vreemdgaan

quote:Cernunnos schreef op 27 december 2010 @ 15:27:





Ik houd het er maar op dat jij en ik een heel verschillend idee hebben over diepgang.



Dat er niets mis is met mijn inner piece, nooit geweest ook. Juist dankzij de keuzes die ik maak.



Als je van je partner weet dat hij of zij vreemdgaat heet het geen vreemdgaan meer maar een open relatie. Mijn zegen heb je.

quote:Mil_Spec schreef op 27 december 2010 @ 16:48:

@SD2010:



[...]





[...]





Kan ook, maar dan geeft hij je mijn inziens eigenlijk toestemming voor een soort open relatie.





.



Dat lijkt me niet, als iemand aangeeft er niets van te willen weten sluit hij de deur, er niet meer over praten, ik wil dit niet.



doe je het toch ga je vreemd



een open relatie is met toestemming en instemming, sex hebben met andere, ook apart van elkaar.



Polyamorie is er een relatie bij mogen hebben, dus meer dan alleen sex, ook houden van



Swingen is alles samen, je doet beide met instemming en afspraken iets met een ander en blijft samen.



vreemdgaan met toestemming is, als je het zo nodig wil doen doe het dan zo dat ik er niets van merk.



Wij zijn swingers (ik zal nooit iets doen met iemand die niet in zo'n relatie zit) maar vanuit die basis als die ruimte er bij andere stellen ook is met mogelijkheid voor open relatie en polyamorie.



weten dat iemand vreemd gaan en er niets aan doen is geen open relatie, laatst nog iemand gesproken die bv liever kop in het zand stak, ze vermoedde het, was te jaloers en wilde er simpel niet aan. geloofde in haar sprookje dat hij trouw was. maar dat is geem open relatie

quote:rosita38 schreef op 27 december 2010 @ 17:14:

[...]



Dat dit zoveel impact zou hebben op ons seksleven hadden we van te voren niet kunnen voorzien.Maar als je jarenlang bijna op commando seks moet hebben raakt de lol er wel een beetje van af.

Het is erg jammer dat je seksleven zo'n andere lading heeft gekregen dat jullie daar niet meer vanaf komen of er anders tegen aan kunnen kijken. Mijns inziens een aspect wat veel meer belicht zou moeten worden bij het proberen van kinderen te krijgen op dit soort manieren. Want je partner op seksgebied verliezen hierdoor zou wijzen dat er meer begeleiding op dat punt noodzakelijk is. Het is het namelijk denk ik niemand waard om je zin in seks samen met je partner te verliezen. En het schijnt vaak veel invloed te hebben op de relatie zelf.

Ik denk dat Mil_Spec bedoelt als de ander zegt dat mocht er vreemd gegaan worden hij of zij er niet achter staat maar het ook niet wil weten. Een soort van verkapte toestemming onder protest. In de hoop dat de ander gehoor geeft aan de oproep niet iets tegen de zin van de partner te doen maar het niet uitsluit dat het niet gebeurt. En dan liever dus in ontwetendheid verblijft. Zelf vind ik het een soort van verkapte toestemming.



Anders zou er niet bij gezegd hoeven worden "zolang ik het maar niet weet".

ja klopt, ik heb dat ook meer genuanceerd.



maar ik zie dat niet als toestemming, het is meer van "liever niet maar als je het niet kunt laten laat mij dan in de waan dat je nog steeds monogaam bent"

Ja, zo van "ik wil niet dat je vreemd gaat maar ik denk dat je het wel gaat doen en als je het wel doet ga ik toch niet bij je weg maar ik wil het ook niet weten" En dat is inderdaad eigenlijk geen open relatie, nee, wel een zooitje Eens met Doddie.

Nee, inderdaad geen open relatie. Eens dat het meer gaat om "dat als het dan toch gebeurt dat de ander graag in de waan gelaten wil worden van een monogame relatie".

Nou TO gewoon eerlijk zijn graag!

