Seks
alle pijlers
vreemdgaan
zondag 18 januari 2009 om 23:54
Mijn naam is Henk, ben 40 jaar, werk parttime, getrouwd, 2 kinderen. Mijn vrouw en ik kennen elkaar 15 jaar en zijn in principe zeer gelukkig met elkaar. In principe omdat ik problemen heb met ons sex leven en zij dus niet. We hebben het er diverse keren over gesproken tot zeg maar ruzie toe. Uiteraard heeft dit niet tot een oplossing geleid en had ik de keuze zwartwit gezegd:
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
maandag 19 januari 2009 om 12:12
maandag 19 januari 2009 om 12:13
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 11:47:
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken. Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn..Dat jij je koffers mag pakken is wel lekker fijngevoelig ? Jij.....koffers ............betekent dus eigenlijk een gescheiden weekendvader . Toch ?
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken. Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn..Dat jij je koffers mag pakken is wel lekker fijngevoelig ? Jij.....koffers ............betekent dus eigenlijk een gescheiden weekendvader . Toch ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 19 januari 2009 om 12:21
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 11:47:
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken. Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn. Daar mag je nooit en te nimmer aan toegeven.
Henk, zo bedoelde ik het niet, dat je dat als argument moet gebruiken, maar ik bedoelde meer dat zij wel redelijk makkelijk zegt dat je je koffers kunt pakken, in de zin van: realiseert ze zich dan wel dat ze zichzelf dan veel meer in het verdriet en de ellende stort dan wanneer ze eens een keer met jou deze problemen bespreekt en naar een sexuoloog gaat?
Want dit is natuurlijk niet jouw probleem, maar jullie probleem.
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken. Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn. Daar mag je nooit en te nimmer aan toegeven.
Henk, zo bedoelde ik het niet, dat je dat als argument moet gebruiken, maar ik bedoelde meer dat zij wel redelijk makkelijk zegt dat je je koffers kunt pakken, in de zin van: realiseert ze zich dan wel dat ze zichzelf dan veel meer in het verdriet en de ellende stort dan wanneer ze eens een keer met jou deze problemen bespreekt en naar een sexuoloog gaat?
Want dit is natuurlijk niet jouw probleem, maar jullie probleem.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
maandag 19 januari 2009 om 13:36
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 02:45:
[...]
Ja hoor, zit naar jullie plaatjes te kijken.
Zeer origineel, ook van Bianca.
nog effe serieus:
Ik erken dat ik fout ben geweest maar zoals de situatie nu is ben ik best wel bang dat het nog een keer gebeurt.
Beste Henk, het is geen ongeluk ofzo, het is niet iets wat "gebeurt" het is iets wat je zelf DOET. Jij hebt het zelf in de hand.
Ondanks dat het niet mag. Ik hou heel veel van mijn vrouw en kinderen en wil ze voor geen goud missen.
Tja dan moet je toch echt andere keuzes maken om ervoor te zorgen dat je nooit meer buiten het potje piest. Dus geen afspraakjes met de college en met je vrouw praten!
Ik wil niet de zielpiet uithangen maar mede hierdoor werk ik parttime zodat mijn vrouw ook kan werken.
Nou dat klinkt erg zielepieterig, betekent dat dat je vrouw primair verantwoordelijk is voor de kinderen, en dat jij een offer brengt om ook voor de kinderen te zorgen zodat zij mag werken. Hallo Henk in wat voor eeuw leef jij?
We zijn heel gelukkig met z'n vieren alleen net dat ene he.
Tja het is een keuze, of je bent gelukkig met zijn vieren en je kiest daarvoor, of je kiest voor wilde seks maar dan zonder je gezin. IN het leven kan je nu eenmaal niet alles hebben. Je klinkt erg kinderachtig. je wilt alles, je bent hebzuchtig.
Begrip van haar, genegenheid:
Ik doe juist bijna alles voor haar.
We hebben nooit ruzie wat eigenlijk ook niet goed is.
Wat die collega betreft, zij heeft mij en email gestuurd om over die avond te praten. Ik heb voorgesteld onder 4 ogen te praten zonder bijbedoelingen. Gewoon hoe zij tegenover de ontstane situatie kijkt.
Waarom moet je weten hoe zij tegen de situatie aankijkt? Of wil je stiekum peilen of het er nog een keertje inzit? Jij hebt een relatieprobleem en dat kan je niet oplossen met die collega. het zou je sieren als je zou mailen/schrijven/bellen dat het nooit had mogen gebeuren en dat het ook nooit meer zal gebeuren. Dat je niks voor haar voelt en dat je van je vrouw houdt.
[...]
Ja hoor, zit naar jullie plaatjes te kijken.
Zeer origineel, ook van Bianca.
nog effe serieus:
Ik erken dat ik fout ben geweest maar zoals de situatie nu is ben ik best wel bang dat het nog een keer gebeurt.
Beste Henk, het is geen ongeluk ofzo, het is niet iets wat "gebeurt" het is iets wat je zelf DOET. Jij hebt het zelf in de hand.
Ondanks dat het niet mag. Ik hou heel veel van mijn vrouw en kinderen en wil ze voor geen goud missen.
Tja dan moet je toch echt andere keuzes maken om ervoor te zorgen dat je nooit meer buiten het potje piest. Dus geen afspraakjes met de college en met je vrouw praten!
Ik wil niet de zielpiet uithangen maar mede hierdoor werk ik parttime zodat mijn vrouw ook kan werken.
Nou dat klinkt erg zielepieterig, betekent dat dat je vrouw primair verantwoordelijk is voor de kinderen, en dat jij een offer brengt om ook voor de kinderen te zorgen zodat zij mag werken. Hallo Henk in wat voor eeuw leef jij?
We zijn heel gelukkig met z'n vieren alleen net dat ene he.
Tja het is een keuze, of je bent gelukkig met zijn vieren en je kiest daarvoor, of je kiest voor wilde seks maar dan zonder je gezin. IN het leven kan je nu eenmaal niet alles hebben. Je klinkt erg kinderachtig. je wilt alles, je bent hebzuchtig.
Begrip van haar, genegenheid:
Ik doe juist bijna alles voor haar.
We hebben nooit ruzie wat eigenlijk ook niet goed is.
Wat die collega betreft, zij heeft mij en email gestuurd om over die avond te praten. Ik heb voorgesteld onder 4 ogen te praten zonder bijbedoelingen. Gewoon hoe zij tegenover de ontstane situatie kijkt.
Waarom moet je weten hoe zij tegen de situatie aankijkt? Of wil je stiekum peilen of het er nog een keertje inzit? Jij hebt een relatieprobleem en dat kan je niet oplossen met die collega. het zou je sieren als je zou mailen/schrijven/bellen dat het nooit had mogen gebeuren en dat het ook nooit meer zal gebeuren. Dat je niks voor haar voelt en dat je van je vrouw houdt.
maandag 19 januari 2009 om 13:45
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 11:47:
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken.
Oow, geen wonder dat je vrouw niet meer met jou over dit onderwerp wilt praten als je met dergelijke oplossingen aankomt. Getuigt niet echt van respect.
Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn. Daar mag je nooit en te nimmer aan toegeven.
