vriend wil alleen ruige seks

Ruige sex heb je samen en kan heel plezierig zijn. Maar iemand vernederen (bijv door spugen en grof taalgebruik) en iemand dwingen tot handelingen is niet iets wat je samen doet maar wat 1 persoon een ander aandoet. En dat kan alleen als die ander dat toestaat. Dat is wat mij betreft geen gezamenlijke (consensual) sex. Uitzonderingen daargelaten hoor, er zijn ook BDSM-relaties waarbij dat geen problemen hoeft op te leveren maar dat is dan strikt gebaseerd op instemming en afspraken.

Ook ik heb mezelf weleens op dit pad begeven. Ik was nog heel jong, samen met een oudere man en was eigenlijk niet tegen die man opgewassen. Wat begon met een spelletje werd uiteindelijk een soort rolverdeling die alsmaar verder ging en waarbij ik geleidelijk grenzen over ging en alsmaar verder dwaalde. Ik geloof dat ik dat toen nog niet echt als een probleem zag. Maar toen die relatie eindigde (door andere redenen) en ik in een volgende relatie belande had ik ineens wel problemen. Toen pas ontdekte ik de angsten. Ik werd bijvoorbeeld bijna panisch toen mijn hoofd werd vastgehouden tijdens het pijpen. Het heeft me behoorlijk wat tijd gekost om mijn grenzen weer terug te vinden, en ook een relatie trouwens.



@Lanvin: in je OP sluit je af met de opmerking: maak ik hier nu een big deal van?

Die deal kan niet groot genoeg zijn als het in je eigenbelang is. Het is echt aan jou om je grenzen goed te bewaken. Door mijn eigen ervaringen ben ik geneigd te zeggen dat je je ook je gehele relatie goed in het daglicht moet bekijken en misschien zelfs moet beeindigen. Maar mijn ervaringen hebben me wat dit betreft behoorlijk gekleurd. Het kan zijn dat jullie sexleven en de daarbij horende verhoudingen niet doordringt in de gehele relatie maar bij mij was dat wel zo.

Ga op z'n minst in gesprek. En luister naar jezelf.

Zolang je je goed voelt bij wat ruigere seks, is er niets aan de hand. Jij voelt je er echter niet goed bij. Als hij je dwingt om dingen tegen je zin te doen en je emotioneel chanteert ("Ik zal dit onthouden!!") op het moment dat je je grenzen aangeeft, is er wel degelijk iets mis.

.

Dumpen die handel, wat een l*l !

ruige sex is niets mis mee., als mijnn man me dwingt dan accepteer ik dat echt niet.

geef je grenzen aan, en praat erover met elkaar. En idd, niet te lang mee wachten want hij gaat jouw grenzen steeds verleggen....

Dat van gisteravond was ik ook erg van geschrokken en daar ga ik het zeker nog met hem over hebben. Ik was gisteravond te moe om er nog over door te gaan, maar het heeft me de hele dag niet lekker gezeten. Hij draaide zich daarna om met zn rug naar me toe, en zei nog zoiets als: Ik zal het onthouden.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Dat had hij nou net niet moeten zeggen! Hiermee geeft hij aan dat het geen gelijkwaardige relatie is.

Kan hij geestelijk wel intiem met je zijn? Hiermee bedoel ik echte maatjes zijn met veel gevoel?

Ik vind het engste eigenlijk dat ze dus 'nee' zei op of zij hem wilde aftrekken... en hij het alsnog doet. Hij heeft al geen respect meer voor haar nee....

quote:mamalief schreef op 21 februari 2010 @ 01:12:

Suzy en Hannaviva, dit hele verhaal heeft niks met bdsm te maken.





Ik hoop dan ook dat ik dat met mijn posts al duidelijk had gemaakt.

