Smoorverliefd op een ander

16-09-2009 18:08 109 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al een tijd "verliefd"op een collega binnen ons bedrijf. We kunnen leuk praten en ouwehoeren en hebben contact via hyves. Gisteren liet ik iets doorschemeren over mijn gevoel voor hem en hij vroeg me te sms en , ivm privacy.

Dat hebben we heen en weer gedaan en morgenmiddag belt hij me.

Ik ben al 10 jaar samen met mijn partner van wie ik veel houd en ik zou ook nooit mijn huwelijk opgeven en ik heb altijd gezegd dat vreemdgaan vreselijk is , maar ik krijg "hem"niet uit mijn hoofd.

Hij heeft mij gevraagd wat ik wil en wat ik wil is zoenen , gewoon zoenen met de man die mij het hoofd op hol brengt.

Zelf heeft hij ook een relatie . Ik heb al veel topics gezien over minnaars etc. Maar ik ben gewoon geschrokken van mezelf en weet niet wat ik moet...



Is het heel erg als ik met hem zou zoenen ???
Alle reacties Link kopieren
quote:RobertInter schreef op 26 september 2009 @ 09:49:

Leuk dat iedereen op haar gereageerd heeft, het zal dus allemaal wel grotendeels verzonnen en aangedikt zijn.Beetje rare manier van conclusie trekken.
anoniem_56600 wijzigde dit bericht op 26-09-2009 11:31
Reden: 't Is nog altijd cOnclusie.
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
In dit land mag je gelukkig een eigen mening hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:RobertInter schreef op 26 september 2009 @ 11:09:

In dit land mag je gelukkig een eigen mening hebben.Dooddoener.
Alle reacties Link kopieren
ik begrijp jasmijnblauw wel. Ik ben ook verliefd geweest op een ander naast mijn man. Deze persoon ken ik al 18 jaar, we waren al jaren bevriend. Er is altijd een soort van spanning geweest tussen ons, maar het bleef bij flirten. Totdat we elkaar regelmatiger tegenkwamen en met z'n tweetjes afspraken. in eerste instantie gewoon gezellig, maar na verloop van tijd werden we verliefd op elkaar. Hij was destijds single, dus maakte het voor hem niet veel uit. Ik heb geworsteld met mijn gevoelens maar uiteindelijk na 2 maanden toegegeven aan mijn gevoelens. Na een maand een zeer heftige sexuele relatie te hebben gehad, heb ik er een punt achter gezet. Het werd te ingewikkeld en ik wilde niet langer liegen tegen mijn man. Ben wel zo eerlijk geweest om alles op te biechten en ik kan je vertellen dat het moeilijk was. voor mij maar zeker voor mijn man. We zijn nu drie jaar verder, en mijn man en ik zijn nog steeds bij elkaar. Maar wat er gebeurt is, staat nog steeds tussen ons in. Het vertrouwen wat hij had in mij is, terecht, nog steeds niet hersteld. De persoon in kwestie kom ik nog wel eens tegen in het uitgaansleven, en we spreken elkaar dan nog. Maar ook de gewone vriendschap die wij samen hadden, zal nooit meer hetzelfde worden.

Spijt heb ik nooit gehad, wel schuldgevoel to mijn man.

Ik kan je alleen maar adviseren om ermee te kappen. En eerlijk te zijn tegen je partner, hoe moeilijk dat ook is.
Alle reacties Link kopieren
Het laatste bericht van TO bevat meerdere conflicterende uitspraken. Het is een paradox dat vreemdgaan haar relatie gaat redden. Ik kan me voorstellen dat de situatie van TO verwarrend is en ik ben benieuwd hoe TO er over enkele weken in staat.
Alle reacties Link kopieren
Het is ook erg verwarrend allemaal. En je kunt oordelen en dat moet ook , maar ik ben er niet op uit om iemand te kwetsen.

We praten veel en hij heeft me duidelijk gemaakt niet iets vast te willen vooral omdat zijn laatste relatie heel heftig was , op een negatieve manier. Hij wil niet gebonden zijn , maar ik wil ook niet mijn gezin opgeven voor hem.

We praten meer dan dat we andere dingen doen en dat is voor mij ook erg prettig. Ik kan met weinig mensen praten over mijn gevoelens maar met hem wel.

