Seks
alle pijlers
Wat is er mis met me?
woensdag 23 juni 2010 om 00:01
Dit is een probleem wat veel vaker voorkomt. Alleen wordt er vrij weinig over gepraat. Ik raad je aan om met een seksuoloog te gaan praten. De kans is heel groot dat hij/zij je kan helpen bij dit probleem en het kan verhelpen/verbeteren.
Google maar eens op vaginisme of aanverwante dingen. Waarschijnlijk zul je een aantal dingen wel herkennen (let op: geen diagnose, alleen een mogelijke tip)
woensdag 23 juni 2010 om 00:04
woensdag 23 juni 2010 om 00:07
och lieverd toch er is niks mis met je, in de zin dat je niet zou sporen of zo. Wat hierboven al wordt gezegd, ga eens praten met je huisarts, die kan je doorverwijzen naar een seksuoloog.
En, probeer hierover te praten met je vriend, zolang hij niks weet, kan hij je er ook niet helpen
En, probeer hierover te praten met je vriend, zolang hij niks weet, kan hij je er ook niet helpen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 23 juni 2010 om 00:18
Je hoeft je ook ten opzichte van je vriend niet te schamen. Jullie zijn al 3 jaar samen, ook al gaat op het seksueel gebied niet zoals jullie willen. Dat klinkt alsof jullie relatie wel een stootje kan hebben. Ik zou op een gegeven moment je vriend wel in vertrouwen nemen. Eerlijkheid is vaak de beste optie. Je geeft hem nu niet de keus en de eerlijke kans om met jouw probleem om te gaan.
woensdag 23 juni 2010 om 01:30
Klinkt als vaginisme..
Is te verhelpen meis ..
Ik denk dat je vriend na 3 jaar wel genoeg van je houd om niet gillend weg te rennen als je zegt dat je nog maagd bent..
Ik denk dat hij er een stuk minder onzeker van zal zijn.. Het ligt dan immers niet aan hem. Hij kan dan lekker samen met je er aan werken
Xx
Is te verhelpen meis ..
Ik denk dat je vriend na 3 jaar wel genoeg van je houd om niet gillend weg te rennen als je zegt dat je nog maagd bent..
Ik denk dat hij er een stuk minder onzeker van zal zijn.. Het ligt dan immers niet aan hem. Hij kan dan lekker samen met je er aan werken
Xx
woensdag 23 juni 2010 om 08:42
Maagd zijn is overigens ook echt niet iets om je voor te schamen. En tijdens seks is het niet de bedoeling dat je denkt oke, ff doorbijten, laat hem maar gewoon dat ding erin duwen en dan lukt het misschien wel.
Seks moet leuk en fijn zijn! (en spannend, opwindend, intiem, geil, enz enz). Je moet niet misselijk worden bij de gedachte eraan.
Na drie jaar zou ik toch maar eens met je vriend het erover hebben. Nu doen jullie allebei alsof er niets aan de hand is. Maar dat proberen jullie al 3 jaar en dat is kennelijk niet de oplossing. Dus nieuwe methode: weg met de schaamte en erover praten.
Zo eng is het niet want er is objectief gezien echt niets waar je je voor zou moeten schamen.
Seks moet leuk en fijn zijn! (en spannend, opwindend, intiem, geil, enz enz). Je moet niet misselijk worden bij de gedachte eraan.
Na drie jaar zou ik toch maar eens met je vriend het erover hebben. Nu doen jullie allebei alsof er niets aan de hand is. Maar dat proberen jullie al 3 jaar en dat is kennelijk niet de oplossing. Dus nieuwe methode: weg met de schaamte en erover praten.
Zo eng is het niet want er is objectief gezien echt niets waar je je voor zou moeten schamen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 23 juni 2010 om 09:58
Misschien is het een idee je vriend een brief te schrijven (of een link van dit topic te sturen). Hij weet duidelijk wel dat er iets aan de hand is.. Een groot onuitgesproken iets tussen jullie. Als je er iets aan wilt doen, dan lijkt het me fijn als je partner weet waar je last van hebt en dat jullie samen kunnen werken aan verbetering..
woensdag 23 juni 2010 om 14:31
Het klinkt als vaginisme. Overigens is het wel mogelijk dat je echt fysiek dicht bent. Dan is er volgens mij tijdens de zwangerschap met je chromosomen eea verwisselt. Echter, dit kun je alleen maar uitsluiten door er naar te laten kijken door een arts (waarschijnlijk een foto maken).
Neem contact op met een sexuoloog. Hij/zij kan je meer helpen dan wij. Ofwel helpen met een langzame weg naar mogelijke penetratie, ofwel het leren accepteren van je aandoening. Maar hoe dan ook zul je herkenning en erkenning vinden en dat ik voor jou misschien al een eerste stap naar minder verdrietig zijn.
Sterkte meid.
