Seks
alle pijlers
Verward over wensen en grenzen
maandag 27 juli 2020 om 17:40
Ik heb jullie weer even nodig, mag het? Willen jullie met me meedenken? Is dit herkenbaar (geweest in het verleden) en zo ja, hoe ga/ging je ermee om?
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
Mijn "CV": korte, maar wilde studententijd zonder veel zelfreflectie; lang huwelijk waarin seks een negatieve lading had; korte, maar intense relatie waarin ook mijn seksuele behoeftes centraal stonden en we samen nieuwe dingen begonnen te ontdekken. Nu: single en geen wens voor een relatie maar wél voor goede seks: én de wens om verder te gaan met ontdekken (denk aan onderdanigheid/pijnbeleving, in die hoek).
Ik merk dat ik hierbij op tegenstrijdige gevoelens stuit: ik vind (voorbeeld) geil chatten met een (bijna) vreemde spannend en leuk, maar ik vind dat ook raar van mezelf. Ik zou graag eens seks "zonder liefde/relatie" willen ervaren, maar vraag me ook af hoe dat dan met volgende "serieuze" relaties moet: heb ik dan een "verleden"? Zet ik mijn "reputatie" op het spel? En wat zou dat? Ik wil, ook in de toekomst, toch geen partner die over mij oordeelt? Volgens mij zijn deze gedachten ingegeven door bepaalde ideeën over wat wel/niet hoort, die dus diepgeworteld zitten en waar ik eigenlijk vanaf wil.
En volgens mij is dit de crux van het verwarde gevoel dat ik heb: ik heb voor het eerst in mijn leven in mijn eentje de verantwoordelijkheid over mijn grenzen. In mijn huwelijk bepaalde mijn partner de grenzen (geen discussie mogelijk). Tijdens de relatie erna deden we dat in samenspraak, maar zíjn grenzen/wensen waren wel wat nauwer dan de mijne. En hij hield bij wijze van spreken steeds mijn hand vast. Nu is dat kader weg en de enige die bepaalt wat mag en kan ben ik. En dat vind ik momenteel zo lastig dat ik ertoe neig om te zeggen: okee, laat maar zitten, nieuwe ervaringen worden sowieso schromelijk overschat. Mijn nieuwe vibrator doet het prima. Maar ergens vind ik dat ook te makkelijk van mezelf. Of is dat juist mijn intuïtie, die zegt: doe maar even niet, want je bent er niet aan toe? Of moet ik gewoon ophouden met denken en beginnen met voelen? Hoe doe je dat als dat jarenlang niet aan de orde was?
Een beetje warrig verhaal vrees ik, maar ik weet dat hier heel veel mensen schrijven die een enorme seksuele ontwikkeling hebben doorgemaakt én goed kunnen reflecteren. Dus naar jullie strek ik mijn hand even uit. Ik ben een beetje bang dat het wat confronterend wordt, maar dat zien we dan wel. Alvast bedankt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
dinsdag 6 oktober 2020 om 07:36
EensMariaDeJong schreef: ↑06-10-2020 05:22Nee joh, de meeste mannen zijn lief! Net zoals de meeste vrouwen.
Ik heb voor mijn vriendje bleef plakken een paar andere mannen kort gedate en die waren eigenlijk op 1 rare na steeds heel lief en aardig.
Gelukkig zijn is fijn hè, zo fijn
Ik denk dat de helft van mijn vrienden en kennissen uit mannen bestaat en stuk voor stuk zijn dat leuke lieverds
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 6 oktober 2020 om 11:05
Even bijgelezen hier. Ook hier herkenbaarheid wat betreft het pleasen. Heel goed om nu te leren je eigen wensen meer uit te spreken, maar ook om daar meer over na te denken, te voelen wat je nu eigenlijk wilt met je leven. Je kunt nu alle kanten op met al die mogelijkheden die open liggen nu. En het is wennen om na een (lange) relatie nu zelf te moeten beslissen welke kant ik op wil, zonder input van degene van wie ik dacht dat hij mij het beste kende. Wat valt er veel te leren, he?
dinsdag 13 oktober 2020 om 09:11
Ik ben iemand tegengekomen die op hetzelfde pad zit als ik. Het is zo onwijs leuk en spannend om het samen te ontdekken. Dit topic heeft me erbij geholpen me over enige schaamte of verlegenheid te zetten en er gewoon voor te gaan. Want het mag, het is leuk!
