Seks
alle pijlers
vreemdgaan
zondag 18 januari 2009 om 23:54
Mijn naam is Henk, ben 40 jaar, werk parttime, getrouwd, 2 kinderen. Mijn vrouw en ik kennen elkaar 15 jaar en zijn in principe zeer gelukkig met elkaar. In principe omdat ik problemen heb met ons sex leven en zij dus niet. We hebben het er diverse keren over gesproken tot zeg maar ruzie toe. Uiteraard heeft dit niet tot een oplossing geleid en had ik de keuze zwartwit gezegd:
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
woensdag 21 januari 2009 om 00:15
quote:henk40 schreef op 20 januari 2009 @ 23:35:
Meds:
Hoezo is dat teveel gevraagd? wat gebeurt er dan als je het voorspel inzet? Hoe ziet die wip er nu dan uit?
Knuffelen op de bank,naar boven,strelen/masseren en wippen in missionaris.(naar haar gericht)
Hoe zit het met knuffelen, masseren, strelen en praten? Misschien niet hetzelfde als hand en tongwerk maar dat is voor vrouwen essentieel. Is dat er wel? Want waarom mag jij wel eisen stellen en zij niet?
Zie vorig punt en zij geeft duidelijk aan wat ze lekker vindt als je dat met praten bedoelt.
Hoe bedoel je dit? Je hebt dit met haar besproken "om haar niet onder druk te zetten?" Hoe heb je dit kenbaar gemaakt en hoe verliep dit gesprek?
Misschien onhandig geformuleerd maar ik heb haar aangegeven dat het mij ook wel prettig zou lijken als zij wat actie richting mij zou ondernemen. Je zou het misschien niet geloven maar ik heb ook gevoel. In het begin gaf zij aan het te willen proberen . Na een jaar ben ik er weer voorzichtig over begonnen en zij gaf aan meer tijd nodig te hebben. En toen kwamen er 2 kinderen (geen tweeling hoor) en heb ik bewust gewacht dat ze wat ouder waren. En ja zij bleef maar tijd nodig hebben en mijn geduld was inmiddels wel aardig op. Zij voelde zich dus onder druk gezet want bij mij kwam het besef dat ik kon wachten tot ik een ons woog.
Dus het is wel goed geweest, wat is er dan gebeurd waardoor dit veranderde? Voelt jouw vrouw zich serieus genomen door je? Voelt ze zich erkent en waardevol? Als dit niet zo is dan valt er in bed namelijk ook niks te verwachten, dus beschrijf eens wat meer van die relatie?
Het is niet goed geweest maar ik had de hoop dat het wel goed/beter zou worden want zij had aangegeven hiervoor tijd nodig te hebben. Zij voelt zich erkend en waardevol alleen ik laat dat niet altijd blijken. Als zij het huis heeft schoongemaakt zeg ik niet dat ziet er weer netjes/schoon uit, maar schoongemaakt?? Heeft ze een nieuwe broek aan: nieuw broek?? Terwijl ik dat heel anders moet formuleren.
Als zij zich onder druk gezet voelt doordat jij de zaken misschien onhandig hebt neergezet dan kan ik me voorstellen dat ze geen hulp wil of er nog over wil praten, ze is waarschijnlijk gekwetst.
Zij voelt zich juist gekwetst omdat het nu overkomt als een kwestie van moeten.
Dat is toch een logisch gevolg van de omstandigheden.
Ja dat zeg je steeds, maar de omstandigheden zijn dat JIJ niet tevreden bent met dat seksleven, hoe JIJ daar vervolgens mee omgaat ligt helemaal bij jou en kan je niet afschrijven aan de omstandigheden. Als mijn trein vertraging heeft dan sla ik ook de conducteur niet op zijn bek omdat ik dan te laat kom op een afspraak, ik ga ook niet vloeken of schelden. Ik leg me erbij neer en koop een Libelle. Maar er zijn mensen die wel hun frustratie op een andere manier botvieren. Ze schieten er alleen helemaal niks mee op.
Inderdaad ik ben niet tevreden.