Kan ik in de tussentijd de sloten vervangen en wat vriendinnen optrommelen om al je spullen op straat te flikkeren (woon 4 hoog........

quote:Cernunnos schreef op 27 december 2010 @ 15:27:

Voor mensen als Peakzwart, met naar eigen zeggen een heel leger exen, Overigens nergens gezegd hier hoeveel exen ik heb. Feitelijke informatie is en blijft nog steeds niet je sterkste punt.

ja nine dat zei mijn vriendin ook. toen haar man vreemd ging en verliefd was heeft ze geschreeuwd van verdriet, lag ze nachten te huilen en smeekte ze hem om bij haar te blijven, hij mocht zelfs gaan uitvinden wat hij nog voor die ander voelde, en zij zat te hopen te huilen en smeken.



Ze zijn weer bij elkaar en er is niets uit het raam gegaan.

Bij dergelijke taal denk ik (na heel wat van zulke voorbeelden) "Ik moet het nog zien"



Je weet pas hoe je reageerd als het je gebeurd en dat is vaak anders dan je voorspeld simpel omdat je dan pas de gevoelens ervaard die er door je heen gaan.



Het is ook heel vaak dreigen in de hoop dat de ander het dan wel laat.

Niet willen weten hoeft geen toestemming te betekenen, maar kan wel. Mijn man heeft mijn expliciete toestemming, ik vind dat er veel te veel belang wordt gehecht aan echtelijke trouw. Of ik het wil weten hangt af van mijn gemoedstoestand op dat moment. Soms wel en soms niet. Bovendien zal ik het mijn man niet kwalijk nemen als hij iets verzwijgt.



Verder vind ik dat je wel erg vaak ziet dat de boodschapper van het slechte nieuws een soort schuldige wordt. De bedrogene gaat verder met de bedrieger alsof er niets gebeurd is. Duidelijk geval van niet willen weten. Net als al die vrouwen (en mannen) die ervoor kiezen om de alarmbellen te negeren.

quote:doddie schreef op 27 december 2010 @ 18:14:



Bij dergelijke taal denk ik (na heel wat van zulke voorbeelden) "Ik moet het nog zien"



Je weet pas hoe je reageerd als het je gebeurd en dat is vaak anders dan je voorspeld simpel omdat je dan pas de gevoelens ervaard die er door je heen gaan.



Het is ook heel vaak dreigen in de hoop dat de ander het dan wel laat.@Doddie, amen en helemaal mee eens !

Heb alles doorgelezen en wil graag nog wat reactie geven:

@Madina: Jij vind dat het mijn lot is dat ik geen kinderen heb gekregen. Kort door de bocht, maar goed 't is jouw mening. misschien ga je daar anders overdenken als je iets heel ergs overkomt. En we hebben heel lang vertrouwen gehad in moeder natuur, misschien wel te lang! En moeder natuur word op vele manieren geholpen. Maar dat zul je ook wel veroordelen.

Wat betreft het feit dat mijn man mijn minnaar kent. Kennen is een groot woord. Ze zijn elkaar wel eens tegengekomen in de kroeg, maar zijn zeker geen matties.



@Enn:We hebben ons seksleven niet opgezegd, mijn man niet en ik niet. Het gaat er om dat we beiden heel lang geen plezier meer konden beleven aan seks door onze kinderwens en de vruchtbaarheidsbehandelingen. Ik kan inmiddels weer plezier beleven aan seks, mijn man niet. Hij heeft erg veel moeite met het feit dat de 'oorzaak' van het niet op natuurlijke wijze kunnen krijgen van kinderen bij hem ligt. En dat kan ik me heel goed voorstellen. Als er een ivf behandeling mislukt was, na succesvolle terugplaatsing voelde ik me ook een waardeloze vrouw. Mijn lichaam deed namelijk niks met het vruchtje wat was teruggeplaatst. Daarover veel gepraat met elkaar, maar blijkbaar heeft mijn man daar meer moeite mee dan ik.