Angezien ik op het forum nogal te boek sta als propagandeur voor BDSM; dit hele verhaal heeft daar helemaal niets mee te maken. Deze man is niet dominant maar een dwingelant en manipulatief figuur. Zoals ik al eerder zei, sex moet tweerichtingsverkeer zijn en zodra dat het op wat voor manier dan ook niet is hoop ik dat het snel een halt toe geroepen wordt.

Dank, Helantius. Ik herken het meer van vroeger, toen ik nog lief en meegaand was , maar dat is inmiddels 25 jaar geleden en ook toen heb ik dit soort dingen nooit gepikt.



Soms zijn er situaties waar je pas achteraf kan reageren (door fysieke overmacht bijv verkrachting) en dat heb ik ook gedaan (aangifte en gevangenisstraf). Grenzen heb ik altijd gesteld, en opgetreden, maar dat wil niet zeggen dat anderen die respecteren. Zeker niet als er geen consequentie aan verbonden is.



Bij dominante/manipulerende types maakt alleen maar boos worden geen enkele indruk, als ze weten dat je van ze houdt en daarom kunnen volstaan met een "sorry". En volgende keer weer mee wegkomen. Dus niet alleen zal je dan je grenzen stevig moeten neerzetten, maar ook bewaken en consequenties aan verbinden. Anders hebben ze er geen respect voor.



In mijn familiesituatie is het lastig om bij dat familielid er consequenties aan te verbinden en dat heeft te maken met (zeer jonge) kinderen (van die ander), waar ik de "2e moeder" voor ben en de veilige hechting geef, die thuis (in periodes) ontbreekt. Op zich niet mijn verantwoordelijkheid, maar lastige situatie, omdat die consequentie inhoudt dat zodra ik op mijn strepen sta, het contact met die kinderen wordt verbroken.



En daar ligt die grens voor mij dus hoog, alleen als het echt mijn eigenbelang treft of mijn eigen gezin, heb ik geen andere keuze (dit is al eens gebeurd) dan kiezen voor mijzelf en mijn gezin.



Na een huwelijk dat 16 jaar fijn was en laatste 2 jaar niet, vond hij het (stiekem) buiten de deur. Ook zo'n situatie waar je niet eerder op kan reageren, dan wanneer je het weet. En ook toen heb ik voor mijzelf en mijn kinderen gekozen. Ik pik het dus zeker niet, maar soms besluiten anderen om jou die keuze niet te geven en kan je alleen achteraf reageren.



Ik herken ze op afstand tegenwoordig. Met die ex-sv ook, zodra dat gedrag veranderde (geen aandacht en midden in de nacht bellen/sms) laten weten dat ik daar niet van gediend was. (nam het "beschikbare wel erg letterlijk"). En dan ben ik maar de "lastige en moeilijke", prima. Dan vinden ze het/me maar niet meer leuk. Als het voor mij niet goed voelt, dan kap ik er meteen mee.



Enige wat ik frustrerend vind, is dat dat soort mensen meteen alle (communicatie)deuren dichtgooit, als je hen "bekritiseert". Dus je niet eens achteraf kan zeggen wat je niet zint.Daarom hoopte ik dat ie het alsnog zou proberen, zodat ik in persoon kon vertellen wat ik ervan vond.



Valt me vaak op dat dit soort types idd als jij ze aanspreekt op hun gedrag, ze meteen dreigen de hele relatie/de persoon niet meer te hoeven, dat is de emotionele chantage.daar ben ik met TO ook bang voor. Als hij weet dat ze emotioneel afhankelijk is van hem (wat vaak verward wordt met liefde), dan is het einde zoek. Die vragen onvoorwaardelijk er voor ze zijn, en zoeken daar onbewust of bewust ook hun vriend(in) op uit, maar hebben daar tegelijkertijd diep van binnen geen respect voor en rekken die grenzen alsmaar op. Omdat ze weten dat je toch blijft.