Hoe mee omgaan: bespreekbaar gemaakt bij mijn vrouw
Gottegot wat spreek jij jezelf toch enorm tegen.
Ik kan haar niet veranderen, het was valse hoop
ik wil haar niet kwetsen, maar het gebeurt toch
ik heb een gelukkig huwelijk, maar het is toch niet gek dat ik heel ontevreden ben over mijn seksleven?
Ik leg me erbij neer, maar op een gegeven moment is de maat vol.
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos
Meds:
Hoezo is dat teveel gevraagd? wat gebeurt er dan als je het voorspel inzet? Hoe ziet die wip er nu dan uit?
Knuffelen op de bank,naar boven,strelen/masseren en wippen in missionaris.(naar haar gericht)
Hoe zit het met knuffelen, masseren, strelen en praten? Misschien niet hetzelfde als hand en tongwerk maar dat is voor vrouwen essentieel. Is dat er wel? Want waarom mag jij wel eisen stellen en zij niet?
Zie vorig punt en zij geeft duidelijk aan wat ze lekker vindt als je dat met praten bedoelt.
Hoe bedoel je dit? Je hebt dit met haar besproken "om haar niet onder druk te zetten?" Hoe heb je dit kenbaar gemaakt en hoe verliep dit gesprek?
Misschien onhandig geformuleerd maar ik heb haar aangegeven dat het mij ook wel prettig zou lijken als zij wat actie richting mij zou ondernemen. Je zou het misschien niet geloven maar ik heb ook gevoel. In het begin gaf zij aan het te willen proberen . Na een jaar ben ik er weer voorzichtig over begonnen en zij gaf aan meer tijd nodig te hebben. En toen kwamen er 2 kinderen (geen tweeling hoor) en heb ik bewust gewacht dat ze wat ouder waren. En ja zij bleef maar tijd nodig hebben en mijn geduld was inmiddels wel aardig op. Zij voelde zich dus onder druk gezet want bij mij kwam het besef dat ik kon wachten tot ik een ons woog.
Dus het is wel goed geweest, wat is er dan gebeurd waardoor dit veranderde? Voelt jouw vrouw zich serieus genomen door je? Voelt ze zich erkent en waardevol? Als dit niet zo is dan valt er in bed namelijk ook niks te verwachten, dus beschrijf eens wat meer van die relatie?
Het is niet goed geweest maar ik had de hoop dat het wel goed/beter zou worden want zij had aangegeven hiervoor tijd nodig te hebben. Zij voelt zich erkend en waardevol alleen ik laat dat niet altijd blijken. Als zij het huis heeft schoongemaakt zeg ik niet dat ziet er weer netjes/schoon uit, maar schoongemaakt?? Heeft ze een nieuwe broek aan: nieuw broek?? Terwijl ik dat heel anders moet formuleren.
Als zij zich onder druk gezet voelt doordat jij de zaken misschien onhandig hebt neergezet dan kan ik me voorstellen dat ze geen hulp wil of er nog over wil praten, ze is waarschijnlijk gekwetst.
Zij voelt zich juist gekwetst omdat het nu overkomt als een kwestie van moeten.
Dat is toch een logisch gevolg van de omstandigheden.
Ja dat zeg je steeds, maar de omstandigheden zijn dat JIJ niet tevreden bent met dat seksleven, hoe JIJ daar vervolgens mee omgaat ligt helemaal bij jou en kan je niet afschrijven aan de omstandigheden. Als mijn trein vertraging heeft dan sla ik ook de conducteur niet op zijn bek omdat ik dan te laat kom op een afspraak, ik ga ook niet vloeken of schelden. Ik leg me erbij neer en koop een Libelle. Maar er zijn mensen die wel hun frustratie op een andere manier botvieren. Ze schieten er alleen helemaal niks mee op.
Inderdaad ik ben niet tevreden.
Hoe mee omgaan: bespreekbaar gemaakt bij mijn vrouw
Gottegot wat spreek jij jezelf toch enorm tegen.