Ik ben benieuwd hoe het met jou gaat nu, @Bulbul.
Ik ben benieuwd hoe het met jou gaat nu, @Bulbul.
woensdag 14 oktober 2020 om 19:23
Wat mooi, snownow! En wat leuk dat je ook iets aan dit topic hebt gehad (ik ook, heel veel!). 
Met mij gaat het goed! Ik ben blijkbaar een bijzondere man tegengekomen (alweer!) die het stiekem wel een beetje lastig vindt om over gevoelens te praten (net als ik soms) maar het heel graag wil proberen. En dat vind ik vertederend en lief. Hij heeft gemerkt dat ik eerlijkheid en openheid belangrijk vind en dat hij mij alles kan vertellen zonder dat ik daarover oordeel. Ik merk dat hij zich daardoor steeds meer openstelt. Hij is ontzettend sexy, maar ook gezellig, huiselijk en zorgzaam, wat ik niet gewend ben maar waar ik wel van geniet.
Nu ik nog hè, met dat openstellen. Op seksueel gebied is het nog een beetje aftasten. Het leek er even op alsof hij vanzelf precies ging doen wat ik graag wilde, maar hij durft uiteindelijk toch niet zo goed. Ik ben nog aan het wachten op het juiste moment om dit soort zaken te bespreken.
Met mij gaat het goed! Ik ben blijkbaar een bijzondere man tegengekomen (alweer!) die het stiekem wel een beetje lastig vindt om over gevoelens te praten (net als ik soms) maar het heel graag wil proberen. En dat vind ik vertederend en lief. Hij heeft gemerkt dat ik eerlijkheid en openheid belangrijk vind en dat hij mij alles kan vertellen zonder dat ik daarover oordeel. Ik merk dat hij zich daardoor steeds meer openstelt. Hij is ontzettend sexy, maar ook gezellig, huiselijk en zorgzaam, wat ik niet gewend ben maar waar ik wel van geniet.
Nu ik nog hè, met dat openstellen. Op seksueel gebied is het nog een beetje aftasten. Het leek er even op alsof hij vanzelf precies ging doen wat ik graag wilde, maar hij durft uiteindelijk toch niet zo goed. Ik ben nog aan het wachten op het juiste moment om dit soort zaken te bespreken.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 14 oktober 2020 om 21:25
Als je het moeilijk vindt het te zeggen, kun je het misschien op een andere manier laten weten? Wij chatten heel veel en ik vind het soms makkelijker om dan een beetje plagend uit te vinden of hij ergens voor te porren is.
En ik geloof niet dat het per se hoort bij deze scene (maar dat is gewoon mijn beeld van de meer ervaren mensen), maar we maken ook heel veel grappen erover. Dat geeft ons beiden denk ik wat meer lucht.
En ik geloof niet dat het per se hoort bij deze scene (maar dat is gewoon mijn beeld van de meer ervaren mensen), maar we maken ook heel veel grappen erover. Dat geeft ons beiden denk ik wat meer lucht.
woensdag 14 oktober 2020 om 21:31
Oohhwww ik kan je verzekeren dat er ook door de ervaren mensen heel wat gelachen wordt.snownow schreef: ↑14-10-2020 21:25Als je het moeilijk vindt het te zeggen, kun je het misschien op een andere manier laten weten? Wij chatten heel veel en ik vind het soms makkelijker om dan een beetje plagend uit te vinden of hij ergens voor te porren is.