Dat ligt in hun onzekerheid (minderwaardig voelen) en die macht over een ander maakt dat zij zich van meer waarde voelen. Ze hebben dat dus nodig om zich geliefd en waardevol te voelen. En houden je in die greep met liefde/relatie en zelfs kinderen als inzet.



(er zijn ook vrouwen die dit net zo goed doen, bijv door gewenst gedrag vd vader af te dwingen dmv bezoekregeling met de vader dwarsbomen, dreigen met de kinderen niet meer te mogen zien).

Dat zijn situaties waarin je machteloos bent. Daarnaast snappen ze niet dat ze zelf enorme schade aan hun kinderen toebrengen daarmee.



En omdat ze zeker weten van mij dat ik dat niet doe over de rug van kinderen (bijv met de vader van mijn kinderen een goede verstandhouding wil en daar ook voor gezorgd heb), wil dat nog niet zeggen dat zij daar geen ge/misbruik van (proberen te) maken.



Zo is ex ook zo'n manipulant (geworden) en moet je alsmaar begrenzen, anders pakt ie steeds meer ruimte. En dat kan alleen door bepaalde eisen te stellen en er consequenties aan te verbinden. Je voor het blok zetten is uiterst vervelend, het is dan al gebeurd. (kinderen op de trein zetten en dan kan ik niet anders dan ze ophalen van station. Of een vakantie boeken 3 dagen voor hun vakantie begint, heb hem de tickets laten omboeken, je moet dus consequenties verbinden en niet mee laten wegkomen met "sorry".



Als je je constant aanpast aan de ander (en zijn "foutjes"), omdat je niet lastig wil zijn/geen ruzie wil/geen big deal van wil maken, dan legt dat de bodem voor de volgende keer. Leggen ze uit als "toestemming".



Ik kan Lanvin dan ook alleen maar aanraden niet alleen een gesprek aan te gaan, maar er nu meteen al consequenties aan te verbinden. Laten weten dat je je niet laat chanteren met "als je van me houdt, dan doe je dit voor me".. Laten weten dat dit niet jouw idee is van een relatie en hoe je het wel wil, anders (of je van hem houdt of niet) de relatie verbreekt.

Als het eenrichtingsverkeer is/wordt, heb je niks aan zo'n relatie of "liefde".



Wat de hele relatie betreft zou ik eens goed kijken of het ook op andere gebieden zo is, dat je zelf alsmaar toegeeft en aanpast. Er is een goed boek over ook: "Als hij maar gelukkig is". (emotionele afhankelijkheid).



Grappig te zien dat ex zijn nieuwe vriendin ditzelfde met hem doet, ook emotioneel chanteert/afhankelijk probeert te maken. En dat werkt ook niet, knipperlichtrelatie, constante machtsstrijd (over alles). Vermoeiend lijkt me dat en ben oh zo blij dat ik dat niet heb!



Anyway, zodra ik bij een nieuw "vriendje" of persoon dit herken, hoef ik al niet meer.

Wat ik leer van dit topic is dat je alert moet blijven bij deze types. En ik toch een manier moet vinden om dat familielid en ex te begrenzen, zonder de kinderen als inzet. Dat is moeilijk als zij zich dus wel bedienen van dat soort methoden en ik niet, omdat ik de schade ken, die dat toebrengt.



Met verwijten gaat hun deur dicht, dat komt niet aan, willen ze niet binnen laten komen. Enige manier is inzicht geven in wat ze hiermee doen/aanrichten (bij hun kinderen). Want zij brengen wel schade toe, en dat kan ik alsmaar opvangen bij die kinderen (en dat doe ik ook).



Met ex heb ik zekere mogelijkheden wel (omdat kids hier wonen), maar met dat familielid niet (en die chanteert daar niet alleen mee, die doet het ook). En dit zijn mensen, waar je aan verbonden bent, en die evt consequenties anderen schaden (de kinderen). Daar moet je op eoa manier overleg en een omgang mee houden, en duidelijke afspraken zien vol te houden/afdwingen. Maar ook hier geldt dat er grenzen zijn aan eenzijdig "goed willen houden" als het ten koste van jezelf/die kinderen gaat..



