik van mijn kant voel me dan 'schuldig' dat ik het hem niet makkelijker maak (al is het op zijn manier echt wel saai voor mij). Als hij erectieproblemen heeft twijfel natuurlijk ook enorm of het voor hem allemaal nog wel leuk en fijn is om met mij te vrijen.
We hebben het er wel over al tillen we er niet te 'zwaar' aan. Het is dan ook geen 'groot probleem' maar ik ben heel benieuwd of er anderen zijn met vergelijkbare ervaringen of tips.
anoniem_57584 wijzigde dit bericht op 25-03-2008 18:26
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 25 maart 2008 om 20:31
dinsdag 25 maart 2008 om 20:36
@kwikzilver
Het kan best zijn dat hij zich wat geintimideerd voelt omdat jij meer ervaring hebt, ik denk dat hij zich daardoor ook een beetje onzeker voelt hij vraagt zich dan misschien wel af of hij het naar jou inziens goed doet.
Het is belangrijk hem te laten weten dat hij het goed doet (hem meer zelfvetrouwen geven) en voorzichtig met elkaar nieuwe dingen uitproberen.
@Vl43inder
Iemand die een fetisjist is raakt vaak opgewonden van het onderwerp.
Sommige mensen kunnen geen seks hebben zonder hun fetish sommige mensen kunnen ook seks zonder hun fetish hebben.
Het is voor hem natuurlijk veel interesanter wanneer jij iets met rubber doet.
Echter is het belangrijk hem niet te vaak om zijn wenke te bediennen zodat hij ook wat meer aandacht voor jou krijgt en seks zonder zijn fetish.
En het erectie probleem in combi met zijn fetish maakt hem onzekerder.
Dat jij je probeert in te leven is ook een goed punt.
En vaak is het zo dat een fetisjist niet per se seks wilt tijden het uitoefenen van de fetish.
Misschien is een keer een goed gesprek met elkaar hebben?
Het kan best zijn dat hij zich wat geintimideerd voelt omdat jij meer ervaring hebt, ik denk dat hij zich daardoor ook een beetje onzeker voelt hij vraagt zich dan misschien wel af of hij het naar jou inziens goed doet.
Het is belangrijk hem te laten weten dat hij het goed doet (hem meer zelfvetrouwen geven) en voorzichtig met elkaar nieuwe dingen uitproberen.
@Vl43inder
Iemand die een fetisjist is raakt vaak opgewonden van het onderwerp.
Sommige mensen kunnen geen seks hebben zonder hun fetish sommige mensen kunnen ook seks zonder hun fetish hebben.
Het is voor hem natuurlijk veel interesanter wanneer jij iets met rubber doet.
Echter is het belangrijk hem niet te vaak om zijn wenke te bediennen zodat hij ook wat meer aandacht voor jou krijgt en seks zonder zijn fetish.
En het erectie probleem in combi met zijn fetish maakt hem onzekerder.
Dat jij je probeert in te leven is ook een goed punt.
En vaak is het zo dat een fetisjist niet per se seks wilt tijden het uitoefenen van de fetish.
Misschien is een keer een goed gesprek met elkaar hebben?
dinsdag 25 maart 2008 om 20:40
dinsdag 25 maart 2008 om 20:46
Bedankt voor je reactie. Helaas is het hebben van een goed gesprek niet zo eenvoudig als het lijkt. We hebben daar ook al relatietherapie voor gehad. Hij zegt niets over emotionele zaken, ik kan hierover dus eigenlijk alleen tegen hem praten, niet met hem. Zijn reacties op mijn vragen zijn in de trant van "zo ben ik nou eenmaal", "ja, weet ik ook niet" enzo. En bovendien, ik weet al dat het hem ook onzeker maakt, ik weet dat hij zich schaamt, ik weet dat hij fantasien heeft die hij niet met mij wilt delen, ik weet dat ik voor hem niet zo opwindend ben, waar moeten we het nog over hebben?
dinsdag 25 maart 2008 om 23:10
Hoi vlinder en Roobie, ik ben er weer... was even naar een afspraak.
Haha vlinder, ik kan me voorstellen dat de beschrijving van tantra die je gepost hebt niet echt pas in het plaatje van rubber. Jammer he want het klinkt wel heerlijk. Volgens mij is tantra voor mijn vriend niks: minstens 2 uur! en dan massage-olie en al dat gedoe... nee dan gaat hij liever lekker met me hardlopen. ook erotisch
Roobie ik vind het ook knap hoe je ermee omgaat. Het sexueel niet compatibel zijn is uiteraard een terugkerend topic hier. En in geen enkele relatie ben je op alle punten compatibel dus dat is het argument om ermee te leren leven. Maar leuk is anders.