Nee wat je nu doet is chic
Haar houding komt op mij over alsof ik het lekker zelf mag uitzoeken (volgens haar normen en waarden).
Met andere woorden op haar manier of niet.
Jouw houding is anders ook niet echt constructief, jij zegt dat er een probleem is met jullie seksleven, maar zij ervaart dat niet zo. Wat zijn eigenlijk je verwachtingen?? Want eerst suggereer je dat er helemaal geen seks is en nu zeg je dat er wel degelijk seks is maar dat de kwaliteit je tegenvalt. Ja dat is natuurlijk bijzonder moeilijk als partner om dat te horen na 15 jaar huwelijk. Jij hebt gewoon een midlife crisis Henkie.
Dus ik zoek het wel uit op mijn manier, ik wil haar niet kwetsen wat nu wel gebeurd als ze er achter komt. Zij heeft haar gevoelens en die heb ik nou eenmaal ook.
Iedereen heeft gevoelens, maar godzijdank zijn de meeste mensen verstandig genoeg om hun gevoelens niet zondermeer na te streven. De meeste mensen zijn prima in staat de korte termijnbevrediging af te wegen tegen de lange termijn. Dat is volwassenheid Henk.
Als ik nou het onmogelijke vraag dan heeft ze nog gelijk ook.
[...]
Sex met een ander heb ik ook al geopperd maar dan kan ik mijn koffers pakken.
Oow, geen wonder dat je vrouw niet meer met jou over dit onderwerp wilt praten als je met dergelijke oplossingen aankomt. Getuigt niet echt van respect.
Een gescheiden vrouw met 2 kinderen als argument om aan mijn "sexwensen te voldoen" zou bijzonder laag en gemeen zijn. Daar mag je nooit en te nimmer aan toegeven.
Nee wat je nu doet is chic
Haar houding komt op mij over alsof ik het lekker zelf mag uitzoeken (volgens haar normen en waarden).
Met andere woorden op haar manier of niet.
Jouw houding is anders ook niet echt constructief, jij zegt dat er een probleem is met jullie seksleven, maar zij ervaart dat niet zo. Wat zijn eigenlijk je verwachtingen?? Want eerst suggereer je dat er helemaal geen seks is en nu zeg je dat er wel degelijk seks is maar dat de kwaliteit je tegenvalt. Ja dat is natuurlijk bijzonder moeilijk als partner om dat te horen na 15 jaar huwelijk. Jij hebt gewoon een midlife crisis Henkie.
Dus ik zoek het wel uit op mijn manier, ik wil haar niet kwetsen wat nu wel gebeurd als ze er achter komt. Zij heeft haar gevoelens en die heb ik nou eenmaal ook.
Iedereen heeft gevoelens, maar godzijdank zijn de meeste mensen verstandig genoeg om hun gevoelens niet zondermeer na te streven. De meeste mensen zijn prima in staat de korte termijnbevrediging af te wegen tegen de lange termijn. Dat is volwassenheid Henk.
Als ik nou het onmogelijke vraag dan heeft ze nog gelijk ook.
maandag 19 januari 2009 om 14:51
Meds,
Het is inderdaad iets wat ik zelf doe, ongeacht de reactie van de collega.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet. En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van. Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk als jij met een hele oude fiets, die bijna van ellende uit elkaar valt door het rood rijdt en je krijgt een ongeluk en je beland in het ziekenhuis kan je je druk maken:
-had ik maar een goede fiets
-moet ik een nieuwe fiets kopen
-hoe ga ik nu naar??
-had ik een helm op, lag ik nu niet in het ziekenhuis
Daar gaat het niet om:
je reed door rood (oorzaak), daar moet je je druk ommaken.
De rest is het gevolg van.
Was niet door rood gereden was de rest ook niet gebeurd.
Het is inderdaad iets wat ik zelf doe, ongeacht de reactie van de collega.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet. En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van. Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk als jij met een hele oude fiets, die bijna van ellende uit elkaar valt door het rood rijdt en je krijgt een ongeluk en je beland in het ziekenhuis kan je je druk maken:
-had ik maar een goede fiets
-moet ik een nieuwe fiets kopen
-hoe ga ik nu naar??
-had ik een helm op, lag ik nu niet in het ziekenhuis
Daar gaat het niet om:
je reed door rood (oorzaak), daar moet je je druk ommaken.
De rest is het gevolg van.
Was niet door rood gereden was de rest ook niet gebeurd.
maandag 19 januari 2009 om 14:58
quote:Miss thang schreef op 19 januari 2009 @ 12:21:
[...]
Henk, zo bedoelde ik het niet, dat je dat als argument moet gebruiken, maar ik bedoelde meer dat zij wel redelijk makkelijk zegt dat je je koffers kunt pakken, in de zin van: realiseert ze zich dan wel dat ze zichzelf dan veel meer in het verdriet en de ellende stort dan wanneer ze eens een keer met jou deze problemen bespreekt en naar een sexuoloog gaat?
Want dit is natuurlijk niet jouw probleem, maar jullie probleem.
Het is inderdaad ons probleem.
Ik heb haar aangegeven dat ik het gevoel heb niet op de eerste plaats bij haar te komen en dat zij alleen dat gevoel kan wegnemen. Dat gevoel neem je niet weg door alles te ontkennen en boos te worden als je wederom met het probleem wordt geconfronteerd. Voor mij zelf heb ik een bepaalde beslissing genomen met dit als gevolg. Zij wil absoluut geen hulp zoeken en dat roept natuurlijk vragen bij mij op.
[...]
Henk, zo bedoelde ik het niet, dat je dat als argument moet gebruiken, maar ik bedoelde meer dat zij wel redelijk makkelijk zegt dat je je koffers kunt pakken, in de zin van: realiseert ze zich dan wel dat ze zichzelf dan veel meer in het verdriet en de ellende stort dan wanneer ze eens een keer met jou deze problemen bespreekt en naar een sexuoloog gaat?
Want dit is natuurlijk niet jouw probleem, maar jullie probleem.
Het is inderdaad ons probleem.
Ik heb haar aangegeven dat ik het gevoel heb niet op de eerste plaats bij haar te komen en dat zij alleen dat gevoel kan wegnemen. Dat gevoel neem je niet weg door alles te ontkennen en boos te worden als je wederom met het probleem wordt geconfronteerd. Voor mij zelf heb ik een bepaalde beslissing genomen met dit als gevolg. Zij wil absoluut geen hulp zoeken en dat roept natuurlijk vragen bij mij op.
maandag 19 januari 2009 om 14:59
maandag 19 januari 2009 om 15:01
Het blijft natuurlijk je verschuilen achter je vrouw / zeiksmoesjes zoeken / geen verantwoording nemen ....... dacht jij dat mannen die thuis wel goeie sex hebben 'm er nooit eens uit laten hangen , Henk ?
Is dat vreemdgaan slechter in jouw ogen ?
Is dat vreemdgaan slechter in jouw ogen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 19 januari 2009 om 15:03
@ Henk, ik snap helemaal wat je bedoelt.
Dit is zo gekomen omdat het thuis niet goed gaat en jij er wel over wil praten en aan wil werken maar zij niet.