Ex vindt dat ik me niet mag bemoeien met wat/hoe hij het doet in de tijd dat de kinderen bij hem zijn. Dat de kinderen dat zelf wel aangeven als iets ze niet zint.Maar met kinderen ligt er al een ongelijke machtsverhouding en tegenover iemand die verbaal scherp is en sterk in manipulatie van mensen (eigen baas ook), dat je niet van een kind kan verwachten dat ie ertegen opgewassen is. Dus ik kom daar wel voor op! Of ie het leuk vindt of niet.



En ben blij dat ik mijn kinderen heb opgevoed om voor zichzelf op te komen (zij stellen goddank die grenzen heel goed en ook consequenties aan verbinden, bijv volgende keer niet mee op vakantie willen). Wie niet horen wil..



Dat is het moeilijke aan dit soort mensen,als ze zelf niet inzien/weten dat dit niet klopt, niet okee is en volop gebruik maken van emotionele chantage, wrok, wraak, schuldgevoelens neerleggen, "ik bedoel het toch zo goed", gaan huilen ("je weet toch hoe moeilijk ik het al heb, jij maakt het ff erger, bedankt, nu zit ik er helemaal doorheen"), enz.



Hoe je dit toch goed aanpakt, zonder zelf je van oneerlijke methoden (als verwijten/schuldgevoel enz) te bedienen, dat blijft heel moeilijk. Enige is ze inzicht te proberen te geven in wat ze doen, maar ja, inzicht verkrijg je vaak alleen door zelf te ondervinden.. dit soort types leert niet van voorbeelden van anderen (ook niet dat dit hun patroon is van huis uit bijv, waar ze hun moeder/ouders van beschuldigen en zelf zo'n last van hebben, nu nog, en toch hetzelfde doen bij hun kinderen).. zien ze gewoon niet/ willen het niet zien. Dus zelf uiterst gevoelig voor als een ander dat met hun doet, maar zien niet dat zij het zelf ook doen bij anderen.

Sorry, voor lange posting. Maar dit is een heel belangrijk iets.



Lanvin: als dit de eerste keer zou zijn, dan nog is het zaak dit meteen niet te accepteren. Als het vaker aan de orde is, (dat lees ik er toch wel in, langzaam die grenzen verleggen in seks bijv, zonder overleg kijken hoe ver ie kan gaan), dan moet je er echt consequenties aan stellen.



En ook of ie dit op ander gebied ook vaker doet/probeert. Alle ruimte die je geeft (of achteraf geeft) wordt normaal voor hem. Als je weet hoe zij denken en niks aan doet, zullen ze alsmaar meer ruimte nemen. Hoe "onderdaniger", meegaander en "vergevender" jij je opstelt, hoe meer ze je zo ook gaan zien en behandelen..



Is het alleen op seksueel gebied, dan had ie wel iets eerder die dominantiegevoelens kunnen opbiechten en kijken hoe jij ertegenover staat, ipv proberen tot hij nee krijgt. Hoe was dit dan die eerste 2 jaar, vraag ik me af? En wonen jullie samen?

DaffyDuck: dit slaat nergens op. Staat nergens dat zij zich slapende hield, ze sliep gewoon al bijna. Vind jij dat iemand "recht heeft op seks" ten alle tijde, omdat je nu eenmaal een relatie hebt en dus een immer beschikbare partner?



En dan nog niet voor (samen) leuk seksen, maar vanuit het principe "ik ben geil, dus doe er iets aan/mee, "bevredig mij even du moment dat ik geil ben"????????