En ik geloof niet dat het per se hoort bij deze scene (maar dat is gewoon mijn beeld van de meer ervaren mensen), maar we maken ook heel veel grappen erover. Dat geeft ons beiden denk ik wat meer lucht.
Zoals ik voor mijzelf altijd zeg "bdsm is voor mij serieus, maar ik neem het niet altijd te serieus". Het is net het echte leven en het zijn net echte mensen, dus een lol maken en lachen hoort daar ook zeker bij
En verder dames, heerlijk te lezen hoe jullie genieten. Het is jullie echt gegund
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 21 oktober 2020 om 08:33
Ha, Maria, nee, zoals Shifty al zei, dat moet ik zelf creëren. De communicatie is nog niet zoals ik zou willen en dat ligt echt niet (alleen) aan hem. Ik vraag me bij tijd en wijle nog steeds af wat ik nou met hem wil. Ik had het zo goed uitgestippeld de afgelopen maanden: een relatie heb ik niet nodig, af en toe iemand voor goede seks zou leuk zijn, een paar kandidaten had ik ook al op mijn lijstje. Maar nu merk ik dat ik het wél heel gezellig vind om samen een film te kijken, een stuk te fietsen, een spelletje te doen, bij vrienden langs te gaan, samen wakker te worden en te ontbijten. En hij is ontzettend sociaal en gezellig en kletst graag. Hij is hartstikke gek op me en laat dat ook op een vertederende manier zien. Ik durf dat nog niet zo goed, ik ben misschien een beetje bang dat ik hem daarmee wegjaag en/of beloftes doe die ik niet kan waarmaken? En diepe(re) gesprekken zijn nog moeilijk, contact als we niet bij elkaar zijn is er nauwelijks (wat op zich niet erg is, maar wel het totale tegendeel van wat ik gewend was). Op sommige dagen vind ik dat een beetje ingewikkeld en vraag ik me af wat dan de meerwaarde van een relatie is, als er zoveel onzekerheid van mijn kant bij komt kijken. Alleen zijn is eenvoudiger. Aan de andere kant: ik kan en mag ook niet verwachten dat het net zo wordt als met mijn lief hè, ik mag niet vergelijken. Maar soms doe ik dat per ongeluk toch en denk ik: wat was dat toch gemakkelijk en natuurlijk, alles ging vanzelf en het was gewoon een continue uitwisseling van liefde en aandacht en lust, die die gevoelens bij beiden voortdurend bevestigde en versterkte.
Ik weet het, dit gaat allang niet meer over mijn seksuele wensen, maar ik deel het hier toch maar. En de seks is prima, maar ik mis inderdaad dat beetje extra, dus ik moet in deze relatie toch echt de stoerste zijn (dat hoefde ik nooit) en mijn mond opendoen. Vandaag zie ik hem weer.
Ik weet het, dit gaat allang niet meer over mijn seksuele wensen, maar ik deel het hier toch maar.
En de seks is prima, maar ik mis inderdaad dat beetje extra, dus ik moet in deze relatie toch echt de stoerste zijn (dat hoefde ik nooit) en mijn mond opendoen. Vandaag zie ik hem weer.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 23 oktober 2020 om 16:35
En was het fijn?
Ik herken veel in wat je schrijft. Heel onzeker ben ik. Terwijl hij daar, als ik er met mijn onafhankelijke blik naar kijk, geen enkele aanleiding toe geeft. Het zit echt in mij. Ik ben toch kennelijk veel onzekerder dan ik altijd dacht. Raar wel om te merken.
En ik moet heel erg mijn best doen om mezelf niet te gaan wegcijferen uit onzekerheid. Maar ja, de naar bevestiging hunkerende vriendin wil je ook niet worden
Ik heb nu bedacht dat ik het de volgende keer dat we elkaar zien bespreekbaar ga maken. Spannend...
Alleen zijn is zeker eenvoudiger, maar ook wel heel veel minder "sprankelend".