Ik kan haar niet veranderen, het was valse hoop
ik wil haar niet kwetsen, maar het gebeurt toch
ik heb een gelukkig huwelijk, maar het is toch niet gek dat ik heel ontevreden ben over mijn seksleven?
Ik leg me erbij neer, maar op een gegeven moment is de maat vol.
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos
woensdag 21 januari 2009 om 00:25
Praten met elkaar is idd niet elkaar opleggen wat wel/niet moet gebeuren. Want beiden worden daardoor onzeker, ook Henk. Voor een man kan het net zo gevoelig liggen. En ook voor zijn vrouw kan vreemdgaan op de loer liggen door een man tegen te komen die haar begrijpt en aanvoelt. Dit krijg je door je connectie met elkaar te verliezen, waardoor je ook makkelijker de schuld aan de ander geeft om jezelf goed te praten en je niet schuldig te hoeven voelen.
Ik durf er wel wat om te verwedden dat de gesprekken niet intiem zijn geweest om elkaars belevingswereld te bespreken. Wat je juist kunt doen op fijne momenten. Dit maakt close. Zit hier een kink in de kabel raak je mijlenver van elkaar verwijderd.
Er komt GEEN verbetering, zonder oprechte wil om naar jezelf te kijken en het eigen aandeel om te buigen in iets positief, nog voor iets van de ander te verwachten.
Ik durf er wel wat om te verwedden dat de gesprekken niet intiem zijn geweest om elkaars belevingswereld te bespreken. Wat je juist kunt doen op fijne momenten. Dit maakt close. Zit hier een kink in de kabel raak je mijlenver van elkaar verwijderd.
Er komt GEEN verbetering, zonder oprechte wil om naar jezelf te kijken en het eigen aandeel om te buigen in iets positief, nog voor iets van de ander te verwachten.
woensdag 21 januari 2009 om 00:28
ASP48
-natuurlijk heb ik ook fouten gemaakt
Welke ? Behalve (te) lang wachten
Zou het effe niet weten maar iedereen maakt fouten
-en voelt zij zich onder druk gezet door mij.
De druk om het probleem te (h)erkennen (laat staan op te lossen) is blijkbaar nog niet groot genoeg geweest
Juist wel, alleen sex zoals zij het wil en anders kan ik ophoepelen (dat zeg je niet zomaar)
dit duurt al langer dan 10 jaar zo"
"tot vervelens toe besproken"
"ik wil mijn vrouw niet kwetsen"
Heb je er vroeger regelmatig over gesproken en nu de laatste tijd onregelmatig?
Vroeger met grote tijdsduur ertussen, zij had tijd nodig.Begin je er een week/maand later niet over.
De laatse jaren om de 3/4 maanden.
Nu begin ik er niet meer over.
Zij erkent het probleem, ook structureel.
Zij ziet het als ons probleem maar wil niet meewerken op haar manier. Voor haar is het uit den boze dat een ander dit weet.
Dat brengt bij mij de vraag naar boven:
Is er iets wat jouw vrouw tegenhoudt om over sex i.h.a. of over dit probleem in het bijzonder te praten ?
Conservatieve familie, angst, misbruik, ...iets?...
Vindt ze 'bloot' al eng? Verkrampte reacties op bloot?
Hier wil zij liever niet over praten (alles ontkennen)
Dit roept bij mij vragen op, zeker omdat ze geen hulp wil zoeken.
Ik ben al bij de huisarts geweest en hij vond het een opmerkelijk verhaal. Mijn vrouw mag alleen naar hem toe, dat moet wel haar keuze zijn. (alleen om partijdigheid/extra druk te voorkomen) Zij was zeer boos op mij.
Sexuoloog leert alleen het accepteren, ben ik dus ook al geweest.
Ik vind dat je dit soort problemen met experts bespreek en niet met vrienden. ( uit respect voor de ander,kwetsend pieppiep collega)
Maar ik geef toe een bepaalde openheid kan werken. Ik wil niets ontkennen of ja maar zeggen:
Enerzijds kan de ander het als chantage zien.
Anderzijds zou ik het zeer zwak vinden om pas tot actie over te gaan als de vuile was buiten wordt gehangen??