@peakzwart:Ik vind niet dat je dingen invult voor een ander,je geeft je eigen mening en daar ben ik blij mee.Heb niet het idee dat je mijn situatie veroordeelt, en je bent vrij om je mening te uiten. Dat we het niet allemaal met elkaar eens zijn is logisch, daarvoor bestaat juist de discussie. De meeste berichten hier geven me inzicht en zet aan tot denken. Hoe ik uiteindelijk dit alles oplos, kan ik niet zeggen. Maar erover van gedachten wisselen is prettig.



Er zijn veel mensen die zeggen nooit vreemd te zullen gaan, dat heb ik ook altijd gedacht. Dus zeg dat niet te snel...In de loop van je relatie verandert een heleboel en ook zelf verander je.



En ik ben het eens met een ieder die zegt dat je niet zomaar uit een relatie kunt stappen want in mijn geval is er na 20 jaar veel meer dat ons bind dan alleen de seks. We hebben het buiten de seks om goed met elkaar, doen veel dingen samen en er is veel liefde. Ik ben er door het vreemdgaan achter gekomen dat liefde en seks wel degelijk los van elkaar kunnen staan. Wat ik voel voor mijn man, voel ik niet voor mijn minnaar. En wat ik doe met mijn minnaar op seksgebied, zal mijn man mij nooit kunnen geven omdat hij daar niet voor open staat. Mijn man snapt mijn behoefte aan seks niet, en ik denk dat daar niet veel aan te vernaderen valt. We hebben het daar zo vaak over gehad. En ik wil zeker niet alle schuld leggen bij de vruchtbaarheidsbehandelingen maar dat heeft zeker invloed gehad. Daar zijn man en ik het wel over eens.



@cernunnos:

ik denk inderdaad dat het vreemdgaan in mijn geval een soort van vrede bewaart. Ik 'zeur' minder naar mijn man over het wel/niet hebben van seks met elkaar. Natuurlijk lost het mijn frustratie op. Ik zit prettiger in mijn vel, wat mijn humeur ten goede komt en daardoor ook de sfeer in huis.

Ook al zouden sommigen van ons dingen anders doen, we wensen je in ieder geval wel alle goeds toe!

Thanks!

Mijn situatie is deels vergelijkbaar met die van Rosita, ook hier geen kindertjes Met mijn ex wel ver gekomen in de medische malle molen maar zonder resultaat. Dit heeft echter totaal niets te maken met de seksuele desinteresse van mijn huidige partner. En op het moment dat ik hem leerde kennen stond het hebben van goede seks, het delen van passie ook niet boven aan mijn verlanglijstje. Seks was iets wat af en toe gebeurde maar verder niets. Tot een aantal jaren geleden ik merkte dat ik lichamelijk veranderde. Ik begon meer te verlangen, begon te denken dat er meer moest zijn dan dat er nu was.. En tot 1.5 jaar geleden heb ik de optie vreemdgaan of een minnaar niet eens tot me door laten dringen..



Vele gesprekken zijn er geweest, waarin ik alles heb aangegeven. Dit echter niet tot enig resultaat. Mijn partner heeft geen- of een laag libido en voelt zich hier prima bij. Hij is anders dan anderen, klinkt lekker cliché maar het is wel zo.



Lost vreemd gaan mijn frustraties op? Niet geheel.. want nog steeds zou ik dit liever met mijn partner beleven. Ik ben nu af en toe zelfs meer gefrustreerd, nu ik echt weet wat mogelijk is, nu ik weet wat het is om gepassioneerde seks te hebben. Iets wat ik pas sinds 1.5 jaar ken. Ik heb nog niet geheel opgegeven met mijn partner.. Ik probeer hem nog steeds te stimuleren, probeer hem te laten zien wat mogelijk is.



Is vreemdgaan of een minnaar dan de ultieme oplossing? Nee.. maar voor mij op dit moment wel een aanvulling op wat ik nodig had. Waar heel mijn lichaam om schreeuwt.



Bij hem weggaan? Nee, althans nu niet.

Ik ben het met je eens dat ik het ook liever met mijn man zou beleven, maar dat zit er niet in. En inderdaad, minnaar is een aanvulling op iets wat ik nodig heb. Had het niet beter kunnen omschrijven.