Keuzes, keuzes
Ik herken veel in wat je schrijft. Heel onzeker ben ik. Terwijl hij daar, als ik er met mijn onafhankelijke blik naar kijk, geen enkele aanleiding toe geeft. Het zit echt in mij. Ik ben toch kennelijk veel onzekerder dan ik altijd dacht. Raar wel om te merken.
En ik moet heel erg mijn best doen om mezelf niet te gaan wegcijferen uit onzekerheid. Maar ja, de naar bevestiging hunkerende vriendin wil je ook niet worden
Ik heb nu bedacht dat ik het de volgende keer dat we elkaar zien bespreekbaar ga maken. Spannend...
Alleen zijn is zeker eenvoudiger, maar ook wel heel veel minder "sprankelend".
Keuzes, keuzes
maandag 23 november 2020 om 12:04
Wat een fijn topic om te lezen zeg!
En wat goed dat je (jullie!) alles zo goed uitzoeken.
Ik herken ook veel in wat je schrijft en zit nog middenin de therapie en momenteel komen de muren op mij af en kan ik wel schreeuwen, maar het einde is in zicht.
En het is fijn te lezen dat er licht aan het einde van de tunnel is en je wel degelijk goed kunt beseffen wat goed en fout is in deze praktijken.
Sorry, vaag berichtje, maar het moraal is dat ik je toejuich haha.
En wat goed dat je (jullie!) alles zo goed uitzoeken.
Ik herken ook veel in wat je schrijft en zit nog middenin de therapie en momenteel komen de muren op mij af en kan ik wel schreeuwen, maar het einde is in zicht.
En het is fijn te lezen dat er licht aan het einde van de tunnel is en je wel degelijk goed kunt beseffen wat goed en fout is in deze praktijken.
Sorry, vaag berichtje, maar het moraal is dat ik je toejuich haha.
maandag 23 november 2020 om 16:21
Leuk om te lezen Gebruikersnaam! Fijn dat je er ondanks de zware tijd waar je doorheen gaat zo positief in staat. Wil je er meer over vertellen?
Mariadejong, hoe gaat het met jou en je relatie?
Shifty, ja, communicatie is nog steeds een dingetje. Het is heel fijn om van gedachten te wisselen en nieuwe inzichten te krijgen in gesprekken met wijze (forum)vrienden. Nu nog toepassen. Mijn date/vriend doet erg zijn best en dat waardeer ik. Nu moet ik mezelf nog wat meer openstellen. Ik vind het moeilijk om over de gevoelens (het gemis) te praten die ik nog steeds voor mijn overleden lief heb en die nooit weg zullen gaan. Soms ben ik gewoon heel verdrietig. Maar juist omdat die gevoelens deel van mij uitmaken is het belangrijk dat ik ze wel uitspreek, hoe moeilijk dat ook is. Ik ga weer een poging wagen.
Negatieve gedachten en gevoelens zitten in míj. Ik kan ze projecteren op mijn relatie: dat is soms heel verleidelijk en gemakkeijk, maar niet eerlijk en zeker niet constructief.
Mariadejong, hoe gaat het met jou en je relatie?
Shifty, ja, communicatie is nog steeds een dingetje. Het is heel fijn om van gedachten te wisselen en nieuwe inzichten te krijgen in gesprekken met wijze (forum)vrienden. Nu nog toepassen. Mijn date/vriend doet erg zijn best en dat waardeer ik. Nu moet ik mezelf nog wat meer openstellen. Ik vind het moeilijk om over de gevoelens (het gemis) te praten die ik nog steeds voor mijn overleden lief heb en die nooit weg zullen gaan. Soms ben ik gewoon heel verdrietig. Maar juist omdat die gevoelens deel van mij uitmaken is het belangrijk dat ik ze wel uitspreek, hoe moeilijk dat ook is. Ik ga weer een poging wagen.
