Seks
alle pijlers
Verward over wensen en grenzen
maandag 27 juli 2020 om 17:40
Ik heb jullie weer even nodig, mag het? Willen jullie met me meedenken? Is dit herkenbaar (geweest in het verleden) en zo ja, hoe ga/ging je ermee om?
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 17:43
Heb je wel eens gedacht aan een kink-vriendelijke psycholoog om dit mee te bespreken? Ahh mijn laptop valt uit. Ben zo terug
Ok, zijn we weer:
De afgelopen jaren zijn voor jou volgens mij heel veelbewogen geweest. Wat ik terug lees in je post is diep verlangen versus diepgewortelde ideeën over wat wel en niet "hoort". Nu verder in je uppi gaan ontdekken, is hartstikke spannend en brengt logischerwijs onzekerheid met zich mee.
Ik zie dat inmiddels Lollypopje ook al gereageerd heeft. Die zegt het allemaal veel mooier dan ik kan en heeft ook meer ervaring
. Ik hoop dat je gaat vinden wat je zoekt en wil je daar, voorzichtig, ook veel plezier mee wensen.
Ok, zijn we weer:
De afgelopen jaren zijn voor jou volgens mij heel veelbewogen geweest. Wat ik terug lees in je post is diep verlangen versus diepgewortelde ideeën over wat wel en niet "hoort". Nu verder in je uppi gaan ontdekken, is hartstikke spannend en brengt logischerwijs onzekerheid met zich mee.
Ik zie dat inmiddels Lollypopje ook al gereageerd heeft. Die zegt het allemaal veel mooier dan ik kan en heeft ook meer ervaring
. Ik hoop dat je gaat vinden wat je zoekt en wil je daar, voorzichtig, ook veel plezier mee wensen.
anoniem_390311 wijzigde dit bericht op 27-07-2020 18:06
68.77% gewijzigd
maandag 27 juli 2020 om 17:48
Als ik jou zo lees klinkt je angst niet als intuïtie, maar als angst en onzekerheid. Je zit namelijk in een comfortzone en die is misschien niet altijd prettig, maar hij is heel erg bekend en veilig. Wat je krijgt als je daar uit stapt, dat weet je niet en dat is eng. Mijn ervaring met uit je comfortzone stappen is echter dat het vrijwel altijd de moeite waard is. Betekent dat dat ik elke keer halleluja roep en het eem groot succes is? Nee. Maar dan haal ik mijn schouders op, het was niks voor mij en dat weet ik dan weer. Niet meer doen en door 
En als het gaat om je angst hoe anderen er over denken als je straks uit die comfortzone stapt. Stel jezelf de vraag hoe zou jij over zo iemand denken. Is dat positief, dan is er een vrij grote kans dat mocht je weer een relatie willen er een man is die bij je past en er hetzelfde in staat als jij
En bedenk ook, het hoeft niet allemaal in één keer. Steek gerust eerst je teen in het water om te kijken hoe dat is.
En als het gaat om je angst hoe anderen er over denken als je straks uit die comfortzone stapt. Stel jezelf de vraag hoe zou jij over zo iemand denken. Is dat positief, dan is er een vrij grote kans dat mocht je weer een relatie willen er een man is die bij je past en er hetzelfde in staat als jij
En bedenk ook, het hoeft niet allemaal in één keer. Steek gerust eerst je teen in het water om te kijken hoe dat is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:10
maandag 27 juli 2020 om 18:14
Graag gedaan. Ik was vroeger heel verlegen en preuts. Een wild studentenleven heb ik nooit gehad. Bij mij kwam dat alles pas later. Dat was kennelijk voor mij het moment dat ik er aan toe was en ik ben nog elke dag blij dat ik die stap uit mijn comfortzone heb durven zetten, hoe ontzettend eng ook. Het heeft mij zoveel meer gebracht dan ik ooit had durven hopen. Niet alleen de ervaringen, maar ook kennis over mijzelf over wat ik wil en wie ik ben.