Al slaapt iemand niet, heeft er niks mee te maken! Als 1 geen zin/mood heeft kan je 2 dingen doen: zorgen dat diegene wel in de mood komt en ook zin krijgt SAMEN te seksen, ofwel het ff zelf oplossen als die ander aangeeft geen zin te hebben/ te moe is/wil slapen/ander keertje..



Dat is ook precies waarom ik niet in zee ga met mannen die dit verwachten, als ze een (seks)partner hebben. De altijd beschikbare en gewillige vrouw willen, maar zelf alleen als ze spontaan zelf in de mood zijn aan seks doen?



Gaat een vent een vrouw ff bevredigen alsie geen zin heeft en zelf geen seks(uele handelingen) ontvangt? Denk het niet, hoor!



Gaat dus om het gebrek aan wederzijdsheid, het eenrichtingsverkeer, wat zo niet okee is hieraan.En de bodem legt voor "geen zin hebben", waar diezelfde persoon (vaak mannen) over klagen en als reden aangrijpen om later vreemd te gaan.



Als ik dat hoor: "mijn vrouw heeft nooit zin, die houdt niet van seks", dan ben ik meteen alert. Ligt dat (alleen) bij haar of de wisselwerking (gebrek aan wisselwerking)?? Jarenlange eenzijdige seks (uit liefde) doodt alle lust namelijk!



Dat eenzijdige kan zijn omdat die partner zelf blokkades heeft (ken ook relaties, waarin de man geen zin heeft en vrijwel nooit seks wil) en dat is vaak al tijdens/ vrij snel na de verliefdheidsfase. En kan je verzekeren dat er dan ook geen seks plaatsvindt). Maar vrouwen doen het vaak toch wel, "maken zin", voor de ander, uit liefde, omdat ze het hem gunnen en vinden dat hij er "recht op heeft" (of hij maakt ze dat wel duidelijk).. of uit angst dat ie uiteindelijk dat bij een ander zal zoeken.



Gebrek aan libido kan in die persoon zelf zitten (blokkades/belemmeringen/opvoeding/nare ervaringen), maar ook door eenzijdige seks (patroontje van wel geven wat de ander wil maar niet krijgen wat je zelf zou willen).. en hoe langer dat duurt, hoe moeilijker daar nog uit te komen is, omdat men de ander "niet wil kwetsen"..



Het eenzijdige kan dus ook liggen aan dat de partner zonder zelf zin zelf afhoudt te willen "ontvangen" (zoals na nare/ traumatische ervaringen). Maar ook een weerzin ontwikkelt om seks(uele handelingen) te geven. Zie Mamalief bijv, bij een volgend partner. Dat die eenzijdige handelingen ertoe hebben geleid dat ze ook in een tweezijdige relatie teveel herinneren aan vorige ervaringen.



Daar kan die nieuwe partner idd niks aan doen. Zo ook ex, in het begin van mijn relatie met hem (na nare ervaringen) en wel wou geven, maar ik niet kon ontvangen. Na jaren kon/wou ik dat wel, maar dan ben je al in een patroon beland en die remming zat voornamelijk in mijzelf. Het is wat dat betreft jammer dat ik mezelf niet eerder "geheald" heb (toen heb laten voortkabbelen ipv toen therapie zoeken, bijv).



Het is me helemaal gaan tegenstaan in die relatie, maar nu kan ik en wil ik alleen nog maar geven en nemen en heb ik die belemmeringen overwonnen. Te laat voor dat huwelijk, maar ik begrijp ook heel goed wat hij gemist heeft bij mij.



Vandaar dat ik heel goed begrijp dat het ook voor de ontvanger van eenzijdige seks niet bevredigend is. Het vergt een zekere rijpheid om dat samen te bespreken. En toch van de partner te weten te komen waarom die geen zin (meer) heeft. Misschien te weinig variatie, misschien andere behoefte/voorkeuren die niet aan bod komen, of eigen blokkades. En dan kan je er tenminste iets aan doen of kan je verlangen dat die partner er iets aan doet (therapie of openheid geven hoe/wat die nodig heeft om het spannend te maken).