Doe je het uit schaamtegevoel of voor je partner??
Uit schaamtegevoel dus.
Tsja en wat de een normaal vindt hoeft de ander niet normaal of gemiddeld te vinden. (helaas voor mij, in deze situatie)
-natuurlijk heb ik ook fouten gemaakt
Welke ? Behalve (te) lang wachten
Zou het effe niet weten maar iedereen maakt fouten
-en voelt zij zich onder druk gezet door mij.
De druk om het probleem te (h)erkennen (laat staan op te lossen) is blijkbaar nog niet groot genoeg geweest
Juist wel, alleen sex zoals zij het wil en anders kan ik ophoepelen (dat zeg je niet zomaar)
dit duurt al langer dan 10 jaar zo"
"tot vervelens toe besproken"
"ik wil mijn vrouw niet kwetsen"
Heb je er vroeger regelmatig over gesproken en nu de laatste tijd onregelmatig?
Vroeger met grote tijdsduur ertussen, zij had tijd nodig.Begin je er een week/maand later niet over.
De laatse jaren om de 3/4 maanden.
Nu begin ik er niet meer over.
Zij erkent het probleem, ook structureel.
Zij ziet het als ons probleem maar wil niet meewerken op haar manier. Voor haar is het uit den boze dat een ander dit weet.
Dat brengt bij mij de vraag naar boven:
Is er iets wat jouw vrouw tegenhoudt om over sex i.h.a. of over dit probleem in het bijzonder te praten ?
Conservatieve familie, angst, misbruik, ...iets?...
Vindt ze 'bloot' al eng? Verkrampte reacties op bloot?
Hier wil zij liever niet over praten (alles ontkennen)
Dit roept bij mij vragen op, zeker omdat ze geen hulp wil zoeken.
Ik ben al bij de huisarts geweest en hij vond het een opmerkelijk verhaal. Mijn vrouw mag alleen naar hem toe, dat moet wel haar keuze zijn. (alleen om partijdigheid/extra druk te voorkomen) Zij was zeer boos op mij.
Sexuoloog leert alleen het accepteren, ben ik dus ook al geweest.
Ik vind dat je dit soort problemen met experts bespreek en niet met vrienden. ( uit respect voor de ander,kwetsend pieppiep collega)
Maar ik geef toe een bepaalde openheid kan werken. Ik wil niets ontkennen of ja maar zeggen:
Enerzijds kan de ander het als chantage zien.
Anderzijds zou ik het zeer zwak vinden om pas tot actie over te gaan als de vuile was buiten wordt gehangen??
Doe je het uit schaamtegevoel of voor je partner??
Uit schaamtegevoel dus.
Tsja en wat de een normaal vindt hoeft de ander niet normaal of gemiddeld te vinden. (helaas voor mij, in deze situatie)
woensdag 21 januari 2009 om 00:37
Lastige situatie Henk. Dat geef ik toe. Maar besef jij je dat je het erger maakt door te zeggen alsof je het accepteert, maar het toch niet doet? Besef je je dat dit een patroon is die je altijd hebt gehandhaaft door alsmaar, tegen beter weten in, te hopen dat het anders werd? Dat je door dit gedrag het zover hebt laten komen?
Jullie hadden misschien al veel eerder moeten aanvaarden dat jullie niet machen op seksueel vlak en daar een modus naar beider tevredenheid in moeten vinden (welke dit ook is)
Jij hoeft je niet op te offeren, en zij hoeft dat niet. Jullie zijn gelijkwaardige personen, met evengrote verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk en gezin en evenveel zeggenschap. Dus ontneem dit haar niet. Daar maak je een grove fout.
Jullie hadden misschien al veel eerder moeten aanvaarden dat jullie niet machen op seksueel vlak en daar een modus naar beider tevredenheid in moeten vinden (welke dit ook is)
Jij hoeft je niet op te offeren, en zij hoeft dat niet. Jullie zijn gelijkwaardige personen, met evengrote verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk en gezin en evenveel zeggenschap. Dus ontneem dit haar niet. Daar maak je een grove fout.
woensdag 21 januari 2009 om 00:51
[quote]meds schreef op 21 januari 2009 @ 00:15:
[...]