Neem contact op met een sexuoloog. Hij/zij kan je meer helpen dan wij. Ofwel helpen met een langzame weg naar mogelijke penetratie, ofwel het leren accepteren van je aandoening. Maar hoe dan ook zul je herkenning en erkenning vinden en dat ik voor jou misschien al een eerste stap naar minder verdrietig zijn.
Sterkte meid.
woensdag 23 juni 2010 om 14:54
Als je naar de huissarts gaat kan hij je doorverwijzen naar een seksuoloog (meestal op de afdeling gynaecologie v/e ziekenhuis).
Die gaan dan ook eerst kijken of het niet iets fysieks is.
Zo nee (en dat is meestal zo) dan krijg je van die oefeningstips en soms geven ze ook staafjes van verschillende diameter mee die je moet proberen in te brengen, heb ik gelezen. Punt is, als je eenmaal 100% zeker weet dat het niks fysieks is, ben je ook veel minder bang voor penetratie, is mijn ervaring.
Zo ja, als het wel iets fysieks is, wordt je vagina simpelweg iets aangepast zoals reeds gezegd.
Ik heb dit zelf ook gehad alhoewel iets minder erg (tampons lukten wel, na vaak proberen). Inmiddels lukt het steeds beter, mede doordat ik inmiddels weet dat het echt niks fysieks is.
Ik heb het wel vrij snel gezegd tegen m'n vriend - ik vind het raar dat jij zo bang bent voor je "imago" terwijl hij toch ook wel heeeeel sterk moet vermoeden dat je nog maagd moet zijn, als 't 3 jaar lang nooit lukt, ook niet met speeltjes duh!
Lijkt me echt heeeel sterk dat hij denkt dat je hiervoor al seks hebt gehad, maar als hij dat echt denkt (wat niet zo slim zou zijn), dan denkt hij waarschijnlijk ook dat het aan hem ligt, en schaamt hij zichzelf ook, wat gewoon onterecht is!
Zeg gewoon dat het door een veel voorkomende, doch niet onoverkomelijke, afwijking genaamd vaginisme komt, en dat je naar de huisarts gaat er voor.
Die gaan dan ook eerst kijken of het niet iets fysieks is.
Zo nee (en dat is meestal zo) dan krijg je van die oefeningstips en soms geven ze ook staafjes van verschillende diameter mee die je moet proberen in te brengen, heb ik gelezen. Punt is, als je eenmaal 100% zeker weet dat het niks fysieks is, ben je ook veel minder bang voor penetratie, is mijn ervaring.
Zo ja, als het wel iets fysieks is, wordt je vagina simpelweg iets aangepast zoals reeds gezegd.
Ik heb dit zelf ook gehad alhoewel iets minder erg (tampons lukten wel, na vaak proberen). Inmiddels lukt het steeds beter, mede doordat ik inmiddels weet dat het echt niks fysieks is.
Ik heb het wel vrij snel gezegd tegen m'n vriend - ik vind het raar dat jij zo bang bent voor je "imago" terwijl hij toch ook wel heeeeel sterk moet vermoeden dat je nog maagd moet zijn, als 't 3 jaar lang nooit lukt, ook niet met speeltjes duh!
Lijkt me echt heeeel sterk dat hij denkt dat je hiervoor al seks hebt gehad, maar als hij dat echt denkt (wat niet zo slim zou zijn), dan denkt hij waarschijnlijk ook dat het aan hem ligt, en schaamt hij zichzelf ook, wat gewoon onterecht is!
Zeg gewoon dat het door een veel voorkomende, doch niet onoverkomelijke, afwijking genaamd vaginisme komt, en dat je naar de huisarts gaat er voor.
woensdag 23 juni 2010 om 19:07
hey al veel reacties, ik heb inderdaad al gelezen over vaginisme en ik herken het inderdaad ook. al wil ik het soms niet toegeven.
met mn moeder erover praten lijkt me niet echt een top idee haha. ik vind het al heel wat dat ik er hier over durf te praten (typen) Vind het moeilijk om contact op te nemen met de huisarts hierover. Kun je ook direct naar een seksuoloog gaan, of moet je dan een doorverwijzing hebben van de huisarts?
ik heb op een website oefeningen gelezen die je kunt doen met je spieren of door vingers in te brengen maar ik kan gewoon niet verder lezen omdat ik buikpijn en braakneigingen krijg. wat klinkt dit overdreven he, maar het is echt zo.
ergens HOOP ik gewoon met heel mn hart dat het echt iets lichamelijks is waardoor het gewoon 'dicht' is bij mij........ Hoewel ik aan een 'kleine ingreep' ook niet moet denken.. Brr krijg de kriebels alweer! maar gelukkig vinden jullie mij niet raar of gek, bedankt voor het reageren.
met mn moeder erover praten lijkt me niet echt een top idee haha. ik vind het al heel wat dat ik er hier over durf te praten (typen) Vind het moeilijk om contact op te nemen met de huisarts hierover. Kun je ook direct naar een seksuoloog gaan, of moet je dan een doorverwijzing hebben van de huisarts?