Is jouw huidige partner op de hoogte van jou vreemdgaan?Ik ga ervan uit dat dit niet zo is, anders spreken we niet over vreemdgaan.

Nee mijn nr1 is er niet van op de hoogte.. Hij kent minnaar wel, en weet ook van onze vriendschap.. maar meer niet

quote:Mil_Spec schreef op 27 december 2010 @ 16:48:

@SD2010:



[...]





Ja inderdaad, maar ook als je geen relatie wil maar alleen een sv zou ik zelf toch eerst de huidige relatie verbreken. Ik zou me (sexueel) niet geheel kunnen geven aan iemand als ik nog een relatie zou hebben met mijn partner, maar dat ben ik natuurlijk, he

Dat snapte ik, mijn posting was meer in gegeven om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier een sv beleefd. Dat er niet gelijk allerlei verwachtingen aan gekoppeld hoeft te zijn.



quote:

[...]





Kan ook, maar dan geeft hij je mijn inziens eigenlijk toestemming voor een soort open relatie.



Mijn inziens is het dan niet echt een open relatie, maar wederom een punt om aan te geven dat er zoveel variaties en mogelijkheden en vooral achtergronden kunnen zijn. Dat het niet alles of niets is, niet zo zwart/wit zoals zo vaak wordt gesteld.



quote:*aanvulling*



Ik denk dat heel wat mensen jaloers zijn op Doddie. Ik vraag me af of, als mijn partner er wel voor open zou staan, ik mij wel helemaal zou kunnen geven aan een minnares ik weet het echt niet.Ik denk dat idd veel mensen Doddie benijden. En het siert haar dat ze dat zelf ook realiseert en weet dat het net zo goed heel anders had kunnen verlopen. En dat ze de nuances ziet dat het niet voor iedereen zo eenvoudig of vanzelfsprekend is om iets te veranderen in een langdurige relatie.

Natuurlijk moet iemand met wensen dat eigenlijk bespreken, maar dat het niet gedaan wordt ligt vaak ook wel aan de partners of invullingen die men voor elkaar doet.



Soms stelt men conclusies aan de hand van uitspraken die aan begin van een relatie zijn gedaan, maar een partner kan er ook anders over zijn gaan denken, of milder in zijn geworden. Wij maken wel mee dat mannen aangeven wat wij doen ook wel te willen, als je aangeeft dat ze dat dan moeten bespreken krijg je "oh nee daar moet ze niets van weten" vraag je "heb je het dan besproken" blijkt dat niet zo te zijn, maar weet men dat of denkt men dat, vaak op uitspraken van jaren terug, van begin van de relatie, toen ze er zelf ook nog niet aan hadden moeten denken.



Het zou geen gek idee zijn dergelijke items eens vaker ter sprake te brengen, Hoe denk je over mensen die dit met medeweten doen bv? Zouden wij dat ook kunnen (als het nog niet aan de orde is ) maar vaak geeft men elkaar het politiek correcte antwoord, " nee hoor schat, ik heb genoeg aan jou" Op verjaardagfeestjes hoor je familie afkeurend zich uitspreken over het stukje over de parenclub op tv, durf je dan nog te zeggen dat je er best met interesse naar gekeken hebt? In bijzijn van je partner die misschien wel net zo braaf mee afkeurd? Maar aan de houding en mening die men daar liet zien trekt men de conclusie.



En kun je nog verwachten dat je partner eerlijk naar je toe komt als zo iets gaat spelen als je hier in dit topic al ziet staan dat men dat zeker zou waarderen omdat dan genoeg tijd is om vriendinnen op te trommelen om je boel naar buiten te gooien?

Verwacht je dan nog dat je partner dat eerlijk gaat vertellen met een dergelijke dreiging?