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Het is juist eenrichtingsverkeer, laten wemasseren als vb nemen
9-1 en dan moet ik er nog om vragen ook
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik roep dat al 10 jaar maar niet elke dag
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Nee dat zeg ik niet!! wel bespreekbaar gemaakt, antwoord kennen we. Goed mee omgaan door leuke dingen met elkaar te doen om niet aan het probleem te denken.
Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos[/quote]
Je mag het kritiek noemen en respectloos vinden om de confrontatie met haar uit de weg te gaan, Als mijn vrouw een probleem heeft (wat zwart wit gezegd niet mijn probleem is) zal ik alles in het werk stellen om dat probleem op te lossen want haar probleem zie ik ook als mijn probleem.
[...]
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Het is juist eenrichtingsverkeer, laten wemasseren als vb nemen
9-1 en dan moet ik er nog om vragen ook
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik roep dat al 10 jaar maar niet elke dag
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Nee dat zeg ik niet!! wel bespreekbaar gemaakt, antwoord kennen we. Goed mee omgaan door leuke dingen met elkaar te doen om niet aan het probleem te denken.
Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos[/quote]
Je mag het kritiek noemen en respectloos vinden om de confrontatie met haar uit de weg te gaan, Als mijn vrouw een probleem heeft (wat zwart wit gezegd niet mijn probleem is) zal ik alles in het werk stellen om dat probleem op te lossen want haar probleem zie ik ook als mijn probleem.
woensdag 21 januari 2009 om 00:55
quote:henk40 schreef op 21 januari 2009 @ 00:51:
[quote]meds schreef op 21 januari 2009 @ 00:15:
[...]
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Het is juist eenrichtingsverkeer, laten wemasseren als vb nemen
9-1 en dan moet ik er nog om vragen ook
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik roep dat al 10 jaar maar niet elke dag
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Nee dat zeg ik niet!! wel bespreekbaar gemaakt, antwoord kennen we. Goed mee omgaan door leuke dingen met elkaar te doen om niet aan het probleem te denken.
Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos[/quote]
Je mag het kritiek noemen en respectloos vinden om de confrontatie met haar uit de weg te gaan, Als mijn vrouw een probleem heeft (wat zwart wit gezegd niet mijn probleem is) zal ik alles in het werk stellen om dat probleem op te lossen want haar probleem zie ik ook als mijn probleem.Ja? je zegt dat het niet jouw probleem is maar dat je het ziet als jouw probleem en dat je er alles aan gaat doen om het op te lossen... En die oplossing is..... friemelen met een college bij min tien. Zie je nou zelf niet jij steeds de boel blokkeert?
[quote]meds schreef op 21 januari 2009 @ 00:15:
[...]
Oke, ik probeer het even samen te vatten, dus jullie hebben gewone standaard sex. Compleet met strelen en voorspel in de missionaris houding. Jij wilt meer (wilder) en je hebt haar gezegd dat ze wel eens wat meer actie mocht ondernemen, en zij voelde zich daardoor onder druk gezet.
Het is juist eenrichtingsverkeer, laten wemasseren als vb nemen
9-1 en dan moet ik er nog om vragen ook
Tja, dat kan ik me wel een beetje voorstellen, je bent allang bij elkaar en je hoort nooit commentaar en ineens zegt je man dat je wel eens wat actie mag ondernemen. Je kan haar beter laten weten wat je daar precies mee bedoelt.
Je zegt dat ze zich gekwetst voelt omdat ze "moet" tja en onder druk word je nu eenmaal niet geil, dus die manier werkt niet.
Je zal dus iets anders moeten proberen.
Ik roep dat al 10 jaar maar niet elke dag
Ik vraag je wat je doet met je frustraties want de manier waarop je er nu mee omgaat (vreemdgaan) gaat je niet helpen. Jij zegt dat je er goed mee omgaat omdat je het bespreekbaar maakt bij je vrouw. Nee dat zeg ik niet!! wel bespreekbaar gemaakt, antwoord kennen we. Goed mee omgaan door leuke dingen met elkaar te doen om niet aan het probleem te denken.