ik heb op een website oefeningen gelezen die je kunt doen met je spieren of door vingers in te brengen maar ik kan gewoon niet verder lezen omdat ik buikpijn en braakneigingen krijg. wat klinkt dit overdreven he, maar het is echt zo.
ergens HOOP ik gewoon met heel mn hart dat het echt iets lichamelijks is waardoor het gewoon 'dicht' is bij mij........ Hoewel ik aan een 'kleine ingreep' ook niet moet denken.. Brr krijg de kriebels alweer! maar gelukkig vinden jullie mij niet raar of gek, bedankt voor het reageren.
woensdag 23 juni 2010 om 19:17
Lieve Anoniem, probeer je over die drempel heen te zetten en ga ermee naar je huisarts. En als je dat niet durft, dan bel je toch gewoon direct de seksuoloog? En dan leg je gewoon uit dat je niet langs de huisarts durft en dan zorgen zij onderling wel voor de juiste verwijzing, hoor! Probeer wat minder obstakels te zien en jezelf ervan te doordringen dat je ten eerste absoluut niet raar of gek bent, en ten tweede moet je het maar zo zien: zoiets als vaginisme bestaat, omdat het bestaat . Waarmee ik wil zeggen: er zijn duizenden, honderdduizenden vrouwen met dit soort problemen (en daar zijn die seksuologen weer voor), dus jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen. En je hebt al een grote drempel overwonnen door hier op te schrijven dat je er graag een oplossing voor wilt vinden, de volgende drempel die je nu moet nemen is de stap naar een specialist die jou verder kan helpen. Achteraf zul je hoogstwaarschijnlijk denken 'had ik deze stap maar eerder genomen' .
woensdag 23 juni 2010 om 19:59
Ten eerste een dikke knuffel. En je bent echt de enige niet hoor! Ik had een studiegenootje die het ook had en bij haar bleek er wel iets mis te zijn wat ook met een kleine ingreep verholpen is, maar daarnaast moest ze het ook zelf 'oprekken'. Zij had nog veel langer een vriend dan jij en die is ook niet gillend de tent uitgerend hoor.
Heb je niet een goede vriendin die je in vertrouwen kunt nemen en die eventueel met je mee wilt naar de huisarts? Als je daar bent kun je haar altijd nog in de wachtkamer laten maar dan heb je wel steun.
Die vriendin waar ik het over had, had ook spijt dat ze niet veel eerder naar een arts was gegaan, want het is dus echt op te lossen.
Schaam je alsjeblieft niet want het is echt niks om voor je te schamen en zeker geen aanstellerij!
En zoals je hier kunt lezen bijna iedereen kent wel iemand die het heeft (gehad) of heeft het zelf (gehad). Dus komt echt vaak voor!
Heb je niet een goede vriendin die je in vertrouwen kunt nemen en die eventueel met je mee wilt naar de huisarts? Als je daar bent kun je haar altijd nog in de wachtkamer laten maar dan heb je wel steun.
Die vriendin waar ik het over had, had ook spijt dat ze niet veel eerder naar een arts was gegaan, want het is dus echt op te lossen.
Schaam je alsjeblieft niet want het is echt niks om voor je te schamen en zeker geen aanstellerij!
En zoals je hier kunt lezen bijna iedereen kent wel iemand die het heeft (gehad) of heeft het zelf (gehad). Dus komt echt vaak voor!
woensdag 23 juni 2010 om 22:07
ik heb net een filmpje gekeken van een vrouw die klachten door vagisme behandeld en aan het eind van het filmpje zegt ze dat 90% van de vrouwen binnen 14 dagen van de klachten af is!
Dat kun je je toch niet voorstellen! dat zou geweldig zijn!
Maar er waren ook foto's te zien van vrouwen die aan het 'oefenen' waren of met een spiegeltje aan het kijken waren, toen kreeg ik het toch benauwd, meteen tranen in mn ogen. Ik durf dat gewoon niet Heb me voorgenomen om al mijn moed te verzamelen en voor vrijdag een afspraak te maken bij de huisarts, mede dankzij jullie reacties, zie er als een berg tegenop, maar kijk er ook naar uit dus ik weet niet zo goed wat ik ermee moet pfff.
Dat kun je je toch niet voorstellen! dat zou geweldig zijn!
Maar er waren ook foto's te zien van vrouwen die aan het 'oefenen' waren of met een spiegeltje aan het kijken waren, toen kreeg ik het toch benauwd, meteen tranen in mn ogen. Ik durf dat gewoon niet Heb me voorgenomen om al mijn moed te verzamelen en voor vrijdag een afspraak te maken bij de huisarts, mede dankzij jullie reacties, zie er als een berg tegenop, maar kijk er ook naar uit dus ik weet niet zo goed wat ik ermee moet pfff.