Dat is het lange verhaal in een notendop.
Maar waarom blijf je bij haar als dit zo'n struikelblok is in jullie relatie?
Doe je dat omdat je van haar houd, voor de kinderen of omdat de toekomst alleen je benauwd?
En begrijp ik nu uit je laatste reactie dat je van plan bent dit te laten ophouden en je dat je collega recht in haar gezicht wil zeggen?
Dat is zeer bewonderens waardig en als dat is wat je in je hart wil moet je dat doen.... maar eigenlijk vind ik dat jij net zo goed recht hebt op een vrouw die haar best doet om je sexueel tegemoet te komen ( mits wensen binnen bepaalde grenzen) als dat zij recht heeft op jou eerlijkheid.
Zelf heb ik een sv ( jaja heel slecht ik weet het) en hij weet net zo goed als ik dat dat ook het enige tussen ons is.
Voor mij werkt dat maar dat is niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik lees nergens dat jij rare of buitensporige dingen wil, hooguit dat ze een beetje meedoet of je op het minst het idee geeft dat ze het fijn vind en geniet.
Dat is niet vreemd en te veel gevraagd en als ze er dan niet aan wil werken... tsja dan is wat je nu is gebeurt denk ik wel een gevolg van... zeker na 15 jaar niet zo heel erg vreemd denk ik...... maar ja dat ben ik.
In ieder geval veel sterkte en ik hoop dat je er uit komt met je gevoel en je vrouw en collega.
Dit is zo gekomen omdat het thuis niet goed gaat en jij er wel over wil praten en aan wil werken maar zij niet.
Dat is het lange verhaal in een notendop.
Maar waarom blijf je bij haar als dit zo'n struikelblok is in jullie relatie?
Doe je dat omdat je van haar houd, voor de kinderen of omdat de toekomst alleen je benauwd?
En begrijp ik nu uit je laatste reactie dat je van plan bent dit te laten ophouden en je dat je collega recht in haar gezicht wil zeggen?
Dat is zeer bewonderens waardig en als dat is wat je in je hart wil moet je dat doen.... maar eigenlijk vind ik dat jij net zo goed recht hebt op een vrouw die haar best doet om je sexueel tegemoet te komen ( mits wensen binnen bepaalde grenzen) als dat zij recht heeft op jou eerlijkheid.
Zelf heb ik een sv ( jaja heel slecht ik weet het) en hij weet net zo goed als ik dat dat ook het enige tussen ons is.
Voor mij werkt dat maar dat is niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik lees nergens dat jij rare of buitensporige dingen wil, hooguit dat ze een beetje meedoet of je op het minst het idee geeft dat ze het fijn vind en geniet.
Dat is niet vreemd en te veel gevraagd en als ze er dan niet aan wil werken... tsja dan is wat je nu is gebeurt denk ik wel een gevolg van... zeker na 15 jaar niet zo heel erg vreemd denk ik...... maar ja dat ben ik.
In ieder geval veel sterkte en ik hoop dat je er uit komt met je gevoel en je vrouw en collega.
maandag 19 januari 2009 om 15:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 19 januari 2009 @ 12:12:
[...]
neenee, je greep de gelegenheid die je geboden werd of misschien zelfs wel had helpen ontstaan .
De gelegenheid werd geboden, zij had zin om te zoenen vertelde ze mij. Het was anderen al eerder opgevallen dat zij opvallend veel aandacht voor mij had. (voor de bewuste avond)
Als het prive goed zat was het nooit gebeurd. Ik heb me gewoon laten gaan, op een presenteerblaadje aangeboden.
[...]
neenee, je greep de gelegenheid die je geboden werd of misschien zelfs wel had helpen ontstaan .
De gelegenheid werd geboden, zij had zin om te zoenen vertelde ze mij. Het was anderen al eerder opgevallen dat zij opvallend veel aandacht voor mij had. (voor de bewuste avond)
Als het prive goed zat was het nooit gebeurd. Ik heb me gewoon laten gaan, op een presenteerblaadje aangeboden.
maandag 19 januari 2009 om 15:07
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 14:51:
Meds,
Het is inderdaad iets wat ik zelf doe, ongeacht de reactie van de collega.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Nou dan leg je mijn woorden verkeerd uit. Jij zegt namelijk dat je vrouw niet met je wil praten over het seksprobleem, maar als jij voorstelt dat je met toestemming buiten de deur mag eten dan kan ik me voorstellen dat ze er niet over wil praten. Dat is wat ik heb gezegd. Je hebt eigenlijk drie keuzes. 1. of je probeert de seksuele relatie met je vrouw te verbeteren (en dat gaat over alles behalve seks, nogmaals een vrouw kan zich op seks. gebied pas geven als ze zich op alle fronten happy voelt met haar partner). 2. Je accepteert de situatie en je legt je erbij neer dat je niet alles kan hebben in het leven, je kiest voor je gezin en niet voor wilde sex. heel verstandig, en mocht je toch problemen hebben met je "gevoel" dan ga je in therapie om te leren hoe je moet accepteren en hoe je moet waarderen wat je hebt.
3. je vraagt een scheiding aan.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Nu praat je je eigen actie goed. Jij bent vreemdgegaan en het feit dat je daar geen enkel berouw over toont voorspelt niet veel goeds. je praat je eigen gedrag steeds goed door vooral het probleem bij je vrouw neer te leggen.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Precies, dus het is absoluut geen argument om in te brengen. Jij doet nu alsof je een offer hebt gebracht. Jij hebt ook kinderen en je bent net zo verantwoordelijk voor hen als je vrouw. Waarom zou zij haar werk moeten opgeven om voor de kids te zorgen? Niet vanzelfsprekend dus, dus is het geen heldendaad als jij het deels doet. Ik heb nog nooit een vrouw gehoord die het heeft over de offers die zij brengt omdat ze parttime werkt of zelfs helemaal niet werkt om voor de kinderen te zorgen.
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Hetzelfde, je laat je leiden door je primaire behoeften zonder daarbij te denken aan anderen (lees je vrouw maar ook je kinderen)
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
In dit geval moet je contact met collega vermijden, vergeet niet dat je in de eerste berichten aangeeft gevoelig te zijn voor haar avances. Dus je bindt de kat op het spek als je onder 4 ogen met haar praat.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Wie zegt dat? relaties gaan niet vanzelf. Verliefdheid neemt altijd af, en zeker als er kinderen in het spel zijn neemt de frequentie van de sex aan, en vaak ook de kwaliteit. Dan moet je er dus aan werken. Voor mannen betekent dat; er zijn voor je vrouw, haar waarderen, een bloemetje meenemen, haar verrassen, haar helpen etc.
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet.
Als jij zegt dat de kwaliteit van de sex je niet aanstaat dan geef ik je vrouw wel gelijk. Je weet al 15 jaar wat voor vlees je in de kuip hebt. Wat nou als je vrouw ineens tegen jou zegt dat ze enorm baalt van jouw communicatieve vaardigheden. Dat je op zich best wel een gesprek kan voeren, maar dat ze niet met jou diep en intens en heftig kan praten. Is dat dan jouw probleem of het hare? Ik zou zeggen het hare, ze heeft blijkbaar andere verwachtingen van een relatie dan ze aanvankelijk dacht. Dan kan ze dus bij je blijven omdat je verder wel een leuke man bent en jullie het leuk hebben met z'n viertjes of ze gaat bij je weg omdat ze die intense gesprekken nu eenmaal het belangrijkste op de wereld vindt.