Maar dat lees ik niet. Ik lees alleen dat je een partij kritiek hebt gegeven over iets waar vrouwen zich per definitie bijzonder onzeker over voelen. Als iets het libido om zeep helpt is dat het wel. De frustratie die dit jou oplevert daar ga je niet mee om. Je kiest ervoor om vreemd te gaan en verdere kritiek te leveren op je vrouw hier op dit forum. Je moet met haar in gesprek maar die confrontatie ga je maar steeds uit de weg Henk, dat is niet erg volwassen bovendien is het respectloos[/quote]
Je mag het kritiek noemen en respectloos vinden om de confrontatie met haar uit de weg te gaan, Als mijn vrouw een probleem heeft (wat zwart wit gezegd niet mijn probleem is) zal ik alles in het werk stellen om dat probleem op te lossen want haar probleem zie ik ook als mijn probleem.Ja? je zegt dat het niet jouw probleem is maar dat je het ziet als jouw probleem en dat je er alles aan gaat doen om het op te lossen... En die oplossing is..... friemelen met een college bij min tien. Zie je nou zelf niet jij steeds de boel blokkeert?
woensdag 21 januari 2009 om 00:59
quote:domnaiefmutsje schreef op 21 januari 2009 @ 00:37:
Lastige situatie Henk. Dat geef ik toe. Maar besef jij je dat je het erger maakt door te zeggen alsof je het accepteert, maar het toch niet doet? Besef je je dat dit een patroon is die je altijd hebt gehandhaaft door alsmaar, tegen beter weten in, te hopen dat het anders werd? Dat je door dit gedrag het zover hebt laten komen?
Daar heb je gelijk in
Jullie hadden misschien al veel eerder moeten aanvaarden dat jullie niet machen op seksueel vlak en daar een modus naar beider tevredenheid in moeten vinden (welke dit ook is)
Jij hoeft je niet op te offeren, en zij hoeft dat niet. Jullie zijn gelijkwaardige personen, met evengrote verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk en gezin en evenveel zeggenschap. Dus ontneem dit haar niet. Daar maak je een grove fout.wat bedoel je hier precies mee??
Lastige situatie Henk. Dat geef ik toe. Maar besef jij je dat je het erger maakt door te zeggen alsof je het accepteert, maar het toch niet doet? Besef je je dat dit een patroon is die je altijd hebt gehandhaaft door alsmaar, tegen beter weten in, te hopen dat het anders werd? Dat je door dit gedrag het zover hebt laten komen?
Daar heb je gelijk in
Jullie hadden misschien al veel eerder moeten aanvaarden dat jullie niet machen op seksueel vlak en daar een modus naar beider tevredenheid in moeten vinden (welke dit ook is)
Jij hoeft je niet op te offeren, en zij hoeft dat niet. Jullie zijn gelijkwaardige personen, met evengrote verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk en gezin en evenveel zeggenschap. Dus ontneem dit haar niet. Daar maak je een grove fout.wat bedoel je hier precies mee??
woensdag 21 januari 2009 om 01:01
quote:meds schreef op 21 januari 2009 @ 00:55:
[...]
Ja? je zegt dat het niet jouw probleem is maar dat je het ziet als jouw probleem en dat je er alles aan gaat doen om het op te lossen... En die oplossing is..... friemelen met een college bij min tien. Zie je nou zelf niet jij steeds de boel blokkeert?Waar slaat dit nou toch weer op zeg?
[...]
Ja? je zegt dat het niet jouw probleem is maar dat je het ziet als jouw probleem en dat je er alles aan gaat doen om het op te lossen... En die oplossing is..... friemelen met een college bij min tien. Zie je nou zelf niet jij steeds de boel blokkeert?Waar slaat dit nou toch weer op zeg?
woensdag 21 januari 2009 om 01:09
quote:meds schreef op 21 januari 2009 @ 00:53:
Verdorie Henk ik kan helemaal niks met jou berichten, je spreekt jezelf constant tegen. Hoe communiceert men in de regel met jou?Dat zal wel meevallen hoor, maar als je antwoorden geeft met in je achterhoofd -10 en een leuke collega dan kan ik er niet zoveel mee.