Jeanine, dank voor je reactie. Ik realiseer me dat ik soms meer moeite kan doen om hem bevestiging te geven. As ik het heelijk vond dan laat ik dat altijd weten en dat is ook best vaak. Maar hij merkt natuurlijk wel tijdens het vrijen dat we af en toe behoorlijk aan het klungelen zijn samen. (standjes, slappe, of het is niet opwindend genoeg voor mij). En het is leugenachtig om te doen of het geweldig is terwijl je allebei weet dat het een beetje geklungel is.
Tegenstrijdig: om het beter te krijgen moet hij meer zelfvertrouwen krijgen, als ik hem zelfvertrouwen geef (het is gewldig zo) is er geen noodzaak meer om het (voor mij) beter te krijgen. Dat is mijn dilemma....
Ik had hem net nog aan de telefoon (we wonen niet samen) en dan vind ik hem zo lief! heerlijk kletsen... de dag doornemen, lieve woordjes....ik ben echt stapel op hem!
Haha vlinder, ik kan me voorstellen dat de beschrijving van tantra die je gepost hebt niet echt pas in het plaatje van rubber. Jammer he want het klinkt wel heerlijk. Volgens mij is tantra voor mijn vriend niks: minstens 2 uur! en dan massage-olie en al dat gedoe... nee dan gaat hij liever lekker met me hardlopen. ook erotisch
Roobie ik vind het ook knap hoe je ermee omgaat. Het sexueel niet compatibel zijn is uiteraard een terugkerend topic hier. En in geen enkele relatie ben je op alle punten compatibel dus dat is het argument om ermee te leren leven. Maar leuk is anders.
Jeanine, dank voor je reactie. Ik realiseer me dat ik soms meer moeite kan doen om hem bevestiging te geven. As ik het heelijk vond dan laat ik dat altijd weten en dat is ook best vaak. Maar hij merkt natuurlijk wel tijdens het vrijen dat we af en toe behoorlijk aan het klungelen zijn samen. (standjes, slappe, of het is niet opwindend genoeg voor mij). En het is leugenachtig om te doen of het geweldig is terwijl je allebei weet dat het een beetje geklungel is.
Tegenstrijdig: om het beter te krijgen moet hij meer zelfvertrouwen krijgen, als ik hem zelfvertrouwen geef (het is gewldig zo) is er geen noodzaak meer om het (voor mij) beter te krijgen. Dat is mijn dilemma....
Ik had hem net nog aan de telefoon (we wonen niet samen) en dan vind ik hem zo lief! heerlijk kletsen... de dag doornemen, lieve woordjes....ik ben echt stapel op hem!
woensdag 26 maart 2008 om 09:01
Het vervelende van problemen met seks is, dat er nadruk op seks komt te liggen.
Seks is het beste als je jezelf geheel kunt overgeven aan je gevoel. Niet nadenken, gewoon overgeven aan lust.
Als er problemen zijn met seks, gebeurd juist wat er niet moet gebeuren, je gaat erover nadenken.
Hoe kan het beter, moet ik er iets van zeggen of niet, enz enz.
Dodelijk voor de lust.
Ook al zeg je niets, non verbaal is het allang "gecommuniceerd". Er komt druk op de seks te staan en er moet gepresteerd worden i.p.v. genoten.
De ander dient tevreden gesteld te worden, want het gaat niet naar wens. En ziedaar, ook nog een weigering.
Pffff, nog meer stress.
Je openingspost, TO, staat bol van de verontschuldigingen.
We komen er wel uit, we tillen er niet te zwaar aan, geen punt, kan gebeuren enz enz.
Juist door deze houding pak je ook niet echt door. Je partner weet niet hoe erg je het eigenlijk WEL vind.
Hij weet niet dat het je eigenlijk HEEL VEEL kan schelen en dat je het een GROOT probleem vind.
Ja, het is moeilijk om daarvoor uit te komen. Dit doen, kan je echter wel helpen om voor dit probleem de aandacht te krijgen die het verdient.
Seks is het beste als je jezelf geheel kunt overgeven aan je gevoel. Niet nadenken, gewoon overgeven aan lust.