Dat is iets dat ik iedereen gun.
Als je interesse hebt in pijn en onderdanigheid kan ik je ook zeker het bdsm topic aanraden. Daar zitten mensen die allemaal ooit die eerste stap hebben gezet en daarbij goede adviezen kunnen geven. Daarbij heeft iedereen daar een andere beleving, waardoor het ook laat zien hoeveel er mogelijk en te koop is. Of dat nu is van gewoon af en toe een spanking of een relatie die veel verder gaat.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:21
Toch vind ik het niet zo gezond klinken om na een relatie waarin je ex de grenzen bepaalde je weer in een onderdanige rol wil schikken.
Dat je het wel lekker vind als je partner zich dominant gedraagt of juist onderdanig oke.
Maar zodra iemand het fijn vind om een ander bewust pijn te doen of iemand juist geniet van pijn denk ik toch dat je met beschadigde mensen te maken hebt.
Dat je het wel lekker vind als je partner zich dominant gedraagt of juist onderdanig oke.
Maar zodra iemand het fijn vind om een ander bewust pijn te doen of iemand juist geniet van pijn denk ik toch dat je met beschadigde mensen te maken hebt.
maandag 27 juli 2020 om 18:25
Onderzoek heeft toch echt iets anders aangetoond. Bdsm'er hebben niet vaker een dsm classificatie en zijn zelfs vaak gelukkiger.sugarmiss schreef: ↑27-07-2020 18:21Toch vind ik het niet zo gezond klinken om na een relatie waarin je ex de grenzen bepaalde je weer in een onderdanige rol wil schikken.
Dat je het wel lekker vind als je partner zich dominant gedraagt of juist onderdanig oke.
Maar zodra iemand het fijn vind om een ander bewust pijn te doen of iemand juist geniet van pijn denk ik toch dat je met beschadigde mensen te maken hebt.
En ook dat ze in haar relatie volgzaam was hoeft niet tegenstrijdig te zijn. Dit zie je vaker bij mensen die onderdanig zijn, maar dit niet weten. Ze vinden iemand die het op de verkeerde mani triggert. Terwijl als je er bewust voor kiest het met de juiste persoon heel gelijkwaardig is. Juist omdat er dan veel aandacht is voor communicatie en grenzen bewaken.
Dus TO trek je niks aan van die gequote post
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:25
Kokoro, dankje. De storm is langzaam gaan liggen, maar zal ik dus toch liever afwachten wat er op mijn pad komt in plaats van het zelf ingewikkeld te maken? Maar dan leg ik mijn lot wéér in andermans handen en dat wil ik nu juist niet. Ik wil nooit meer hoeven zeggen: "Ja, maar dat kon niet want hij wilde dat niet." Ik heb dat een huwelijk lang als slap excuus gebruikt.
Met iemand gaan praten... Ik weet niet. Dat heb ik tijdens mijn scheidingsproces gedaan en dat heeft me heel erg geholpen om te leren dat mijn behoeftes er mogen zijn en dat ik niet raar ben. Maar om hiervoor nu nog eens een psycholoog op te zoeken.... Ik zou dit onderwerp heel fijn met mijn partner hebben kunnen bespreken, maar toen was het nog niet aan de orde. Het is eigenlijk een topic voor de Psyche-pijler ja, maar ik denk dat er misschien juist op de Seks-pijler mensen met gelijksoortige ervaring zijn.
Lollypopje, comfortzone is het trefwoord ja. En mijn comfortzone was heel lang: doen wat anderen goed vinden, wat anderen van je verwachten. Ik zou niemand veroordelen die een "vrijere" levenswijze nastreeft, ik bewonder mensen die daar achter staan juist. En toch ben ik zelf om de een of andere reden gereserveerd. Dus het is niet alleen wat anderen van mij verwachten, maar wat ik zelf (onbewust) verwacht. Dus toch Psyche.