En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van.
O, nee, dat is geen gevolg van. Je legt nu de schuld bij je vrouw. JIJ BENT DE FOUT INGEGAAN.
Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk en met deze laatste uitspraak laat je je onvolwassen gedrag zien, jij bent ontevreden en je mokt, en als je dan iets verkeerds doet dan wijs je naar een ander. vergeet niet dat JIJ altijd de sleutel in handen hebt om jouw relatie te verbeteren. Je kan een ander niet veranderen maar jezelf wel.
Kijk als jij met een hele oude fiets, die bijna van ellende uit elkaar valt door het rood rijdt en je krijgt een ongeluk en je beland in het ziekenhuis kan je je druk maken:
-had ik maar een goede fiets
-moet ik een nieuwe fiets kopen
-hoe ga ik nu naar??
-had ik een helm op, lag ik nu niet in het ziekenhuis
Daar gaat het niet om:
je reed door rood (oorzaak), daar moet je je druk ommaken.
De rest is het gevolg van.
Was niet door rood gereden was de rest ook niet gebeurd.
Meds,
Het is inderdaad iets wat ik zelf doe, ongeacht de reactie van de collega.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Nou dan leg je mijn woorden verkeerd uit. Jij zegt namelijk dat je vrouw niet met je wil praten over het seksprobleem, maar als jij voorstelt dat je met toestemming buiten de deur mag eten dan kan ik me voorstellen dat ze er niet over wil praten. Dat is wat ik heb gezegd. Je hebt eigenlijk drie keuzes. 1. of je probeert de seksuele relatie met je vrouw te verbeteren (en dat gaat over alles behalve seks, nogmaals een vrouw kan zich op seks. gebied pas geven als ze zich op alle fronten happy voelt met haar partner). 2. Je accepteert de situatie en je legt je erbij neer dat je niet alles kan hebben in het leven, je kiest voor je gezin en niet voor wilde sex. heel verstandig, en mocht je toch problemen hebben met je "gevoel" dan ga je in therapie om te leren hoe je moet accepteren en hoe je moet waarderen wat je hebt.
3. je vraagt een scheiding aan.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Nu praat je je eigen actie goed. Jij bent vreemdgegaan en het feit dat je daar geen enkel berouw over toont voorspelt niet veel goeds. je praat je eigen gedrag steeds goed door vooral het probleem bij je vrouw neer te leggen.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Precies, dus het is absoluut geen argument om in te brengen. Jij doet nu alsof je een offer hebt gebracht. Jij hebt ook kinderen en je bent net zo verantwoordelijk voor hen als je vrouw. Waarom zou zij haar werk moeten opgeven om voor de kids te zorgen? Niet vanzelfsprekend dus, dus is het geen heldendaad als jij het deels doet. Ik heb nog nooit een vrouw gehoord die het heeft over de offers die zij brengt omdat ze parttime werkt of zelfs helemaal niet werkt om voor de kinderen te zorgen.
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Hetzelfde, je laat je leiden door je primaire behoeften zonder daarbij te denken aan anderen (lees je vrouw maar ook je kinderen)
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
In dit geval moet je contact met collega vermijden, vergeet niet dat je in de eerste berichten aangeeft gevoelig te zijn voor haar avances. Dus je bindt de kat op het spek als je onder 4 ogen met haar praat.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Wie zegt dat? relaties gaan niet vanzelf. Verliefdheid neemt altijd af, en zeker als er kinderen in het spel zijn neemt de frequentie van de sex aan, en vaak ook de kwaliteit. Dan moet je er dus aan werken. Voor mannen betekent dat; er zijn voor je vrouw, haar waarderen, een bloemetje meenemen, haar verrassen, haar helpen etc.
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet.
Als jij zegt dat de kwaliteit van de sex je niet aanstaat dan geef ik je vrouw wel gelijk. Je weet al 15 jaar wat voor vlees je in de kuip hebt. Wat nou als je vrouw ineens tegen jou zegt dat ze enorm baalt van jouw communicatieve vaardigheden. Dat je op zich best wel een gesprek kan voeren, maar dat ze niet met jou diep en intens en heftig kan praten. Is dat dan jouw probleem of het hare? Ik zou zeggen het hare, ze heeft blijkbaar andere verwachtingen van een relatie dan ze aanvankelijk dacht. Dan kan ze dus bij je blijven omdat je verder wel een leuke man bent en jullie het leuk hebben met z'n viertjes of ze gaat bij je weg omdat ze die intense gesprekken nu eenmaal het belangrijkste op de wereld vindt.
En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van.
O, nee, dat is geen gevolg van. Je legt nu de schuld bij je vrouw. JIJ BENT DE FOUT INGEGAAN.
Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk en met deze laatste uitspraak laat je je onvolwassen gedrag zien, jij bent ontevreden en je mokt, en als je dan iets verkeerds doet dan wijs je naar een ander. vergeet niet dat JIJ altijd de sleutel in handen hebt om jouw relatie te verbeteren. Je kan een ander niet veranderen maar jezelf wel.
Kijk als jij met een hele oude fiets, die bijna van ellende uit elkaar valt door het rood rijdt en je krijgt een ongeluk en je beland in het ziekenhuis kan je je druk maken:
-had ik maar een goede fiets
-moet ik een nieuwe fiets kopen
-hoe ga ik nu naar??
-had ik een helm op, lag ik nu niet in het ziekenhuis
Daar gaat het niet om:
je reed door rood (oorzaak), daar moet je je druk ommaken.
De rest is het gevolg van.
Was niet door rood gereden was de rest ook niet gebeurd.
maandag 19 januari 2009 om 16:25
Het is inderdaad iets wat ik zelf doe, ongeacht de reactie van de collega.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Nou dan leg je mijn woorden verkeerd uit. Jij zegt namelijk dat je vrouw niet met je wil praten over het seksprobleem, maar als jij voorstelt dat je met toestemming buiten de deur mag eten dan kan ik me voorstellen dat ze er niet over wil praten. Dat is wat ik heb gezegd. Je hebt eigenlijk drie keuzes. 1. of je probeert de seksuele relatie met je vrouw te verbeteren (en dat gaat over alles behalve seks, nogmaals een vrouw kan zich op seks. gebied pas geven als ze zich op alle fronten happy voelt met haar partner). 2. Je accepteert de situatie en je legt je erbij neer dat je niet alles kan hebben in het leven, je kiest voor je gezin en niet voor wilde sex. heel verstandig, en mocht je toch problemen hebben met je "gevoel" dan ga je in therapie om te leren hoe je moet accepteren en hoe je moet waarderen wat je hebt.