Als er problemen zijn met seks, gebeurd juist wat er niet moet gebeuren, je gaat erover nadenken.
Hoe kan het beter, moet ik er iets van zeggen of niet, enz enz.
Dodelijk voor de lust.
Ook al zeg je niets, non verbaal is het allang "gecommuniceerd". Er komt druk op de seks te staan en er moet gepresteerd worden i.p.v. genoten.
De ander dient tevreden gesteld te worden, want het gaat niet naar wens. En ziedaar, ook nog een weigering.
Pffff, nog meer stress.
Je openingspost, TO, staat bol van de verontschuldigingen.
We komen er wel uit, we tillen er niet te zwaar aan, geen punt, kan gebeuren enz enz.
Juist door deze houding pak je ook niet echt door. Je partner weet niet hoe erg je het eigenlijk WEL vind.
Hij weet niet dat het je eigenlijk HEEL VEEL kan schelen en dat je het een GROOT probleem vind.
Ja, het is moeilijk om daarvoor uit te komen. Dit doen, kan je echter wel helpen om voor dit probleem de aandacht te krijgen die het verdient.
woensdag 26 maart 2008 om 11:35
Waarom niet? Jij gaat ook mee in zijn rubber fetisj toch? Tantra spreekt mij persoonlijk erg aan. Ik heb geen idee of het geschikt is om seksuele verschillen te overbruggen. Als je het er samen mee eens bent om er aan te beginnen ben je denk ik al een hele stap vooruit. Een van de leuke kanten van tantra vind ik dat het zo relaxt is. Er is geen druk, geen dwang tot 'presteren'.
woensdag 26 maart 2008 om 11:55
woensdag 26 maart 2008 om 12:12
Hier heb ik even lang over na moeten denken HVJ.
Ja en nee denk ik. Het heeft me in het begin van de relatie erg bezig gehouden, heb het zelfs een keer uitgemaakt omdat ik verlangde naar een meer gepassioneerde sexuele relatie. Echter ik heb ook gezien dat we wel steeds meer naar elkaar toegroeien, ik heb wat minder hoge verwachtingen en mijn vriend doet erg zijn best om me tegemoet te komen en dat waardeer ik enorm aan hem. Er is dus al een hele grote verbetering opgetreden sinds het begin. En ja, in die periode van crisis heb ik heel duidelijk laten weten hoe erg ik het vond, wat ik wel zou willen etc. Ik ben over het algemeen assertief genoeg, misschien dus te assertief waardoor hij onzekerder wordt.
De reden dat ik nu dit post, is omdat ik me afvraag of ik niet te ver ben gegaan in het hiermee bezig zijn, stapje voor stapje op elkaar aanpassen, tot het punt dat hij nu wat onzeker wordt.
Ondanks dat het een poos inderdaad een groot probleem is geweest, ervaar ik het nu toch niet meer zo. Als het zo blijft als het nu is, is het voor mij goed genoeg. Neemt niet weg dat het leuk zou zijn als er nog verdere 'verbetering' inzit en dat ik mij zijn onzekerheid leidend tot een slappe, wel aantrek.
Dat ik me steeds verontschuldig klopt denk ik wel. Je zou verwachten dat wanneer iemand een posting doet op het forum, als het mijn leven beheerst. Toch is dat hier niet het geval, en daar probeer ik met die 'disclaimers' uitdrukking aan te geven. Maar hartelijk dank voor voor je reactie!
anoniem_57584 wijzigde dit bericht op 26-03-2008 12:45
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
woensdag 26 maart 2008 om 15:21
woensdag 26 maart 2008 om 22:05
Wat bedoel je met de weigeringen HVJ, de erectieproblemen?
Laat ik dan voorop stellen dat die niet vaak voorkomen. Wij hebben 2keer per week sex, en dat is lekker. Niet heel speciaal, maar wel fijn. Meestal geen erectieprobleem, misschien 1 op de 10 keer. Toevallig afgelopen weekeind twee keer, waarna we er dus ook over praatten en hij uitsprak dat hij soms wat onzeker is, dat dat waarschijnlijk de oorzaak ervan is, en dat de erectieproblemen hem dan nog extra onzeker maken. En dat hij onzeker is bij mij, dat maakt mij dan weer onzeker.