Met iemand gaan praten... Ik weet niet. Dat heb ik tijdens mijn scheidingsproces gedaan en dat heeft me heel erg geholpen om te leren dat mijn behoeftes er mogen zijn en dat ik niet raar ben. Maar om hiervoor nu nog eens een psycholoog op te zoeken.... Ik zou dit onderwerp heel fijn met mijn partner hebben kunnen bespreken, maar toen was het nog niet aan de orde. Het is eigenlijk een topic voor de Psyche-pijler ja, maar ik denk dat er misschien juist op de Seks-pijler mensen met gelijksoortige ervaring zijn.
Lollypopje, comfortzone is het trefwoord ja. En mijn comfortzone was heel lang: doen wat anderen goed vinden, wat anderen van je verwachten. Ik zou niemand veroordelen die een "vrijere" levenswijze nastreeft, ik bewonder mensen die daar achter staan juist. En toch ben ik zelf om de een of andere reden gereserveerd. Dus het is niet alleen wat anderen van mij verwachten, maar wat ik zelf (onbewust) verwacht. Dus toch Psyche.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 18:31
Over mijn onderdanigheid op zich maak ik me geen zorgen. Ik weet dat daar geen psychisch probleem/trauma aan ten grondslag ligt. Ik heb dat ook alleen in een seksuele context en voel me daar heerlijk bij. Het is meer het ontdekken daarvan buiten een klassiek relatiekader dat ik nog moet plaatsen.
Op het bdsm-topic lees ik weleens mee en ik lees er mooie ervaringen, maar vooral ook posts van mensen die allang weten wat ze willen, hoe ze in elkaar zitten en wat en hoe ze het het liefste hebben. Daar ben ik (nog) niet. Het is de zoektocht zelf waar ik mee worstel.
Gewoon proberen en weg ermee als het niks was: wat een simpele, maar gouden tip!
Op het bdsm-topic lees ik weleens mee en ik lees er mooie ervaringen, maar vooral ook posts van mensen die allang weten wat ze willen, hoe ze in elkaar zitten en wat en hoe ze het het liefste hebben. Daar ben ik (nog) niet. Het is de zoektocht zelf waar ik mee worstel.
Gewoon proberen en weg ermee als het niks was: wat een simpele, maar gouden tip!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 18:35
Goedzo, laat je geen psychische problemen aanpraten omdat je een voorkeur of interesse hebt die een ander niet begrijpt.Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:31Over mijn onderdanigheid op zich maak ik me geen zorgen. Ik weet dat daar geen psychisch probleem/trauma aan ten grondslag ligt. Ik heb dat ook alleen in een seksuele context en voel me daar heerlijk bij. Het is meer het ontdekken daarvan buiten een klassiek relatiekader dat ik nog moet plaatsen.
Op het bdsm-topic lees ik weleens mee en ik lees er mooie ervaringen, maar vooral ook posts van mensen die allang weten wat ze willen, hoe ze in elkaar zitten en wat en hoe ze het het liefste hebben. Daar ben ik (nog) niet. Het is de zoektocht zelf waar ik mee worstel.
Gewoon proberen en weg ermee als het niks was: wat een simpele, maar gouden tip!
Voel je ook zeker niet verplicht, maar vrijwel iedereen daar is ooit door het proces gegaan waar jij nu doorheen gaat. Dus in die zin vind je er misschien wel herkenning
Overigens mocht je actief op zoek gaan, wil ik het je wel adviseren. Al kan dat uiteraard ook in dit topic uiteraard. Maar helaas moet je in die ontdekkingstocht ook rond wat foute types laveren bij wie het er niet altijd dik bovenop ligt.
lollypopje wijzigde dit bericht op 27-07-2020 18:39
0.04% gewijzigd
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:35
maandag 27 juli 2020 om 18:38
Die vraag lijkt me niet relevant, zeker gezien jouw mening over mensen met deze behoefte.
Maar ik kan je wel vertellen dat een intrinsieke behoefte geheel los staat van de maatschappelijke norm is.