En ik doe ontzettend mijn best voor mijn huwelijk ondanks dat een ander denkt dat ik het juist stuk maak op deze manier. Ik wil heel graag verder met mijn man , maar de energie in ons huwelijk kwam wel van 1 kant , die van mij. En het gevoel wat mijn " minnaar " mij geeft , had /heb ik echt even nodig. Hij is zelf s degene die zegtdat ik voor mijn huwelijk moet vechten . En nu ik tegen mijn man heb gezegd hoe ik me voel in onze relatie zijn zijn ogen open gegaan en doet ook hij zijn best. We praten meer en ook ons liefdesleven wordt weer beter.



Ik had ook nooit verwacht dat ik ooit vreemd zou gaan , maar het is zo en ondanks dat de meeste mensen er anders over denken heeft het mij goed gedaan en denk ik dat mijn huwelijk weer een kans heeft.
Alle reacties Link kopieren
Erg appart dat je minnaar moet zeggen dat je voor je huwelijk moet vechten. Ik vind het echt allemaal onzin. Komt mij meer over als: bij mijn minnaar valt niks meer te halen dus nu kan ik weer openstaan voor mijn huwelijk. Sorry dat ik het zeg hoor, maar ik kan mij die situatie echt niet voorstellen.
Alle reacties Link kopieren
om de knuppel maar eens in het hoenderhok te gooien (alsof dat hier nodig is ;)): ik ben van mening dat vreemdgaan zeker niet hoeft te betekenen dat je niet (genoeg) van je partner houdt. Wellicht mis je iets in je relatie, waardoor je wat voor een ander kunt gaan voelen, maar dat hoeft niet te betekenen dat je relatie of jouw inbreng in die relatie weinig voorstelt. Voorheen was ik ervan overtuigd dat vreemdgaan het einde van de relatie zou betekenen. Mijn vriend deed het, en het ging ook even uit. Toen ben ik na gaan denken of deze mening echt míjn mening was, of de 'door de maatschappij opgelegde mening'. Het bleek het laatste. Dit realiseerde ik me, nadat ik ook een korte 'fling' had gehad, en dit echt een opsteker bleek voor mijn relatie; ik voelde me er beter door, zat lekkerder in mijn vel, voelde me aantrekkelijk en dit had duidelijk zijn weerslag op de relatie. Ook denk ik dat het vreemdgaan (zoenen, vrijen, wat het ook is) in eerste instantie een probleem is van de vreemdganger: waarom zou je het vertellen? Om van je schuldgevoel af te komen? Openheid en eerlijkheid is in dit geval overschat, vind ik. JIj bent degene die vreemdgaat; deal with the consequences! Wat heeft jouw vriend / man aan die (opgelegde) openheid? Mijn ervaring is dat het een opsteker kan zijn voor jezelf, en uiteindelijk voor je relatie. Blijf wel je gevoel in de gaten houden, en kijk wat je zelf vindt, kunt, en wilt.... Succes!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Jasmijn, wat een herkenning! Hier geen adviezen, veroordeling etc. Ik kan je helemaal begrijpen, want ik zit bijna in hetzelfde schuitje. Ik ben al 11 jaar samen met mijn vriend. Het laatste jaar zijn we erg uit elkaar gegroeid, vooral omdat ik veranderd ben en mijn vriend stil is blijven staan. Ik had dit laatste jaar na 10 jaar ook geen zin meer om weer degene te zijn die signaleert dat het niet goed gaat en de boel weer op de rails te zetten. Een paar weken geleden kwam ik erachter dat mijn gevoelens voor hem aan het verdwijnen zijn. Daarnaast heb ik al een poos gevoelens voor een ander waar ik niks mee gedaan heb, hij weet het ook niet. Ik ken hem van de sportschool en ik geniet in stilte van mijn fantasie haha! Ik heb nu wel mijn vriend verteld dat ik niet meer gelukkig ben, en dat ik wil dat we in relatietherapie gaan, hoewel ik er een hard hoofd in heb dat het goedkomt, aangezien ik de relatie weer op poten moet zetten en ik de wil daartoe verloren heb, ik vind dat ik het in ieder geval geprobeerd moet hebben. Het probleem is dat degene waar ik gevoelens voor heb me nu steeds vaker benadert, dat maakt het in ieder geval extra moeilijk om mijn aandacht bij mijn relatie te houden!

Fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kan!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven