Seks
alle pijlers
Verward over wensen en grenzen
maandag 27 juli 2020 om 17:40
Ik heb jullie weer even nodig, mag het? Willen jullie met me meedenken? Is dit herkenbaar (geweest in het verleden) en zo ja, hoe ga/ging je ermee om?
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 18:59
Munches zijn absoluut fijn. Na mijn eerste ging het van kwaad tot ergerKokoro schreef: ↑27-07-2020 18:55Ja, en ook een kwestie van gewoon lekker mee bezig blijven denk ik. Soms geef je gas en dan rol je weer een tijdje uit! Zo'n munch lijkt me iig de way to go
. Ik heb begrepen dat de sfeer daar heel vriendelijk is en dat de nadruk ligt op contacten leggen voor de gezelligheid en niet direct voor de donkerste kelders
.
En het zal je denk ik nog verbazen hoeveel mensen rondlopen met gevoelens die ze niet kunnen plaatsen. Ik kan oprecht zeggen dat de zoektocht van mijn vriendin ook invloed heeft gehad op mijn eigen seksleven en dat we dat allemaal uitvoerig bespreken. Soms tot grote opgelatenheid van vriend
. Wij overwegen inmiddels een keer naar ladiesnight te gaan van een PC hier in de buurt
. Goede verhalen over gehoord, hier op het forum.
En wat jij schrijft over open over seksualiteit praten, dat is ook daar heel fijn. Juist doordat je in aanraking komt met wat er allemaal mogelijk is leer je heel veel over jezelf.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 18:59
Dank voor de tips wb de groepen, ik ga kijken. De PB's negeer ik inmiddels. Ik vind het echter ook overweldigend in de zin dat ik me afvraag waar mijn grenzen dan zullen liggen. Zo van: als ik dít leuk vind, vind ik dát misschien ook wel leuk en dát en dát... En waar houdt het dan op? Alsof ik bang voor mezelf ben. Snap je?lollypopje schreef: ↑27-07-2020 18:55Fet kan in eerste instantie nogal overweldigend zijn soms. Vooral omdat je er zo'n beetje elke legale kink kunt vinden, waarvan sommigen vrij heftig kunnen overkomen.
Plus dat je, zoals ik dat noem "fresh meat" bent. Beginnend, onderdanig en vrouw. Wat je heel veel mail kan opleveren van "Dominanten" die je wel op weg willen helpen.
Mijn advies gewoon alle mail lekker negeren, je bent niemand een antwoord verschuldigd. Zoek vervolgens de groepen Netherlands Newbies en Durftevragen op. Beiden zijn een veilige goed gemoderniseerde omgeving vol informatie.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 19:01
maandag 27 juli 2020 om 19:01
Heel herkenbaar van de andere kant. Mijn vrienden groep is heel divers. Van non monogame hardcore bdsm'ers tot monogame vanilla's. Ik vind die diversiteit juist super mooi rn vooral om te zien hoe ontzettend blij iedereen wordt van diens eigen beleving.Oudblond schreef: ↑27-07-2020 18:57Heb je ooit het onderwerp met een goede vriendin afgetast? Niet om te weten of ook zij deze ontdekkingstocht/gevoelens o.d. heeft maar in een gesprek waarin jouw emotie/gemoedsgesteldheid aan bod komt?
Ik ken mezelf intussen seksueel vrij goed en ben daarin - denk ik - wat mensen 'standaard' vinden. Net als mijn partner. Maar wij praten en sparren zeker met een goede vriendin over haar (totaal andere) noden en behoeftes. Zij is namelijk gewoon die goede, lieve vriendin die wij als een verrijking in ons leven ervaren.
Misschien helpt je dat om wat minder 'streng, negatief' over jezelf te denken.
Mij maakt het niet uit hoe je je leven inricht, zolang het je gelukkig maakt
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 19:02
Heb je wel een vriendin met wie je open over seks en ontdekken kunt praten? Als sparringspartner of veilige baken tijdens je ontdekkingstocht? Ik kan me namelijk voorstellen dan het fijn is om te weten dat er iemand voor je is, waardoor je hopelijk meer durft los te laten en te onderzoeken.Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:50Kokoro, dat staat al op de agenda.Ik heb (volgens mij) irl niet echt vriendinnen die hiervoor open staan, maar die kan ik natuurlijk nog leren kennen. Dat is waarschijnlijk de mix: me inlezen op het bdsm-topic en relevante sites (heb inmiddels een account op FL maar dat is óók eng) plus met anderen sparren die ervaring hebben. Misschien is het gewoon een kwestie van wennen en het vanzelf normaler gaan vinden.
maandag 27 juli 2020 om 19:04
Klinkt heel leuklollypopje schreef: ↑27-07-2020 18:59Munches zijn absoluut fijn. Na mijn eerste ging het van kwaad tot erger
En wat jij schrijft over open over seksualiteit praten, dat is ook daar heel fijn. Juist doordat je in aanraking komt met wat er allemaal mogelijk is leer je heel veel over jezelf.
! Misschien haak ik wel een keer aan bij vriendin, als vriend zich daar comfortabel bij voelt. Misschien een hele suffe vraag maar, wat moet ik me voorstellen van de bezoekers qua leeftijd?
Veel plezier met de film!
maandag 27 juli 2020 om 19:06
Waar het ophoudt? Misschien nergens, maar is dat erg? Of misschien juist heel snel en dat is net zo min erg.Bulbul schreef: ↑27-07-2020 18:59Dank voor de tips wb de groepen, ik ga kijken. De PB's negeer ik inmiddels. Ik vind het echter ook overweldigend in de zin dat ik me afvraag waar mijn grenzen dan zullen liggen. Zo van: als ik dít leuk vind, vind ik dát misschien ook wel leuk en dát en dát... En waar houdt het dan op? Alsof ik bang voor mezelf ben. Snap je?
Daarbij je hoeft niet alles tegelijk. Het is een wereld vol mogelijkheden. Een kinki Wonderland waar je gewoon stapje voor stapje doorheen gaat. Op plekken zult blijven die je aanspreekt. Soms teruggaat of tot de conclusie komt dat je alles wat bij jou past hebt gevonden en niet hoeft te weten wat er verder is.
Maar dat begin dat is inderdaad vrij overweldigend. Want waar je eerst vooral de maatschappelijke norm om je heen ziet en het meest kinky de blinddoek en zijdesjaals zijn, vind je nu opeens alles wat mogelijk is. En dat is gewoon heel veel. Dus gewoon eerst een beetje gluren en laten bezinken is ook helemaal goed.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 19:09
Dat verschilt ontzettend. Je merkt dat bepaalde munches meer bepaalde leeftijdsgroepen trekken. Zo kunnen ze in een studentenstad wat jonger zijn. Maar dat kun je ook aan je vriendin vragen, vaak kun je bij de events de leeftijden zien van mensen die willen komen en dat geeft een idee.
Overigens gaat het niet alleen over kink en seks, maar ook gewoon over het dagelijks leven. Het fijne van munches is vooral dat je het vrijelijk over die dingen kunt hebben, zelfs met mensen die je net ontmoet, maar het hoeft niet.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 19:13
Vooral meer mogelijkheden waarschijnlijk
Maar ze kan altijd voor je bekijken wat er in jouw regio is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 27 juli 2020 om 19:25
maandag 27 juli 2020 om 20:08
Ja, sletvrees. gek hè.
Hoe laat je dat los? Een man die (ver)oordeelt, past niet bij mij. Maar stiekem denk ik wel nog steeds dat die in de meerderheid zijn.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 20:59
Ik weet niet hoe je dat loslaat, ik had er nooit zo'n last van, sowieso denk ik dat je evt toekomstige lief niet (meteen?) hoeft te weten hoe je seksuele verleden eruitziet. En tegen de tijd dat hij eea te horen krijgt houdt hij al van je!
Ik heb beslist een hele seksuele revolutie doorgemaakt, wel met het verschil dat ik -in tegenstelling tot jij- altijd heel open heb gecommuniceerd over seks, ook met mijn exman.
Minnaars, bdsm, het kwam gewoon op mijn pad en de nieuwsgierigheid won het vaak, ik deed maar wat, klootte gewoon wat aan.
Mooi dat je nu beseft dat jij je wensen en grenzen in eigen hand hebt, er is niemand meer bepalend, jij bent je enige rem! Maar ook je enige motor!
Wat men al eerder schreef, ik denk dat het idd een kwestie is van je teen in het water steken en als dat lekker voelt ga je een stapje verder. Het is mooi dat we in een tijd leven waar je heel makkelijk in een community terecht kunt komen die van jouw gading is. Datingsites, fetisjsites, alles is voor handen.
Ik stuur je even een PB.
Ik heb beslist een hele seksuele revolutie doorgemaakt, wel met het verschil dat ik -in tegenstelling tot jij- altijd heel open heb gecommuniceerd over seks, ook met mijn exman.
Minnaars, bdsm, het kwam gewoon op mijn pad en de nieuwsgierigheid won het vaak, ik deed maar wat, klootte gewoon wat aan.
Mooi dat je nu beseft dat jij je wensen en grenzen in eigen hand hebt, er is niemand meer bepalend, jij bent je enige rem! Maar ook je enige motor!
Wat men al eerder schreef, ik denk dat het idd een kwestie is van je teen in het water steken en als dat lekker voelt ga je een stapje verder. Het is mooi dat we in een tijd leven waar je heel makkelijk in een community terecht kunt komen die van jouw gading is. Datingsites, fetisjsites, alles is voor handen.
Ik stuur je even een PB.
...
maandag 27 juli 2020 om 21:10
Zoiets laat je niet los, maar laat jou los als je je wensen en grenzen leert kennen
Het oordeel van een man kan jou toch niet raken als je dat oordeel niet naar jezelf hebt. Wat ik van je lees is dat je daarmee bezig bent. Ook als je het besef krijgt dat jouw binnenwereld totaal van JOU is en jij daar binnen kan voelen en aftasten wat bij je past. Zoiets deel je dan of niet, het is van jou.
maandag 27 juli 2020 om 21:17
Wat een boeiend topic, nu al! Al lezende kwamen een paar dingen in me op die ik met je wil delen.
Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt?
Nee. Wat jij doet (of niet doet) op een bepaald moment in je leven mag je helemaal zelf weten. Je bent. niet verplicht om dat allemaal te delen met een latere partner. Het mag wel, en het is fijn als je partner het begrijpt, maar het hoeft niet. Jouw seksleven is van jou, je hoeft er geen verantwoording over af te leggen.
Een man die (ver)oordeelt, past niet bij mij. Maar stiekem denk ik wel nog steeds dat die in de meerderheid zijn.
Dat weet ik niet. Ik was met mijn ex samen van mijn 18e tot aan bijna mijn 40e. En toen ik weer ging daten, met mannen van 40 of ouder, merkte ik dat die mannen heel anders dachten dan de jongens waar ik in mijn jeugd contact mee had. Die jongens van toen denken nu ook vast niet meer zo als toen trouwens.
Het zou kunnen dat traditionele mannen moeite hebben met een vriendin die een losbandig verleden heeft. Maar dergelijke mannen staan vast ook niet open voor de seksuele wensen die jij nu hebt, dus de kans dat je daarmee gaat daten is bijzonder klein.
En er zijn genoeg mannen die het juist wel fijn vinden (zeker als ze zelf 40+ zijn) om een meer ongeremde vrouw te daten, een vrouw die zich durft te laten gaan.
Ik vind het echter ook overweldigend in de zin dat ik me afvraag waar mijn grenzen dan zullen liggen. Zo van: als ik dít leuk vind, vind ik dát misschien ook wel leuk en dát en dát... En waar houdt het dan op?
Het houdt daar op waar jij het niet leuk meer vind, op dat moment. Wat je nu leuk vindt, vind je misschien later niet meer zo leuk, en dan doe je het gewoon niet meer. En andere dingen doe je misschien wel eens, waar je nu niet aan durft te denken.
Wat Lollypopje ook al zei, soms probeer je gewoon wat en merk je dat het niets voor je is, dat is ook goed. Niet bang zijn dat je met het overschrijden van de eerste grens ook automatisch een volgende en een derde grens gaat overschrijden. Probeer je intuïtie te ontwikkelen, en dan daar naar te luisteren. Voelt het goed, dan doe je het wel, zonder dat je denkt over wat er dan daarna ook nog zou kunnen komen.
ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren
Ik heb in die tijd een groepje mensen leren kennen die zo'n ontwikkeling doorgemaakt hadden, goed konden reflecteren, goed konden schrijven, en een goeie spiegel voor konden houden. Ik heb daar heel erg veel aan gehad. Dingen van me af kunnen schrijven, tips gekregen, kritische vragen beantwoord, een veilige plek gevonden. Ik hoop dat dit topic, en contacten die hier uit voort kunnen komen, jou ook zo kunnen helpen. Moedige en goeie stap, dit topic.
Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt?
Nee. Wat jij doet (of niet doet) op een bepaald moment in je leven mag je helemaal zelf weten. Je bent. niet verplicht om dat allemaal te delen met een latere partner. Het mag wel, en het is fijn als je partner het begrijpt, maar het hoeft niet. Jouw seksleven is van jou, je hoeft er geen verantwoording over af te leggen.
Een man die (ver)oordeelt, past niet bij mij. Maar stiekem denk ik wel nog steeds dat die in de meerderheid zijn.
Dat weet ik niet. Ik was met mijn ex samen van mijn 18e tot aan bijna mijn 40e. En toen ik weer ging daten, met mannen van 40 of ouder, merkte ik dat die mannen heel anders dachten dan de jongens waar ik in mijn jeugd contact mee had. Die jongens van toen denken nu ook vast niet meer zo als toen trouwens.
Het zou kunnen dat traditionele mannen moeite hebben met een vriendin die een losbandig verleden heeft. Maar dergelijke mannen staan vast ook niet open voor de seksuele wensen die jij nu hebt, dus de kans dat je daarmee gaat daten is bijzonder klein.
En er zijn genoeg mannen die het juist wel fijn vinden (zeker als ze zelf 40+ zijn) om een meer ongeremde vrouw te daten, een vrouw die zich durft te laten gaan.
Ik vind het echter ook overweldigend in de zin dat ik me afvraag waar mijn grenzen dan zullen liggen. Zo van: als ik dít leuk vind, vind ik dát misschien ook wel leuk en dát en dát... En waar houdt het dan op?
Het houdt daar op waar jij het niet leuk meer vind, op dat moment. Wat je nu leuk vindt, vind je misschien later niet meer zo leuk, en dan doe je het gewoon niet meer. En andere dingen doe je misschien wel eens, waar je nu niet aan durft te denken.
Wat Lollypopje ook al zei, soms probeer je gewoon wat en merk je dat het niets voor je is, dat is ook goed. Niet bang zijn dat je met het overschrijden van de eerste grens ook automatisch een volgende en een derde grens gaat overschrijden. Probeer je intuïtie te ontwikkelen, en dan daar naar te luisteren. Voelt het goed, dan doe je het wel, zonder dat je denkt over wat er dan daarna ook nog zou kunnen komen.
ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren
Ik heb in die tijd een groepje mensen leren kennen die zo'n ontwikkeling doorgemaakt hadden, goed konden reflecteren, goed konden schrijven, en een goeie spiegel voor konden houden. Ik heb daar heel erg veel aan gehad. Dingen van me af kunnen schrijven, tips gekregen, kritische vragen beantwoord, een veilige plek gevonden. Ik hoop dat dit topic, en contacten die hier uit voort kunnen komen, jou ook zo kunnen helpen. Moedige en goeie stap, dit topic.
maandag 27 juli 2020 om 21:55
Ik denk dat je, gezien van wat ik tot nu toe van jou heb gelezen, heel goed je grenzen kunt voelen en die ook kunt aangeven. Maar omdat je niet weet wat je niet weet voelt het nu misschien wat ongewis of je je grens weet aan te geven als je gaat expermenteren.
En...wat jij denkt dat een ander denkt, denk je zelf. Met anderen woorden; als jij jezelf accepteerd zoals jij bent en zenn bent met je seksualiteit dan maakt het niets uit wat een ander daarvan vindt. Als iemand er uberhaupt wat van vindt want de meeste mensen zijn druk met zichzelf
Overigens denk ik ook dat wanneer je zelf je grenzen verlegt op seksueel vlak je ook andere mannen gaat aantrekken als potentiële partner waardoor het maar zo kan zijn dat het helemaal geen issue is. En dan nog, zoals anderen hier ook al schrijven: je bent niemand verantwoording schuldig, ook niet over je verleden.
En...wat jij denkt dat een ander denkt, denk je zelf. Met anderen woorden; als jij jezelf accepteerd zoals jij bent en zenn bent met je seksualiteit dan maakt het niets uit wat een ander daarvan vindt. Als iemand er uberhaupt wat van vindt want de meeste mensen zijn druk met zichzelf
Overigens denk ik ook dat wanneer je zelf je grenzen verlegt op seksueel vlak je ook andere mannen gaat aantrekken als potentiële partner waardoor het maar zo kan zijn dat het helemaal geen issue is. En dan nog, zoals anderen hier ook al schrijven: je bent niemand verantwoording schuldig, ook niet over je verleden.
maandag 27 juli 2020 om 22:18
Wat zijn jullie lief en wat hebben jullie gelijk!
Wat mijn vriendinnen betreft ook trouwens... Vooralsnog weet ik niet meer dan dat er eentje iemand kent die iemand kent die een open relatie heeft... In die trant tenminste. Ik ben nog degene die het openhartigst over seks praat, maar ja, ik ben ook net weer "vrij". Misschien zit ook bij hen wel meer "onder de oppervlakte" dan ik nu vermoed. Toen ik me zelf meer ging openstellen, merkte ik dat mijn vriendschappen ook waardevoller werden. Ik ben gewend veel alleen te doen, denken en op te lossen, maar dat hoeft misschien niet. Ik heb deze week een koffiedate met een vrouw van ongeveer mijn leeftijd uit mijn stad, die wel wat ervaringen wil delen. En naar de munch dus!
En er zitten blijkbaar toch nog wel wat oude patronen. Mijn ex veroordeelde mijn (relatief onschuldige) studentenverleden destijds heel sterk en ik heb er op verschillende punten in onze relatie nogal mee gezeten dat ik die afkeuring eigenlijk niet kon delen. Wat ik voelde strookte niet met wat hij mij wijs probeerde te maken (en ik dus uit misplaatste loyaliteit mezelf wilde wijsmaken). Dat heeft niet zoveel met onderdanig zijn te maken, meer met het verknipte relatiebeeld dat ik uit mijn jeugd had meegenomen. Daar ben ik allang vanaf. Ik besef nog elke dag hoe blij ik mag zijn dat ik niet meer in die spagaat tussen gevoel en verstand hoef te zitten. Maar daar dan ook echt naar te leven is nog een dingetje.
Wat mijn vriendinnen betreft ook trouwens... Vooralsnog weet ik niet meer dan dat er eentje iemand kent die iemand kent die een open relatie heeft... In die trant tenminste. Ik ben nog degene die het openhartigst over seks praat, maar ja, ik ben ook net weer "vrij". Misschien zit ook bij hen wel meer "onder de oppervlakte" dan ik nu vermoed. Toen ik me zelf meer ging openstellen, merkte ik dat mijn vriendschappen ook waardevoller werden. Ik ben gewend veel alleen te doen, denken en op te lossen, maar dat hoeft misschien niet. Ik heb deze week een koffiedate met een vrouw van ongeveer mijn leeftijd uit mijn stad, die wel wat ervaringen wil delen. En naar de munch dus!
En er zitten blijkbaar toch nog wel wat oude patronen. Mijn ex veroordeelde mijn (relatief onschuldige) studentenverleden destijds heel sterk en ik heb er op verschillende punten in onze relatie nogal mee gezeten dat ik die afkeuring eigenlijk niet kon delen. Wat ik voelde strookte niet met wat hij mij wijs probeerde te maken (en ik dus uit misplaatste loyaliteit mezelf wilde wijsmaken). Dat heeft niet zoveel met onderdanig zijn te maken, meer met het verknipte relatiebeeld dat ik uit mijn jeugd had meegenomen. Daar ben ik allang vanaf. Ik besef nog elke dag hoe blij ik mag zijn dat ik niet meer in die spagaat tussen gevoel en verstand hoef te zitten. Maar daar dan ook echt naar te leven is nog een dingetje.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 27 juli 2020 om 23:03
Hoe herken je dit type? Heb me laten verleiden tot het versturen van een foto. En jahoor. Vanaf dat moment nul reactie meer :/ kutzooilollypopje schreef: ↑27-07-2020 18:35
Overigens mocht je actief op zoek gaan, wil ik het je wel adviseren. Al kan dat uiteraard ook in dit topic uiteraard. Maar helaas moet je in die ontdekkingstocht ook rond wat foute types laveren bij wie het er niet altijd dik bovenop ligt.
maandag 27 juli 2020 om 23:16
Shit happens, Aapje. Ik heb dat ook wel eens gehad hoor, ik denk dat dat de meesten van ons wel bekend voorkomt.
Ik werd een meester in het selecteren op een gegeven moment, wilde sowieso wel wat uitgewisseld hebben voor ik meer liet zien. Zo'n man mag best even zijn best doen. En als hij je ghost na een foto, tja... dan ben je niet zijn tiep en vindt hij het eng om je dat te vertellen. Een lafaard dus. Next!
Ik werd een meester in het selecteren op een gegeven moment, wilde sowieso wel wat uitgewisseld hebben voor ik meer liet zien. Zo'n man mag best even zijn best doen. En als hij je ghost na een foto, tja... dan ben je niet zijn tiep en vindt hij het eng om je dat te vertellen. Een lafaard dus. Next!
...
dinsdag 28 juli 2020 om 07:27
Vervelend is dat. Helaas komt het voor. Omdat ik open ben over bdsm, geef ik bewust nooit een herkenbare foto. Daarvoor moet ik je eerst vertrouwen en om je te vertrouwen moet ik je kennen en ontmoeten. Een date is daar weleens op afgeketst en dat accepteer ik dan. Overigens heb ik ook weleens een date gehad met iemand die niet kwam opdagen. Helaas gebeuren die dingen.Aapjeopeenstokje schreef: ↑27-07-2020 23:03Hoe herken je dit type? Heb me laten verleiden tot het versturen van een foto. En jahoor. Vanaf dat moment nul reactie meer :/ kutzooi
Dat zijn niet eens de types waar ik voor waarschuw, dat zijn juist degene die wel doorzetten maar met foute bedoelingen. Soms uit onwetendheid en bijvoorbeeld bdsm zien als makkelijke seks, maar soms ook heel bewust om iemand te vinden die ze kunnen vormen zonder rekening te houden met de persoon.
Ter geruststelling er zijn ook heel veel leuke en respectvolle mensen, maar als je nieuw bent kun je wel een makkelijke prooi zijn voor die groep. Om die reden adviseer ik altijd eerst een netwerk op te bouwen van gelijkgestemden. Ze kunnen je helpen om rode vlaggen te herkennen en als mensen een beruchte reputatie hebben weten ze dat ook vaak. Nu is die reputatie niet altijd terecht, maar zeker in het begin is te voorzichtig zijn niet verkeerd.
Het zijn vaak types die claimen veel ervaring te hebben en ze zoeken altijd vrouwen die dit niet of amper hebben. Zowel op gewone datingsites als op meer kinki plekken. Aan de ene kant kunnen ze je naar de mond praten, maar ze zullen vaak ook claimen de waarheid in pacht te hebben. Zij weten wat bdsm is. Zij weten hoe een goede sub zich hoort te gedragen en zij willen jou dat uiteraard ook allemaal leren. Waarbij het kan dat ze adviseren dat je vooral niet te veel contact hebt met andere bdsm'ers en al helemaal geen mannen. Want die mannen daar zitten best wel foute types tussen en zij kunnen je wel beschermen. Het engste vind ik niet zozeer de groep die dit bewust als tactiek gebruikt om iemand te vinden, maar degene die dit ook echt zelf geloven. Dominanten die echt geloven dat zij de wijsheid in pacht hebben. Dat zijn degene waar ik het hardst van weg ren.
Helaas zijn er ook die niet aan dit cliché plaatje van de foute D voldoen, maar je dekt er wel een deel mee.
Belangrijkste is, bewaak je eigen grenzen goed en laat je daar door niemand aan twijfelen. Kan de ander zich daar niet in vinden, dan is het in het beste geval in elk geval geen match.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 28 juli 2020 om 08:03
En doorrrr dus, mn verlies nemen, bleh.
Netwerk opbouwen, dat durf ik niet? Dit is mijn seksualiteit en wat ik normaal gesproken doe, deel ik niet, laat staan dit.
Bulbul, ik herken je schrijfsels en gedachten. Ik voelde mij ook eerst raar, wilde het onderdrukken... Het grappige is dat er een behoorlijke groep (opgeleide) vrouwen tussen hun 30/40e op ontdekkingsreis blijkt te gaan
zo speciaal ben ik helemaal niet, haha! Maar er is dus ook een grote vijver happende newbies voor jagende Doms blijkt maar. Ik zal in ieder geval voorzichtig snuffelen voor ik weer aan een hengel hap.
Netwerk opbouwen, dat durf ik niet? Dit is mijn seksualiteit en wat ik normaal gesproken doe, deel ik niet, laat staan dit.
Bulbul, ik herken je schrijfsels en gedachten. Ik voelde mij ook eerst raar, wilde het onderdrukken... Het grappige is dat er een behoorlijke groep (opgeleide) vrouwen tussen hun 30/40e op ontdekkingsreis blijkt te gaan
zo speciaal ben ik helemaal niet, haha! Maar er is dus ook een grote vijver happende newbies voor jagende Doms blijkt maar. Ik zal in ieder geval voorzichtig snuffelen voor ik weer aan een hengel hap.