Overigens zijn er ook nog mensen die beide kanten willen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:45
Ik heb een vriendin die na een verbroken relatie nu ook haar onderdanige kant aan het onderzoeken is. Zij is actief op Fet en heeft inmiddels een kleine community om zich heen gebouwd van mensen die ze vertrouwt. Dat werkt voor haar heel prettig. Ook zij is van nature heel gereserveerd en ik had nooit van haar verwacht dat ze ook echt de ballen zou hebben om naar munches e.d. toe te gaan. Hartstikke stoer, maar ook heeel spannend. Ik zie dat het voor haar nu steeds makkelijker begint te rollen. Misschien kun je dat overwegen? Een keertje naar een munch?Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:25Kokoro, dankje. De storm is langzaam gaan liggen, maar zal ik dus toch liever afwachten wat er op mijn pad komt in plaats van het zelf ingewikkeld te maken? Maar dan leg ik mijn lot wéér in andermans handen en dat wil ik nu juist niet. Ik wil nooit meer hoeven zeggen: "Ja, maar dat kon niet want hij wilde dat niet." Ik heb dat een huwelijk lang als slap excuus gebruikt.
Ik zou niet stil gaan zitten wachten tot het voorbij komt
Met iemand gaan praten... Ik weet niet. Dat heb ik tijdens mijn scheidingsproces gedaan en dat heeft me heel erg geholpen om te leren dat mijn behoeftes er mogen zijn en dat ik niet raar ben. Maar om hiervoor nu nog eens een psycholoog op te zoeken.... Ik zou dit onderwerp heel fijn met mijn partner hebben kunnen bespreken, maar toen was het nog niet aan de orde. Het is eigenlijk een topic voor de Psyche-pijler ja, maar ik denk dat er misschien juist op de Seks-pijler mensen met gelijksoortige ervaring zijn.
Dat is een beetje waar ik op doelde. Voorheen kon je sparren met je partner, en nu ga je het alleen doen. Het lijkt me wel belangrijk om met iemand erover te kunnen praten. Wat maakt het in je los, hoe voel je je daarbij, was dit wat je zocht (en zo niet, wat dan nu?), hoe blijf je bij jezelf en wat als je verliefd wordt
Lollypopje, comfortzone is het trefwoord ja. En mijn comfortzone was heel lang: doen wat anderen goed vinden, wat anderen van je verwachten. Ik zou niemand veroordelen die een "vrijere" levenswijze nastreeft, ik bewonder mensen die daar achter staan juist. En toch ben ik zelf om de een of andere reden gereserveerd. Dus het is niet alleen wat anderen van mij verwachten, maar wat ik zelf (onbewust) verwacht. Dus toch Psyche.
maandag 27 juli 2020 om 18:50
Kokoro, dat staat al op de agenda. 
Ik heb (volgens mij) irl niet echt vriendinnen die hiervoor open staan, maar die kan ik natuurlijk nog leren kennen. Dat is waarschijnlijk de mix: me inlezen op het bdsm-topic en relevante sites (heb inmiddels een account op FL maar dat is óók eng) plus met anderen sparren die ervaring hebben. Misschien is het gewoon een kwestie van wennen en het vanzelf normaler gaan vinden.
Ik heb (volgens mij) irl niet echt vriendinnen die hiervoor open staan, maar die kan ik natuurlijk nog leren kennen. Dat is waarschijnlijk de mix: me inlezen op het bdsm-topic en relevante sites (heb inmiddels een account op FL maar dat is óók eng) plus met anderen sparren die ervaring hebben. Misschien is het gewoon een kwestie van wennen en het vanzelf normaler gaan vinden.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 18:53
Mij wel. Je kan je dan afvragen of het dan wel zo'n intrinsieke behoefte is of toch opgelegd door de maatschappelijkenorm.lollypopje schreef: ↑27-07-2020 18:38Die vraag lijkt me niet relevant, zeker gezien jouw mening over mensen met deze behoefte.