Verdorie Henk ik kan helemaal niks met jou berichten, je spreekt jezelf constant tegen. Hoe communiceert men in de regel met jou?Dat zal wel meevallen hoor, maar als je antwoorden geeft met in je achterhoofd -10 en een leuke collega dan kan ik er niet zoveel mee.
woensdag 21 januari 2009 om 01:13
quote:henk40 schreef op 21 januari 2009 @ 01:09:
[...]
Dat zal wel meevallen hoor, maar als je antwoorden geeft met in je achterhoofd -10 en een leuke collega dan kan ik er niet zoveel mee.Ja maar dat is wat je doet Henk. Jouw oplossing aan je huwelijksproblemen is blijkbaar die min tien actie, verder heb ik geen acties gehoord die je wilt ondernemen
[...]
Dat zal wel meevallen hoor, maar als je antwoorden geeft met in je achterhoofd -10 en een leuke collega dan kan ik er niet zoveel mee.Ja maar dat is wat je doet Henk. Jouw oplossing aan je huwelijksproblemen is blijkbaar die min tien actie, verder heb ik geen acties gehoord die je wilt ondernemen
woensdag 21 januari 2009 om 01:14
quote:meds schreef op 21 januari 2009 @ 01:08:
Dat is wat je doet, je gaat het gesprek uit de weg en je haalt je gerief bij een ander
Het gerief bij een ander is inderdaad een grove fout.
Ik wou alleen aangeven dat als zij een probleem heeft (denk dan niet aan die collega) dat ik alles in het werk zou stellen om tot een oplossing te komen. Dat is ook een vorm van respect en volwassen gedrag om jouw woorden maar eens te gebruiken.
Dat is wat je doet, je gaat het gesprek uit de weg en je haalt je gerief bij een ander
Het gerief bij een ander is inderdaad een grove fout.
Ik wou alleen aangeven dat als zij een probleem heeft (denk dan niet aan die collega) dat ik alles in het werk zou stellen om tot een oplossing te komen. Dat is ook een vorm van respect en volwassen gedrag om jouw woorden maar eens te gebruiken.
woensdag 21 januari 2009 om 01:17
woensdag 21 januari 2009 om 01:17
quote:henk40 schreef op 21 januari 2009 @ 01:14:
[...]
Het gerief bij een ander is inderdaad een grove fout.
Ik wou alleen aangeven dat als zij een probleem heeft (denk dan niet aan die collega) dat ik alles in het werk zou stellen om tot een oplossing te komen. Dat is ook een vorm van respect en volwassen gedrag om jouw woorden maar eens te gebruiken.Wat ga je doen dan? Want alles staat natuurlijk wel in het licht van die "grove fout" Bovendien heb ik al eerder aangegeven dat je weliswaar zegt dat het een fout is maar dat ik het hele proces van berouw of spijt niet hebt waargenomen. Tot nu toe blijf je steken in verklaringen waarom je ertoe"gedreven" werd. Ik heb jou nog niks horen zeggen over jouw verantwoordelijkheid en hoe je die gaat nemen. Ik heb jou nog niks horen zeggen over wat jouw aandeel in jullie slechte huwelijk is
[...]
Het gerief bij een ander is inderdaad een grove fout.
Ik wou alleen aangeven dat als zij een probleem heeft (denk dan niet aan die collega) dat ik alles in het werk zou stellen om tot een oplossing te komen. Dat is ook een vorm van respect en volwassen gedrag om jouw woorden maar eens te gebruiken.Wat ga je doen dan? Want alles staat natuurlijk wel in het licht van die "grove fout" Bovendien heb ik al eerder aangegeven dat je weliswaar zegt dat het een fout is maar dat ik het hele proces van berouw of spijt niet hebt waargenomen. Tot nu toe blijf je steken in verklaringen waarom je ertoe"gedreven" werd. Ik heb jou nog niks horen zeggen over jouw verantwoordelijkheid en hoe je die gaat nemen. Ik heb jou nog niks horen zeggen over wat jouw aandeel in jullie slechte huwelijk is
woensdag 21 januari 2009 om 01:19
quote:henk40 schreef op 21 januari 2009 @ 01:17:
[...]