Vaak is dat dan al te laat, te lang doorgegaan, voor partners in de gaten hebben dat alle fut/passie uit de relatie is en op andere vlakken is gaan doorwerken (ergernis aan allerlei dagelijkse zaken bijv). En zijn die verklaringen (aannames over de partner) een eigen leven gaan leiden. En tast het hele gevoel over die partner aan en leidt tot niet meer voelen van die liefde voor die persoon..



Mensen laten het heel ver komen, is vaak een sluipend proces, waarbij je achteraf pas kan aanwijzen waar liefde overging in ergernis.. het zijn dus beide personen die er een verantwoordelijkheid in hadden en onvrede niet bespreekbaar maakten, in de hoop dat het dipje vanzelf over zou gaan.



Dat situaties ontstaan dat 1 vd 2 vreemdgaan, is dus vaak niet alleen te wijten aan de vreemdganger, maar meestal een proces van beiden, wat hiertoe leidt..



Onvredes gaan niet vanzelf over. Dingen verslechteren eerder, ook al ben je eerder al in zo'n "dipje" geweest en zijn er altijd periodes dat het ff wat minder gaat, die vanzelf weer overgingen. Tot dat niet meer zo is.. en er niet meer de bereidheid is om eruit te komen of er een ander in dat gat gesprongen is..



Daarom vind ik het zo belangrijk dat mensen meteen aan de bel trekken, zoals TO hier doet.. Ook als dit ertoe leidt dat de relatie op het spel staat is het beter dat dat nu al gebeurt, dan jaren laten voortduren en later alsnog stoppen (met heel veel meer pijn en vaak over je grenzen gegaan).

@Lanvin: dit aan de bel trekken svp niet te lang mee wachten. Het wordt namelijk moeilijker als ie daarna weer iets heel liefs voor je doet en alles weer in orde lijkt (is mijn ervaring).



Het lijkt dan dat je iemand "bestraft" terwijl ie het al "goedgemaakt" heeft. Zo heeft ex laatst iets "geflikt" waar ik niet vanuit mijn 1e primitieve woede op wou reageren, maar beheerst en de juiste woorden zoeken, zodat het aankomt.. (want dat is mijn doel, niet boos te zijn, maar dat het niet meer gebeurt, dat er ook naar geluisterd en iets mee gedaan wordt). Inmiddels 1 vd kinderen jarig geweest en weer gezellig enz en dan voelt het als mosterd na de maaltijd als ik nu begin over dingen van weken geleden. Voor de schijn lijkt het alsof alles weer goed is, maar dat is niet zo wat mij betreft.



(ik heb wel direct (laaiend) gereageerd en inmiddels doet ie het "netjes" momenteel, houdt zich aan eea, zonder dat ik verder hoef op te treden, maar dat is niet genoeg, omdat het inzicht er niet is, meer ff "mij tevreden stellen").Dus hiermee is het nog niet klaar, ik zin op blijvende oplossingen.



Maar niet wachten dus, dan maakt het geen indruk meer. Ik begrijp hoe moeilijk het is, zeker als je geen ruziemaker bent en geen lastpost wil zijn, maar maak gebruik van je boosheid/gekwetstheid, voordat hij weer lief doet en je denkt: "gelukkig, het valt wel mee., ik heb me zeker vergist"..



Het zegt ook niet dat ie niet van je houdt, maar wel dat ie geen rekening met je houdt en "houden van" verwart met emotionele afhankelijkheid.. en (on)gewenst gedrag verbindt aan houden van.. Zo zijn veel mensen opgevoed en weten zelf niet beter, ging thuis ook zo, en uitmondt in een machtsstrijd/ onderhandelen (als ik dit voor jou doe, dan mag ik dat van jou verwachten), enz.

Suzy mag ik je even een heel groot compliment geven voor je duidelijke en openhartige postings?

