Sorry, alweer een topic over weinig seks :(

Tot nu toe lees ik steeds mee in topics over weinig seks maar ik wil nu toch graag zelf mijn verhaal doen. Wanneer ik een topic lees over een man die maar 1x per week wil en een vrouw die dat te weinig vindt denk ik wow... Ik zou dolblij zijn met zo’n hoge frequentie.

Even de situatie schetsen: Ik, V, 28 jaar. Hij, M, 31 jaar. We zijn vijf jaren samen en hebben samen een mooi koophuis, geen kinderen. We werken 3,5 en 4 dagen per week. Verdienen goed en hebben verder geen zorgen of stress. We hebben dezelfde ideeën over het leven, vullen elkaar goed aan, hebben dezelfde humor etc etc.
Kortom het klinkt allemaal best perfect. Toch is er dat ene probleem, wat voor mij een groot ding is. Zoals je al kan raden bedoel ik hiermee seks... En dan bedoel ik niet de kwaliteit ervan. De kwantiteit laat namelijk te wensen over. Dit begon al na een half jaar tot een jaar. Vanaf dat moment moest eigenlijk alle initiatief van mijn kant komen. Anyway, ik nam gewoon vaak initiatief en dan hadden we seks. Op eengegeven moment ging ik toch twijfelen aan mijzelf. Want waarom moest alle initiatief steeds van mijn kant komen? Waarom kwam er niets vanuit hem? Als hij mij aantrekkelijk zou vinden zou hij toch wel initiatief nemen? Waarom wordt hij nooit zomaar uit zichzelf opgewonden van mij? Ook al zie ik er leuk uit, kleer ik mij mooi etc?

Op een gegeven moment besloot ik het gesprek aan te gaan. Dit is meerdere keren gebeurd. Ik vertelde dat het mij verdriet deed dat alle initiatief vanuit mij moest komen. Wanneer ik geen initiatief nam gebeurde er niks. Hij gaf destijds aan dat het met stress te maken had. Veranderingen door het verhuizen destijds, geldzorgen rondom een nieuw huis etc. Hij gaf ook aan mij absoluut wel aantrekkelijk te vinden. Ik liet het vervolgens maar een beetje met rust om hem niet nog meer stress te bezorgen maar er kwam geen verbetering.

Inmiddels is er van huizenstress, hypotheekzorgen e.d. totaal geen sprake meer. We leiden een ontspannen leven zonder stress. Toch neemt hij nog steeds geen initiatief. Ik ben er ook mee gestopt. Ik kan het niet meer. Voor mij is dit een enorm groot ‘ding’ geworden. Ik voel me lelijk en ongewild, ondanks dat ik altijd mijn best doe om er netjes en verzorgd uit te zien en als ik andere mannen mag geloven ben ik ook echt niet onaantrekkelijk. Ik neem dus geen initiatief meer, ik kan het gewoon niet meer. Het gevolg is dat er niks meer gebeurt. We hebben samen een leuk leven en houden van elkaar, maar seks is er niet. Na wederom gesprek van mijn kant hebben we ongeveer 9 weken geleden voor het laatst seks gehad. Hij gaf aan dat hij gewoon slecht is in initiatief nemen en dat hij dat meer wil gaan nemen. Vervolgens gebeurt dat wéér niet. Ik zeur er niet over, ik klaag er niet over. Ik zet er geen druk op. Maar er gebeurt gewoon weer NIKS. Weer zit ik nu negen weken zonder seks en wie weet duurt dit tot de eeuwigheid. Ik ben er klaar mee. Niet met hem, want ik houd ontzettend veel van hem en voel nog steeds ontzettend veel van hem. Maar dit gebrek aan seks breekt me op. Ik ben nu zó vaak het gesprek aan gegaan. Iedere keer is het weer hetzelfde liedje. Ik geef aan dat ik me ongewild voel en hij heeft aan dat dit niet terecht is en hij me nog steeds aantrekkelijk vindt. Maar er verandert niks. Ik heb het idee dat hij wel de lichamelijke behoefte heeft aan seks (wel minder dan ik), maar niet met mij. Hij zegt zelf dat dit niet waar is, dat hij wél behoefte heeft aan seks met mij. Maar waarom gebeurt er dan niks? Overigens denk ik absoluut niet dat hij vreemdgaat. Dat is niks voor hem. Natuurlijk weet je dit nooit 100% zeker. Maar ik wil er maar mee zeggen dat het een betrouwbare man is.

Sorry voor dit lange verhaal. Ik moest dit even van me af typen. Ik heb al zo vaak initiatief genomen tot een gesprek, wat vervolgens ook weer niets hielp. Ik weet niet wat ik er nu nog aan kan doen... In al mijn frustratie heb ik ook al eens gevraagd of ik dan met een andere man seks mocht hebben (niet dat ik dat wil, ik wil gewoon seks met hém). Maar dat vond hij trouwens niet ok.

Nou oudmannetje, ‘teveel druk op hem gelegd en hier precies hetzelfde’? Denk dat wij totaal niet in eenzelfde situatie zitten als ik het zo lees. Ik vind niet dat ik druk op hem leg. Het hoeft voor mij ook helemaal niet precies zus of zo. Ik zou uberhaupt al lang blij zijn als hij mij eens zou aanraken (gewoon aanraken/knuffelen e.d. doen we veel, dat is het niet, maar op die andere manier).
Stel ik kleed mij heel mooi met mooi decolleté, maak mij mooi op... Dan nog zou hij niet naar mijn decolleté kijken, laat staan eraan zitten. Is het gek dat ik mij dan niet gewild voel? Ik vind van niet.
Het is makkelijk gezegd dat ik wel aan seks kan komen als ik zelf initiatief neem. Voor mij voelt dit niet goed, of inmiddels zelfs ongemakkelijk. Alsof ik me ‘opdring’.
Ik moet nu werken maar ik zal later uitgebreider reageren op de verschillende reacties.