Ik ben weggegaan omdat ik te weinig verbetering merkte, of wat er verbeterde ging me te langzaam. Er moest van mij echt iets veranderen om het tot een 'minimaal acceptabele ondergrens' te krijgen. Die veranderingen zijn ook zeker ingetreden gelukkig, van 1x per week naar 2x per week, standaard 's morgens en 's avonds even knuffelen, iets meer variatie, meer voorspel, ik word niet meer overgeslagen....
Het is voor mij nu dus echt wel op een zeer acceptabel niveau. Maar blijkbaar loopt hij wat op zijn tenen, gezien het feit dat hij onzeker is en daardoor soms wat moeite heeft zijn erectie te behouden.
Ik blijf bij hem om dat ik zielsveel van hem houd, de sex zeer acceptabel is, ik vertrouwen heb dat we waarschijnlijk langzaamaan nog wel meer naar elkaar toe zullen groeien. En mocht hij écht vaak erectieproblemen krijgen, dan gaan we gewoon hulp halen.
Dus... de 'weigeringen' zijn niet het probleem: ze zijn enkel symptoom van het feit dat ik misschien te veel van hem heb gevraagd.
Laat ik dan voorop stellen dat die niet vaak voorkomen. Wij hebben 2keer per week sex, en dat is lekker. Niet heel speciaal, maar wel fijn. Meestal geen erectieprobleem, misschien 1 op de 10 keer. Toevallig afgelopen weekeind twee keer, waarna we er dus ook over praatten en hij uitsprak dat hij soms wat onzeker is, dat dat waarschijnlijk de oorzaak ervan is, en dat de erectieproblemen hem dan nog extra onzeker maken. En dat hij onzeker is bij mij, dat maakt mij dan weer onzeker.
Ik ben weggegaan omdat ik te weinig verbetering merkte, of wat er verbeterde ging me te langzaam. Er moest van mij echt iets veranderen om het tot een 'minimaal acceptabele ondergrens' te krijgen. Die veranderingen zijn ook zeker ingetreden gelukkig, van 1x per week naar 2x per week, standaard 's morgens en 's avonds even knuffelen, iets meer variatie, meer voorspel, ik word niet meer overgeslagen....
Het is voor mij nu dus echt wel op een zeer acceptabel niveau. Maar blijkbaar loopt hij wat op zijn tenen, gezien het feit dat hij onzeker is en daardoor soms wat moeite heeft zijn erectie te behouden.
Ik blijf bij hem om dat ik zielsveel van hem houd, de sex zeer acceptabel is, ik vertrouwen heb dat we waarschijnlijk langzaamaan nog wel meer naar elkaar toe zullen groeien. En mocht hij écht vaak erectieproblemen krijgen, dan gaan we gewoon hulp halen.
Dus... de 'weigeringen' zijn niet het probleem: ze zijn enkel symptoom van het feit dat ik misschien te veel van hem heb gevraagd.
donderdag 27 maart 2008 om 03:13
Kwikzilver, een weigering, kan een gigantische impact hebben op een man. Dus een frequentie van 1 op 10 is heel hoog.
Die oorzaak kan dus de druk zijn, maar ook medicijn gebruik, drukte en stress. Of gewoon een andere visie hebben op wat opwindend is.
Erectie problemen, denk ik dus dat je die moet voorkomen als je het kunt, want op den duur zullen ze je sex leven niet verbeteren. Soms is het gewoon beter om een stapje terug te doen, zodat hij weer in zijn comfort zone zit. En dan vandaar uit weer probeert te groeien. Zodat hij meer plezier / ontspanning heeft, en ook makkelijker initiatieven kan ontplooien. Uiteraard kun je die stimuleren, zo van als je wilt, vind ik dit ook lekker.
Succes kreeft
Die oorzaak kan dus de druk zijn, maar ook medicijn gebruik, drukte en stress. Of gewoon een andere visie hebben op wat opwindend is.
Erectie problemen, denk ik dus dat je die moet voorkomen als je het kunt, want op den duur zullen ze je sex leven niet verbeteren. Soms is het gewoon beter om een stapje terug te doen, zodat hij weer in zijn comfort zone zit. En dan vandaar uit weer probeert te groeien. Zodat hij meer plezier / ontspanning heeft, en ook makkelijker initiatieven kan ontplooien. Uiteraard kun je die stimuleren, zo van als je wilt, vind ik dit ook lekker.
Succes kreeft
donderdag 27 maart 2008 om 12:34
Ha Kreeft, dank je voor je reactie. Ik zal al stiekum te hopen dat je hier op zou duiken want je zegt altijd zinnige dingen.
Hij gebruikt geen medicijnen, heeft geen stress, het ligt echt aan de druk en daardoor onzekerheid. Ik heb me gerealiseerd dat ik even een stapje terug moet, zodat hij weer in zijn comfortzone komt. Ook al betekent dat een paar weken wat saaie sex. Uiteindelijk heb je gelijk: zijn zelfvertrouwen is uiteindelijk een belangrijkere voorwaarde voor ons sexleven dan de 'handelingen' an sich.
Dank voor je reactie!
Hij gebruikt geen medicijnen, heeft geen stress, het ligt echt aan de druk en daardoor onzekerheid. Ik heb me gerealiseerd dat ik even een stapje terug moet, zodat hij weer in zijn comfortzone komt. Ook al betekent dat een paar weken wat saaie sex. Uiteindelijk heb je gelijk: zijn zelfvertrouwen is uiteindelijk een belangrijkere voorwaarde voor ons sexleven dan de 'handelingen' an sich.
Dank voor je reactie!
donderdag 27 maart 2008 om 12:36
HVJ, ik heb je eerste reactie nog eens gelezen met jouw opmerking 'het gaat mij meer om hem' in het achterhoofd. Ik kan het nog niet helemaal rijmen: zeggen hoe erg ik het vind, hoe belangrijk het voor me is, doorpakken etc, dat is toch niet stimulerend voor hem? Wil je dit nog eens toelichten hoe ik hem kan helpen volgens jou?
donderdag 27 maart 2008 om 13:23
als ik het zo lees dan ligt er nu inderdaad wel een loden last op zijn schouders. Hij moet eigenlijk meer en verder gaan dan waar hij zelf behoefte aan heeft en bovendien heeft hij last van weigeringen...
Ik zou ook niet echt ontspannen aan een nieuwe pot seks beginnen, wetende dat pielemans misschien niet meewerkt, of dat ik m'n best doe maar dat dit niet (nooit?) tipt aan jouw verwachtingen voor hoe ver en intiem en heftig het zou moeten zijn....o-ja en dat dat heftige meeslepende wereldschokkende nou net is wat voor jou van heel groot belang is. (sorry voor de overdrijving).
Het lijkt me overigens dat de boodschap dat het belangrijk voor jou is, wel over is gekomen.
Misschien dat ik het helemaal verkeerd zie of dat dit allemaal al gepasseerd station is. Aangeven hoe hem te helpen blijft van afstand wel erg lastig. Als je hem echt het gevoel kan geven dat het goed is zoals hij is en zoals hij doet (en dat je niet over twee weken weer de zweep uit de kast haalt omdat het dan weer klaar moet zijn met de "saaie sex"), dan geef je hem misschien wat meer ruimte om uit zichzelf verder te gaan.
Ik zou ook niet echt ontspannen aan een nieuwe pot seks beginnen, wetende dat pielemans misschien niet meewerkt, of dat ik m'n best doe maar dat dit niet (nooit?) tipt aan jouw verwachtingen voor hoe ver en intiem en heftig het zou moeten zijn....o-ja en dat dat heftige meeslepende wereldschokkende nou net is wat voor jou van heel groot belang is. (sorry voor de overdrijving).
Het lijkt me overigens dat de boodschap dat het belangrijk voor jou is, wel over is gekomen.
Misschien dat ik het helemaal verkeerd zie of dat dit allemaal al gepasseerd station is. Aangeven hoe hem te helpen blijft van afstand wel erg lastig. Als je hem echt het gevoel kan geven dat het goed is zoals hij is en zoals hij doet (en dat je niet over twee weken weer de zweep uit de kast haalt omdat het dan weer klaar moet zijn met de "saaie sex"), dan geef je hem misschien wat meer ruimte om uit zichzelf verder te gaan.
donderdag 27 maart 2008 om 13:48
Klopt, het is ook geschreven, voordat ik de info had dat je hierom al eens uit elkaar bent gegaan.
Door deze nieuwe info, werd mij duidelijk welk een druk er op zijn schouders moet liggen.
Ik zou zijn kant van het geheel wel eens belicht willen zien.
Komt bij dat ik je "ik neem dan wel even genoegen weer met saaie seks" ook niet echt respectvol vind overkomen.
Hij is je partner, niet je vibrator die je kunt gebruiken zoals jij dat graag wilt.
anoniem_19286 wijzigde dit bericht op 27-03-2008 13:50
Reden: Toevoeging.
Reden: Toevoeging.
% gewijzigd
donderdag 27 maart 2008 om 14:06
Jeetje zeg wat moet die man zich akelig voelen door de gigantische druk die er op zijn schouders ligt....
Er worden enorme eisen gesteld, hij moet presteren, een minimale acceptabele ondergrens (
) bereiken die jij hebt vastgesteld, in exact die korte tijd die jij hebt vastgesteld...
En anders ga je weg, dat heb je al laten zien....
Sorry hoor, maar klasse dat die man hem uberhaupt nog omhoog krijgt, mijn heilige god zeg...
Weet je zeker dat je sex hebt uit liefde? Of heb je liever een levende vibrator waar toevallig ook nog een kerel aan vast zit?
Er worden enorme eisen gesteld, hij moet presteren, een minimale acceptabele ondergrens (
) bereiken die jij hebt vastgesteld, in exact die korte tijd die jij hebt vastgesteld...En anders ga je weg, dat heb je al laten zien....
Sorry hoor, maar klasse dat die man hem uberhaupt nog omhoog krijgt, mijn heilige god zeg...
Weet je zeker dat je sex hebt uit liefde? Of heb je liever een levende vibrator waar toevallig ook nog een kerel aan vast zit?
donderdag 27 maart 2008 om 17:45
Nou zeg nu wordt in de reacties toch wel een beetje overdreven zeg....Termen als 'exact die tijd die jij hebt vastgesteld' liggen in werkelijkheid natuurlijk veel vager en van een 'levende vibrator met man eraan' is geen sprake: dan had ik wel een ander uitgekozen. Ja, zo is het ook.
Natuurlijk hebben wij sex heb uit liefde en bovendien geeft hij aan het niet als 'loden last' te ervaren maar wel als 'soms lastig'. Er wordt nu gesuggereerd dat wij een gigantisch relatieprobleem hebben en dat is gewoon niet het geval.
Termen als 'minimaal acceptabele ondergrens' en 'genoegen nemen met acceptabele sex' komen natuurlijk ergens vandaan... :
Op het moment dat je met iemand je leven wilt delen, en dan ook de rest van je leven, legt dat inderdáád een bepaalde druk op de relatie. Namelijk dat de ingredienten er moeten zijn om het een leven lang samen vol te houden. En dat is een andere instelling dan 'nou ja we zien wel hoever we komen'. En niemand kan perfect zijn, maar je moet wel voor jezelf vaststellen wat je nodig hebt en of die partner dit kan vervullen. Ik denk nu aan al die topics van mensen waar de partner helemaal niet wil, wat to enorme relatieproblemen leidt. Je moet zelf kunnen bewaken en aangeven wat je nodig hebt, en dat is dus ook wat ik doe.
Ik lees al jullie reacties met veel interesse, ook de 'confronterende' zetten me aan het denken alhoewel ze soms gewoon niet van toepassing zijn. En ja, dan nuanceer ik dat om een juister beeld neer te zetten. Wie nog wil reageren: graag!
Natuurlijk hebben wij sex heb uit liefde en bovendien geeft hij aan het niet als 'loden last' te ervaren maar wel als 'soms lastig'. Er wordt nu gesuggereerd dat wij een gigantisch relatieprobleem hebben en dat is gewoon niet het geval.
Termen als 'minimaal acceptabele ondergrens' en 'genoegen nemen met acceptabele sex' komen natuurlijk ergens vandaan... :
Op het moment dat je met iemand je leven wilt delen, en dan ook de rest van je leven, legt dat inderdáád een bepaalde druk op de relatie. Namelijk dat de ingredienten er moeten zijn om het een leven lang samen vol te houden. En dat is een andere instelling dan 'nou ja we zien wel hoever we komen'. En niemand kan perfect zijn, maar je moet wel voor jezelf vaststellen wat je nodig hebt en of die partner dit kan vervullen. Ik denk nu aan al die topics van mensen waar de partner helemaal niet wil, wat to enorme relatieproblemen leidt. Je moet zelf kunnen bewaken en aangeven wat je nodig hebt, en dat is dus ook wat ik doe.
Ik lees al jullie reacties met veel interesse, ook de 'confronterende' zetten me aan het denken alhoewel ze soms gewoon niet van toepassing zijn. En ja, dan nuanceer ik dat om een juister beeld neer te zetten. Wie nog wil reageren: graag!