3. je vraagt een scheiding aan.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Nu praat je je eigen actie goed. Jij bent vreemdgegaan en het feit dat je daar geen enkel berouw over toont voorspelt niet veel goeds. je praat je eigen gedrag steeds goed door vooral het probleem bij je vrouw neer te leggen.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Precies, dus het is absoluut geen argument om in te brengen. Jij doet nu alsof je een offer hebt gebracht. Jij hebt ook kinderen en je bent net zo verantwoordelijk voor hen als je vrouw. Waarom zou zij haar werk moeten opgeven om voor de kids te zorgen? Niet vanzelfsprekend dus, dus is het geen heldendaad als jij het deels doet. Ik heb nog nooit een vrouw gehoord die het heeft over de offers die zij brengt omdat ze parttime werkt of zelfs helemaal niet werkt om voor de kinderen te zorgen.
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Hetzelfde, je laat je leiden door je primaire behoeften zonder daarbij te denken aan anderen (lees je vrouw maar ook je kinderen)
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
In dit geval moet je contact met collega vermijden, vergeet niet dat je in de eerste berichten aangeeft gevoelig te zijn voor haar avances. Dus je bindt de kat op het spek als je onder 4 ogen met haar praat.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Wie zegt dat? relaties gaan niet vanzelf. Verliefdheid neemt altijd af, en zeker als er kinderen in het spel zijn neemt de frequentie van de sex aan, en vaak ook de kwaliteit. Dan moet je er dus aan werken. Voor mannen betekent dat; er zijn voor je vrouw, haar waarderen, een bloemetje meenemen, haar verrassen, haar helpen etc.
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet.
Als jij zegt dat de kwaliteit van de sex je niet aanstaat dan geef ik je vrouw wel gelijk. Je weet al 15 jaar wat voor vlees je in de kuip hebt. Wat nou als je vrouw ineens tegen jou zegt dat ze enorm baalt van jouw communicatieve vaardigheden. Dat je op zich best wel een gesprek kan voeren, maar dat ze niet met jou diep en intens en heftig kan praten. Is dat dan jouw probleem of het hare? Ik zou zeggen het hare, ze heeft blijkbaar andere verwachtingen van een relatie dan ze aanvankelijk dacht. Dan kan ze dus bij je blijven omdat je verder wel een leuke man bent en jullie het leuk hebben met z'n viertjes of ze gaat bij je weg omdat ze die intense gesprekken nu eenmaal het belangrijkste op de wereld vindt.
En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van.
O, nee, dat is geen gevolg van. Je legt nu de schuld bij je vrouw. JIJ BENT DE FOUT INGEGAAN.
Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk en met deze laatste uitspraak laat je je onvolwassen gedrag zien, jij bent ontevreden en je mokt, en als je dan iets verkeerds doet dan wijs je naar een ander. vergeet niet dat JIJ altijd de sleutel in handen hebt om jouw relatie te verbeteren. Je kan een ander niet veranderen maar jezelf wel.
Volgens mij leg ik je woorden niet verkeerd uit hoor. We hebben er diverse keren over gesproken en zij geeft duidelijk aan niet te willen veranderen. Haar goed recht natuurlijk en dat heb ik maar te accepteren. Zij erkent het probleem, maar wil er niets aan doen. Zij wil iets categorisch niet doen, dan dien je ook de gevolgen te accepteren. Dat is de andere kant van het verhaal. Dan heeft zij ook 3 keuzes:
-1 seksuele relatie verbeteren
-2 met toestemming buiten de deur eten accepteren
-3 scheiding
Dat wordt weer gezien als het probleem bij mijn vrouw leggen of de schuld aan haar geven. Bekijk het anders: misschien kan zij juist de oplossing bieden door dingen juist wel te doen of te accepteren. Maar dat is natuurlijk weer onvolwassen van mij, of ben ik nu een zeurdoos die loopt te mokken om zijn zin te krijgen. En ik heb inderdaad iets verkeerds gedaan daar ben ik mij van bewust. Net zo goed dat het in de toekomst weer kan gebeuren, zolang er niets veranderd. Verder probeer ik te accepteren dat het nou eenmaal zo is. En nu maar hopen dat niemand er achter komt.
En nu vind je me vast een grote eikel, dan is dat maar zo.
Met mijn vrouw hierover praten heeft geen zin meer, dat bevestig jezelf in je reactie van 13:45.
Nou dan leg je mijn woorden verkeerd uit. Jij zegt namelijk dat je vrouw niet met je wil praten over het seksprobleem, maar als jij voorstelt dat je met toestemming buiten de deur mag eten dan kan ik me voorstellen dat ze er niet over wil praten. Dat is wat ik heb gezegd. Je hebt eigenlijk drie keuzes. 1. of je probeert de seksuele relatie met je vrouw te verbeteren (en dat gaat over alles behalve seks, nogmaals een vrouw kan zich op seks. gebied pas geven als ze zich op alle fronten happy voelt met haar partner). 2. Je accepteert de situatie en je legt je erbij neer dat je niet alles kan hebben in het leven, je kiest voor je gezin en niet voor wilde sex. heel verstandig, en mocht je toch problemen hebben met je "gevoel" dan ga je in therapie om te leren hoe je moet accepteren en hoe je moet waarderen wat je hebt.
3. je vraagt een scheiding aan.
Respect moet wel van 2 kanten komen. Het getuigt inderdaad van weinig respect van mijn kant maar dit speelt natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Dit speelt al heel lang.
Nu praat je je eigen actie goed. Jij bent vreemdgegaan en het feit dat je daar geen enkel berouw over toont voorspelt niet veel goeds. je praat je eigen gedrag steeds goed door vooral het probleem bij je vrouw neer te leggen.
Zielepieterig:
Ik hou juist rekening met haar in dat opzicht. Wij willen niet afhankelijk zijn van kinderopvang/oppas. In een prestatiegerichte maatschappij kan je je carriere wel op je buik schrijven als je 20 uur werkt. Ik neem aan dat wij indezelfde eeuw leven en toch is het vaak zo dat de man ongeveer 40 uur werkt omdat men de indruk heeft dat het niet anders kan.De vrouw werkt parttime en opa/oma of kinderopvang zijn er goed mee.(geen middeleeuwen, anno 2009!!)
Precies, dus het is absoluut geen argument om in te brengen. Jij doet nu alsof je een offer hebt gebracht. Jij hebt ook kinderen en je bent net zo verantwoordelijk voor hen als je vrouw. Waarom zou zij haar werk moeten opgeven om voor de kids te zorgen? Niet vanzelfsprekend dus, dus is het geen heldendaad als jij het deels doet. Ik heb nog nooit een vrouw gehoord die het heeft over de offers die zij brengt omdat ze parttime werkt of zelfs helemaal niet werkt om voor de kinderen te zorgen.
Hebzuchtig:
Daarin verschillen wij erg van mening.
Mag je mij het verschil tussen hebzuchtig en egoisme uitleggen
Hetzelfde, je laat je leiden door je primaire behoeften zonder daarbij te denken aan anderen (lees je vrouw maar ook je kinderen)
Collega:
Mailen, schrijven, bellen, juist niet.
persoonlijk contact, iemand recht in de ogen kijken en zeggen waar het op slaat. Het getuigt juist van een flapdrollenmentaliteit om slecht nieuws schriftelijk te willen doen.