Ik onderneem ook verder geen actiehier weer een enorme tegenstelling, in eerdere berichten zeg je dat "je het zat bent" dat je "lang genoeg gewacht hebt" en nog meer van dat soort krachttermen. Dan denk ik: O, hij gaat iets doen, maar blijkbaar ben je toch erg tevreden met de situatie, want je gaat niks doen?
[...]
Ik onderneem ook verder geen actiehier weer een enorme tegenstelling, in eerdere berichten zeg je dat "je het zat bent" dat je "lang genoeg gewacht hebt" en nog meer van dat soort krachttermen. Dan denk ik: O, hij gaat iets doen, maar blijkbaar ben je toch erg tevreden met de situatie, want je gaat niks doen?
woensdag 21 januari 2009 om 08:32
Misss Thang , was absoluut niet de bedoeling jou persoonlijk te kwetsen , of wie dan ook , wel om TO ervan te overtuigen dat wat hij doet niet ' zomaar leuk is " maar hele nare gevolgen kan hebben.... en niet alleen voor hém .
Inderdaad hebben kinderen van gescheiden ouders zelf veel meer kans op gebroken relaties . Meer kans , geen absolute zekerheid .
Ik snap heus wel dat de meeste ( hoop ik ) mensen scheiden als ze alles al hebben geprobeerd en ervan overtuigd zijn dat het de minst slechte oplossing is . Maar dat het gevolgen heeft voor de kinderen .... dat is niet iets wat ik zomaar verzonnen heb , helaas .
Inderdaad hebben kinderen van gescheiden ouders zelf veel meer kans op gebroken relaties . Meer kans , geen absolute zekerheid .
Ik snap heus wel dat de meeste ( hoop ik ) mensen scheiden als ze alles al hebben geprobeerd en ervan overtuigd zijn dat het de minst slechte oplossing is . Maar dat het gevolgen heeft voor de kinderen .... dat is niet iets wat ik zomaar verzonnen heb , helaas .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 21 januari 2009 om 08:45
BGB, dat weet ik ook wel, en geloof me, dat is een van de allermoeilijkste dingen voor me geweest tijdens mijn scheiding, iets waar ik heel veel verdriet van gehad heb, en jouw stukje schoot bij mij dus ook even heel verkeerd, juist omdat ik en mijn ex alles in het werk stellen om het na de scheiding voor ons kind zo aangenaam en goed mogelijk te maken.
Maar dat was maar even, want zoals ik in een later berichtje al zei, was ik er alweer overheen Meestal reageer ik ook niet op dit soort dingen, maar nu moest het gewoon even. No hard feelings!
En dan nu maar weer on topic!
Maar dat was maar even, want zoals ik in een later berichtje al zei, was ik er alweer overheen Meestal reageer ik ook niet op dit soort dingen, maar nu moest het gewoon even. No hard feelings!
En dan nu maar weer on topic!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 21 januari 2009 om 08:46
Wat je schrijft, BGB, 'als ze alles al hebben geprobeerd'. Maar dan moet dat natuurlijk wel van twee kanten komen! Verder denk ik persoonlijk dat kinderen beter af zijn bij ouders die gelukkig gescheiden zijn, en in die gevallen zijn de gevolgen wel positief. En verder zal ik zelf wel een uitzondering op de regel zijn, maar mijn ouders zijn gescheiden en ik durf te beweren dat ik misschien wel harder voor mijn relatie knok dan ieder ander.Dus voordat we met allerlei feiten gaan rondstrooien moeten we ook beseffen dat er uitzonderingen zijn en vooral niet over 1 kam gaan scheren.