Negatieve gedachten en gevoelens zitten in míj. Ik kan ze projecteren op mijn relatie: dat is soms heel verleidelijk en gemakkeijk, maar niet eerlijk en zeker niet constructief.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 21 juni 2021 om 11:08
Hallo allemaal, even een berichtje in mijn eigen topic om alvast afscheid te nemen van alle lieve mensen die me bij mijn scheiding, de dood van mijn partner en bij mijn zoektocht naar mijn eigen wensen hebben geholpen. Ik heb een half leven hier op het forum doorgebracht, meestal lezend maar in de laatste jaren - toen mijn eigen situatie nijpend werd - ook als schrijver. En dat ik hier begon te schrijven hangt direct samen met mijn persoonlijke ontwikkeling. Het BDSM-topic vond ik bijvoorbeeld altijd al interessant, met "minnaren" had ik ook een beetje ervaring: de gedachtegangen op het minnaartopic intrigeerden me al toen ik 19 was. Maar zelf meeschrijven en openlijk uitkomen voor mijn mening over die onderwerpen? Neee. Veel te eng en de Viva-vrouwen (en mannen) veel te angstaanjagend.
De laatste jaren heb ik hier ontzettend veel steun en wijze raad mogen ontvangen en, vooral toen mijn partner stierf, lieve woorden die me een ongelooflijk warm gevoel gaven. Dat gevoel blijft, dankjulliewel.
En nu? Nu modder ik een beetje aan als autonome vrouw die eindelijk durft te onderzoeken wat ze wil (zie dit topic!). Misschien weet ik nog steeds niet precies wie ik ben, maar niemand staat me meer in de weg om erachter te komen en niemand probeert mij meer zíjn waarheid op te dringen. Mijn lief mis ik nog steeds vreselijk, maar ik kan ook vaak gelukkig zijn en genieten van wie en wat er wel is. De fantastische mensen om me heen, die ik door al deze ontwikkelingen nog beter heb leren kennen en mijn lieve nieuwe vriend, die me soms niet helemaal begrijpt maar best bereid is een beetje moeite te doen en met mij samen te zoeken naar een relatievorm waarin we ons beiden vrij en geborgen voelen. En het besef dat alles mogelijk is en alle gedachten denkbaar zijn.
Dankjulliewel en veel liefs!
P.S. Met een paar mensen van hier ben ik ook via andere media in contact. Ik hoop ook dat ik een eventuele opvolger van dit forum weet te vinden. Mocht iemand me op een andere manier willen benaderen, dan graag een PB!
De laatste jaren heb ik hier ontzettend veel steun en wijze raad mogen ontvangen en, vooral toen mijn partner stierf, lieve woorden die me een ongelooflijk warm gevoel gaven. Dat gevoel blijft, dankjulliewel.
En nu? Nu modder ik een beetje aan als autonome vrouw die eindelijk durft te onderzoeken wat ze wil (zie dit topic!). Misschien weet ik nog steeds niet precies wie ik ben, maar niemand staat me meer in de weg om erachter te komen en niemand probeert mij meer zíjn waarheid op te dringen. Mijn lief mis ik nog steeds vreselijk, maar ik kan ook vaak gelukkig zijn en genieten van wie en wat er wel is. De fantastische mensen om me heen, die ik door al deze ontwikkelingen nog beter heb leren kennen en mijn lieve nieuwe vriend, die me soms niet helemaal begrijpt maar best bereid is een beetje moeite te doen en met mij samen te zoeken naar een relatievorm waarin we ons beiden vrij en geborgen voelen. En het besef dat alles mogelijk is en alle gedachten denkbaar zijn.
Dankjulliewel en veel liefs!
P.S. Met een paar mensen van hier ben ik ook via andere media in contact. Ik hoop ook dat ik een eventuele opvolger van dit forum weet te vinden. Mocht iemand me op een andere manier willen benaderen, dan graag een PB!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 21 juni 2021 om 11:19