In dit geval moet je contact met collega vermijden, vergeet niet dat je in de eerste berichten aangeeft gevoelig te zijn voor haar avances. Dus je bindt de kat op het spek als je onder 4 ogen met haar praat.
Midlife crisis:
Ik heb helemaal niet gesuggereerd dat wij geen sex hebben.
De kwaliteit valt idd tegen. En dat hoort ze echt niet na 15 jaar hoor
Wie zegt dat? relaties gaan niet vanzelf. Verliefdheid neemt altijd af, en zeker als er kinderen in het spel zijn neemt de frequentie van de sex aan, en vaak ook de kwaliteit. Dan moet je er dus aan werken. Voor mannen betekent dat; er zijn voor je vrouw, haar waarderen, een bloemetje meenemen, haar verrassen, haar helpen etc.
Gevoelens/volwassen
Korte / lange termijn zeg dat maar eens tegen mijn vrouw.
In principe hebben wij een probleem. Zij erkent het maar wil er niets aan doen. Ze vindt het heel sneu en vervelend voor mij en daar moet ik het maar meedoen. Getuigt wel van volwassen gedrag als je gezamelijk naar een oplossing probeert te zoeken en dat gebeurt dus niet.
Als jij zegt dat de kwaliteit van de sex je niet aanstaat dan geef ik je vrouw wel gelijk. Je weet al 15 jaar wat voor vlees je in de kuip hebt. Wat nou als je vrouw ineens tegen jou zegt dat ze enorm baalt van jouw communicatieve vaardigheden. Dat je op zich best wel een gesprek kan voeren, maar dat ze niet met jou diep en intens en heftig kan praten. Is dat dan jouw probleem of het hare? Ik zou zeggen het hare, ze heeft blijkbaar andere verwachtingen van een relatie dan ze aanvankelijk dacht. Dan kan ze dus bij je blijven omdat je verder wel een leuke man bent en jullie het leuk hebben met z'n viertjes of ze gaat bij je weg omdat ze die intense gesprekken nu eenmaal het belangrijkste op de wereld vindt.
En je laat de ander dan maar een beetje aanmodderen. Je kan mijn gedrag met de collega onvolwassen vinden of wat dan ook, maar dat is gewoon het gevolg van.
O, nee, dat is geen gevolg van. Je legt nu de schuld bij je vrouw. JIJ BENT DE FOUT INGEGAAN.
Ik wil geen vrijbrief maken, wat ik heb gedaan was fout. Ik wil alleen maar zeggen dat wij ons beter druk kunnnen maken om de oorzaak en minder om het gevolg.
Kijk en met deze laatste uitspraak laat je je onvolwassen gedrag zien, jij bent ontevreden en je mokt, en als je dan iets verkeerds doet dan wijs je naar een ander. vergeet niet dat JIJ altijd de sleutel in handen hebt om jouw relatie te verbeteren. Je kan een ander niet veranderen maar jezelf wel.
Volgens mij leg ik je woorden niet verkeerd uit hoor. We hebben er diverse keren over gesproken en zij geeft duidelijk aan niet te willen veranderen. Haar goed recht natuurlijk en dat heb ik maar te accepteren. Zij erkent het probleem, maar wil er niets aan doen. Zij wil iets categorisch niet doen, dan dien je ook de gevolgen te accepteren. Dat is de andere kant van het verhaal. Dan heeft zij ook 3 keuzes:
-1 seksuele relatie verbeteren
-2 met toestemming buiten de deur eten accepteren
-3 scheiding
Dat wordt weer gezien als het probleem bij mijn vrouw leggen of de schuld aan haar geven. Bekijk het anders: misschien kan zij juist de oplossing bieden door dingen juist wel te doen of te accepteren. Maar dat is natuurlijk weer onvolwassen van mij, of ben ik nu een zeurdoos die loopt te mokken om zijn zin te krijgen. En ik heb inderdaad iets verkeerds gedaan daar ben ik mij van bewust. Net zo goed dat het in de toekomst weer kan gebeuren, zolang er niets veranderd. Verder probeer ik te accepteren dat het nou eenmaal zo is. En nu maar hopen dat niemand er achter komt.
En nu vind je me vast een grote eikel, dan is dat maar zo.
maandag 19 januari 2009 om 16:33
Quote Henk 40
Volgens mij leg ik je woorden niet verkeerd uit hoor. We hebben er diverse keren over gesproken en zij geeft duidelijk aan niet te willen veranderen. Haar goed recht natuurlijk en dat heb ik maar te accepteren. Zij erkent het probleem, maar wil er niets aan doen. Zij wil iets categorisch niet doen, dan dien je ook de gevolgen te accepteren. Dat is de andere kant van het verhaal. Dan heeft zij ook 3 keuzes:
-1 seksuele relatie verbeteren
-2 met toestemming buiten de deur eten accepteren
-3 scheiding
Nee henk jij draait de zaken om, jouw vrouw heeft geen enkel probleem met jullie seksleven, dat probleem heb jij. Zij hoeft er dan ook niks aan te doen. Als jij daar niet tevreden mee bent moet je daar consequenties aan verbinden (zie bovenstaande keuzes) maar jij kiest niet, jij durft niet te kiezen en dus ga je van twee walletjes eten.
Dat wordt weer gezien als het probleem bij mijn vrouw leggen of de schuld aan haar geven. Bekijk het anders: misschien kan zij juist de oplossing bieden door dingen juist wel te doen of te accepteren. Maar dat is natuurlijk weer onvolwassen van mij, of ben ik nu een zeurdoos die loopt te mokken om zijn zin te krijgen. En ik heb inderdaad iets verkeerds gedaan daar ben ik mij van bewust. Net zo goed dat het in de toekomst weer kan gebeuren, zolang er niets veranderd.
Haha, nu zeg je ook nog dat als er niks verandert dat het dan weer gebeurt. Maar lieve Henk, wie wil je nou chanteren? Je probeert zo je zin door te drijven maar dat gaat je niet lukken omdat je je chantage op het viva forum gooit en niet bij je vrouw durft neer te leggen.
Verder probeer ik te accepteren dat het nou eenmaal zo is. En nu maar hopen dat niemand er achter komt.
Nou volgens mij is accepteren iets heel anders dan wat jij hierboven allemaal schrijft. Ik denk niet dat je erg sterk bent in het kijken naar je eigen aandeel en in het nemen van verantwoordelijkheid.
En nu vind je me vast een grote eikel, dan is dat maar zo.
Volgens mij leg ik je woorden niet verkeerd uit hoor. We hebben er diverse keren over gesproken en zij geeft duidelijk aan niet te willen veranderen. Haar goed recht natuurlijk en dat heb ik maar te accepteren. Zij erkent het probleem, maar wil er niets aan doen. Zij wil iets categorisch niet doen, dan dien je ook de gevolgen te accepteren. Dat is de andere kant van het verhaal. Dan heeft zij ook 3 keuzes:
-1 seksuele relatie verbeteren
-2 met toestemming buiten de deur eten accepteren
-3 scheiding
Nee henk jij draait de zaken om, jouw vrouw heeft geen enkel probleem met jullie seksleven, dat probleem heb jij. Zij hoeft er dan ook niks aan te doen. Als jij daar niet tevreden mee bent moet je daar consequenties aan verbinden (zie bovenstaande keuzes) maar jij kiest niet, jij durft niet te kiezen en dus ga je van twee walletjes eten.