En zolang dat gesprek dus nog zo beladen blijft, vermoed ik dat veel het niet aan durven en dan liever kiezen voor vreemdgaan, want dan heb je het gedoe niet, geen mens heeft zin in een hoop gezeur en gedoe (al zal het als het uitkomt ook voor veel gezeur gaan zorgen) Maar voordeel is wel dat als je nog niet bent vreemd gegaan er nog niets te verwijten valt en je partner niet kan zeggen het nooit te hebben geweten dat dit speelde en die behoefte er was.



Het zou wel erg schelen als je je veilig zou voelen in je relatie om anders te mogen zijn, veilig bent als je aangeeft er anders over te zijn gaan denken, veilig omdat je niet gelijk je koffers kan pakken als je het maar uit zou spreken. en ik denk dat dat veilige gevoel in veel relaties ontbreekt, ondanks dat men vaak zegt dat de partner het eerlkijk moet en kan vertellen als het zover is is die ruimte het ook te mogen voelen er zeker niet.

edit, opnieuw geplaatst ivm fout bij quote

In vreemdgaan (stiekum) dat zit iets heel erg eenzaams... Het is heerlijk en prachtig maar toch kun je het niet delen met iemand waarmee je je leven deelt.

Wanneer het niet stiekum hoeft, je man weet ervan en stemt er mee in, dan is het alleen maar goed. Voor jou, je partner en je vriendje. Goed verwachtingsmanagement daar draait het om, zolang ieder zijn of haar plek kent en die plek accepteert.. Waarom niet.... Mijn buurvrouw loopt tien kilometer hard en komt fris en opgeladen weer terug. Ik doe wat anders (...) en kom ook weer fris en opgeladen weer thuis. Vraagt van alle betrokkenen wel een open houding. Niet de sex maar de communicatie is de bottleneck.

quote:SD2010 schreef op 28 december 2010 @ 19:10:

Ik denk dat idd veel mensen Doddie benijden. En het siert haar dat ze dat zelf ook realiseert en weet dat het net zo goed heel anders had kunnen verlopen. En dat ze de nuances ziet dat het niet voor iedereen zo eenvoudig of vanzelfsprekend is om iets te veranderen in een langdurige relatie.herhaling! ivm verkeerde gebruikte quote



Toch is er eerlijk over zijn de enige manier waarop je het kunt bereiken.



Al die mensen die swingen, open relaties hebben, een minnaar erbij mogen hebben enz, hebben dat alleen maar kunnen bereiken door er open en eerlijk over te zijn en ze hadden allemaal een partner die er blijkbaar toch begrip voor hadden. Ook vaak buiten verwachting, ook met de zelfde angst en twijfel, maar door er niet open over te zijn zul je nooit in die benijdingswaardige positie komen

Kortom: helemaal eens met Doddie. Openheid is de sleutel. Natuurlijk spelen verdriet en jalouzie ook een rol, maar ook daar is openheid de sleutel.

Merkwaardig genoeg: wanneer je die openheid over en weer er is - neemt de trek naar het 'vreemde' ook af. Tenminste dat doet/deed het bij ons..

quote:doddie schreef op 28 december 2010 @ 19:37:

Natuurlijk moet iemand met wensen dat eigenlijk bespreken, maar dat het niet gedaan wordt ligt vaak ook wel aan de partners of invullingen die men voor elkaar doet.



Soms stelt men conclusies aan de hand van uitspraken die aan begin van een relatie zijn gedaan, maar een partner kan er ook anders over zijn gaan denken, of milder in zijn geworden.



Hier is dat dus niet het geval, in het begin van de relatie is daar nooit over gesproken, ook niet naar meningen gevraagd, was ook totaal niet aan de orde. Ook natuurlijk niet bij de eerste gesprekken een jaar of 3-4 geleden mee gestart.. maar langzaam wel aangegeven wat mijn ideeen erover zijn. Van de kant van mijn nr1 veranderd de mening totaal niet, ik geef niet op, wil blijven proberen hem duidelijk te maken wat ik mis, en wat ik zoek..



Nee het is niet de juiste volgorde.. maar ergens heel diep weggestopt hoop ik nog op verbetering, al is het tegen beter weten in..