Maar ik kan je wel vertellen dat een intrinsieke behoefte geheel los staat van de maatschappelijke norm is.
Overigens zijn er ook nog mensen die beide kanten willen.
maandag 27 juli 2020 om 18:55
Ja, en ook een kwestie van gewoon lekker mee bezig blijven denk ik 
. Soms geef je gas en dan rol je weer een tijdje uit! Zo'n munch lijkt me iig de way to go 
. Ik heb begrepen dat de sfeer daar heel vriendelijk is en dat de nadruk ligt op contacten leggen voor de gezelligheid en niet direct voor de donkerste kelders .
En het zal je denk ik nog verbazen hoeveel mensen rondlopen met gevoelens die ze niet kunnen plaatsen. Ik kan oprecht zeggen dat de zoektocht van mijn vriendin ook invloed heeft gehad op mijn eigen seksleven en dat we dat allemaal uitvoerig bespreken
. Soms tot grote opgelatenheid van vriend 
. Wij overwegen inmiddels een keer naar ladiesnight te gaan van een PC hier in de buurt . Goede verhalen over gehoord, hier op het forum.
. Soms geef je gas en dan rol je weer een tijdje uit! Zo'n munch lijkt me iig de way to go . Ik heb begrepen dat de sfeer daar heel vriendelijk is en dat de nadruk ligt op contacten leggen voor de gezelligheid en niet direct voor de donkerste kelders . En het zal je denk ik nog verbazen hoeveel mensen rondlopen met gevoelens die ze niet kunnen plaatsen. Ik kan oprecht zeggen dat de zoektocht van mijn vriendin ook invloed heeft gehad op mijn eigen seksleven en dat we dat allemaal uitvoerig bespreken
. Soms tot grote opgelatenheid van vriend . Wij overwegen inmiddels een keer naar ladiesnight te gaan van een PC hier in de buurt . Goede verhalen over gehoord, hier op het forum.
maandag 27 juli 2020 om 18:55
Fet kan in eerste instantie nogal overweldigend zijn soms. Vooral omdat je er zo'n beetje elke legale kink kunt vinden, waarvan sommigen vrij heftig kunnen overkomen.Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:50Kokoro, dat staat al op de agenda.
Plus dat je, zoals ik dat noem "fresh meat" bent. Beginnend, onderdanig en vrouw. Wat je heel veel mail kan opleveren van "Dominanten" die je wel op weg willen helpen.
Mijn advies gewoon alle mail lekker negeren, je bent niemand een antwoord verschuldigd. Zoek vervolgens de groepen Netherlands Newbies en Durftevragen op. Beiden zijn een veilige goed gemoderniseerde omgeving vol informatie.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:56
Maakt dat voor het eindresultaat uit denk je? Oprechte vraag.
Als iemand onderdanige gevoelens heeft, opgelegd of niet, en ervan geniet dat tot uiting te brengen, dan is het toch ok?
maandag 27 juli 2020 om 18:56
Dan open je daar een eigen topic open en vertel vooral ook meteen in de OP dat je eigenlijk vind dat iedereen die daar aan doet psychisch niet lekker is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:57
Heb je ooit het onderwerp met een goede vriendin afgetast? Niet om te weten of ook zij deze ontdekkingstocht/gevoelens o.d. heeft maar in een gesprek waarin jouw emotie/gemoedsgesteldheid aan bod komt?Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:50Kokoro, dat staat al op de agenda.
Ik ken mezelf intussen seksueel vrij goed en ben daarin - denk ik - wat mensen 'standaard' vinden. Net als mijn partner. Maar wij praten en sparren zeker met een goede vriendin over haar (totaal andere) noden en behoeftes. Zij is namelijk gewoon die goede, lieve vriendin die wij als een verrijking in ons leven ervaren.
Misschien helpt je dat om wat minder 'streng, negatief' over jezelf te denken.
oudblond wijzigde dit bericht op 27-07-2020 18:59
3.77% gewijzigd
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