Dat wordt weer gezien als het probleem bij mijn vrouw leggen of de schuld aan haar geven. Bekijk het anders: misschien kan zij juist de oplossing bieden door dingen juist wel te doen of te accepteren. Maar dat is natuurlijk weer onvolwassen van mij, of ben ik nu een zeurdoos die loopt te mokken om zijn zin te krijgen. En ik heb inderdaad iets verkeerds gedaan daar ben ik mij van bewust. Net zo goed dat het in de toekomst weer kan gebeuren, zolang er niets veranderd.
Haha, nu zeg je ook nog dat als er niks verandert dat het dan weer gebeurt. Maar lieve Henk, wie wil je nou chanteren? Je probeert zo je zin door te drijven maar dat gaat je niet lukken omdat je je chantage op het viva forum gooit en niet bij je vrouw durft neer te leggen.
Verder probeer ik te accepteren dat het nou eenmaal zo is. En nu maar hopen dat niemand er achter komt.
Nou volgens mij is accepteren iets heel anders dan wat jij hierboven allemaal schrijft. Ik denk niet dat je erg sterk bent in het kijken naar je eigen aandeel en in het nemen van verantwoordelijkheid.
En nu vind je me vast een grote eikel, dan is dat maar zo.
maandag 19 januari 2009 om 16:33
quote:MAAN76 schreef op 19 januari 2009 @ 15:03:
@ Henk, ik snap helemaal wat je bedoelt.
Dit is zo gekomen omdat het thuis niet goed gaat en jij er wel over wil praten en aan wil werken maar zij niet.
Dat is het lange verhaal in een notendop.
Maar waarom blijf je bij haar als dit zo'n struikelblok is in jullie relatie?
Doe je dat omdat je van haar houd, voor de kinderen of omdat de toekomst alleen je benauwd?
En begrijp ik nu uit je laatste reactie dat je van plan bent dit te laten ophouden en je dat je collega recht in haar gezicht wil zeggen?
Dat is zeer bewonderens waardig en als dat is wat je in je hart wil moet je dat doen.... maar eigenlijk vind ik dat jij net zo goed recht hebt op een vrouw die haar best doet om je sexueel tegemoet te komen ( mits wensen binnen bepaalde grenzen) als dat zij recht heeft op jou eerlijkheid.
Zelf heb ik een sv ( jaja heel slecht ik weet het) en hij weet net zo goed als ik dat dat ook het enige tussen ons is.
Voor mij werkt dat maar dat is niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik lees nergens dat jij rare of buitensporige dingen wil, hooguit dat ze een beetje meedoet of je op het minst het idee geeft dat ze het fijn vind en geniet.
Dat is niet vreemd en te veel gevraagd en als ze er dan niet aan wil werken... tsja dan is wat je nu is gebeurt denk ik wel een gevolg van... zeker na 15 jaar niet zo heel erg vreemd denk ik...... maar ja dat ben ik.
In ieder geval veel sterkte en ik hoop dat je er uit komt met je gevoel en je vrouw en collega.Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.
@ Henk, ik snap helemaal wat je bedoelt.
Dit is zo gekomen omdat het thuis niet goed gaat en jij er wel over wil praten en aan wil werken maar zij niet.
Dat is het lange verhaal in een notendop.
Maar waarom blijf je bij haar als dit zo'n struikelblok is in jullie relatie?
Doe je dat omdat je van haar houd, voor de kinderen of omdat de toekomst alleen je benauwd?
En begrijp ik nu uit je laatste reactie dat je van plan bent dit te laten ophouden en je dat je collega recht in haar gezicht wil zeggen?
Dat is zeer bewonderens waardig en als dat is wat je in je hart wil moet je dat doen.... maar eigenlijk vind ik dat jij net zo goed recht hebt op een vrouw die haar best doet om je sexueel tegemoet te komen ( mits wensen binnen bepaalde grenzen) als dat zij recht heeft op jou eerlijkheid.
Zelf heb ik een sv ( jaja heel slecht ik weet het) en hij weet net zo goed als ik dat dat ook het enige tussen ons is.
Voor mij werkt dat maar dat is niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik lees nergens dat jij rare of buitensporige dingen wil, hooguit dat ze een beetje meedoet of je op het minst het idee geeft dat ze het fijn vind en geniet.
Dat is niet vreemd en te veel gevraagd en als ze er dan niet aan wil werken... tsja dan is wat je nu is gebeurt denk ik wel een gevolg van... zeker na 15 jaar niet zo heel erg vreemd denk ik...... maar ja dat ben ik.
In ieder geval veel sterkte en ik hoop dat je er uit komt met je gevoel en je vrouw en collega.Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.
maandag 19 januari 2009 om 16:36
quote:henk40 schreef op 19 januari 2009 @ 16:33:
[...]
Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.Misschien kan je eens uitleggen wat je precies allemaal verwacht van je vrouw want het is inmiddels wel duidelijk dat je gewoon seks hebt met haar maar blijkbaar andere eisen stelt. Noem de beestjes maar eens bij de naam zou ik zeggen. Ook krijgen we maar geen antwoord over wat jij denkt dat jouw aandeel is in "het probleem" voor zover dat al zou bestaan
[...]
Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.Misschien kan je eens uitleggen wat je precies allemaal verwacht van je vrouw want het is inmiddels wel duidelijk dat je gewoon seks hebt met haar maar blijkbaar andere eisen stelt. Noem de beestjes maar eens bij de naam zou ik zeggen. Ook krijgen we maar geen antwoord over wat jij denkt dat jouw aandeel is in "het probleem" voor zover dat al zou bestaan
maandag 19 januari 2009 om 16:46
quote:
[...]
Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.
Ja sommigen zullen dat doen, zoals jij dat waarschijnlijk ook ooit gedaan zou hebben. Maar ik zeker niet, zoals ik al zei heb ik daar geen recht toe gezien mijn sv.
Ik hoop voor jou echt dat je een oplossing vind omdat dit ook niets is.
De anderen leggen het probleem helemaal bij jou neer maar dat is niet reeel mijns inziens. Natuurlijk verwacht je meer dan een vrouw die op haar rug ligt te wachten tot je klaar bent.
Als ze niet wil praten over hoe het beter zou kunnen en geen hulp wil zoeken heb je het dan maar te slikken of weg te gaan. Ook erg kort door de bocht lijkt me.
Hoe zouden die anderen het vinden als ze in bed een partner hadden die al 15 jaar doet alsof het hem/haar niets doet maar die ook niet wil zeggen wat er aan verbeterd kan worden.
En die ook geen hulp wil zoeken.
Nee zoiets is een probleem van jullie samen en dus zul je beiden aan een oplossing moeten werken.
Een prettige sexuele relatie is toch ook een onderdeel van een goed huwlijk of ben ik nu zo gek?
[...]
Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed, ik vraag geen bijzondere dingen. Onze relatie is gewoon goed. Ik begrijp dat mensen mij be/ver oordelen omtrent vreemdgaan. Maar het is effe niet anders.