Wat weet jij het goed te verwoorden, Bedankt daarvoor.

Zo lekker kort en bondig ook

Dat aanvallende hier altijd..pff,ben er echt een beetje klaar mee.....



Bedoel met mijn reactie dat TO schrijft ik had mijn ogen al dicht...(dus HIJ wist niet of ze sliep of niet...toch..) en dat hij haar dan bijna (in mijn ogen) dwingt om toch sex te hebben...en dat is ongezond ja...dat haar vriend zo dominant is..........

Ze kan ook haar ogen opendoen en nee zeggen toch?

Ik vind het een heel ongezonde relatie...

En herken er helaas ook heel veel van.............

Daffy, dat is niet aanvallend bedoeld.



Kort en bondig is soms beter, hahaha, maar soms is het juist onduidelijk wat ermee bedoeld wordt. Je reageerde op "slapende houdt" en daarna "ongezond", dus dan heb je idd degene die het leest en daar iets anders van maakt (de lezer met eigen filter, sorry!)



Daarom ben ik vaak uitgebreid, zodat de kans kleiner is dat iemand het anders kan interpreteren dan ik bedoel. Zeker schriftelijk ontstaan er gemakkelijk misinterpretaties bij de lezer (daarom ook de emoticons uitgevonden)



Dat gebeurt vaak ook bij smsjes, dat iemand zich dan gaat afvragen: hoe bedoel je dit?! Zie de reclame op tv destijds: "WAT? Geen kusje?" (kortaf smsje zonder x erachter)..



Dus tja, sorry voor die lange postings, en soms gaat te uitgebreid ook ten koste van de duidelijkheid, weet ik..

Okee dan...thxx voor je uitleg..

Had het waarschijnlijk inderdaad met een fout filter gelezen...............



En inderdaad,smsje kan heel heel fout gelezen worden,heeft me ooit een leuke vriendschap gekost.................

Mamalief: dank, het zijn natuurlijk topics waar ik ook mee te maken heb/had en in gedoken ben omdat je er zelf vaak zo veel aan kan doen en wil voorkomen bij anderen, net als jij, dat zij diezelfde kant op gaan, als dat niet hoeft. Een gewaarschuwd mens telt voor 2, he?



Ik wou dat ik toen geweten had wat ik nu weet, dan had ik het heel anders gedaan! Je eigen houding kan de loop van een relatie beinvloeden, je hebt daar dus invloed op.Een van mijn missies is om mensen/relaties tijdig te laten inzien, er loopt al teveel kapot. Ook al leer je daarvan, soms berust het op misvattingen en misverstanden en had het niet gehoeven. Kan je er hooguit achteraf iets van leren en meenemen naar volgende relatie(s).



Dat is ook positief, maar als je eea kan voorkomen is dat fijner dan genezen, nietwaar?

Ik ga ff iets anders doen, heb vrij weekend. Vind het heel fijn en zelf ook weer alert en waakzaam op eea!

Lanvin, hij is al lang over je grens heen. Je moet jezelf afvragen of je hiermee wil leven. Zo nee, kappen met deze zieke man. je bent geen gebruiksvoorwerp!!!

Suzy dat willen helpen voorkomen herken ik maar weet ook dat als iemand in een situatie zit dan kan menigeen tegen je aanpraten maar je doet er pas wat mee op het moment dat je er zelf aan toe bent.



En veel van de dingen die gezegd worden hebben de mensen zelf ook al bedacht.



Maar dingen weten, denken en aannemen van anderen is één, er wat mee kunnen en daadwerkelijk doen is een tweede.



Ik lees nu de post van Robert. is die man "zieker" dan TO?



Ik heb het al eerder gezegd maar het is niet hoe iemand je behamdeld, het belangrijkste is hoe jij je laat behandelen.

Daffy, haha, ik bedoelde dat IK met een "fout filter" had gelezen, niet jij!