Ja sommigen zullen dat doen, zoals jij dat waarschijnlijk ook ooit gedaan zou hebben. Maar ik zeker niet, zoals ik al zei heb ik daar geen recht toe gezien mijn sv.
Ik hoop voor jou echt dat je een oplossing vind omdat dit ook niets is.
De anderen leggen het probleem helemaal bij jou neer maar dat is niet reeel mijns inziens. Natuurlijk verwacht je meer dan een vrouw die op haar rug ligt te wachten tot je klaar bent.
Als ze niet wil praten over hoe het beter zou kunnen en geen hulp wil zoeken heb je het dan maar te slikken of weg te gaan. Ook erg kort door de bocht lijkt me.
Hoe zouden die anderen het vinden als ze in bed een partner hadden die al 15 jaar doet alsof het hem/haar niets doet maar die ook niet wil zeggen wat er aan verbeterd kan worden.
En die ook geen hulp wil zoeken.
Nee zoiets is een probleem van jullie samen en dus zul je beiden aan een oplossing moeten werken.
Een prettige sexuele relatie is toch ook een onderdeel van een goed huwlijk of ben ik nu zo gek?
maandag 19 januari 2009 om 16:57
Maan , je bent niet gek , hoor . Maar geef ze de kost die zeggen zooooo gelukkig getrouwd te zijn MAARRRRRR .......
Dan ben je niet gelukkig , alleen getrouwd .
En als je onder een gelukkig huwelijk ook een gelukkig sexleven verstaat en je hebt geen gelukkig sexleven ben je dus niet gelukkig getrouwd . Wil je dat ? Ongelukkig getrouwd zijn ?
Dat lijken mij nou erg relevante vragen .
Wat ook wel een relevante vraag is , lijkt mij , hoe gelukkig getrouwd is die ander als blijkt dat partnerlief buiten bij min tien de collega staat te verwennen ?
Dan ben je niet gelukkig , alleen getrouwd .
En als je onder een gelukkig huwelijk ook een gelukkig sexleven verstaat en je hebt geen gelukkig sexleven ben je dus niet gelukkig getrouwd . Wil je dat ? Ongelukkig getrouwd zijn ?
Dat lijken mij nou erg relevante vragen .
Wat ook wel een relevante vraag is , lijkt mij , hoe gelukkig getrouwd is die ander als blijkt dat partnerlief buiten bij min tien de collega staat te verwennen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 19 januari 2009 om 17:33
Het kan hoor, een harmonisch huwelijk wat betreft de dagelijkse omgang, het gedeelde ouderschap, het gezamenlijke verleden enz. enz. enz. maar dat het seksueel niet (meer) goed zit. Dat er alleen nog maar vriendschap is. En dat is al heel wat. Maar ja, een mens heeft zo z´n lichamelijke behoeftes en ik vind het nogal cru om te stellen dat Henk40 in therapie moet om te accepteren dat zijn vrouw een kouwe kikker is in bed. Ook vind ik het erg gemakkelijk te zeggen dat hij 15 jaar geleden dan maar niet aan de relatie had moeten beginnen. Niet iedereen weet nu eenmaal van tevoren hoe de zaken op de lange duur uitpakken.
Ik reageer vanuit een positie als minnares van een man die net als Henknog steeds van zijn vrouw houdt maar na een jaar of dertig zijn seksleven niet meer bevredigend vindt. Dat was altijd best goed geweest maar zijn vrouw is uitgeblust. Moet hij zich daar de volgende tig jaar maar bij neerleggen? Het gaat er wat hem betreft niet eens zozeer om dat hij zelf geen zin heeft zijn leven om te gooien voor zijn erotische behoeften maar ook dat hij háár bestaan er niet voor op de helling wil zetten. Ook hij heeft gepraat en geprobeerd maar op een gegeven moment houdt het op. Zij heeft op een gegeven moment laten doorschemeren dat hij het wat haar betreft buiten de deur mocht zoeken maar dat ze er niets van wil merken.
In plaats van op dit forum door meds e.d. bekogeld te worden ben ik eens gaan surfen op het onderwerp in combinatie met zoektermen als ethiek en filosofie. Zo ben ik er inmiddels achter dat vreemdgaan lang niet in alle landen zo rigoureus wordt afgekeurd als in Nederland. En dat als je ervoor kiest je seksuele behoeften te bevredigen (niet iedereen kan of wil zijn/haar lichamelijke behoeftes onderdrukken), dat geheimhouding dan vaak te verkiezen is boven biechten om van het schuldgevoel af te zijn. Let wel, ik heb het over gevallen als Henk40, toegespitst op het lichamelijke, en niet over mensen die uit onvrede met hun slechte relatie iets met een ander beginnen.
Wel zou ik voor een geheime relatie niet een collega kiezen, dat is vragen om moeilijkheden.
Ik reageer vanuit een positie als minnares van een man die net als Henknog steeds van zijn vrouw houdt maar na een jaar of dertig zijn seksleven niet meer bevredigend vindt. Dat was altijd best goed geweest maar zijn vrouw is uitgeblust. Moet hij zich daar de volgende tig jaar maar bij neerleggen? Het gaat er wat hem betreft niet eens zozeer om dat hij zelf geen zin heeft zijn leven om te gooien voor zijn erotische behoeften maar ook dat hij háár bestaan er niet voor op de helling wil zetten. Ook hij heeft gepraat en geprobeerd maar op een gegeven moment houdt het op. Zij heeft op een gegeven moment laten doorschemeren dat hij het wat haar betreft buiten de deur mocht zoeken maar dat ze er niets van wil merken.
In plaats van op dit forum door meds e.d. bekogeld te worden ben ik eens gaan surfen op het onderwerp in combinatie met zoektermen als ethiek en filosofie. Zo ben ik er inmiddels achter dat vreemdgaan lang niet in alle landen zo rigoureus wordt afgekeurd als in Nederland. En dat als je ervoor kiest je seksuele behoeften te bevredigen (niet iedereen kan of wil zijn/haar lichamelijke behoeftes onderdrukken), dat geheimhouding dan vaak te verkiezen is boven biechten om van het schuldgevoel af te zijn. Let wel, ik heb het over gevallen als Henk40, toegespitst op het lichamelijke, en niet over mensen die uit onvrede met hun slechte relatie iets met een ander beginnen.
Wel zou ik voor een geheime relatie niet een collega kiezen, dat is vragen om moeilijkheden.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
maandag 19 januari 2009 om 17:49
quote:Graaggedaan schreef op 19 januari 2009 @ 17:33:
Het kan hoor, een harmonisch huwelijk wat betreft de dagelijkse omgang, het gedeelde ouderschap, het gezamenlijke verleden enz. enz. enz. maar dat het seksueel niet (meer) goed zit.
Inderdaad ; een harmonieus huwelijk . Geen gelukkig huwelijk .
Klein nuanceverschilletje .
Het kan hoor, een harmonisch huwelijk wat betreft de dagelijkse omgang, het gedeelde ouderschap, het gezamenlijke verleden enz. enz. enz. maar dat het seksueel niet (meer) goed zit.
Inderdaad ; een harmonieus huwelijk . Geen gelukkig huwelijk .
Klein nuanceverschilletje .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
